Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2011

Από το koutipandoras.gr


Το πολυδιαφημισμένο ντοκιμαντέρ «Βατοπέδι: Όλη η αλήθεια» που με τόση περηφάνια παρουσίασε ο τηλεοπτικός σταθμός ΣΚΑΙ δεν ανέτρεψε την εμπεδωμένη άποψη που υπάρχει στην κοινωνία ότι η υπόθεση Βατοπεδίου είναι ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα της δεκαετίας. Η αλήθεια είναι ότι δεν πρόκειται για μια δημοσιογραφική έρευνα, αλλά για μια πληρωμένη παραγωγή από...
την ίδια τη μονή Βατοπεδίου.
Τον Ιούλιο του 2008 το εκκλησιαστικό site της Μονής Βατοπεδίου http://www.pemtousia.com/ ενημέρωνε τους φίλους της ιστοσελίδας ότι σε αυτή, μπορούν να παρακολουθήσουν «το πρώτο μέρος από το πολύ σημαντικό και αποκαλυπτικό συνολικής διάρκειας 52′ ντοκιμαντέρ με τίτλο: «Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαίδιου: Αλήθεια και Μύθοι», που αναρτήθηκε από τον Σύλλογο των Φίλων της Μονής Βατοπαιδίου».
Με την παραγωγή αυτή, οι δημιουργοί του υπόσχονταν να χυθεί άπλετο φως στην υπόθεση που τόσο πολύ απασχόλησε τα Μέσα Ενημέρωσης και να δοθεί η δυνατότητα «να ακουστεί η αλήθεια, να διαλυθούν οι μύθοι και να στηλιτευτούν συμπεριφορές αντεθνικές, οι οποίες έπληξαν την καρδιά του Έλληνα που από τον ορυμαγδό της παραπληροφόρησης δεν μπόρεσε να αντιληφθεί το επικίνδυνο παιγνίδι κατασυκοφάντησης όλων των αξιών και των θεσμών της Ελλάδας.»
Δεν πρόκειται όμως για μια δημοσιογραφική έρευνα που θα φωτίσει αθέατες πλευρές της υπόθεσης, αλλά για μια πληρωμένη παραγωγή που ξεπλένει τα «αμαρτήματα» των εμπλεκομένων στο σκάνδαλο Βατοπεδίου.
Λίγο καιρό πριν από την προφυλάκιση του Εφραίμ στον Κορυδαλλό, το εν λόγω βίντεο δεν υπάρχει πια στην ιστοσελίδα της Πεμπτουσίας- που το διαφήμιζε και το προωθούσε. Ο τηλεοπτικός σταθμός ΣΚΑΙ αποφάσισε να ενσωματώσει το «βίντεο- πλυντήριο» των αμαρτιών των Βατοπεδινών μοναχών, στο τηλεοπτικό του πρόγραμμα και μάλιστα με διαφορετικό όνομα. Μάλιστα, το ίδιο το όνομα του ντοκιμαντέρ έγινε σημείο διένεξης μέσα στον σταθμό. Στην αρχή αποφασίστηκε η σειρά του ΣΚΑΙ που θα παρουσίαζε το θέμα να ονομάζεται «Βατοπέδι… όλη η αλήθεια» για να αλλάξει μετά από προσωπική παρέμβαση του Αριστείδη Αλαφούζου σε «Βατοπέδι… όλη η ιστορία».
Τα πλάνα που υπάρχουν και στα δύο βίντεο είναι τα ίδια και τα πνευματικά δικαιώματα ανήκουν στη μονή Βατοπεδίου. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν από άλλον, μόνο μετά από έγκριση του κατόχου των δικαιωμάτων αυτών. Η έγκριση για χρήση των πλάνων προφανώς, όπως φαίνεται και από το ντοκιμαντέρ του ΣΚΑΙ δόθηκε με μεγάλη γενναιοδωρία από τους βατοπεδινούς φίλους που επιμελήθηκαν το «ντοκιμαντέρ».
Υπενθυμίζουμε ότι, η Πεμπτουσία και ο Σύλλογος Φίλων της Μονής Βατοπεδίου, είναι πρωτοβουλία του Φοίβου Χριστοδουλίδη προέδρου της Lada Hellas και γαμπρός του Εφραίμ, καθώς έχει παντρευτεί την αδελφή του, διευθυντή του περιοδικού του Βατοπεδίου «Πεμπτουσία» και χορηγού της περιφοράς της Άγιας Ζώνης.
Η αλήθεια πέρα από τους μύθους είναι ότι το ντοκιμαντέρ του ΣΚΑΙ δεν υπογράφεται από κανέναν δημοσιογράφο, αλλά αναφέρει μόνο την εταιρεία παραγωγής και τους τεχνικούς που εργάστηκαν για να μοντάρουν το υλικό.
Η αλήθεια τελικά είναι ότι η ίδια η σειρά του ΣΚΑΙ δεν έφερε τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Αντίθετα η κοινή γνώμη συνεχίζει να αναφέρεται στην υπόθεση σαν ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα με εμπλεκόμενους πολιτικούς και ηγούμενους που παραγνώριζαν τα ασκητικά τους καθήκοντα και έπαιζαν στα δάχτυλα τους το realestate, διαχειρίζονταν off shore εταιρείες με τρόπο που θα ζήλευε κάθε επιχειρηματίας και θησαύριζαν στο όνομα της πίστης, της θρησκείας και της αγιοσύνης.
Δείτε παρακάτω χαρακτηριστικά καρέ από το ντοκιμαντέρ του ΣΚΑΙ και το ντοκιμαντέρ της pemptousia.com που είναι ακριβώς τα ίδια.
Καλογερική απληστία...

Γράφει η Λώρη Κέζα

Πριν πούμε οτιδήποτε για την προφυλάκιση του ηγουμένου πρέπει να θυμηθούμε συνοπτικά την υπόθεση. Υπάρχει λοιπόν μια λίμνη εκεί ανάμεσα σε Ξάνθη και Ροδόπη, που ανήκει στην Ιερά Μονή Βατοπεδίου. «Ανήκει» με το γνωστό αποδεικτικό, το τουρκικό φιρμάνι που διασώζεται εδώ και χίλια χρόνια. Παρένθεση: το ελληνικό κράτος αποδέχεται την γνησιότητα των χρυσόβουλων γιατί σε τέτοια θεμελιώνεται η περιουσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Τουρκία. Που σκάλωνε το ιδιοκτησιακό: το ελληνικό κράτος θεωρεί όλες τις παρόχθιες εκτάσεις δημόσια γη. Ορίστηκε λοιπόν μια δίκη για να δουν ποιος θα...
νικήσει, το χρυσόβουλο ή οι διατάξεις για τον κοινόχρηστο χαρακτήρα της λίμνης;
Το ελληνικό Δημόσιο παραιτήθηκε από τις διεκδικήσεις και η λίμνη πέρασε επισήμως στην ιδιοκτησία της Μονής. Το μόνο κέρδος που θα μπορούσε να αποκομίσει ήταν να συνεχίζει να εισπράττει λεφτά από τους ψαράδες! Η περιοχή προστατεύεται από τη σύμβαση Ραμσάρ και δεν μπορεί να οικοδομηθεί. Είναι ένας τόπος τόσο όμορφος ώστε ο άθεος περιηγητής ίσως πιστέψει ότι υπάρχει Θεός. Ιδανικός τόπος για στοχασμό και προσευχή. Φευ, μόλις η Μονή έγινε ιδιοκτήτρια της λίμνης, αποφάσισε να την ξεφορτωθεί. Την επέστρεψε στο κράτος με αντάλλαγμα κτήριο 20.000 τ.μ. στους Θρακομακεδόνες και έκταση 8.600 στρέμματα στην Ουρανούπολη. Ακίνητα τα οποία πήγαν σε υπεράκτιες εταιρείες.
Από όλη αυτή τη διαδικασία λείπουν έγγραφα απαραίτητα για τις μεταβιβάσεις, παραλείπονται πράξεις όπως η έκδοση των αποφάσεων στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και γίνονται τηλεφωνήματα από το παπαδοπαίδι του Καραμανλή: «βάλτε ένα χεράκι να βοηθήσουμε τον γέροντα». Ο γέροντας, που δεν είναι και τόσο γέροντας (πενηνταπεντάρης είναι σήμερα) μπαινοβγαίνει στο Μαξίμου. Ο ηγούμενος Εφραίμ είχε ρυθμιστικό παράγοντα στην πολιτική ζωή αλλά η απόφαση για την προφυλάκισή του δεν αφορά ούτε τον πολιτικό του ρόλο, ούτε τη δημοτικότητά του στους κοσμικούς κύκλους, ούτε την επιρροή του στους Ρώσους.
Στο δια ταύτα: Το Τριμελές Συμβούλιο Εφετών αποφάσισε την προφυλάκιση του ηγουμένου Εφραίμ για τις κακουργηματικές κατηγορίες που τον βαρύνουν, για ηθική αυτουργία σε απάτη, ξέπλυμα βρώμικου χρήματος και έκδοση ψευδών βεβαιώσεων. Δεν θα μιλήσουμε καθόλου για το θεατρικό παιχνίδι που περιλάμβανε σάκχαρο και δισκοπάθεια. Αυτό που εκπλήσσει είναι η μαζική αντίδραση υπέρ του κατηγορούμενου. Θα προσπεράσουμε το νομικό κομμάτι, θα ξεχάσουμε τα έγγραφα που χάθηκαν, τις διαδικασίες που προσπεράστηκαν, τις πλαστογραφήσεις που έγιναν. Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε όμως το όλον, τη σύλληψη του σατανικού σχεδίου της ανταλλαγής μιας λίμνης με ακίνητα που αξίζουν δεκάδες εκατομμύρια ευρώ.
Για ποιόν ακριβώς λόγο μόνασε ο ηγούμενος Εφραίμ; Άραγε για να πλουτίζει, για να βάζει χέρι σε περιουσίες, για να αδικεί τους πολίτες; Είναι παράδοξο που οι πιστοί σπεύδουν να συγχωρήσουν την απληστία, τη διάθεση να τα φάει όλα_ έστω προς όφελος της Μονής. Κανονικά όλοι αυτοί που μπαινοβγαίνουν στις εκκλησίες, όλοι αυτοί που σταυροκοπιούνται και επισκέπτονται τον Άθω έπρεπε να είναι επιφυλακτικοί με κάποιον που δεν δείχνει κανένα σημάδι εγκράτειας. Ο ηγούμενος Εφραίμ έδρασε ως φαταούλας και τούτο δεν συνάδει με τις αρχές της πίστης του. Αν οι θαυμαστές του δεν μπορούν να καταλάβουν τη δικανική πλευρά της υπόθεσης ας σταθούν στην ιδιότητα: είναι ηγούμενος ουχί έμπορος του Κολωνακίου.

Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2011

ΟΛΟΙ ΙΣΟΙ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ Η εκκλησία είναι "μεταφυσικός οργανισμός" με επίγεια συμφέροντα. Ασφαλώς και πρέπει να χωρίσει η εκκλησία από το κράτος και να μη μισθοδοτούνται οι 10.000 ιερείς από τα κρατικά ταμεία, αλλά από την παχυλή περιουσία της εκκλησίας.
Ορισμένοι Αρχιερείς ασχολούνται με την πολιτική ,και με την μικροπολιτική. Ευλογώντας βεβαίως ότι πιο συντηρητικό υπάρχει στην κοινωνία μαζί με την "δεξιά του Κυρίου". Μακάρι ο κόσμος να μπορούσε να ζήσει χωρίς θρησκεία η οποία είναι¨ "η ψυχή του καταπιεσμένου πλάσματος σενα κόσμο χωρίς ψυχή είναι το όπιο του λαού" σύμφωνα με τον Κ.Μαρξ Σύμφωνα δε με τον Γερμανό διπλωμάτη πολιτικό και συγγραφέα Γκαίτε¨ "όποιος έχει τέχνη και επιστήμη έχει και θρησκεία" "όποιος δεν έχει τέχνη και επιστήμη, πάλι έχει θρησκεία".
Όσο για την προφυλάκιση του ηγουμένου Εφραίμ ουδείς πρέπει να εξαιρείται ενώπιον του νόμου.Εκτός βεβαίως από τους πολιτικούς που ψηφίζουν νόμους "παρανόμους" για να απαλλάσονται.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
ΤΟ ΕΝΑ ΧΕΡΙ {των Ρώσων} ΝΙΒΕΙ ΤΟ ΑΛΛΟ…{του Εφραίμ}
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Ο Ηγούμενος Εφραίμ της μονής Βατοπεδίου πήγε στην Μόσχα και βοήθησε με την «Αγία Ζώνη» που έφερε μαζί του, την προεκλογική εκστρατεία του Βλαντιμίρ Πούτιν όπου καταγγέλθηκε από χιλιάδες διαδηλωτές ότι οι εκλογές έγιναν με άφθονη νοθεία.
Οι ανταποκριτές των Ελληνικών μέσων από την Μόσχα μετέδωσαν, ότι¨ στο προσκύνημα της «Αγίας Ζώνης» συνέρευσαν 3.οοο.οοο{τρία εκατομμύρια}πιστοί.
Μια τόση μεγάλη εξυπηρέτηση στους Ρώσους από τον Δημοσιοσχεσίτη Ηγούμενο δεν θα έβρισκε ανταπόδοση; Τον στηρίζει και το Ρωσικό υπουργείο εξωτερικών και το Πατριαρχείο Μόσχας. Είναι γνωστό δε από παλαιόθεν ότι υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ των «Αγίων» Πατριαρχών Κωνσταντινουπόλεως και Μόσχας, για την κηδεμονία του απανταχού ποιμνίου των Ορθοδόξων. Ορισμένοι Έλληνες Αρχιερείς που ενδιαφέρονται για την αυτονομία της Ελληνικής Εκκλησίας μιλάνε για «εισπήδειση» του Ρωσικού Πατριαρχείου. Γιατί όμως επεμβαίνουν οι Ρώσοι στο νομικό σύστημα της χώρας μας; Σωστά τους απήντησε το Ελληνικό υπουργείο εξωτερικών να μην ανακατεύονται. Δεν φτάνει που μας έχουν κάνει προτεκτοράτο οι Γερμανογάλλοι θέλουν μερίδιο και οι Ρώσοι; Αντίσταση είναι η απάντηση στους ξένους, για να αποκτήσουμε την ανεξαρτησία μας. Τρομάρα μας όπως μας κατάντησε ο δικομματισμός.
ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥΡΚΙΑ ΑΝΤΙΔΙΚΙΑ
Η εφημερίδα «Μιλιέτ» γράφει ότι την περίοδο 1995 -97 όταν πολεμούσε ο Τουρκικός στρατός τους Κούρδους υπήρχαν πληροφορίες ότι η Ελλάδα είχε παραχωρήσει στρατόπεδο στο Π.Κ.Κ -στο Κουρδικό κόμμα που πολεμούσε για την ανεξαρτησία των Κούρδων- και είχε επί κεφαλής τον Αμπντουλάχ Οτσαλάν. Για αντίποινα τότε λένε ότι ¨οι Τουρκικές αρχές πλήρωσαν Τούρκους παρακρατικούς όπως και πράκτορες , να ανάψουν πυρκαγιές στα Ελληνικά νησιά. Δεν γνωρίζω αν παραχώρησε η Ελλάδα στρατόπεδο για να γυμνάζονται οι Κούρδοι την εποχή εκείνη. Γιατί στην πολιτική πολλά γίνονται και δεν λέγονται όπως είχε πει και ο γέρο Καραμανλής. Άλλωστε αυτό είναι ένα λεπτό θέμα εξωτερικής πολιτικής που δεν δημοσιοποιείται για λόγους ασφαλείας. Με την διαφορά ότι οι Τούρκοι έχουν την κατασκοπεία τους την ΜΙΤ και γνωρίζουν και αυτά που δεν λέγονται και γίνονται. Είναι γνωστό ότι οι Κούρδοι διακαώς επιθυμούσαν να μας εμπλέξουν σε πόλεμο με την Τουρκία για να έχει δύο μέτωπα και να την αποδυναμώσουν με την ησυχία τους. Αναρωτιέμαι τώρα εγώ ο αφελής που κρύωσε για καλά και ξεχάστηκε η υπόθεση της παράδοσης του Οτσαλάν, μήπως ο Θόδωρος Πάγκαλος είχε δίκιο που δεν τον δέχτηκε σε Ελληνικό έδαφος; Εδώ κοτζάμ Ιταλία που είναι μεγάλη δύναμη και δεν γειτονεύει με την Τουρκία, ούτε έχει τα προβλήματα τα δικά μας με την επιθετική γείτονα, και δεν τον κράτησε στο έδαφος της. Πως μπορούσε η Ελλάδα; Μπορεί να έγιναν κακοί χειρισμοί τότε από τον Πάγκαλο, με το να τον στείλει στην Αφρική αλλά επί της ουσίας είχε δίκιο. Ασχέτως ότι εμείς ως λαός είμαστε βαθιά συναισθηματικός και ανορθολογικός, και έγιναν ογκώδεις διαδηλώσεις εναντίον του Πάγκαλου. Θυμάστε ότι ο Πάγκαλος κατηγορούσε ορισμένους καλλιτέχνες που πρωτοστατούσαν στις διαδηλώσεις «για κουραμπιέδες» και ότι «δεν είχαν πάει καθόλου στο στρατό;» Δηλαδή θέλαμε πόλεμο με την Τουρκία χωρίς να είμαστε προετοιμασμένοι; Οι εξωτερικές σχέσεις απαιτούν λεπτές ισορροπίες και χειρισμούς πρέπει να ασκούνται δε, από ειδικούς τεχνοκράτες και έμπειρους πολιτικούς και διπλωμάτες, κι όχι από τις διαδηλώσεις στους δρόμους και στις πλατείες.
Έκθεση του γραφείου του Μ.Γιλμάζ επιβεβαιώνει τις πυρκαγιές σε ελληνικά δάση
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου 2011"ΤΑ ΝΕΑ" Μυστική έκθεση που συνέταξε το 1997 ο διευθυντής του γραφείου του τότε πρωθυπουργού της Τουρκίας Μεσούτ Γιλμάζ επιβεβαιώνει τις πυρκαγιές σε ελληνικά δάση, την τοποθέτηση βομβών στη Ρόδο αλλά και μία επίθεση σε στρατόπεδο του ΡΚΚ στη Λαμία, αποκαλύπτει η εφημερίδα Milliyet.

Όπως αναφέρει το δημοσίευμα, η τουρκική υπηρεσία πληροφοριών (ΜΙΤ) είχε ζητήσει την εξαφάνιση της επίμαχης έκθεσης διότι θα μπορούσε να προκαλέσει πολλά προβλήματα, όπως αντίποινα από άλλες χώρες.

Την έρευνα που οδήγησε στην αποκάλυψη της έκθεσης πραγματοποίησαν δύο δημοσιογράφοι της εφημερίδας, ο Τζαν Ντουντάρ και ο Ριτβάν Ακάρ, οι οποίοι εκτιμούν πως υπάρχει ευθεία σύνδεση ανάμεσα στους εμπρησμούς και στην έντονη δυσαρέσκεια της Άγκυρας για την ύπαρξη στρατοπέδων εκπαίδευσης Κούρδων ανταρτών στο ελληνικό έδαφος.

«Η Τουρκία ήταν εξοργισμένη για τη φιλοξενία των μελών του PKK στην Ελλάδα. Κάποιοι είχαν πει ότι "αφού εκείνοι μας πονάνε, το ίδιο θα κάνουμε κι εμείς". Δύο ομάδες, χωρίς να γνωρίζει η μια την άλλη, ξεκίνησαν τη δράση τους», αναφέρουν.

Προσθέτουν πως η μία ομάδα ήταν οι ειδικές δυνάμεις οι οποίες ανέλαβαν τις πυρκαγιές και η δεύτερη οι μυστικές υπηρεσίες που ανέλαβαν τις βομβιστικές επιθέσεις.

Οι δημοσιογράφοι αποκαλύπτουν και την απάντηση της ΜΙΤ στη έκθεση: «Αν και δεν είναι γνωστό από ποιους έχουν γίνει οι επιθέσεις, όπως στη Λαμία και στα δάση της Ελλάδος ή οι βομβιστικές επιθέσεις στην Κρήτη και τη Ρόδο, η αναφορά στα θέματα αυτά που είναι "κρατικά μυστικά" θα μπορούσε να προκαλέσει την εκμετάλλευσή τους από άλλα κράτη».

Η Milliyet σημειώνει ότι μετά τους εμπρησμούς και τις βόμβες, οι Έλληνες επικοινώνησαν με τους Τούρκους και ζήτησαν «κατάπαυση του πυρός». Το μήνυμα ελήφθη και οι πυρκαγιές σταμάτησαν ενώ λίγο αργότερα -πάντα κατά τη Milliyet- σταμάτησε και η φιλοξενία του PKK στην Ελλάδα.

Στην ίδια εφημερίδα ο αρθρογράφος Τσαν Ντουνάρ γράφει ότι οι εμπρησμοί δεν αποτελούσαν μυστικό.

Σχολιάζοντας την έκθεση για τη δράση της ΜΙΤ κάνει λόγο για πραγματικότητα που όλοι γνώριζαν και προσθέτει: «Τίποτα δε μένει μυστικό. Στην έκθεση (για το σκάνδαλο Σουρουρλούκ) υπήρχαν ισχυρισμοί για τις επιχειρήσεις του παρακράτους στο εξωτερικό, πυρκαγιές σε δάση, υπόθαλψη δολοφόνων και εκτελέσεων. Στην έκθεση κατηγορούσαν την ΜΙΤ ότι χρησιμοποιούσε αναξιόπιστα άτομα».

Στην ίδια έκθεση αναφέρεται και η εφημερίδα Vatan γράφοντας πως υπάρχουν πάνω από 10 σελίδες «σχετικά με τις πυρκαγιές στην Ελλάδα». Κατά την τουρκική εφημερίδα, η έκθεση συμπεριλαμβάνεται στους φακέλους της δίκης για τη δράση της συνωμοτικής οργάνωσης Εργκένεκον.

Σύμφωνα με τις δύο εφημερίδες, η έκθεση βρέθηκε έπειτα από τη σύλληψη του Ντογού Περίντσεκ, μέλους της Εργκένεκον, και εκτός από τις πυρκαγιές, αναφέρει ότι είχε εντοπιστεί ως στόχος επίθεσης ένα στρατόπεδο εκπαίδευσης Κούρδων ανταρτών στη Λαμία.

Στο στρατόπεδο αυτό, γράφει η έκθεση, είχαν εκπαιδευθεί Κούρδοι για εμπρησμούς στην Τουρκία, γι' αυτό και στη συνέχεια συνέβησαν αντίποινα με πυρκαγιές σε ελληνικά νησιά όπως η Ρόδος, καθώς και εκρήξεις στην Κρήτη. Την ίδια περίοδο, προσθέτει, πολλά καταστήματα των μελών του PKK στην Ελλάδα, τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία έγιναν στόχοι βομβιστικών επιθέσεων.

Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου 2011

ΒΟΥΝΟ ΤΟ ΟΡΟΣ Ω ευλογημένε πατέρα Εφραίμ

Τε ρε ρεμ, και τε ρε ρεμ, καλέμ

Ηγούμενε της Μονής Βατοπεδίου.

ενός ησυχαστηρίου στο Όρος.

Που βεβήλωσες προώρως.

Γιατί δεν αφιερώθηκες σε προσευχές

και γονυκλισίες. Να σου συγχωρήσει

ο Θεός όλες τις αμαρτίες;

Θέλησες κοσμικά μεγαλεία και

ανταλλαγές. Του νερού της λίμνης Βιστωνίδας

με τις αρχές. Με οικόπεδα φιλέτα, με Ολυμπιακά

ακίνητα, με βίλες και αυτοκίνητα.

Μα δεν ήτανε δική σου, ανήκε στο κράτος

και εσύ φέρθηκες σαν παρακράτος. Από τους υπουργούς

ζητούσες υπογραφές, και ορκιζόσουν στις γραφές.

Μα είναι «παραπλανηθέντες» οι υπουργοί

ή εισέπραξαν την μίζα τους κι αυτοί;

Τι της θες ευλογημένε τις εταιρείες εις την Κύπρο;

Να ταράξουν του αγαθού Μακάριου τον ύπνο;

Εσύ ένας μοναχός από τα εγκόσμια

αποσυρμένος;

Στον Θεό αφιερωμένος;

Η το Μαμωνά υπηρετείς

ντυμένος ρασοφόρος ωσάν ένας Εωσφόρος;

Σκέψου στην φυλακή και μετανόησε

Ο Θεός συγχωρεί. Ο νόμος όμως

των πολιτών αστυνόμος, την άδικη πράξη την τιμωρεί



ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Η ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΩΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΑΡΧΩΝ

ΚΑΙ Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΣΟΚ

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΜΑΝΟΥΣΟΣ. Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

«Η εξορισμού πολιτική απόφαση να επεκταθεί η εφαρμογή των καπιταλιστικών αρχών σε σχετικά προστατευμένους μέχρι τώρα τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας είχε ως απαραίτητη προϋπόθεση μια ιδεολογική επανάσταση. Όντως η ριζοσπαστικοποίηση του φιλελεύθερου προγράμματος{της οποίας η «παγκοσμιοποίηση» δεν είναι παρά η μεθοδική εφαρμογή} δεν εμφανίστηκε στις ημέρες μας. Κυκλοφορούσε ήδη αμέσως μετά το τέλος του Δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, στους κόλπους συχνά επιφανειακών πανεπιστημιακών κύκλων ,όπως ήταν για παράδειγμα, η Mont Pelerin Society, στην οποία ιερουργούσαν, μεταξύ άλλων ,οι Φρίντριχ Χάγιεκ και Μίλτον Φρίντμαν. Αλλά για να παρθεί η απόφαση να εφαρμοστεί αυτό το πρόγραμμα , έπρεπε οπωσδήποτε να αποδειχθεί αξιόπιστο τόσο στον κόσμο των μεγάλων επιχειρήσεων όσο και σε εκείνο των πολιτικών ηγετών».

Σημείωση του συντάκτη. Οι καθηγητές Φ. ΧΑΓΙΕΚ και Μ. ΦΡΙΝΤΜΑΝ είναι οι δημιουργοί της οικονομικής σκέψης της σχολής του Σικάγου με τα Chicago boys που εφάρμοσαν την νεοφιλελεύθερη οικονομική «θεραπεία σοκ» σε δικτατορικά καθεστώτα, όπως της Χιλής του Πινοσέτ όπου ιδιωτικοποίησαν όλες τις κρατικές επιχειρήσεις και έμεινε μέρος του φτωχού πληθυσμού χωρίς φως και νερό. Την ίδια θεραπεία σοκ εφάρμοσε το Δ.Ν.Τ στην Αργεντινή το 2001 και σήμερα στην Ελλάδα του Γιωργάκη και του Αντωνάκη. Στην «Τριμερή» ή «TRILATERAL» συμμετέχουν μεταξύ άλλων, ο τραπεζίτης πρωθυπουργός της Ιταλίας Μάριο Μόντι και ο Έλληνας πρωθυπουργός και τραπεζίτης Λουκάς Παπαδήμος. Παρένθεση «Η Εταιρεία του Mont Pelerin" που πήρε το όνομα της από το ομώνυμο ελβετικό θέρετρο, ιδρύθηκε , το 1947 από τον φον Χάγιεκ με την συμμετοχή ,αρχικώς 39 διανοουμένων, κυρίως οικονομολόγων, όπως ο Φρίντμαν αλλά και φιλοσόφων όπως ο Καρλ Πόπερ, συγγραφέων όπως ο Σαλβαδόρ ντε Ματαριάγκα κ.α με στόχο την υπεράσπιση της «ανοιχτής κοινωνίας και την επιβολή ενός παγκόσμιου φιλελευθερισμού». Η εταιρεία συνεχίζει την δράση της μέχρι σήμερα παρόλο που έχει υποσκελιστεί από άλλους οργανισμούς, όπως η «Τριμερής», η «Λέσχη Μπίλντεμπεργκ» , η διάσκεψη του Νταβός» κ.λ.π που αποτελούν μάλλον όργανα εφαρμογής των αρχών της εταιρείας». Χριστίνα Σταματοπούλου μεταφράστρια και επιμελήτρια του βιβλίου του «ΖΑΝ ΚΛΩΝΤ ΜΙΣΕΑ» -«ΤΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ ΑΝΤΑΜ ΣΜΙΘ» Εναλλακτικές Εκδόσεις

Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2011

ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ

ΦΩΤΙΕΣ ΣΤΑ ΜΠΑΤΖΑΚΙΑ ΜΑΣ

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

Ο πρώην πρωθυπουργός της Τουρκίας και σήμερα καθηγητής Πανεπιστημίου Μεσούτ Γκιλμάζ, με συνέντευξη του στον Τουρκικό τύπο, αποκάλυψε ότι την περίοδο 1995 -97 Τουρκικές παρακρατικές οργανώσεις έβαζαν φωτιά και άναβαν πυρκαγιές στα Ελληνικά νησιά κι όχι μόνο. Είναι γνωστό ότι στην Τουρκία κυβερνούσαν οι Κεμαλιστές με σιδηρά πυγμή και δεν νοιαζόταν για τα δημοκρατικά δικαιώματα που θα τους χαλούσαν την διαιώνιση της εξουσίας με τις χρυσοφόρες μπίζνες τους, όπου τις μοιραζόταν με τους φίλους τους μεγαλοεπιχειρηματίες. Οι Κεμαλιστές δημιουργούσαν εντάσεις με τους γείτονες τους, για εσωτερική πολιτική κατανάλωση. Για να στρέψουν την προσοχή του λαού από την εσωτερική βαρβαρότητα, και καταπάτηση των δικαιωμάτων του, στον εξωτερικό «εχθρό». Ότι δεν μπορούσε να κάνει το κράτος για να μη προκληθεί διπλωματικό επεισόδιο, το έκανε το μακρύ του χέρι που ήταν το παρακράτος. Βεβαίως το παρακράτος δρούσε και στο εσωτερικό της Τουρκίας με προβοκατόρικες ενέργειες. Μήπως σας θυμίζει το Ελληνικό παρακράτος με την υπόθεση Γρηγόρη Λαμπράκη το 1963; Ο σημερινός πρωθυπουργός Ρ Τ. Ερντογκάν βήμα βήμα εκσυγχρονίζει την Τουρκία και την έχει βάλει στο κλαμπ των ισχυρών του G 20, και σε μεγάλο βαθμό έχει περιορίσει έως μηδενίσει την επιρροή των στρατιωτικών στην πολιτική ζωή. Η συνέντευξη του Μεσούτ Γκιλμάζ που άναψε φωτιές ήταν στο πλαίσιο της παλιάς αντιπαράθεσης του, με την πρώην συνεταίρο του, και πρώην πρωθυπουργό Τανσού Τσιλέρ. Ας ελπίσουμε ότι η Ελληνική κυβέρνηση θα προβεί στις δέουσες ενέργειες στην Τουρκική Κυβέρνηση, στην Ευρωπαϊκή ένωση, και στον ΟΗΕ, για να ξεσκεπάσει τον ύπουλο ρόλο της Τουρκίας εναντίον των Ελληνικών συμφερόντων, και να διεκδικήσεις τις σχετικές αποζημιώσεις.

Ο ΗΓΟΥΜΕΝΟΣ ΕΦΡΑΙΜ ΣΤΗΝ ΦΥΛΑΚΗ ΑΛΛΑ.

Είναι γνωστό ότι οι μοναχοί του Αγίου Όρους δεν είναι Άγιοι. Μάλιστα γνωστός συγγραφέας ο οποίος είχε ζήσει στο Όρος, σε συνέντευξη του είχε δηλώσει ότι¨ «οι περισσότεροι μοναχοί «είναι μαφία ντυμένοι στα μαύρα». Ο Ηγούμενος Εφραίμ αντί να αφιερωθεί στην θρησκεία αφιερώθηκε σε χρυσοφόρες μπίζνες με οφ σορ εταιρίες στην Κύπρο με ανταλλαγές χιλιοστών νερού, της λίμνης Βιστωνίδας με οικόπεδα φιλέτα, και με Ολυμπιακά ακίνητα. Αν δεν υπέγραφαν οι δήθεν «παραπλανηθέντες» υπουργοί κατά τον πρώην εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Γ. Σανιδά, οι ανταλλαγές που ζημίωσαν το δημόσιο -κύριος γνωρίζει πόσα χρήματα- δεν θα πραγματοποιούντο.

Οι υπουργοί όμως την γλύτωσαν γιατί τα δύο κόμματα που κυβερνούν έχουν ψηφίσει νόμους ατιμωρησίας για τα δικά τους παραπτώματα. Και δεν αισχύνονται που έφεραν το κράτος σε αυτήν την οικτρή κατάσταση. Έγινε ντόρος επειδή συνελήφθη ο Ηγούμενος Εφραίμ,

και οι μοναχοί του Αγίου Όρους τον υπερασπίστηκαν με υπομνήματα προς τις αρμόδιες αρχές και όχι μόνο. Προφανώς ορισμένοι «Άγιοι» νομίζουν ότι τις δικές τους ατιμίες δεν πρέπει να τiς δικάζει ο νόμος, σε μια ευνομούμενη πολιτεία, παρά μόνο ο Θεός στον άλλο κόσμο. Δεν έχουν λίγη τσίπα μέσα τους ούτε ίχνος ντροπής για την ηθική τους σήψη; Όσο για αυτό που γράφεται ότι έγινε η σύλληψη τώρα για αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης, εγώ είμαι καλόπιστος και θέλω ν πιστεύω ότι έχει γίνει κάθαρση στην δικαιοσύνη και ότι είναι ανεξάρτητη για να εφαρμόζει την νομιμότητα. Ας ελπίσουμε σε μια δίκαιη δίκη. Ότι δεν θα την σκαπουλάρει ο Ηγούμενος Εφραίμ προσλαμβάνοντας μεγαλοδικηγόρους και παριστάνοντας τον ετοιμοθάνατο.

Κυριακή 25 Δεκεμβρίου 2011

« ΠροηγούμενοΕπόμενο »Μια συνέντευξη του Νίκου Καζαντζάκη

Πηγή: (Περιοδικό «Ταχυδρόμος» 2 Μαρτίου 1957)

από τον Simon Paleologou, Δευτέρα, 10 Οκτώβριος 2011

Στις αρχές του 1957 η δημοσιογράφος Γιολάντα Τερέντσιο επισκέφθηκε το ζεύγος Καζαντζάκη στο σπίτι τους στην πόλη Αντίμπ. Περιγράφει το χώρο, δίνει ένα σύντομο πορτρέτο του συγγραφέα και καταγράφει τη συζήτηση που είχε μαζί του. Παραθέτουμε ένα απόσπασμα:

Ζουν ήσυχα, ερημικά, οι δυο Έλληνες στο γραφικό μικρό σπίτι της οδού του Μπα-Καστελέ. Απ’ τα παράθυρά τους βλέπουν το λιμάνι της Αντίμπ και τη γαλανή Μεσόγειο. Η πρόσχαρη φιλοξενία της οικοδέσποινας αγκαλιάζει τον επισκέπτη μόλις δρασκελίσει το κατώφλι. Λίγα σκαλιά οδηγούν στο γραφείο του συγγραφέα. Ψηλός, ίσιος, ασκητικός, μ’ ένα καλό χαμόγελο, απλώνει το μπράτσο και σφίγγοντας το χέρι ρωτάει άπληστα, με την ιδιαίτερη προσφορά του: «Τι νέα μας φέρνετε απ’ την Ελλάδα;».

Ευτυχώς, μια σειρά από δημοσιογραφικές έρευνες μ’ έχουν φέρει τελευταία σ’ επαφή με την έξω από την Αθήνα Ελλάδα κι έτσι του διηγούμαι τι είδα και τι άκουσα στα χωριά και τις πόλεις, από τ’ άγρια βράχια της Μάνης ως την κορφή του Βίτσι.

Πως γίνονται και μεγάλα έργα, αλλά πως η φτώχεια μένει πάντοτε φτώχεια και πως η εγκατάλειψη στα χωριά είναι τόση ώστε οι άνθρωποι στη Βόρειο Ελλάδα μου είπαν πως ζούνε «πίσω από τον ήλιο».

Πίσω από τον ήλιο, μουρμουρίζει ο Καζαντζάκης και σημειώνει την απλή αυτή φράση, που βγήκε απ’ τα χείλια του λαού που τόσο βαθιά αγαπάει.

Γ.Τ.: Πέστε μου τώρα και για σας, είσαστε ευχαριστημένος;

Ν.Κ.: Είμαι ευτυχισμένος -αν κι είναι ντροπή να αισθάνεται κανείς ευτυχισμένος μια ώρα τέτοια. Αν δεν ήταν μπροστά η Ελένη, θα σας έλεγα πως αυτή η γυναίκα είναι η αιτία της ευτυχίας μου… πραγματικά, δεν είχα ποτέ μου τολμήσει να φαντασθώ τέτοια κατανόηση από άνθρωπο. Αλλ’ αν εξακολουθήσω, θα θυμώσει… Είμαι ευτυχισμένος γιατί μπορώ να δουλεύω, γιατί δεν έχω καμία φιλοδοξία, κανένα μίσος, γιατί έχω την καρδιά μου καθαρή. Όταν δουλεύει κανείς πνευματικά δεν αρρωσταίνει, δεν γερνάει – αυτό είναι το μυστικό: να μην παρατήσει κανείς τη δουλειά του, γιατί τότε αλίμονο. Πέντε λεπτά μετά τον θάνατό σου, το μυαλό σου να δουλεύει ακόμα. Του Γκαίτε, είμαι σίγουρος, ότι δούλευε και μετά τον θάνατό του, γι’ αυτό όταν ο Εκερμαν ξεσκέπασε το σώμα του, ήταν σαν του εφήβου, είχε πειθαρχήσει στα βάσανά του.

Γ.Τ.: Αν μπορούσατε να ξαναγεννηθείτε, θα το θέλατε;

Ν.Κ.: Δεν θα ήθελα να πεθάνω ποτέ• μ’ ενδιαφέρει η ζωή, ο άνθρωπος -όχι οι άνθρωποι όλοι μαζί.

Γ.Τ.: Πιστεύετε στην ποιοτική εξέλιξη της ανθρωπότητας;

Ν.Κ.: Ένας Αρμένης ποιητής είπε κάποτε: «Ο πιθηκάνθρωπος ξεκίνησε να γίνει άνθρωπος, αλλά δεν έφτασε ακόμα…».

Γ.Τ.: Υπάρχει ελπίδα για τους ανθρώπους να ζήσουν κάποτε ευτυχισμένοι;

Ν.Κ.: Με στοίχημα, σε χίλια χρόνια!… Ένας χωρικός πήρε έναν κόρακα, για να εξακριβώσει αν αλήθεια ζει εκατό χρόνια, μα ο χωρικός πέθανε πρώτος! Έτσι κι εγώ, και χίλια χρόνια αν ζήσω, δεν θα προφτάσω να δω τους ανθρώπους ευτυχισμένους.

Γ.Τ.: Ποια είναι τα μεγαλύτερα εμπόδια στην ευτυχία τους;

Ν.Κ.: Αυτό είναι πολύ δύσκολο ν’ απαντήσει κανείς, αυτό είναι η μεγάλη μου αγωνία… Το μεγαλύτερο εμπόδιο στον άνθρωπο είναι, φαντάζομαι, η έλλειψη πίστης σ’ ένα ιδανικό ανώτερο από το Εγώ του. Αν δεν πιστεύει κανείς σ’ ένα πράγμα ανώτερο από τον εαυτό του, δεν μπορεί να είναι ευτυχισμένος.

Γ.Τ.: Νομίζετε πως μπορεί ν’ αποφευχθεί ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος;

Ν.Κ.: Δεν νομίζω πως θα τον γλιτώσουμε…

(Μην λέτε τέτοια πράγματα! φωνάζει η κυρία Καζαντζάκη. Ο,τι και να βάλουμε στο μυαλό μας, ό,τι και να πούμε, τα πράγματα θα έρθουν αλλιώτικα).

Ν.Κ.: Ο πόλεμος θα σταματήσει όταν ο πιθηκάνθρωπος γίνει άνθρωπος! Ο μεγαλύτερος κίνδυνος σήμερα είναι η διάσταση που υπάρχει ανάμεσα διανοητικού και ηθικού ανθρώπου. Ο διανοητικός άνθρωπος έχει φθάσει στο μαγικό, στο υπεράνθρωπο, ενώ ηθικά είναι ανάπηρος. Όταν αρμονισθούν αυτά τα δύο, τότε θ’ αποκτήσει κι η ανθρωπότητα το ισοζύγιο και θα γίνει ευτυχισμένη. Ο σημερινός άνθρωπος μου θυμίζει τον θηριοδαμαστή που μπήκε στο κλουβί των θηρίων νομίζοντας πως η τίγρη ήταν γυμνασμένη…

Γ.Τ.: Ο πνευματικός άνθρωπος μπορεί ν’ ανήκει σ’ ένα κόμμα ή πρέπει να μένει πάντοτε ανεξάρτητος, για να είναι ελεύθερος να κρίνει; Όπως είπε ο Σαρτρ, κάποτε, ότι ο πνευματικός άνθρωπος πρέπει να πολεμάει την αδικία όπου και να τη βρίσκει.

Ν.Κ.: Είναι δύσκολο για τον πνευματικό άνθρωπο να μείνει μόνος του. Μόνος του είναι αδύνατος, αν ενωθεί όμως με τους άλλους χαλάει. Το πρόβλημα είναι: πώς είναι δυνατόν να ενωθούν οι τίμιοι άνθρωποι; Ο πνευματικός άνθρωπος πρέπει να καταδικάζει την αδικία όπου τη βρίσκει και κάνοντας αυτό που κάνω απαντώ στο ερώτημά σας: γράφω για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια που ποδοπατιέται παντού τόσο εύκολα. Αν ενωθώ με τους άλλους θα χάσω την ελευθερία μου. Η ψυχολογία της μάζας είναι αλλιώτικη, μιλάω για τους διανοούμενους σαν μάζα, όχι για τις λαϊκές μάζες, που τις σέβομαι και που έχουν τη δική τους δουλειά. Ένας πνευματικός άνθρωπος μόνος του μπορεί να δουλέψει καλύτερα: ελεύθερος άνθρωπος παλεύει για την ελευθερία. Δέκα ελεύθεροι άνθρωποι, ενωμένοι, χάνουν την ελευθερία τους. Εκείνο που χρειάζεται είναι ν’ ακολουθήσεις τον δρόμο σου ως την άκρη. Η αξία του δρόμου είναι να μη σταματήσεις ποτέ!

Γ.Τ.: Ποιο είναι το πολυτιμότερο πράγμα στον κόσμο;

Ν.Κ.: Για μένα ο χρόνος. Όπως είπε ο αισθητικός Μπέρναρντ Μπέρενσον, που αποτραβήχτηκε στη Φλωρεντία κι είναι ενενήντα χρονώ, μου έρχεται να κατέβω στο δρόμο και ν’ απλώσω το χέρι μου στους διαβάτες και να τους πω: «Δώστε μου λίγο από το χρόνο που χάνετε…».

Γ.Τ.: Κι εγώ που σας έφαγα τόσην ώρα απ’ τον πολύτιμο χρόνο σας!

Ν.Κ.: Ε, δεν πειράζει, άπλωσα κι εγώ το χέρι μου και κάτι μάζεψα…

Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2011

ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΑ ΜΟΝΤΕΛΑ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΟΥ
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Η κρίση έφερε στην Ελλάδα διαφορετικά μοντέλα οργάνωσης και συναλλαγών. Το αλληλέγγυο εμπόριο και τα εναλλακτικά νομίσματα. Προτάσσουν ένα διαφορετικό τρόπο ανάπτυξης την οικοανάπτυξη βασισμένο στην ολιγάρκεια , και σένα άλλο ρυθμό ζωής χωρίς το καθημερινό στρες που προκαλεί ο γρήγορος τρόπος του αχαλίνωτου καπιταλισμού. Υποστηρίζουν την εργασία 21 ωρών την βδομάδα και πολύ ελεύθερο χρόνο για τέχνες σπορ και ανθρώπινες σχέσεις.

Αποανάπτυξη και στην Ελλάδα: Οι Έλληνες οργανώνονται

Αποανάπτυξη, τοπικοποίηση, εναλλακτικά μοντέλα εμπορίου, άυλα νομίσματα: έννοιες που αρχίζουν και γίνονται οικείες για την ελληνική πραγματικότητα, καθώς ολοένα και περισσότεροι Έλληνες ευαισθητοποιούνται γύρω από αυτά τα θέματα και αποφασίζουν, εν μέσω οικονομικής κρίσης, να περάσουν από τη θεωρία στην πράξη.
Ο Οβολός της Πάτρας, με πανελλαδική εμβέλεια, και το ΤΕΝ (Τοπικό Εναλλακτικό Νόμισμα) που λειτουργεί εντός των ορίων του νομού Μαγνησίας αποτελούν δύο παραδείγματα άυλων νομισμάτων που επιχειρούν να εφαρμόσουν έναν εναλλακτικό τρόπο ανταλλαγής υπηρεσιών και προϊόντων.
Όπως αναφέρει στη "Μ" ο Σπύρος Γουδέβενος, μέλος του σωματείου "Οβολός Κοινωνικό Νόμισμα", η φιλοσοφία του εγχειρήματος του οβολού βασίζεται στην ιδέα ανταλλαγής προϊόντων και υπηρεσιών μεταξύ ατόμων χωρίς τη χρήση ευρώ και έρχεται να δώσει την ελληνική απάντηση στη χρηματοοικονομική κρίση!
Με το ανταλλάξιμο κοινωνικό νόμισμα κάθε πολίτης και κάθε επιχείρηση θα μπορεί να παρέχει υπηρεσίες, να εμπορεύεται, να πουλά και να αγοράζει προϊόντα και υπηρεσίες χωρίς την ανάγκη χρήσης του ευρώ.
Σκοπός του οβολού είναι να δημιουργήσει ένα υγιές και αυτοδύναμο σύνολο που θα μπορεί να πραγματοποιεί οικονομικές συναλλαγές μεταξύ των μελών του, χωρίς να επηρεάζεται από τις επιβαρύνσεις του ευρώ.
Σύμφωνα με τον κ. Γουδέβενο, ένας οβολός αντιστοιχεί με ένα ευρώ, προκειμένου να διατηρηθεί μία ισορροπία μεταξύ των συναλλασσομένων και να προσδιορίζουν τα μέλη τις τιμές των υπηρεσιών ή προϊόντων που παρέχουν, σύμφωνα με την ισχύουσα αγοραστική τους δύναμη.
Επίσης η χρήση του "νομίσματος" είναι αναγκαία για την ελεύθερη συναλλαγή, χωρίς να υποχρεώνει δύο χρήστες να ανταλλάσσουν αποκλειστικά προϊόντα ή υπηρεσίες μεταξύ τους. Χρεώνονται και πιστώνονται οβολούς, με τους οποίους μπορούν να συναλλάσσονται με τρίτους χωρίς περιορισμούς.
Στον περίπου έναν χρόνο που λειτουργεί ο οβολός έχουν πραγματοποιηθεί 86 συναλλαγές, ενώ συμμετείχαν 156 χρήστες. Οι συναλλασσόμενοι είναι είτε ιδιώτες είτε επαγγελματίες και επιχειρήσεις. Μέσω της ηλεκτρονικής πλατφόρμας του οβολού προσφέρθηκαν και "αγοράστηκαν" επιτραπέζιοι και φορητοί υπολογιστές, μεταχειρισμένα κινητά τηλέφωνα, τραπεζαρία σαλονιού, καρέκλες κουζίνας, οικοσυσκευές, ιδιαίτερα μαθήματα αγγλικών, μαθήματα πληροφορικής, παροχή ιατρικών υπηρεσιών, φυσιοθεραπείες, νομικές υπηρεσίες, λογιστικές υπηρεσίες κλπ.
Ο οβολός αφορά σε όλους τους Έλληνες, αφού η πλατφόρμα συναλλαγών λειτουργεί στο διαδίκτυο (www.ovolos.gr), χωρίς άλλους περιορισμούς.

Οικοκοινότητες στο Πήλιο
Βασική αρχή για την αποανάπτυξη και πρώτο βήμα είναι η τοπικοποίηση, λέει ο πρώην εκπαιδευτικός και νυν οικογεωργός Γιώργος Κολέμπας, συγγραφέας του βιβλίου "Τοπικοποίηση".
Όπως αναφέρει, τοπικοποίηση είναι η στρατηγική με την οποία θα απαντήσουμε στην "υπαρκτή" παγκοσμιοποίηση και θα επιδιώξουμε τη στροφή σε μια αποκεντρωμένη, επανατοπικοποιημένη, αυτοδιαχειριζόμενη, οικολογική κοινωνία της ισοκατανομής, που θα έχει ως κύτταρο την αυτοδύναμη κοινότητα και τον δήμο και θα στηρίζεται στην ομοσπονδιοποίηση δήμων-περιφερειών-εθνών.
Σύμφωνα με τον ίδιο, περίπου 50 οικογένειες ζουν σε οικοκοινότητες σε διάφορα χωριά του Πηλίου, προωθώντας την οικογεωργία, καταναλώνοντας τοπικά προϊόντα και βιώνοντας μια άμεση δημοκρατία. Οι οικογένειες αυτές αλληλοϋποστηρίζονται, λειτουργώντας βάσει ενός νέου μοντέλου οικογένειας που μοιάζει με τη διευρυμένη οικογένεια, όπου τον ρόλο των συγγενών τον παίζουν οι φίλοι. Οι κοινότητες αυτές αυτοοργανώνονται σε δίκτυα οικοπαραγωγών-οικοκαταναλωτών, με στόχο να διατίθενται απευθείας τα προϊόντα που παράγονται στον τελικό καταναλωτή.
Όπως λέει ο κ. Κολέμπας, ο οποίος είναι μέλος μιας τέτοιας οικοκοινότητας που βρίσκεται στον Άγιο Βλάσιο Πηλίου, εδώ και ένα μήνα στον νομό Μαγνησίας ξεκίνησε τη λειτουργία του το ΤΕΝ (Τοπικό Εναλλακτικό Νόμισμα), που λειτουργεί όπως περίπου ο οβολός. Έχει 300 μέλη μέχρι σήμερα και δίνει πραγματική διέξοδο σε όσους δεν διαθέτουν υψηλά εισοδήματα.

Τι είναι ο Σπόρος
Ο προμηθευτικός συνεταιρισμός μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα "Σπόρος" πιστεύει σε ένα διαφορετικό, εναλλακτικό μοντέλο εμπορίου, που στη θέση του κέρδους βάζει ένα πλήθος στόχων: την αυτονομία και την αξιοπρεπή διαβίωση του παραγωγού, τη βιωσιμότητα της δομής διακίνησης, τη διατήρηση του φυσικού περιβάλλοντος, την ποιότητα και την προσιτή τιμή για τον χρήστη. Τα μέλη του δημιούργησαν ένα δίκτυο εναλλακτικού εμπορίου βασισμένου σε διαφορετικές, όσο γίνεται ανταγωνιστικές και ανεξάρτητες από τις υπάρχουσες δομές.
Καφές από τις ζαπατίστικες κοοπερατίβες της Τσιάπας του Μεξικού, κακάο από την κοοπερατίβα El Ceibo της Βολιβίας, μάτε από το Κίνημα των Χωρίς Γη (MST) της Βραζιλίας και μαύρο τσάι από το κίνημα των Adivasi της Ινδίας είναι μερικά μόνο από τα προϊόντα που προμηθεύει μέσω του κέντρου διακίνησης που διαθέτει.
Τέλος, στις... αποαναπτυξιακές πρωτοβουλίες εντάσσεται και η κίνηση τρικαλινών πολιτών για την αποανάπτυξη και την άμεση δημοκρατία "Από Κοινού".


Ο όρος αποανάπτυξη προτάθηκε τη δεκαετία του 1970 από τον φυσικό-οικονομολόγο Nicholas Goergescu-Roegen και έγινε δημοφιλής στις μέρες μας από τον γάλλο ακαδημαϊκό Serge Latouche.
ΠΗΓΗ «Εφημερίδα Μακεδονία»
ΟΙ ΝΕΟΙ ΘΑ ΦΕΡΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ Ο καθηγητής Καφάογλου στην ομιλία του στην Τράπεζα Χανίων για το βιβλίο του Ζοπουνίδη ήταν επιφανειακός και χωρίς ίχνος προβληματισμού. Γιαυτόν ο καπιταλισμός εξελίσεται φυσιολογικά με τις κυκλικές κρίσεις του και τις ανόδους του. Ο Μπουραντάς στο Νεώριο Μόρο παρουσιάζοντας το βιβλίο του "Το γράμμα της Ελπίδας", ήταν κατεδαφιστικός για το σύστημα, αλλά χωρίς ουσιαστική πρόταση.Οι προτάσεις δεν θα έρθουν από τους βολεμένους με τα "ευπώλητα βιβλία". Αλλά από έναν σημερινό Μαρξ που θα απαρνηθεί την τάξη του. Ενοείτε ότι το σύστημα της νέας αριστεράς θα είναι με το βλέμα στραμένο στο μέλλον, δημοκρατικό αποκεντρωμένο, και όχι κρατικό, με ελευθερία, με κέντρο τον άνθρωπο και τις ανάγκες του.
Η στρατηγική ήττα της αριστεράς, καθήλωσε το λαϊκό κίνημα. Η παγκοσμιοποίηση του κεφαλαίου δεν ένωσε τους προλετάριους για να γίνει πράξη το ¨"προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε".Αντίθετα τους διέσπασε όσο ποτέ άλλοτε. Σήμερα που ο ασύδοτος καπιταλισμός κατέστρεψε την χώρα αφήνοντας ερείπια και εθνική κατάθλιψη. Σήμερα μας χρειάζεται όσο ποτέ άλλοτε ένα ακμαίο ηθικό και ελπίδα. Την σημαία της ελπίδας όπως είναι φυσικό, πρέπει να την ανυψώσουν οι νέες γενιές που έχουν το μέλλον μπροστά τους. Στο πνεύμα της διαφορετικής ανάπτυξης είναι η πρόταση των οικολόγων για τις ορεινές περιοχές. "Για τους Οικολόγους Πράσινους αποτελεί απόλυτη προτεραιότητα να επενδύσουμε στη διέξοδο από την κρίση, με ριζικό αναπροσανατολισμό της οικονομίας. Η αναζωογόνηση των ορεινών και ημιορεινών περιοχών, που αντιπροσωπεύουν τα δύο τρίτα της χώρας, είναι για μας από τους βασικούς άξονες προτεραιότητας. Για τους Οικολόγους Πράσινους αποτελεί απόλυτη προτεραιότητα να επενδύσουμε στη διέξοδο από την κρίση, με ριζικό αναπροσανατολισμό της οικονομίας. Η αναζωογόνηση των ορεινών και ημιορεινών περιοχών, που αντιπροσωπεύουν τα δύο τρίτα της χώρας, είναι για μας από τους βασικούς άξονες προτεραιότητας."

Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου 2011

ΠΛΟΥΣΙΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΦΤΩΧΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Η Γερμανική εφημερίδα "BILD" όπως αναφέρουν τα δικά μας μέσα ενημέρωσης είναι μια λαϊκίστικη εφημερίδα. Έχει όμως περίπου 5 εκατομμύρια αναγνώστες, και επηρεάζει την κοινή γνώμη. Κατά καιρούς έχει κατηγορήσει του έλληνες ότι «είναι τεμπέληδες» κι ότι «τρώνε τα λεφτά των Γερμανών» και άλλα φαιδρά παρόμοια. Η αλήθεια είναι ότι οι έλληνες είναι οι περισσότερο εργαζόμενοι στην Ευρώπη, ότι δεν μας δίνουν δάνεια τζάμπα οι Γερμανοί, αλλά κερδίζουν 3% από τα δάνεια μας, κι ότι μέρος της δικής τους ευημερίας είναι διότι και εμείς μαζί με τα άλλες νότιες χώρες αγοράζουμε τα δικά τους προϊόντα. Να θυμηθούμε το κατοχικό δάνειο και τα εγκλήματα των ναζί κατά της ανθρωπότητας; Ή της μίζες της «Ζήμενς» και της «Φέροσταλ», με τα υποβρύχια που βγήκαν στο φως τον τελευταίο καιρό; Παρόλη την διαφωνία μου με τον λαϊκισμό της Γερμανικής εφημερίδας θα συμφωνήσω σχεδόν σε απόλυτο βαθμό με τα σχόλια της για τους έλληνες πολιτικούς «που κάθονται σε περιουσίες αξία εκατομμυρίων» όπως αναφέρει. Ακολουθεί η είδηση από την «Καθημερινή». Έντονες επικρίσεις σε βάρος του ελληνικού πολιτικού κόσμου εκφράζει η λαϊκή εφημερίδα Bild, χαρακτηρίζοντας «δήλωση χρεοκοπίας» τη δημοσιοποίηση των περιουσιακών στοιχείων των πολιτικών. «Οι Έλληνες φίλοι μας καταφέρνουν κάθε φορά με κάτι νέο να μας αφήνουν άφωνους. Οι Έλληνες πολίτες επιβαρύνονται -και δικαίως- με σκληρά μέτρα λιτότητας. Οι μισθοί στο δημόσιο περικόπτονται και δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι χάνουν τη δουλειά τους. Η εξυγίανση της χώρας συνιστά ένα ζήτημα που μπορεί να διευθετηθεί μόνο εάν συμπράξουν όλοι, όμως οι πολιτικοί κάθονται πάνω σε περιουσίες αξίας εκατομμυρίων. Πως θα ζητήσουν οι άνθρωποι αυτοί που έχουν εκατομμύρια κρυμμένα σε ελβετικές τράπεζες από τους πολίτες σκληρές θυσίες; Σε περιόδους κρίσης οι άνθρωποι χρειάζονται πρότυπα, που τους δείχνουν μια ηθική βασική γραμμή. Στην Ελλάδα αυτή η γραμμή ακούει στο όνομα: Ο σώζων εαυτόν σωθήτω», παρατηρεί η γερμανική εφημερίδα.
ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΡΙΑ Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΗΝ ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ "Όμορφος κόσμος ηθικός αγγελικά πλασμένος". "ΠΡΙΝ ΤΟ ΤΕΛΙΚΟ ΕΚΒΑΝ ΕΚΑΣΤΟΝ ΤΩΝ ΠΡΙΝ ΥΠΡΑΡΞΑΝΤΩΝ ΚΡΙΝΕΤΑΙ".

Στην ειδησεογραφία των τελευταίων ημερών πληροφορήθηκε το Ελληνικό κοινό, ότι διώκεται ο πρώην Δήμαρχος Θεσσαλονίκης Βασίλης Παπαγεωργόπουλος γα ξέπλυμα βρώμικου χρήματος. Οι ειδήσεις αναφέρουν ότι βρέθηκε στον λογαριασμό του το ποσό του 1.00040.000 ευρώ που δεν μπορούσε να δικαιολογήσει, ενώ σε ένα πρώην αντιδήμαρχο οικονομικών βρέθηκαν 6 εκατομμύριο, σε ένα σκάνδαλο υπεξαίρεσης 51.400.000 ευρώ στο οποίο εμπλέκονται 21 άτομα. Δεν είμαι ούτε ανακριτής ούτε δικαστής για να αποφανθώ για την αθωότητα ή την ενοχή πολιτικών προσώπων. Γνωρίζω μόνο, ότι δεν ζούμε σε κοινωνία αγγέλων. Όλοι οι άνθρωποι έχουμε τις αδυναμίες μας. Για τούτο είναι αναγκαία η διαφάνεια και ο έλεγχος των δημοσίων προσώπων. Ο τακτικός έλεγχος και ο φόβος της τιμωρίας αποτρέπει την διαφθορά ,και τις παράνομες πράξεις. Να μην λησμονούμε ότι η διαφθορά και η κακοδιοίκηση έφερε την χώρα μας στα σημερινά τραγικά αδιέξοδα. Πρόσφατα καταδικάστηκε ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας ΖΑΚ ΣΙΡΑΚ διότι καταχράστηκε δημόσιο χρήμα, όταν ήταν δήμαρχος του Παρισιού. Σας υπενθυμίζω επίσης ότι πριν μερικά χρόνια είχε χάσει την βουλευτική του έδρα στην Γαλλία, ο πρώην υπουργός πολιτισμού σε κυβέρνηση της προεδρίας Φρανσουά Μιτεράν, ΖΑΚ ΛΑΓΚ {και φίλος της Ελλάδας} για υπέρβαση βουλευτικών δαπανών. Στην Ιταλία προ ετών διαλύθηκε ολόκληρο το πολιτικό σύστημα και πολλοί πολιτικοί φυλακίστηκαν. Στην Αγγλία τιμωρήθηκαν βουλευτές για κατάχρηση μερικών χιλιάδων λιρών. "Έγλημα και τιμωρία" λοιπόν σύμφωνα με το αδίκημα ενός εκάστου. Στην Ελλάδα κάθε τόσο βουίζει ο τόπος από καραμπινάτα σκάνδαλα και κανείς δεν φυλακίζεται. Γιαυτό είμαστε πρωταθλήτρια χώρα στην διαφθορά. Ας όψεται ο δελφίνος του Γιώργου Παπανδρέου, ο Ευάγγελος Βενιζέλος εισηγητής του άρθρου 86 του Συντάγματος, για παραγραφή των ποινικών αδικημάτων εντός πενταετίας, και την βουλή που το ψήφισε. Δεν λέω ¨ «είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα» . Στο χέρι μας είναι να αλλάξουμε και πρόσωπα και κόμματα , αλλά και την νοοτροπία του ωχαδερφισμού και του ατομικού βολέματος.

Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2011

ΒΟΥΛΗ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ Όταν η κυβέρνηση δια της πλειοψηφίας της βουλής έχει επιβάλλει τόσο σκληρά μέτρα λιτότητας για τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους. Όταν έχει κατεβάσει το αφορολόγητο στις 5.000 ετησίως για να φορολογήσει και τους χαμηλοσυνταξιούχους. Όταν επιβάλλει σωρεία εκτάκτων χαρατσιών στον λαό αλλ`όχι στα καρτέλ. Για λόγους δικαιοσύνης τα σκληρά μέτρα λιτότητας θα πρέπει να τα υποστούν για παραδειγματισμό πρώτοι οι βουλευτές και συγκεκριμένα η πλειοψηφία που πήρε τα μέτρα. Παρόλο όπως φαίνεται και από τις δηλώσεις του «ΠΟΘΕΝ ΈΣΧΕΣ» το φυσάνε το παραδάκι οι εθνοπατέρες κυρίως των αστικών κομμάτων γι`αυτό και δεν νοιάζονται για τα οικονομικά των φτωχότερων Ελλήνων. Εκφράζει το παράπονο της η κ. Ευαγγελία Κουρουπάκη στο «ΒΗΜΑ» η οποία ήταν επιλαχούσα και πήρε την θέση του σημερινού Δημάρχου Χανίων Μανώλη Σκουλάκη. Μεταξύ των άλλων λέει «Όσο για τα λοιπά, ένα έχω να σας πω: μόνον τον Μάιο πλήρωσα 16 στεφάνια, από 40 ευρώ το καθένα." Γιατί όμως συνεχίζει η νέα βουλευτής την συνήθεια των βουλευτών του κατεστημένου; Δηλαδή συχνή παρουσία στα μνημόσυνα και στις κηδείες , για να φανεί δήθεν ότι νοιάζονται για τους ψηφοφόρους τους λαϊκίζοντας; Μεταξύ αυτών είναι και η δαπανηρή κατάθεση στεφάνων σε διάφορες επετειακές εκδηλώσεις. Ο λαός δεν στέλνει τους αντιπροσώπους του στην βουλή για τα μικρά και ασήμαντα αλλά για τα μεγάλα και τα σπουδαία. Για οράματα και ιδέες ,που θα βγάλουν την χώρα από την κρίση, και για ανατροπή των παλιών φθαρμένων συνηθειών.
ΚΡΙΣΙΜΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ -- ΤΕΛΟΣ ΕΠΟΧΗΣ ;
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Κάθε τόσο επί πολλά χρόνια λέγεται και γράφεται ότι είναι το τέλος της μεταπολίτευσης. Ίσως τώρα κάτω από το βάρος της κρίσης ήγκικεν η ώρα, να τελειώνει η μεταπολίτευση με τα θετικά και τα αρνητικά της. Μπορεί να ανέβηκε το οικονομικό επίπεδο του λαού τα χρόνια αυτά, αλλά η γενιά της μεταπολίτευσης γεύτηκε ευημερία με δανεικά και εις βάρος των νεότερων γενιών. Σήμερα οι νεότερες γενιές θα πρέπει να κριτικάρουν τους παλαιότερους, για την κατασπατάληση των πόρων δημιουργώντας μια πλαστή ευημερία σε πήλινα πόδια. Όχι μόνο. Δεν πρέπει να αφήσουν οι νεότεροι με τον δυναμισμό τους να κυβερνούν , τα δύο κόμματα ΠΑΣΟΚ και Ν. Δ που εξέφρασαν το παλιό που φεύγει, και κυβέρνησαν τον τόπο μετά το 1974. Με το πελατειακό κράτος παρόν, το κράτος λάφυρο, το διεφθαρμένο κράτος, το οποίο τα ίδια καλλιέργησαν για να τα υπηρετεί τα κομματικά τους συμφέροντα, και δεν είναι πια δυνατόν να συνεχίσει να υπάρχει. Το πολιτικό σύστημα χρειάζεται αλλαγή εκ βάθρων, με νέα προτάγματα νέες ιδέες και οράματα που θα εκφράσουν την νέα εποχή. Ορίστε η άποψη για το ΠΑΣΟΚ ορισμένων επιστημόνων, κι ενός πρώην βουλευτή του.
«Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να αυτοκαταλυθεί. Αυτή ήταν και αυτή είναι η θέση μου. Όσο κι αν το ΠΑΣΟΚ σε ορισμένες φάσεις της διαδρομής του προσέφερε πολλά κα υπήρξε παράγοντας μεταβολής και εξελίξεων , σήμερα πλέον είναι ο βασικός συντελεστής της κρίσης. Τους πικρούς καρπούς αυτής της κρίσης- και δεν αναφέρομαι μόνο την οικονομική-γεύονται καθημερινά οι έλληνες πολίτες.» Λευτέρης Κουσουλής πολιτικός επιστήμονας
«Η εκλογική επιρροή του ΠΑΣΟΚ καταγράφεται περίπου στα επίπεδα των πρώτων χρόνων της μεταπολίτευσης. Το ΠΑΣΟΚ σήμερα δεν διακρίνεται ούτε για την ιδεολογική , ούτε για την πολιτική ,ούτε για την προγραμματική του ενότητα. Η πλήρης κρατικοποίηση του το έχει ριζικά μεταλλάξει σε ένα τυπικό «καρτέλ προσωποκεντρικών συμφερόντων», χωρίς αναφορά σε κανένα κοινωνικό σχέδιο και σε καμιά λογική διατύπωσης κοινωνικού συμβολαίου.»Χριστόφορος Βερναρδάκης Επίκουρος καθηγητής πολιτικής επιστήμης Α.Π.Θ
«Το ΠΑΣΟΚ που είναι εδώ είναι η πιο επιθετική και κοινωνικά ανάλγητη νεοφιλελεύθερη στρατηγική που διαμορφώθηκε σε αυτή τη χώρα από τη μεταπολίτευση και μετά. Είναι η στρατηγική αντιδραστικής αναδιάρθρωσης της κοινωνίας και ριζικής αναδιανομής εισοδήματος, που στερεί από τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους δικαιώματα δεκαετών.»Γιάννης Μηλιός Καθηγητής πολιτικής οικονομίας ΕΜΠ.
«Όταν επιδεικνύεις ιδιαίτερη σπουδή στο να «επιτίθεσαι» στις συντάξεις και τους μισθούς, με γραμμικές μάλιστα μειώσεις, και δεν επιδεικνύεις την ίδια βούληση σύγκρουσης με τα καρτέλ που καθιστούν το κόστος ζωής αφόρητο, σημαίνει ότι έχεις παραδοθεί στις αχαλίνωτες απαιτήσεις της διαπλοκής τους. με αποτέλεσμα πάλι να μην είσαι εδώ». Παναγιώτης Κουρουμπλής ανεξάρτητος βουλευτής
ΠΗΓΗ «ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»

Τρίτη 20 Δεκεμβρίου 2011

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 20-12 -2011
Το ταγκό... της Ελλάδας με την Αργεντινή
Της Ζέζας Ζήκου

Το «σενάριο Αργεντινής» ήταν πάντα προσφιλές στον Τζόζεφ Στίγκλιτς. Ηδη από το 2010 ο Αμερικανός νομπελίστας οικονομολόγος έλεγε τα εξής «σπουδαία»: «Η Αργεντινή αποτελεί ένα καλό παράδειγμα. Αφού υποτίμησε το νόμισμά της και αναδιάρθρωσε το χρέος της, πλήρωσε ένα υψηλό τίμημα. Γνώρισε όμως στη συνέχεια έξι χρόνια ανάπτυξης, που της επέτρεψαν να μειώσει το ποσοστό της φτώχειας από 40% σε 13%. Η ανεργία της είναι σήμερα μικρότερη από εκείνη που γνωρίζουν οι Ηνωμένες Πολιτείες. Μπορεί να μη λύθηκαν όλα τα προβλήματά της, αλλά η κατάσταση είναι σήμερα αντικειμενικά καλύτερη από ό, τι πριν. Βγαίνοντας από το ευρώ και αναδιαρθρώνοντας το χρέος τους, η Ελλάδα και η Ισπανία θα ανακτούσαν την ανταγωνιστικότητά τους. Δεν θα είχαν βέβαια πλέον πρόσβαση στις κεφαλαιαγορές, αλλά αυτό συμβαίνει ήδη με την Ελλάδα. Αυτό που τους συμβαίνει σήμερα είναι η χειρότερη δυνατή τιμωρία…».

Ανάλογες απόψεις έχει διατυπώσει και ο άλλος Αμερικανός νομπελίστας, ο Πολ Κρούγκμαν. Οι δύο οικονομολόγοι δεν μπορεί ασφαλώς να κατηγορηθούν για άγνοια. Ούτε για δόλο, ότι θα ήθελαν ας πούμε την κατάρρευση του ευρώ γιατί το είδαν από την αρχή με κακό μάτι.

Το πιο σουρεαλιστικό από όλα είναι ότι τους διαψεύδει ο «μοιραίος» υπουργός Οικονομικών της Αργεντινής Ντομίνγκο Καβάγιο, που τη δεκαετία του ’90 επεξεργάστηκε και εφήρμοσε τη λεγόμενη «στρατηγική της Αργεντινής» κατ’ απαίτησιν του ΔΝΤ. Και μας προειδοποιεί ότι μια τέτοια στρατηγική θα ισοδυναμούσε με αυτοκτονία!

Οι Αμερικανοί οικονομολόγοι υποστηρίζουν ότι η εμπειρία από τις χώρες που ακολούθησαν τον δρόμο της Αργεντινής έδειξε πως η διαγραφή ενός σημαντικού μέρους του χρέους μιας χώρας δεν κάνει την οικονομία της λιγότερο αλλά περισσότερο αξιόπιστη! Οσο για τον δικαστικό δρόμο που θα μπορούσαν να ακολουθήσουν οι δανειστές, υπάρχει μια βασική παραδοχή του διεθνούς δικαίου πως καμία κυρίαρχη χώρα δεν μπορεί να υποχρεωθεί να συνομολογήσει την οικονομική αυτοκτονία της, εξαναγκαζόμενη σε μέτρα λιτότητας που θα εξανδραποδίσουν τον λαό της. Τα κράτη είναι κυρίαρχα. Και όταν δεν το αντιλαμβάνονται αυτό οι κυβερνήσεις τους, το αντιλαμβάνονται οι λαοί τους.

Ο Τζόζεφ Στίγκλιτς είναι ένας από τους πλέον διάσημους, αλλά κυρίως από τους πλέον αμφιλεγόμενους Αμερικανούς οικονομολόγους. Λοιπόν, αυτός ο νομπελίστας (!) έπεισε τον Παπανδρέου να σύρει τη χώρα στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, με το επιχείρημα πως «θα μπορούσε το Ταμείο να μας παράσχει προστασία έναντι των κερδοσκοπικών πιέσεων στα ελληνικά ομόλογα».

Αντίθετα, όμως, τα ελληνικά ομόλογα μπήκαν στο στόμα του διαβόλου... ανοίγοντας την όρεξη για βίαιες επιθέσεις κατά των ομολόγων και των λοιπών ευάλωτων οικονομιών της Ευρωζώνης.

Ο Στίγκλιτς έχει υπηρετήσει τους σύγχρονους δεσμοφύλακες του χρέους, την Παγκόσμια Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Οταν έλαβε το βραβείο Νομπέλ για την Οικονομία, πριν από δέκα χρόνια, είχε αποκαλύψει στον δημοσιογράφο Γκρεγκ Πάλαστ της βρετανικής εφημερίδας Observer το πώς γεμίζουν σήμερα οι σύγχρονες φυλακές του χρέους με ολόκληρους λαούς. «Αναλύουμε ξεχωριστά την οικονομία κάθε χρεωμένης χώρας», έλεγε τότε ο Στίγκλιτς. «Και παραδίδουμε σε κάθε υπουργό ένα πανομοιότυπο πρόγραμμα που αποτελείται από τέσσερα στάδια».

Πρώτο στάδιο: οι ιδιωτικοποιήσεις. Ή, ακριβέστερα, το «λάδωμα». Γιατί οι ηγέτες αυτών των χωρών ξεπουλούσαν πρόθυμα τις δημόσιες υπηρεσίες των χωρών τους!

Δεύτερο στάδιο: Η απελευθέρωση στην κυκλοφορία του κεφαλαίου. Θεωρητικά, η απελευθέρωση επιτρέπει την εισροή και την εκροή κεφαλαίων. Στην πράξη, όμως, τα κεφάλαια έφευγαν μόνο έξω. Εμπαιναν για κερδοσκοπία στην αγορά ακινήτων και έφευγαν στον πρώτο κίνδυνο. Υστερα οι χώρες τα «καλόπιαναν» για να επιστρέψουν με αστρονομικά επιτόκια, που συνέτριβαν τις οικονομίες τους και τα δημόσια ταμεία τους.

Τρίτο στάδιο: Η προσαρμογή στις αγοραίες τιμές. Ενας ευφημισμός για αυξήσεις στις τιμές των τροφίμων, του νερού και του φυσικού αερίου. «Οι ταραχές που ακολουθούσαν ήταν μια επώδυνη φυσική συνέπεια», συνεχίζει ο Στίγκλιτς.

Τέταρτο στάδιο: Το «άνοιγμα» της οικονομίας. Ο Στίγκλιτς το παραλληλίζει με τους πολέμους του οπίου. Οι ισχυρές χώρες υποχρέωναν τις ασθενέστερες να ανοίξουν τα σύνορά τους στα προϊόντα τους, ενώ ταυτόχρονα προστάτευαν τις δικές τους αγορές από τα δικά τους.
ΟΝΕΙΡΟ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ
Ντύνουν οι τρανοί με ψέματα τις λέξεις, για να κρύψουν την αλήθεια
και κοιμίζουν τους ανθρώπους με παραμύθια. Ο Θάνος ένας νέος ζωηρός και ωραίος. Λυπάται που του κλέβουν τα όνειρα του, τον μέλλον του και την χαρά του. Ονειρεύεται να ντύσει με ποίηση το δίκιο. Τον κόσμο για να αλλάξει. Με λογισμό και με όνειρο να πολεμήσει την κοινωνική δικαιοσύνη να κατακτήσει.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 2011

ΣΚΑΝΔΑΛΑ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Το 1988 αποκαλύφθηκε από τον Αθηναϊκό τύπο των μεγαλοεκδοτών, το σκάνδαλο του Γ. Κοσκωτά με την «Τράπεζα Κρήτης» όπου ήταν αιτία να δικαστεί κατηγορούμενος για δωροδοκία ένας υπουργός. Να αποβιώσει ο υπουργός κατά την διάρκεια της δίκης από έμφραγμα, και να παραπεμφθούν στο ειδικό δικαστήριο ένας πρωθυπουργός μαζί με υπουργούς του.
Ο Κοσκωτάς ως τότε ήταν το χαϊδεμένο παιδί των μέσων ενημέρωσης. Νέος στρουμπουλός και νεόπλουτος, είχε αποκτήσει τράπεζα δική του χωρίς κανενός να ιδρώσει το αυτί για το «πόθεν έσχες» του. Καταρχήν μπήκε στο χώρο των περιοδικών εκδίδοντας το «ΕΝΑ»
με πρώτο διευθυντή του τον μακαρίτη και άδικα δολοφονημένο από την 17 Νοέμβρη Παύλο Μπακογιάννη. Τότε ήταν ακόμη νωρίς και δεν έτσουξε το εκδοτικό κατεστημένο. Μερικά χρόνια αργότερα μπήκε δυναμικά στον χώρο της έντυπης ενημέρωσης με την εφημερίδα «24 ώρες».Ο εκδότης του «Έθνους» και μεγαλοεργολάβος Γιώργος Μπόμπολας δήλωσε στην δίκη του Παπανδρέου στο ειδικό δικαστήριο, ότι ο Κωσκοτάς του πήρε τα αξιολογότερα στελέχη της εφημερίδας του. Μετά ήρθε η σειρά να ιδρυθεί η τυπογραφική επιχείρηση Γραμμή Α.Ε να εξαγοραστεί η «Βραδυνή» αλλά και «η σοβαρή» της δεξιάς «Καθημερινή» που οικονομικά έπνεε τα λοίσθια. Ύστερα προσετέθη στα τρόπαια και ο Ολυμπιακός. Οι μεγαλοεκδότες τα χρειάστηκαν. Ο ανταγωνισμός ήταν μεγάλος όπως και η πολιτική επιρροή. Ο Παπανδρέου τον προσεταιρίστηκε για να ξεφύγει από την μέγγενη των παραδοσιακών εκδοτών. Όμως η αντίστροφη μέτρηση για τον Κοσκωτά άρχισε. Ό εκδότης της «Ελευθεροτυπίας» μακαρίτης πλέον Χρήστος{Κίτσος} Τεγόπουλος κατ`ομολογία του ιδίου, άρχισε να ερευνά τους ισολογισμούς των εταιρειών του Κοσκωτά και να ανακαλύπτει το λάκκο με τα φίδια. Η αυτοκρατορία του Κοσκωτά ξεκίνησε όταν ο Κοσκωτάς ήταν ένας απλός υπάλληλος λογιστηρίου της Τράπεζας Κρήτης, και κατόρθωσε να καταχραστεί από τα ταμεία της τράπεζας το ποσόν της εξαγοράς, από τον εφοπλιστή Καρά χωρίς κανείς να το αντιληφθεί. Τελείωσε με την αποκάλυψη της απάτης του από το μεγαλοεκδοτικό κατεστημένο και την φυλάκιση του. 2ΟΟ7 -8 Σκάνδαλο μονής Βατοπεδίου. Ο τηλεοπτικός σταθμός «ΑΛΦΑ» ιδιοκτησίας Δ. Κοντομηνά βγάζει στην επιφάνεια τις «ιερές ανταλλαγές της λίμνης Βιστωνίδας στην Ξάνθη με Ολυμπιακό ακίνητο και άλλα οικόπεδα φιλέτα. Φωτογραφίζεται ως κυριότερος υπεύθυνος ο υπουργός επικρατείας Θεόδωρος Ρουσόπουλος ως ο δίνων εντολές στους αρμόδιους υπουργούς. Γίνεται για αρκετός καιρός σάλος από τα μέσα ενημέρωσης και πλήττεται βαρύτατα η κυβέρνηση Καραμανλή. Τελευταία ο εισαγγελέας άφησε ελεύθερο υπό όρους το μοναχό Αρσένιο και προσωρινά ελεύθερο, τον αρχιμανδρίτη Ηγούμενο Εφραίμ. Σύμφωνα με πληροφορίες από δημοσιεύματα, η υπόθεση δεν θα έβγαινε στο φως της δημοσιότητος αν ο ιδιοκτήτης του «ΑΛΦΑ» Δ. Κοντομηνάς δεν υποψιαζόταν ότι ο Ρουσόπουλος του έφερνε εμπόδια για την πώληση του «ΑΛΦΑ» στο Γερμανικό κολοσσό RTL. 2011 Σκάνδαλο “proton” “bank” Λαυρέντη Λαυρεντιάδη. Ο μεγαλοεπιχειρηματίας Λαυρέντης Λαυρεντιάδης όπως αποκάλυψε η «Ελευθεροτυπία» καταχράστηκε μέσω δανείων σχεδόν 800 εκατομμύρια ευρώ ,όπου πήρε ως δάνεια με αδιαφανείς διαδικασίες για τις εταιρείες όπου συμμετείχε, από την τράπεζα “proton” “bank”, στην οποία ήταν μεγαλομέτοχος. Την Κυριακή 18-12-2011 η εφημερίδα ενέπλεξε και την Τράπεζα Πειραιώς σε σκάνδαλο με την “protonbank” και τον Λ.Λαυρεντιάδη. Η Τράπεζα Πειραιώς εξέδωσε ανακοίνωση όπου αναφέρει ότι το δημοσίευμα έγινε επειδή δεν έγκρινε για την «ελευθεροτυπία» δάνειο 5 εκατομμυρίων ευρώ.

Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2011

ΛΟΓΟΣ ΑΙΣΧΙΝΗ ΚΑΤΑ ΚΤΗΣΙΦΟΝΤΑ
9] Σχετικά λοιπόν με την όλη κατηγορία νομίζω πως είναι αρκετά αυτά που είπα. Σχετικά όμως με τους νόμους που υπάρχουν γι' αυτούς που είναι υποχρεωμένοι να λογοδοτήσουν μετά τη λήξη της αρχής που διαχειρίστηκαν και τους οποίους παραβαίνοντας ο Κτησιφώντας έγραψε το ψήφισμά του, θέλω ν' αναφέρω λίγα λόγια.
Στα περασμένα χρόνια λοιπόν μερικοί άρχοντες, οι οποίοι αναλάμβαναν τα πιο μεγάλα αξιώματα και διαχειρίζονταν τα δημόσια έσοδα και οι οποίοι δωροδοκούνταν σε κάθε μια απ' τις περιπτώσεις αυτές, παίρνοντας με το μέρος τους τούς ρήτορες της βουλής και του δήμου, πολύ πριν τελειώσει ο χρόνος της αρχής που διαχειρίζονταν, κατόρθωναν να εξασφαλίσουν ευνοϊκές προϋποθέσεις για τη λογοδοσία τους με τιμητικά ψηφίσματα κι επαίνους, ώστε την ώρα που λογοδοτούσαν για τη διαχείριση της αρχής που ανάλαβαν να βρίσκονται σε μεγάλη αμηχανία όσοι ήθελαν να τους κατηγορήσουν και πολύ περισσότερο οι δικαστές.
[10] πολλοὶ γὰρ πάνυ τῶν ὑπευθύνων, ἐπ’ αὐτοφώρῳ κλέπται τῶν δημοσίων χρημάτων ὄντες ἐξελεγχόμενοι, διεφύγγανον ἐκ τῶν
δικαστηρίων, εἰκότως· ᾐσχύνοντο γὰρ οἶμαι οἱ δικασταί, εἰ φανήσεται ὁ αὐτὸς ἀνὴρ ἐν τῇ αὐτῇ πόλει, πρώην μέν ποτε ἀναγορευόμενος ἐν τοῖς ἀγῶσιν, ὅτι στεφανοῦται ἀρετῆς ἕνεκα καὶ δικαιοσύνης ὑπὸ τοῦ δήμου χρυσῷ στεφάνῳ, ὁ δὲ αὐτὸς ἀνὴρ μικρὸν ἐπισχὼν ἔξεισιν ἐκ τοῦ δικαστηρίου κλοπῆς ἕνεκα τὰς εὐθύνας ὠφληκώς·
ὥστε ἠναγκάζοντο τὴν ψῆφον φέρειν οἱ δικασταί, οὐ περὶ τοῦ παρόντος ἀδικήματος, ἀλλ’ ὑπὲρ τῆς αἰσχύνης τοῦ δήμου. [10] Γι' αυτό πολλοί απ' αυτούς που ήσαν υποχρεωμένοι να λογοδοτήσουν, αν και πιάνονταν επ' αυτοφώρω να κλέβουν τα χρήματα του δημοσίου, γλύτωναν απ' τα δικαστήρια, και πολύ φυσικά. Γιατί, νομίζω, οι δικαστές θεωρούσαν ντροπή να φανεί ο ίδιος άνδρας, στην ίδια πόλη, ίσως μάλιστα και στον ίδιο χρόνο, ότι προ ολίγου ανακηρύχθηκε στους θεατρικούς αγώνες πως στεφανώθηκε απ' το δήμο με χρυσό στεφάνι ένεκα της αρετής του και της δικαιοσύνης του και ύστερ' από λίγο ο ίδιος αυτός άνδρας να φανεί ότι βγαίνει απ' το δικαστήριο ύστερ' απ' τη λογοδοσία του καταδικασμένος για κλοπή δημοσίων χρημάτων. Αναγκάζονταν λοιπόν οι δικαστές να ψηφίσουν όχι για να καταδικάσουν το έγκλημα που δίκαζαν εκείνη τη στιγμή, αλλά για να μη ντροπιάσουν το δήμο.
[11] Κατιδὼν δή τις ταῦτα νομοθέτης τίθησι νόμον καὶ μάλα καλῶς ἔχοντα, διαρρήδην ἀπαγορεύοντα τοὺς ὑπευθύνους μὴ στεφανοῦν. καὶ ταῦτα οὕτως εὖ προκατειληφότος τοῦ νομοθέτου, εὕρηνται κρείττονες λόγοι τῶν νόμων, οὓς εἰ μή τις ὑμῖν ἐρεῖ, λήσετε ἐξαπατηθέντες.
τούτων γὰρ τῶν τοὺς ὑπευθύνους στεφανούντων παρὰ τοὺς νόμους οἱ μὲν φύσει μέτριοί εἰσιν, εἰ δή τις ἐστὶ μέτριος τῶν τὰ παράνομα γραφόντων, ἀλλ’ οὖν προβάλλονταί γέ τι πρὸ τῆς αἰσχύνης. προσγράφουσι γὰρ πρὸς τὰ ψηφίσματα στεφανοῦν τὸν ὑπεύθυνον «ἐπειδὰν λόγον καὶ εὐθύνας τῆς ἀρχῆς δῷ.» 11] Όταν όμως κάποιος νομοθέτης αντιλήφθηκε την κατάσταση αυτή, θέσπισε νόμο πάρα πολύ σωστό, που απαγορεύει αυστηρά να στεφανώνονται όσοι είναι υποχρεωμένοι να λογοδοτήσουν. Εν τούτοις, αν και ο νομοθέτης πολύ καλά προνόησε γι' αυτά, έχουν επινοηθεί δικαιολογίες για να καταπατηθεί αυτός ο νόμος, τις οποίες αν κάποιος δεν σας τις υποδείξει, θα εξαπατηθείτε απ' αυτούς χωρίς να το καταλάβετε· γιατί, ανάμεσα σ' αυτούς που παράνομα προτείνουν να στεφανώνονται άρχοντες που δεν έχουν λογοδοτήσει, υπάρχουν μερικοί οι οποίοι από φυσικού τους είναι μετριοπαθείς, αν είναι βέβαια δυνατό να είναι μετριοπαθής κάποιος απ' αυτούς που προτείνουν παράνομα ψηφίσματα, αλλά καλύπτουν κάπως τη ντροπή της παρανομίας. Προσθέτουν δηλαδή στα ψηφίσματά τους να στεφανώνεται ο υπεύθυνος άρχοντας, αφού λογοδοτήσει για την αρχή που διαχειρίστηκε.
[12] Καὶ ἡ μὲν πόλις τὸ ἴσον ἀδίκημα ἀδικεῖται· προκαταλαμβάνονται γὰρ ἐπαίνοις καὶ στεφάνοις αἱ εὔθυναι· ὁ δὲ τὸ ψήφισμα γράφων ἐνδείκνυται τοῖς ἀκούουσιν, ὅτι γέγραφε μὲν παράνομα, αἰσχύνεται δὲ ἐφ’ οἷς ἡμάρτηκε. Κτησιφῶν δέ, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ὑπερπηδήσας τὸν νόμον τὸν περὶ τῶν ὑπευθύνων κείμενον, καὶ τὴν πρόφασιν ἣν ἀρτίως προεῖπον ὑμῖν ἀνελών, πρὶν λόγον πρὶν εὐθύνας δοῦναι γέγραφε μεταξὺ Δημοσθένην ἄρχοντα στεφανοῦν.
[12] Και η πόλη παθαίνει πάλι την ίδια αδικία, γιατί δημιουργούνται ευνοϊκές προϋποθέσεις για τη λογοδοσία με την πρόταση να επαινεθεί και να στεφανωθεί ο υπεύθυνος αλλ' αυτός που προτείνει το ψήφισμα δεν κρύβει απ' τους ακροατές του ότι πρότεινε παράνομες προτάσεις, ντρέπεται όμως για τα σφάλματα που έκανε. Ο Κτησιφώντας όμως, άνδρες Αθηναίοι, παραβαίνοντας το νόμο που υπάρχει για τους υπεύθυνους άρχοντες και χωρίς να προσθέσει τη δικαιολογία που εγώ προηγουμένως σας ανέφερα, πρότεινε να στεφανωθεί ο Δημοσθένης, πριν λογοδοτήσει για την αρχή που διαχειρίστηκε,
Μτφρ. Γ. Κορδάτος & Η. Ηλιού. [1939] χ.χ. Αισχίνης. Λόγοι. Εισαγωγή, μετάφραση, σχόλια. Αθήνα: Ζαχαρόπουλος.

[1] Ουδέποτε, Αθηναίοι πολίται, ήσκησα δημοσίαν αγωγήν ή ηνώχλησα πολίτην τινά, που είχε διαχειρισθή τα δημόσια πράγματα, αξιών να λογοδοτήση ούτος, και μάλιστα, όπως νομίζω τουλάχιστον, υπήρξα επιφυλακτικός και εις τα δύο αυτά σημεία· επειδή όμως βλέπω ότι η πόλις υπερβολικά βλάπτεται από τούτον εδώ τον Τίμαρχον, που εμφανίζεται εις το βήμα παρά τους νόμους, και επειδή εγώ κυρίως συκοφαντούμαι, –και με ποίον τρόπον, τούτο θα φανή εν τη προόδω του λόγου μου– [2] ενόμισα ότι θα ήτο μία από τας πλέον επαισχύντους πράξεις το να μη εκτελέσω το καθήκον μου προς την πόλιν, προς τους νόμους, προς σας και προς τον εαυτόν μου. Γνωρίζων δε ότι ούτος είναι ένοχος των πράξεων που προ ολίγου ηκούσατε να διαβάζη ο γραμματεύς, ήσκησα κατ' αυτού την παρούσαν δοκιμασίαν. Και φυσικά, δεν είναι ψευδές το συνήθως λεγόμενον εξ αφορμής των πολιτικών δικών: Αι προσωπικαί εχθρότητες είναι εξαιρετικά ωφέλιμοι εις το δημόσιον συμφέρον. [3] Θα καταστή δε φανερόν ότι όλην αυτήν την δίκην δεν την επροκάλεσεν εις βάρος του Τιμάρχου ούτε η πόλις, ούτε οι νόμοι, ούτε σεις, ούτε εγώ, αλλ' αυτός ο ίδιος. Διότι οι νόμοι εκ των προτέρων του επέβαλαν, αφού ήτο αισχράς διαγωγής, να μη εμφανίζεται εις το δημόσιον βήμα, και δεν ήτο δύσκολον, νομίζω, να συμμορφωθή προς την διάταξιν ταύτην, απεναντίας μάλιστα, ευκολώτατον· εξ άλλου, αν ήτο σώφρων, ημπορούσε να μη συκοφαντή εμένα. Φρονώ ότι αρκετά σας είπα ως εισαγωγήν.

[4] Δεν αγνοώ, Αθηναίοι πολίται, ότι όσα θα σας είπω τώρα, εις την αρχήν του λόγου μου, θα ενθυμηθήτε ότι και πολλοί άλλοι σας τα είπαν ήδη. Νομίζω όμως ότι είναι εύθετος στιγμή να τα επαναλάβω και εγώ τώρα. Όλοι πράγματι συμφωνούν ότι τρία είδη πολιτευμάτων υπάρχουν εις όλον τον κόσμον, η μοναρχία, η ολιγαρχία και η λαοκρατία. Και της μεν μοναρχίας ή της ολιγαρχίας η διοίκησις ρυθμίζεται από το κέφι των αρχόντων, των δε λαοκρατουμένων πολιτειών από τους κειμένους νόμους. [5] Και καλώς γνωρίζετε, ω Αθηναίοι, ότι και τους πολίτας και το πολίτευμα των λαοκρατιών εξασφαλίζουν οι νόμοι, ενώ τους μονάρχας και τους ασκούντας ολιγαρχίαν η καχυποψία και η ένοπλος σωματοφυλακή. Πρέπει λοιπόν, οι μεν ολιγαρχικοί και οι ασκούντες διακυβέρνησιν με βάσιν την αρχήν της ανισότητος να προφυλάσσωνται από τους δυναμένους βιαίως να ανατρέψουν το καθεστώς, ημείς δε, οι έχοντες κράτος δικαίου και ισότητος, από εκείνους που με λόγους ή με την διαγωγήν των παραβιάζουν τους νόμους. Θα είσθε ισχυροί τότε μόνον όταν θα έχετε ευνομίαν και θα εμποδίζετε τους παρανομούντας να σας καταλύσουν. [6] Πρέπει δε, νομίζω, όταν μεν νομοθετούμεν, να αποβλέπωμεν εις το πώς θα κάμωμεν καλούς και ωφελίμους εις το κράτος νόμους, αφού δε νομοθετήσωμεν πλέον, να συμμορφούμεθα προς τους κειμένους νόμους και να τιμωρούμεν τους μη συμμορφουμένους, εάν θέλωμεν να ευτυχή η πόλις. Αναλογισθήτε πράγματι, ω Αθηναίοι, πόσον επρονόησαν διά τα ήθη, ο Σόλων εκείνος, ο παλαιός νομοθέτης και ο Δράκων και οι άλλοι νομοθέται των χρόνων εκείνων. [7] Διότι πρώτα πρώτα ερρύθμισαν νομοθετικώς την διαγωγήν των παιδιών και με κάθε λεπτομέρειαν καθώρισαν πώς πρέπει να ζη το ελεύθερο παιδί και ποιάν ανατροφήν να λαμβάνη, κατόπιν δε έθεσαν νόμους και διά τους νέους, και διά τας άλλας ηλικίας, όχι μόνον διά τους ιδιώτας, αλλά και διά τους δημοσίους άνδρας. Τους δε νόμους αυτούς εχάραξαν επάνω σε πλάκες και τους άφησαν ως παρακαταθήκην, ορίσαντες ότι σεις θα είσθε οι φύλακες αυτών.

Μτφρ. Κ.Θ. Αραπόπουλος. [1963] 1975. Αισχίνου Λόγοι. Αρχαίον κείμενον, εισαγωγή, μετάφρασις, σημειώσεις. Αθήνα: Πάπυρος.

[1] Πότε έως τώρα, άνδρες Αθηναίοι, ούτε κατηγόρησα κανένα διά δημόσιον αδίκημα, ούτε ηνώχλησα κανένα, όταν έδιδε λόγον διά τα δημόσια πράγματα που διεχειρίσθη, αλλ' όπως εγώ τουλάχιστον νομίζω, ετήρησα στάσιν επιφυλακτικήν και εις τας δύο ταύτας περιστάσεις· επειδή όμως βλέπω, ότι η πόλις βλάπτεται υπό του Τιμάρχου αυτού εδώ, ο οποίος ομιλεί από του δημοσίου βήματος παρά τους νόμους, και επειδή εγώ ατομικώς συκοφαντούμαι –κατά ποίον δε τρόπον, θα αποδείξω κατά την πρόοδον του λόγου μου–ενόμισα, [2] ότι θα ήτο μία από τας επαισχύντους πράξεις να μη έλθω εις βοήθειαν και της πόλεως και των νόμων, και ιδικήν σας και εμού του ιδίου· γνωρίζων δε ότι ούτος είναι ένοχος διά τας πράξεις, τας οποίας ηκούσατε να διαβάζη προηγουμένως ο γραμματεύς, τον εκάλεσα να δικαιολογήση προ παντός άλλου την άνοδόν του εις το βήμα. Και, ως φαίνεται, άνδρες Αθηναίοι, δεν είναι ψευδείς οι λόγοι, οι οποίοι συνηθίζεται να λέγωνται εξ αφορμής των πολιτικών δικών, ότι δηλαδή αι προσωπικαί έχθραι συντελούν, ώστε να διορθώνωνται πολλαί εκ των δημοσίων καταχρήσεων. [3] Θα γίνη δε φανερόν, ότι όλης αυτής της δίκης εις βάρος του Τιμάρχου δεν υπήρξεν αιτία ούτε η πόλις ούτε οι νόμοι ούτε εγώ, αλλ' αυτός ο ίδιος. Διότι οι μεν νόμοι επέβαλλον εις αυτόν, αφού είχε ζήσει ζωήν αισχράν, να μη εμφανίζεται εις το δημόσιον βήμα, και δεν ήτο δύσκολον, νομίζω, να συμμορφωθή προς την διάταξιν ταύτην, τουναντίον μάλιστα ευκολώτατον· εξ άλλου, εάν ήτο σώφρων, ηδύνατο να μη με συκοφαντή. Περί μεν λοιπόν τούτων νομίζω ότι αρκετά σας είπον αρχίζων τον λόγον μου.

[4] Δεν αγνοώ δε, άνδρες Αθηναίοι, ότι εκείνα, τα οποία πρόκειται να λέγω κατά πρώτον, θα ενθυμηθήτε ότι ηκούσατε ήδη και άλλους πρότερον να τα λέγουν, νομίζω όμως ότι είναι κατάλληλος περίστασις να τα επαναλάβω και εγώ τώρα εις τον λόγον μου. Πράγματι είναι από όλους παραδεκτόν ότι τρία είδη πολιτευμάτων υπάρχουν εις όλους τους ανθρώπους: η μοναρχία, η ολιγαρχία και η δημοκρατία· και της μεν μοναρχίας και ολιγαρχίας η διοίκησις ρυθμίζεται από την θέλησιν εκείνων που είναι επί κεφαλής αυτών, των δε πόλεων που έχουν δημοκρατίαν η διοίκησις κανονίζεται από τους νόμους. [5] Γνωρίζετε επίσης, άνδρες Αθηναίοι, ότι και την ζωήν και το πολίτευμα των διοικουμένων από δημοκρατικόν πολίτευμα διασώζουν οι νόμοι, ενώ των διατελούντων υπό μοναρχικόν ή ολιγαρχικόν πολίτευμα, η καχυποψία και η ένοπλος σωματοφυλακή. Πρέπει λοιπόν, οι μεν ολιγαρχικοί και οι ζώντες με πολίτευμα που έχει ως βάσιν την ανισότητα να προφυλάσσωνται από εκείνους, οι οποίοι είναι ικανοί να ανατρέπουν τα πολιτεύματα διά της δυνάμεως των όπλων, ημείς δε που έχομεν πολίτευμα στηριζόμενον επί της ισότητος και των νόμων, να τιμωρώμεν εκείνους οι οποίοι ομιλούν ή έχουν ζήσει παρά τους νόμους. Διότι τότε θα έχετε δύναμιν, όταν έχετε καλούς νόμους και δεν καταλύεσθε από εκείνους, οι οποίοι παραβαίνουν τους νόμους και ζουν αισχρώς. [6] Εγώ δε τουλάχιστον νομίζω, ότι, όταν θέτωμεν νόμους, πρέπει τούτο να προσέχωμεν, πώς θα θέσωμεν νόμους καλούς και συμφέροντας εις την πολιτείαν, όταν δε θέσωμεν τους νόμους, να πειθώμεθα εις αυτούς, τους δε μη πειθομένους εις αυτούς να τιμωρώμεν, αν θέλωμεν τα πράγματα της πόλεως να πηγαίνουν καλά. Σκεφθήτε πράγματι, άνδρες Αθηναίοι, πόσην πρόνοιαν έλαβεν ο Σόλων εκείνος, ο παλαιός Αθηναίος, και ο Δράκων και οι κατά τους χρόνους εκείνους νομοθέται διά να διατηρηθούν τα χρηστά ήθη της πόλεως. [7] Διότι κατά πρώτον έθεσαν νόμους διά την χρηστήν διαγωγήν των παιδιών μας και ρητώς καθώρισαν πώς πρέπει να ζη το ελεύθερο παιδί και πώς πρέπει αυτό να ανατραφή, το ίδιον δε έπραξαν και διά τους νεανίας, και διά τας άλλας εν συνεχεία ηλικίας, και όχι μόνον διά τους ιδιώτας, αλλά και διά τους ρήτορας. Και τούτους τους νόμους, αφού έγραψαν επάνω εις πλάκας, σας τους άφησαν ως παρακαταθήκην και σας ώρισαν ως φύλακάς των.

Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2011

ΓΙΑΤΙ Η ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΧΑΝΙΩΝ ΣΕ ΕΡΓΟΛΑΒΟΥΣ;
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ Ήδη, αναγγέλθηκε από την Δημοτική αρχή των Χανίων ότι αντί ποσού 1.615.000 ευρώ δηλαδή κάπου 550 εκατομμύρια δρχ. θα δοθεί η ευθύνη της οδικής καθαριότητας της πόλης μας σε εταιρίες. Χάθηκαν οι ντόπιοι εργαζόμενοι οι οποίοι συνωστίζονται στις λίστες του Ο.Α.Ε.Δ; Με πρόσχημα ότι δεν επαρκούν οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα του Δήμου δίδεται η δουλειά σε εργολάβους. Αυτή δεν είναι δικαιολογία, όταν υπάρχει φτώχεια και ανεργία κι όταν ο Δήμος ετοιμάζει κοινωνικό παντοπωλείο για τους άπορους. Όπως καλώς γνωρίζουμε οι εργολάβοι απασχολούν αλλοδαπούς με μισθούς πείνας 10 ευρώ. Αν προσλάμβανε ντόπιους εργαζόμενους ο Δήμος Χανίων, και φθηνότερα θα του κόστιζαν και μισθούς αξιοπρεπής θα τους έδινε. Η παραχώρηση των πάντων στην ιδιωτική πρωτοβουλία έχει ξεπεράσει κάθε όριο. Η αποκομιδή των απορριμμάτων δεν είναι της αρμοδιότητας των εμπόρων και των εργολάβων από ανέκαθεν αλλά των Δήμων. Απλώς οι σημερινοί σοσιαλιστές δίνουν εξετάσεις στο νεοφιλελεύθερο δόγμα που έφερε την ανθρωπότητα στο σημερινό αδιέξοδο. Ο σημερινός Δήμαρχος Μανώλης Σκουλάκης ο οποίος διατείνεται ότι είναι υπέρμαχος του κοινωνικού κράτους γιατί πράττει τα αντίθετα;

Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2011

ΤΙΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ Η ΕΡΤ;

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

Τίνος είναι ιδιοκτησία η Ε.Ρ.Τ; Φυσικά ανήκει στον Ελληνικό λαό ο οποίος πληρώνει την ανάλογη εισφορά στους λογαριασμούς της ΔΕΗ και την συντηρεί. Γιατί απεργούν οι δημοσιογράφοι και το προσωπικό της ΕΡΤ επί 20 ήμερον; Διότι η κυβέρνηση του μνημονίου θέλει να εντάξει τους δημοσιογράφους στο ενιαίο μισθολόγιο ως δημοσίους -κρατικούς υπαλλήλους- για να τους έχει απόλυτα στον έλεγχο της. Επίσης η κυβέρνηση προσπαθεί να συρρικνώσει την Ε.Ρ.Τ κλείνοντας την ΕΡΤ 1 ενώ είναι πλεονασματική. Μήπως οι δημοσιογράφοι έχουν ιδιοκτησιακή αντίληψη για την ΕΡΤ όπως και οι άλλοι δημόσιοι υπάλληλοι για τις ΔΕΚΟ που υπηρετούν; Δυστυχώς αυτό είναι μια παθογένεια των συνδικαλιστικών συντεχνιών.

Δικαιούται ο Ελληνικός λαός ενημέρωση από την ΕΡΤ την περίοδο που έχουν κλείσει «το μαγαζί τους;» Ασφαλώς και δικαιούται και τους συμπαραστέκεται, αλλά οι συνδικαλιστές αντί να προβούν σε 4ωρες κυλιόμενες απεργίες, χωρίς ν αποκλείσουν εντελώς την ενημέρωση, σεβόμενοι τον Ελληνικό λαό, ουσιαστικά τον έγραψαν στα παλιά τους υποδήματα και το έφθασαν στα άκρα..

Έκλεισαν την Ε.Ρ.Τ επιβάλλοντας δικτατορική σιγή στα μέσα ενημέρωσης που δεν τους ανήκουν, και αφήνοντας την ενημέρωση στα διαπλεκόμενα συμφέροντα.

Μη κόβετε τον κορμό του δέντρου που κάθεστε γιατί θα πέσει να σας πλακώσει.

Εντάξει οι σκεπτόμενοι άνθρωποι το καταλαβαίνουν ότι οι συγκρούσεις με την εξουσία έχουν και θύματα χρειάζεται όμως και το αχαιοελληνικό¨ «παν μέτρον άριστον».
ΟΤΑΝ ΟΙ ΝΕΟΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΕΜΠΝΕΟΥΝ ΣΤΟΝ ΦΟΥΡΦΟΥΡΑ ΡΕΘΥΜΝΟΥ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΣΧΟΛΙΑ ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ Στο ορεινό χωριό Φουρφουράς του Ρεθύμνου πρωτοδιορίστηκε πριν μερικά χρόνια ως δασκάλα, η μικρή μου κόρη Μαίρη. Για να είμαι ειλικρινής μέχρι τότε δεν γνώριζα ούτε καν ότι υπάρχει στον χάρτη της Κρήτης το εν λόγω χωριό. Ο Φουρφουράς είναι ένα χωριό που μοιάζει με κεφαλοχώρι, της επαρχίας Αμαρίου. Βρίσκεται στους πρόποδες του ψηλορείτη αλλά σε αντίθετη κατεύθυνση από τα Ανώγεια.Έχει φιλόξενους κατοίκους όπου μας υποδέχτηκαν με καλοσύνη και την πατροπαράδοτη Κρητική φιλοξενία. Σήμερα 16 -12-2011 ο Φουρφουράς φιλοξενήθηκε στην στήλη του Γιάννη Τριάντη στην "ελευθεροτυπία" εξαιτίας ενός εμπνευσμένου δασκάλου που μεταμόρφωσε το σχολείο του Φουρφουρά "σε ανοιχτόκαρδη αίθουσα". Ακολουθεί το σχόλιο του ΓιάννηΤριάντη Fourfouras TV!
Υπεύθυνος: ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΡΙΑΝΤΗΣ

Οχι. Δεν πρόκειται για νεοπαγές τηλεοπτικό κανάλι. Αλλά για web tv ενός σχολείου στο χωριό Φουρφουράς της Κρήτης! Πιάστε τον μίτο για να φτάσουμε στο θαύμα. Το βρήκαμε στην τελευταία σελίδα της «Καθημερινής» -πυγολαμπίδα στη νύχτα των μαύρων ειδήσεων.

«Τέσσερις δάσκαλοι, 25-27 ετών, συν 47 μικροί μαθητές μάς κάνουν ένα θαύμα», λέει στην εισαγωγή της η Λίνα Γιάνναρου, που τσίμπησε το υλικό από το μπλογκ «Σχολιαστής»... Εκεί, λοιπόν, στον Φουρφουρά -ένα γερασμένο χωριό κρυμμένο στον Ψηλορείτη, καμιά πενηνταριά χιλιόμετρα από το Ρέθυμνο, ένας δάσκαλος από τη Δράμα, ο Αγγελος Πατσιάς, δεν είδε τη μετάθεση σαν εξορία, «αλλά σαν προσωπικό στοίχημα». Φλόγα που λάμπει ο δάσκαλος -σαν κι αυτές τις ανθρώπινες φλογίτσες που υμνεί ο Γκαλεάνο- πήρε τον ερειπιώνα και τον μεταμόρφωσε σε ανοιχτόκαρδη αίθουσα. Με προσωπική δουλειά. Μαζί με τα παιδιά. Χρώματα, ζωγραφιές, εργαστήριο, εμπλουτισμένη βιβλιοθήκη, υπολογιστές και web tv! Με βιντεάκια από τις δραστηριότητες του σχολείου, αλλά και «εκπομπές με λύσεις για τις απορίες των παιδιών, για τη ρομποτική, για την προέλευση των εκφράσεων κ.ά.» ... Ομως η μεγαλύτερη καινοτομία είναι ο τρόπος διδασκαλίας. Οι εμπνευσμένοι δάσκαλοι «έβγαλαν τα παιδιά στην ύπαιθρο, επινόησαν δραστηριότητες με το χώμα, τα δέντρα και τον περίφημο αέρα της περιοχής. Επιασαν τις κατασκευές, άρχισαν τα πειράματα, αγόρασαν ρομποτάκια». Ευφρόσυνες παρεκβάσεις μ' άλλα λόγια. Μα τα καλά δεν έχουν τέλος εκεί ψηλά στον Φουρφουρά. «Τελευταίο επίτευγμα του μικρού δημοτικού σχολείου ήταν η δημιουργία δικτύου ορεινών σχολείων που θα ενώνει τόπους και παραδόσεις», γράφει η Λίνα Γιάνναρου. Τι θα πει αυτό; Τα σχολεία ανοίγονται στην κοινωνία, διδάσκονται οι μαθητές από ντόπιους τεχνίτες πώς να φτιάχνουν σαπούνι ή ψωμί, ενώ τα παιδιά «ανταποδίδουν προσφέροντας εθελοντική εργασία στο χωριό (μαζεύουν χόρτα με τους ηλικιωμένους ανθρώπους, πωλούν τα λουλούδια τους κ.ο.κ.)»... Δεν πρόκειται για παραμύθι αλλά για απτή πραγματικότητα. «Για ένα μικρό θαύμα», που όμως είναι δύσκολο να χωρέσει στον αυλόγυρο των μεγάλων καναλιών -ιδία των ιδιωτικών- που ασχολούνται μονίμως με τα σοβαρά του κόσμου τούτου και δεν έχουν χώρο για λεπτομέρειες... Το βράδυ -που φύσαγε πάλι Καρατζαφέρης στα δελτία, μαζί με Παπαδήμο, Ραγκούση, Βορίδη και τ' άλλα τα παιδιά της κομπανίας- τις λέξεις των σημειώσεων σαλαγούσε ένας δυνατός άνεμος, σαν αυτόν που φυσάει στον Φουρφουρά. Από εκεί εξάλλου πήρε τ' όνομά του το χωριό.
Ποιοι φοβούνται την Αγανάκτηση;
ΑΝΟΙΧΤΟ ΘΕΑΤΡΟ Η ΚΑΘΟΛΟΥ ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΣ;
«Ο σύλλογος φίλων του Μίκη Θεοδωράκη» επιθυμεί την δημιουργία ανοιχτού θεάτρου στην περιοχή των Αγίων Αποστόλων, όπου θα πάρει το όνομα του μεγάλου συνθέτη. Οι πολίτες των Χανίων με χιλιάδες υπογραφές όμως, επιθυμούν ελεύθερο τον χώρο των Αγίων Αποστόλων μοναδικό πνεύμονα πρασίνου και αθλοπαιδιάς καθώς και ανοιχτής παραλίας για τον λαό της πόλης μας. Ας βρεθεί χώρος κάπου αλλού για ανοιχτό θέατρο π.χ στις Μουρνιές στα Περιβόλια ή στο Ακρωτήρι. Οι Άγιοι Απόστολοι ανήκουν στους πολίτες και παρ`όλο που το θέατρο είναι όαση πολιτισμού ο χώρος πρέπει να μείνει ελεύθερος και στους πολίτες να παραμείνουν.
ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ
Για «πρωτοβουλία αποστράτων αξιωματικών των ενόπλων δυνάμεων και των σωμάτων ασφαλείας για την δημιουργία ενός νέου πολιτικού φορέα» γράφει το φυλλάδιο που καλεί το κοινό το Σάββατο 17-12 –στις 6 μ.μ στο ξενοδοχείο «ΑΚΑΛΗ» των Χανίων. Αναφέρει ότι οι σημερινές συνθήκες μοιάζουν με την εποχή του 1909 του κινήματος του Γουδί ,από κατώτερους αξιωματικούς με επικεφαλής τον ανώτερο τους σε βαθμό Συνταγματάρχη Νικόλαο Ζορμπά. Μεταξύ των άλλων γράφει το φυλλάδιο ότι¨ «θα πατάξουν την λαθρομετανάστευση για να αποκαταστήσουν το αίσθημα ασφαλείας των πολιτών». «Πιστεύουν σε μια ενωμένη Ευρώπη και στην παραμονή στο ευρώ». «Στην οργάνωση ενός μικρού και ευέλικτου κράτους. «Πληρώνουμε ότι πραγματικά χρωστάμε αλλά και διεκδικούμε ότι μας χρωστάνε.» «Το σχολείο ανοικτή εστία παραγωγής Ελληνικής και ορθόδοξης Χριστιανικής αγωγής».
Το κίνημα στο Γουδί το 1909 ανέτρεψε το παλιό και σάπιο κατεστημένο και έφερε «τον επαναστάτη του Θερίσου» Ελευθέριο Βενιζέλο στην εξουσία. Η κίνηση αυτή σηματοδότησε την άνοδο της αστικής τάξης στην εξουσία και την έξοδο από την φεουδαρχία. «Η ιστορία όταν επαναλαμβάνεται επαναλαμβάνεται σαν φάρσα» είπε ο σοφός Καρλ Μαρξ. Το κίνημα στο Γουδί είχε στοιχεία επαναστατικότητας, για την ακρίβεια ήταν ισχυρό μεταρρυθμιστικό κίνημα και όχι αλλαγής καθεστώτος
Η σημερινή κίνηση των αποστράτων είναι συντηρητικό κίνημα διατήρησης κεκτημένων. Χρησιμοποιούν εκφράσεις όπως¨ «Ελληνικής και ορθόδοξης Χριστιανικής αγωγής» που παραπέμπουν –σ`εμάς τους παλιότερους που ζήσαμε την δικτατορία του Παπαδόπουλου, στο «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών». Λένε ότι¨ «θα πατάξουν την λαθρομετανάστευση» ευθεία παραπομπή στο ακροδεξιό «ΛΑΟΣ». Μιλάνε επίσης για¨ «ένα μικρό και ευέλικτο κράτος» που παραπέμπει σε νεοφιλελεύθερη ορολογία. Τελειώνοντας την αναφορά μου, πιστεύω τίποτα νέο δεν φέρνει στον δημόσιο λόγο η κίνηση αυτή των αποστράτων αξιωματικών.
Αναρτήθηκε από manousos στις 9:07 π.μ. Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο Facebook
Ελευθεροτυπία, Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2011
Αναστοχασμοί
*Πολλοί είναι αυτοί που λένε ότι «η κρίση είναι μια ευκαιρία».
Εννοούν ότι πρέπει να κάνουμε ανασύνταξη δυνάμεων, να οργανωθούμε, να γίνουμε περισσότερο ανταγωνιστικοί, για να επιτεθούμε στο μέλλον. Η σημερινή όμως κρίση είναι κρίση συστημική. Είναι κρίση αξιών ζωής και προσανατολισμού. Πρέπει να σκεφθούμε ξανά την πορεία των κοινωνιών.

Να αναστοχαστούμε για τα υπέρ και τα κατά του καταναλωτικού μεταπολεμικού συστήματος. Θα συνεχίσουμε με τον ίδιο τρόπο την ανάπτυξη καταστρέφοντας το περιβάλλον, μολύνοντας τον αέρα και τη θάλασσα, δημιουργώντας δηλητηριώδεις τρύπες του όζοντος στη γήινη ατμόσφαιρα;

Θα συνεχίσουμε ως κοινωνίες να κόβουμε τα κλαδιά των δέντρων που μας στηρίζουν; Η ευτυχία δεν βρίσκεται στο "shopping therapy" αλλά στην εσωτερική πληρότητα, στην αυτογνωσία και στην προσπάθεια κατάκτησης της αρετής διά της παιδείας. Αναστοχασμό έχουμε ανάγκη. Για καλύτερη ποιότητα ζωής, βασιζόμενη σε λιγότερη κατανάλωση, στο "μέτρον άριστον" της αρχαιοελληνικής μας κληρονομιάς σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας».

Μανούσος Γ. Δασκαλάκης

Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου 2011

Η ΕΥΡΩΠΗ ΥΠΟΦΕΡΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΤΗΣ
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΣΧΟΛΙΑ ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Η Ευρώπη που οραματίστηκαν οι πατέρες της για να ενώσει του Ευρωπαϊκούς λαούς διολισθαίνει, σε εθνικισμούς, και σε προστασία μονάχα της ελευθερίας των κεφαλαίων να κερδοσκοπούν εναντίον των λαών. Όπως πολιτεύονται οι συντηρητικές δυνάμεις που βρίσκονται στην εξουσία της Ευρώπης, την κάνουν μισητή στους λαούς . Η Ευρώπη δεν βγήκε όμως από την περιπέτεια των δύο καταστρεπτικών πολέμων στο έδαφος της στον εικοστό αιώνα, για να οπισθοχωρήσει σε εθνικιστικές αντιπαλότητες. Είναι καιρός οι λαοί να πάρουν τις τύχες στα χέρια τους μαζί με τις ανανεωμένες αριστερές δυνάμεις για να συμφιλιώσουν τους λαούς της Ευρώπης, και να προτάξουν την συναδέλφωση των λαών και την αλληλεγγύη. Ενωμένη Ευρώπη βεβαίως δεν σημαίνει ότι κάθε έθνος θα χάσει τον πολιτισμό του και τις παραδόσεις του. Η ενότητα θα βγαίνει μέσα από την διαφορετικότητα.
«Το έθνος να λυπάστε αν φορεί ένδυμα που δεν το ύφανε.
Ψωμί αν τρώει αλλά όχι απ' τη σοδειά του.
Κρασί αν πίνει, αλλά όχι από το πατητήρι του.
Το έθνος να λυπάστε που δεν υψώνει τη φωνή παρά μονάχα στη πομπή της κηδείας.
Που δεν συμφιλιώνεται παρά μονάχα μες τα ερείπιά του.
Που δεν επαναστατεί παρά μονάχα σαν βρεθεί ο λαιμός του ανάμεσα στο σπαθί και την πέτρα.
Το έθνος να λυπάστε που έχει αλεπού για πολιτικό, απατεώνα για φιλόσοφο, μπαλώματα και απομιμήσεις είναι η τέχνη του.
Το έθνος να λυπάστε που έχει σοφούς από χρόνια βουβαμένους».

ΧΑΛΙΛ ΓΚΙΜΠΡΑΝ «Ο ΚΗΠΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΗ»

ΤΟ ΧΑΣΜΑ

"Τίποτα δεν μπορεί να γεφυρώσει το χάσμα ανάμεσα στην Ευρώπη και τους πολίτες της. Από την στιγμή που ψηφίστηκε το Γαλλικό και το Δανέζικο «όχι» το 2005 οι Ευρωπαϊστές βρέθηκαν να υπεραμύνονται ενός μη ικανοποιητικού και μη βιώσιμου status kvo¨ νόμισμα χωρίς ταμειακή κάλυψη, κοινά σύνορα χωρίς μεταναστευτική πολιτική και μια τεχνοκρατική Ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική, αποσπασμένη από την εξουσία που εκπορεύεται , την εθνική κυριαρχία. Ο μοναδικός τρόπος να ανακτηθεί η αξιοπιστία είναι να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα που φέρνει στο προσκήνιο ο λαϊκίστικος λόγος¨ δείχνοντας με ποιο τρόπο μπορεί να οργανωθεί η αποκλειστική αγορά ώστε να εξυπηρετεί τόσο τους απλούς πολίτες όσο και τους τραπεζίτες, επικεντρώνοντας στην ανάπτυξη και την κοινωνική προστασία αντιμετωπίζοντας τους φόβους που προκαλεί η μετανάστευση και διασφαλίζοντας ότι το κόστος των μεταναστών κατανέμεται δίκαια, αντιμετωπίζοντας την ρηχότητα της κοινής ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής, που άφησε εκτεθειμένη την Ε.Ε στην περίπτωση της Λιβύης.» Mark Leonard director of European council on foreign relations
Ένα απόσπασμα του Λιβανέζου ποιητή, Xαλίλ Γκιμπράν (1883-1931), από το έργο «Ο Κήπος του Προφήτη».

To ποίημα εκδόθηκε το 1923! Και μοιάζει με προφητεία της Ελλάδας…του σήμερα.

Ιδού ένα απόσπασμα :

«Το έθνος να λυπάστε αν φορεί ένδυμα που δεν το ύφανε.
Ψωμί αν τρώει αλλά όχι απ’ τη σοδειά του.
Κρασί αν πίνει, αλλά όχι από το πατητήρι του.

Το έθνος να λυπάστε που δεν υψώνει τη φωνή παρά μονάχα στη πομπή της κηδείας.
Που δεν συμφιλιώνεται παρά μονάχα μες τα ερείπιά του.
Που δεν επαναστατεί παρά μονάχα σαν βρεθεί ο λαιμός του ανάμεσα στο σπαθί και την πέτρα.

Το έθνος να λυπάστε που έχει αλεπού για πολιτικό, απατεώνα για φιλόσοφο, μπαλώματα και απομιμήσεις είναι η τέχνη του.

Το έθνος να λυπάστε που έχει σοφούς από χρόνια βουβαμένους».

Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2011

ΦΡ. ΟΛΑΝΤ «ΑΝ ΕΚΛΕΓΩ ΠΡΟΕΔΡΟΣ»

ΕΛΛΑΣ ΓΑΛΛΙΑ ΣΥΜΜΑΧΙΑ;

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΣΧΟΛΙΑ ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ Αν εκλεγεί πρόεδρος υπόσχεται ο υποψήφιος των σοσιαλιστών της Γαλλίας ΦΡΑΣΟΥΑΝ ΟΛΑΝΤ ότι θα φέρει περισσότερη ισορροπία μεταξύ κράτους και αγορών, και περισσότερο χρόνο δημοσιονομικής προσαρμογής, για να μην παίρνονται απότομα τόσο βίαια οικονομικά μέτρα τα οποία δημιουργούν υφέσεις στις οικονομίες, και τεράστια κοινωνικά προβλήματα. Αλλά και στην Γερμανία η καγκελάριος φράου Α. Μέρκελ δεν θα μακροημερεύσει διότι έχει ηττηθεί σχεδόν σε όλες τις εκλογές των Γερμανικών κρατιδίων. Όταν διεξαχθούν και εκεί εκλογές αναμένεται Συνασπισμός σοσιαλδημοκρατών και Πρασίνων. Όσο κι αν έχουν συγκλίνει οι Συντηρητικοί και οι Χριστιανοδημοκράτες με τους Σοσιαλδημοκράτες, κάτω από την πίεση της κοινής γνώμης αναγκαστικά διαφοροποιούνται επί το ηπιότερον για να ανοίγει η βαλβίδα του συστήματος, και να μην προβαίνει ο λαός σε βίαιες κοινωνικές εκρήξεις. Αυτά που υπόσχεται τώρα ο Φ, Ολάντ είναι αυτά που διεκδικεί για την Ευρώπη η ανανεωτική αριστερά για να μπορέσει να απεμπλακεί το σύστημα από την ασφυξία των αγορών. Δεν γνωρίζω όμως αν μπορούμε εμείς ως Ελλάδα να επαναδιαπραγματευτούμε τότε, το δικό μας μνημόνιο, το οποίο έχει στραγγαλίσει την οικονομία μας. Από το «Εθνος»:

«Αν εκλεγώ Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα επαναδιαπραγματευτώ τη συμφωνία αυτή για να προσθέσω αυτά που σήμερα λείπουν, αποτελεσματικότητα απέναντι στις αγορές. Εύχομαι να μην έχουμε υποβαθμιστεί μέχρι τότε για το συμφέρον της χώρας μου».
- «Δεύτερον, θα φροντίσω να συμπεριληφθούν (στη συμφωνία) όσα λείπουν, όπως η επέμβαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, τα ευρωομόλογα και ένα Ταμείο Οικονομικής Βοήθειας, δηλαδή όλα όσα θα επιλύσουν τη σημερινή πίεση στις αγορές, ώστε τελικά να υπάρξει ανάπτυξη».
- «Αν εκλεγώ Πρόεδρος θα ψηφίσω στο κοινοβούλιο, το οποίο θα είναι και αυτό νέο, εξαιρετικά ακριβή προγραμματικό νόμο δημοσιονομικής πολιτικής, με στόχο την επιστροφή το 2017 στη δημοσιονομική ισορροπία. Θα δεσμευτώ γι' αυτό ενώπιον των Ευρω-παίων εταίρων μας και ενώπιον του γαλλικού λαού».

ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ Ο ΝΙΚΟΣ ΜΠΙΣΤΗΣ ΣΤΗΝ ΔΗΜΑΡ

Ο δικηγόρος Νίκος Μπίστης ήταν στέλεχος του Συνασπισμού της Αριστεράς. Φλογερός υπέρμαχος του εγχειρήματος του εκσυγχρονισμού του πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη τον στήριξε ολοψύχως. Και όχι μόνο . Προσχώρησε με μια ομάδα που ονομάστηκε «ΑΕΚΑΡ» στο Κυβερνητικό ΠΑΣΟΚ και έγινε Υφυπουργός Εσωτερικών.

Τώρα που το ΠΑΣΟΚ πιάνει πάτο στις δημοσκοπήσεις επιστρέφει στην ανανεωτική αριστερά ΔΗΜΑΡ του Φ.Κουβέλη. Πως το είπε ο ποιητής ¨ «Ήσυχα και τακτικά πάω με εκείνον που νικά».

Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΙΛΗΣΕ

Ο Γιώργος Παπανδρέου έδωσε μια ομιλία στο Ελληνοαμερικανικό εμπορικό επιμελητήριο. Είναι φανερό ότι ο άνθρωπος δεν έχει επαφή με την πραγματικότητα ούτε έχει καταλάβει για την ανήκεστο βλάβη που προξένησε στην χώρα. Εκθείαζε τα επιτεύγματα της διετούς διακυβέρνησης του, παρουσιάζοντας την αλήθεια αντεστραμμένη. Έχει καιρό τώρα που θα βγει κι αυτός σε εφεδρεία από τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ να κάνει την αυτοκριτική του.

Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2011

ΜΑΧΗ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΣΧΟΛΙΑ 1]ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

Σε εποχές φτώχειας κατάρρευσης του κράτους ανέχειας και κατήφειας, βρήκαν την ώρα 115 πρώην εκπρόσωποι του λαού βουλευτές, να διεκδικήσουν αναδρομικά μέχρι 250.000 ευρώ έκαστος από το πτωχευμένο ελληνικό δημόσιο, το οποίο μειώνει το κράτος πρόνοιας τους μισθούς και τις συντάξεις, άμα και υπερφορολογεί ότι περπατάει και ότι πετάει. Είναι ένα σημάδι των καιρών το οποίο δείχνει το ήθος και την ευθύνη έναντι της κοινωνίας, των πολιτικών της εκπροσώπων. Δεν μας έφερε αυτό το πολιτικό προσωπικό τυχαία στον πάτο του βαρελιού. Ίσως ψηφίζοντας τους, να βάλαμε και εμείς το χεράκι μας. ΣΒΗΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ

«Πρέπει να βρεθούν τα επιχειρήματα όταν πρόκειται να μην πληρώσεις. Νομίζω ότι το κράτος σήμερα χρησιμοποιείται από τους καπιταλιστές για να καταστρέψουν ότι έχει απομείνει από την κοινωνική συναίνεση. Η Μέρκελ και ο Σαρκοζί υπερασπίζονται το κράτος απέναντι στις αγορές, αλλά και το κεφάλαιο απέναντι στους εργαζόμενους. Χρησιμοποιούν το κράτος για να σβήσουν πολλές δεκαετίες κοινωνικών αγώνων. Δεν είναι το κράτος κατά των αγορών. Αντιθέτως νομίζω ότι το κράτος σήμερα λειτουργεί μαζί με τις αγορές κατά των εργαζομένων. Έχουμε μια σχετικά παρόμοια κρίση με τη δεκαετία του 30. Τότε βρέθηκε μια καλή λύση με την ανάπτυξη του κράτους πρόνοιας». ALAIN LIPIETZ Γάλλος Οικονομολόγος -αναλυτής -πρώην ευρωβουλευτής των πρασίνων {1999-2009}.

ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΚΒΙΑΣΜΟΥΣ

«Χάρη στα παιχνίδια με τους εκβιασμούς για χρεοκοπία και τον φόβο του χάους, δύο πρώην τραπεζίτες , ο Λουκάς Παπαδήμος και ο Μάριο Μόντι ανέλαβαν πρόσφατα την εξουσία σε Αθήνα και Ρώμη. Δεν πρόκειται για απολιτικούς τεχνοκράτες, αλλά για ανθρώπους της δεξιάς,

μέλη της Τριμερούς Επιτροπής, γνωστής για τις καταγγελίες της περί υπερβολικής δημοκρατίας στις δυτικές κοινωνίες».{SERGE HALIMI Διευθυντής της "le mont diplomatique".



Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΑΧΗ



«Η δύσκολη επίπονη, σύγχρονη πολιτική που εξυπηρετεί την Ελλάδα πέρα για πέρα είναι η μάχη με όλα τα μέσα ενάντια στην πολιτική που κυριαρχεί σήμερα στην Ε.Ε Τη συστηματική χρήση βέτο. Την αξιοποίηση όλων των εν δυνάμει συμμαχιών . Τη συγκρότηση μετώπου απέναντι στις παραβιάσεις δημοκρατικών κανόνων από κράτη μέλη της Ε.Ε και θεσμούς της.» [ΝΙΚΟΣ ΚΟΤΖΙΑΣ καθηγητής πανεπιστημίου Πειραιά].











ΤΟ ΣΑΠΙΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ «Σε πρόσφατη εκδήλωση προς τιμήν της, στον Πειραιά, η ιστορικός Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ ενέδωσε στον πειρασμό για τον βλάσφημο παραλληλισμό: πριν από περίπου χίλια χρόνια, το 1081, όταν το Βυζάντιο κατέρρεε οικονομικά, ο αυτοκράτορας Αλέξιος Κομνηνός δήμευσε ολόκληρη την εκκλησιαστική περιουσία και αργότερα ο Μανουήλ Παλαιολόγος δήμευσε τα κτήματα της Μονής Βατοπεδίου. Τώρα που ο τόπος δεινοπαθεί από την κρίση, η Εκκλησία, με ατράνταχτη περιουσία, αρκείται σε «εγκυκλίους παρηγοριάς» και «συσσίτια αγάπης» προς το χειμαζόμενο χριστιανικό πληθυσμό, απομυζά από το κράτος περί τα 300 εκατομμύρια ευρώ ετησίως για μισθοδοσία ιερωμένων, σαν να ήταν δημόσιοι υπάλληλοι, και απολαμβάνει ποικίλες φορολογικές απαλλαγές (ο ευσεβής Β. Βενιζέλος την είχε εξαιρέσει και από το χαράτσι της ακίνητης περιουσίας και υπαναχώρησε μόνο με το θόρυβο που ξεσηκώθηκε). Δρεπάνι υποτίθεται οι οριζόντιες περικοπές στις δημόσιες δαπάνες - με κάποιες ωστόσο σκανδαλώδεις εξαιρέσεις: προκλητικός στόλος χιλιάδων προνομιούχων τα κρατικά αυτοκίνητα· 300 (και όχι 200) οι βουλευτές, 50 αισίως οι υπουργοί μας (έναντι 11 της Πορτογαλίας και 16 της Ιταλίας), στρατιές οι παρατρεχάμενοι και οι σωματοφύλακες, αφορολόγητο το μισό της βουλευτικής αποζημίωσης... Και το τελευταίο: αντί να μειωθεί (στο μισό, προτείνει, μόνη η «Δημοκρατική Συμμαχία»), η κρατική χρηματοδότηση των κομμάτων του Κοινοβουλίου αυξάνεται αυτομάτως κατά 10%! Πώς; Με πονηρή διάταξη του σχετικού νόμου, που ορίζει το ύψος της χρηματοδότησης ως ποσοστό των εσόδων του κρατικού προϋπολογισμού. Έτσι, καταβάλλεται «βρέξει-χιονίσει» (ανεξαρτήτως, δηλαδή, αν θα πραγματοποιηθούν τα προϋπολογισθέντα έσοδα), υπογραμμίζει ο καθηγητής Ν. Αλιβιζάτος σε άρθρο του («Καθημερινή») για «το σκάνδαλο του τραπεζικού δανεισμού» των χρεοκοπημένων ήδη κομμάτων (ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. ήδη χρωστούν μαζί 235 εκατ. ευρώ!) και με μόνη εγγύηση τη... μελλοντική κρατική επιχορήγηση, σε κόμματα που δεν αποκλείεται και να διαλυθούν! Με κρατικοδίαιτη τη γραφειοκρατία τους τα κόμματα όλου του φάσματος, γιατί τάχα να αντιδράσουν;»
ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΟΤΣΗΣ Δημοσιογράφος «ελευθεροτυπία» 12-12-2011
1]Αρθρογράφος της εφημερίδας "Αγώνας της Κρήτης".
ΑΜΑΡΤΩΛΕΣ ΛΕΣΧΕΣ ΣΥΝΟΜΩΤΙΚΕΣ ΛΕΣΧΕΣ; ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ Τι ρόλο παίζουν οι διάφορες λέσχες που έρχονται στο φως της δημοσιότητας όπως η λέσχη "bildermperg" και η "trilateral" όπου συμμετέχουν επίλεκτα μέλη των αστικών κοινωνιών όπως ο οικονομολόγος Μάριο Μόντι, σημερινός πρωθυπουργός της Ιταλίας, και ο Λουκάς Παπαδήμος σημερινός πρωθυπουργός της Ελλάδας; Λειτουργούν συνομωτικά για την κυριαρχία του κόσμου, ή λειτουργούν ως λόμπι συμφερόντων; Μια "λογική" εξήγηση με μαρξιστικό άρωμα, δίνει ο αναγνώστης της "Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας" Βασίλης Γιαννάκοβας όπου και σας παραθέτουμε. "Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι διάφορες «λέσχες» αποτελούν τη σύγχρονη εκδοχή του μασονισμού.

Τα μέλη τους ασκούν επιρροή σε πολιτικό προσωπικό και επηρεάζουν καθοριστικά τις πολιτικές εξελίξεις.

Ομως πίσω από τις "λέσχες", τις "στοές", τις "ομάδες" η λογική της αστικής εξουσίας δεν ταυτίζεται μ' αυτές. Καμιά απ' αυτές τις λέσχες, ακόμη και η πιο ισχυρή, δεν μπορεί να βγει πάνω από το συλλογικό συμφέρον της αστικής τάξης. Στο πλαίσιο αυτού του συλλογικού συμφέροντος αναπτύσσεται ο ανταγωνισμός ανάμεσα σε μονοπώλια, ανάμεσα στις διάφορες μερίδες της κεφαλαιοκρατίας, ανάμεσα στα πολιτικά κόμματα. Επομένως οι ίντριγκες, οι κλίκες, οι συνωμοσίες είναι αναπόσπαστο στοιχείο.

Ακούμε ότι τον κόσμο τον κυβερνά η Goldman Sachs, "οι επτά αδερφές", η "μαύρη αράχνη" κ.λπ. επειδή διάφορα πολιτικά και τεχνοκρατικά στελέχη πέρασαν από τα επιτελεία τους. Και αναρωτιέμαι: Τα υπόλοιπα τραπεζικά μονοπώλια τι κάνουν; Οι κοινωνίες δεν χωρίζονται σε "ελίτ" ή σε μέλη και μη μέλη "λεσχών", "στοών" κ.λπ., αλλά σε τάξεις: την εργατική και αστική!».

Σάββατο 10 Δεκεμβρίου 2011

Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΣ ΑΣΕΒΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΑΛΓΗΣΙΑΣ

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ Ο συνεργάτης της «Ελευθεροτυπίας» Δημήτρης Παπαϊωάννου έγραψε στο Σαββατιάτικο άρθρο του ότι κατέθεσε τα δικαιολογητικά για την σύνταξη του, και θα τα καθυστερήσουν 18 μήνες περίπου, διότι ήταν ασφαλισμένος σε δύο ασφαλιστικά ταμεία. Βρίσκω κι εγώ την ευκαιρία να σας πω, ότι πήρα σύνταξη το 2008 μετά 35 χρόνια ασφάλισης στον Ο.Α.Ε Ήμουν ασφαλισμένο 22 χρόνια στο Τ.Α.Εμπόρων και 13 χρόνια στο ΤΕΒΕ. Για τα 22 χρόνια στο Τ.Α.Ε μου έβγαλαν σύνταξη 427 ευρώ, και για τα 13 του ΤΕΒΕ 475 ευρώ. Καθαρά παίρνω στο χέρι 885 ευρώ. Οι συνάδελφοι συνταξιούχοι του ΤΕΒΕ για τα αντίστοιχα 35 χρόνια στο ίδιο ταμείο εισπράττουν 1.200 ευρώ. Προφανώς οι ολίγιστοι ανευθυνοϋπεύθυνοι εμάς που ήμασταν ασφαλισμένοι σε δύο ομοειδή ταμεία μας τιμωρούν με στέρηση 300 ευρώ μηνιαίως. Λες και παίρνουμε υψηλές συντάξεις οι ανάλγητοι.

Κατεβαίνει και το αφορολόγητο σε 5.000 από 12.000 όπου μεταφράζεται σε 700 ευρώ ετησίως δηλαδή μια περίπου σύνταξη. Συν ότι έκοψαν το δώρο των Χριστουγέννων και άφησαν μόνο 400 ευρώ, του Πάσχα και δίνουν 200 ευρώ, και το επίδομα αδείας 200 ευρώ. Αυτή είναι η Ελλάδα της ασέβειας προς τις παλιότερες γενιές και της αναλγησίας.
ΤΑ ΠΟΛΥΣΥΛΛΕΚΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ Ν.Δ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Τα μεγάλα κόμματα όπως το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ είναι κόμματα πολυσυλλεκτικά, με στόχο να σχηματίζονται πλειοψηφίες για να κυβερνήσουν. Στα κόμματα αυτά υπάρχουν διάφορες τάσεις, ασχέτως ότι είναι κόμματα αρχηγικά και δεν συγκαλούνται τα όργανα ,όπως δεν γίνονται και συνθέσεις. Ο Παπανδρέου π.χ μ`ένα στενό επιτελείο συμβούλων, αποφάσισε να πάει την Ελλάδα στο Δ.Ν.Τ και να υποθηκεύσει το μέλλον της χώρας για δεκαετίες. Ούτε οι βουλευτές του κόμματος του γνώριζαν τις προθέσεις του, απλώς όταν έρχονται σοβαρά νομοσχέδια ψηφίζουν σχεδόν τυφλά εν ονόματι της κομματικής πειθαρχίας. Αυτό λέγεται κοινοβουλευτικό σύστημα έμμεσης δημοκρατίας, και δεν ντρέπονται οι θεράποντες του.
ΟΙ ΔΥΟ ΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ
Στο ΠΑΣΟΚ είναι γνωστές δύο τάσεις από κείμενα που δίνουν κατά καιρούς στην δημοσιότητα. Είναι «η αριστερή πρωτοβουλία» με επικεφαλής τον Γ. Παναγιωτακόπουλο, και «οι Έλληνες σοσιαλιστές» με επικεφαλής τον σημερινό αναπληρωτή υπουργό οικονομικών Παντελή Οικονόμου. Κατά καιρούς αυτές οι τάσεις επικρίνουν την ηγεσία χρησιμοποιώντας αριστερή και φιλολαϊκή φρασεολογία. Στην πραγματικότητα όμως ψηφίζουν πάντα τα νομοσχέδια της κυβέρνησης χωρίς ουσιαστικές αντιρρήσεις. Απόδειξη η ανάληψη ενός καίριου υπουργείου από τον Οικονόμου. Η κριτική τους είναι για το θεαθήναι και για ψηφοθηρία.
ΟΙ ΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ Ν.Δ
Στο κόμμα της Ν.Δ υπάρχουν δύο κύριες τάσεις χωρίς να έχουν κάποιο πολιτικό πρόσωπο για αρχηγό. Είναι η τάση της λεγόμενης «λαϊκής δεξιάς» στην οποία εντάσσεται ο πρώην βουλευτής και πρώην συνδικαλιστής Γιάννης Μανώλης, ο Πάνος Παναγιωτόπουλος με το ειρωνικό προσωνύμιο «ο κόκκινος Πάνος» ο σύμβουλος του προέδρου Φαήλος Κρανιδιώτης, και ο ίδιος ο πρόεδρος της Ν.Δ Αντώνης Σαμαράς. Στην «φιλελεύθερη πτέρυγα» εντάσσονται οι Κωστής Χατζηδάκης, Κυριάκος Μητσοτάκης. Άρης Σπηλιωτόπουλος κ.α Πρόσφατα υπήρξε η κόντρα του παλαίμαχου βουλευτή Σωτήρη Χατζηγάκη όπου μίλησε για «σταγονίδια στην Ν.Δ» και διεγράφη από τον αρχηγό. Απάντησε έχοντας την μύγα ο Φαήλος Κρανιδιώτης με δριμύ χαρακτηρισμούς και κατηγορίες εναντίον του Χατζηγάκη.
Απομένει να δούμε όταν γίνουν οι εκλογές αν ο κόσμος εμπιστευτεί ξανά τα δύο αυτά κόμματα που έφεραν τον τόπο σε αυτό το χάλι.
Παρασκευή, 9 Δεκεμβρίου 2011
ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΩΝ
Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

« Σ΄ αυτό ο συγγραφέας [Μπαχόφεν} διατυπώνει τους ακόλουθους ισχυρισμούς: 1) Ότι οι άνθρωποι στην αρχή ζούσαν σε σεξουαλικές σχέσεις χωρίς περιορισμούς, τις οποίες χαρακτηρίζει εσφαλμένα ως εταιρισμό. 2) Ότι οι τέτοιες σχέσεις αποκλείουν κάθε σίγουρη πατρότητα, ότι επομένως και η παραγωγή μπορούσε να λογαριάζεται μονάχα από τη γυναικεία γραμμή - σύμφωνα με το μητρικό δίκαιο - και ότι αρχικά αυτό συνέβαινε σε όλους τους λαούς της αρχαιότητας. 3) Ότι για το λόγο αυτό εκτιμούσαν και σέβονταν τόσο πολύ τις γυναίκες, που, σαν μητέρες, ήταν οι μοναδικά σίγουροι γνωστοί γονείς της νεότερης γενιάς, ώστε, κατά την αντίληψη του Μπάχοφεν, έφτασαν στην απόλυτη κυριαρχία των γυναικών (γυναικοκρατία). 4) Ότι το πέρασμα στη μονογαμία, όπου η γυναίκα ανήκε αποκλειστικά σ΄ έναν άντρα, περιέκλεινε την παράβαση μιας παμπάλαιας θρησκευτικής εντολής (δηλ. πραγματικά την παράβαση του από παράδοση δικαιώματος των υπόλοιπων αντρών πάνω στην ίδια γυναίκα), μια παράβαση που έπρεπε να εξιλεωθεί ή να εξαγοραστεί η ανοχή της με μια χρονικά περιορισμένη έκδοση της γυναίκας».

Φρίντριχ Ένγκελς «Η καταγωγή της οικογένειας της ατομικής ιδιοκτησίας και του κράτους»

Άλλοι συγγραφείς γράφουν ότι στον προϊστορικό κόσμο της μητριαρχίας, οι άνθρωποι δεν γνώριζαν πως γίνονται τα παιδιά. Την πατρότητα του παιδιού την ανακάλυπταν από την ομοιότητα στο πρόσωπο του άνδρα. Στην αρχαία Αθήνα η γυναίκα δεν είχε καμιά εξουσία. Ήταν κτήμα αρχικά του πατέρα της, και μετά τον γάμο του άνδρα της. Οι γυναίκες ζούσαν σε χωριστά δωμάτια και ήταν υπεύθυνες του μεγαλώματος των παιδιών και του νοικοκυριού. Στην αρχαία Αθήνα ήταν σχεδόν νόμιμο και αποδεκτό καθεστώς η ομοφυλοφιλία. Είχε όμως τον χαρακτήρα του στενού δεσμού και φιλίας του μεγαλύτερου προς τον έφηβο όπου του μάθαινε ως δάσκαλος και εραστής τον τρόπο ζωής. Στον μεσαίωνα οι Φράγκοι σταυροφόροι που έλαβαν μέρος στην απελευθέρωση των Αγίων τόπων, έβαζαν στις γυναίκες τους ζώνες αγνότητας κλειδωμένες με λουκέτα, για να διατηρήσουν την αγαμία όσο θα λείπουν στην μακρινή εκστρατεία τους. Στον εικοστό αιώνα ακόμη και μετά την ανάπτυξη του φεμινιστικού κινήματος η γυναίκα άργησε να αποκτήσει δικαιώματα. Στην Ελλάδα π.χ δικαίωμα ψήφου απέκτησε το 1951. Η παρθενία και η αγνότητα ήταν το χαρακτηριστικό γνώρισμα που ήταν αναγκαίο, στην γυναίκα για να είναι εντός των ηθικών ορίων. Το έθιμο της προίκας που έπρεπε να δώσουν οι γονείς κοριτσιών στον γαμπρό, ήταν επίσης κυρίαρχο.
ΓΙΑ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΕΤΕ ΤΟ ΕΝΙΑΙΟ ΠΑΛΑΪΚΟ ΜΕΤΩΠΟ -ΕΠΑΜ
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

Παραθέτουμε ορισμένες απαντήσεις από την ιστοσελίδα της"Σεισάχθειας" για να πληροφορηθούν όσοι ενδιαφέρονται για την ταυτότητα και τους σκοπούς του ΕΠΑΜ Είναι το ΕΠΑΜ κόμμα;
Όχι δεν είναι. Η ίδρυση κόμματος απαιτεί ιδεολογική ταυτότητα. Το ΕΠΑΜ δεν μπορεί να έχει μια τέτοια ενιαία ιδεολογική ταυτότητα και ούτε η ενότητά του μπορεί να βασίζεται σε αυτήν. Και αυτό, γιατί φιλοδοξεί να εκφράσει ως Μέτωπο διαφορετικές ιδεολογικές ταυτότητες, διαφορετικές κομματικές καταγωγές και εντάξεις στη βάση των πολύ συγκεκριμένων στόχων πάλης που έχει θέσει ως βάση της ενότητάς του. Δεν αρνείται σε κανέναν την κομματική ή ιδεολογική του ταυτότητα, απλά τον καλεί να παλέψει οργανωμένα για τους κοινούς στόχους.


Τι σηματοδοτεί το κάλεσμα για ΕΠΑΜ;
Είναι ένα προσκλητήριο αγωνιστικής συνεύρεσης στη βάση ορισμένων άμεσων κοινών στόχων. Όποιος λοιπόν περιμένει «ειδική πρόσκληση» για να συμμετάσχει, ή περιμένει να δει ταγούς για να προσχωρήσει, ατύχησε. Όποιος θέλει να προσχωρήσει ως στρατηγός του κινήματος, περιμένει μάταια την «ειδική πρόσκληση». Το ΕΠΑΜ δεν ψάχνει για οπαδούς μιας δράκας αυτόκλητων σωτήρων, ή επωνύμων. Αντίθετα φιλοδοξεί να αποτελέσει μια οριζόντια οργάνωση απλών αγωνιστών χωρίς διαχωρισμούς ιεραρχίας, χωρίς ηγέτες και ηγετίσκους, χωρίς επώνυμους παράγοντες, ή ιδρυτές και πεφωτισμένους καθοδηγητές.
Γιατί ΜΕΤΩΠΟ;
Μέτωπο σημαίνει συμμαχία δυνάμεων. Όμως όχι μια οποιαδήποτε συμμαχία, ή συσπείρωση, αλλά μια συμμαχία σε παράταξη μάχης. Όπως ακριβώς ήταν στην αρχαιότητα οι ενιαίες γραμμές οπλιτών, όπου η μια ασπίδα, κάλυπτε την διπλανή της, χωρίς διακριτικά και ιεραρχία. Το ΕΠΑΜ είναι μια μάχιμη συμμαχία με επίκεντρο την άμεση απελευθέρωση, εθνική και κοινωνική, του λαού αυτής της χώρας. Πρόκειται για ένα καθήκον που υπερβαίνει κατά πολύ την όποια προετοιμασία για εκλογές.
Γιατί ΕΝΙΑΙΟ;
Η συγκρότηση του ΕΠΑΜ είναι ενιαία γιατί δεν αναγνωρίζει στις γραμμές του οργανωμένες συνιστώσες.Η συγκρότηση του ΕΠΑΜ είναι ενιαία γιατί καταπολεμά τις διαιρέσεις μέσα στους κόλπους του λαού και των εργαζομένων που εμφυτεύει η ολιγαρχία, η εξουσία και η προπαγάνδα της. Η οργάνωση του ΕΠΑΜ δεν μπορεί παρά να είναι ενιαία, δηλαδή να εξασφαλίζει ισοτιμία σε όλα τα μέλη της ανεξάρτητα ιδεολογίας ή κομματικής ταυτότητας και να θέτει ενιαία καθήκοντα στη βάση των κοινών στόχων που συνιστούν την κεντρική πολιτική συμφωνία.
Γιατί ΠΑΛΛΑΪΚΟ;
Παλλαϊκό, είναι το κίνημα που το υποστηρίζει η συμπάθεια της τεράστιας πλειοψηφίας του πληθυσμού. Παλλαϊκό, είναι το κίνημα που διεκδικεί την κατάκτηση της δημοκρατίας με τρόπο τέτοιο που επιτρέπει και εγγυάται την ελεύθερη έκφραση του ίδιου του λαού χωρίς διαμεσολαβητές σε όλα τα επίπεδα της δημόσιας ζωής. Παλλαϊκό, είναι το κίνημα που διεκδικεί την εθνική κυριαρχία και την εθνική ανεξαρτησία, όχι με όρους νομότυπους και αμφίβολους, αλλά στο έδαφος της κυριαρχίας του ίδιου του λαού, δηλαδή του αυτοκράτορος λαού, όπως έλεγε ο Ρήγας.
Τι σημαίνει για εμάς πατριώτης Έλληνας;
Ο λαός για εμάς είναι ένα πολύ συγκεκριμένο ιστορικό κοινωνικό μόρφωμα που διακρίνεται από τις εσωτερικές ταξικές σχέσεις που τον διέπουν, αλλά και από τους πανεθνικούς δεσμούς που χαρακτηρίζουν την συνοχή του. Η Ελλάδα ανήκει σε όλους εκείνους που την θεωρούν πατρίδα τους όχι για λόγους φολκλόρ, ή γιατί έχουν περιουσιακές διεκδικήσεις από αυτήν, αλλά γιατί έχουν συνδέσει άρρηκτα την επιβίωση τη δική τους και της οικογένειά τους μ' αυτόν τον τόπο. Να γιατί Έλληνας σήμερα δεν είναι εκείνος που με προσποιητή υπερηφάνεια διαλαλεί την καταγωγή του, αλλά αυτός που αγωνίζεται γι' αυτόν τον τόπο. Να γιατί πατριώτης δεν είναι όποιος μιλά για πατρίδα, αλλά μόνο εκείνος που την διεκδικεί από τον ζυγό και την τυραννία.
Γιατί αυτοί οι στόχοι;
Οι στόχοι δεν επιλέχτηκαν με βάση το τι νομίζουμε εμείς ως πρωτεύον ή κύριο, αλλά τι συνιστά αντικειμενικά άμεση και ζωτική ανάγκη για τη χώρα και το λαό της. Μπορεί σήμερα κανείς να μιλήσει για οποιοδήποτε άλλο πρόβλημα, να απαιτήσει τη λύση οποιουδήποτε άλλου κρίσιμου ζητήματος, αν πρώτα δεν ξεμπερδέψει με το χρέος και το ευρώ; Ποια είναι σήμερα τα βασικά εργαλεία με τα οποία διαλύεται η κοινωνία και οδηγείται στην ανέχεια, τσακίζεται η εργασία και γενικά εκποιείται η χώρα; Είναι ή δεν είναι το χρέος και το ευρώ;
Μήπως τα αιτήματα είναι πολύ "οικονομίστικα";
Συνήθως για "οικονομίστικα αιτήματα" μιλάνε όσοι θεωρούν την οικονομία σαν μια παρακατιανή δραστηριότητα όπου ο πολίτης αναγκάζεται να κατέβει από τα νεφέλη του μεταφυσικού διαλογισμού και να ασχοληθεί με τα τερπνά της υλικής του επιβίωσης. Σε όσους σκέφτονται έτσι λέμε απλά ότι δεν χρειάζεται να κατέβουν στη γη, ας μείνουν να διαλογίζονται στην Νεφελοκοκκυγία όπου κατοικοεδρεύουν. Κι όταν με το καλό ανακαλύψουν την θεία αποκάλυψη ας έρθουν να την ανακοινώσουν στην ανθρωπότητα. Μέχρι τότε εμείς ας φροντίσουμε να μην πεινάσει ο κόσμος και να μην καταστραφεί ολοσχερώς αυτή η χώρα, ώστε να έχουμε κατόπιν την πολυτέλεια να διαλογιζόμαστε για το ιδανικό.
Μπορούμε να υπερβούμε την "κατάρα" των ιδεολογικών διαφορών;
Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα και μόνο το ΕΠΑΜ το θέτει. Αν δεν μάθουμε να βάζουμε στην άκρη τις διαφορές μας προκειμένου να πετύχουμε τους κοινούς στόχους, ούτε μέτωπο στήνεται, ούτε σωτηρία μπορεί να υπάρξει. Αν δεν μάθουμε ότι κανενός είδους κόντρα για ευρύτερα ιδεολογικά και πολιτικά ζήτημα δεν πρέπει να στέκεται εμπόδιο στην κοινή δράση για τους κοινούς στόχους, τότε είμαστε άξιοι της μοίρας που οι επικυρίαρχοι έχουν προετοιμάσει για όλους μας.
Υπάρχει κριτήριο επιτυχίας στην συγκρότηση των τοπικών πυρήνων του ΕΠΑΜ;
Κριτήριο για εμάς της επιτυχίας του μετώπου είναι το πόσο χρήσιμο θα αποδειχθεί στην πράξη για τον λαό και τα προβλήματά του. Ένα μέτωπο που δεν μπορεί να συμβάλει στην οργάνωση του λαού, στην άμεση αντιμετώπιση των πιο ζωτικών προβλημάτων του, τότε δεν αξίζει να υπάρχει. Οφείλει να διαλυθεί.
Ποιες είναι οι κατευθύνσεις που επιβάλλεται να ακολουθήσουν οι τοπικοί πυρήνες του ΕΠΑΜ;
Η δημιουργία ενός παλλαϊκού κινήματος «δεν πληρώνω» την έκτακτη εισφορά της φορολογίας και γενικά τα χαράτσια υπέρ των δανειστών της χώρας.
Η αποτροπή της εκποίησης της χώρας μέσα από μαζικές δράσεις τέτοιες που να επιτρέψουν όχι μόνο την αφύπνιση της κοινωνίας για την καταστροφή που συντελείται, αλλά και για να γίνει προσωπική υπόθεση του κάθε Έλληνα πολίτη το ξεπούλημα της ιδιωτικής και δημόσιας περιουσίας αυτής της χώρας.
Η δημιουργία ενός πλατύτατου δικτύου κοινωνικής αλληλεγγύης με βασική επιδίωξη την αντιμετώπιση των πιο ακραίων εκδοχών ανέχειας και εξαθλίωσης.http://epam-patras.net/