Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2012

Η ΓΕΝΙΑ ΜΑΣ Η γενιά μας υπήρξε φτωχή εκείνη την εποχή. Λίγες ήταν οι ευκαιρίες και οι σταυροί πολλοί. Πολεμήσαμε σκληρά με χιόνια και βροχές. Τελώνια δεν μας φόβισαν. Δεν υποχωρήσαμε, σφίγγοντας τα δόντια στις δύσκολες στιγμές. Παιδιά πατούσαμε ξυπόλητα με το πέλμα μας στο χώμα. Στις γειτονιές χαιρόμαστε το παιχνίδι και τις απλές χαρές. Σήμερα ωριμάσαμε μα ακόμη δεν γεράσαμε. Δίπλα στους σημαιοφόρους θα σταθούμε για να στηρίξουμε τους οραματιστές κι ωραίους νέους. να ανοίξουν δρόμους και λεωφόρους στο μέλλον που κάποιοι το θέλουν για εκείνους κλειστό. ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Στίχοι: Ερρίκος Θαλασσινός Μουσική: Γιώργος Χατζηνάσιος Πρώτη εκτέλεση: Αντώνης Καλογιάννης Τα λόγια ήτανε καλά καλά και τιμημένα μαλαματένιος ο σταυρός χωρίς καδένα Άνοιξε το παράθυρο να μπει δροσιά να μπει του Μάη εμείς γι' αλλού κινήσαμε γι' αλλού κι αλλού η ζωή μας πάει (δις) Οι βέρες ήτανε χρυσές χρυσές κι οι αλυσίδες που δέσανε τα νιάτα μας πως δεν τις είδες Άνοιξε το παράθυρο να μπει δροσιά να μπει του Μάη εμείς γι' αλλού κινήσαμε γι' αλλού κι αλλού η ζωή μας πάει (δις)
Βάλτε τους φυλακή το ταχύτερο δυνατόν, για να μη σταφούν όλοι εναντίον όλων! Σκάνδαλο προμήθειας των τρόλεϋ από τη ΜΑΝ!!! 30/9/12 | 0 σχόλια | 0 απαντήσεις | 5 εμφανίσεις Άρση τραπεζικού απορρήτου για 44 πρόσωπα, μεταξύ των οποίων και ο πρώην υπουργός Μεταφορών Χρήστος Βερελής για την υπόθεση Μan-ΗΛΠΑΠ, ζητάει ο ανακριτής, ο οποίος έχει ήδη ασκήσει δίωξη εναντίον τριών προσώπων. Μεταξύ άλλων η λίστα περιλαμβάνει την Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, Γιώργο Ζανιά και Γιάννη Μανιάτη. Σύμφωνα με τη δικογραφία στη χώρα μας διοχετεύτηκαν μίζες 16 εκατ. ευρώ για την προμήθεια των ΗΛΠΑΠ. Η έρευνα του ανακριτή ξεκίνησε στα 44 πρόσωπα, όπου περιλαμβάνονται οι πρώην υπουργοί του ΠΑΣΟΚ Χρήστος Βερελής, Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, Γιώργος Ζανιάς αλλά και γενικοί γραμματείς όπως ο Γιάννης Μανιάτης (νυν γραμματέας της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ) και Ιωάννης Κωνσταντινίδης, που λόγω της ιδιότητάς τους συμμετείχαν στις συνεδριάσεις της διακομματικής επιτροπής προμηθειών. Σύμφωνα με τη δικογραφία και τις καταγγελίες των Γερμανών, όπως αποκαλύπτει το Βήμα της Κυριακής, μίζες 16 εκατ. ευρώ διοχετεύτηκαν στη χώρα μας για την προμήθεια των ΗΛΠΑΠ. Από τα ευρήματα προκύπτει ότι χρήματα βρέθηκαν σε λογαριασμούς και off shore εταιρείες με έδρα την Κύπρο και τις Παρθένες Νήσους. Οι εταιρείες στις οποίες βρέθηκαν χρήματα είναι η Waker Trading Limited και η Felmont Trading Ltd καθώς και η Hillgress. Ειδικότερα στην πρώτη κατατέθηκαν την επίμαχη περίοδο 19 εκατ. ευρώ, ενώ στη δεύτερη 774.000 ευρώ. Σε λογαριασμό κατηγορούμενου εμφανίζονται 2,7 εκατ. ευρώ ! Η υπόθεση αποκαλύφθηκε όταν στις 7 Μαϊου 2009 έγινε έφοδος στα γραφεία της Man στο Σβάμπικ της Γερμανίας και συνελήφθησαν πρόσωπα τα οποία κατήγγειλαν το σκάνδαλο και τις μίζες στην Ελλάδα. Η προμήθεια έγινε το 2001, όταν υπουργός Μεταφορών ήταν ο Χρήστος Βερελής, και αφορούσε 90 διαξονικά ηλεκτροκίνητα αυτοκίνητα για τα ΗΛΠΑΠ. Πηγή: Δεξί εξτρέμ Category: Ειδησεις
ΝΑΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΜΟΥ ” Ναι αγαπημένη μου, εμείς γι’αυτά τα λίγα κι απλά πράγματα πολεμάμε. Για να μπορούμε να’χουμε μια πόρτα, ένα άστρο, ένα σκαμνί, ένα χαρούμενο δρόμο το πρωί, ένα ήρεμο όνειρο το βράδυ. Για να έχουμε έναν έρωτα που να μην μας τον λερώνουν, ένα τραγούδι που να μπορούμε να τραγουδάμε. Όμως αυτοί σπάνε τις πόρτες μας, πατάνε πάνω στον έρωτά μας. Πριν πούμε το τραγούδι μας, μας σκοτώνουν. …Μας φοβούνται και μας σκοτώνουν. Φοβούνται τον ουρανό που κοιτάζουμε, φοβούνται το πεζούλι που ακουμπάμε, φοβούνται το αδράχτι της μητέρας μας και το αλφαβητάρι του παιδιού μας, φοβούνται τα χέρια σου που ξέρουν να αγκαλιάζουν τόσο τρυφερά και να μοχθούν αντρίκια. Φοβούνται τα λόγια που λέμε οι δυο μας με φωνή χαμηλωμένη, φοβούνται τα λόγια που θα λέμε αύριο όλοι μαζί. Μας φοβούνται, αγάπη μου, και όταν μας σκοτώνουν νεκρούς μας φοβούνται πιο πολύ.” ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ
ΣΑΡΚΟΒΟΡΑ Όρνεα άγρια και σαρκοβόρα. Για σας μιλάω μεγαλοδιευθυντάδες του χρηματοπιστωτικού συστήματος που στα Αγγλικά καλείστε “golden boys”. Δεν είμαι ρομαντικό ποίημα. Είμαι η εκδίκηση των απλών ανθρώπων. Του παππού, και του άνεργου. Της φτωχολογιάς που πίνεται χωρίς συναισθηματισμό το αίμα. Εγώ θα σας γκρεμίσω και οι όμοιοι μου από τον επισφαλή θρόνο σας που πατάει στις θυσίες και στον ιδρώτα μας. ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

ΔΙΗΓΗΜΑ-ΤΟ ΔΙΑΖΥΓΙΟ ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ ΟΥΤΕ Ο ΜΙΣΟΣ «Στράφηκα να μιλήσω στο Θεό για την απελπισία του Κόσμου• χειρότερο έγινε, όμως, το κακό σαν ένοιωσα πως ήμουν μοναχός μου. Στράφηκε –μη γελάσετε θνητοί– ο Θεός σε μένα να μιλήσει. Βρήκε, όμως, ότι έλειπα από κει (αν όχι όλος) τουλάχιστο ο μισός είχα αναχωρήσει.» ΡΟΜΠΕΡΤ ΦΡΟΣΤ Ο Στράτος διάβαζε στην εφημερίδα του ότι στην Λαμία ένα ανδρόγυνο βρέθηκε από τους αστυνομικούς στο σπίτι του, να πλέει μέσα σε ποταμούς αιμάτων. Οι γείτονες άκουσαν κραυγές και ουρλιαχτά και αμέσως ειδοποίησαν την αστυνομία. Ο άνδρας είχε ξεψυχήσει ενώ η γυναίκα ανέπνεε με το ζόρι. Μέχρι να μεταφερθεί με το ασθενοφόρο στο νοσοκομείο η γυναίκα ξεψύχησε. Ο τύπος έγραψε ότι σύμφωνα με ανακοίνωση της αστυνομίας το ανδρόγυνο είχε ένα δυνατό καβγά. Άρπαξαν λυσσασμένοι και οι δύο από την κουζίνα, από ένα μαχαίρι που έκοβαν το κρέας και πάλεψαν μανιασμένα μαχαιρώνοντας ο ένας τον άλλο. Ο δημοσιογράφος σχολίαζε ότι το αντρόγυνο ήταν είκοσι χρόνια παντρεμένο, και είχε παντρευτεί από¨ «σφοδρό έρωτα.» Μιαν άλλη στιγμή ο Στράτος παρακολουθούσε την κρατική τηλεόραση. Στην οθόνη η δημοσιογράφος του καλλιτεχνικού ρεπορτάζ έπαιρνε συνέντευξη από ένα πολύ γνωστό γηραλέο καλλιτέχνη. Τον ρωτούσε αν ήταν παντρεμένος. Της απάντησε ότι¨ «πάντα ήταν εναντίον του γάμου.» Και για να υποστηρίξει την θέση του της διηγήθηκε μια μικρή ιστοριούλα¨ «Πήγε λέει ένας δημοσιογράφος να πάρει συνέντευξη από ένα ανδρόγυνο όπου θ`άταν περίπου, εκατόν χρόνων ο καθένας. Περιχαρής ο δημοσιογράφος που πέτυχε ένα αιωνόβιο ανδρόγυνο με παιδιά εγγόνια και δισέγγονα ίσως και τρισέγγονα τους ρώτησε πόσα χρόνια είναι μαζί. Τότε είδε με τι μίσος αντίκριζε ο ένας τον άλλο.» Κόκαλο η δημοσιογράφος που έκανε την ερώτηση. Η παρέα του Στράτου ήταν όλοι τους 55 -60, και χρόνων. Οι μισοί ίσως και περισσότεροι ήταν χωρισμένοι με παιδιά. Ρε παιδιά τους λέει ο Στράτος μισό αστεία μισό σοβαρά μια ημέρα¨ «Εγώ διαβάζω στις εφημερίδες ότι οι νέες γενιές χωρίζουν στο άψε σβήσε. Με το παραμικρό, κι ύστερα το μετανιώνουν, κι αν τους ρωτήσεις σου λένε ότι δεν ξέρουν γιατί χώρισαν.» -«Εσείς γιατί χωρίσατε και να με συγχωρείτε που είμαι αδιάκριτος και μπαίνω σε τόσο προσωπικά ζητήματα.» «Όλο και κάποιους λόγους θα είχαμε και εμείς.» Του απάντησε ο Κώστας που ήταν ο νεότερος της παρέας. –«Κώστα να με συγχωρείς ήταν άκαιρη η ερώτηση μου. Δεν είναι δουλειά μου να γίνω κριτής κανενός.» Ο Στράτος προμηθεύτηκε ένα βιβλίο που το είχε γράψει μια Γαλλίδα ψυχίατρος ,ψυχοθεραπεύτρια –σύμβουλος γάμου. Η οικογενειακή σύμβουλος έγραφε ότι¨ «στην σύγχρονη εποχή υπάρχουν πολλά διαζύγια εξ αιτίας της γυναικείας ισότητας, αλλά και εξαιτίας του αυξημένου μέσω όρου ζωής. Πώς να αντέξει κανείς 50 -60 χρόνια μένα σύντροφο αναρωτιόταν. «Κι έτσι βλέπεις πολλές γυναίκες καριέρας να παίρνουν πρωτοβουλία και να χωρίζουν σε ώριμη ηλικία.» Τα διάβαζε και τα ζούσε όλα αυτά ο Στράτος και παρηγορούταν. Άρα λοιπόν δεν ήταν ο μόνος που είχε αποφασίσει να χωρίσει μετά 40 χρόνια γάμου. «Την άτιμη σκεπτόταν οργισμένος. Δεν αντέχω άλλο την μουρμούρα της, τα νεύρα της, τον υποχόντριο της χαρακτήρα.» Ήρθε η ώρα να πάρω το καπελάκι μου κα να φύγω. Η μοναξιά είναι η πιο καλά παρέα. Θα βρω περισσότερο χρόνο για τον εαυτό μου και τα εγγόνια μου.»
ΤΙ ΕΙΠΩΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΠΡΩΙΝΗ KΥΡIAKATIKH ΕΚΠΟΜΠΗ ΣΤΟ “MEGA 30 -9-2012 “Συνεντευξη των δημοσογράφων ΧΑΣΑΠΟΠΟΥΛΟΥ -ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗ με τον Π.Ρουμελιώτη πρώην εκπρόσωπο της Ελλάδας στο Δ.Ν.Τ και τέως υπουργό της κυβέρνησης του Α.Γ.Παπανδρέου. Το συμπέρασμα από την συνέντευξη του Π.Ρουμελιώτη βγαίνει ότι η Ελλάδα είχε σύμμαχο τότε τον Ντομινίκ Στρος Καν γενικό διευθυντή του Δ.Ν.Τ που πρότεινε με το πρώτο μνημόνιο και “κού...ρεμα” του χρέους διότι δεν ήταν βιώσιμο.Αν γινόταν τότε με επιμονή οι διαπραγματεύσεις με τους{αντιπάλους}και εταίρους μας δεν θα χρειαζόταν να παρθούν τόσο σκληρά μέτρα και η Ελλάδα να βρεθεί σε αδιέξοδο. Οι κακοί χειρισμοί των Παπανδρέου -Παπακωνσταντίνου και τα στενά Εθνικά συμφέροντα των σκληροπυρηνικών βορείων χωρών, καθώς και η πλήρης ανετοιμότητα της Ε.Ε με απουσία σχετικών μηχανισμών, αλλά και η έλλειψη ηγετικών προσωπικοτήτων όπως ο Μιτεράν και ο Κολ έφεραν την δυσμενή σήμερα κατάσταση στην Ελλάδα, αλλά και γενικότερα στον Νότο της Ευρώπης. MANOΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου 2012

Μόνος ήρθα κάποιο βράδυ…. [Αποχαιρετισμοί στη μουσική, II) (Ναπολέων Λαπαθιώτης) 07/01/2012 στις 15:08 · Κατηγορία Λαπαθιώτης, Ναπολέων, Μουσική, Μοναξιά, Πόνος, Ποίηση, Ποίημα, Ποιήματα i 8 Votes Μόνος ήρθα κάποιο βράδυ, –κι ήσαν όλοι, γύρω μόνοι, κι όλοι ξένοι, τραγουδάμε, μες στη νύχτα που σιμώνει Κι όσο ζω, κι όσο μαθαίνω, τόσο νιώθω, αλίμονο μου, το βαθύ και το μεγάλο κι απροσμέτρητο κενό μου! Tη στιγμή του σταυρωμού μου και για μόνη συντροφιά μου, μόλις ένιωσα τα χέρια που σταυρώσαν τα καρφιά μου… Μόνος ήρθα, κάποιο βράδυ, μόνος πόνεσα για λίγο, μόνος έζησα του κάκου, –κι όπως ήρθα και θα φύγω. Τ’ είναι τάχα, για τους άλλους, ο χαμός ενός ατόμου; –κι όπως ήρθα, και θα φύγω, μόνος μες στο θάνατό μου… Ναπολέων Λαπαθιώτης
Μόνος ήρθα κάποιο βράδυ…. [Αποχαιρετισμοί στη μουσική, II) (Ναπολέων Λαπαθιώτης) 07/01/2012 στις 15:08 · Κατηγορία Λαπαθιώτης, Ναπολέων, Μουσική, Μοναξιά, Πόνος, Ποίηση, Ποίημα, Ποιήματα i 8 Votes Μόνος ήρθα κάποιο βράδυ, –κι ήσαν όλοι, γύρω μόνοι, κι όλοι ξένοι, τραγουδάμε, μες στη νύχτα που σιμώνει Κι όσο ζω, κι όσο μαθαίνω, τόσο νιώθω, αλίμονο μου, το βαθύ και το μεγάλο κι απροσμέτρητο κενό μου! Tη στιγμή του σταυρωμού μου και για μόνη συντροφιά μου, μόλις ένιωσα τα χέρια που σταυρώσαν τα καρφιά μου… Μόνος ήρθα, κάποιο βράδυ, μόνος πόνεσα για λίγο, μόνος έζησα του κάκου, –κι όπως ήρθα και θα φύγω. Τ’ είναι τάχα, για τους άλλους, ο χαμός ενός ατόμου; –κι όπως ήρθα, και θα φύγω, μόνος μες στο θάνατό μου… Ναπολέων Λαπαθιώτης
Ο ΝΙΚΗΤΗΣ ΤΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΟΛΑ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ "Η τρομοκρατία της ΑΛ ΚΑΙΝΤΑ είναι θηριωδώς μεταμοντέρνα,κατ`εικόνα του ψηφιακού κόσμου που έχει δημιουργήσει το διαδίκτυο.Οι μουσουλμάνοι που -ζουν ως μειονότητες-όλου του κόσμου ανακαλύπτουν ότι ζουν σε μια εικονική κοινότητα η οποία τους αποσπά από την σκέψη ότι ανήκουν σε μειονότητες που υφίσταται την εκμετάλλευση στην ίδια τους την χώρα." ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ "Το σταρ σύστεμ ασκεί άμε... ση επίδραση στη θέση του καλλιτέχνη και την αμοιβή του.Ένα ερώτημα; Γιατί οι έμποροι ναρκωτικών ζουν μαζί με την μητέρα τους;Η απάντηση είναι¨Επειδή δεν έχουν τα μέσα να κάνουν διαφορετικά. Γιατί όμως ζουν στην αθλιότητα ενώ ο αρχηγός πλουτίζει; Γιατί ελπίζουν μια ημέρα να πάρουν την θέση του αρχηγού.Το ίδιο φέρονται και οι καλλιτέχνες. Ζουν σε άθλιες συνθήκες με εξαίρεση τους αστέρες.Και όλοι το αποδέχονται γιατί κάθε καλλιτέχνης ελπίζει να γίνει αστέρας."Το σταρ σύστεμ είναι ένα μοντέλο όπου "ο νικητής τα παίρνει όλα." DANIEL COHEN-Η ΕΥΗΜΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ -ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΟΛΕΙΣ
ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΩΣΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ; ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ «Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ και μυρσίνη συ δοξαστική μη παρακαλώ σας μη λησμονάτε τη χώρα μου! Αετόμορφα έχει τα ψηλά βουνά στα ηφαίστεια κλήματα σειρά και τα σπίτια πιο λευκά στου γλαυκού το γειτόνεμα! Τα πικρά μου χέρια με τον κεραυνό τα γυρίζω πίσω απ' τον καιρό τους παλιούς μου φίλους καλώ με φοβέρες και μ' αίματα! ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ Ποια δικαιοσύνη; Αυτή που πιάνει στα δίχτυα της τα κουνούπια και αφήνει τους ελέφαντες; Η δικαιοσύνη του Καλούση του δικαστή με την μεζούρα όπου προτιμούσε τις δίμετρες; Την δικαιοσύνη που πήγαινε θαλάσσια βόλτα με κότερα πιασμένη χέρι χέρι με την ανώτερη παπαδοκρατία; Την δικαιοσύνη της Αντωνία Ηλία που κρύβεται ακόμη στο Λονδίνο; Την δικαιοσύνη που τα πιανε από τους δικηγόρους για να αθωώνει; Που είναι η δικαστής που χειρίστηκε υπόθεση με μετοχές; Η κ. Μπουρμπούλια; Καταδικάστηκε; Ποια δικαιοσύνη; Αυτή που κάνει 7, 8, 10 χρόνια να δικάσει μια υπόθεση; Δεν φτάνει που είναι ταξική η δικαιοσύνη στην χώρα μας είναι και αναποτελεσματική.

Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2012

Μανώλης Ρασούλης: Πάμε προς τον καταρράκτη. Ο Θεός βοηθός. 18:09, 28 Σεπ 2012 | Κρυσταλία Πατούλη tvxs.gr/node/107087 *Εκτροχιαστήκαμε. Φαινόταν, παλαιόθεν. Κι όμως, πάμε προς τον καταρράκτη. Ο Θεός βοηθός. Συν Αθηνά και χείρα κίνει. Και μηδένα προ του τέλους μακάριζε. Ελπίζω να πούμε «τέλος καλό, όλα καλά». Και βέβαια, η ελπίδα πεθαίνει τελευταία." Μανώλης Ρασούλης Εκτός από την ηχογράφηση της Εκδίκησης της γυφτιάς, η Αθήνα για φι, χι, ψι λόγους με εξέβρασε επί ξύλου κρεμάμενο στη Σαλονίκη. Σιγά σιγά, μου παρέσχε δουλειά και κάπως στανιάρισα από την ένδεια της Αθήνας. Επίσης, το 70% των σχέσεών μου με το άλλο φύλλο, κατά μυστήριο τρόπο, ήταν και είναι Σαλονικιές. Έρως και πάθος για επικοινωνία. Μ’ όλα τα σκαμπανεβάσματα, τις αγωνίες, τις συγκινήσεις… Επιθυμώ να αφιερώσω όλο το έργο μου στη Θεσσαλονίκη. Και αν κάποιος θα ’θελε να μελετήσει το μικρό μου έργο, να ’ρχεται στη Θεσσαλονίκη να ερευνά. Ο πολιτιστικός χαρακτήρας της πόλης είναι σύνθετος κι έτσι αντανακλάται και στην ποικίλη δουλειά μου. Αναπόφευκτα έχω γράψει πολλά έχοντας στο μυαλό μου τη Θεσσαλονίκη είτε ως φόντο είτε ως θέμα: το βιβλίο μου Κνώσοντας την αλήθεια – Το κρητικό μανιφέστο, το’γραψα εδώ. Δεκάδες άρθρα σε περιοδικά και στην εφημερίδα «Αγγελιοφόρος». Συνεντεύξεις, εκπομπές στα ραδιόφωνά της. Κι όμως, παρ’ όλα αυτά, έχω την αίσθηση ότι θα μπορούσε να ήταν καλύτερα τα πράγματα. Τι άλλο να πω στους ανθρώπους; Έχω πει τόσα πολλά. Αν και -παρ’ όλα αυτά- νιώθω ότι σπέρνω στον βράχο. Είναι δεμένοι με τον πολύ ανθρώπινο τρόπο ζωής. Δεν είναι να τους πω. Να είμαι παράδειγμα για το τι εννοώ. Νοιώθειν. Αυτό είναι πιο εσωτερικό, πιο ψυχικό, πιο εικονοκλαστικό. Ζούμε στην εποχή της εικόνας. Με βλέπουν κάθε μέρα στους δρόμους. Καλημεριζόμαστε. Φτάνει. Νιώθουν ότι είμαι δικός τους, ένας απ’ αυτούς. Όταν ήμουν μικρός είχα πρότυπο κατ’ αρχάς, τον πατέρα μου. Δύο άλλοι ήταν ο Νίκος Καζαντζάκης και ο Μίκης Θεοδωράκης. Βαυκαλίζομαι ότι συνθέτω και τους τρεις. Αργότερα γνώρισα την περίπτωση του Τρότσκι. Σχεδόν τον ερωτεύτηκα! Έκανα ό,τι μπορούσα για την παγκόσμια επανάσταση, και ακόμα είμαι ενεργών στη «διαρκή επανάσταση», θεωρία του Τρότσκι. Μετά κατάλαβα ότι ο κύκλος έκλεισε κι εκεί ως διά μαγείας γνώρισα τον Osho! Και τον σύστησα στους Έλληνες. Ο πατέρας μου ήταν σκληρός ΚΚΕ, πήγε στην Αλβανία, μετά εξορία, στις φυλακές των Ιταλών και όταν δίναν τις συντάξεις για την Εθνική Αντίσταση, του λέω «δεν θα πας να πάρεις τη σύνταξη»; Μου λέει «εγώ πολέμησα για την πατρίδα μου, δεν πολέμησα για τη σύνταξη». Περάσαμε κι εμείς από τη Αριστεράντζα κάργα. Πώς σκέφτηκα να θέσω το «Κούδας» στον στίχο μου συνδυάζοντάς το με το «Βούδας»; Η ουσία του βουδισμού είναι να παίρνεις τη ζωή σαν παιχνίδι. Ο Βούδας από τη μια πλευρά το δίδασκε αυτό και ο Κούδας από την άλλη δίδασκε το ίδιο, αλλά στο ανθρώπινο επίπεδο: Πως το παιχνίδι είναι η ξανακατακτημένη παιδικότητα που ονομάζουμε «βραζιλιάνικο ποδόσφαιρο!». Γιατί ο Γιώργος ήταν «βραζιλιάνος» ποδοσφαιριστής, ήταν magic! Έτσι μου «έκατσε» πολύ στιχουργικά, το Βούδας – Κούδας. Και εγώ πλέον λέω «και Βούδας και Κούδας» δηλαδή έχουμε και το ανθρώπινο και το θεϊκό. Μακάρι να αντιλαμβανόμασταν τη ζωή μας σαν ένα παιχνίδι που έχει μαγεία, μας οδηγεί κάπου, στη γνώση, στην απελευθέρωση, στη λύτρωση. Να ζούμε όπως ο Κούδας έπαιζε μπάλα. Αέρινος, δυνατός, μάτζικ. Παιχνίδι με νόημα, ζωή με νόημα. Ελπίζω να βάλω κι εγώ –πολιτιστικά μιλώντας- γκολ στα δίχτυα της άγνοιας. Τι θάλεγα σε ένα παιδί που θέλει να ασχοληθεί με τη μουσική; Μου βάζεις δύσκολη ερώτηση. Είναι πολύ σκληρός ο τομέας αυτός. Νομίζουνε ότι θα λανσαριστούνε από την πρώτη στιγμή να γίνουνε διάσημοι και πλούσιοι. Πρέπει να εργαστείς, πρέπει όχι να φτύσεις αίμα, αλλά να είσαι υπεύθυνος γι αυτό που κάνεις. Ύστερα μπορεί το ποδόσφαιρο να είναι μια παγκόσμια γλώσσα έκφρασης, αλλά όταν τραγουδάς ελληνικά τραγούδια είσαι δραματικά ταυτισμένος με το ελληνικό έθνος, με την ελληνική γλώσσα, μ’ αυτά που συμβαίνουν. Το τραγούδι δεν βγαίνει μέσα από την τηλεόραση, βγαίνει εδώ που τρώμε, μιλάμε, συγχνωτιζόμαστε. Μέσα από τη συντροφικότητα. Τα προκάτ, σαν αυτά που ο Νίκος Μουρατίδης και κάτι άλλοι φτιάχνουν, είναι η καταστροφή του ελληνικού τραγουδιού και κρούω τον κώδωνα του κινδύνου στους νέους. Προσπαθούνε να μπλέξουνε τα τρόλεϊ με τα βόλεϊ δηλαδή, τον Βαμβακάρη και τον Τσιτσάνη με τον Πλούταρχο και τη Βανδή, τον Μητροπάνο με την Πέγκυ Ζήνα, τη Μαριώ με τη Βίσση: Ο καλός ο μύλος όλα τα αλέθει… Εγώ δεν το δέχομαι αυτό. Ποιός είναι ποιός και τι είναι τι; Άμα δεν έχεις ξεκάθαρο το παρμπρίζ, θα κουτουλήσεις στον τοίχο! Στη ζωή μου με σημάδεψαν η ινδική ταινία Μαγκάλα, το Ρόδο των Ινδιών, και το ποίημα του Τάσου Λειβαδίτη Φυσάει στα σταυροδρόμια του κόσμου. Αργότερα και άλλα πολλά. Αγαπημένα μου αποφθέγματα είναι τα «Ουκ εν τω πολλώ το ΕΥ» και «Ουδέν κακόν αμιγές καλού». Όλοι οι άνθρωποι στο βάθος θέλουνε να αγαπάν και να τους αγαπάνε. Επομένως όταν το κάνεις πράξη, αυτό είναι το γκολ!- Ο μεγαλύτερος φόβος μου είναι ότι δεν θα προλάβουμε τα καλπάζοντα γεγονότα του πλανήτη. Εκτροχιαστήκαμε. Φαινόταν, παλαιόθεν. Κι όμως, πάμε προς τον καταρράκτη. Ο Θεός βοηθός. Συν Αθηνά και χείρα κίνει. Και μηδένα προ του τέλους μακάριζε. Ελπίζω να πούμε «τέλος καλό, όλα καλά». Και βέβαια, η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Κλείνω με το πιστεύω μου ότι πριν φτωχύνουμε οικονομικά καταρρεύσαμε πολιτισμικά (εξού και μας κοιτούν από παντού τα μάτια της Τζούλιας σαν τα μάτια της… συνειδήσεώς μας). Και βέβαια η κρίση είναι συστημική, πλανητική, τελειωτική. Μανώλης Ρασούλης (*Αποσπάσματα από συνέντευξη του Μανώλη Ρασούλη στην Κρυσταλία Πατούλη για το περιοδικό Thessaloniki Confidential, Εκδόσεις Λυμπέρη, 2010, και από την απάντηση για το "Τί πρέπει να κάνουμε;" στο δημόσιο διάλογο του tvxs) --- O Μανώλης Ρασούλης, γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης, σαν σήμερα, στις 28 Σεπτεμβρίου του 1945 και πέθανε στις 5 Μαρτίου του 2011. Σπούδασε σκηνοθεσία κινηματογράφου. Έγραψε ποιήματα, σενάρια και τραγουδούσε στη συνέχεια σε μπουάτ της Πλάκας ενώ εργάστηκε στην εφημερίδα της αριστεράς «Δημοκρατική Αλλαγή» και πήρε μέρος στους αγώνες του 114 όπως και στον Μάη του 68, και ήταν συνεκδότης της εφημερίδας «Σοσιαλιστική Αλλαγή». Πάντα πολιτικά «επαναστατημένος» εξέδωσε το περιοδικό «Αυγό», έγραψε τραγούδια που τραγουδά όλη η Ελλάδα, όπως και νουβέλες και διηγήματα. "Μ' έν' αμάν-αμάν στα χείλη πάω πίσω στα παλιά κι αν τυχόν γίνω ρεζίλι φταίν τα αισθηματικά Τι κι αν είσ' απ' τη Λιβύη, εργατάκι και φτωχό Πιάσ' το νταχτιρντί να γίνει πατιρντί κανονικό Πιάσ' το νταχτιρντί να γίνει πατιρντί κανονικό Με δυο ώπλες κι ένα άιντες, με ουίσκι και λοιπά θα πηδάμ' απ' τις βεράντες στου Ζαλόγγου τη μεριά Τι κι αν είσ' απ' τη Λιβύη, εργατάκι και φτωχό Πιάσ' το νταχτιρντί ταξίμι, να κομπλάρει ο Ανταμό Πιάσ' το νταχτιρντί να γίνει πατιρντί κανονικό Πες του Νιόνιου να κουρντίσει και του Γιώργου να τη βγει Ο Νικάκης να βρει λύση, κι ο Μανώλης να πιαστεί Τι κι αν είσ' απ' τη Λιβύη, εργατάκι και φτωχό Πιάσ' το νταχτιρντί να γίνει πατιρντί κανονικό Πιάσ' το νταχτιρντί να γίνει πατιρντί κανονικό" (Η Εκδίκηση της Γυφτιάς, Χαβαλεδιάρικο, στίχοι Μανώλης Ρασούλης)
ΒΡΕ ΟΥΣΤ? ΥΠΗΡΕΤΕΣ ΤΩΝ ΤΡΟΙΚΑΝΩΝ Είναι στα συγκαλά της η κυβέρνηση ότι καταργεί εντελώς το αφορολόγητο στα μικρομάγαζα, και ότι θα βάλει φόρους εώς 35%? Γνωρίζει τι προβλήματα θα δημιουργηθούν και πόσα μαγαζιά ακόμη θα κλείσουν και αν εισπράξει τα προσδοκώμενα έσοδα; ΘΑ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ; Τις τους νοιάζει ; Υπηρέτες των ΤΡΟΙΚΑΝΩΝ ΕΙΝΑΙ οι κυβερνήτες μας, και με την δικη μας ψήφο.? Βρε ουστ? ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

ΠΕΖΟΓΡΑΦΗΜΑ ΑΝ ΗΤΑΝ ΟΛΑ ΑΛΛΙΩΣ ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ Ο Βαγγέλης Στρατίδης σκεπτόταν το παρελθόν του. Γεννήθηκε το 1910, στην ορεινή Αρκαδία με «μαμή» μια έμπειρη χωρική, μια νύχτα που το κρύο σε έκανε να τρέμεις και να θέλεις να κουκουλωθείς σε κουβέρτες και παπλώματα. Ο πατέρας του είχε άλλα 8 παιδιά ανάμικτα, και 80 πρόβατα. Η Γερμανική κατοχή είχε τελειώσει κι είχε αφήσει παντού τα σημάδια της. Μετά τη κατοχή, το 1946 ακολούθησε και ο εμφύλιος σπαραγμός. Φαίνεται ότι εμείς οι Έλληνες το`χουμε στο αίμα μας να τρωγόμαστε μεταξύ μας. Από διχασμό σε διχασμό πάμε, για να μην μπορέσουμε να εργαστούμε δημιουργικά και να δούμε μιαν άσπρη ημέρα. Η ύπαιθρος περνούσε εκείνη την εποχή επισιτιστική κρίση. Οι νέοι αλλά και οι οικογενειάρχες την εγκατέλειπαν ομαδικά για να γεμίσουν τις παρυφές των πόλεων με αυθαίρετα και παράγκες. Ο κυρ Βαγγέλης σκεπτόταν να μετακομίσει οικογενειακώς στην Αθήνα. Το μετάνιωσε όμως γιατί εκεί δεν γνώριζε κανένα και θα ήταν άγνωστος μεταξύ αγνώστων. Φοβόταν την μοναξιά και την απομόνωση. «Μετανάστευσε» καλύτερα για την Πάτρα όπου ζούσε η αδελφή του η Ιουλία παντρεμένη με τον Χαρίλαο ένα μονόφθαλμο χωριανό τους, όπου είχαν εγκατασταθεί εκεί, σε μια φτωχογειτονιά αμέσως μετά την κατοχή. Ο Βαγγέλης αγόρασε ένα κομμάτι χωραφάκι δίπλα στην παραγκούπολη που κατοικούσε η αδελφή του με την οικογένεια της. Έλαβε βοήθεια από τους νέους γειτόνους, και έκτισε στο άψε σβήσε πριν το πάρουν χαμπάρι οι χωροφύλακες δύο δωμάτια με τσιμεντότουβλα με σκεπή από αμιαντοτσιμέντο. Εκεί εγκαταστάθηκε η οικογένεια του . Με λάμπα πετρελαίου μέχρι να έρθει η εταιρεία ηλεκτρισμού. Είχε την ελπίδα ότι σιγά σιγά θα έκτιζε κι άλλα δωμάτια να μην είναι τόσο στριμωγμένοι ο ένας πάνω στον άλλο. Ο Βαγγέλης για να ζήσει άρχισε να πουλάει παγωτά στους κεντρικούς δρόμους της Πάτρας, και στην παραλία του λιμανιού εκεί που ταξίδευαν τα καράβια για την Ιταλία. Τις περισσότερες φορές ερχόταν μαζί του το Γιωργάκη το στερνοπούλι του επειδή του είχε μεγάλα αδυναμία. Το Γιωργάκη ήταν πολύ καλός μαθητής, παρά τη φτώχεια τους που το ανάγκαζε να πηγαίνει καμιά φορά, ξυπόλητο στο σχολείο. Ο κυρ Βαγγέλης λυπόταν τα παιδιά του που οι συνθήκες ήταν τόσο σκληρές και δεν μπορούσε να τα βοηθήσει. Τα μεγαλύτερα του παιδιά απελπισμένα πήραν το δρόμο της Αυστραλίας.Το Γιωργάκη ήταν μικρό ακόμη και έμεινε μαζί του. Όταν ξαφνικά «έφυγε» από την καρδιά του, ο πατέρας του, τον έκλαψε πικρά. Ήταν καλοκαίρι και μόλις είχε τελειώσει το δημοτικό σχολείο. Πήγε στο αφεντικό του πατέρα του και τον παρακάλεσε να αναλάβει αυτός το καροτσάκι με τα παγωτά. Το Γιωργάκη ήταν πολύ λυπημένο που δεν πήγε στο γυμνάσιο να μάθει γράμματα. Όταν όμως πήγαινε στο σπίτι με γεμάτη την τσέπη χαρτονομίσματα και κέρματα έβλεπε το πρόσωπο της μητέρας του να λάμπει από ευχαρίστηση. «Δόξα τον Θεό έλεγε και έκανε τον σταυρό της.» «Θα γέμιζε η κατσαρόλα και την αυριανή ημέρα.» Κάποτε του έλεγε η μητέρα του ότι έφυγαν από την χωριό τους για καλύτερες ημέρες. «Για να μη καταντήσουν τα παιδιά βοσκοί .» Το Γιωργάκη όπου έβλεπε αρκετούς από τους παλιούς του συμμαθητές να μαθαίνουν γράμματα ενώ ήταν χειρότεροι μαθητές από αυτόν δάκρυζε από τη λύπη του. «Χωρίς περίσκεψιν χωρίς λύπην χωρίς αιδώ μεγάλα και υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.» «Τι είναι καλύτερα αναρωτιόταν το Γιωργάκη. Βοσκός στο χωριό η να πουλάς παγωτά στην πόλη;»
ΓΕΜΙΣΑΝ ΠΡΟΣΤΙΜΑ ΤΟΥ Κ.Ο.Κ ΟΙ ΧΑΝΙΩΤΕΣ Πλήθος προστίμων από παραβάσεις του Κ.Ο.Κ κατέφθασαν στις οικίες των Χανιωτών. Πρόστιμα που ορισμένα είχαν επιβληθεί πριν 7-8 χρόνια και δεν πληρώθηκαν ή που πληρώθηκαν στα ΕΛ.ΤΑ. Γιατί ενώ ήταν απαραίτητο δεν έγινε κανένας έρμος έλεγχος για τυχόν λάθος αποδέκτη του προστίμου; Γιατί τα ΕΛ.ΤΑ δεν ενημέρωσαν την οικονομική υπηρεσία του Δήμου; Για να μην ταλαιπωρείται ο δημότης με τα χίλια προβλήματα που του έχουν φορτώσει την σήμερον ημέρα; Δεν είναι και λίγα τα λάθη της οικονομικής υπηρεσίας του Δήμου. Συνέβη και στον γράφοντα. Του έστειλαν πρόστιμο σε όχημα που δεν κατείχε εκείνο το διάστημα. Άντε τώρα να τρέχεις στο τμήμα συγκοινωνιών και ξανά στα γραφεία του Δήμου να αποδείξεις ότι δεν είσαι ..ελέφαντας.Δεν πιστεύω οι πολιτικοί προϊστάμενοι να θέλουν και κανένα παράσημο για την δυσλειτουργία των υπηρεσιών του δήμου; Τίποτα πια δεν λειτουργεί σε αυτόν τον τόπο; Ελεος ΔΗΜΟΤΙΚΗ {A}ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑ Είναι η δεύτερη φορά που το γράφω αλλά δεν.. Πριν είκοσι ημέρες κάηκαν δύο κάδοι στην οδό Οσίας Ειρήνης -πάροδος Α.Γογονή. Γρήγορα αντικαταστάθηκαν αλλά το συνεργείο του δήμου δεν πήρε τα παλιά κουφάρια. Δίπλα στα καμένα έφεραν μερικοί ασυνείδητοι και άλλες σακούλες με σκουπίδια και μπάζα. Υπάρχει υπηρεσία καθαριότητας του Δήμου για να τα μαζέψει. Ή κοιμάται μακαρίως; ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2012

Μπρος-πίσω για τη διαφθορά Εκτοξεύει το κόστος της η ανάμειξη της κομματικής νομενκλατούρας Του Πάνου Καζάκου ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2012Η πολιτική και διοικητική διαφθορά έχει εξελιχθεί σε μείζον θέμα της δημόσιας συζήτησης. Μας την υπενθύμισαν πάλι πρόσφατα επεισόδια («λίστα των 32», συντάξεις-μαϊμού κ.ά.) που δηλητηριάζουν το πολιτικό κλίμα. Πρέπει επομένως να δούμε την ευρύτερη εικόνα χωρίς κυνήγι μαγισσών. Η διαφθορά αποτέλεσε μέρος της παθολογίας που οδήγησε σε τόσο βαθιά οικονομική κρίση και εμποδίζει σήμερα τις προσπάθειες για προσαρμογή της χώρας στις νέες διεθνείς συνθήκες. Σύμφωνα με πρόσφατη διαπίστωση της Global Financial Integrity «μόνο μεταξύ 2003 και 2011 βγήκαν από την Ελλάδα 261 δισ. δολάρια παράνομου χρήματος που προερχόταν από εγκληματικές ενέργειες, διαφθορά και φοροδιαφυγή» (εφημερίδα «Το Βήμα» 2.9.2012). Το κόστος της πολιτικής και διοικητικής διαφθοράς για το σύνολο είναι τεράστιο. Συνήθως φαίνονταν οι μεγάλης κλίμακας περιπτώσεις υποβρυχίων κ.ά. Τώρα έρχονται ολοένα και συχνότερα στην επιφάνεια οι μικρής και μεσαίας κλίμακας περιπτώσεις (π.χ. δωροδοκίες για μικροεργολαβίες του κράτους κ.λπ.). Συνολικά βαραίνουν το ίδιο: Η μικρή διαφθορά έχει ως πρότυπο ή άλλοθι τη μεγάλη, η μεγάλη χρειάζεται τη μικρή για να έχει και πολιτικούς συμμάχους. Πιο συστηματικά, η πολιτική και διοικητική διαφθορά επιβαρύνει τις τιμές εις βάρος του κοινού (π.χ. των φαρμάκων), γεννά τη φυγή κεφαλαίων, χειροτερεύει την ποιότητα των υπηρεσιών και προμηθειών, πράγμα που συμβολίζουν καθαρά τα υποβρύχια που γέρνουν, μειώνει τα φορολογικά έσοδα λόγω της εκτεταμένης συναλλαγής στις εφορίες, προκαλεί αδικαιολόγητα χρέη. Μέρος του χρέους που συσσώρευσε η χώρα οφείλεται στον ιδιωτικό πλουτισμό μέσω της διαφθοράς. Η διαφθορά συνεπάγεται ακόμα απώλειες δυνητικής παραγωγής και απασχόλησης, αφού εκτρέπει πόρους που θα μπορούσαν να διοχετευθούν στην παραγωγή, προς το εξωτερικό και μειώνει τη συμβολή έργων και προμηθειών στην ανάπτυξη της παραγωγικής βάσης της χώρας. H εμπειρική έρευνα επιβεβαιώνει ότι η καταπολέμηση της διαφθοράς επηρεάζει θετικά την ανάπτυξη! Οι ρίζες της διαφθοράς είναι βαθιές και έχουν ήδη αναλυθεί επαρκώς. Αλλά μένει το ερώτημα αν η κατάσταση είναι αντιστρέψιμη. Σύμφωνα με μιαν άποψη, η κρίση ευνοεί τη διαφθορά γιατί παρακινεί τους επιρρεπείς σε αυτή να αντισταθμίσουν μειούμενους μισθούς και εισοδήματα εκμεταλλευόμενοι δημόσιες ή άλλες θέσεις. Επίσης, η διαφθορά τείνει να αυτοαναπαράγεται διαμορφώνοντας ανάλογες αξίες όταν έχει εισχωρήσει βαθιά στο σύστημα. Εν τούτοις, η κυβέρνηση, υπό την πίεση της κρίσης (και της τρόικας), έχει αρχίσει να κινείται για την αντιμετώπιση της διαφθοράς. Ώς έναν βαθμό, τα Μνημόνια περιέχουν μέτρα που σε αυτή στοχεύουν, π.χ. προβλέποντας διοικητική μεταρρύθμιση ή υποδεικνύοντας ριζικές αλλαγές στη φορολογική νομοθεσία και τη δικαιοσύνη. Αλλά τα μηνύματα από την τρέχουσα πολιτική είναι αντιφατικά. Από τη μια μεριά ο υπουργός Δικαιοσύνης Αντώνης Ρουπακιώτης εξήγγειλε στις 18 Σεπτεμβρίου πλέγμα νομοθετικών ρυθμίσεων για την πάταξή της στο Δημόσιο: ταχεία εκδίκαση μεγάλων φορολογικών υποθέσεων με δίκες εξπρές καθώς η τρόικα (!) απαιτεί την εκκαθάρισή τους ώς το τέλος του 2013, επίσης ταχεία εκδίκαση υποθέσεων εις βάρος επίορκων υπαλλήλων κ.ά. Από την άλλη μεριά, όπως δήλωσε ο πρώην γενικός επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης Λ. Ρακιντζής, «γίνονται δύο βήματα εμπρός και ένα πίσω». Π.χ. αφαιρέθηκε από τον επιθεωρητή η δυνατότητα να κάνει ενστάσεις κατά αποφάσεων των πρωτοβάθμιων πειθαρχικών συμβουλίων, ενώ επίσης ο ίδιος αντικαταστάθηκε από πρόσωπο που διακρίθηκε για την... κομματική καριέρα του. Δεν ξέρουμε τι θα αποδώσουν όλα αυτά. Οι αντιστάσεις είναι μεγάλες. Π.χ. δεν εφαρμόσθηκε ώς τώρα ο σχετικός νόμος που προέβλεπε, ανάμεσα σε άλλα, τη συγκρότηση νέων πειθαρχικών συμβουλίων χωρίς τη συμμετοχή συνδικαλιστικών εκπροσώπων και δεν προωθήθηκαν στα νέα όργανα χιλιάδες υποθέσεις που εκκρεμούν κατά των επίορκων. Δεν άλλαξε ο νόμος περί ευθύνης υπουργών. Ας προσθέσουμε ότι πρόσφατη Εκθεση της Επιτροπής Κρατών κατά της Διαφθοράς του Συμβουλίου της Ευρώπης (GRECO, 2012) περιλαμβάνει 27 σαφείς και συγκεκριμένες προτάσεις για την αντιμετώπιση της διαφθοράς στην Ελλάδα, εκ των οποίων δεν εφαρμόσθηκαν οι 26 από τις ελληνικές Αρχές. Σε μεγάλο μέρος οι συστάσεις αφορούν το πολιτικό μας σύστημα! Το αποτέλεσμα ήταν να τεθεί η χώρα μας σε άλλο ένα καθεστώς επιτήρησης μέχρι τέλους του 2012. Η αντιμετώπιση της διαφθοράς μόλις άρχισε. Η προσπάθεια θα διευκολυνθεί αν η κοινωνία καταλάβει τι της κοστίζει, αν εκλογικευθεί η κρατική παρέμβαση στην οικονομία και, συναφώς, αν περιορισθεί η ανάμειξη της κομματικής νομενκλατούρας που δρα χωρίς αρχές, σταθερούς κανόνες και ανεξάρτητους ελέγχους. Ο Πάνος Καζάκος είναι ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών

Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2012

Ο ΒΥΡΩΝΑΣ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΙΟΡΙΣΜΟ ΤΗΣ ΚΟΡΗΣ ΤΟΥ. ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΣΧΟΛΙΑ ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ Και προσθέτει σε γραπτό του κείμενο {Ο ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ}: «Δεν παριστάνω τον Αγαμέμνονα, ούτε διανοούμαι να θυσιάσω τη Μαργαρίτα μου. Δεν έκανα τίποτα παράνομο και τίποτα ανήθικο. Δεν θυσιάζω την άξια συνεργάτιδά μου. Δεν γίνομαι “θυσιαστής” της θυγατέρας μου για οποιουσδήποτε λόγους. Μάλιστα για έναν απόπλου αμφίβολο ούτως ή άλλως. Για να δείξω έμπρακτη μετάνοια για το κακό που δεν έκανα; Ή για να ενοχοποιήσω αδίκως την Μαργαρίτα μου που ποτέ και κανέναν δεν προκάλεσε παρά μόνο τους ασπάλακες των καταγωγίων και τούτο γιατί είναι κόρη μου." Μπορεί ο Πολύδωρας να μην έχει κάνει τα αίσχη των διορισμών που έχουν κανει οι άλλοι {αυτό πρέπει να ερευνηθεί από την “αδέσμευτη δημοσιογραφία”} και να διαμαρτύρετε ότι διόρισε μετακλητή {δηλαδή έκτακτη} την κόρη του, αλλά ο πολιτικός πρέπει πάντα να είναι άμεμπτος και να δίνει το καλό παράδειγμα.Κατά την γυναίκα του Καίσαρα η οποία¨ “ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΙΜΙΑ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ.” Δεν γίνεται υποτίθεται κάποιος πολιτικός από ιδιοτέλεια, αλλά για να προσφέρει στο κοινό καλό και στην έρημη την πατρίδα. Η γίνεται από ιδιοτέλεια και μόνο;
ΦΘΟΝΟΣ ΚΑΙ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ «Ο ΜΑΡΞ είχε ήδη κάνει αυτή την παρατήρηση.»Ένα σπίτι μπορεί να είναι μεγάλο ή μικρό, όσο όμως τα γειτονικά σπίτια είναι στο ίδιο μέγεθος όλα πάνε καλά. Αν χτίσει κανείς δίπλα σένα παλάτι το σπίτι γίνεται μικροσκοπικό.» «Η κατανάλωση είναι σαν τα ναρκωτικά. Δεν μπορώ πια να στερηθώ υλικά αγαθά την ύπαρξη των οποίων αγνοούσα δέκα χρόνια νωρίτερα.» Η κατανάλωση δημιουργεί εξάρτηση. Η ευχαρίστηση που προσφέρει είναι εφήμερη, αλλά η απογοήτευση είναι τεράστια όταν κανείς την στερείται.» Χαίρεται κανείς όταν τα καταφέρνει καλύτερα από του άλλους και η αιτία είναι ο ανταγωνισμός και ο φθόνος.» Συνολικά μέσω του φθόνου ή του ονείρου καθένας μας συνδέει τις προσδοκίες του με τις προσδοκίες μιας ομάδας αναφοράς.» DANIEL COHEN «Η ΕΥΗΜΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ» ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΟΛΙΣ
Οικονομία Επιχειρήσεις Διεθνής οικονομία Πολιτισμός Αθλητισμός Μόνιμες στήλες MONIMEΣ ΣTHΛEΣ Hμερομηνία δημοσίευσης: 26-09-12 Τουρκικά σίριαλ, ελληνική οικονομία Του Ιωαννη Ν. Γρηγοριαδη* Αν και οι ελληνοτουρκικές εμπορικές σχέσεις γνωρίζουν άνθηση εδώ και χρόνια, λίγοι περίμεναν τη δυναμική εμφάνιση της τουρκικής τηλεοπτικής παραγωγής στην ελληνική αγορά. Η διστακτική εμφάνιση τουρκικών παραγωγών στην ελληνική τηλεόραση έδωσε τη θέση της σε μια πλημμυρίδα. Μέχρι και ο «Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής» προσετέθη στη χορεία των τηλεοπτικών ηρώων που συντροφεύουν το ελληνικό κοινό με τις περιπέτειές τους. Οι αντιδράσεις μέρους της κοινής γνώμης αναμενόμενες, αναμεμειγμένες συχνά με τη συνήθη φοβική προσέγγιση της γείτονος, συνέβαλαν στον αποπροσανατολισμό της συζήτησης σε άγονες εθνικιστικές ατραπούς. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι εξαγωγές της τουρκικής τηλεοπτικής βιομηχανίας δεν περιορίζονται στην Ελλάδα. Πολύ πριν εμφανισθούν στην ελληνική αγορά, οι τουρκικές σειρές είχαν προβληθεί με μεγάλη επιτυχία σε πολλές χώρες των Βαλκανίων, της Μέσης Ανατολής και της Κεντρικής Ασίας. Σε αυτές περιλαμβάνονταν και κράτη με «βεβαρημένο» ιστορικό παρελθόν με την Οθωμανική Αυτοκρατορία, όπως η Βουλγαρία και η Σερβία. Η εμπορική επιτυχία και η ραγδαία εξάπλωση αυτών των σειρών επομένως δεν αποτελούν ελληνική πρωτοτυπία. Η οικονομική δυσπραγία των ελληνικών τηλεοπτικών καναλιών λόγω της γενικότερης κρίσεως και το συνήθως χαμηλό κόστος των τουρκικών τηλεοπτικών παραγωγών συνέβαλαν στην πρώτη απόπειρα προβολής. Η πληθώρα των τουρκικών σειρών αποτελεί συνάρτηση του βαθμού δημοφιλίας τους στο ελληνικό τηλεοπτικό κοινό και θα προσαρμοσθεί αναλόγως, όταν η τελευταία μειωθεί ή εκλείψει. Καταδεικνύει, επίσης, ότι αιώνες αιματηρών θρησκευτικών και εθνοτικών ανταγωνισμών δεν κατόρθωσαν να ακυρώσουν την ύπαρξη κοινών κωδίκων ηθικής και κοινωνικής συμπεριφοράς, οι οποίοι διευκολύνουν την εμπορική επιτυχία των παραγωγών σε μια πλειάδα χωρών. Οι λαοί των Βαλκανίων και της Μέσης Ανατολής μοιάζουν περισσότερο μεταξύ τους από όσο θα ήταν διατεθειμένοι να παραδεχθούν. Πέραν όμως των αμιγώς οικονομικών υπάρχουν και άυλα οφέλη για την Τουρκία. Οπως το Χόλιγουντ αποτέλεσε βασικό εργαλείο της «ηπίας δυνάμεως» των Ηνωμένων Πολιτειών και μοχλός διαφημίσεως του αμερικανικού κοινωνικού και πολιτικού μοντέλου, έτσι και η πιθανή καθιέρωση της Τουρκίας σε περιφερειακή ηγέτιδα δύναμη στον χώρο των τηλεοπτικών παραγωγών μπορεί να αποβεί χρήσιμη για την προαγωγή μιας νέας εικόνας για την Τουρκία, χωρίς βεβαίως να μπορεί από μόνη της να την εγγυηθεί. Το πλέον ενδιαφέρον ερώτημα που εγείρει το φαινόμενο όμως είναι άλλο και συνδέεται με την ανταγωνιστικότητα της τουρκικής οικονομίας. Τι επιτρέπει στην τουρκική τηλεοπτική βιομηχανία να κατακλύζει τις τηλεοπτικές αγορές της Μέσης Ανατολής και των Βαλκανίων με προϊόντα που -ανεξαρτήτως ποιότητος- είναι ανταγωνιστικά και προσπορίζουν συνάλλαγμα στην τουρκική οικονομία; Το ζήτημα του ελλείμματος εξωστρέφειας και ανταγωνιστικότητος της ελληνικής οικονομίας τίθεται με ενάργεια μέσω του τουρκικού παραδείγματος, ακριβώς διότι πριν από μερικές δεκαετίες ουδείς μπορούσε να φαντασθεί την πρόοδο που θα επιτύγχανε η Τουρκία στους τομείς αυτούς. Η αποσάθρωση της ελληνικής παραγωγικής βάσεως και ανταγωνιστικότητος αποτυπώθηκε στο διμερές εμπορικό ισοζύγιο και συνοδεύθηκε από σκωπτικά σχόλια του τουρκικού Τύπου. Προ ετών τουρκικές εφημερίδες ισχυρίστηκαν ότι ύφασμα για την παραγωγή ελληνικών σημαιών εισήγετο από την Τουρκία. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι ακόμη και μπλουζάκια με το σήμα της «Χρυσής Αυγής» είναι τουρκικής προελεύσεως. Μακάρι ο «Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής» να συμβάλει στην έναρξη της συζητήσεως για το πώς χάθηκε η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας και πώς αυτή μπορεί να ξανακερδηθεί. * Ο κ. Ιωάννης Ν. Γρηγοριάδης είναι επίκουρος καθηγητής του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Μπίλκεντ και επιστημονικός συνεργάτης του ΕΛΙΑΜΕΠ.
H οριζόντια διάσπαση της Ευρωζώνης Της Ζέζας Ζήκου Ενώ οι Ευρωπαίοι ηγέτες ετοιμάζονται για μία ακόμη κρίσιμη σύνοδο κορυφής, αυτή η υπερδύναμη στα χαρτιά θεωρείται ευρέως ο ασθενής του ανεπτυγμένου κόσμου. H οριζόντια, οικονομική και ψυχολογική, διάσπαση της Ευρωζώνης σε Βορρά και Νότο και η διακινδύνευση όλων αυτών που μέχρι σήμερα έχουν κερδηθεί, πιέζουν τους ηγέτες να δώσουν λύσεις στην κρίση. Χθες ο πρόεδρος της Ε.Ε., Χέρμαν βαν Ρομπέι, τους προειδοποίησε να μη χάσουν «την αίσθηση του επείγοντος σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση της κρίσης στην Ευρωζώνη». «Διαπιστώνω μια τάση να ξεχνιέται η αίσθηση του επείγοντος. Αυτό δεν πρέπει να συμβεί», σημείωσε ο κ. Ρομπέι και τους κάλεσε να «εργαστούν πάνω σε δύσκολα ζητήματα» για το ευρώ. Σημείωσε, επίσης, «πως η επόμενη σύνοδος αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων της Ε.Ε., που θα πραγματοποιηθεί στις 18–19 Οκτωβρίου, θα είναι κομβικής σημασίας» για την ενίσχυση της οικονομικής διακυβέρνησης της Ευρωζώνης, κάτι που, όπως αναφέρει, «θα έπρεπε να είχε ήδη γίνει εδώ και πολύ καιρό», δεδομένου ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση απαριθμεί 25 εκατομμύρια ανέργους, κατέληξε ο πρόεδρος της Ε.Ε. Ομως, οι αγορές έχουν βάλει ξανά στο στόχαστρό τους την Ισπανία και την Ιταλία. Μια διαδοχή από κακές ειδήσεις δικαιολογεί την ένταση που είναι χειροπιαστή στις αγορές. Η Ελλάδα απέχει πολύ από το να εκπληρώσει τις δεσμεύσεις της έναντι των διεθνών δανειστών μας. Η αποφασιστικότητα της Ισπανίας θα λυγίσει, λόγω διενέξεων και ερίδων μεταξύ Μαδρίτης και αυτόνομων περιφερειών με αιτία τις περικοπές στον προϋπολογισμό. Ας σημειωθεί ότι οι περιφέρειες ελέγχουν το 40% των δημοσίων δαπανών και οι πολιτικοί τους, ακόμη και αν συμπλέουν με το κόμμα του κ. Ραχόι, περιφρουρούν ως Κέρβεροι την αυτονομία τους. Οι Καταλανοί και οι Βάσκοι ζητούν να τους διασώσει η κυβέρνηση, όπως έκανε με τον τραπεζικό τομέα. Τα σχέδια λιτότητας του πρωθυπουργού Μαριάνο Ραχόι βύθισαν τη χώρα σε φάση σκληρής ύφεσης και οδήγησαν σε παρέκκλιση των δημοσιονομικών στόχων. Η ασπίδα κατά των σπρεντ, η οποία θα επιτρέπει στον ΕSM να αγοράζει τίτλους χρέους των κρατών που αντιμετωπίζουν δυσκολίες, αποτελεί αντικείμενο αμφισβήτησης από τις χώρες του «τριπλού Α», με πρώτες τη Φινλανδία και την Ολλανδία, που και αυτές όμως βρίσκονται στο στόχαστρο των οίκων αξιολόγησης. Αυτό το κύμα των κακών ειδήσεων και η εντύπωση πως οι Ευρωπαίοι πολιτικοί ηγέτες δεν θα καταφέρουν να ξαναβάλουν την Ε.Ε. στον δρόμο της εξαιτίας των διαφωνιών τους, εξακολουθεί να σπρώχνει τους επενδυτές να απαλλαγούν από τα κρατικά ομόλογα Ισπανίας και Ιταλίας. Το γεγονός ότι η Ιταλία πλησιάζει στο μηδενικό έλλειμμα και η Ισπανία υιοθέτησε δρακόντειες μεταρρυθμίσεις δεν αλλάζει κάτι στην αντίληψη των επενδυτών. Εντούτοις, σε αυτή τη σκοτεινή εικόνα οι πιθανότητες να εξαφανιστεί το ευρώ, είναι ακόμη πενιχρές. Οπως υπενθύμισε ο διοικητής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), Μάριο Ντράγκι, η εντολή του θεσμού προβλέπει τη διαφύλαξη του ευρώ και την εγγύηση της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας. Μπορούμε να φανταστούμε πως, αν απειληθεί η ίδια η επιβίωση του ευρώ, ο Ντράγκι θα ξεπεράσει το εμπόδιο της Bundesbank και θα κόψει τελικώς νόμισμα για να αποτρέψει τους κινδύνους του αποπληθωρισμού. Επίσης, μολονότι οι ευρωπαϊκές συνθήκες απαγορεύουν στην ΕΚΤ να αγοράζει κρατικά ομόλογα στην πρωτογενή αγορά, μπορεί τώρα να παρέμβει στη δευτερογενή αγορά, όπως έχει ήδη κάνει στο παρελθόν. Το καταστατικό της ΕΚΤ δεν προβλέπει να αφήσει η τράπεζα να βυθιστεί το ευρώ παραμένοντας αδρανής. Ομως, τα κράτη–μέλη θα έπρεπε να προχωρήσουν στην ενίσχυση της πολιτικής, οικονομικής και δημοσιονομικής ένωσης, σε αυτή την «κατανομή» κυριαρχίας, παροτρύνει ο Μάριο Ντράγκι, και θα έπρεπε να ξαναβάλουν τη δημοκρατική νομιμότητα στο κέντρο του ευρωπαϊκού σχεδίου. Τώρα, πλέον, και η φράου Μέρκελ στηρίζει τις προσπάθειες του Ντράγκι και αυτή είναι μια ιδιαίτερα καθοριστική εξέλιξη. Μέχρι πρότινος έδειχνε μοιρασμένη μεταξύ των Βρυξελλών και του Βερολίνου, έχοντας να αντιμετωπίσει ένα αντιευρωπαϊκό σώμα ψηφοφόρων στη χώρα της, αλλά αυτό φαίνεται πως έχει πια παρέλθει. Τους τελευταίους μήνες, η Γερμανίδα καγκελάριος άλλαξε σιωπηλά στάση και άλλες φορές εγκαταλείποντας τις αρχικές αντιρρήσεις, περιορίζοντας τη διαφωνία της σε μείζονα ζητήματα. Πριν από ένα χρόνο, ουδείς θα μπορούσε να προβλέψει ότι το Βερολίνο θα ήταν έτοιμο να προχωρήσει σε τέτοιες υποχωρήσεις. Ομως, ο επικεφαλής της Bundesbank, Jens Weidmann, καραδοκεί.

Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2012

ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ ΚΑΙ ΚΡΑΤΟΣ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ «Για να βγει ,συνεπώς κανείς από την υποαπασχόληση η συνταγή είναι απλή.Πρέπει να δαπανήσει. Να δαπανήσει με κάθε τίμημα, ακόμη κι αν χρειάζεται να προσλάβει ανέργους που θα κλείνουν το απόγευμα τις τρύπες που οι ίδιοι άνοιξαν το πρωί. Επί πλέον για να αποφευχθεί ο πολλαπλασιαστής της κρίσης, πρέπει να διαχωριστεί, όσο είναι δυνατόν το εισόδημα των ατόμων από την απασχόληση τους. Όταν μεταπολεμικά ,οι πολιτικοί θα επιδιώξουν να σταθεροποιήσουν την οικονομία θα έχουν για Ευαγγέλιο τις κεϋνσιανές συνταγές. Το ότι η λύση που προτείνεται συνίσταται το να καταναλώνει κανείς περισσότερο από το να αποταμιεύει θα συμβάλλει στην επιτυχία αυτών των ιδεών." Θα θέσει τα θεμέλια στα οποία θα οικοδομηθεί ότι θα αποκαλέσουμε κράτος πρόνοιας.» DANIEL COHEN –Η ΕΥΗΜΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ- ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΟΛΙΣ
ΔΙΚΟΜΜΑΤΙΚΟ ΠΑΡΤΙ ΑΠΟ ΤΟ 1981 ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ Το πάρτι είναι δικομματικό μετά το 1981 .Πελατειακό κράτος διαφθορά, αποβιομηχάνιση της χώρας. Ειδικά μετά την πτώση των καθεστώτων Βαλκανικών χωρών όπου μεταφέρθηκαν εκεί οι επενδύσεις. Οι εισαγωγές από την Κίνα, Ινδία κ.λ.π ήταν η χαριστική βολή για την μικρομεσαία ελληνική βιοτεχνία. Η ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΔΙΑΚΙΝΗΣΗ ΑΓΡΟΤΙΚΩΝ ΠΡΟΙΌΝΤΩΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΦΘΗΝΟΥ ΑΓΡΟΤΙΚΟΥ ΚΟΣΤΟΥΣ ΕΒΛΑΨΑΝ ΤΗΝ ΑΓΡΟΤΙΚΉ ΑΝΟΡΓΑΝΩΤΗ ΠΑΡΑΓΩΓΉ.Η εισαγωγή του ευρώ, το φθηνό χρήμα με τόκο 1% που χορηγούσε η Ε.Κ.Τ προς τις εμπορικές τράπεζες ενθάρρυνε τις τράπεζες προς στην αχαλίνωτη κερδοσκοπία και τον δανεισμό προς τα νοικοκυριά. Οι τράπεζες κέρδισαν πακτωλούς χρημάτων δανείζοντας το δημόσιο με τόκο 5% και τα νοικοκυριά μέσω καταναλωτικών καρτών με 16%. Η λήψη δανείων από την Ε.Κ.Τ και η δανειοδότηση των νοικοκυριών, για την αγορά καταναλωτικών προϊόντων{αυτοκινήτων κ.λ.π} και το κράτος για αγορές, αμυντικού υλικού από τις ανεπτυγμένες βιομηχανικά χώρες, την Γερμανία, Γαλλία, Αμερική επιβάρυνε σημαντικά το ισοζύγιο εξωτερικών πληρωμών. Διάβαζε και την δήλωση του προέδρου του ευρωγκρούπ Ζ.Κ.ΓΙΟΥΓΚΕΡ "Γνώριζα για την Ελλάδα αλλά δεν μπορούσα να μιλήσω." Η πτώση της "λήμαν μπράδερς" άρχισε να ξηλώνει το πουλόβερ ώστε να επέλθει η παγκόσμια οικονομική κρίση. Η Ελληνική οικονομία ήταν ο αδύνατος κρίκος διότι είχε στηριχθεί σε μια χρηματοπιστωτική φούσκα, και σε άθλια διαχείριση των δημοσονομικών της από τον δικομματισμό. Δεν πρέπει να παραβλέψουμε και τις ανισότητες του καπιταλισμού.Στην Αμερική την τελευταία 10ετία σύμφωνα με τον νομπελίστα οικονομολόγο ΠΩΛ ΚΡΟΥΓΚΜΑΝ το 1% του πληθυσμού δηλαδή μια ασήμαντη ολιγαρχία αύξησε υπέρμετρα το εισόδημα της σε βάρος του 99%. Πόσα δισεκατομμύρια ευρώ έχουν λάβει οι τραπεζίτες από την αρχή της κρίσης τα οποία χρεώνεται ο γεράκος με την ψωροσύνταξη;

ΤΟ ΑΤΥΧΗΜΑ ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ Ο κυρ Βασίλης ζούσε με την πολυμελή οικογένεια του και την αγελάδα του στο ορεινό χωριό του. Το σπίτι του ήταν μικρό και στενόχωρο. Ο ίδιος αναγκαζόταν να κοιμάται τα βράδια σένα μικρό δωμάτιο ας τον πούμε στάβλο, με την αγελάδα του. Η γυναίκα του η Αφροδίτη είχε πάρει δύο από τα εφτά παιδιά τους μαζί της, στο κρεβάτι τους και δεν υπήρχε χώρος για τον κυρ Βασίλη. Το πιθανότερο ήταν ότι ήθελε να απομακρύνει τον άντρα της από το κοινό τους κρεβάτι, γιατί με το πρώτο σμίξιμο έπιανε παιδί. Δεν ήθελε άλλα παιδιά η φτωχή γυναίκα. Είχε εφτά παιδιά, μα της είχαν πεθάνει και τρία μόλις τα γέννησε. Μια νύχτα εκεί που ήταν ξαπλωμένος και τον είχε πάρει ο ύπνος, η αγελάδα τους ήταν φαίνεται πεινασμένη και μετακινήθηκε βίαια. Έπαιξε μια κουτουλιά στον σκοτάδι κι όπως σηκώθηκε από το κρεβάτι όρθιος πήρε τον Βασίλη στο πρόσωπο και του έβγαλε το δεξί μάτι. Πλημμύρισε στα αίματα κι έγινε χαμός. Από εκείνη την ημέρα τον κυρ Βασίλη τον έπιασε μια βαθιά θλίψη. Δεν θέλησε να μείνει άλλο στο χωριό του. Ήταν και η εποχή της μετακατοχικής εξόδου των χωρικών προς τις πόλεις και η γενικευμένη αστυφιλία. Μετακόμισαν στην πόλη μας οικογενειακώς. Αλλά φτώχεια στο χωριό, χειρότερη φτώχεια και στην πόλη. Ο κυρ Βασίλης για να κερδίζει τα στοιχειώδη και να τρέφει την οικογένεια έπρεπε να γυρίζει φορτωμένος με τρόφιμα κάθε βράδυ στο σπίτι. Διαφορετικά υπήρχε μπόλικη μουρμούρα, εκνευρισμός και καμιά φορά είχαν υψωμένους τόνους και βρισιές. Πάλι καλά που βρήκε κι αυτήν την δουλειά, του πλανόδιου παγωτατζή. Στην αρχή ζορίστηκε να κάνει αυτό το επάγγελμα, για να μη τον κοροϊδεύουν οι χωριανοί του, όταν τον έβλεπαν στους δρόμους να πουλάει παγωτά. Αλλά ¨ «ανάγκα και οι θεοί πείθονται.» Όταν άφηνε το χωριό του ο κ. Βασίλης με την οικογένεια του μερικοί κακεντρεχής χωριανοί έλεγαν ότι οι κόρες του θα καταντήσουν¨ «πουτάνες στην πόλη.» Δοξάζει το Θεό ο φτωχός πλην τίμιος χωρικός όμως, γιατί έκαναν ότι μπορούσαν όλοι τους, αλλά τόσο χαμηλά δεν θα ξέπεφταν ποτέ.
Καταθέσεις στο ΣΔΟΕ εμπλέκουν Μεϊμαράκη, Λιάπη, Βουλγαράκη, σε ξέπλυμα 10 δισ. ευρώ 23/9/12 | 0 σχόλια | 0 απαντήσεις | 44 εμφανίσεις Κατάθεση-φωτιά του κτηματομεσίτη Ιωσήφ Λιβανού, που δημοσιεύει αύριο η εφημερίδα Real News, εμπλέκει σε σκάνδαλο για ξέπλυμα μαύρου χρήματος τον πρόεδρο της Βουλής Ευάγγελο Μεϊμαράκη και τους δύο κορυφαίους πρώην υπουργούς της Νέας Δημοκρατίας, τον Μιχάλη Λιάπη και τον Γιώργο Βουλγαράκη. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, οι τρεις πολιτικοί φέρονται να συμμετείχαν την περίοδο 2005-2008 σε αγοραπωλησίες σε περιοχές-φιλέτα της Αττικής, τις οποίες αγορές χρησιμοποιούσαν ως βιτρίνα για να καλύψουν μαύρο χρήμα που υπολογίζεται στα 10,2 δισ ευρώ. Οι αγορές, σύμφωνα με τις καταθέσεις, γίνονταν μέσα από εταιρία real estate του ομίλου του Ιωάννη Καρούζου, ο οποίος είναι κουμπάρος του Ευάγγελου Μεϊμαράκη και είχε ως σκοπό να κλέβει το δημόσιο και το κυριότερο να ξεπλένει χρήματα πολιτικών και ιδιαίτερα κάποιον πρώην υπουργών, των οποίων τα υπουργεία προέβαιναν σε κρατικές προμήθειες. Σύμφωνα με άλλη κατάθεση, του Γιώργου Ζωγραφάκη , ο οποίος είναι πρώην συνεταίρος του Ιωάννη Καρούζου, οι υπουργοί έδιναν τα χρήματα από μίζεςστους νομίμους εκπροσώπους του ομίλου και εκείνοι αναλάμβαναν το ξέπλυμα και στη συνέχεια την αποστολή των χρημάτων στο εξωτερικό με προσωρινό προορισμό γειτονική χώρα. Όταν ο χορός των εκατομμυρίων ολοκληρώθηκε, σύμφωνα πάντα με τις καταθέσεις και τις μηνυτήριες αναφορές, οι εμπλεκόμενοι αποφάσισαν να οδηγήσουν την εταιρία του ομίλου Καρούζου σε πτώχευση για να σβήσουν τα ίχνη τους iefimerida.gr

Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2012

Fanis A. Tsapikounis Fanis A. Tsapikounistsapif@otenet.gr Αποστολή μηνύματος ηλ. ταχυδρομείου Εύρεση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου Προβολή λεπτομερειώνΠρος ; Από: Fanis A. Tsapikounis (tsapif@otenet.gr) Εστάλη: Δευτέρα, 24 Σεπτεμβρίου 2012 6:55:32 μμ Προς: ; Hotmail Ενεργή προβολή1 συνημμένο (0,8 ΚΒ) Λήψη Προβολή παρουσίασης (1)|Λήψη ως συμπιεσμένο αρχείο AN KANEIS ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΑΚΤΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΘΑ ΜΕ ΕΝΔΙΕΦΕΡΕ.Φ.Α.Τ. From: emSent: Tuesday, September 25, 2012 8:02 AMTo: undisclosed-recipients:Subject: ΒΡΕ ΚΑΤΙ ΣΥΜΠΤΩΣΕΙΣ! ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΟΛΟΚΛΗΡΟ. ΙΣΩΣ ΕΤΣΙ ΕΞΗΓΕΙΤΑΙ Η ΣΠΟΥΔΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΗΦΙΣΗ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ 2. ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΖΕΙΣ , ΕΑΝ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ( ή μάλλον μηδαμινό ) ΠΟΣΟΣΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΙΝΟ ....! ! ! ΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΩΝ ΜΕΤΑΛΛΕΙΩΝ ΣΚΑΛΙΣΤΗΡΗ ΣΤΗΝ ΒΟΡΕΙΟ ΕΥΒΟΙΑ: Η ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΞΗΓΑΓΕ ΜΕΤΑΛΛΕΥΜΑΤΑ ΣΕ 150 ΧΩΡΕΣ ΑΝΑ TΟΝ ΚΟΣΜΟ.. Η ΕΥΒΟΙΑ (ΕΥ + ΒΙΟΣ = ΣΩΣΤΟΣ ΒΙΟΣ) ΕΙΝΑΙ ΓΕΜΑΤΗ ΜΕΤΑΛΛΕΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΒΩΞΙΤΗ (ΟΛΑ ΤΑ ΒΟΥΝΑ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΚΟΚΚΙΝΑ) ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΖΕΤΑΙ ΤΟ ΑΛΟΥΜΙΝΙΟ...ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΤΩΡΑ ΕΙΣΑΓΟΥΜΕ ΑΠΟ ΑΛΛΕΣ ΧΩΡΕΣ... ΚΑΙ Η ΕΥΒΟΙΑ ΕΧΕΙ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ ΑΝΕΡΓΟΥΣ... Η ΟΜΑΔΑ ΚΑΤΡΑΚΗ (ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΤΟΥ ΜΕΤΣΟΒΙΟΥ), ΕΙΧΕ ΩΣ ΕΡΓΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΜΕΤΑΛΛΕΥΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΟΡΥΚΤΩΝ ΣΤΟΝ ΕΛΛΑΔΙΚΟ ΧΩΡΟ, ΕΙΔΙΚΩΝ ΜΕΤΑΛΛΕΥΜΑΤΩΝ, ΟΠΩΣ ΤΟ ΟΣΜΙΟ... 60.000 ΔΟΛΑΡΙΑ ΤΟ ΓΡΑΜΜΑΡΙΟ... ΤΟ ΚΟΙΤΑΣΜΑ ΞΕΚΙΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΙΜΙΑ (ΔΕΣ ΚΑΤΙ ΣΥΜΠΤΩΣΕΙΣ) ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΣΤΗ ...ΛΗΜΝΟ, Η ΠΕΡΙΟΧΗ ΠΟΥ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ (ΔΗΛΑΔΗ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΠΟΥ ΤΗΝ ΔΙΟΙΚΟΥΝ) "ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΝ" ..... ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ "ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ" ΓΙΑ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ............ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΑ ΡΟΥΜΠΙΝΙΑ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΟ ΛΟΦΟ ΤΩΝ ΒΑΣΙΛΙΚΩΝ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ (ΤΗΝ ΗΘΕΛΑΝ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΓΙΑ ΠΑΡΚΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΟΣ...) ΚΑΙ ΣΤΑ ΠΕΤΡΑΛΩΝΑ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ (ΑΥΤΑ ΤΑ ΘΕΛΕΙ ΤΟ ΝΑΤΟ ΓΙΑ...ΑΠΟΘΗΚΕΣ.... ΝΤΙΚ ΤΣΕΙΝΙ ΠΕΣ ΑΛΕΥΡΙ ...) ΚΛΠ. ΚΛΠ.......... ΤΩΡΑ ΜΕΤΑ ΤΑ ΠΡΟΚΑΤΑΡΚΤΙΚΑ, ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΚΑΤΩ............ ΤΟ ΠΙΟ ΑΚΡΙΒΟ ΟΙΚΟΠΕΔΟ....Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ... Τον Φεβρουάριο του 1998 έφτασε στην δημοσιότητα έρευνα που αφορούσε την μεγαλύτερη συγκέντρωση ραδονίου στον Ελληνικό χώρο και συγκεκριμένα στο χωριό Νεράιδα Θεσπρωτίας. Η μέτρηση ήταν 9550 Μπεκερέλ ανά τετραγωνικό μέτρο και με όριο επιφυλακής τα 150 ! Παρόμοιες υψηλές μετρήσεις είχαμε και στις περιοχές Σερρών, Θεσσαλονίκης, Μύκονου, Καβάλας, Ικαρίας, Λέσβου, Φθιώτιδα, Λουτράκι, Νιγρίτα, Σουρωτή (1), κλπ. Το ραδόνιο είναι φυσικό ραδιενεργό στοιχείο και για όσους γνωρίζουν, αποτελεί ένδειξη για την ύπαρξη στο υπέδαφος των άνω τουλάχιστον περιοχών ΟΥΡΑΝΙΟΥ. Στο όρος Παγγαίο στην Καβάλα επίσης υπάρχει ήδη έντονο ενδιαφέρον από ξένο επενδυτή για την εξόρυξη των τεράστιων κοιτασμάτων χρυσού. Στην Ολυμπιάδα Χαλκιδικής ήδη έχει ξεκινήσει η εκμετάλλευση του εκεί υπεδάφους από την TVX Gold του George Soros, η οποία περιέχει αρκετό χρυσό, αλλά και ουράνιο !!!. Εμείς ερωτάμε.... ΠΟΙΟΣ ΤΟΥ ΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ; Μία απόρρητη έκθεση που ήρθε στο φως με δημοσίευμα της εφημερίδας «Επενδυτής» στις 23/2/96, αναφέρει για τα αποτελέσματα των μετρήσεων του ΙΓΜΕ. Γύρω στο ποσό των 100 τρισεκατομμυρίων δραχμών εκτιμάται η αξία των κοιτασμάτων ουρανίου και άλλων σπανίων μετάλλων για δορυφόρους και πυραύλους.. Το κείμενο της έρευνας υπογράφεται από επτά διακεκριμένους Έλληνες επιστήμονες και κάνει λόγο για κοίτασμα ουρανίου που περιέχει 300 εκατομμύρια τόνους με συμπύκνωμα ουρανίου 16%, καθώς και σπάνια άλλα ορυκτά όπως ρουτίλιο, λουτέσιο και λανθάνιο, που έχουνε εξαιρετικά ειδικές χρήσεις στην κατασκευή πυραυλικών συστημάτων. Αναφέρεται ΜΟΝΟΝ για την περιοχή του όρους Σύμβολο του νομού Καβάλας. Αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα κοιτάσματα ουρανίου ΔΙΕΘΝΩΣ. Η αξία του εμπλουτισμένου ουρανίου 235 στην διεθνή αγορά (το 1998) ήταν 20.000 δολάρια το γραμμάριο!. Βάσει των παραπάνω, με κάθε επιφύλαξη και σύμφωνα με υπολογισμούς από τα παραπάνω, εμπεριέχονται 48 εκατ. Τόνοι ουρανίου προς 20δις δολάρια ο τόνος δηλ. συνολικά $ 960.000.000.000.000.000 (τα μηδενικά είναι σωστά και είναι): 960 τετράκις εκατομμύρια δολ.!!!! ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΛΛΗΝΑ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟΥΝ $ 96.000.000.000 Διαβάστε το δυνατά (96 δισεκ. δολ.!!!! ΤΕΛΙΚΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙ ΠΙΟ... ΠΛΟΥΣΙΟΙ ΦΤΩΧΟΙ .... Να γιατί θέλουν λοιπόν τη Μακεδονία..... ΠΡΟΩΘΗΣΤΕ ΤΟ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΟΥΝ ΟΛΟΙ....
“Εθνικό Χρέος και Εθνικό Έλλειμμα” “Όταν τα δανεισμένα κεφάλαια του διεθνούς καπιταλισμού βρεθούν στο όριο της απόδοσής τους τότε ακολουθεί μια απομείωση του Εθνικού Χρέους, που επιβάλλουν δια της βίας. Τότε θα επικαλεστούν την ανάγκη πλέριας συμμετοχής όλων των δανειστών, εννοώντας μ΄ αυτά τα λόγια ότι πρέπει να πληρώσουν οι αποταμιεύσεις των εργατών, των αγροτών και του λαού. Κυλάνε έτσι το χρέ...ος τους από το Κράτος που στέρεψε από απόδοση στο γόνιμο χωράφι του αγρότη για να πάρουν κι από εκεί κέρδη.” “Όταν η Ευρώπη μετά τον Πόλεμο θα φτιάσει το Νόμισμα για να απορροφήσει τα λαϊκά κεφάλαια, τότες θα στραφούν προς την Ελλάδα να της κόψουν το Χρέος που θα της έχουν φορτώσει, με σκοπό να τραβήξουν από τους εργαζόμενους και τους αγρότες ότι θα έχουν μαζέψει από το τέλος του Πολέμου και μετά. Ελλάδα, Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ισπανία και Ιταλία θα γίνουν στόχος του διεθνούς κεφαλαίου μόλις φτιάσουνε το Νόμισμα. Το άθροισμα των δικών τους χρεών – που με τέχνη και κόπο θα τους έχουν φορτώσει – θα ισορροπεί, θα αντιπροσωπεύει το Χρέος μιας ψευτο-ένωσης, ώστε να ισοφαρίζει τα κέρδη των Γερμανο-Γάλλων και των ιμπεριαλιστών συμμάχων τους.” Αμερικανοί και Γερμανοί δεν μπορούν να ζήσουν πιο πέρα απ΄ το τέλος του αιώνα γιατί θαναι τόση η ανάγκη τους για κεφάλαια, όπως βλέπουμε ακριβώς στον πίνακα πιο πάνω, που θα πρέπει να βγάλουν τα πετρέλαια για τα οποία οι ίδιοι οι Γερμανοί ήρθαν να κάνουν Κατοχή στην Πατρίδα μας. Θα δείτε να ξαναβρίσκονται Σύμμαχοι, να συγκεντρώνουν και πάλι τις δυνάμεις τους και να ασχολούνται με το χάρτη που ξέρουν όλοι τους και τον έχουν κλεισμένο στα συρτάρια τους.Και οι ξένοι και οι ντόπιοι συνεργάτες του. ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΠΟΣΔΑΓΛΗΣ

ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ- ΝΑΙ ΣΤΙΣ Α.Π.Ε. Τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας Α.Π.Ε τις έχει ανάγκη η κοινωνία για να υποκαταστήσει το πετρέλαιο.Αν οι επενδύσεις αυτές γίνουν μέσα από διάλογο με τις τοπικές κοινωνίες, και από τοπικούς συνεταιρισμούς εις όφελος των τοπικών κοινωνιών ακόμη καλύτερα. Να μη οφεληθούν και σε αυτό το τομέα μερικοί ολιγάρχες. Δεν μπορούμε όμως να λέμε όχι στα τυφλά χωρίς να προτείνουμε εναλλακτικές λύσεις όπως προτείνουν π.χ οι οικολόγοι. Η στείρα άρνηση θα μας πάει στον πάτο του πάτου. Εντωμεταξύ οι τοπικές κοινωνίες δεν συνεργάζονται για να προτείνουν εναλλακτικές λύσεις.Αφήνουν τους ολιγάρχες να κάνουν παιχνίδι και εμένουν στην στείρα άρνηση. ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
ΠΑΓΚΑΛΟΣ ΚΑΤΑ ΣΥΡΙΖΑ ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ "Η ιδέα του συνθλιπτικού κολεκτιβισμού" απέτυχε.Στην σύληψη του όμως Ο Μαρξισμός ήταν μια ιδέα ανθρωπιστική η οποία είχε σαν στόχο ¨ "την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο."Μήπως όμως έχει πετύχει καμιά υψηλή ιδέα από το θηρίο που ονομάζεται άνθρωπος?Μπορεί να έχει πάθος ο ΠΑΓΚΑΛΟΣ κατά του ΣΥΡΙΖΑ και να καταφέρεται σε άρθρο του στο "ΒΗΜΑ" εναντίον του, αλλά είναι μεγάλο λάθος να τον χαρακτηρίζει "ακραίο κόμμα."Προσωπικά θεωρώ ότι είναι ένα αριστερό σοσιαλιστικό κόμμα γιαυτό και τον ψηφίζω από της συστάσεως του.Βεβαίως έχει στους κόλπους του κόμματα ,και κομματάκια,σφραγίδες και σφραγιδούλες ακραίους και μεσαίους.Όσο όμως θα παίρνει εκλογική δύναμη θα προσγειωθεί στην σκληρή πραγματικότητα. Στα κόμματα υπάρχει εθελοντική συμμετοχή . Υ.Γ Μήπως και ο Δ.ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ ΤΗΣ 17 Ν δεν ήταν μέλος του ΠΑΣΟΚ;
ΝΑ ΣΥΝΤΡΙΒΕΙ ΤΟ ΠΕΛΑΤΕΙΑΚΟ -ΚΟΜΜΑΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ "Δεν ζούμε συμφορά, δοκιμασία, ατύχημα, ζούμε συντελεσμένο κακούργημα. Όσο περισσότεροι πολίτες το συνειδητοποιούν τόσο πληθύνονται οι πιθανότητες να γεννηθεί η ελπίδα. H μία και μόνη ρεαλιστική ελπίδα: Nα συντριβεί ως τα θεμέλια το σημερινό κομματικό σύστημα και συνωδά το πελατειακό κράτος των εμπορευόμενων την εξουσία. Nα προκηρυχθούν εκλογές για Συντακτική Eθνοσυνέλευση, για καινούργιο Σύνταγμα." Mε τους δωσιλόγους στερημένους κάθε πολιτικό δικαίωμα." {ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» Η πολιτική τάξη έχει την μεγάλη ευθύνη. Στις κοινοβουλευτικές όμως δημοκρατίες έχουν την δική τους ευθύνη και οι εντολείς ψηφοφόροι. Μήπως βολεύτηκαν από το φαγοπότι των μεγάλων μονοπωλίων εγχωρίων και ξένων, που άφησαν να λειτουργεί το πελατειακό σύστημα και την μικροφοροδιαφυγή και έτσι¨ "εικόνα σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω;"Γιατί στην ουσία της δεν υπάρχει πολιτική κοινωνία και ενεργούμε σαν υπήκοοι; Δεν διαφωνώ με αυτούς που λένε ότι¨ άλλοι τρώνε και άλλοι πληρώνουν. Μπορεί η κρίση να ξεκίνησε από την "Λήμαν Μπράδερς" αλλά μη ξεχνούμε ότι οι κυβερνήσεις είχαν φορτώσει στην χώρα δυσθεώρητα χρέη. Είχαμε το τρίδυμο του θανάτου για τις αγορές, και έτσι γίναμε ο στόχος τους.1]Μεγάλο δημοσιονομικό έλλειμμα, 2] μεγάλο έλλειμμα στο εμπορικό ισοζύγιο,3] τεράστιο δημόσιο χρέος, και από την άλλη κράτος με αδύναμο μηχανισμό είσπραξης δημοσίων εσόδων. Δεν φτάνει που ήμασταν ο αδύνατος κρίκος ΤΟΥ ΕΥΡΩ, αλλά είχαμε και δυο ανόητους στο Ελληνικό τιμόνι. ΤΟΝ Γ.Α.Π ΠΟΥ ΔΙΑΤΥΜΠΑΝΙΖΕ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΟΤΙ¨ «ΚΥΒΕΡΝΑ ΜΙΑ ΔΙΕΦΘΑΡΜΈΝΗ ΧΩΡΑ και τον Παπακωνσταντίνου που διαλαλούσε στα διεθνή φόρα ότι¨ «η χώρα μας μοιάζει με τον «ΤΙΤΑΝΙΚΌ.» Ασφαλώς δεν φταίει ο γεράκος που του αφαιρούν την μπουκιά από το στόμα, αλλά όλοι είμαστε ψηφοφόροι. Πιστεύετε ότι εμείς δεν έχουμε καμιά ευθύνη και ότι πρέπει να πετάμε πάντα το μπαλάκι στους άλλους;

Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2012

Στη δημοσιότητα ονόματα από τους «32» που ελέγχονται για «περίεργο πλουτισμό» 10:09, 23 Σεπ 2012 | tvxsteam tvxs.gr/node/106665 Στον εισαγγελέα με εντολή Σαμαρά διαβιβάζεται ο φάκελος του ΣΔΟΕ με τα στοιχεία των 32 πολιτικών που ελέγχονται για «περίεργο πλουτισμό». Η απόφαση μοιάζει ως μιαν απάντηση του πρωθυπουργού στην εμπλοκή των Ευάγγελου Μεϊμαράκη, Μιχάλη Λιάπη και Γιώργου Βουλγαράκη σε σκάνδαλο ξέπλυμα μαύρου χρήματος, όπως προκύπτει από κατάθεση του Γιώργου Ζωγραφάκη, ιδιοκτήτη και νόμιμο εκπρόσωπο 19 εταιρειών του ομίλου Καρούζο. Και οι τρεις διαψεύδουν οποιαδήποτε εμπλοκή και αναφέρουν πως θα προσφύγουν στη δικαιοσύνη. Την ίδια στιγμή διέρρευσαν τα πρώτα ονόματα από τους «32» πολιτικούς, κυρίως ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, προκαλώντας ισχυρές αναταράξεις στο πολιτικό σκηνικό της χώρας. Εξάλλου ο υπουργός Οικονομικών, Γιάννης Στουρνάρας, έχει τονίσει πως «ο αριθμός των ελεγχόμενων αυτών προσώπων δεν είναι κλειστός και σταθερός, αλλά μεταβάλλεται προϊόντος του χρόνου». Σύμφωνα με τη Real News ο Γιώργος Ζωγραφάκης στην κατάθεσή του εμπλέκει για συμμετοχή τους Ευάγγελο Μεϊμαράκη, Μιχάλη Λιάπη και Γιώργο Βουλγαράκη σε υπόθεση που εξετάζει το ΣΔΟΕ και αφορά σε μεγάλο κύκλωμα που ξέπλυνε μαύρο χρήμα αγοράζοντας ακίνητα. Όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα, οι τρεις πολιτικοί φέρονται να συμμετείχαν την περίοδο 2005-2008 σε αγοραπωλησίες, τις οποίες χρησιμοποιούσαν ως βιτρίνα για να καλύψουν μαύρο χρήμα από μίζες που υπολογίζεται στα 10,2 δισ ευρώ. Στην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα» διαρρέουν τα ονόματα των 24 εκ των 32 πολιτικών που ελέγχονται από το ΣΔΟΕ για «περίεργο πλουτισμό». Μεταξύ αυτών είναι υψηλόβαθμα στελέχη της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Σημειώνεται πως στους πρώτους 24 δεν βρίσκονται οι Ευάγγελος Μεϊμαράκης, Μιχάλης Λιάπης και Γιώργος Βουλγαράκης. Αναλυτικά τα ονόματα που βρίσκονται στον φάκελο που διαβιβάστηκε στον εισαγγελέα. Ντόρα Μπακογιάννη (ΝΔ – Επικρατείας) Κώστας Δρούτσας (ΚΚΕ – Ευρωβουλευτής) Κυριάκος Βελόπουλος (ΛΑΟΣ – Α’ Θεσσαλονίκης) Σπήλιος Λιβανός (ΝΔ – Αιτωλοακαρνανίας) Γιάννης Ιωαννίδης (ΝΔ – Α’ Θεσσαλονίκης) Γιώργος Αλογοσκούφης (ΝΔ – Α’ Αθηνών) Θοδωρής Ρουσόπουλος (ΝΔ – Επικρατείας) Παναγιώτης Μελάς (Ανεξάρτητοι Έλληνες – Α’ Πειραιά) Φεβρωνία Πατριανάκου (ΝΔ – Λακωνίας) Σήφης Βαλυράκης (ΠΑΣΟΚ – Χανίων) Γιώργος Ορφανός (ΝΔ – Α’ Θεσσαλονίκης) Γιώργος Τριφωνίδης (ΝΔ – Πρέβεζας) Μανώλης Μαυρομάτης (ΝΔ – Α’ Αθηνών) Βίβιαν Μπούζαλη (ΝΔ – Καστοριάς) Νίκος Σηφουνάκης (ΠΑΣΟΚ – Λέσβου) Συλβάνα Ράπτη (ΠΑΣΟΚ – Ευρωβουλευτής) Άκης Γεροντόπουλος (ΝΔ – Έβρου) Ελίζα Βόζενμπεργκ (ΝΔ – Α’ Αθηνών) Άννα Ψαρούδα – Μπενάκη (ΝΔ – Α’ Αθηνών) Απόστολος Κράτσας (ΝΔ – Β’ Αθηνών) Ελένη Κουντουρά (Ανεξάρτητοι Έλληνες – Α’ Αθηνών) Δημήτρης Πιπεργιάς (ΠΑΣΟΚ – Εύβοιας) Στέλιος Ματζαπετάκης (ΠΑΣΟΚ - Ηρακλείου) Νίκος Κόρτσαρης (ΝΔ – Φλώρινας) «Υπό το βάρος των αποκαλύψεων έκανε την ανάγκη φιλότιμο ο κ. Σαμαράς», σχολίασε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Δ.Παπαδημούλης και ζήτησε να πάει ο φάκελος των «32» και στη Βουλή. «Ατιμωρησία αλά Siemens, τέλος», πρόσθεσε. Εν τω μεταξύ, στην Καθημερινή της Κυριακής ο πρώην επικεφαλής του Σώματος, Ιωάννης Διώτης επισημαίνει ότι στους φακέλους τους οποίους άφησε πίσω του υπάρχει πολύ υλικό που μένει να διερευνηθεί και τόνισε ότι βρίσκονται σε εξέλιξη υποθέσεις μεγάλου δημοσίου ενδιαφέροντος, που, ενδεικτικά, αφορούν εξοπλιστικά προγράμματα, λαθρεμπόριο καυσίμων, φάρμακα, εικονικά τιμολόγια. Για τις υποθέσεις αυτές είναι ενήμερες οι εισαγγελικές αρχές, ανέφερε ο πρώην επικεφαλής του ΣΔΟΕ. Απαντώντας σε σχετική ερώτηση, ο Ιωάννης Διώτης επισημαίνει ότι θα ήταν σαν να εθελοτυφλεί κανείς εάν ισχυριζόταν ότι δεν υπάρχει συμμετοχή πολιτικών προσώπων στον χάρτη της διαφθοράς στην Ελλάδα και προσθέτει χαρακτηριστικά ότι «πρέπει να δεχθούμε το παρελθόν».

Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2012

Πώς έσωσε τις ξένες τράπεζες ο Γ. Παπανδρέου Αναρτήθηκε από τον atk editor την Sep 21st, 2012 στις κατηγορίες Blog, Αποψεις. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0. Responses are currently closed, but you can trackback from your own site. Του Γιώργου Δελαστίκ. Απαρατήρητα σχεδόν πέρασαν, κατά παράδοξο τρόπο, τόσο από τους πολιτικούς όσο και από τα μέσα ενημέρωσης, τα όντως συγκλονιστικά επί της ουσίας στοιχεία που κατατέθηκαν από το υπ. Οικονομιών στη Βουλή και αφορούν στα ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου που είχαν στην κατοχή τους οι ξένες τράπεζες. Στοιχεία που αποδεικνύουν με αδιαφιλονίκητο τρόπο ότι το ολέθριο Μνημόνιο, στο καθεστώς του οποίου υπήγαγε την Ελλάδα ο Γ. Παπανδρέου, έσωσε όχι την πατρίδα μας αλλά τις… ξένες τράπεζες! Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι. Βάσει των στοιχείων του υπουργείου Οικονομικών, στις 31 Δεκεμβρίου του 2009 οι ξένες τράπεζες (σχεδόν αποκλειστικά ευρωπαϊκές) κατείχαν ελληνικά ομόλογα συνολικής αξίας 141,5 δισ. ευρώ. Σε συνθήκες κρίσης, θα συνιστούσε εφιάλτη για τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις ενδεχόμενη στάση πληρωμών εκ μέρους της Αθήνας. Το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα θα υφίστατο σοβαρότατο πλήγμα από ελληνική αδυναμία εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους και γι’ αυτό οι κυβερνήσεις των ευρωπαϊκών κρατών ήταν υποχρεωμένες να κάνουν τα πάντα για να βοηθήσουν την ελληνική κυβέρνηση να ανταποκριθεί στις δανειακές υποχρεώσεις της προκειμένου να προφυλάξουν τις δικές τους τράπεζες. Υπενθυμίζεται ότι ο Παπανδρέου εκλέγεται θριαμβευτικά πρωθυπουργός στις 4 Οκτωβρίου 2009. Αμέσως αρχίζουν οι ανεκδιήγητες δηλώσεις τόσο του ίδιου όσο και του υπ. Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου περί «ελληνικής οικονομίας στην εντατική», περί «ελληνικής οικονομίας… Τιτανικού» και πάει λέγοντας. Εκ των υστέρων είμαστε πλέον πεισμένοι ότι οι δηλώσεις αυτές ήταν εσκεμμένες και εντάσσονταν στο πλαίσιο υπόσκαψης κάθε ίχνους διεθνούς αξιοπιστίας της χώρας μας ώστε να προετοιμαστεί το έδαφος για την υπαγωγή της σε καθεστώς Μνημονίου. Οντως, τις πρώτες μέρες του Μαΐου του 2010, ο Γ. Παπανδρέου υπογράφει την παράδοση της χώρας στις επικυρίαρχες δυνάμεις της ΕΕ και του ΔΝΤ. Αρχίζει ο υπέρμετρος δανεισμός της Ελλάδας μέσω Μνημονίου. Στις 31 Δεκεμβρίου 2010, η κατάσταση αναφορικά με τις ξένες τράπεζες και τα ελληνικά κρατικά ομόλογα έχει αλλάξει εκπληκτικά. Τα στοιχεία αφήνουν εμβρόντητο όποιον τα κοιτάζει: Από 141,5 δισ. ευρώ που είχαν προ ενός μόλις έτους, τώρα οι ξένες τράπεζες κατέχουν ελληνικά ομόλογα αξίας μόλις… 45,9 δισ.! Μέσω του Μνημονίου οι ξένες τράπεζες ξεφορτώθηκαν μέσα σε λιγότερους από οκτώ μήνες ελληνικά ομόλογα του τρομερού ύψους των… 100 δισ.!!! Ουσιαστικά όλα τα λεφτά των δανείων του Μνημονίου πήγαν στα θησαυροφυλάκια των ξένων τραπεζών και έτσι αντί η Ελλάδα να χρωστάει σε ιδιωτικές ξένες τράπεζες βρέθηκε μέσω Μνημονίου να χρωστάει περισσότερα λεφτά σε ξένα κράτη! Πρόκειται για κόλπο τρομακτικών διαστάσεων που έσωσε τις ευρωπαϊκές τράπεζες μέσω της υποθήκευσης της χώρας μας! Από το σημείο αυτό και έπειτα οποιαδήποτε ελληνική στάση πληρωμών ήταν απολύτως διαχειρίσιμη από τους Ευρωπαίους – πόσω μάλλον που τα 46 δισ. ευρώ του τέλους του 2010 μειώθηκαν ακόμη περισσότερο σε 35 δισ. στις 31 Δεκεμβρίου του 2011. Παράλληλα, η κυβέρνηση Παπανδρέου (όπως και η διάδοχός της κυβέρνηση του Λ. Παπαδήμου) φόρτωνε μέσω των εγκάθετων διοικήσεων ελληνικά ομόλογα που η ίδια τα είχε καταντήσει «σκουπίδια» στις ελληνικές τράπεζες και στα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία. Από 56,9 δισ. ευρώ σε κρατικά ομόλογα που κατείχε ο εγχώριος τομέας στις 31 Δεκεμβρίου του 2009, η αξία των ελληνικών ομολόγων που κατείχαν οι ελληνικές τράπεζες και τα ασφαλιστικά ταμεία της χώρας μας είχε εκτιναχθεί στα 86,16 δισ. ευρώ στο τέλος του 2011. Με το «κούρεμα» που έκαναν φέτος Βενιζέλος και Σαμαράς, ρήμαξαν το τραπεζικό σύστημα και τα ασφαλιστικά ταμεία της χώρας μας! Τα χρεοκόπησαν εν ψυχρώ και υπολογισμένα. Άρθρο του Γιώργου Δελαστίκ για το «Έθνος» – 18/09/2012
Οι Ελληνες νεοναζί προ των πυλών; Του Γιωργου Kαλαντζη* Το σημερινό ελληνικό κράτος είναι το αποτέλεσμα ενός εθνικού διχασμού, ενός πεντάχρονου εμφύλιου πολέμου και μιας μακράς περιόδου διαφύλαξης της νίκης των «εθνικοφρόνων δυνάμεων» που κορυφώθηκε με τη χούντα. Η συμφωνία μετάβασης στη δημοκρατία προέβλεπε ότι το έγκλημα του πραξικοπήματος ήταν «στιγμιαίο». Η εξουσία παραδόθηκε, αλλά ο σκληρός πυρήνας του κράτους (στρατός, Σώματα Ασφαλείας, δικαστικό και διπλωματικό σώμα) δεν εκκαθαρίστηκε ποτέ. Η άνευ όρων πίστη του στη δημοκρατία, όπως έδειξαν δεκάδες παραδείγματα από την περίφημη «ψαλμωδία» υπέρ της χούντας από επίλεκτους ευέλπιδες μέχρι την ψήφο των Σωμάτων Ασφαλείας στις πρόσφατες εκλογές, δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένη. Δυστυχώς και η a priori πίστη του λαού στη δημοκρατία δεν είναι και δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένη. Η κυρίαρχη δύναμη στην ελληνική κοινωνία είναι ο «μικρός κοσμάκης» – όπως πρώτος τον αποκάλεσε ο Ιωάννης Μεταξάς. Η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ προσπάθησαν να τον μετατρέψουν σε μεσαία αστική τάξη, αλλά απέτυχαν γιατί βασίστηκαν στην επέκταση, με δανεικά, του κράτους και όχι στην ανάπτυξη γεωργίας και βιομηχανίας. Οι μαζικοί διορισμοί στο Δημόσιο και η διαρκής αύξηση των εισοδημάτων (και μέσω της φοροδιαφυγής) εξασφάλισαν την πίστη των μικροαστών στη δημοκρατία. Πόσο πιστοί θα παραμείνουν τώρα που η δημοκρατία παίρνει πίσω όσα έδωσε και, αντί να προσλαμβάνει, απολύει; Πόσοι αμφιβάλλουν ότι αυτός ο «μικρός κοσμάκης» δεν θα δίσταζε να χαρίσει λαμπρές νίκες σ’ εκείνον που θα τον έπειθε ότι, θυσιάζοντας τη δημοκρατία, θα επέστρεφε στην εποχή των μαζικών διορισμών και του εύκολου πλουτισμού; Η Χρυσή Αυγή εργάζεται με ζήλο προς αυτή την κατεύθυνση. Μετατρέπει τη δραχμή σε σύμβολο εθνικής κυριαρχίας και προϋπόθεση ανασυγκρότησης της εθνικής κοινότητας γύρω από την «καθαρότητα του αίματος». Η δραχμή της Χρυσής Αυγής δεν έχει πάνω την Μπουμπουλίνα αλλά μια καρικατούρα της σβάστικας. Αν η τρικομματική κυβέρνηση αποτύχει να διατηρήσει τη χώρα στο ευρώ, τότε η επόμενη κυβέρνηση θα έχει πρωθυπουργό έναν λοχαγό. Σε περίπτωση άτακτης χρεοκοπίας, καμία κυβέρνηση δεν θα μπορεί να εξασφαλίσει την ομαλή τροφοδοσία των 4,5 εκατομμυρίων κατοίκων του λεκανοπεδίου. Μόνο τα τανκς θα μπορέσουν να επιβάλουν την τάξη μετά το πρώτο κύμα εξέγερσης, λεηλασιών και μαζικής φυγής στην περιφέρεια. Γι’ αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να αντιπολιτευτεί τόσο τη σημερινή κυβέρνηση ώστε να μην επισπεύσει την πτώση της πριν «κάνει τη δουλειά». Θα μπορέσει, όμως, να αρνηθεί τον εαυτό του και να συγκρατήσει το «θηρίο» των «Αγανακτισμένων» και της ανομίας τύπου Κερατέας–Υπατίας που εξέθρεψε, χωρίς να τους κερδίσει η Χρυσή Αυγή; Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται αντιμέτωπος με ανεπίλυτα στρατηγικά αδιέξοδα, επειδή έχασε στις 7 Μαΐου την ιστορική ευκαιρία να κυβερνήσει, όταν επέλεξε τη στρατηγική της «αξιωματικής αντιπολίτευσης» και όχι της συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ. Η μεγάλη Κεντροδεξιά του Κωνσταντίνου Καραμανλή και η μεγάλη Κεντροαριστερά του Ανδρέα Παπανδρέου αποσυντίθενται. Η πρώτη πληρώνει τις συνέπειες του «αντιμνημονιακού» της αγώνα, η δεύτερη διαλύθηκε εξαιτίας της «μνημονιακής» της πολιτικής, ενώ η Ακροδεξιά διευρύνει σταθερά τις δυνάμεις της. Η εντεινόμενη κρίση δεν στρέφει τον «μικρό κοσμάκη» προς τα αριστερά αλλά προς την άκρα δεξιά. Μετά την κατάρρευση της οικονομικής μας ευμάρειας, τώρα πλέον απειλείται το δημοκρατικό σύστημα αξιών, ο ίδιος ο πολιτισμός μας, καθώς το πολιτικό σύστημα καταρρέει μέσα στη χλεύη των Ελλήνων ναζί. Ο φασισμός του Μεσοπολέμου ξεκίνησε στον Νότο. Η Ελλάδα σήμερα είναι το εργαστήρι της Ιστορίας, εδώ όπου θα απαντηθεί το ερώτημα εάν η Ευρώπη θα προχωρήσει προς την ομοσπονδιοποίησή της ή θα πισωγυρίσει στην εποχή των καταστροφικών εθνικισμών. Δύο ακόμη ερωτήματα είναι κρίσιμα. Θα μπορέσει η ευρωπαϊκή κεντροαριστερά της χώρας μας, δηλαδή ο ευρύτερος χώρος που κινείται εντός και γύρω από το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ, να ενωθεί για να αναγεννηθεί, ώστε να σταθεροποιηθεί το πολιτικό σύστημα και να επιβιώσει η δημοκρατία μας; Θα μπορέσει αυτή η Κεντροαριστερά να δομήσει μια νέα εθνική ταυτότητα απέναντι στον εθνικιστικό αντιχριστιανισμό των ναζί; Οι σωστές απαντήσεις δεν θα δοθούν ποτέ αν δεν θυμηθούμε τον Καζαντζάκη: «Ν’ αγαπάς την ευθύνη, να λες εγώ, εγώ μονάχος μου θα σώσω τον κόσμο. Αν χαθεί, εγώ θα φταίω». * Ο κ. Γιώργος Καλαντζής είναι γενικός γραμματέας Θρησκευμάτων. ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 21-9-2012
προκαλεί πάταγο σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Ευρώπης, μιας και αναλύει το κατ΄εξοχήν Πατριωτικό Οικονομικό μοντέλο, που θα μπορούσε να εφαρμοστεί εκτός απο την Ελλάδα και σε οποιαδήποτε άλλη χώρα! Ως εδώ εντάξει. Ομως ο Πόσδαγλης δεν σταματάει εδώ. Μέσα στο βιβλίο του αναλύει και τεκμηριώνει θεωρίες που ΔΕΝ ΑΡΕΣΟΥΝ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ χρηματοοικονομικό οργανισμό και στις συνεργαζόμενες με αυτούς κυβερνήσεις! Ο Πόσδαγλης με άλλα λόγια, ξεμπροστιάζει ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΚΟΤΕΙΝΟΥΣ ΚΥΚΛΟΥΣ που απεργάζονταν οικονομικά σχέδια εξόντωσης λαών μέσω του χρέους καθώς στην ουσία του, ΥΠΟΔΕΙΚΝΥΕΙ τους τρόπους με τους οποίους θα μπορούσαν να το κάνουν! Ο Πόσδαγλης λοιπόν, γράφει στη σελίδα 17 του βιβλίου του και στο κεφάλαιο με τίτλο “Εθνικό Χρέος και Εθνικό Έλλειμμα” τα εξής: “Όταν τα δανεισμένα κεφάλαια του διεθνούς καπιταλισμού βρεθούν στο όριο της απόδοσής τους τότε ακολουθεί μια απομείωση του Εθνικού Χρέους, που επιβάλλουν δια της βίας. Τότε θα επικαλεστούν την ανάγκη πλέριας συμμετοχής όλων των δανειστών, εννοώντας μ΄ αυτά τα λόγια ότι πρέπει να πληρώσουν οι αποταμιεύσεις των εργατών, των αγροτών και του λαού. Κυλάνε έτσι το χρέος τους από το Κράτος που στέρεψε από απόδοση στο γόνιμο χωράφι του αγρότη για να πάρουν κι από εκεί κέρδη.” Αυτό ακριβώς δεν συνέβη και εξακολουθεί να συμβαίνει στη πατρίδα μας σήμερα; Και περνάμε στο πλέον ασύλληπτο που περιγράφεται στην πιο κάτω παράγραφο, στη σελίδα 24 του βιβλίου: “Όταν η Ευρώπη μετά τον Πόλεμο θα φτιάσει το Νόμισμα για να απορροφήσει τα λαϊκά κεφάλαια, τότες θα στραφούν προς την Ελλάδα να της κόψουν το Χρέος που θα της έχουν φορτώσει, με σκοπό να τραβήξουν από τους εργαζόμενους και τους αγρότες ότι θα έχουν μαζέψει από το τέλος του Πολέμου και μετά. Ελλάδα, Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ισπανία και Ιταλία θα γίνουν στόχος του διεθνούς κεφαλαίου μόλις φτιάσουνε το Νόμισμα. Το άθροισμα των δικών τους χρεών – που με τέχνη και κόπο θα τους έχουν φορτώσει – θα ισορροπεί, θα αντιπροσωπεύει το Χρέος μιας ψευτο-ένωσης, ώστε να ισοφαρίζει τα κέρδη των Γερμανο-Γάλλων και των ιμπεριαλιστών συμμάχων τους.” Εδώ τώρα τι μπορεί να πεί κανείς; Απλά μένει με το στόμα ανοιχτό, σωστά; Και τα ερωτήματα τώρα: Πρώτον, πώς μπορούσε ο Πόσδαγλης να γνωρίζει οτι η Ευρώπη σκόπευε να εκδώσει δικό της νόμισμα; Δεύτερον, πώς μπορούσε να ξέρει οτι μόνο οι τέσσερις αυτές χώρες της Ευρώπης κατά τη διάρκεια αυτής της κρίσης, δηλάδή η Ελλάδα, Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ισπανία και Ιταλία επρόκειτο να γίνουν ο κατ΄εξοχήν στόχος όταν και εφ όσον θα δεχτούν το ευρωπαικό νόμισμα; Και τρίτον, το πλέον ανατριχιαστικό, ΠΩΣ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΟΝ ΥΠΕΡΤΑΤΟ ΣΤΟΧΟ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ, ΔΗΛΑΔΗ ΤΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΕΡΙΞ ΚΑΙ ΕΝΤΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ, ΔΗΛΑΔΗ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ; Γιατί αυτό λέει η τελευταία παράγραφος του κεφαλαίου αυτού στο βιβλίο του και αποτυπώνεται και στον χάρτη, για τον περι ού ο λόγος! “Αμερικανοί και Γερμανοί δεν μπορούν να ζήσουν πιο πέρα απ΄ το τέλος του αιώνα γιατί θαναι τόση η ανάγκη τους για κεφάλαια, όπως βλέπουμε ακριβώς στον πίνακα πιο πάνω, που θα πρέπει να βγάλουν τα πετρέλαια για τα οποία οι ίδιοι οι Γερμανοί ήρθαν να κάνουν Κατοχή στην Πατρίδα μας. Θα δείτε να ξαναβρίσκονται Σύμμαχοι, να συγκεντρώνουν και πάλι τις δυνάμεις τους και να ασχολούνται με το χάρτη που ξέρουν όλοι τους και τον έχουν κλεισμένο στα συρτάρια τους.Και οι ξένοι και οι ντόπιοι συνεργάτες τους.” Reply
Ελένη Π. says: September 21, 2012 at 1:36 pm Η σημασία της ελευθερίας Σπύρο @75.1 και η πραγματική της κατανόηση δεν είναι εύκολη. Ο άνθρωπος θέλει αρχικά να είναι ελεύθερος κοινωνικά για να δρά χωρίς εξαναγκασμούς, αλλά αυτό ορίζει ότι πρέπει να μάθει να σκέφτεται και τους άλλους, αλλιώς δεν γίνεται κοινωνικό όν. Το πόσο σκέφτεται τους άλλους και πώς, αντανακλάται στην ποιότητα της κοινωνίας. Σε όλες τις κοινωνίες, ο άνθρωπος εκπαιδεύεται για να είναι κοινωνικό όν, αλλά και είναι δυνατόν να επαναστατεί για να καλυτερεύσει τους όρους κοινωνικής διαβίωσης. Είναι προς κατάκτησιν δηλαδή η κοινωνική ελευθερία του ανθρώπου, όπως και προς κατάκτησιν είναι η πνευματική ελευθερία του. Ελευθερία σημαίνει αποδέσμευση από προλήψεις και προκαταλήψεις και καταναγκασμούς κάθε είδους, αλλά και αυτοδέσμευση σε έγνοια για τους άλλους και τον εαυτό μας. Η γνώση για τον άνθρωπο αποκαλύπτει τους δεσμούς που μας δένουν μεταξύ μας, δεσμούς ιερούς όσο και η ζωή. Αποκαλύπτει και τον τρόπο σκέψης, τους διαφορετικούς τρόπους σκέψης, τον τρόπο εξέλιξης του ανθρώπου που ανθίζει και καρποφορεί. Το ότι υπάρχουν δεσμοί μεταξύ των ανθρώπων είναι πολύ δύσκολο πολλές φορές, αλλά είναι και ο τρόπος που είμαστε ζωντανοί και ένας λόγος που οδηγεί στην αγάπη. ΄Όλα έχουν νόημα και είναι δυνατόν να μάθει ο άνθρωπος να μην ζεί σε βάρος των άλλων. Οι δεσμεύσεις που αποφασίζουμε ως κοινωνία ή αποφασίζουν κάποιοι ταγοί, χρειάζονται για να προστατεύεται ο άνθρωπος και να καθοδηγείται. Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι, δεν έχουν την ίδια ωριμότητα, δεν γεννιώνται ίδιοι, αλλά έχουν τις δυνατότητες να γίνουν. Προστατεύουμε λοιπόν ό,τι καλύτερο υπάρχει, όχι μόνο ανθρώπους, αλλά και γνώση, παράδοση, αξίες, για να προχωρήσουμε. Μόνο όταν έχεις γνωρίσει, κοπιάσει, αγωνιστεί για κάτι, μπορείς να το υπερβείς για κάτι καλύτερο και αυτό μπορεί να γίνεται με τον τρόπο που ανθίζουν τά άνθη, χωρίς δηλαδή να καταστρέφουν το δέντρο. ANIXNEYSEIS ET3
Το να υποφέρεις δεν σημαίνει ότι πεθαίνεις». Tου Jose Manuel Lamarque Ε JOSE MANUEL LAMARQUE: “…ΝΙΩΘΩ ΕΛΛΗΝΑΣ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ, ΚΑΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΩ ΟΠΟΥ ΣΤΑΘΩ ΚΑΙ ΟΠΟΥ ΒΡΕΘΩ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ” Description: http:/…/1.bp.blogspot.com/- H Ελλάδα και οι Έλληνες υποφέρουν σιωπηλά. Εδώ και τέσσερα χρόνια, η Ελλάδα είναι δακτυλοδεικτούμενη, οι Έλληνες προσβάλλονται, και η χώρα προβάλλεται σαν να είναι η μαύρη τρύπα της Ευρώπης. Ίσως αυτό να συμβαίνει επειδή η Ελλάδα είναι μια μεσογειακή χώρα. Αν η Ελλάδα βρισκόταν βόρεια της Γερμανίας, μεταξύ της Σουηδίας και της Φινλανδίας, θα της βρίσκαμε σίγουρα κάποια δικαιολογία. Εαν επρόκειτο για μια προτεσταντική χώρα όπου ο ήλιος λάμπει μόνο για λίγες ώρες το χρόνο, ενώ οι άνθρωποι συνθλίβονται από το κρύο της νύχτας για μεγάλο χρονικό διάστημα, τότε θα εφευρίσκαμε για την Ελλάδα, κάποια σοβαρή δικαιολογία και θα αναζητούσαμε έναν άλλο ένοχο. Όταν η Ισλανδία αρνείται να πληρώσει το χρέος της, δεν λέμε τίποτα. Δεν την κατηγορούμε ούτε την υποστηρίζουμε. Η απόλυτη σιωπή. Μάλιστα το να διαμαρτύρεται κανείς στο προαναφερθέν πλαίσιο είναι υγιές, επειδή είναι “αγνό” και δεν κάνει θόρυβο. Και βέβαια μια τέτοια διαμαρτυρία είναι αποδεκτή από όλους, γιατί προτιμάμε υποκριτικά την αισθητική μιας εικόνας όπου διαμαρτύρονται συναθροιζώμενοι ξανθοί και “άσπιλοι” άνθρωποι που όταν μιλάνε μένουν ανέκφραστοι κρατώντας ακίνητα τα χέρια τους, μη κουνώντας ούτε καν το κεφάλι τους. Και εν συνεχεία οι διαμαρτυρόμενοι πηγαίνουν στη σάουνα. Ο Έλληνας αντίθετα θα πάει στο Χαμάμ. Γιατί οι Έλληνες είχαν καταληφθεί από τους Τούρκους πριν πολλά χρόνια. Και σήμερα που η Τουρκία προσπαθεί να εισέλθει στην Ευρώπη, αυτή της κρατάει μεν την πόρτα ανοιχτή ωστόσο την τελευταία στιγμή χρησιμοποιείται η έννοια της ‘ασφάλειας’ για να κλείσει διπλωματικά η Ευρωπαϊκή της προοπτική. Έτσι λοιπόν το να έχεις κατακτηθεί από τους Τούρκους και το να είσαι μεσογειακή και ορθόδοξη χώρα είναι αρνητικό στα μάτια των Βορειοευρωπαίων. Όχι, πραγματικά δεν μπορεί να εμπιστεύεται η Ευρώπη “τέτοιους ανθρώπους”. Η Ελλάδα είναι σαν την Ισπανία. Οι Ισπανοί είχαν καταληφθεί από τους Μαυριτανούς, ως εκ τούτου, ο Ισπανός έχει κάτι το αραβικό στο αίμα του, και για να το καταλάβεις αυτό αρκεί απλά να κοιτάξεις την Αλάμπρα. Όσον αφορά την Ιταλία, θα μπορούσαμε να την εμπιστευτούμε, παρ’ ότι είναι κι αυτή χώρα της Μεσογείου, όμως κι αυτοί έχουν τη μαφία, την nangretta, την Καμόρα, και το Βατικανό. Εν ολίγοις, αυτό είναι αρκετό για να έχεις επιχειρήματα ώστε να αποφασίσεις να μην τους εμπιστευτείς ούτε τους Ιταλούς. Τέλος, υπάρχει και η Πορτογαλία. Πενήντα χρόνια φασιστικής δικτατορίας, στοιχειώνουν το παρελθόν της. Η Πορτογαλία είναι, λοιπόν, φασιστική χώρα, όπως η Ισπανία του Φράνκο και η Ελλάδα των συνταγματαρχών. Όχι δεν πρέπει να εμπιστευόμαστε τις μεσογειακές χώρες. Δεν μιλάμε καθόλου βέβαια για τη ναζιστική Γερμανία και τη Φινλανδία και όποια άλλη χώρα συνεργάστηκε με τους Ναζί. Όχι, εκεί ξεχνάμε το παρελθόν, γιατί αυτές είναι οι περιβόητες χώρες του Βορρά και μπορούμε να τις εμπιστευθούμε έτσι κι αλλιώς. Ας μην ξεχνάμε βέβαια ότι και η Γαλλία και το Βέλγιο αλλά και η Ουγγαρία συνεργάστηκαν επίσης κατά κάποιο τρόπο με τους ναζί. Κι τελικά αυτός ο μηδενιστικός συλλογισμός καταλήγει ότι το Ηνωμένο Βασίλειο είναι η μόνη αληθινή ευρωπαϊκή δημοκρατία. Πόσο καιρό όμως θα διαρκέσει αυτή η ανοησία; Πόσο καιρό θα αντέξoυμε να θεωρούνται οι Έλληνες ανόητοι, και κλέφτες; Το ότι η ελληνική πολιτική σκηνή δεν υλοποίησε ποτέ την ιδέα του εκσυγχρονισμού του ελληνικού κράτους, είναι ένα γεγονός. Ίσως ο μοναδικός Έλληνας πολιτικός που είχε την επιθυμία να αναπτύξει τη χώρα του πολιτικά να είναι ο Ελευθέριος Βενιζέλος, που έχει σημαδέψει την ιστορία της Ελλάδας. Αλλά, όταν ο Ρομάνο Πρόντι, πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, πρότεινε το δημόσιο εθνικό λογιστικό έλεγχο των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης το 2003, η Γαλλία, η Γερμανία και η Ιταλία είχαν αρνηθεί. Αρνήθηκαν, γνωρίζοντας ότι τα στοιχεία της Ελλάδας ήταν πειραγμένα. Ήξεραν ότι ο Ελληνικός λαός δεν ήξερε τίποτα. Εξάλλου ζήτησε ποτέ κανείς την πολιτική αναδιάρθρωση του Ελληνικού κράτους; Όχι, κανείς στην Ευρώπη δεν το ζήτησε ποτέ. Δεδομένου ότι η Ελλάδα αντιμετωπίζονταν ως ένας τουριστικός προορισμός, και μια χώρα παραγωγής ελαιόλαδου, όλα θεωρούνταν ότι λειτουργούν μια χαρά. Οι Έλληνες παρέμεναν όλο αυτό τον καιρό Ευρωπαίοι δεύτερης κατηγορίας που συνεισφέρουν στο να ολοκληρώνεται το μεγάλο φαγοπότι. Μιλώντας για την ιστορία της Ελλάδας και την αρχαιότητα ειναι αλήθεια ότι όλοι αποδεχόμαστε ότι ο Πυθαγόρας, ο Σωκράτης, ο Πλάτων, ο Ηρόδοτος και πολλοί άλλοι, έζησαν στην Ελλάδα, αλλά στο μακρινό παρελθόν. Και σήμερα όλοι εμείς κατηγορούμε τους Έλληνες και αναρωτιόμαστε αν κατασκεύασαν ποτέ αεροσκάφη, πυρηνικά εργοστάσια, αυτοκίνητα; Υπήρχε όλο αυτό τον καιρό ένα προϊόν “made in Greece”, εκτός από τη φέτα; Όχι, γιατί η Ελλάδα παραμένει όλα αυτά τα χρόνια η χώρα των φτωχών αγροτών και των μικροαστών που μιλούνε δυνατά, και περπατάνε με κομπολόγια στο χέρι, τρώνε περισσότερο λαχανικά παρά κρέας, ενώ τα γλυκά τους δίνουν στο στόμα την αίσθηση ενός μελένιου φιλιού. Και αν η Ελλάδα τελικά χρεωκοπήσει, εάν αποχωρήσει από την ευρωζώνη ή την Ευρωπαϊκή Ένωση τι θα υποστηρίζει η Ευρώπη σε δέκα χρόνια για αυτήν;. “Εμείς δεν ξέραμε τίποτα!”. “Είμαστε υπεύθυνοι αλλά δεν είμαστε ένοχοι! .” κτλ. Η ευθύνη θα επιστρέψει στους Έλληνες, για άλλη μια φορά. Τα έχω βαρεθεί πια όλα αυτά τα στερεότυπα! Δεν μπορώ να ανέχομαι πλέον το γεγονός ότι το να ανήκεις σε ένα μεσογειακό λαό έχει καταντήσει συνώνυμο μιας ιδιότυπης σύγχρονη ψυχολογικής δουλείας. Δυστυχώς οι Έλληνες προς το παρόν είναι σιωπηλοί και δεν αντιδρούν έντονα. Αυτό είναι το λάθος. Ξέρω ότι είναι εύκολο να το γράφει αυτό κάποιος που ζει στο Παρίσι. Αλλά εγώ το γράφω γιατί θέλω μέσα από τα λόγια μου να εμφυσήσω την εμπιστοσύνη σε όλους τους Έλληνες, και να τους πω ότι πρέπει να εμπιστευτούν τη νεολαία του τόπου και να της παραδώσουν τα κλειδιά της εξουσίας για έναν εκσυγχρονισμό της χώρας που συνάμα θα σέβεται την κληρονομιά και τη διαφορετικότητά της. Όλα είναι δυνατά γιατί η αληθινή ζωή δεν έχει τιμή. Και ακόμα πιο ευτελής είναι η τιμή του ελληνικού χρέους που έτσι κι αλλιώς οι Έλληνες δεν έχουν τη δυνατότητα να αποπληρώσουν. Από τη μια η Γερμανία ρυθμίζει το επιτόκιο του δανεισμού της για εξυπηρέτηση του εθνικού της χρέους στο 2% και από την άλλη επιβάλλει στην Ελλάδα ένα θεόρατο επιτόκιο ύψους 30%. Τέρμα τα ψέματα! Το γράφω λοιπόν και το φωνάζω δημόσια, οι Έλληνες δεν είναι υπεύθυνοι για τίποτα. Οι Έλληνες είναι ίσοι με κάθε άλλο λαό στον πλανήτη κι έχουν το δικαίωμα να ζήσουν στη χώρα τους, στη γη τους, σύμφωνα με τα έθιμα και τις παραδόσεις τους. Εμείς οι υπόλοιποι οφείλουμε απλώς να τους βοηθήσουμε στην οικοδόμηση ενός σύγχρονου κράτους που θα διαχειρίζεται την Ελλάδα ως μια πραγματική δημοκρατία, στις βάσεις μιας πραγματικής ισότιμης κοινωνικής πολιτικής και ενός παραγωγικού ενθουσιασμού που θα δημιουργήσει ανάπτυξη προς όφελος της ίδιας της χώρας. Εξάλλου το να καταστρέψουμε την Ελλάδα θα έχει πολύ άσχημο αντίκτυπο και στο μέλλον της Ευρώπης. Είμαι Γάλλος αλλά νιώθω Έλληνας στην ψυχή, και υποστηρίζω όπου σταθώ κι όπου βρεθώ την Ελλάδα. Ολόκληρη την Ελλάδα.” Jose Manuel Lamarque

Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2012


ΕΝΑΣ ΝΟΜΟΤΑΓΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΑΚΩΝ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ Ο Γιώργος Βήτα πάντα ήταν ένας νομοταγής πολίτης. Σήμερα είναι συνταξιούχος των 700 ευρώ. Μέχρι και η δική του κατηγορία πληρώνει φόρο εισοδήματος από το 2011 που κατέβηκε το αφορολόγητο στις 5.000 ευ. Ο Γ.Β κατάφερε με τον κόπο μιας ζωής και αγόρασε πριν 25 χρόνια ένα μεταχειρισμένο διαμέρισμα. Του ήρθε το «χαράτσι» με την Δ.Ε.Η και το πλήρωσε αγγόγγυστα από το υστέρημα του. Άλλωστε ήταν ένας νομοταγής και "συστημικός" πολίτης. Ποτέ δεν ψήφισε Κ.Κ.Ε ΑΝΤΑΡΣΥΑ ή άλλο αριστερό κόμμα. Πάντα ταλαντευόταν μεταξύ Ν.Δ και ΠΑΣΟΚ. Πότε ψήφιζε Ν.Δ και πότε ΠΑΣΟΚ. Ποτέ δεν ζήτησε ρουσφέτι γιατί ήταν υπερήφανος άνθρωπος. Ούτε τότε που του είπαν να πάει στον χωριανό του τον βουλευτή που είχε γίνει υπουργός. 'Οχι για ρουσφέτι, αλλά για να δώσουν σειρά για εγχείρηση στην μακαρίτισα την μάνα του -χωρίς φακελάκι- στο νοσοκομείο. Δεν είχε χρήματα ο Γ.Β για φακελάκι και η μητέρα του πέθανε. Αλλά πάλι δεν βόγγησε και δεν διαμαρτυρήθηκε. Ήταν θεοσεβούμενος άνθρωπος ο Γ.Β "Ήταν θέλημα Θεού» είπε έκανε τον σταυρό του, ψέλισε μια προσευχή και λησμόνησε το συμβάν. Ο Γ.Β κατοικεί στο διαμέρισμα με την σύζυγο του , η οποία είναι μια από τις παλιές γυναίκες που δούλεψαν κατά διαστήματα χωρίς ασφάλιση, και δεν παίρνει σύνταξη. Έχουν δύο παιδιά και τρία εγγόνια. Προ ημερών του ήρθε η πρώτη δόση από το χαράτσι της Δ.Ε.Η Ήταν περίπου η μισή του σύνταξη. Αυτή την φορά ζήτησε δανεικά από τον αδελφό του για να μπορέσει να το πληρώσει. Πάλι δεν διαμαρτυρήθηκε αλλά είπε¨ «δόξασι ο Θεός.» Η μια δυσκολία όμως ήρθε πάνω την άλλη. Ο γιος του Γ.Β ο Κώστας μαζί με την σύζυγο του Ερμιόνη , γονείς δύο μικρών παιδιών έχασαν την εργασία τους, διότι η εταιρεία που εργαζόταν πτώχευσε. Δεν είχαν να πληρώνουν το ενοίκιο του και αναγκάστηκαν να επιστρέψουν στο σπίτι των γονιών τους. Ο Γ.Β με την σύζυγο του υποχρεώθηκαν να πηγαίνουν στα συσσίτια, διότι στερήθηκαν πλέον και το φαγητό. Ο Γ.Β παρόλα τα δεινά του, δεν έχασε την ψυχραιμία του και πάντα ήταν ήρεμος και γαλήνιος. Εξακολουθούσε να προσέρχεται κάθε Κυριακή στην εκκλησία και να προσεύχεται. Μια Κυριακή όμως όταν επέστρεψε στο διαμέρισμα του αντίκρισε τον γιο του να κρέμεται από ένα χοντρό σκοινί στην μέση του δωματίου του. Τότε ο κ. Γιώργος δεν άντεξε. Μόλις που πρόλαβε κι έκανε τον σταυρό του. Ψέλλισε ξεψυχισμένα¨ «παιδί μου» και σωριάστηκε στο πάτωμα νεκρός.
ΓερμανίαΑπό τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση Συντεταγμένες: 51°09′54″N 10°27′19″E / 51.165, 10.4553 (Χάρτης) Bundesrepublik Deutschland Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας Σημαία της Γερμανίας Εθνόσημο της Γερμανίας Εθνικός ύμνος: Το τραγούδι των Γερμανών (Ενότητα, δικαιοσύνη και ελευθερία - "Einigkeit und Recht und Freiheit") Η θέση της Γερμανίας (σκούρο πράσινο) -στην Ευρωπαϊκή ήπειρο (πράσινο και σκούρο γκρι) -στην Ευρωπαϊκή Ένωση (πράσινο) Πρωτεύουσα (και μεγαλύτερη πόλη) • Συντεταγμένες Βερολίνο 52°31′N 13°24′E / 52.517, 13.4 Επίσημες γλώσσες Γερμανική Πολίτευμα Ομοσπονδιακή Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία Πρόεδρος Καγκελάριος Γιοάχιμ Γκάουκ Άνγκελα Μέρκελ Ίδρυση • Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία • Γερμανική Αυτοκρατορία • Ομοσπονδιακή Δημοκρατία • Επανένωση • Ισχύον Σύνταγμα 962 18 Ιανουαρίου 1871 23 Μαΐου 1949 3 Οκτωβρίου 1990 23 Μαΐου 1949, καθιερ. στην ενωμένη Γερμανία το 1990. Έκταση • Σύνολο • % Νερό • Σύνορα Ακτογραμμή 357.021 km2 (62η) 2,416 3.621 χμ. 2.389 χμ. Πληθυσμός • Εκτίμηση 2009 • Απογραφή 2005 • Πυκνότητα 82.062.249[1] (14η) 82.515.988 229 κατ./km² (55η) Α.Ε.Π. (PPP) • Ολικό (2010) • Κατά κεφαλή 2.859,776 δισ. $[2] 34.905 $[2] Α.Ε.Π. (Ονομαστικό) • Ολικό (2010) • Κατά κεφαλή 3.332,803 δισ. $[2] 40.678 $[2] ΔΑΑ (2010) 0,885 (10η) – πολύ υψηλή Νόμισμα Ευρώ1 (€) (EUR) Ζώνη ώρας • Θερινή ώρα CET (UTC +1) (UTC +2) Internet TLD .de και .eu ως μέλος της ΕΕ Κωδικός κλήσης +49 1 Πριν από το 1999: Γερμανικό Μάρκο Η Γερμανία, επίσημα Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (γερμ. Bundesrepublik Deutschland), είναι μία από τις μεγαλύτερες σε πληθυσμό χώρες της Ευρώπης, η πολυπληθέστερη χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και κινητήρια δύναμή της, και μία από τις σημαντικότερες βιομηχανικές και ανεπτυγμένες χώρες του κόσμου. Συνορεύει προς τα βόρεια με τη Δανία, τα ανατολικά με την Πολωνία και την Τσεχική Δημοκρατία, τα νότια με την Αυστρία και την Ελβετία και τα δυτικά με τη Γαλλία, το Λουξεμβούργο, το Βέλγιο και την Ολλανδία. Στα βόρεια βρέχεται από τη Βόρεια Θάλασσα και τη Βαλτική. Η Γερμανία (η τότε Δυτική Γερμανία) είναι ένα από τα ιδρυτικά μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πίνακας περιεχομένων [Απόκρυψη] 1 Ιστορία 2 Γεωγραφία 2.1 Κλίμα 3 Πολίτευμα 3.1 Κόμματα 4 Διοικητική διαίρεση 4.1 Πόλεις 5 Οικονομία 5.1 Μεταφορές 6 Δημογραφία 6.1 Θρησκεία 6.2 Γλώσσα 7 Πολιτισμός 8 Εξωτερικοί σύνδεσμοι 9 Παραπομπές Ιστορία [Επεξεργασία]Κύριο λήμμα: Γερμανική ιστορία Πριν από περίπου 5.000 χρόνια εμφανίζονται οι πρώτοι οικισμοί στον χώρο της σημερινής Γερμανίας. Από το 58 π.Χ. και μετά, τα νερά του Ρήνου αποτελούν το φυσικό σύνορο μεταξύ της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και των γερμανικών φύλων. Στα τέλη του 1ου αι. π.Χ. οι Ρωμαίοι δοκιμάζουν να επεκταθούν ανατολικά του ποταμού (Μεγάλη Γερμανία), αλλά η προσπάθεια αποτυγχάνει. Μεταξύ του 1ου και του 6ου αιώνα τα γερμανικά φύλα εξαπλώνονται στην Ευρώπη και αναμειγνύονται με τους Κέλτες. Μεγάλες εκτάσεις των σημερινών ανατολικών κρατιδίων της Γερμανίας παραμένουν μέχρι τα τέλη του Μεσαίωνα πολιτιστικά στον σλαβικό χώρο. Υπό την ηγεσία του Καρλομάγνου, το Βασίλειο των Φράγκων αγωνίζεται από το 800 και μετά να γίνει πρώτη ευρωπαϊκή δύναμη. Η αυτοκρατορία του όμως δε θα διαρκέσει για πολύ: κατά τη Συνθήκη του Βερντέν, που υπογράφεται στην ομώνυμη πόλη το 843, οι τρεις εγγονοί του Καρλομάγνου διαιρούν το τεράστιο αυτοκρατορικό κράτος του στο γαλλόφωνο Δυτικό Βασίλειο των Φράγκων και το γερμανόφωνο Ανατολικό Βασίλειο των Φράγκων. Στις 2 Φεβρουαρίου του 962 ο Όθων Α΄ στέφεται στη Ρώμη πρώτος αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας του Γερμανικού Έθνους, η οποία όμως με την πάροδο των αιώνων διαιρείται σε πολυάριθμα ανεξάρτητα βασίλεια και ελεύθερες πόλεις (Freie Reichsstadt). Τέλος, μετά τον Τριακονταετή Πόλεμο (1618-1648), ο οποίος χωρίζει τη δυτική Ευρώπη σε καθολικούς και προτεστάντες, o αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας χάνει τη δύναμή του και παραμένει συμβολική μορφή. Το 1806 ο Ναπολέων Βοναπάρτης αναγκάζει τον Αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, Φραγκίσκο Β΄, να παραιτηθεί. Κατόπιν ενώνει πολλά από τα γερμανικά βασίλεια, στα οποία ενσωματώνει και πολλές ανεξάρτητες (άλλοτε περισσότερες από 80). Το Κογκρέσο της Βιέννης συνεχίζει την πολιτική της ένωσης με τελικό αποτέλεσμα την ίδρυση της Γερμανικής Ομοσπονδίας, η οποία αποτελείται από 38 γερμανικά κράτη. Η ισχυρότερη δύναμη εντός της χαλαρής αυτής ομοσπονδίας είναι η Αυστρία. Οι συνεχείς συγκρούσεις μεταξύ της Αυστρίας και της νέας γερμανικής δύναμης της Πρωσίας οδηγούν στον Γερμανο-αυστριακό πόλεμο του 1866. Αφού η Πρωσία νικά την Αυστρία, η Γερμανική Ομοσπονδία διαλύεται. Μετά τον Γάλλο-Πρωσικό πόλεμο του 1871/72 ιδρύεται η Γερμανική Ομοσπονδία του Βορρά με πρώτη δύναμη την Πρωσία και δίχως την Αυστρία. Ανακήρυξη του Γερμανικού Ράιχ στο παλάτι των κατειλημμένων Βερσαλλιών στο Παρίσι, 1871. Με τη λευκή ενδυμασία ο ΜπίσμαρκΤο ίδιο έτος οι Γερμανοί ηγεμόνες ανακηρύττουν στα ανάκτορα των Βερσαλλιών τη Γερμανική Ομοσπονδιακή Αυτοκρατορία (το Ράιχ) και προσφέρουν το στέμμα στον Γουλιέλμο Α΄ της Πρωσίας. O Ότο φον Μπίσμαρκ ονομάζεται καγκελάριος της αυτοκρατορίας. Στα τέλη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και η γερμανική μοναρχία βρίσκει το τέλος της. Ο Γουλιέλμος Β΄ παραιτείται και το Ράιχ μετατρέπεται σε κοινοβουλευτική δημοκρατία. Με τη Συνθήκη των Βερσαλλιών οι Γερμανοί χάνουν μεγάλες εκτάσεις (στο σύνολο περίπου 11%) του κράτους τους που περιέρχονται στη Γαλλία, το Βέλγιο, την Τσεχοσλοβακία, τη Δανία, τη Λιθουανία και την Πολωνία. Επίσης χάνουν όλες τις αποικίες τους και υποχρεώνονται να πληρώνουν αρκετά μεγάλο ετήσιο ποσό επανορθώσεων στις νικητήριες δυνάμεις για περίπου 80 χρόνια. Κύριο λήμμα: Ναζιστική Γερμανία Μετά την πτώση της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης η Γερμανία της μορφής του ναζιστικού Τρίτου Ράιχ ακολουθεί από το 1933 αυστηρή επεκτατική πολιτική: To 1938 o ηγέτης της Γερμανίας, Αδόλφος Χίτλερ, ενσωματώνει την πατρίδα του Αυστρία και εξασφαλίζει με τη συμφωνία του Μονάχου την προσάρτηση της Σουδητίας (περιοχή Γερμανόφωνων της Τσεχοσλοβακίας). Με τη γερμανική επίθεση κατά της Πολωνίας την 1 Σεπτεμβρίου 1939 αρχίζει ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, ο οποίος για τη Γερμανία λήγει στις 8 Μαΐου 1945 με συνθηκολόγηση άνευ όρων. Πριν, στις 30 Απριλίου, ο Χίτλερ αυτοκτονεί, ενώ το 1946 οι επιζώντες πολιτικά και στρατιωτικά κυρίως υπεύθυνοι καταδικάζονται στη δίκη της Νυρεμβέργης. Οι νικητήριες δυνάμεις ΗΠΑ και Ηνωμένο Βασίλειο, όπως και η κατοπινή κατοχική δύναμη Γαλλία, ιδρύουν στις κατεχόμενες ζώνες τους νέο δημοκρατικό κράτος, ενώ η ΕΣΣΔ ιδρύει σοσιαλιστικό κράτος. H Γερμανία χάνει μεγάλα τμήματα της ανατολικής επικράτειάς της, τα οποία αποδίδονται κυρίως στην Πολωνία, ενώ το βόρειο τμήμα της ανατολικής Πρωσίας ενσωματώνεται στην ΕΣΣΔ. Η πτώση του τείχους του Βερολίνου επιτάχυνε τη διαδικασία της επανένωσηςΣτις 23 Μαΐου 1949 ψηφίζεται το σύνταγμα της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, η οποία ιδρύεται στις τρεις ζώνες κατοχής των δυτικών δυνάμεων. Η Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας ιδρύεται στις 7 Οκτωβρίου 1949 στη σοβιετική ζώνη κατοχής. Μεγάλες εκτάσεις (της ανατολής) του πρώην Γερμανικού Ράιχ παραχωρούνται στις γειτονικές χώρες. Ο κατοπινός ψυχρός πόλεμος μεταξύ ανατολής και δύσεως χωρίζει την κεντρική Ευρώπη, συμπεριλαμβάνοντας τα δύο γερμανικά κράτη, με το λεγόμενο "σιδηρούν παραπέτασμα" (βλ. Τείχος του Βερολίνου). Στα τέλη της δεκαετίας του '80 η αλλαγή της ηγεσίας της Σοβιετικής Ένωσης οδηγεί σε πολιτική σύγκλισης, σε (ειρηνικές) επαναστάσεις και τελικά στην πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος της Ανατολικής Γερμανίας και των άλλων κρατών μερών του Συμφώνου της Βαρσοβίας. Με την πτώση του σιδηρού παραπετάσματος στην κεντρική Ευρώπη ανοίγουν και τα σύνορα μεταξύ δυτικής και ανατολικής Γερμανίας. Στις 3 Οκτωβρίου 1990 πραγματοποιείται η προσχώρηση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας. Οι δυνάμεις κατοχής του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου εγκαταλείπουν τη χώρα, γεγονός που για τη Γερμανία σημαίνει την επαναφορά της ανεξαρτησίας της. Γεωγραφία [Επεξεργασία] τοπογραφίαΞεκινώντας από τον βορρά και προχωρώντας προς το νότο διακρίνονται τέσσερις φυσικές περιοχές που διαφέρουν μεταξύ τους: το Γερμανικό Βαθύπεδο (Norddeutsche Tiefebene), τα Μεσαία Όρη (Mittelgebirge), το Σουηβοβαυαρικό Υψίπεδο (Nördliches Alpenvorland) και οι Γερμανικές Άλπεις (Ostalpen). Το Γερμανικό Βαθύπεδο κλείνεται στα νότια από τους ορεινούς όγκους της κεντρικής Ευρώπης ενώ στα βόρεια κατεβαίνει προς τις πεδινές λεκάνες που βρέχονται από τη Βόρεια Θάλασσα και τη Βαλτική Θάλασσα και γενικώς έχει όψη μάλλον ομοιόμορφη. Ρήνος και Μοζέλλας στην πόλη του ΚόμπλεντςΤα Μεσαία Όρη δεν έχουν πραγματική μορφολογική ενότητα. Το ίδιο το βόρειο όριο με το βαθύπεδο είναι συχνά ασαφές και μερικές φορές πολύ έντονο με μεγάλες προεξοχές. Στα νότια, στην περιοχή του άνω Δούναβη περίπου, τα Μεσαία Όρη αποτελούν προϊόν πολύπλοκων ορογενετικών και ηπειρογενετικών φαινομένων που ανάγονται στην πρωτογενή εποχή. Ερκύνιες ορογενετικές κινήσεις παραμόρφωσαν έντονα την περιοχή ώστε να καταλήξει σε σειρά πολλών λόφων που σκεπάστηκε πολλές φορές από τα νερά της θάλασσας. Έπειτα από την αλπική ορογένεση, η περιοχή καλύφτηκε από ακανόνιστες οροσειρές που προκάλεσαν τεκτονικές μετατοπίσεις. Νότια του Δούναβη υψώνεται βαθμιαία το Σουηβοβαυαρικό Υψίπεδο, το οποίο αποτελεί κεντρικό τμήμα της εκτεταμένης περιοχής των υποαλπικών υψωμάτων, που απλώνονται στους πρόποδες των εξωτερικών πλαγιών των Άλπεων, ανάμεσα στη Σαβοΐα και στη λεκάνη της Βιέννης, πλούσια σε βοσκότοπους και δάση κωνοφόρων. Το γερμανικό τμήμα των Άλπεων αποτελεί στενή λωρίδα μονάχα που αντιστοιχεί στο Βαυαρικό οροπέδιο και τις Βαυαρικές Προάλπεις. Ψηλότερη κορυφή των Γερμανικών Άλπεων και συγχρόνως ολόκληρης της Γερμανίας είναι η Τσούγκσπιτσε στη Βαυαρία, που φτάνει τα 2.962 μ. Η μεγαλύτερη λίμνη είναι λίμνη της Κωνσταντίας στις Άλπεις. Κλίμα [Επεξεργασία]Το μεγαλύτερο τμήμα της χώρας έχει ένα εύκρατο κλίμα με εποχικές διακυμάνσεις, ενώ γενικά επικρατούν υγροί δυτικοί άνεμοι. Το κλίμα επηρρεάζεται από το βόρειο Ατλαντικό ρεύμα, ως βόρεια προέκταση του Ρεύματος του Κόλπου. Αυτά τα θερμά νερά επηρρεάζουν τις βόρειες παράκτιες στη Βόρεια Θάλασσα περιοχές, συμπεριλαμβάνοντας τη χερσόνησο της Γιουτλάνδης και τις περιοχές κατά μήκος του Ρήνου, ο οποίος εκβάλλει στη Βόρεια Θάλασσα. Αυτό έχει ως συνέπεια την παρουσία ωκεάνιου κλίματος στις βορειοδυτικές και βόρειες περιοχές, με μέγιστη βροχόπτωση το καλοκαίρι και παρουσία υετού όλο το χρόνο. Οι χειμώνες είναι ήπιοι και τα καλοκαίρια δροσερά, αν και σε ορισμένες περιοχές οι θερμοκρασίες υπερβαίνουν και τους 30 °C για παρατεταμένες περιόδους. Στα ανατολικά της χώρας το κλίμα είναι περισσότερο ηπειρωτικό, με ψυχρούς χειμώνες και θερμά καλοκαίρια, αλλά και με παρατεταμένες περιόδους ανομβρίας. Η κεντρική και νότια Γερμανία αποτελούν κλιματικά μεταβατικές περιοχές από μέσο ωκεάνιο κλίμα σε ηπειρωτικό ή ορεινό, ιδιαίτερα προς την περιοχή των Άλπεων. Ακόμα και εδώ όμως, οι καλοκαιρινές θερμοκρασίες είναι πιθανό να υπερβούν και τους 30 °C την καλοκαιρινή περίοδο. . Πολίτευμα [Επεξεργασία] Άνγκελα Μέρκελ (CDU)Το πολίτευμα της Γερμανίας είναι Ομοσπονδιακή Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία. Αρχηγός του κράτους είναι ο Ομοσπονδιακός Πρόεδρος, ο οποίος είναι ο εγγυητής του πολιτεύματος και εκπροσωπεί το γερμανικό κράτος διεθνώς.[3] Η θητεία του διαρκεί πέντε χρόνια. Αρχηγός της κυβέρνησης είναι ο Καγκελάριος, ο οποίος ασκεί εκτελεστική εξουσία. Σήμερα, Πρόεδρος της Γερμανίας από τις 12.03.2012 είναι ο Γιόαχιμ Γκάουκ. Καγκελάριος της Γερμανίας είναι η Άνγκελα Μέρκελ. Σε ομοσπονδιακό επίπεδο υπάρχουν δύο νομοθετικά σώματα: η Ομοσπονδιακή Βουλή (Bundestag) και το Ομοσπονδιακό Συμβούλιο (Bundesrat). Τα μέλη της Ομοσπονδιακής Βουλής εκλέγονται απ' ευθείας από τον λαό σε εθνικό επίπεδο κάθε τέσσερα χρόνια. Αρμοδιότητα της Ομοσπονδιακής Βουλής είναι και η εκλογή του Καγκελάριου.[4] Το Ομοσπονδιακό Συμβούλιο αντιπροσωπεύει τα ομόσπονδα κράτη (Länder) και τα μέλη του ορίζονται από τις κυβερνήσεις αυτών.[5] Κόμματα [Επεξεργασία]Στη μεταπολεμική ιστορία της Γερμανίας κυριαρχούν δύο κόμματα: το Χριστιανοδημοκρατικό (CDU) και το Σοσιαλδημοκρατικό (SPD). Καθώς το εκλογικό σύστημα ευνοεί τη δημιουργία συνασπισμών, άλλα μικρότερα κόμματα έχουν κατά καιρούς συμμετάσχει στην κυβέρνηση. Σήμερα εκτός των CDU/CSU και SPD στην Ομοσπονδιακή Βουλή μετέχουν το Ελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα (FPD), Η Αριστερά (Die Linke) και η Συμμαχία '90/Οι Πράσινοι (Bündnis 90/Die Grünen).[6] Στις εκλογές του 2005 το αποτέλεσμα των εκλογών ήταν περίπου ισόπαλο για τα δύο μεγάλα κόμματα, με βραχεία κεφαλή του CDU. Έτσι σχηματίστηκε κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού με Καγκελάριο την αρχηγό των χριστιανοδημοκρατών Άνγκελα Μέρκελ. Στις εκλογές του 2009 πρώτα κόμμα αναδείχτηκαν και πάλι οι χριστιανοδημοκράτες. Η Άνγκελα Μέρκελ αναμένεται να σχηματίσει κυβέρνηση συνασπισμού με τους ελεύθερους δημοκράτες που ενίσχυσαν σημαντικά τα ποσοστά τους.[7] Διοικητική διαίρεση [Επεξεργασία] Κρατίδια της ΓερμανίαςΚύρια λήμματα: Διοικητική διαίρεση της Γερμανίας και Γερμανικά ομόσπονδα κρατίδια Η Γερμανία διαιρείται σε δεκαέξι ομόσπονδα κράτη, τα λεγόμενα Bundesländer (στον ενικό Bundesland). Το κάθε ομόσπονδο κράτος έχει τη δική του κυβέρνηση και το δικό του κοινοβούλιο, καθώς και τα δικά του σύμβολα (σημαία, εθνόσημο). Ορισμένα μάλιστα έχουν το δικό τους εθνικό ύμνο, όπως π.χ. η Βαυαρία. Ο αρχηγός του κάθε κράτους κατέχει τον τίτλο του πρωθυπουργού (γερμαν. Ministerpräsident). Από τα δεκαέξι ομόσπονδα κράτη, τα τρία αποτελούν κράτη-πόλεις. Αυτά είναι: η πρωτεύουσα Βερολίνο, η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη και κύριο λιμάνι της χώρας Αμβούργο, καθώς και η Βρέμη. Οι δύο τελευταίες πόλεις έχουν μακρά παράδοση αυτονομίας, που χρονολογείται από τα ύστερα μεσαιωνικά έτη, όταν αμφότερες αποτελούσαν μέλη της Χανσεατικής Ένωσης. Τα υπόλοιπα δεκατρία κράτη είτε αποτελούν την ιστορική συνέχεια ανεξαρτήτων γερμανικών κρατών πριν από την ένωση του 1871 (όπως π.χ. η Βαυαρία, η Έσση) είτε δημιουργήθηκαν μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο (όπως η Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία, η Κάτω Σαξωνία). Μετά την επανένωση του 1990, δημιουργήθηκαν πέντε νέα ομόσπονδα κράτη από τα εδάφη της Ανατολικής Γερμανίας, των οποίων οι ονομασίες αντιστοιχούν είτε σε ιστορικά κράτη προ του 1871 (π.χ. η Σαξωνία) είτε σε ιστορικές περιοχές (π.χ. το Βρανδεμβούργο). Τα μεγάλα σε πληθυσμό ομόσπονδα κράτη υποδιαιρούνται σε μικρότερες διοικητικές ενότητες, αντιστοίχων των ελληνικών νομών. Κρατίδια της ΓερμανίαςΣτα ελληνικά Στα γερμανικά Ομόσπονδο κρατίδιο Πρωτεύουσα Bundesland Hauptstadt 1 Βάδη-Βυρτεμβέργη Στουτγκάρδη Baden-Württemberg Stuttgart 2 Βαυαρία Μόναχο (Freistaat) Bayern München 3 Βερολίνο Βερολίνο Berlin Berlin 4 Βρανδεμβούργο Πότσνταμ Brandenburg Potsdam 5 Βρέμη Βρέμη (Freie Hansestadt) Bremen Bremen 6 Αμβούργο Αμβούργο (Freie und Hansestadt) Hamburg Hamburg 7 Έσση Βισμπάντεν Hessen Wiesbaden 8 Μεκλεμβούργο-Δυτική Πομερανία Σβερίν Mecklenburg-Vorpommern Schwerin 9 Κάτω Σαξωνία Ανόβερο Niedersachsen Hannover 10 Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία Ντίσελντορφ Nordrhein-Westfalen Düsseldorf 11 Ρηνανία-Παλατινάτο Μάιντς Rheinland-Pfalz Mainz 12 Ζάαρλαντ Ζααρμπρίκεν Saarland Saarbrücken 13 Σαξωνία Δρέσδη (Freistaat) Sachsen Dresden 14 Σαξωνία-Άνχαλτ Μαγδεβούργο Sachsen-Anhalt Magdeburg 15 Σλέσβιχ-Χολστάιν Κίελο Schleswig-Holstein Kiel 16 Θουριγγία Ερφούρτη (Freistaat) Thüringen Erfurt Πόλεις [Επεξεργασία] Σύγχρονη άποψη του κέντρου του Βερολίνου από τα δυτικά προς τα ανατολικά, με την Πύλη του Βρανδεμβούργου και το κτηριακό συγκρότημα του Ράιχσταγκ σε πρώτο πλάνο.Οι έξι μεγαλύτερες σε πληθυσμό πόλεις της Γερμανίας (χωρίς τις μητροπολιτικές τους περιοχές, 26 Δεκεμβρίου 2010): Βερολίνο με 3.459.218 κάτοικους Αμβούργο με 1.786.278 κάτοικους Μόναχο με 1.330.440 κάτοικους Κολωνία με 998.105 κάτοικους Φρανκφούρτη με 671.927 κάτοικους Στουτγκάρδη με 601.646 κάτοικους Ντίσελντορφ με 586.217 κάτοικους Ντόρτμουντ με 581.308 κάτοικους Οικονομία [Επεξεργασία] Οικονομικό και συγκοινωνιακό κέτρο της Γερμανίας είναι η ΦρανκφούρτηΗ οικονομία της Γερμανίας βασίζεται κυρίως στον βιομηχανικό τομέα και στον τομέα παροχής υπηρεσιών. Ενώ μεγάλες εκτάσεις της χώρας καταλαμβάνονται από αγροτικές καλλιέργειες, μόνο το 2-3% του πληθυσμού ασχολείται με τον τομέα αυτό, λόγω της μηχανοποίησης των καλλιεργειών. Με ΑΕΠ 2.714.418 εκατομμυρίων δολαρίων (2005), η Γερμανία αποτελεί την μεγαλύτερη εθνική οικονομία στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την τρίτη μεγαλύτερη παγκοσμίως. Εκτός αυτού, ήταν η μεγαλύτερη εξαγωγός χώρα του κόσμου από το 2003 έως το 2008. Το 2011 παραμένει ο δεύτερος μεγαλύτερος εξαγωγέας. Όσον αφορά το βιοτικό επίπεδο, η Γερμανία είναι, βάσει Δείκτη Ανθρώπινης Ανάπτυξης (Human Development Index), 19η στον κόσμο, ενώ η World Bank Group εκτιμά την ευημερία ανά κάτοικο ως την 5η μεγαλύτερη στον κόσμο, μετά από Ελβετία, Δανία, Σουηδία και ΗΠΑ. Αξίζει να σημειωθεί ότι το υψηλό βιοτικό επίπεδο συνοδεύεται με ιδιαιτερα χαμηλή φοροδιαφυγή και χαμηλό επίπεδο διαφθοράς. Ως προς την οικονομική ανάπτυξη υπάρχουν μεγάλες τοπικές διαφορες, ο νότος τις Γερμανίας με τα κρατίδια Βάδη-Βυρτεμβέργη, Βαυαρία και Έσση θεωρείται πλουσιότερος από τον βορά. Η οικονομία του νότου στηριζόταν το πλείστον σε μικρότερες βιομηχανίες από περισσοτερους τομείς. Μεταφορές [Επεξεργασία] ICE τρίτης γενεάςΩς πυκνοκατοικημένη χώρα σε κεντρική τοποθεσία στην Ευρώπη και με ανεπτυγμένη οικονομία, η Γερμανία διαθέτει πυκνό δίκτυο και υποδομή μεταφορών. Σημαντικότερο λιμάνι της χώρας είναι το Αμβούργο, ενώ ναυσιπλοΐα γίνεται και στους ποταμούς, το πλείστον για την μεταφορά βαριών εμπορευμάτων. Το μεγαλύτερο αεροδρόμιο είναι το διεθνές αεροδρόμιο της Φρανκφούρτης, που είναι και το κέντρο για ταξίδια στο εξωτερικό. Ταξίδια στο εσωτερικό γίνονται συνήθως με τραίνα της εταιρίας Deutsche Bahn, εκ τον οποίων τα ICE είναι τα τραίνα υψηλής ταχύτητας. Λεωφορεία υπάρχουν μόνο στον εκδρομικό τομέα ή σε διαδρομές ελάχιστης κίνησης. Η χώρα καλύπτεται από πυκνό δίκτυο αυτοκινητοδρόμων (Autobahn) υψηλής ποιότητας και με άψογη σήμανση. Η οδήγηση για οικολογικούς λόγους δεν είναι πρώτη προτίμηση [εκκρεμεί παραπομπή], δημοφιλής παραμένει σε αυτές της καθημερινές διαδρομές που οι δημόσιες συγκοινωνίες είναι ακριβές η δεν εξυπηρετούν. Μια πολιτική τον δήμων για την βελτίωση του κλίματος είναι η ελάττωση τον θέσεων στάθμευσης στα κέντρα και στης γειτονιές, Μέχρι σήμερα όμως το αυτοκίνητο έχει ισχυρή θέση λόγω της παρούσιας σημαντικών αυτοκινητοβιομηχανιών, που αποτελούν και παράγοντα θέσεων εργασίας. Δημογραφία [Επεξεργασία] Γερμανικό νηπιαγωγείοΜε 82.282.988 κατοίκους[8], η Γερμανία είναι η μεγαλύτερη πληθυσμιακά χώρα της Ευρώπης. Ο ρυθμός γεννήσεων είναι όμως ένας από τους χαμηλότερους στην ήπειρο, ενώ στατιστικά αντιστοιχούν 1,41 παιδιά ανά γυναίκα. Ο ρυθμός αύξησης του πληθυσμού είναι αρνητικός, με τελευταία εκτίμηση -0,05% σε ετήσια βάση, και διατηρείται σε αυτό το επίπεδο αποκλειστικά από το μεταναστευτικό ρεύμα και τους μετανάστες που ζουν εκεί. Σε άλλη περίπτωση, ο πληθυσμός της χώρας θα μειωνόταν με ρυθμό 0,9% το χρόνο. Η πλειονότητα των κατοίκων, περίπου 68 εκατομμύρια (82%), είναι Γερμανικής καταγωγής, ενώ συνολικά περίπου 75 εκατομμύρια έχουν την γερμανική υπηκοότητα. Περίπου 15 εκατομμύρια κάτοικοι είναι ξένης καταγωγής, ενώ 8 εκατομμύρια έχουν ξένες υπηκοότητες. Οι μεγαλύτερες ομάδες μεταναστών προέρχονται κυρίως από χώρες της ανατολικής Ευρώπης, έχοντας γερμανική καταγωγή, όπως Ρώσοι και Πολωνοί. Επίσης, μεγάλο τμήμα προέρχεται από χώρες της Ασίας, όπως Τούρκοι, Κούρδοι, Ιρανοί και Άραβες. Το υπόλοιπο ποσοστό των μεταναστών προέρχεται από χώρες της νότιας Ευρώπης, όπως την Ιταλία, τη Βοσνία Ερζεγοβίνη, τη Σλοβενία, τη Σερβία, την Αλβανία και την Ελλάδα. Τέλος, μικρό ποσοστό προέρχεται από χώρες της Αφρικής. Σημαντικές πληθυσμιακές ομάδες με πλήρη ή μερική γερμανική καταγωγή, καταγράφονται στις ΗΠΑ (περίπου 50 εκατ.), στη Βραζιλία (περίπου 5 εκατ.), και στον Καναδά (περίπου 3 εκατ.). Το προσδόκιμο ζωής (2010), στο σύνολο του πληθυσμού είναι 79,41 έτη, 76,41 χρόνια για τους άνδρες και 82,57 για τις γυναίκες. Μεγάλο μέρος του πληθυσμού συγκεντρώνεται σε μεγάλα αστικά συγκροτήματα, όπως το Βερολίνο, το Αμβούργο, το Μόναχο, η Κολονία, η Φρανκφούρτη και η Στουτγκάρδη. Παράλληλα, η επαρχία της χώρας είναι αρκετά πυκνοκατοικημένη, με μικρές πόλεις, κωμοπόλεις, αλλά και μεγάλα χωριά, σε όλη την έκτασή της. Πρέπει να σημειωθεί ότι μεγάλη αστική συγχώνευση καταγράφεται στην περιοχή του Ρήνου στο Ρουρ, στο ομόσπονδο κρατίδιο της Βόρεια Ρηνανίας-Βεστφαλίας, όπου περίπου 12 εκατ. κατοικούν στις γειτονικές πόλεις του Ντίσελντορφ, της Κολονίας, του Έσσεν, του Ντόρτμουντ, του Ντούισμπουργκ και του Μπόχουμ. Θρησκεία [Επεξεργασία] Καθεδρικός Ναός της ΚολωνίαςΟ χριστιανισμός είναι η επικρατέστερη θρησκεία στη Γερμανία, με περίπου 53 εκατομμύρια πιστούς, σχεδόν το 64% του συνολικού πληθυσμού. Συγκεκριμένα, το 32,3% (περίπου 27 εκατ.) είναι προτεστάντες, κυρίως ευαγγελιστές, και το υπόλοιπο 31% (περίπου 26 εκατ.) καθολικοί. Επίσης, υπάρχουν μειονότητες ορθοδόξων, κοπτών και άλλων χριστιανικών δογμάτων. Οι ορθόδοξοι κυρίως προέρχονται από τη Σερβία και την Ελλάδα. Οι προτεστάντες καταγράφονται στη βόρεια και την ανατολική Γερμανία, ενώ οι καθολικοί κυριαρχούν στο νότο και τα δυτικά της χώρας. Σημειώνεται ότι ο σημερινός προκαθήμενος της Καθολικής Εκκλησίας Πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ' έχει γεννηθεί στη Βαυαρία. Το Ισλάμ και ο μωαμεθανισμός αποτελεί τη δεύτερη μεγαλύτερη θρησκευτική κοινότητα της χώρας, με σχεδόν 4,5 εκατ. πιστούς, που αναλογούν περίπου στο 5% του συνολικού πληθυσμού. Οι περισσότεροι προέρχονται από μεταναστευτικά ρεύματα, ενώ κυριαρχούν οι Σουνίτες και οι Αλεβίτες, προερχόμενοι από την Τουρκία. Επίσης, καταγράφεται μικρός αριθμός Σιιτών. Ο Βουδισμός και οι Εβραίοι έχουν περίπου 200.000 πιστούς (0,25%), ενώ ο Ινδουισμός και οι Σιχ ακολουθούν με μικρότερα ποσοστά. Σχεδόν το 50% των βουδιστών στη Γερμανία είναι μετανάστες από χώρες της Ασίας. Επίσης, η Γερμανία έχει τον τρίτο μεγαλύτερο πληθυσμό Εβραίων στην Ευρώπη, μετά τη Γαλλία και τη Μεγάλη Βρετανία, ενώ πόλεις με σημαντική εβραϊκή παρουσία είναι το Βερολίνο, η Φρανκφούρτη και το Μόναχο. Το ποσοστό του μη θρησκευόμενου πληθυσμού, που περιλαμβάνει άθεους και αγνωστικιστές, ανέρχεται περίπου στο 30% του συνολικού πληθυσμού, ενώ γεωγραφικά καταγράφεται ιδιαίτερα στα πρώην κρατίδια της Ανατολικής Γερμανίας, καθώς και σε μεγάλες αστικές περιοχές. Σύμφωνα με έρευνα του 2005 για το Ευρωβαρόμετρο, το 47% των πολιτών της Γερμανίας συμφωνούν με τη φράση "Πιστεύω ότι υπάρχει Θεός", ενώ το 25% συμφωνεί με τη φράση "Πιστεύω ότι υπάρχει ένα είδος πνευματικής δύναμης", και άλλο ένα 25% αναφέρει ότι "Δεν πιστεύω ότι υπάρχει κάποιο είδος πνευματικής δύναμης ή Θεού". Γλώσσα [Επεξεργασία] Γιόχαν Βόλφγκανγκ Γκαίτε (Φάουστ) Τα Γερμανικά αποτελούν την επίσημη και κυρίαρχη γλώσσα στη Γερμανία. Είναι μία από τις 23 επίσημες γλώσσες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και μία από τις τρεις γλώσσες εργασίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, μαζί με τα Γαλλικά και τα Αγγλικά. Αναγνωρισμένες γλωσσικές μειονότητες στη Γερμανία απότελούν τα Δανικά, τα Σορβικά, τα Ρωμανικά και τα Φριζικά, ενώ η πιο διαδεδομένες γλώσσες ανάμεσα στους μετανάστες είναι τα Τουρκικά, τα Πολωνικά, τα Ρώσικα, και διάφορες Βαλκανικές γλώσσες. Η επίσημη Γερμανική γλώσσα ανήκει στην οικογένεια των δυτικών γερμανικών γλωσσών, ενώ κατατάσσεται και συγγενεύει με τα Αγγλικά, τα Ολανδικά, αλλά και τις Φριζικές γλώσσες. Σε μικρότερο βαθμό συνδέεται επίσης με την οικογένεια των ανατολικών και βόρειων (σήμερα εκλειπτόντων) γερμανικών γλωσσών. Το μεγαλύτερο μέρος του λεξιλογίου της προέρχεται από τον γερμανικό κλάδο των ινδοευρωπαϊκών γλωσσών, ενώ μικρά τμήματά του κατάγονται από τα Λατινικά και τα Ελληνικά, καθώς και τα Γαλλικά και τα σύγχρονα Αγγλικά. Η γραφή γίνεται με τη χρήση του Λατινικού αλφαβήτου, το οποίο έχει 26 χαρακτήρες, με την προσθήκη τριών φωνηέντων με διπλή άνω στίξη, γνωστή ως Ούμλαουτ (Umlaut), των ä, ö, και ü, και του χαρακτήρα Εστσέτ (Eszett), ß, με συριστική προφορά του σίγμα. Διάφορες διάλεκτοι της γλώσσας καταγράφονται ως ποικιλίες, με κύριο άξονα παραδοσιακά τοπικές ιδιαιτερότητες στο λόγο, προερχόμενες από ιστορικά διαφορετικά γερμανικά φύλα. Ορισμένες από αυτές είναι δυσνόητες για όσους γνωρίζουν μόνο τα επίσημα Γερμανικά, καθώς διαφέρουν στο λεξιλόγιο, την προφορά, αλλά και τη σύνταξη. Σε παγκόσμιο επίπεδο, η Γερμανική γλώσσα ομιλείται από περίπου 100 εκατομμύρια ανθρώπους, αλλά σχεδόν 80 εκατομμύρια μη Γερμανόφωνους. Αποτελεί την κύρια γλώσσα για περίπου 90 εκατομμύρια κατοίκων (18%) της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Παράλληλα, τα Γερμανικά αποτελούν επίσημη γλώσσα στην Αυστρία, την Ελβετία, το Λουξεμβούργο και το Βέλγιο, ενώ γερμανόφωνοι κάτοικοι υπάρχουν στην Ολλανδία, στην Δανία, στην Τσεχία, την Πολωνία, την Ουγγαρία και τη Λιθουανία.