ΑΙΣΙΟΔΟΞΟΣ
Δεν γνωρίζω τίποτα. 
Πιστεύω όμως ότι
μπορώ να αλλάξω 
τον κόσμο.

Από την αρχή τους ανθρώπους
θα ξαναχτίσω σαν τον Θεό.
Χαχα!! Με λίγο ποτό ακόμη,
θα δούμε τι θα σκεφθώ!!
Τι αισιόξος που είμαι
και πόσο φαντασιόπληκτος.

"Ο κόσμος Κεμάλ δεν θα
αλλάξει ποτέ είπε ο ποιητής
Νίκος Γκάτσος."
Παρ`όλα αυτά είμαι ένας
αθεράπευτα ονειροπόλος.
Θα αγωνιστώ μαζί σας
για την αλλαγή του κόσμου.
Εμπρός, πάντα εμπρός.

"Ήμασταν λίγοι , γίναμε πολλοί
ύστερα πλήθος, όλοι μαζί."
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

ΑΜΟΥΣΟΣ
Είμαι άμουσος, και τρωτός.
Πεζός και αγεωγράφητος.
Δεν έχω λαμπρές σπουδές
και ακαδημαϊκά προσόντα.
Παιδί της βιοπάλης είμαι
του βοριά και του χιονιά.
Δεν βρίσκω λόγια να σας
ειπώ.
Πόσο σας εκτιμώ. Εσάς.
Παιδιά του κόπου
και του μόχθου.
Σύντροφοι μου αγαπημένοι.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

ΖΩΗ ΚΑΙ ΘΕΑΤΡΟ

Στην ζωή μας έχουμε
υιοθετήσει το θέατρο.
Ποτέ δεν θα το 
παραδεχτούμε ανοιχτά.
Ίσως να γίνεται 
και υποσυνείδειτα.

Προτιμούμε να κρυφτούμε
πίσω από τους ρόλους
και τις πολλές μάσκες
που φοράμε.
Κρυβόμαστε σε οικογενειακές
συνάξεις, σε κόμματα
σε συλλόγους σε συνεδριάσεις
σε διαλέξεις και μονολόγους.

Φοβόμαστε να αφαιρέσουμε
τις μάσκες.
Μας τρομάζει η αλήθεια.
Γιατί ενίοτε πονά αφόρητα
και δεν αντέχεται.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

ΤΑ ΠΡΟΣΧΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΩΝ
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Οι ιμπεριαλιστές και οι δυνατοί επικυρίαρχοι βρίσκουν πάντα προσχήματα κι εκεί που δεν υπάρχουν για να κυριαρχήσουν σε ανίσχυρα κράτη και λαούς.
Οι Αμερικανοί π.χ ήταν "φίλοι" και σύμμαχοι του Ιρακινού δικτάτορα Σαντάμ Χουσεϊν αλλά βρήκαν διάφορα προσχήματα και στράφηκαν εναντίον του για να ελέγξουν τις χρυσοφόρες πηγές του πετρελαίου της Μέσης Ανατολής..Σας θυμίζω επίσης το πρόσχημα της "εκλεκτής μας γειτόνισσας" Τουρκίας για να επέμβει στην Κύπρο το 1974, και να καταλάβει το βόρειο τμήμα της.Βεβαίως η Ελληνική πλευρά έδωσε προσχήματα διότι η Συνταγματική νομιμότητα είχε καταληφθεί στο νησί με το πραξικόπημα εναντίον του Μακαρίου από τους άθλιους χουντικούς και η Τουρκία ήταν εγγυήτρια δύναμη.

ΠΟΙΗΜΑΤΑ
ΒΑΓΓΕΛΗ ΚΑΚΑΤΣΑΚΗ
"ΚΑΖΟΒΑΡ"
"Ξάπλωσαν το όνειρο μας 
στην προκρούστεια
κλίνη οι ληστές.
Πήραν τα σύνεργα και
το κουτσούρεψαν.
Το πέταξαν στις
λάσπες κ ι έφυγαν."
Έλαβα πρόσφατα την ποιητική συλλογή του 1987, σε τρίτη επανέκδοση με τον τίλο "ΚΑΖΟΒΑΡ" του γνωστού Χανιώτη συνταξιούχου δασκάλου, λογοτέχνη, και δημοσιογράφου Βαγγέλη Κακατσάκη με ζωγραφικά ανάγλυφα του σπουδαίου Χανιώτη γλύπτη Γιάννη Μαρκαντωνάκη.Τον ευχαριστώ από καρδιάς που με έκανε κοινωνό της κατάθεσης ψυχής του που αντιστέκεται δυνατά με τα πνευματικά εργαλεία που διαθέτει στην προϊούσα παρακμή της εποχής μας.

ΜΙΑ ΠΑΛΙΑ ΤΑΙΝΙΑ ΤΟΥ 1960 ΣΤΗΝ "ΝΕΡΙΤ" ΚΑΙ ΜΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΟΥ ΕΜΠΕΙΡΊΑ.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Μία παλιά Ελληνική ταινία με τίτλο "ο εμποράκος" που προβλήθηκε στην "ΝΕΡΙΤ" και ήταν της δεκαετίας των αρχών του 1960 της σκηνοθέτιδος Μαρίας Πλυτά με πρωταγωνιστές τον Κώστα Καρά, την Μαρία Σόκαλη και τον Βασιλάκη Καϊλα, μου έφερε μνήμες από το παιδικό μου παρελθόν.Γιατί; Διότι κάποιες από αυτές τις ασπρόμαυρες ταινίες αποτύπωναν την σκληρή πραγματικότητα των συνεπειών της Γερμανικής κατοχής, που βίωσε η υπανάπτυκτη μετακατοχική Ελλάδα της μαζικής μετανάστευσης και της μπουλουκηδόν αστυφιλίας, για τις Ελληνικές μεγάλες πόλεις Αθήνα, Θεσσαλονίκη και τις μικρότερες πόλεις, όπου οι ανειδίκευτοι εργάτες εργάζονταν σε οικοδομές, σε φάμπρικες αλλά υπ`απασχολούνταν και στα θυρωρεία πολυκατοικιών{βλέπε ταινίες με Θανάση Βέγγο} και σε δουλειές του ποδαριού. Ο Βασιλάκης Καϊλας στον {Εμποράκο} υποκρινόταν ένα παιδί ορφανό με κοντά παντελόνια που πουλούσε στους δρόμους χτένια {τσατσάρες} για να βοηθήσει την μητέρα του. Η έξοδος από τα ρημαγμένα χωριά ήταν αναπόφευκτη για να αποφευχθεί η επικρατούσα κατάσταση στα όρια της "γενοκτονίας" από την φτώχεια της αγροτικής υπαίθρου. Ορισμένες ταινίες είχαν εικόνες ρεαλισμού παρά την αφελή απλότητα τους, και την σχηματική αντίληψη ενός απλοϊκού δυϊσμού, για το καλό και το κακό. Ο πάντα σκληρόκαρδος ήταν ο πλούσιος και πάντα κατατρεγμένος και αθώος ο φτωχός. 
Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΤΡΑΥΜΑΤΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ
Κυρίες και κύριοι λέγομαι Μανούσος Γ. Δασκαλάκης και γεννήθηκα το 1948.Ήμουν παιδί πολυμελούς οικογενείας εσωτερικών μεταναστών.Το 1960 έλαβα το απολυτήριο του δημοτικού με καλό βαθμό.Οι οικογενειακές συνθήκες της εποχής δεν επέτρεπαν για περαιτέρω σπουδές. Υπήρξα όπως και χιλιάδες άλλα παιδιά, η ζωντανή ενσάρκωση του παιδιού που πουλούσε τσατσάρες ή κουλούρια μ`ενα ταμπλά, και όπου τον ρόλο στον σινεμά τον υποδυόταν ο Βασιλάκης Καϊλας. Για μερικά χρόνια υπήρξα πλανόδιος μικροπωλητής.
Στην φτωχογειτονιά της περιαστικής περιοχής των Χανίων που ζούσαμε, οι δρόμοι ήταν χωμάτινοι ακόμη,κι οι κάτοικοι ήταν παραγωγοί κηπευτικών όπου εργάζονται ασταμάτητα όλη την ημέρα και τα μετέφεραν με κάρα για πώληση,το ξέφωτο στην λαϊκή αγορά. Εκείνο το καλοκαίρι γυρνούσα στους δρόμους της πόλης ως πωλητής παγωτών με ένα τρίκυκλο.Αργά το μεσημεράκι μετέβην στο σπίτι μου για το μεσημεριανό φαγητό. Άθελα μου άκουσα μια στιχομυθία στο παρακείμενο σπίτι από μια κυρία όπου το αγόρι της μόλις είχε τελειώσει το δημοτικό σχολείο. Το πίεζε να σπουδάσει για¨ "να γίνει άνθρωπος" όπως πίστευαν τότε οι άνθρωποι του λαού. "Να μάθεις παιδί μου γράμματα" λέει στο παιδί της σε τόνο ζωηρό. "Θέλεις να καταντήσεις κι εσύ να γυρνάς στους δρόμους και να πουλάς παγωτά σαν τον Μανούσο; " 
Μόλις πήρε το αυτί μου την συνομιλία βγήκε ένα δάκρυ από το βλέφαρο μου.
Εδώ τελειώνω την παρούσα διήγηση για το περιστατικό εκείνο όπου το ανέσυρα μέσα από την αποθήκη της μνήμης μου εξαιτίας της ταινίας "ο εμποράκος."

ΑΝΟΙΧΤΟ ΠΕΛΑΓΟΣ
Στην αναμπουμπούλα
χαίρεται ο λύκος.
Ο κόσμος παθαίνει σύγχυση.
Τότε βάζει στο ίδιο σακί
Τον δυνάστη και τον δούλο του.
Τον θύτη και το θύμα του.
Τον γίγαντα και τον νάνο.
Στον αναβρασμό ο λύκος
είναι κυρίαρχος.

Γιατί οι άνθρωποι χάνονται
σε αμέτρητα σταυροδρόμια.
Γιατί ο Χριστός πήρε
πάνω του τις αμαρτίες
του κόσμου σταυρώθηκε
και εξαϋλώθηκε.

Γιατί ο άνθρωπος διωγμένος
από τον "παράδεισο"
αφέθηκε ελεύθερος να βρει
τον δρόμο του και πελαγοδρομεί.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

ΒΙΩΜΑ ΜΟΥ
Από παιδί αγωνιζόμουν. 
Μου άρεσε το τρέξιμο
Και ο αθλητισμός.
Δεν ονειρευόμουν να γίνω
πρωταθλητής.
Με ικανοποιούσε η χαρά
της συμμετοχής. 

Στον κοινό αγώνα όλοι μαζί.
Έτρεχα τότε πάνω σε
χωματόδρομος με πληγές
στα πόδια μου.
Μέχρι οι δρόμοι να
αποκτήσουν ασφαλτοτάπητα.
Για κούνιες και παιδικές χαρές
ώστε να παίζουν
τα παιδιά.

Ακόμη και παγκάκια να
ξεκουράζονται οι φτωχές
ξεδοντιασμένες γιαγιάδες τους.
Πάντα συμμετέχω στους αγώνες.
Και όσο ζω έστω κι αν
μου έχουν πέσει
τα δόντια, αθλητής
θα παραμείνω.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

ΟΧΙ ΣΤΟ ΑΠΕΡΑΝΤΟ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ ΣΙΩΠΗΣ ΤΩΝ ΝΕΟΝΑΖΙ
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Η εκλογική άνοδος των νεοναζί,σε μια χώρα με αμέτρητα ολοκαυτώματα μαρτυρικών πόλεων.Και με ζωντανά ακόμη παιδιά εκτελεσμένων και κατεστραμμένων οικογενειών της κατοχής είναι εποχές, για ώρες βαθιάς περισυλλογής, και για ατελείωτο θρήνο και κήρυξη από την πολιτεία εβδομάδας γενικού πένθους με μαύρες σημαίες στα μπαλκόνια..Αν σκεφθείτε ότι οι ιδεολογικοί πρόγονοι των "χρυσαυγιτών" οι "εθνικοσοσιαλιστές" του Αδόλφου Χίτλερ αιματοκύλισαν την Ευρώπη {κι έπνιξαν με αέριο στους φούρνους εκατομμύρια Εβραίους }με 50 εκατομμύρια νεκρούς και απέραντες υλικές καταστροφές.Αν σκεφθείτε ότι υπάρχουν σήμερα στην πολύπαθη χώρα μας άνθρωποι που θαυμάζουν και ψηφίζουν την ποιότητα αυτή των τεράτων ας αναλογιστούμε σε τι σκοτεινά βρωμερά και ανήλια υπόγεια έχει κατέβει η χώρα, που έχει την ευτυχία και την χαρά να λούζεται από άπλετο φως.Που δημιούργησε στο παρελθόν Παρθενώνες. Και που έχει υπάρξει ιστορικά η κοιτίδα του δυτικού πολιτισμού.Ας κοιταχτούμε όλοι στον καθρέπτη μας και πρώτα πρώτα το πολιτικό μας σύστημα και η ατελής Ελληνική "δημοκρατία" μας.Είναι ύψιστη ανάγκη για την προστασία των δημοκρατικών θεσμών που έχουν κατακτηθεί με πολλά "πολυτεχνεία 73" να ανθρωπέψει η πολιτεία με μέτρα κοινωνικής μέριμνας προς τους αδύνατους, για να εξαλειφθούν οι εστίες που γεννούν το αυγό του φιδιού και είναι έτοιμο να καταργήσει τους δημοκρατικούς θεσμούς και να κάνει την Ελλάδα ένα απέραντο νεκροταφείο σιωπής.

ΝΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΕΥΡΩΠΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΣΧΟΛΙΑ ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Δεν θέλουμε την Ευρώπη με εξαθλιωμένους τους πολίτες της. Ας μην μείνει μόνο ένα κούφιο σύνθημα χωρίς περιεχόμενο¨ "η Ευρώπη των λαών." Αντισταθείτε λαοί της Ευρώπης στο νεοφιλελεύθερο μοντέλο επιβολής, από τα ισχυρά συμφέροντα.
«Εξω η Γαλλία από το ευρώ!»
"Όταν ένα κόμμα με αυτό το σύνθημα βγαίνει πρώτο κόμμα, είναι αυτονόητο ότι συσπειρώνει γύρω του κοινωνικά στρώματα που ασπάζονται το σύνθημα αυτό. Αν το κόμμα αυτό ήταν αριστερό, θα μπορούσαμε να πούμε ότι συσπείρωσε γύρω του πληττόμενα από το ευρώ εργατικά, αγροτικά, φτωχότερα μικροαστικά στρώματα που το βιοτικό τους επίπεδο έχει υποβαθμιστεί λόγω του ευρώ. Επειδή όμως το Εθνικό Μέτωπο είναι δεξιό και μάλιστα ακροδεξιό κόμμα, τα πράγματα αλλάζουν. Είναι φανερό ότι η γραμμή της Λεπέν βρίσκει απήχηση όχι μόνο στα λαϊκά στρώματα που έχουν πληγεί, αλλά και στα μεσαία στρώματα και σε εκείνα τα τμήματα της γαλλικής αστικής τάξης, εκείνους δηλαδή τους επιχειρηματίες και τα κόμματα της οικονομικής ελίτ, που είτε έχουν ήδη καταστραφεί λόγω ευρώ είτε έχουν δεχθεί ισχυρότατα πλήγματα. ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΑΣΤΙΚ "ΕΘΝΟΣ."

ΒΙΩΜΑ ΜΟΥ
Από παιδί αγωνιζόμουν. 
Μου άρεσε το τρέξιμο
Και ο αθλητισμός.
Δεν ονειρευόμουν να γίνω
πρωταθλητής.
Με ικανοποιούσε η χαρά
της συμμετοχής. 

Στον κοινό αγώνα όλοι μαζί.
Έτρεχα τότε πάνω σε
χωματόδρομος με πληγές
στα πόδια μου.
Μέχρι οι δρόμοι να
αποκτήσουν ασφαλτοτάπητα.
Για κούνιες και παιδικές χαρές
ώστε να παίζουν
τα παιδιά.

Ακόμη και παγκάκια να
ξεκουράζονται οι φτωχές
ξεδοντιασμένες γιαγιάδες τους.
Πάντα συμμετέχω στους αγώνες.
Και όσο ζω έστω κι αν
μου έχουν πέσει
τα δόντια, αθλητής
θα παραμείνω.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΣΧΟΛΙΑ ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Aν κατέβει¨ "στον στίβο της πολίτικης με το "Ποτάμι" όπως γράφει το δημοσίευμα του 
"ΈΘΝΟΥΣ"¨ο 30χρονος πια Βασίλης Δοσούλας, η περιπέτεια του οποίου είχε συγκλονίσει όλη την Ελλάδα το 1994." Θα σημάνει ότι ο Σταύρος Θεοδωράκης με άκομψο τρόπο θα χρησιμοποιήσει έναν υπεραθλητή της ζωής για να υφαρπάσει στην κυριολεξία ψήφους από τον λαό.Οι Έλληνες που είμαστε συναισθηματικός λαός θα αφήναμε πίσω την ιδεολογία και θα ψηφίζαμε με χέρι στην καρδιά. Όμως αυτό δεν είναι επίπεδο πολιτικής αντιπαράθεσης που είναι σύγκρουση ιδεών και συμφερόντων όπου γίνονται οι αναγκαίες συνθέσεις.
Ακολουθεί το δημοσίευμα του "ΕΘΝΟΥΣ"

"Πρόσωπο που συγκλόνισε την Ελλάδα υποψήφιος με το Ποτάμι!"
Ο Βασίλης Δοσούλας είχε κάνει όλους τους Έλληνες να δακρύσουν
Στο στίβο της πολιτικής φαίνεται πως ετοιμάζεται να κατέβει ο 30χρονος πια Βασίλης Δοσούλας, η περιπέτεια του οποίου είχε συγκλονίσει όλη την Ελλάδα το 1994.
Οπως αναφέρει το «Εθνος της Κυριακής» ο Βασίλης Δοσούλας ετοιμάζεται να κατέβει υποψήφιος με το «Ποτάμι» του Σταύρου Θεοδωράκη.

Ο 30χρονος τον Αύγουστο του 1994 είχε χτυπηθεί από δελφίνι συγκλονίζοντας το πανελλήνιο με αποτέλεσμα να χάσει τα δύο του πόδια, και το ένα του χέρι. Σήμερα είναι φοιτητής στην σχολή Πολιτικών Μηχανικών, φτιάχνει με τα χέρια του δερμάτινες τσάντες και με δύο καλούς του φίλους έχει ανοίξει ένα εστιατόριο που έχει ως βάση τα μανιτάρια.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα της εφημερίδας «Έθνος της Κυριακής», ο 30χρονος φοιτητής στη σχολή Πολιτικών Μηχανικών βρίσκεται πολύ συχνά στα γραφεία του κόμματος, στους Αμπελόκηπους.

ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΗΤΑΝ

Όχι δεν ήταν άτρωτος.
Δεν ήταν αθάνατος.
Άνθρωπος ήταν.
Στην πόλη ζούσε.
Το ήθος της είχε.

Ενεργός πολίτης ήταν.
Δεν ήταν φυτό σε γλάστρα.
Είχε κόμπλεξ κενά και τικ.
Δεν ήταν ομοίωμα πέτρας.
Χωρίς ψυχή, που δεν πάσχει
από τα δεινά του κόσμου.

Δεν ήταν
σκαλισμένο από
γλύπτη μάρμαρο.
Άνθρωπος ήταν
που ζούσε με την ελπίδα
Ν`ανθρωπέψει ο άνθρωπος.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

ΤΗΝ ΩΡΑ ΕΚΕΙΝΗ
Δεν πίστευε σε θρησκείες.
Όμως σε δύσκολες περιστάσεις
της ζωής του ζητούσε βοήθεια
από τον Θεό.
Ήθελε κάποιον δυνατότερο
από τους ανθρώπους να
τον συντρέξει.

Γνώριζε μέσα του
ότι τίποτα δεν υπάρχει.
Την ώρα εκείνη όμως
παρακαλούσε έναν γίγαντα
για στήριγμα
πελώριο και δυνατό
να έχει υπάρξει.

Ο κάθε άνθρωπος κάποια
στιγμή αδυναμίας
έχει ανάγκη από μία
δύναμη απέξω .
Το φορτίο της ζωής
που κουβαλά
έχει πολύ πόνο.
Κάποτε εξαντλούνται
κι οι αντοχές.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

ΣΤΟ ΒΟΥΝΟ
Εκείνος ο βοσκός δεν
γνώριζε από πόλεις
πολιτικούς και πολιτικές.
Όλη του την ζωή την πέρασε 
στα βουνά και τις στάνες.
Παρέα του είχε ξωτικά του
ουρανού, και τις μάγισσες
του κάμπου.

Τραγουδούσε, και
ερωτευόταν την πανώρια
φύση.
Σφύριζε δυνατά, οδηγώντας
το κοπάδι με τα
πρόβατα .

Έτρεχε στα ψηλά βουνά
και στα λαγκάδια.
Έπινε νερό από τις πηγές.
Μοίραζε απλόχερα
τα απλά δώρα της ευτυχίας.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

ΟΤΙ ΓΥΑΛΙΖΕΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΧΡΥΣΟΣ
Μ.Δ
Τα πράγματα βεβαίως όσον αφορά τα πρόσωπα των βουλευτών στις λίστες, δεν είναι άσπρο μαύρο.Υπάρχουν γνωστά πρόσωπα με ήθος με πολλά προσόντα με περιεχόμενο.Ανεξάρτητα κόμματος μου έρχονται στο νου τα ονόματα των¨ ΣΤΕΦΑΝΑΔΗ{καθηγητής καρδιολογίας} , ΞΑΡΧΑΚΟΥ,{μουσικοσυνθέτης}ΚΑΝΑΚΗ {πρόεδρος γιατρών του κόσμου} ΚΟΥΛΟΓΛΟΥ ΚΑΙ ΞΥΔΑΚΗΣ{Αξιόλογοι δημοσιογράφοι}.Υπάρχουν βεβαίως στις λίστες των κομμάτων και πρόσωπα που γυαλίζουν χωρίς να είναι χρυσός και μπαίνουν στα ψηφοδέλτια προς άγραν πελατείας. Τα κόμματα λειτουργούν όπως τα σούπερ μάρκετς. Διαθέτουν "εμπόρευμα" για όλα τα βαλάντια και τα πνευματικά επίπεδα.Ο κόσμος βεβαίως ψηφίζει πολύ πιο εύκολα εκείνον που γνωρίζει και είναι κατανοητό, παρά αυτόν που βλέπει πρώτη φορά.Θα ήταν πολύ δημοκρατικότερο οι υποψήφιοι βουλευτές ευρωβουλευτές, δήμαρχοι, περιφερειάρχες, ακόμη και δημοτικοί σύμβουλοι να εκλέγονται από τις λαϊκές βάσεις των κομμάτων και από συνελεύσεις πολιτών πριν μπουν στις τελικές λίστες. Όχι από τους αρχηγούς και την οικονομική ολιγαρχία και κάτοχο των μεγάλων μέσων ενημέρωσης.

ΠΡΟΚΑΤΡΚΤΙΚΗ ΕΚΛΟΓΗ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ ΑΠΟ ΛΑΪΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ
Μ.Δ
Χωρίς να κατέχω το αλάθητο του πάπα νομίζω ότι οι εξετάσεις που προτείνουν ορισμένοι φίλοι να δίνουν οι υποψήφιοι πριν επιλεγούν, έχουν κριτήρια αξιοκρατίας αλλά όχι δημοκρατικότητας και λαϊκής συμμετοχής.Μην λησμονούμε ότι η καθολική ψηφοφορία είναι αποτέλεσμα γενικής βούλησης.Συμμετέχει ίσα στην ψηφοφορία ο καθηγητής πανεπιστημίου και η γριούλα με το + για υπογραφή, ο βραβευμένος με το βραβείο Αϊνσταϊν αστροφυσικός Νανόπουλος και ο οδοκαθαριστής του δήμου.Την συμμετοχή αυτή την διασφαλίζει περισσότερο η προκαταρκτική εκλογή των υποψηφίων.

ΤΟ ΠΑΙΓΝΙΔΙ ΑΡΧΙΖΕΙ

Παιδιά το παιγνίδι αρχίζει.
Έτοιμοι; Πάμε.
1,2,3,και.
Αρχίζουμε¨

Αμπε μπα μπλομ.
Σου παίρνω με
φόρους το σπίτι.
Τουκείθε μπλομ.
Σου κόβω το μισθό.
Αμπε μπα μπλομ.
Σου κλείνω την Ε.Ρ.Τ

Τουκείθε μπλομ
Μας κλέψατε, μας κλέψατε.
Κι εμείς θα αυτοκτονήσουμε.
Γιατί μας κουρέψατε.
Τα ομόλογα μας.!!!

Ζήλεια σας ξεφτίλα σας.
Πάνε
οι οικονομίες μας.
Πόνος
έγινε η χαρά μας.

Παρούσες κι εμείς.
Είμαστε οι καθαρίστριες
που απολύσατε
από την δουλειά μας.

Παιγνίδι είναι βρε παιδιά.
Δεν είναι εφιάλτης.
Ψεύτικη πραγματικότητα.

Μόλις τελειώσει το παιγνίδι.
Όλα θα αποκατασταθούν.
Κι όπως πρώτα οι καρδιές
μας θα αναστηθούν.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

ΚΑΘΑΡΕΣ ΘΕΣΕΙΣ
Μ.Δ
H άνοδος της "χρυσής αυγής" συνιστά την πλήρη αποτυχία της αστικής δημοκρατίας στην νεοφιλελεύθερη μετεξέλιξη της {αλλά και πελατειακής και τριτοκοσμικής στην καθυστερημένη χώρα του νότου Ελλάδα}για την επίλυση των λαϊκών προβλημάτων.Ας προβληματιστούμε βέβαια όλοι "αθώοι και φταίχτες".Προφανώς δεν τα φάγαμε "όλοι μαζί" αλλά οι υπεύθυνοι και υπόλογοι πολιτικοί εκπρόσωποι μας, μας φόρτωσαν ενοχές με αγοραία σλόγκαν.Γιατί αφέθηκε η αγορά να πάρει διεθνώς το πάνω χέρι και να κυριαρχήσει της πολιτικής;Δεν είναι επόμενο ότι η ασύδοτη αγορά δημιουργεί προβλήματα και δεν τα επιλύει;Λίγο να κοιτάξουμε στο κοντινό παρελθόν της Ευρωπαϊκής ιστορίας θα διαπιστώσουμε ότι στην Γερμανία βγήκε πρώτο κόμμα το εθνικοσοσιαλιστικό {ναζιστικό} και πήρε την εντολή από τον πρόεδρο Χίντεμπουργκ για σχηματισμό κυβέρνησης.Δεν πρέπει να αντισταθούμε στην υφιστάμενη πολιτική; Πρέπει όμως να πάρουμε σαφείς θέσεις με ποιον είμαστε;

ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΩΝ ΓΙΑ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΙ Η ΑΠΛΗ ΑΝΑΛΟΓΙΚΗ.ΖΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΑΠΕΡΑΝΤΟΥ ΕΓΩ.
ΑΠΟ ΚΑΠΟΥ ΟΜΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΡΧΙΣΟΥΜΕ. ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΜΙΜΟΥΜΕΝΟΙ,ΤΑ ΠΡΟΗΓΜΕΝΑ ΚΡΑΤΗ ΤΗς ΕΥΡΩΠΗΣ.ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΔΕΝ ΠΙΘΗΚΙΖΟΥΜΕ; ΝΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΜΑς. ΧΑΧΑ!!

ΕΠΑΓΡΥΠΝΙΣΗ
Μ.Δ
Είναι αναγκαία η απλή αναλογική για δικαιότερες πολιτικές λύσεις.Ούτε εγώ πιστεύω στις μονοκομματικές κυβερνήσεις.Τίποτα όμως δεν είναι πανάκεια. Δεν ξέρω αν ενθυμείστε ότι στην Ιταλία πριν αρκετά χρόνια, ότι το συναινετικό Ιταλικό πολυκομματικό πολιτικό σύστημα διαλύθηκε, σαν πύργος από άμμο. Ορισμένα επιφανή μέλη του φυλακίστηκαν όπως ο γηραιός πολιτικός πρώην υπουργός και πρωθυπουργός Τζούλιο Αντρεότι. Ο πρώην πρωθυπουργός σοσιαλιστής Μπετίνο Κράξι απεβίωσε αυτοεξόριστος στην Τυνησία.Δεν υπάρχουν στην ζωή ιδανικές πολιτείες. Μόνο να επαγρυπνείτε.

ΝΕΑ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΑΡΧΗ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΧΑΝΙΩΝ;
Η ΜΗΠΩΣ ΡΕΤΟΥΣΑΡΙΣΜΑ ΜΕ ΝΕΟ ΑΡΧΗΓΟ;
Ο Τάσος Βάμβουκας εξελέγη νέος Δήμαρχος Χανίων με μεγάλη διαφορά από τον παλαίμαχο τέως βουλευτή και Δήμαρχο Μανώλη Σκουλάκη. Ευχόμαστε κάθε επιτυχία στην νέα Δημοτική αρχή για την επίλυση των κοινών προβλημάτων του απλωμένου πλέον στις περιαστικές περιοχές και σε χωριά, Δήμου Χανίων. Προπάντων να επιδείξει φροντίδα και στήριξη στις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες που χειμάζονται από το "δόγμα του σοκ" της τρόικα που επιμελώς εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις μετά το 2010.
Δεν είμαι και πολύ σίγουρος ότι είναι "νέα" η δημοτική αρχή.Βεβαίως ο κ. Βάμβουκας εξελέγη για πρώτη φορά Δήμαρχος. Στον ψηφοδέλτιο του όμως υποδέχτηκε 5-6 πρόσωπα που υπήρξαν δημοτικοί σύμβουλοι και αντιδήμαρχοι με τον συνδυασμό του Σκουλάκη και εξελέγησαν.Είχαν δηλαδή έτοιμη πελατεία από το παρελθόν. Όπως επίσης με το συνδυασμό Βάμβουκα εξελέγησαν πρόσωπα από τον συνδυασμό του τέως δημάρχου Κ. Βιρβιδάκη. Συνιστά μήπως αυτή η πρακτική καμιά ουσιαστική αλλαγή πολιτικής; Μήπως έχει ως μοναδικό ενδιαφέρον και εστιάζεται στη λαγνεία της θεσιθηρίας, και την κατάκτηση της εξουσίας; Βεβαίως όπως λέει ο λαός¨"το έξυπνο πουλί από την μύτη πιάνεται." Και οι αρχαίοι ¨ "Αρχή άνδραν δύκνισι."

ΤΟ ΤΑΒΑΝΙ

"Ένας αόρατος κίνδυνος
ελοχεύει."
Μας έλεγε ένας δάσκαλος
τότε τον παλιό καιρό 
των ισχνών αγελάδων
στο ετοιμόρροπο
να πέσει σχολείο.

"Είναι πολύ ορατός
κύριε."
Του φωνάζει
έντρομος ένας μαθητής
κοιτάζοντας ψηλά.
"Σιωπή αναιδέστατε."
Τον επιπλήττει ο δάσκαλος.

Ξαφνικά ακούστηκαν
φωνές, και ουρλιαχτά.
Το μισό ταβάνι έπεφτε
στο κεφάλι μας.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

ΟΙ ΣΩΤΗΡΕΣ
Σαράντα πέντε κόμματα
στην κάλπη παρακαλούν.
Για ένα ψηφαλάκι.
Ωσάν το ζητιανάκι.
Όλοι θέλουν σαν "στρατηγοί"
και δον κιχώτες να "σώσουν".
Την Ελλάδα από την 
Επιστροφή στην ...φασολάδα.

Τι να τους κάνουμε τόσους
"σωτήρες" που φέρονται
σαν ανεμιστήρες;
Στην δύστυχη την πολιτεία.
Προς άγραν πελατείας;
Μας κούρασαν, πήραμε.
Δεν θέλουμε άλλο "σωσμό."
Βρε ποιος θα μας γλυτώσει
από των "σωτήρων"
τον κατατρεγμό;
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

ΤΑ ΙΔΙΑ ΣΥΝΕΧΩΣ

Δεν ξέρω τι να πω!
Και γιατί να προτρέξω;
Μήπως δεν τα είπε όσο
κανείς;
Ο μεγάλος ο Σουρής;
Πριν από εκατό και βάλε χρόνια;
Σαν μην μην πέρασε αιώνας;

Τα ίδια γίνονται συνεχώς
στην πολιτική κονίστρα.
Γιατί¨ "η επανάληψη είναι
πηγή
κάθε μαθήσεως"
Μα αν τα επαναλάβεις λάθος
είναι κακοπαθήσεως.

Οι έντιμοι πάνε στον πάτο
κι οι "ατσίδες" ανεβαίνουν!
Δημαγωγώντας στις πλατείες
τον λαουτζίκο καταφέρνουν.


Την γαλάζια την πατρίδα
Την λεηλατούν δήθεν " δικοί της"
Είναι όμως λαοπλάνοι
και οι χειρότεροι εχθροί της.
Κι ύστερα κατηγορούν
"τους άτιμους τους ξένους"
Πως φταίνε για όλα.
Τα δεινά που οι ίδιοι
προκάλεσαν και την
πατρίδα χάλασαν.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

ΑΠΑΘΕΙΑ
Μέσα στην παραζάλη τους.
Οι αδελφοί μας.
Τον μάταιο κόσμο αφήνουν.
Στην απάθεια οι "άλλοι" των
χθαμαλών οριζόντων.
Δεν θέλουν να γνωρίζουν.

Με ήσυχη συνείδηση
από το σαλόνι
τους κοιτούν στο "χαζοκούτι."
Του
κουτσομπολιού, τις εκπομπές.
Για να μάθουν των διπλανών τους
τις πομπές.

Σώθηκαν των ανθρώπων
τα αισθήματα, η λύπη, ο πόνος
και η χαρά.

Σαν πέτρες έχουν μεταμορφωθεί.
Στης παρακμής την διαδρομή.

Στης πολύβουης Πολιτείας
την ανωνυμία. Κρύβουν
βαθιά για τους συνανθρώπους
την αλληλεγγύη και την συμπόνοια.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

Ο ΙΔΙΟΣ ΔΡΟΜΟΣ

Μην με κοιτάζεις παράξενα.
Που ζάρωσα μικρέ.
Κάποτε όπως κι εμένα 
θα γεράσεις.
Από τον ίδιο δρόμο.
Που διάβηκα, κι εσύ 
θα περάσεις.

Πόσοι και πόσοι ήρθαν.
Σε τούτο τον δρόμο.
Με τα πλατάνια.
Τα τρεχούμενα ποτάμια.
Τον φωτεινό τον ουρανό.
Κι όμως ποτέ δεν ξεδίψασαν
από το δροσερό
της πηγής νερό.

Γιατί το πλήθος περίμενε
Στην ουρά.
Να δοκιμάσει κι εκείνο
της ζωής την χαρά.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
"Διότι μόνο πόλεμο μπορούμε να αποκαλέσουμε την απίστευτη βία που έχουν εξαπολύσει ενάντια στους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα η άρχουσα τάξη της χώρας και οι ευρωπαίοι πάτρωνές της εδώ και μια τετραετία. Τα θύματα είναι ήδη χιλιάδες: οι συνάνθρωποί μας που έχουν αυτοκτονήσει, αυτοί που έχει υποστεί ανεπανόρθωτη βλάβη η υγεία τους, που έχουν μείνει χωρίς φάρμακα ή περίθαλψη. Αλλά και αυτοί, οι ακόμη πιο πολλοί, που ακόμη επιζούν αλλά που έχουν χάσει τη δουλειά τους. Που δεν μπορούν να πληρώσουν τους λογαριασμούς, που δεν μπορούν να εξασφαλίσουν τα βασικά στην οικογένειά τους. Είναι όλες αυτές οι τσακισμένες ζωές, η συλλογική απώλεια της αξιοπρέπειας, η ταπείνωση ενός λαού."
ΠΗΓΗ Ο Κουβελάκης είναι καθηγητής παν/ου στην Αγγλία, και γράφει στην "Ελευθεροτυπία."

ΜΗΝ ΜΟΥ ΛΕΣ
Μη μου λες τι να ψηφίσω.
Με καθυστερείς.
Μην με καθοδηγείς
Την ζωή σου να χαρείς.

Είμαι ενήλικο παιδάκι.
Δεν είμαι πλέον της
μαμάς το αγοράκι.

Μέσα εις το παραβάν.
Θα έχω την ευκαιρία
Τους "καθοδηγητές" μου
Δια παντός να "μαυρίσω".
Έξω από την κάλπη
Να τους κλείσω.

ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

ΗΛΙΕ ΜΟΥ

Ήλιε φωτεινέ πόσο
σ`αγαπώ .
Δεν μου πάει η ψυχή. 
Να σε απαρνηθώ.

Λατρεύω όμως 
και το φεγγάρι.
Γιατί κάνει την ψυχή μου
να σαλπάρει.

Ουρανέ απέραντε Θεέ.
Κάποτε από την γη θα
έλθω μιαν αυγή.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ