Πέμπτη 31 Ιουλίου 2014

ΜΗΠΩΣ ΦΑΓΑΜΕ ;
Φάγαμε και ήπιαμε.
Όλοι μαζί.
Ο καθένας κατά δύναμιν.
Και μερικοί καθόλου..
Το θέμα είναι ποιος έδινε.
Τις παραγγελίες.
Στον σερβιτόρο.

-Πλημμύρισε το τραπέζι με καλούδια.
-Και του πουλιού το γάλα.
Και τώρα ποιος θα πληρώσει..
Τον λογαριασμό;

Αυτοί που έχουν φουσκωμένες
κοιλιές από το πολύ φαγητό.
Δεν πληρώνουν.

Φορτώνουν τον λογαριασμό.
Στους έχοντες μικρό στομάχι.
Σ`εκείνους που, ναι μεν καθόταν
στο τραπέζι, αλλά ήταν
σε πρόγραμμα διατροφής.

Τι μπορεί να πάθει κανείς.
Όταν κάθεται στο ίδιο τραπέζι.
Με τους ανεύθυνους .
Με τους καθ`έξιν
και κατ` επάγγελμα
αχρείους και ιδιώτες.

ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
ΜΟΝΟΠΩΛΙΟ ΤΥΠΟΥ; ΟΧΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
Ευτυχώς που υπάρχουν τα κοινωνικά δίχτυα, τα μπλογκς, ο ηλεκτρονικός τύπος, κ.λ.π και έτσι τους γράφουμε στα "αρχαία μας". Τώρα κι εμείς μπορούμε να εκφραστούμε ελεύθερα.Και σε όποιον αρέσουμε.Νομίζουν ότι το έχουν πανεθνικό ή τοπικό μονοπώλιο αλλά είναι γελασμένοι από την εξέλιξη της πραγματικότητας. Άντε γεια χαρά σας παλικάρια. Και ύπνο ελαφρύ.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ 100 ΔΙΣ ΕΥΡΩ Η ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ;!!!
"ΕΓΩΙ ΜΟΥ, ΜΑΝΑ ΜΟΥ
Διάβασα κάπου ότι αν η πρωθυπουργός κ. Κίρχνερ της Αργεντινής πλήρωνε τους "γύπες" με ενάμιση δις έπρεπε να πληρώσει και τα υπόλοιπα {"FUNT"} {κεφάλαια }που είχαν δεχτεί 70% -το μεγάλο κούρεμα.Τότε χρειαζόταν σύμφωνα με πληροφορίες 100 δις ευρώ."Εγώι μου, μάνα μου". Που μονολογούσε σε δύσκολες στιγμές και η Σφακιανή γιαγιά μου.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
ΜΗΠΩΣ ΦΑΓΑΜΕ ;
Φάγαμε και ήπιαμε.
Όλοι μαζί.
Ο καθένας κατά δύναμιν.
Και μερικοί καθόλου..
Το θέμα είναι ποιος έδινε.
Τις παραγγελίες.
Στον σερβιτόρο.

-Πλημμύρισε το τραπέζι με καλούδια.
-Και του πουλιού το γάλα.
Και τώρα ποιος θα πληρώσει..
Τον λογαριασμό;

Αυτοί που έχουν φουσκωμένες
κοιλιές από το πολύ φαγητό.
Ξεσωμαρίζουν.

Φορτώνουν τον λογαριασμό.
Στους έχοντες μικρό στομάχι.
Σ`εκείνους που, ναι μεν καθόταν
στο τραπέζι, αλλά ήταν
σε πρόγραμμα διατροφής.

Τι μπορεί να πάθει κανείς.
Όταν κάθεται στο ίδιο τραπέζι.
Με τους ανεύθυνους .
Και μπαταχτσήδες!!!
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

Τετάρτη 30 Ιουλίου 2014

Η... ΔΙΔΑΧΗ ΤΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Από το 1990 περίπου που άρχισε να εκπέμπει σήμα η ιδιωτική τηλεόραση έπεσαν τόνοι επί τόνων από σκουπίδια και ηλιθιοποίησαν το πνεύμα των τηλεθεατών, πελατών. Όλα τα νούμερα φθηνά, όλα τα νούμερα στην πρόζα. Όλα τα νούμερα στο σφυρί της μειοδοσίας και όποιος προσφέρει το χαμηλότερο τίμημα.Εμφανίστηκαν οι "γλάστρες" της τηλεόρασης χωρίς φωνή,οι "ξεφωνημένες αδελφές" να κάνουν εκπομπές,τα ανορεξικά μοντέλα ως πρότυπα των νεαρών κοριτσιών, οι μάγειροι, και οι μαγείρισσες με παλαβές συνταγές, να ανταγωνίζονται το πατροπαράδοτα Ελληνικά φαγητά της γιαγιά μας.Εκπομπές "μεγάλου αδελφού" που θα πάθαινε σοκ ακόμη και ο Τζορτζ Όργουελ.Εκπομπές με {αμέρικαν λάιφ στάϊλ} , ως νέα πρότυπα ζωής . Εκπομπές, όπου παρουσιάζουν των ανίσχυρων ανθρώπων τις πομπές. Εκπομπές με προξενιά και μπόλικο κουτσομπολιό, αντικατέστησαν τις κυρά Κατίνες των παλαιών λαϊκών συνοικιών. Τα προγράμματα ψυχαγωγικών ταινιών, γέμισαν με "σεξ, σπέρμα, και αίμα," διότι αυτό πουλάει περισσότερο και γεμίζει το ταμείο των σταθμών με διαφημιστικά πακέτα.Οι εκπομπές πολιτικού λόγου παρουσιάζουν σχεδόν όλο τα ίδια πολιτικά πρόσωπα να μαλλιοτραβιούνται στις οθόνες, "γιατί αυτό δήθεν θέλει ο κόσμος και φέρνει ακροαματικότητα." Αντιπαλότητες και αλληλογρονθοκοπήματα στα "τηλεοπτικά παράθυρα" και όχι σοβαρές αναλύσεις και λύσεις για τα προβλήματα του.
Δεν μπορείτε να πείτε ότι η ιδιωτική τηλεόραση δεν προάγει τον πνευματικό πολιτισμό!!!!! Ότι σε όλη την Ελληνική επικράτεια δεν έχει δημιουργήσει μια ωραία ατμόσφαιρα καλλιτεχνών, πνευματικών ανθρώπων ,ανθρώπων των γραμμάτων και των τεχνών, με υψηλό αισθητικό κριτήριο, όπου κάθε τετραετία ψηφίζουν στις εκλογές!!!
ΤΟ ΝΕΡΟΜΕΝΟ ΚΡΑΣΙ ΠΕΡΙΠΑΙΖΕΙ.
ΔΕΝ ΜΕΘΕΙ
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Ο φόρος ακίνητης περιουσίας έπρεπε να εφαρμοστεί προοδευτικά με κοινωνικά δίκαιο τρόπο και να απαλλαγεί η πρώτη κατοικία.Όπως είχε προτείνει η ΔΗΜΑΡ στην τρικομματική κυβέρνηση και δεν έγινε δεκτό.
Μην ξεχνάτε και τον Φόρο Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας{Φ.Μ.Α.Π} του "καημένου" του υπουργού οικονομικών του ΠΑΣΟΚ Μανώλη Δρετάκη το 1983. Και την εκπαραθύρωση του από τον Α. Γ. Παπανδρέου. Πράγματι σε καθεστώς φιλελεύθερης δημοκρατίας εάν δεν υπάρχουν οι αναγκαίοι συσχετισμοί δυνάμεων ,δεν μπορείς να εφαρμόσεις ριζοσπαστικά προγράμματα.οπως προσπάθησε να κάνει ο ΦΡ. ΟΛΆΝΤ στην Γαλλία και έφυγαν οι πλούσιοι όπως ο ηθοποιός Ζεράρ Ντεπαρντιέ που τον υποδέχτηκε ο Βλαντιμίρ Πούτιν με ανοιχτές αγκάλες, και με την ρούσικη υπηκοότητα.Άσε τους κι αυτούς στον ΣΥΡΙΖΑ να λένε μήπως αποσπάσουν κανένα ψηφαλάκι. Το έκανε και ο μακαρίτης ο Ανδρέας με τον ριζοσπαστσμό του. Το κάνουν όλα τα κόμματα. Ακόμη και ο Μητσοτάκης.Ξεχνάτε πολύ πρόσφατα τον ΣΑΜΑΡΑ με τα Ζάπεια;. Τον Γ.Α.Π με το¨ "λεφτά υπάρχουν;""
Τι να τα κάνω τα τραγούδια σας!
Ποτέ δεν λένε την αλήθεια.
Ο κόσμος υποφέρει και
πονά κι εσείς τα ίδια παραμύθια."
Αυτό το τραγούδι που τραγούδησε
στα νιάτα του ο Διονύσης Σαββόπουλος
πάνω σε στίχους του ομοφυλόφυλου
και ιδιόρυθμου ποιητή,
Ντίνου Χριστιανόπουλου είναι¨
"όλα τα λεφτά."
Γιαυτό στην πολιτική δεν εμπιστεύεται κανείς κανένα.
ΑΚΙΝΗΤΟΣ
Ακίνητος σαν ανδρείκελο καθόταν.
Απέναντι μου .
Με κοιτούσε λουσμένος στον ιδρώτα.
Τα μάτια του είχαν γουρλώσει.
Είχαν την ακαμψία του νεκρού.
Τον έφτυσα στα μούτρα για
να δω αν αντιδράσει.

Άπλωσε το χέρι του πήρε.
Ένα χαρτομάντηλο και
Σκούπισε το αντιπαθητικό
πρόσωπο του.
Χωρίς να μιλήσει.

Τι είσαι εσύ του λέω;
Άνθρωπος ή ρομπότ;
Αυτός ακίνητος με βλέμμα απλανές.
Άρχισα να χάνω την ψυχραιμία μου.
Ακίνητος σαν βράχος.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

ΠΡΟΔΟΣΙΑ
Η πατρίδα μας είναι χώρα του φωτός.
Κατοικούμε στην πιο χαρούμενη κι
ευτυχισμένη πατρίδα.
Ο ήλιος η θάλασσα οι εκτεταμένες
οροσειρές.

Τα φαράγγια,οι λίμνες, τα δάση.
Αυτή είναι η ανάσα μας η ομορφιά μας.
Η ευαισθησία μας, η χαρά μας.
Όταν τα έχουμε αυτά.
Έχουμε τον κόσμο όλο.

Ήμασταν χαρούμενοι κάποτε.
Μας πήραν την χαρά οι ξένοι.
Ήρθαν από το βορά με τα καταθλιπτικά
πρόσωπα και το γεμισμένο με χαρτιά
και πιστωτικές κάρτες, πορτοφόλι.
Θέλησαν ξένοιαστες διακοπές.
Αφαίρεσαν την ξενοιασιά μας.

Τους μοιάσαμε και αρχίσαμε
να μελαγχολούμε για
το δικό μας ισχνό πορτοφόλι.
Προδώσαμε τον τρόπο μας για
λίγα νομίσματα θλίψης.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

Τρίτη 29 Ιουλίου 2014

Η ΣΙΩΠΗ ΜΟΥ ΜΙΛΑΕΙ
Σε κρόταλα αλλαλάζοντα
Μιλώ με την σιωπή μου.
Στην υποκρισία και τον εγωισμό.
Μιλώ με την σιωπή μου.
Η σιωπή μου κραυγάζει απελπισία.. 
Δεν είναι αποχή.
Είναι περιφρόνηση.
Είναι πόνος.
Κλάμα κάτω από
το φεγγάρι κρυφά τις νύχτες.
Για την πτώση σε επίπεδο
χαμαιλέοντος.
Είναι σάλπισμα για αλλαγές
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ
Η τεχνολογία μου επιτρέπει
να επικοινωνώ μέσω των
ποιημάτων μου με αρκετούς
φίλες και φίλους .
Είναι αδιαμεσολάβητη σχέση 
αγάπης και ...μίσους.
Και γ`αυτό σε αγαπώ τεχνολογία.
Για την επαναστατικότητα σου.
Και τους νεοτερισμούς σου.
Σε μισώ για την μοναξιά
που προκαλείς.
Όμως¨
Τα συν και τα πλην πάνε παρέα.
Τίποτα δεν δίδεται δωρεάν.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
ΟΡΘΙΟΣ
Από ανάγκη γράφω.
Γεννήθηκα πένης.
Βιοπαλαιστής.
Γραφιά η ζωή με όρθωσε.
Για να πετώ.
Κοτρώνες στους
δρόμους.
Στους περαστικούς.

Μήπως τους αφυπνίσω
από το βαθύ λήθαργο.
Λένε¨ "Αυτός τρελάθηκε."

Το ξέρω.Δεν αρέσω.
Βραβεία δεν ζητώ
Ούτε διακρίσεις.
Το τέλος μου να είναι
με ηρεμία.
Στην δροσιά ενός πλατάνου.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
ΤΥΦΛΗ ΖΩΗ
"Τυφλωμένος"από την φτώχεια του.
Από την αγραμματοσύνη του.
Και την αδυναμία του.

Αγνοούσε την ιστορία.
Του πολιτισμού.
Δεν γνώριζε τίποτα.
Δεν προσπαθούσε να μάθει.

Αγνοούσε την άγνοια του.
Δεν είχε ερωτηματικά
για την ζωή του.
Ούτε για τις αλυσίδες της σκλαβιάς του.

Ζούσε μέσα στην κοινωνία.
Αλλά κρυφά.
Από τον πολιτισμό.

Ήταν ένας παρίας;
Κολίγα γιος;
Νομάδας τσιγγάνος;
Υποπρολετάριος;
Αγρότης, αγροίκος;

Άνεργος χωρίς δικούς και χωρίς στέγη;

Μήπως συνηθισμένος άνθρωπος;

Μπορεί και να αγνοούσε την ύπαρξη του.
Κρυφά από τον πολιτισμό.
Κρυφά κι από τον Θεό.

ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
ΤΑ ΚΙΤΡΙΝΑ ΤΩΝ ΜΕΣΩΝ
Έχει την δύναμη ο κιτρινισμός
του τύπου.
Να σου αφαιρέσει δικαιώματα.
Να σε στιγματίσει.
Να σε διαπομπεύσει.
Για ψύλου πήδημα.
Να σε στύψει σαν λεμοκόπουπα.
Μέχρι να πουλάει "το θέμα" σου.
Να αφιονίσει το "φιλοθεάμον" κοινό.
Που διψά για αίμα
Στο "Κολοσαίο" των ταυρομαχιών.
Με την προπαγάνδα του.
Και τα "αληθινά"ψέμματα του.
Να σε στήσει στην αγχόνη.
Ως μαύρο πρόβατο.
Για να αρθούν.
"Οι αμαρτίες" του πλήθους.
Η "κάθαρση"θα είναι προσωρινή.
Οι "αμαρτίες" δεν έχουν τέλος.
Ούτε η μηχανή του κιμά.
Θα σταματήσει να δουλεύει.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

Δευτέρα 28 Ιουλίου 2014

ΤΑΠΕΙΝΟΤΗΣ
Είμαι ένα ταπεινό μυρμήγκι.
Στο πέρασμα τους όλοι
με πατούν.
Εγώ το μικρό και ταπεινό μυρμήγκι
ατάραχο και με τεράστια υπομονή
μεταφέρω την τροφή μου στη φωλιά μου.
Για να έχω και να πορεύομαι
τους δύσκολους μήνες του χειμώνα.

Κανείς δεν με υπολογίζει.
Ότι υπάρχω κι αναπνέω πάνω στη γη.
Ακόμη και οι κότες με καταπίνουν.
Όταν δεν βρίσκουν πρασινάδα..
στην εξοχή.
Δεν πειράζει όμως .

Είμαι ένα μικρό πλασματάκι
που ομορφαίνει την γη.
Με την ποικιλομορφία της.

Χαλάλι τους η ταπείνωση μου.
Έχω μάθει να πατώ στο χώμα
και δεν πονώ πλέον.
Τους ανθρώπους λυπούμαι.
Για τον μεγάλο τους εγώ.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Αν δεν κάνω λάθος- και νομίζω ότι δεν κάνω- ο μεγάλος Κρητικός συγγραφέας- φιλόσοφος Νίκος Καζαντζάκης είχε εργαστεί στην διδακτορική του διατριβή πάνω στο έργο του Νίτσε ,που ήταν μεγάλος θαυμαστής. Από την φιλοσοφία του Νίτσε είναι επηρεασμένο και το δικό του έργο.

"Ο Θεός είναι νεκρός" Φρ. Νίτσε.
ΜΑΖΙ
Δεν γεννήθηκα για να διχάζω 
τους ανθρώπους.
Να τους ενώνω θέλω.
Μαζί να χορεύουν.
Να ερωτεύονται.

Παιδιά να γεννούν.
Την ζωή ν`αγαπούν.
Όταν πολεμούν και σκοτώνονται.
Ένα μαχαίρι με στροφές
Μέσα στην καρδιά μου.

Όταν ερωτεύονται τα λουλούδια
ανθίζουν στις αυλές των σπιτιών.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
ΕΛΛΑΔΑ ΜΟΥ
Γλώσσα μιλώ Ελληνική.
Από την εποχή του Ομήρου.
Την κληρονόμησα από τους
προγόνους μου που 
την ανάστησαν .
Με ιδρώτα και αίμα.

Τα βουνά τα φαράγγια. 
Και τα αρχαία μάρμαρα.
Τα δόξασαν οι αιώνες.

Πατρίδα δεν είναι μόνο τα εδάφη.
Είναι οι ψυχές
των ανθρώπων της
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
ΟΙ ΦΙΛΟΙ
Οι φίλοι δεν υπάρχουν πια
Είδος εν ανεπαρκεία.
Δεν σε αγαπούν γιαυτό
που είσαι.
Αλλά σύμφωνα με την θέση σου
την κοινωνική.
Δεν είναι αυτή πραγματική φιλία.
Ένωση των αιμάτων σας
Έρωτας χωρίς ηδονή.
Ο Δάμων και Φειδίας.
Χάθηκε.
Μαζί με την φιλία.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

Κυριακή 27 Ιουλίου 2014

ΟΡΓΙΣΜΕΝΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
"Μες την υπόγεια την ταβέρνα,
μες σε καπνούς και σε βρισιές
(απάνω στρίγγλιζε η λατέρνα)
όλ'η παρέα πίναμ' εψες'
εψές, σαν όλα τα βραδάκια,
να πάνε κάτου τα φαρμάκια."
Κ. ΒΑΡΝΑΛΗΣ
Η παραδοσιακή ταβέρνα ήταν ένα αρκετά ευρύχωρο μαγαζί γεμάτη μεγάλα ξύλινα βαρέλια με κόκκινο και λευκό κρασί. Ο μικρός Β που την επισκεπτόταν τακτικά με τον πατέρα του ήταν επηρεασμένος από γελοιογραφίες του λαϊκού περιοδικού "Ρομάντζο". Το περιοδικό έμπαινε κάθε εβδομάδα στο σπίτι τους και ο Β περίμενε ότι οι τοίχοι θα είχαν ζωγραφιές με ανθρώπους με μεγάλα στομάχια του "κόμματος των βαρελοφρόνων" να πίνουν τα ποτηράκια το κρασί και να περπατούν τρεκλίζοντας. Να μοιάζουν σαν τον ηλικιωμένο "μεθύστακα" και σπουδαίο ηθοποιό Ορέστη Μακρή των Ελληνικών ταινιών εκείνης της εποχής. Σύμφωνα με τους σκιτσογράφους στις παραδοσιακές ταβέρνες υπήρχαν επιγραφές όπου έγραφαν¨"οίνος ευφραίνει κοιλία" "ο πολών επί πιστώσει." και "ο πολών τοις μετρητοίς μετρητοίς." Και... ακολουθούσε η¨ "συνεδρίασις του κόμματος των βαρελοφρόνων" με μουστακαλήδες "βαρελόφρονες" γύρω γύρω από ένα τραπέζι να συνεδριάζουν πίνοντας και τραγουδώντας.
Δεν είδε όμως προς μεγάλη του απογοήτευση τίποτα που να μοιάζει στην καλπάζουσα φαντασία των καλών σκιτσογράφων. Αντίθετα τα μεσημέρια σύχναζαν εκεί άνθρωποι της εργατικής τάξης που γευμάτιζαν το φτωχικό τους γεύμα. Ένα πιάτο όσπρια, φακές, φασόλια σούπα, ή ρεβύθια και λίγες ελιές θρούμπες. Ορισμένοι κρατούσαν μαζί από το σπίτι το αλουμινένιο "τάπερ" του φαγητού και από ντροπή για να μην μουρμουρίζει ο αγαθός ταβερνιάρης ότι του πιάνουν το τραπέζι, παράγγελναν λίγες ελιές για συμπλήρωμα του λιτού γεύματος κι ένα μικρό ποτηράκι κρασί. Ο μικρός Β. ακολούθησε τον πατέρα του φεύγοντας με τα μάτια του και το πρόσωπο του να διαγράφει την απογοήτευση από την ελλειπή εικόνα της ταβέρνας σε σχέση με αυτήν που του είχαν δώσει την εντύπωση ότι θα συναντήσει οι σκιτσογράφοι των λαϊκών περιοδικών.Μόλις έφθασε στο σπίτι τους πήρε μολύβι και χαρτί κι έγραψε μια επιστολή διαμαρτυρίας προς την διεύθυνση του περιοδικού¨ "Ρομάντζο" Αναξαγόρα 3, Αθήνα.
ΑΓΟΥΡΟ ΞΥΠΝΗΜΑ
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

H ζωή μας είναι μια μαινάδα.
Δεν είναι θαλάσσια βαρκάδα.
Είναι ένα άγραφο χαρτί 
Το παίρνουμε στο χέρι.
Και το γράφουμε εμείς.
Της τύχης μας οι εκδρομείς.

Μανούσος Γ. Δασκαλάκης

Θ`άταν δεν θ`άταν το κορίτσι δεκαέξη με δεκαεφτά χρονών. Την είχε υποσχεθεί για νύφη,όπως ήταν το έθιμο, ο πατέρας αφέντης της Σ. στον πατέρα του Κ. γιο ενός συχωριανού και φίλου του.Ο γαμπρός ο Κ. ήταν κι αυτός νέο παιδί γύρω στα είκοσι. Ο γάμος διεξήχθη, και εκτός από τα απολύτως απαραίτητα για να στηθεί νοικοκυριό ο αφέντης της Σ. έδωσε στο χέρι του γαμπρού βλακωδώς, όπως αποδείχτηκε αργότερα, τόσο μετρητά όσα περίπου του έφταναν να αγοράσει ένα έστω και μεταχειρισμένο σπιτάκι να γλυτώσει το ενοίκιο που ήταν ένας μεγάλος βραχνάς. Μήνας μπαίνει μήνας βγαίνει χωρίς να το πάρεις μυρωδιά. Και τότε σου έρχεται ο σπιτονοικοκύρης και σου κτυπά την πόρτα.Αν δεν έφταναν τα λεφτά νέο παιδί ήταν. Ας έβαζε και λίγο χρέος παραπάνω. Ο νεαρός Κ.όμως πήγε την άπειρη γυναίκα του και την έχωσε στο σπίτι της μάνας του που ήταν χήρα με δύο κορίτσια απάντρευτα.Τις λυπόταν τις γυναίκες να μείνουν μόνες και απροστάτευτες και θέλησε να τις προστατεύσει.Ποιος; -Αυτός που δεν μπορούσε να προστατεύσει ούτε την δική του οικογένεια. Αντί να αγοράσει το σπίτι που είχε υποσχεθεί στον αγαθιάρη πεθερό του.Τι έκανε ο εξυπνάκιας νέος; Έδωσε τα λεφτά της προίκας στην μάνα του. Να τα τρυπώσει όπου μπορούσε για να μην τα φάνε τα ποντίκια.Μην φανταστείτε ότι η αγράμματη γυναικούλα γνώριζε από "λιανική τραπεζική" τόκους επιτόκια και καταθέσεις; Εντω μεταξύ ήταν ο γιος της, και του είχε μεγάλη αδυναμία.Ήταν ο μόνος από τους τέσσερις γιους , που είχε καταλήξει στο σπίτι, και δεν είχε φύγει -χύνοντας η ίδια , μαύρα δάκρυα,- στα ξένα.Ο Κ. ως ο μικρότερος και ο χαϊδεμένος της οικογενείας,δεν είχε ωριμάσει καθόλου. Ούτε είχε συνειδητοποιήσει τις ευθύνες του από την ημέρα που έβαλε το στεφάνι του γάμου, ν`αναλάβει και τις ανάλογες υποχρεώσεις.Τον σιγοντάριζε και η αγράμματη μανούλα του με την αδυναμία που του έδειχνε. Αλήθεια γιατί παντρεύονται και κάνουν οικογένειες τα αντρόγυνα; Όταν δεν έχουν καθόλου παιδεία;Την εποχή εκείνη ο μισός πληθυσμός της Ελλάδας ήταν αναλφάβητος. Η μάνα του Κ.αντί να καθοδηγήσει τον γιο της τον αγαπητό, να επενδύσει σ`ενα σπίτι για να στεγαστεί του έδινε στο χέρι κάθε πρωί μερικά χοντρά χαρτονομίσματα ως προκαταβολή της προικός του.Εκείνος σαν άφρων νέος δεν επέστρεφε στην οικία του αν δεν ξεκοκάλιζε μέχρι δεκάρας το πλούσιο και άκοπο "χαρτζηλίκι" σε ασωτείες με τις επιπόλαιες παρέες του. Η νεαρή γυναίκα του μεγαλωμένη σε σπίτι με αρχές και στοιχειώδη τουλάχιστον οργάνωση παρατηρούσε την κατάσταση και κόντευε να αρρωστήσει από το κακό της.Φοβόταν όμως και ντρεπόταν την πεθερά της και έκανε υπομονή.Ο καιρός πέρασε χωρίς να κοιτάξει για την προϊούσα μελαγχολία της κοπελίτσας που την στεφάνωσαν μένα άμυαλο νεαρό.Τα χρήματα της προίκας της Σ, ξοδεύτηκαν μέχρι τελευταίας δεκάρας από τον "ιδανικό πρίγκηπα σύζυγο." Τότε η κοπέλα μην αντέχοντας την οικτρή οικονομική κατάσταση το μεθύσι του συζύγου και τα χαστούκια του, έδεσε μια βαριά πέτρα στο λαιμό της και βούτηξε στην θάλασσα. Η άσχημη αρχή καμιά φορά προδικάζει το δραματικό τέλος. Κι όχι πάντοτε, γιατί υπάρχει κι "ο από μηχανής Θεός" που σώζει τις καταστάσεις την τελευταία στιγμή.
ΤΕΛΟΣ

Σάββατο 26 Ιουλίου 2014

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Ενοχλούσε τους πάντες.
"Φίλους" και αντιπάλους.
Μα πως να μην ενοχλεί;
Είχε άποψη και την διατύπωνε.
Οι "εχθροί" του βρισκόταν δίπλα του.
Τον κοίταζαν κατάματα
με ένα βλέμμα σαν δολοφονική
σφαίρα.
Αντιπαθούσε την υποκρισία
και το ναι σε όλα.
Η ελευθερία έχει το τίμημα της.
και εκείνος το πλήρωνε
με το κεφάλι στα ύψη.
Σαν αγέρωχος αετός.
Πετούσε και ανέπνεε ελευθερία.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

Παρασκευή 25 Ιουλίου 2014

ΑΓΚΑΘΙ Η ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ
Το γνωρίζω ότι γίνομαι δυσάρεστος στις συντρόφισσες και στους συντρόφους του ΣΥΡΙΖΑ αλλά δεν πιστεύω στην ελεύθερη μετανάστευση.Εκτός εκείνων που προέρχονται από εμπόλεμες περιοχές και που πρέπει να χορηγείται άσυλο.
Δεν είναι δυνατόν τα 6 δις του υπανάπτυκτου πλανήτη να μεταναστεύσουν στις περιοχές του ενάμιση δις{1.500.000.000} των ανεπτυγμένων χωρών. Η αριστερά στα πλαίσια του ανθρωπισμού της και της ουτοπίας της,για την φανταστική αταξική κοινωνία των ονείρων της υποστηρίζει άκριτα την μετανάστευση χωρίς να υπολογίζει τις επιπτώσεις στις ανεπτυγμένες χώρες.Όπου οι μετανάστες και όχι μόνο αντιμετωπίζονται "{1}σαν περιττοί και ανθρώπινα απορρίμματα."{1}{Ζίγκφριντ Μπάουμαν.}
Υ.Γ Την ελεύθερη μετανάστευση και τα προβλήματα που δημιουργεί βρίσκει ως πρόσχημα και το νεοναζιστικό μόρφωμα της "χρυσής αυγής" και τους δείχνει όπως ο Χίτλερ τους Εβραίους σαν την πηγή του κακού.
Μετά τιμής
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
ΨΗΦΟΦΟΡΟΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ
ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΗΣ ΤΗΣ ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
"Ποταμώ γαρ ουκ έστιν εμβήναι δις τω αυτώ."
Δεν γίνεται να μπει κανείς στο ίδιο ποτάμι δύο φορές>>. (Ηράκλειτος)
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Είμαστε ένας εγωπαθής λαός.Ανεξάρτητα πολιτικού χρώματος που ανήκουμε, δεν επιτρέπουμε την αντίθετη άποψη. Μ.Δ
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
"Όποιος δεν είναι με τις απόψεις μου είναι εχθρός μου .....
"Θα κάνω τα πάντα να μην επιτρέψω την ελεύθερη διακίνηση εκείνων των ιδεών που βλάπτουν τις δικές μου."
ψευδώνυμο :
Αντί-Βολταίρος!!
ΒΑΘΙΑ ΛΥΠΗ
Ένοιωθε δυστυχισμένος και μόνος. 
Ότι δεν τον αγαπάει κανείς.
Κάποιοι τον πλησίαζαν στο
τέλος με κολακείες
για να του αρπάξουν
το σπίτι και τα μετρητά.

Πρόλαβε και το μεταβίβασε
σε δημοτικό οίκο ευγηρίας.
Δεν είχε οικογένεια.
Μεγάλωσε και αισθανόταν
μοναξιά, και τον φόβο του θανάτου.
Και των σοβαρών ασθενειών.

"Έτσι είναι ο κόσμος."
"Πουθενά ανθρωπιά."
"Και αλληλεγγύη."
"Γύπες και κόρακες."

Τακτοποίησε τις δουλειές του.
Έγειρε το κεφάλι του
στην αναπαυτική καρέκλα του.
Έσβησε με το παράπονο στα χείλη.
Δεν ήθελε να ζήσει χωρίς αγάπη.
Αισθανόταν άχρηστος, ότι ο κόσμος.
Δεν τον χωρούσε άλλο.
Δεν είχε πλέον για εκείνον
χαρά και φως.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΕΙΣ
Ζήσαμε καταρρεύσεις στους 
γήινους "παραδείσους."
Ίσως πλανευτήκαμε ότι
συμβαίνει μόνο
στους μύθους της θρησκείας.

Κι όχι στους μύθους και τα όνειρα
των ανθρώπων.
Δεν το πιστεύαμε στα μάτια μας.
Κι όμως συνέβη.

Τι θα απογίνουμε με
τόσες καταρρεύσεις;
Και απογοητεύσεις;
Με τι υλικά πλέον
θα πλάσουμε
τα όνειρα μας;

Και ο γέρο Όμηρος
προ χιλιετιών απών.
Για να περιγράψει με στίχους
την "Οδύσσεια" μας.
Την μεγίστη περιπέτεια
του ταξιδιού μας.

Αχ? γέρο Όμηρε.
Πόσο ορφανέψαμε.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ
Δεν ζητώ έλεος. 
Αγάπη ζητώ.
Τρυφερότητα.
Ζεστασιά.
Φιλία ζητώ.

Δεν θέλω ν`ακουμπήσω.
Θέλω να μοιραστώ.
Αν δεν μοιράζεσαι.
Η μοναξιά σε περιτριγυρίζει.
Σκέπτεσαι τον θάνατο.

Δεν ζητώ έλεος.
Συντροφιά ζητώ
Κατανόηση, κι αγάπη
Σ`ένα κόσμο ανταγωνισμών.
Κρίσεων και επικρίσεων.

'Άραγε θα την βρω;
Μήπως και τα αισθήματα.
Είναι προς πώληση στην αγορά;
Ή αιώνιος ζητιάνος θα μείνω.
Στην μοναξιά μου, να περιχαρακωθώ;
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
ΛΟΓΙΑ ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ 
Σημασία δεν έχει τι λέτε στις πλατείες.
Αλλά στην πολιτική σας τι κάνετε.
Τα λόγια είναι φτηνά .
Και ανέξοδα για τον καθένα.
Που τον λαό μπορεί να κυβερνά.

Σημασία στην πράξη δεν έχουν. 
Οι ιδεολογίες, ούτε των φιλοσόφων.
Οι θεωρίες.

Τα πάντα τ`ανατρέπει μια
φαύλη εξουσία.
Κυβερνά με ψέμματα.
Προπαγάνδες, και αν χρειαστεί με αίματα.

Μην εμπιστεύεστε κανένα χρώμα.
Αν δεν αγγίξετε.
Το σώμα των πληγών και¨
"Επί των τύπων των ήλων".

Σαν άπιστοι Θωμάδες
Γιατί αν σας ξεγελάσουν θα νοιώθετε.
Εξαπατημένοι, εμ? κλαμμένοι εμ? δαρμένοι.
ΜΕΛΕΤΗ ΘΑΝΑΤΟΥ
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
"Οι αρχαίοι κάθε φορά που επρόκειτο να συμβεί ένα σημαντικό γεγονός για την πόλη, προσέφεραν θυσία στους θεούς τους. Επίσης, θεωρούσαν ότι, για να υπερβεί ο πολίτης την ατομικότητά του και να κοινωνήσει με τους άλλους, θα έπρεπε να ξεπεράσει το φόβο του θανάτου, επειδή ο θάνατος ήταν για αυτούς η θύρα για έναν άλλο "κόσμο". Σήμερα συμβαίνει ακριβώς τοαντίθετο."
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ
Σημείωση Μανούσου Γ. Δασκαλάκη
Οι αρχαίοι Έλληνες ήθελαν να ξεπεράσουν τον φόβο του θανάτου, διότι συνεχώς προέβαιναν σε πολέμους μεταξύ των Ελληνικών πόλεων και βεβαίως με τους Πέρσες.Δεν ήταν υπεράνθρωποι.
Βεβαίως η Χριστιανική φιλοσοφία συνεχίζοντας την φιλοσοφία περί ψυχών του Πλάτωνα κηρύττει τον θάνατο ως "θύρα για τον άλλο κόσμο." Τι φαντασίωση.
Ο άνθρωπος είναι καμωμένος από ύλη και σε ύλη καταλήγει. Τα υπόλοιπα είναι μια παραμυθία για να γλυκάνει την επίγεια ζωή.
ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΩ
Δεν με ελκύει η σκέψη του θανάτου .
Το γνωρίζω ότι μια ημέρα θα πεθάνω.
Τι πρέπει να κάνω;

Να ζήσω κρατώντας 
στο χέρι μια μελέτη θανάτου;
Να καταθλιβώ και να αυτοκτονήσω
στο Ταύγετο φιλοσοφώντας για
την ματαιότητα της ζωής;

Μήπως στα Λευκά Όρη της Κρήτης ;
Στο Ιδαίον Άνδρον ή στον Ψηλορείτη;
Να κάνω "παρέα" στους αρχαίους Θεούς;

Ούτως, ή άλλως μια ματαιότητα είναι η ζωή.
Δεν θέλω να με συντροφεύει η σκέψη σου.
Ω? Θάνατε, αθάνατε.!!!
Άσε με λίγο, να ζήσω σαν άνθρωπος.

ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
ΖΩΗ
Οι έξυπνοι δυτικοί άνθρωποι.
Δεν σκέπτονται συνεχώς τον θάνατο.
Βιώνουν το σήμερα και δημιουργούν
σαν να είναι αθάνατοι.

Έχουν αγαπήσει την μοίρα τους.
Αδράτουν την ημέρα ,ζουν την στιγμή.
Δεν σκέπτονται. 
Το αύριο τι θα φέρει.

Τι μένει να κάνουν
σε μια προδιαγεγραμμένη πορεία;
Νικούν καθημερινά τον θάνατο.
Με τα έργα της δημιουργίας τους.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
ΕΛΛΑΔΑ ΜΟΥ
Στην Ελλάδα κάνουν 
κουμάντο ακόμη οι παρέες.
Σαν περιοχή των Βαλκανίων.
Των μεγάλων καφενείων.
Δεν αφήνουν τα τζάκια την χώρα.
Να προοδεύσει σύντομα στο τώρα.

Την κρατούν αλυσοδεμένη στο χθες.
Σαν επαρχία του αρότρου αν θες.
Φοβούνται μην χάσουν τα προνόμια.
Την στήριξη του κλήρου.
Την εξουσία επ`απείρου.

Κρίμα στην χώρα που
την διαφεντεύουν .
Ακόμη οι αγάδες.
Μεγαλοσχήμονες
Και τσιφλικάδες.
Με νέο πρόσωπο.
Είναι αλήθεια
Και γυαλισμένα νέα δεκανίκια.

Λογαριασμό δεν δίνουν σε κανένα.
Όπως τρωγόντουσαν και στο 21.
Τρώνε με χρυσά κουτάλια.
Στον λαό η ανασφάλεια.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ