ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΟΛΩΝ
Ο πόλεμος για το φαί δεν έχει αρχή και

τέλος. Ο χορτασμένος κρύβει το βιός του
εις το κελάρι με τάξη, για να μην τρέξει
ο πεινασμένος να το αρπάξει.
Κι αν δεν του δώσει λίγο να φάει ο χορτασμένος
για να λαδώσει το αντεράκι του ο πεινασμένος.
Πυρ και μανία θα γίνει, και σαν λαμπάδα αναμμένη
την απελπισία του θα περιφέρει στην οικουμένη.
Έρημος φτωχός και καταφρονεμένος,
για εκδίκηση, λαύρος, με το καλάσνικωφ στο χέρι
και πυρομαχικά στην μέση ζωσμένος.
Στη γωνιά του θα αναρωτιέται γιατί η σύντομη ζωή του
άδικα να σπαταλιέται.


Και θα ρωτά χωρίς απόκριση. ,Γιατί να γεννηθώ σε ένα καλύβι
κι όχι σε ακριβό Περσικό χαλί σαν τον Χαλίφη;;
Θα καταριέται σε τόνο ύστερο για καθετί μίζερο.
Την ώρα που γεννήθηκε στο κόσμο αυτόν τον γκρίζο ,
την μάνα που τον έφερε σε δήθεν
κοινωνία, όπου αποδείχθηκε μία ζούγκλα με θηρία.
Είναι έτοιμος να τους κάψει όλους οργισμένος ,και
από το κοινωνικό σώμα αποβλημένος.
Τίποτα δεν είχε για να χάσει, σε ένα
κόσμο που τον είχε ξεβράσει.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΒΙΑ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Ο πόλεμος για το φαί δεν έχει τέλος. Ο χορτασμένος κρύβει το βιός του στο κελάρι για να εμποδίσει τον πεινασμένο να το πάρει. Μ.Δ
Αυτές τις ημέρες η βία και η θανατηφόρος εγκληματικότητα έχει πάρει διαστάσεις τρόμου εξαιτίας και της υπερπροβολής της, όπως συνήθως, {αυτή τη φορά όχι κι άδικα} από τα μέσα ενημέρωσης. Ένας άνδρας διαμελίζεται πιθανώς την στιγμή που πήγε να πυροδοτήσει βόμβα. Ένα αγοράκι δεκαπέντε ετών σκοτώνεται την στιγμή που ψάχνει παλιοσίδερα στα σκουπίδια, και έρχεται σε επαφή με εκρηκτικό ωρολογιακό μηχανισμό, ενώ η δεκάχρονη αδελφούλα του τραυματίζεται σοβαρά στους οφθαλμούς με κίνδυνο τύφλωσης. Δολοφονείτε εν ψυχρώ ανύποπτος άνδρας σε πρακτορείο προ-πό, στα Κάτω Πατήσια, και τραυματίζεται στην ίδια περιοχή άλλο άτομο , σε κατάστημα σε απόπειρα ληστείας.
Δολοφονείται εντωμεταξύ το ίδιο διάστημα, συνταξιούχος αξιωματικός του στρατού,
με τσεκούρι και τραυματίζεται η σύζυγος του, στην ίδια περιοχή πάλι, σε απόπειρα ληστείας. Όπως βλέπουμε η βία εκφράζετε με την μέθοδο της ατομικής τρομοκρατίας, στην πρώτη και δεύτερη περίπτωση, και σε ληστείες και εγκλήματα κατά της ζωής στη δεύτερη και τρίτη περίπτωση. Είτε η βία έχει ιδεολογοπολιτικά αίτια , είτε προέρχεται από παράβαση του κοινού ποινικού δικαίου, φέρνει τα ίδια ολέθρια αποτελέσματα. Τον θάνατο αθώων ανθρώπων σε πολιτισμούς όπως ο σύγχρονος πολιτισμός,
όπου έχουν γίνει κοινωνικοί αγώνες για σεβασμό και προστασία της ζωής της ιδιοκτησίας, και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, Όπως και για τα ανθρώπινα δικαιώματα όπου προστατεύονται από το Σύνταγμα της χώρας μας και τις διεθνείς συμβάσεις. Όσο τα κοινωνικά προβλήματα θα διογκώνονται και νέες ομάδες ανθρώπων θα μπαίνουν στο περιθώριο, τόσο το μικροέγκλημα κυρίως θα αυξάνεται ραγδαία.
Σκηνές επίσης βίας με το κιλό, παράγονται και προβάλλονται σε τηλεοπτικά και κινηματογραφικά φίλμς. Στον μιμητισμό αυτόν πέφτουν θύματα ανώριμοι έφηβοι αλλά και παιδιά όταν εκτεθούν πολλές ώρες βλέποντας σκηνές βίας όπου ξυπνούν τη νύκτα με εφιάλτες. Το σύστημα παράγει βία, όπως και τα αστυνομικά και στρατιωτικά σώματα είναι σώματα τα οποία υπό ορισμένο καθεστώς παράγουν βία. Βεβαίως ένα κράτος δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς αστυνομία και στρατό. Μονάχα στην χώρα της ουτοπίας υπάρχουν τέτοιες κοινωνίες. Στους τοίχους υπάρχουν συνθήματα όπως¨
«Βία στην βία των αφεντικών». ή «Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη»
Το σύστημα του καπιταλισμού βασίζεται στην εκμετάλλευση ανθρώπου, από άνθρωπο. Διεξάγονται όμως και συνεχείς κοινωνικοί και συνδικαλιστικοί αγώνες για την βελτίωση της ζωής των εργαζομένων και δεν χρειάζονται βίαιες ενέργειες ανατροπής , διότι και όπου έγιναν κατέρρευσαν σαν χάρτινος πύργος. Ασφαλώς σε μια ευνομούμενη κοινωνία πλουραλιστική δημοκρατική, νόμος είναι οι συλλογικές συμβάσεις εργοδοτών και εργαζομένων κι όχι το δίκιο του εργαζόμενου μονάχα.
Σε κάθε κοινωνία ο αγώνας για την βελτίωση της ποιότητας της ζωής και για μια δικαιότερη κοινωνία δεν έχει τέλος. Ευτυχισμένο τέλος έχουν μονάχα τα παραμύθια κα όχι η πραγματική ζωή. Γράφει ο περίφημος Λιβανέζος φιλόσοφος -ποιητής Χαλίλ Γκιμπράν στην ποιητική συλλογή «Ο προφήτης» για «το έγκλημα και την τιμωρία» «Ο δολοφόνος δεν είναι ανεύθυνος ια την δολοφονία του .Και ο ληστεμένος δεν είναι λιγότερο αθώος που ληστεύθκε. Ο δίκαιος δεν είναι αθώος για τις πράξεις του κακού, και αυτός που έχει καθαρά χέρια δεν είναι αθώος για τις πράξεις του εγκληματία. Ναι ο ένοχος είναι συχνά το θύμα του ζημιωμένου. Και ακόμη πιο συχνά ο καταδικασμένος είναι εκείνος που σηκώνει το βάρος για τους αθώους και τους άμεμπτους. Δεν μπορείτε να διαχωρίσετε τους δίκαιους από τους άδικους και τους καλούς από τους κακούς. Γιατί στέκουν δίπλα ,δίπλα μπροστά στο πρόσωπο του ήλιου , όπως η μαύρη κλωστή και η άσπρη είναι μαζί υφασμένες. Και όταν η μαύρη κλωστή σπάσει, ο υφαντουργός θα κοιτάξει όλο το ύφασμα και θα εξετάσει επίσης και τον αργαλειό».

Ο ΗΛΙΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ
Αδέρφια μου όλου του κόσμου ελάτε
να αγκαλιαστούμε, να σηκώσουμε τον ήλιο
ψηλά να αγαπηθούμε.
Ο ουρανός μας ανήκει, ο ήλιος και το
φεγγάρι. Κανένας δεν μπορεί, το χώμα το
δικό μας , την ομορφιά της φύσης ,να μας πάρει.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

ΛΑΪΚΙΣΜΟΣ ΑΠΟ ΜΜΕ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΕΛΛΑΔΑΣ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
«Αδέρφια μου όλου του κόσμου ελάτε να αγκαλιαστούμε να σηκώσουμε τον ήλιο ψηλά να αγαπηθούμε». Μ.Δ.
Τον τελευταίο καιρό υπήρξε ένας λαϊκισμός αλληλοκατηγοριών και προπαγάνδας,
ανάμεσα σε λαϊκίστικα έντυπα Γερμανίας και Ελλάδας. « Οι τεμπέληδες σπάταλοι και ανεπρόκοποι Έλληνες» από την μία πλευρά «οι Γερμαναράδες , Ναζί που κατέστρεψαν την Ελλάδα και δεν την αποζημίωσαν» από τη άλλη πλευρά.
Αυτοί οι χαρακτηρισμοί ένθεν και ένθεν είναι φασιστικοί χαρακτηρισμοί, και ισοπεδωτικοί , και βασίζονται σε στερεότυπα. Πολτοποιούν την διαφορετικότητα των ανθρώπων, και τους εντάσσουν όλους σε μια κατηγορία ως ενιαίο σύνολο. Όμως¨ «Ο άνθρωπος είναι το μοναδικό δημιούργημα της φύσης που γεννιέται μια φορά και ποτέ ξανά». Όπως έχει γράψει κι ο νομπελίστας Γερμανός συγγραφέας Χέρμαν Έσσε. «Εσείς οι Γερμανοί». «Εμείς οι Έλληνες». Αυτή η φρασεολογία θυμίζει χούλιγκανς και φανατικούς οπαδούς ποδοσφαιρικών ομάδων, χωρίς δική τους σκέψη και άποψη και κυρίως χωρίς γνώση των δύο λαών. Οι λαϊκιστές και των δύο πλευρών ας μην ξεχνούν
ότι ο Γερμανικός λαός σε περιόδους απελπισίας ψήφισε και ανέδειξε τους ναζί αλλά είναι και ο πρώτος που υπέστη τα στρατόπεδα συγκέντρωσης των αντιφρονούντων , και τις δολοφονίες των Εβραίων και των διαφορετικών , πριν ο ναζισμός αιματοκυλήσει ην Ευρώπη. Παρά την αυστηρότητα της Συντηρητικής Γερμανίδας Καγκελαρίου ,
Αγκέλας Μέρκελ που ως η ισχυρότερη χώρα της Ευρωζώνης παρουσιάζεται ως θεματοφύλακας του συμφώνου σταθερότητας, το ζήτημα είναι πολιτικό. Η Ελλάδα υπέγραψε ένα σύμφωνο σταθερότητας που δεν εφαρμόζει, {Δεν κρίνω εάν τώρα εάν έπρεπε να το υπογράψει ή όχι} {μετά την κρίση και οι άλλες χώρες}και από την άλλη η Ελληνική διοίκηση με την ανεύθυνη σπάταλη, και εις όφελος των μεγάλων και μικρών συμφερόντων διαχείριση, έχει φέρει την χώρα σε δεινή οικονομική θέση. Ένα άλλο θέμα επίσης σοβαρό είναι οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές που εφαρμόζουν τα συντηρητικά και φιλελεύθερα κόμματα της Ευρώπης, πολιτικές οι οποίες ευνοούν τις αγορές, και τις αφήνουν ως κυρίαρχες να καθορίζουν τις πολιτικές των κρατών και κυβερνήσεων. Είναι πολύ εύκολο να διοχετευτεί η οργή του Γερμανικού λαού για το δεκαετές πρόγραμμα λιτότητας που τους υπέβαλε η εκάστοτε Γερμανική ηγεσία, με καθήλωση των μισθών , «στους τεμπέληδες Έλληνες» παρά στο χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο και στις Γερμανικές πολυεθνικές που θησαυρίζουν, όπως είναι ευκολότερο και για τα λαϊκίστικα Ελληνικά έντυπα να στοχοποιήσουν τους Γερμανούς για τα λάθη, και την φαυλότητα των Ελληνικών κυβερνήσεων διαχρονικά. Οι νεότεροι Γερμανοί δεν εργάζονται πολύ, ούτε έχουν την παλιά πειθαρχία των Πρώσων. Φροντίζουν και για το ευζήν εργάζονται 40 ώρες την βδομάδα έναντι των Αμερικανών που εργάζονται 41 ώρες εβδομαδιαίως. Το μεταπολεμικό θαύμα της Γερμανίας δεν το πραγματοποίησαν μόνοι τους οι Γερμανοί, αλλά με την βοήθεια των ξένων εργατών μέσα στους οποίους ήταν και 300.000 Έλληνες. Σήμερα ζουν στην Γερμανία 350.000 Έλληνες, όπου εργάζονται ή έχουν επιχειρήσεις και προοδεύουν. Για το κατοχικό δάνειο λέει ο Γερμανοελληνας καθηγητής ιστορίας στο πανεπιστήμιο Αθηνών Χάγκεν Φλάϊσερ στην «Ελευθεροτυπία» ότι ¨ «Θα πρέπει να πιέζουν οι Ελληνικές κυβερνήσεις διότι τα δάνεια επιστρέφονται και μεταξύ φίλων».
Οι Γερμανοί διανοούμενοι είναι εκείνοι οι οποίοι λάτρεψαν και διέδωσαν το αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό ίσως και από ανταγωνισμό με τους Γάλλους οι οποίοι ήταν Λατινογενείς. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να καλλιεργείται μια σχέση φιλίας μεταξύ των λαών της Ευρώπης μέσα στα πλαίσια κοινών αγώνων για μια ΕΥΡΩΠΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ και όχι των τραπεζών και των μονοπολίων.

Ταξίδευσε το 12ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης
« H ΛΙΣΤΑ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ»
Παρασκευή Σάββατο Κυριακή 26-27-28-3-2010 στο «Μεγάλο Αρσενάλι»
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Η Νότιος Αμερική είναι ο κατεξοχήν χώρος επιρροής των ΗΠΑ, όπου στήριξαν και εξέθρεψαν δικτατορικά καθεστώτα για να υπηρετηθούν με το καλύτερο τρόπο , τα συμφέροντα των πολυεθνικών εταιριών τους, για την καταλήστευση του ορυκτού πλούτου και των υδρογονανθράκων των χωρών αυτών. Μία τέτοια περίπτωση ήταν και η ιστορία της δικτατορίας του στρατηγού Βιντέλα το 1976 στην Αργεντινή.
Το ντοκιμαντέρ του δημοσιογράφου Παύλου Νεράτζη με τίτλο «Η λίστα της σιωπής» παρουσιάζει με συνεντεύξεις και ντοκουμέντα την φρίκη των 30.000 αγνοουμένων-«εξαφανισμένων» της εποχής εκείνης. Η δικτατορία του Βιντέλα όπως και κάθε δικτατορία ,είναι η δικτατορία της μεγαλοαστικής και αστικής τάξης ενάντια στους εργαζόμενους , όταν βλέπει ότι κινδυνεύουν τα συμφέροντα της και αδυνατεί να ελέγξει την κατάσταση. Το στρατοκρατικό καθεστώς του στρατηγού Βιντέλα συνέλαβε και βασάνισε στις διάφορες φυλακές της Χώρας τους αντιφρονούντες. Ένοπλα στρατιωτικά και αστυνομικά αποσπάσματα πήγαιναν στα σπίτια έκαναν έρευνες λεηλατούσαν και συλλάμβαναν όσους ήταν αγωνιστές, για ένα καλύτερο κόσμο . Οι περισσότεροι από αυτούς, ήταν νέοι φοιτητές άντρες και γυναίκες, και άλλοι είχαν οικογένειες με μικρά παιδιά, ή γυναίκες σε προχωρημένη εγκυμοσύνη. Τα τέρατα αυτά έβαζαν σε αεροπλάνα τους αγωνιστές, τους νάρκωναν οι συνεργάτες τους γιατροί με δύο ενέσεις, και ύστερα άνοιγαν τις πόρτες των αεροπλάνων τους πέταγαν στα ποτάμια και στη θάλασσα και τους έπνιγαν.
Τα μικρά παιδιά τα έπαιρναν οι χουντικοί και τα έδιναν σε στρατιωτικούς, που δεν είχαν παιδιά για υιοθεσία. Οι μανάδες και οι γιαγιάδες των παιδιών έψαχναν τους δικούς τους {παιδιά κι εγγόνια} και τους ανακοίνωναν ή ότι «εξαφανίσθηκαν» ή ότι «αυτοκτόνησαν».
Κάποια στιγμή οι γιαγιάδες των μικρών παιδιών οργανώθηκαν σε μαζικό κίνημα, το κίνημα των «γιαγιάδων» πήγαν σε ξένες πρεσβείες διαμαρτυρήθηκαν και ύστερα άρχισαν να διαδηλώνουν αψηφώντας το καθεστώς. Κάποτε η χούντα του Βιντέλα έπεσε μετά την ήττα της, από την Αγγλία της Μ. Θάτσερ το 1984 στον πόλεμο των νησιών Φώκλαντς. Ανάμεσα στους αγνοούμενους ήταν και περίπου 90 Αργεντίνοι, Ελληνικής καταγωγής. Οι χουντικοί δεν τιμωρήθηκαν γιατί ακόμη ο στρατός είχε μεγάλη δύναμη. Μόλις τέλειωνε το ντοκιμαντέρ και άνοιγαν τα φώτα μια στυφή γεύση ερχόταν στο στόμα των ανύποπτων θεατών από την αγριότητα των ανθρώπων όταν κατέχουν απόλυτη και ανεξέλεγκτη εξουσία. Άλλωστε και η Ελλάδα έχει γνωρίσει στην ταλαιπωρημένη χώρα μας, και ο λαός της έχει ζήσει στο πετσί του, τρις δικτατορίες στον εικοστό αιώνα. Το 1924-25 το στρατιωτικό κίνημα του Θεόδωρου Πάγκαλου, το 1936-40 την δικτατορία του Ι. Μεταξά και το 1967-74 την δικτατορία των τριών «αδελφών» Γ.Παπαδόπουλου Ν. Μακαρέζου, και Ν.Παττακού Παρά την σκληρότητα τους, και τα βασανιστήρια και τις εξορίες, που υπέβαλλαν οι Ελληνικές δικτατορίες τους αριστερούς, και κεντροαριστερούς διαφωνούντες, αλλά και τις δολοφονίες όπως αυτή του δημοκρατικού δικηγόρου Νικηφόρου Μανδηλαρά ή την αναπηρία του ταγματάρχη Μουστακλή το 67-74 φαντάζουν ως ήπιες δικτατορίες, εμπρός στην αιματοβαμμένη άγρια δικτατορία του Βιντέλα στην Αργεντινή.

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Δημοκρατία ω ωραία δεσποινίς,
τα παλικάρια σου υπόσχονται,
αιώνια πίστη και αφοσίωση.
Μα σε απατούν με την πρώτη
ευκαιρία, με την αντίπαλο σου
φαυλοκρατία, και την εξαδέλφη
της την δικτατορία.
Πανώρια κόρη δημοκρατία πιασμένη
χέρι χέρι με την αγαπημένη σου
αδελφή ελευθερία. Πόσος αγώνας
και κόπος χρειάζεται για να είναι κανείς
πιστός στα πλούσια χαρίσματα σου.

ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

ΠΩΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΉΘΗΚΕ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΡΕΟΣ;
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
ΟΙ ΚΛΕΦΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΨΕΥΤΕΣ
«Δημοκρατία είν` η μάνα της πολιτικής η χρυσοχέρα κι η κόλαση η μητέρα του παραδείσου». ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΟΥΖΟΣ
Κατ`αρχήν θάθελα να θέσω ένα ρητορικό ερώτημα. Ποιός κυβερνά την Ελλάδα, την Ευρώπη,
την Αμερική και τον κόσμο; Οι λαοί ή οι αγορές; Πάντως στην περίπτωση της χώρας μας αλλά και στην Ε.Ε. οι αγορές κυβερνούν και επιβάλλουν μέτρα λιτότητας τα οποία εκτελούν οι κυβερνήσεις σαν πειθήνια όργανα τους. Ας επιστρέψουμε τώρα στα του οίκου μας.
Τον τελευταίο καιρό και ιδιαίτερα από τότε που ανέβηκε το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία
υπάρχει μια δημοσιονομική τρομοκρατία άνευ προηγουμένου. Ασκείται από τα μέσα ενημέρωσης των διαπλεκομένων με την εξουσία μεγαλοεπιχειρηματιών.
Στήνεται το σκηνικό και γράφεται το σενάριο ότι για την υπερχρέωση του κράτους δεν φταίνε οι τράπεζες, το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο τα «γκόλντεν μπόις» και οι όμιλοι επιχειρήσεων αλλά οι εργαζόμενοι, και ο δημόσιος τομέας που ασφαλώς χρειάζεται όχι κατακρήμνιση αλλά εκσυγχρονισμό, και σωστή οργάνωση και λειτουργία.. Προσπαθεί η προπαγάνδα του καπιταλισμού, στο εκμεταλλευτικό σύστημα εκείνο όπου υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, να ενοχοποιήσει τους μισθοσυντήρητους παραγωγούς όπου πάνω τους κτίζεται η υπεραξία, κι όπου μοχθούν για να πλουτίσει το κεφάλαιο, ότι αυτοί φταίνε γιατί τάχα μου υπερκαταναλώνουν διάφορα υλικά αγαθά.
Είναι γνωστό ότι το ένα τρίτο της κοινωνίας ζει κάτω από το όριο της φτώχειας.
Ότι υπάρχουν μικροσυνταξιούχοι που πένονται, ότι η ανεργία βαίνει συνεχώς διογκούμενη. Είναι φανερό ότι υπερκαταναλώνουν, οι έχοντες το χρήμα, οι οποίοι ζουν προκλητικά και φοροδιαφεύγουν νόμιμα, γιατί έχουν ψηφίσει νόμους στα μέτρα τους προκαλώντας το κοινωνικό σύνολο. Εξαιτίας της κρίσης του καπιταλισμού την οποία δημιούργησε η απληστία των χρηματοπιστωτικών κύκλων, προσπαθούν τώρα να φορτώσουν την κρίση στους εργαζόμενους, για να πληρώσουν οι αθώοι και αμέτοχοι, τις απατεωνιές και την απληστία των εχόντων και κατεχόντων. Να πληρώσουν με μείωση μισθών για να είναι ανταγωνιστικά τα μονοπώλια και να συσσωρεύουν περισσότερα κέρδη εις βάρος των μισθοσυντήρητων και μεσαίων στρωμάτων. Αλήθεια γνωρίζει ο Ελληνικός λαός πως δημιουργήθηκε το τεράστιο δημόσιο χρέος; Δημιουργήθηκε¨ 1ον Από τις τεράστιες αμυντικές δαπάνες τις υψηλότερες στην Ευρωπαϊκή ένωση.2ον Από το κόστος των ολυμπιακών αγώνων.3ον
Από το φόρτωμα στο δημόσιο του ασφαλιστικού συστήματος των τραπεζοϋπαλλήλων το οποίο έπρεπε να επωμιστούν οι τράπεζες. 4ον Από τα 28 δις όπου έδωσε το δημόσιο στις τράπεζες. Μπορεί να ήταν ένα μόνο μέρος μετρητά αλλά και οι εγγυήσεις χρήμα είναι .5ον Επειδή το χρέος είναι διαχρονικό να σας θυμίσω το χάρισμα δις δρχ. τότε στους μεγαλομετόχους των μεγάλων ΠΑΕ τον παλιό «καλό» καιρό; Ή τις υποχρεωτικές εξόδους των σαραντάρηδων υπαλλήλων των ΔΕΚΟ, για να πωληθούν ως φιλέτα στο κεφάλαιο, όπου φορτώνουν οι επιχειρηματίες επίσης το βάρος στο κράτος.
Να συνυπολογίσουμε και το κόστος του 2% όπου ενθυλάκωσε το «εκλεκτό» πολιτικό και εξουσιαστικό προσωπικό από τα στελέχη της ΖΗΜΕΝΣ της ΝΤΈΜΛΕΡ και των υπόλοιπων λαδιάρικων μεγαλοεταιρειών ;
Βγάλτε λοιπόν φίλοι μου συμπέρασμα για τους υπαίτιους της κρίσης του χρέους , και για την ανίερη προπαγάνδα τους. Εκείνο το οποίο είναι αρκούντως απογοητευτικό ότι αυτή την τόσο δύσκολη περίοδο τη κρίσης του καπιταλισμού έχουν ατονήσει,
τα κοινωνικά κινήματα. Τα κοινωνικά κινήματα μαζί με μια αριστερά πλουραλιστική πολυφωνική, και με ανοιχτούς ορίζοντες προ το μέλλον, μπορούν και πρέπει να είναι το αντίπαλο δέος στην καπιταλιστική ασυδοσία.

ΜΑΣ ΛΕΝΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ;
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Τα δύο κόμματα εξουσίας έχουν απαξιωθεί στην συνείδηση των πολιτών ασχέτως αν η ψήφος είναι υποχρεωτική και προσέρχονται στις εκλογές. Ο βασικότερος λόγο είναι
ότι οι πολιτικοί που τα εκπροσωπούν ενδιαφέρονται για το προσωπικό τους κυρίως συμφέρον και της οικογενείας τους. ΒΛΕΠΕ ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ ΠΟΥ ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΈΣ ΔΙΟΡΙΣΑΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΤΕΝΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΩΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ.
Πολλοί από αυτούς τους πολιτικούς εκλέγονται σχεδόν ως αντιπρόσωποι {συγκεκαλυμμένα} βέβαια
μεγάλων οικονομικών ομίλων. Έχουν περάσει 36 χρόνια ομαλού πολιτικού βίου, και ακόμη δεν κατάφεραν τα δυο κόμματα εξουσίας να δημιουργήσουν ένα σύγχρονο και λειτουργικό κράτος, όπου θα σέβεται και θα εξυπηρετεί τον πολίτη.
Οι λίγοι πολιτικοί που πολιτεύονται έντιμα και προσφέρουν στα κοινά, κατασυκοφαντούνται απογοητεύονται, και εξοβελίζονται από την πολιτική.
Ένα επίσης ιδίωμα των κομμάτων εξουσίας, είναι ότι λένε μισές αλήθειες, ή δίνουν ανεκπλήρωτες υποσχέσεις, που γνωρίζουν πως δεν μπορούν να πραγματοποιήσουν.
Τώρα για το θέμα του χρέους και του ελλείμματος. Την Τρίτη 23-3-2010 στην εκπομπή του Κ. ΖΟΎΛΑ «ΠΡΕΣ» στην «ΝΕΤ» έλαβαν μέρος δυο πρώην υπουργοί ένας της Ν.Δ και ό άλλος πρώην, του ΠΑΣΟΚ. Συμφώνησαν και οι δύο, ότι το δημόσιο από το 2001 μέχρι το 2007 δανειζόταν γύρω στα 6 δις ευρώ το χρόνο, με διαφορά επιτοκίου με το Γερμανικό μηδαμινή. Από το 2007 είπε ο πρώην υπουργός αυξήθηκε ο δανεισμός απότομα από 6 δις, σε 60 δις το2008, και 60 δις το 2009, «και δεν μπορώ να εξηγήσω πως έγινε αυτό».Μα αν δεν μπορεί ένας πρώην υπερυπουργός της εθνικής οικονομίας να διαφωτίσει τον λαό για την αύξηση του δημοσίου χρέους τότε ποιος γνωρίζει ; Ο αμέτοχος πολίτης- ιδιώτης, ο οποίος φροντίζει για τις ιδιωτικές του υποθέσεις και απλός παρακολουθεί χωρίς να συμμετέχει στα κοινά.;
Όταν βλέπει και ακούει ο απλός πολίτης τους υπεύθυνους πολιτικούς που είχαν τόσο σημαντικές θέσεις σε καίρια πόστα του κράτους μένει άναυδος.
Και δεν απορεί πως έφεραν την Ελλάδα στα σημερινά οικονομικά χάλια.

H ANATAΡΑΧΗ ΤΩΝ ΑΓΟΡΩΝ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Η μαντάμ Αγκέλα Μέρκελ πρωθυπουργός {καγκελάριος} της ισχυρής Γερμανίας παραμονές της συνόδου κορυφής των ηγετών της Ευρωπαϊκής Ένωσης δήλωσε με τον κυνισμό και την ψυχρότητα που την διακρίνει ότι¨ «Η Ελλάδα δεν ζήτησε δάνειο και ότι δεν πρέπει να γίνονται δηλώσεις όπου θα προκαλούν αναταραχή στις αγορές».
Η Ελλάδα έχει ένα πάγιο πρόβλημα ότι η κρατική οργάνωση της είναι τριτοκοσμικού τύπου και τα έσοδα, όσα δύναται να μαζεύει πάνε σε μαύρες τρύπες και δεν πιάνουν τόπο. Βεβαίως εκεί είναι αναγκαίος ο εκσυγχρονισμός και η «επανίδρυση του κράτους» Είναι άλλης όμως τάξεως αυτό το πρόβλημα και άλλο η έλλειψη κοινοτικής αλληλεγγύης , η συντηριτηκοποίηση των κρατών και η προσπάθεια της Γερμανίας να επιβληθεί και να ηγεμονεύσει ως η μοναδική υπερδύναμη της Ευρωπαϊκής ένωσης. Ένα επίσης σοβαρότατο ζήτημα είναι αυτό της μοναδικής ισχύος του χρηματιστικού κεφαλαίου και των ασύδοτων αγορών.
Η Ε.Ε.και γενικά οι δυτικές κοινωνίες έχουν αφήσει ανεξέλεκτο το διεθνές κεφάλαιο
των κερδοσκοπικών «χέντζ φάντς» να κυριαρχεί και να αποσταθεροποιεί τα ανίσχυρα κράτη. Δεν βλέπω γιαυτό το πρόβλημα να γίνεται καμία συζήτηση . Αντίθετα η κ. Μέρκελ είναι φονταμενταλιστής των αγορών. Αυτό προμηνύει για τους λαούς κακά μαντάτα.

ΓΙΓΑΝΤΕΣ ΚΑΙ ΝΑΝΟΙ
Ο νάνος νόμιζε ότι ήταν ψηλός
γίγαντας σωστός.
Όλους τους έβλεπε μικρούς κουνούπια
ψήλους και κοριούς.
Για να επικρατήσει στον κόσμο των νάνων
όταν ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας
έδωσε διαταγή να αποκεφαλίζουν όσους
ήταν ψηλότεροι από το μπόι του.
Με την πάροδο του χρόνου μειώθηκαν ο
οι γεννήσεις, και η χώρα των νάνων
χάθηκε από τον χάρτη.

ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

ΘΡΥΨΑΛΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ
Κόμματα, κομμάτια, άδεια κοινωνία
θρύψαλα στη γυάλα καίουν το κορμί της.
Μέτρησαν με χρήμα δεν τους βγήκε πάλι,
κοιμούνται χωρίς ύπνο με άδειο προσκεφάλι.
Ω Ουρανέ εκεί ψηλά θάλασσα και παρηγοριά,
μητέρα μου δώσε μου υπομονή, βραστό καζάνι
είναι η ζωή..
Ο κόσμος τα μετράει όλα με το χρήμα
χάθηκε η αγάπη πνίγηκε στη λάσπη.
Αγρίεψε ο αγέρας έρχεται καταιγίδα,
κουρνιάζω στη γωνία, και βγάζω τη καρδιά μου,
να τη μοιράσω στους διαβάτες.
Σκάβω μέσα στη λάσπη και διαλέγω ψήγματα
από χρυσάφι.
Κάπου στη γωνία περιμένει η ελπίδα..

ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

ΑΝΕΜΟΔΑΡΜΕΝΟΣ ΒΡΑΧΟΣ Φύλαγε λεφτά φίλε χουβαρντά.
Κρύβε το περίσσευμα μες το μπεζαχτά.
κάνε οικονομία νάχεις μη τα τρως
με τις παρέες, και μη ξενυχτάς.
Για τα δύσκολα τα χρόνια κάνε ένα κομπόδεμα
φύλαγε γιατί δεν ξέρεις αύριο τι θα καπνίσει,
μήπως το κράτος φαλιρίσει μήπως έρθει καμιά κρίση;
Μην ρισκάρεις τα λεφτά σου, κράτα και λίγα για ρεζέρβα
για να έχεις την υγειά σου μη το ρίξεις στη κονσέρβα.
Ανεξάρτητος να είσαι να μην έρθεις στην ανάγκη,
να προστρέξεις με το δευτέρι αύριο εις το μανάβη .
Όταν ψάξεις για φίλους θα ανακαλύψεις πως
δεν έχεις. Πριν το χρήμα να σου λείψει
όλοι θα σέχουν εγκαταλείψει. Τότε .
Σε μια γωνία καθισμένος σκυφτός και παραπονεμένος,
θα αναπολείς μονάχος, όπως είν, στο ξεροβόρι,
ο ανεμοδαρμένος βράχος.

ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

ΝΕΑ ΒΙΒΛΙΑ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
«ΑΠ`ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ.»
Έλαβα από τον εκλεκτό ποιητή Δημήτρη Τυραϊδή την τελευταία του ποιητική συλλογή με τίτλο «Απ`το περιβόλι της ζωής.» Ο Δημήτρης Τυραϊδής κατάγετε από το τρίλοφο Λαμίας. Είναι συνταξιούχος πυροσβέστης από το 2000. Ήταν ταγμένος επαγγελματικά να σβήνει τις πυρκαγιές και να προστατεύει τις περιουσίες των ανθρώπων, ένα έργο που υπηρέτησε με αφοσίωση και επάρκεια.. Αγάπησε την πόλη μας σαν δεύτερη πατρίδα του, αλλά και την Χανιωτοπούλα Αντωνία όπου του χάρισε τρία παιδιά. Η παρούσα ποιητική του συλλογή είναι η ογδόη κατά σειρά. Η ποίηση του έχει τιμηθεί με πλήθος τιμητικών διακρίσεων. «Ο Δημήτρης Τυραϊδής διαθέτει πράγματι μια σπάνια ευαισθησία για ότι αφορά στον άνθρωπο. Συγχρόνως έχει και επίγνωση της υψηλής αποστολής του ποιητή, να κάνει φωτεινότερη την όψη του κόσμου. Γιαυτό η ποίηση του απέσπασε αρκετές τιμητικές διακρίσεις σε παγκρήτιους και πανελλήνιους διαγωνισμούς». Γράφει μεταξύ των άλλων στο πρόλογο του ο εκλεκτός Χανιώτης φιλόλογος-ποιητής Νίκος Μαραγκουδάκης.
Ο Δ.Τ. θαυμάζει απεριόριστα την φύση και πλέκει στίχους για να την υμνήσει.
«Άγρια γκρεμνά σαν σας θωρώ νοιώθω μες την ψυχή μου,
εν αλαφρό φτερούγισμα και ρίγος στο κορμί.»
Παρακάτω σένα επόμενο ποίημα του γράφει για την νοσταλγία την οποία νοιώθει, για την γη που τον γέννησε την γη, των πατέρων του.
«Όταν κοιτώ το πέλαγος αργά κτυπάει η καρδιά μου, βάζω στη σκέψη μου φτερά τα κύματα περνώ, πάω κι αφήνω δυο φιλιά στα μέρη τα δικά μου,
κι ύστερα ανάλαφρα, απαλά ,πάλι ξαγρυπνώ».
Ο Δ.Τ. αγαπάει τους ανθρώπους και επιθυμεί να ανοίξει τις φτερούγες του να τους αγκαλιάσει και με λόγια γλυκά να τους παρηγορήσει.
«Πλάστη μου κράτα μακριά από μένα το σκοτάδι και τη ψυχή μου προίκισε με καλοσύνης φώς ,σε κάθε πόνο ανθρώπινο θέλω να δίνω χάδι, χάδι απαλό, λόγο γλυκό,
και της φωνής μου ο αχός ,κάνε Θεέ μου τις πληγές σαν βάλσαμο να στάζει.»
Όταν στις ώρες μοναξιάς και περισυλλογής αναπολεί τα παιδικά του χρόνια γράφει¨
«Όπως κυλούσε η ζωή στα παιδικά μου χρόνια, έμοιαζε ονείρου χάιδεμα, του έρωτα πνοή. Παντού γέλιο απλωνότανε και σαν τα χελιδόνια φτερούγιζαν οι σκέψεις μου κι έβλεπα τη ζωή».
Η ποιητική ευαισθησία του Δ.Τ. έχει γεμίσει με πλούσια συναισθήματα τις ψυχές των αναγνωστών του. Τους μεταδίδει τρυφερότητα αγάπη και φως, που τόσο έχει ανάγκη η σκληρόκαρδη και αφιλόξενη εποχή μας. Του ευχόμαστε να συνεχίσει με το ίδιο πάθος αγάπη και ευαισθησία, να υπηρετεί τους υψηλούς σκοπούς της ποιητικής τέχνης.

ΤΑ ΕΜΑΘΕΣ ΤΑ ΝΕΑ ΠΑΤΕΡΑ;
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
«Γιατί μένα χαμόγελο μπόρεσε το ορφανό να βρει καινούργια μάνα, καινούργιο σπιτικό;» ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ{Ο ΚΥΚΛΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΚΙΜΩΛΙΑ}
Τα έμαθες τα νέα πατέρα; Έγινα πρωθυπουργός της Ελλάδας μετά την εκλογική αναμέτρηση της 4ης οκτωβρίου του 2009 με συντριπτική πλειοψηφία. Οι ημέρες αυτές μου θύμισαν τις καλές ημέρες του κινήματος μας, όταν εσύ πατέρα ήσουν ο πρόεδρος μας σεβαστός από όλα τα μέλη και στελέχη μας. Θυμάσαι πατέρα όπου τότε δίναμε μάχες και κατατροπώναμε την δεξιά αποφασισμένοι να την κλείσουμε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας; Οφείλω πατέρα να σου ομολογήσω ότι τότε ήσουν υπερβολικός γιατί την παλιά δεξιά του εμφυλίου ,και των έκτακτων μέτρων την είχε ήδη βάλει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας ο ίδιος ο Κ. Καραμανλής όταν γύρισε από το Παρίσι και νομιμοποίησε το Κ.Κ.Ε. Ας είναι όμως περασμένα ξεχασμένα. Την πολιτική του κινήματος μας θα την καταγράψει η ιστορία. Τώρα πρέπει να μιλήσουμε για το σήμερα και πώς έφθασα να γίνω πρωθυπουργός όταν οι αντίπαλοι μου στην δεξιά , αλλά και πολλοί μέσα στο κόμμα με είχαν για μισή μερίδα.» Γιωργάκη»με ανέβαζαν «Γιωργάκη» με κατέβαζαν. Τους έδωσα και κατάλαβαν όμως και του Ευάγγελου, του ευτραφούς και πνευματώδους αλλά και βιαστικού Θεσσαλονικιού πολιτικού, αλλά και του Κωστάκη Καραμανλή με τους Ρουσόπουλους του, που με ειρωνευόντουσαν πίσω από την πλάτη μου και χαμογελούσαν ειρωνικά. Τα κατάφερα πατέρα και μπράβο μου και μπράβο και στην μαμά Μάργκαρετ που μου έδινε θάρρος πριν αρκετά χρόνια στέλνοντας μου μέηλ λέγοντας μου. »Εσύ παιδί μου είσαι εγγονός πρωθυπουργού και γιός πρωθυπουργού άρα είσαι ο μελλοντικός Έλληνας πρωθυπουργός». Τελικά τι κέρδισε η Κανέλλη και το «ΝΕΜΕΣΙΣ» που δημοσίευσε το μήνυμα σου. Η κακία της έμεινε της εθνορθόδοξης κομμουνίστριας που έγινε επαναστάτρια από αστική βαρεμάρα και παλιμπαιδισμό τώρα στα γεράματα. Μαμά Μάργκαρετ πολύ σε ευχαριστώ για την συμπαράσταση σου. Όπως καλά γνωρίζεις εγώ πάντα ήμουν με το μέρος σου μητέρα, όταν ο μπαμπάς Ανδρέας , συχνά σε απατούσε πότε με τη μία και πότε με την άλλη, γατί του άρεσε το γυναικείο φύλο υπερβολικά. Πατέρα θέλω να σου εξομολογηθώ κάτι εκ βαθέων. Δεν έλεγες μόνο εσύ τότε υπερβολές και λόγια χωρίς αντίκρισμα ή υποσχέσεις απραγματοποίητες, για να πάρει το κίνημα μας ψήφους. Αναγκάστηκα κι εγώ να πω ψέματα στον Ελληνικό λαό για να εισπράξω συγκατάβαση και ελπίδα. Δυστυχώς πατέρα είναι παράδοση στην Ελλάδα άλλα να λέμε στην αντιπολίτευση, και άλλα να κάνουμε ως υπεύθυνη κυβέρνηση. Το ίδιο κάνει και η δεξιά με ψεύτικες υποσχέσεις δίδοντας φρούδες ελπίδες , αλλά και η αριστερά υπόσχεται παραδείσους που ποτέ δεν θα μπορέσει α πραγματοποιήσει. Πατέρα αμάρτησα γιατί υποσχέθηκα στον λαό καλύτερες ημέρες. ενώ γνώριζα τα χάλια της Ελληνικής οικονομίας και το ξεχαρβάλωμα της. Μόλις ανέλαβα την εξουσία άρχισαν τα δύσκολα. Για να βρω δανεικά από τις αγορές , στις σημερινές δύσκολες δημοσιονομικές συνθήκες και την παγκόσμια οικονομική κρίση του καπιταλισμού, αναγκάστηκα να πάρω αντιδημοφιλή μέτρα περικοπής δαπανών {δηλαδή πατέρα μείωσα τους μισθούς και αύξησα και τον ΦΠΑ}μέτρα αντίθετα προς την ιδεολογία μας. Είναι μέτρα νεοφιλελεύθερης σύλληψης και κοπής. Πατέρα μπήκαμε ομολογουμένως στην ΟΝΕ και στην Ευρωπαϊκή ένωση και δεν τηρούμε την υπογραφή μας στις συμφωνίες που κάναμε για χρέος και ελλείμματα. Είναι πασιφανές αν και δεν το λέμε δημόσια, ότι δεν γίναμε άδικα το μαύρο πρόβατο της Ευρώπης. Θυμάσαι πατέρα τι έλεγες όταν ανέλαβες την πρωθυπουργία από το Μητσοτάκη το 1993; "Ή θα τσακίσουμε το δημόσιο χρέος ή το χρέος θα τσακίσει την Ελλάδα» Εμείς όχι μόνο δεν το τσακίσαμε αλλά το αυξήσαμε πολλαπλασίως. Και ήρθε η ώρα να πληρώσουμε τον λογαριασμό μιας λάθος πολιτικής σχεδόν 40 ετών. Πατέρα οι πλάτες μου είναι αδύνατες να σηκώσουν ένα τέτοιο βάρος. γιαυτό σεβαστέ και αγαπημένε μου πατέρα ήρθα να μιλήσουμε και να ζητήσω την συμβουλή σου .Τι να κάνω πατέρα; Είμαι σε αδιέξοδο. Πάντως θα είναι πολύ πικρό ποτήρι να μου λάχει εμένα να προσφύγω στο ΔΝΤ. Δεν το ονειρευόμουνα ούτε στον χειρότερο εφιάλτη μου και ελπίζω να μην το καλέσει η ανάγκη. Να θάψω το Μητσοτάκη αν σου λέω ψέματα πατέρα .
«Μικρές ασήμαντες λεπτομέρειες που καθορίζουν σιγά σιγά την ζωή σου, ποιά ζωή σου; φιλοδοξίες έρωτες, ενοχές, πανάρχαια χρέη σπατάλησαν την ζωή σου τι έμεινε;»
{ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ ΤΑ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΑ ΤΟΥ ΦΘΙΝΟΠΏΡΟΥ.}

ΕΛΛΑΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΣΟΥ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
«Έπρεπε να συμβεί κι αυτό .’’Ζήτησα το αδύνατο. Και πια κανείς δεν έμαθε τι έγινε». Τάσος Λειβαδίτης
Η Ελλάς βγήκε στην επαιτεία. Η άλλη Ευρώπη δεν της δίνει σημασία. Ύστερα σου λένε ότι είναι όλη η Ευρώπη ενωμένη σε μία μεγάλη Έυρωπαϊκή ένωση.Τουλάχιστον έτσι λέει ο τίτλος .»Ε.Ε». Ό τίτλος όμως κρύβει την ουσία. Ότι η Ευρωπαϊκή ένωση, είναι μια μεγάλη Ευρωπαϊκή αγορά για να πουλούν οι εταιρίες τα προϊόντα τους. Όλη η Ευρώπη ενωμένη και κάθε έθνος χωριστά εναντίον του άλλου έθνους για τα καλά και συμφέροντα του. Άνθρωπος για τον άνθρωπο λύκος και έθνος για το έθνος λύκος. Για να ολοκληρωθεί μια Ευρώπη των λαών φαίνεται ότι θα περάσουν μερικά εκατομμύρια χρόνια .Τώρα που ήρθαν και οι Κινέζοι ανταγωνιστές οι οποίοι δουλεύουν για ένα πιάτο ρύζι αντί για ένα ικανοποιητικό μεροκάματο φέξε μου και γλίστρησα. Όλο και θα πιέζουν οι Ευρωπαίοι καπιταλιστές να πέσουν τα μεροκάματα προς τα κάτω. Μέχρι να φτάσουν οι Ευρωπαίοι εργαζόμενοι στους μισθούς των Κινέζων υπάρχει πολύ πάτος ακόμη και είναι απύθμενος, όπως και το θράσος των κατόχων του κεφαλαίου. Άλλωστε οι Κινέζοι έχουν ακόμη τριακόσια εκατομμύρια πληθυσμό ,ο οποίος έχει φύγει από τα χωριά του και δουλεύει χωρίς ασφάλιση στα Κινέζικα εργοστάσια. Σκεφθείτε να έρθουν όλοι αυτοί στην Ευρώπη. Θα πρέπει να οργανώσουμε νέους ορυζώνες για την διατροφή τους.
Για τους λαούς οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν δίνουν δεκάρα και τους παραπέμπουν[το κράτος τους] στο διεθνές νομισματικό ταμείο [ΔΝΤ]σε περίπτωση που οι άφρονες πολιτικοί χρεώσουν ένα κράτος .Το ΔΝΤ επιβάλλει στο κράτος αυτό δυσβάστακτους όρους. Απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων και πολύχρονη λιτότητα. «Που θα βρείτε τα λεφτά;» ρωτούσαν τους επόμενους που έτασαν αυξήσεις οι προηγούμενοι κυβερνήτες μας, οι οποίοι φρόντισαν να αδειάσουν το ταμείο.»Υπάρχουν λεφτά» έλεγαν οι επόμενοι και βιαζόταν να καταλάβουν την χρυσή καρέκλα της εξουσίας. Πράγματι βρήκαν αμέσως λεφτά. Θα πληρώσουν όχι οι έχοντες και κατέχοντες, αυτοί που στέλνουν το «υστέρημα τους» στην Ελβετία αλλά οι συνήθεις ύποπτοι. Οι εργατοϋπάλληλοι και οι μικρομεσαίοι. Κι ας έχουν αφήσει στα μικρομάγαζα τους, οι μισοί από τους μικροεπαγγελματίες, απλήρωτο το ασφαλιστικό ταμείο τους, και ας έχουν μείνει χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Και ακόμη δεν βρήκε η κυβέρνηση δανεικά με χαμηλό επιτόκιο. Δεν καταλαβαίνω όμως γιατί νομίζει η κυβέρνηση ότι οι κάτοχοι του κεφαλαίου είναι αισθηματίες και μας λυπούνται τόσο πολύ που είμαστε καταχρεωμένη χώρα, ώστε να βγάλουν από το υστέρημα τους να μας δώσουν ελεημοσύνη ή χρήματα με χαμηλό επιτόκιο. «Αμ δεν σφάξανε» θα μας λένε σαρκάζοντας.Δεν σκέπτονται οι αγορές όπως εκείνη την καημένη την φτωχή Ελληνίδα πλύστρα η οποία έδωσε από το υστέρημα της την εποχή του Ι.Καποδίστρια ότι χρυσαφικό είχε για το καλό της πατρίδας. Ηρωϊκές εποχές τον καιρό εκείνο στην εποχή της Εθνικής παλιγγενεσίας. Καημένη Πανωραία Χατζηκώστα «ψωροκώστενα» που τίμησες την Ελλάδα με την συμπεριφορά σου, και η Ελλάδα ποτέ δεν σε θυμήθηκε. Πήρε όμως το παρατσούκλι σου, φτωχή μου πλύστρα . Ελλάδα «η «ψωροκώσταινα» κι ας έλεγε «ο φτωχός» Κ. Σημίτης ότι ζούμε σε μια "ισχυρή Ελλάδα",επειδή αυτός ήταν στην εξουσία. Φούσκα ήταν η ισχυρή Ελλάδα και έσκασε όπως τις φούσκες του χρηματιστηρίου επί πρωθυπουργίας του .Πάντως υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις. Αν το κράτος θέλει να βγάλει λεφτά. Τα κανάλια της σκουπιδοτηλεόρασης μας δίνουν την λύση. Ακολουθείστε το παράδειγμα της Τζούλιας Αλεξανδράτου μοντέλου και τραγουδίστριας..
Θα έχετε κέρδη πολλά άκοπα και εισόδημα μεγάλο.
«Έρωτα ανίκητε δίχως πρόσωπο. Θα διασωθείς εσύ τουλάχιστον έξω από το λάκκο που σκάβω κάθε νύχτα θρηνολογώντας;» Τάκης Βαρβιτσιώτης»Από τη συλλογή του «Νήματα της Παρθένου».

«THE HURT LOCKER»
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ « ΕΛΛΗΝΙΣ»
Μία ταινία της Κάθριν Μπιγκέλοου
Βραβευμένη με έξη Όσκαρ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης μη εξαιρουμένων και των καναλιών της δημόσιας τηλεόρασης παρουσίασαν την ταινία »ΔΕ ΧΑΡΤ ΛΟΚΕΡ» ως ανταγωνίστρια ταινία του «ΑΒΑΤΑΡ» ταινία υψηλής τεχνολογίας του Ντέϊβιντ Κάμερον. Ως κερασάκι στην τούρτα μετέδωσαν ότι δύο πρώην σύζυγοι ανταγωνίζονται για το Όσκαρ καλύτερης ταινίας της ακαδημίας του Αμερικάνικου κινηματογράφου. Η απονομή των Όσκαρ είναι ένα προνομιακό πεδίο για τα μέσα. Κάνουν χαβαλέ με τα λαμπερά αστέρια και αστεράκια του Χόλυγουντ και με το λάϊφ στάϊλ των εμφανίσεων τους, με τις απαστράπτουσες ακριβές τουαλέτες των διάσημων μόδιστρων. Η βράβευση με Όσκαρ βεβαίως είναι ένα ασφαλές διαβατήριο για την εμπορική επιτυχία της ταινίας, και για το φούσκωμα του τραπεζικού λογαριασμού των παραγωγών και λοιπών πρωταγωνιστών.
Σε κάθε έργο τέχνης το οποίο βασίζεται σε σενάριο [μύθο] «εν αρχήν είναι ο λόγος» Ασφαλώς και το περιεχόμενο του λόγου και η ουσία του.
Όταν είδα την ταινία η απορία μου ήταν τι αξιοθαύμαστο βρήκαν οι κριτές στην ταινία αυτή, ώστε να την βραβεύσουν με έξη Όσκαρ. Δεν μιλώ για το τεχνικό μέρος της ταινίας, και για τις ερμηνείες, όσο για το σενάριο στο οποίο είναι ο κορμός κάθε ταινίας.
Η ιστορία της ταινίας παρουσιάζει την περιπέτεια μιας ομάδας στρατιωτών στο ΙΡΑΚ οι οποίοι ήταν επιφορτισμένοι για την εξουδετέρωση βομβών τις οποίες είχαν ρίξει τα αεροπλάνα των Αμερικανών. Κάπου κάπου έρχονται αντιμέτωποι και με Ιρακινούς και ανταλλάσουν πυροβολισμούς. Κατά την γνώμη μου η ταινία αυτή άξιζε το «χρυσό βατόμουρο» της χειρότερης ταινίας το οποίο έλαβε η Σάντρα Μπούλοκ και όχι το Όσκαρ καλύτερης ταινίας. Το σενάριο της ταινίας δεν λέει λέξη για το πως βρέθηκαν οι Αμερικανοί στο ΙΡΑΚ και για την ληστεία των πετρελαιοπηγών της χώρας Είναι μια άχρωμη και άοσμη ταινία η οποία παρουσιάζει μια ομάδα στρατιωτών όπου βρέθηκε από το πουθενά στο Ιράκ .Δεν λέει επίσης τίποτα για τους στρατιωτικούς που επιστρέφουν πίσω ακρωτηριασμένοι από τα κάτω και πάνω άκρα. Ούτε για τους στρατιωτικούς οι οποίοι επιστρέφουν στο σπίτι τους και ζουν πλέον με ψυχοφάρμακα, και όπου φέρονται με βίαιο τρόπο στις οικογένειες τους. Αποσιωπάται σαυτήν την ταινία ο αρπακτικός ρόλος του Αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, και η συμφορά που φέρνει ο πόλεμος στους υπό διωγμό λαούς.
Μια παρεούλα Αμερικανών στρατιωτών λοιπόν που βρέθηκε από το πουθενά στο Ιράκ να εξουδετερώνει βόμβες. Δύο στρατιώτες για πόλεμο ξεκίνησαν ,και με το αεροπλανοφόρο παν, στο άτυχο το Ιράκ, πάνε και στη Βαγδάτη να απολαύσουν τον Ευφράτη. «Τι να τα κάνω τα τραγούδια σας είναι πολύ ζαχαρωμένα, ταιριάζουν σε σοκολατόπαιδα μα δεν ταιριάζουνε για μένα». Τραγουδούσε με την κιθάρα του ο οργισμένος γενειοφόρος, και πολιτικοποιημένος τροβαδούρος περί τα τέλη της δεκαετίας του 60 Διονύσης Σαββόπουλος. Άδικο είχε;
Όπως και με πολλά άλλα κινηματογραφικά έργα «το Χαρτ λόκερ» είναι ταινία εμπορικού μονάχα ενδιαφέροντος. Αυτή τη φορά όποιος δει αυτό το έργο να μην παραπονιέται στους φίλους του ¨»Για Αμερικανάκι με πέρασες»; Εγώ σας προειδοποίησα.

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΔΙΟΜΟΡΦΙΑ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
«Βαθιά στις σκοτεινές κοιλάδες, πεθαίνουνε οι πεινασμένοι.
Αλλά εσύ τους δείχνεις το ψωμί κι τους αφήνεις να πεθαίνουν».ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ
Πέρα από τις ιδεολογικές αναζητήσεις και τα πολιτικά συστήματα, η Ελλάδα έχει την δική της ιδιαιτερότητα. Ότι ποτέ δεν είχε από τότε που δημιουργήθηκε ως ελεύθερο κράτος μια σωστή και οργανωμένη δημόσια διοίκηση. Ποτέ τα κόμματα που κυβέρνησαν δεν στηρίχτηκαν πάνω σε ένα θεωρητικό μοντέλο. Το χρησιμοποίησαν όμως ως προπέτασμα καπνού για να κυριαρχήσουν πάνω στο κράτος. Το κράτος ως λάφυρο για να το απομυζήσουν με αδιαφανείς διαδικασίες, και να το χρησιμοποιήσουν με την πελατειακή λογική του ρουσφετιού , για να διαιωνίσουν την εξουσία τους. Η οικονομική χρεοκοπία της χώρας δεν είναι τυχαία. Είχε προηγηθεί , η σαπίλα του κυρίαρχου πολιτικού ,συστήματος το οποίο εκμαύλισε τα λαϊκά στρώματα, και τους πέρασε την ιδέα της ελάσσονος προσπάθειας και ότι για να προοδεύσουν δεν χρειάζεται η σκληρή εργασία, αρκεί να έχεις «μπάρμπα στην Κορώνη» κάτι που όπως ήταν επόμενο, έφερε αδιέξοδα στην κοινωνία. Ο καθηγητής πολιτικής οικονομίας Νίκος Κοτζιάς1 γράφει στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία και συγκρίνει το πετυχημένο Κεϋνσιανό μοντέλο της Βραζιλίας με την μικτή οικονομία του προέδρου ντα Σίλβα Λούλα ,την οποία την ανέβασε σε10η δύναμη στον κόσμο, με τον νεοφιλελεύθερο μοντέλο το οποίο εφαρμόστηκε στην Αργεντινή και την χρεοκόπησε στέλνοντας την στην αγκαλιά του ΔΝΤ, το οποίο οδήγησε τον λαό της σε κοινωνικές εκρήξεις. Στην Ελλάδα έγινε προσπάθεια για μικτή οικονομία ακόμη και την δεκαετία του 70 με τις κυβερνήσεις Καραμανλή ο οποίος κρατικοποίησε το συγκρότημα της «Εμπορικής τράπεζας» κι ο ΣΕΒ τότε τον είχε κατηγορήσει με ανακοίνωση του για «σοσιαλμανία». Οι προσπάθειες για μικτή οικονομία συνεχίστηκαν την πρώτη τετραετία της κυβέρνησης του Ανδρέα Παπανδρέου. Παρόλα αυτά οι δημόσιες επιχειρήσεις χρησιμοποιήθηκαν για να παρκάρουν τους υπεράριθμους άνεργους εργαζομένους, και χωρίς αξιοκρατικά κριτήρια. Όπως ήταν φυσικό οι δημόσιες επιχειρήσεις με την αναξιοκρατική αυτή διοίκηση δεν μπορούσαν να παράγουν πλούτο και κατασυκοφαντήθηκαν από τους φίλους και τους αμύντορες του νεοφιλελευθερισμού. Μετά και την πτώση των κρατών του υπαρκτού σοσιαλισμού πολεμήθηκε από το μεγάλο κεφάλαιο και ο κρατικός τομέας στα Ευρωπαϊκά κράτη της μικτής οικονομίας. Από σοσιαλιστικά και συντηρητικά κόμματα, συναινετικά και με σοσιαλφιλελεύθερη συναίνεση άρχισε να κατεδαφίζετε ο δημόσιος τομέας τη οικονομίας, και να αφήνουν ως ρυθμιστή «το αόρατο χέρι της αγοράς.».Ο νεοφιλελευθερισμός δημιούργησε την μεγαλύτερη οικονομική κρίση του καπιταλισμού στην νεώτερη ιστορία μετά το κραχ του 1929. Η Ευρώπη επιμένει στο νεοφιλελεύθερο μοντέλο της μονεταριστικής διαχείρισης της περικοπής των ελλειμμάτων σε εποχές οικονομικής κρίσης και οδηγεί ειδικά τις χώρες του Ευρωπαϊκού νότου σε βαθιά ύφεση.
«Μετά από δεκαετίες στις οποίες η αγορά και το υποτιθέμενο «αόρατο χέρι» εισέβαλαν στους χώρους της δημόσιας δράσης και των κοινωνικών σχέσεων, είναι αναγκαίο να σκεφτούμε, νέες μορφές διασύνδεσης αγοράς κράτους και κοινωνίας, με προσοχή για τα θέματα της δημοκρατίας, της δικαιοσύνης της ηθικής, σε ένα πλαίσιο περιβαλλοντικής βιωσιμότητας της ανάπτυξης».2
1 άρθρο Νίκου Κοτζιά «Κ.Ελευθεροτυπία».
2 Στήλη Θανάση Γιαλκέτση «Σημειωματάριο ιδεών «Κ.Ελευθεροτυπία».

ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Ο ΚΙΝΕΖΙΚΟΣ ΑΙΩΝΑΣ
Κάποτε μερικοί φίλοι μου σε συζητήσεις μας για την Κίνα έλεγαν πριν είκοσι χρόνια αστειευόμενοι, «Όταν αποφασίσουν οι Κινέζοι να φτύσουν εμείς εδώ οι Έλληνες που είμαστε λίγοι θα πνιγούμε από το σάλιο τους». Πράγματι ήρθε η εποχή ο «Κινέζικος δράκοντας» να επικρατήσει παγκοσμίως δια μέσω του εμπορίου. Η Κίνα είναι η νέα ανερχόμενη δύναμη, η οποία εμφανίζεται διεθνώς όχι ως ο πολεμοκάπηλος ιμπεριαλιστής ο οποίος κατακτά τον κόσμο δια της βίας, αλλά ως μια ήπια εμπορική δύναμη, η οποία συναλλάσσεται σεβόμενοι το διεθνές δίκαιο και τα διεθνή συναλλακτικά ήθη. Η Κίνα επωφελήθηκε από την κρίση και μαζί με την Ιαπωνία αγόρασε σχεδόν στο σύνολο του το τραπεζικό σύστημα των Η.Π.Α. Η Κίνα κατέχει επίσης στο χαρτοφυλάκιο της, το 30% του δημόσιου χρέους των Η.Π.Α. Είναι δε και ο πρώτος επενδυτής στο εσωτερικό των Ηνωμένων πολιτειών. Προ καιρού σε συζητήσεις της με τις ΗΠΑ πίεσε την ομοσπονδιακή κυβέρνηση να μην υποτιμήσει το δολάριο για να μη κινδυνέψουν τα Κινέζικα δάνεια. ΤΟ 50% του παγκόσμιου εμπορίου ελέγχεται από την Κίνα η οποία έχει ανάπτυξη περίπου 10% ετησίως. Η Κίνα είναι ο πρώτος αποταμιευτής κεφαλαίου στον κόσμο. Όπως λένε οι αναλυτές της Κινέζικης οικονομίας σε περίπτωση που συνεχιστεί ο ρυθμός ανάπτυξης, που είναι λίγο αμφίβολο, η Κίνα θα ανέλθει σε πρώτη παγκόσμια δύναμη. Σημείο τριβής με τους Αμερικανούς είναι η Ταϊβάν πρώην Φορμόζα {η εθνικιστική Κίνα του νικημένου από τον Μάο Τσα Γκάϊ Σεκ}. Οι μισοί κάτοικοι της Εθνικιστικής Κίνας της φυλής Χαν που προέρχονται από την ηπειρωτική Κίνα, επιθυμούν την ένωση με την ενδοχώρα, οι άλλοι μισοί θέλουν ανεξαρτησία. Οι Αμερικανοί υποστηρίζουν ότι εκείνο το οποίο θα επακολουθήσει θα το αποφασίσουν οι κάτοικοι της Ταϊβάν με δημοψήφισμα και είναι αμετακίνητοι. Οι Κινέζοι έχουν φροντίσει και για την άμυνα τους παίρνοντας παραδείγματα από την αρχαία Ελληνική μυθολογία και την «Αχίλλειο πτέρνα». Θεωρούν ότι η «Αχίλλειος πτέρνα» των ΗΠΑ είναι οι δορυφορικές επικοινωνίες δια τούτο έχουν φτιάξει ένα σύστημα το οποίο παραλύει πλήρως και ακινητοποιεί τα ηλεκτρονικά συστήματα των Αμερικάνικων αεροπλανοφόρων. Μην λησμονούμε ότι η Κίνα επίσης είναι προηγμένη στην διαστημική τεχνολογία και έχει στείλει διαστημόπλοιο στη σελήνη. Οι Αμερικανοί δεν χάνουν ευκαιρία να παρενοχλούν τους Κινέζους όπως τότε που βομβάρδισε το ΝΑΤΟ την Κινέζικη πρεσβεία στην πρώην Γιουγκοσλαβία και σκοτώθηκαν τρις Κινέζοι {δήθεν κατά λάθος}.
ΠΗΓΗ Εκπομπή «Ε.Τ» «Θέμα και παραλλαγές».

Ματιές στα γεγονότα
Γράφει ο Μανούσος Γ Δασκαλάκης
ΕΚΦΥΛΙΣΜΕΝΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
«Εάν οι πολιτικοί έχουν πέσει σε τόσο μεγάλη ανυποληψία, αυτό δεν συμβαίνει μόνο λόγω της δικής τους ολοφάνερης έλλειψης προοπτικών,{που εξιδανικεύεται ως πραγματισμός}, ούτε λόγω της πρόσφατα ξεσκεπασμένης έκτασης διαφθοράς. Συμβαίνει επίσης και κυρίως, λόγω της αυξανόμενης αδυναμίας τους μέσα σε ένα κόσμο αρνητικών αλληλεξαρτήσεων, κάτω από το βάρος της τυφλής αυτό-ανάπτυξης των τεχνολογιών και του πολλαπλασιασμού των υπερεθνικών ολιγαρχιών κάθε είδους. Ταυτόχρονα , η άνοδος της εθνοτητοκρατίας, που νομιμοποιείται, αθώα από τους πολιτικούς ιθύνοντες , οι οποίοι υπάρχουν μόνο μέσα από την προπαγανδιστική τους εικόνα{ο άνθρωπος του διαλόγου ο «γιρονδίνος», ο «εκσυγχρονιστής κλπ.}, καθιστά εξωπραγματική τη δημοκρατία, τόσο ώστε να φοβόμαστε ότι η ομοσπονδιακή Ευρώπη των περιοχών{αυτόνομων ή σε πορεία προς την ανεξαρτησία}, όνειρο των θεωρητικών του μετά-εθνικού, θα πραγματοποιηθεί με τη μορφή μιας τερατώδους πλουρο-εθνοτητοκρατικής κοινωνίας. Η ατελείωτη και μάταιη συζήτηση γύρω από τη διεύρυνση τη Ευρώπης, μια διαδικασία στην οποία, χωρίς προσφυγή σε κριτήρια που να άπτονται του βιολογικού ρατσισμού ή του πολιτισμικού νέο-ρατσισμού, μοιάζει αδύνατο να τεθούν δικαιολογήσιμα όρια, δείχνει ότι η Ευρωπαϊκή ουτοπία είναι απλώς μια μορφή της παγκοσμιοποιημένης ουτοπίας, μια στιγμή στην παρουσιαζόμενη ως αναπόφευκτη παγκοσμιοποίηση , και στις δύο περιπτώσεις, το πραγματικό γίγνεσθαι, περίπλοκο, αντιφατικό και απρόβλεπτο ,σκεπάζεται με μια επαγγελία συλλογικής σωτηρίας, η δύστροπη κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα διαγράφεται μαγικά για να αντικατασταθεί από τα ψευδαίσθηση της ενιαίας και αναπότρεπτης οδού. Ο Ευρωπαϊσμός είναι η ιδεολογία και η ρητορική της ενωμένης Ευρώπης που εξυψώνεται σε οδό σωτηρίας, έτσι, όπως και η παγκοσμιοποίηση είναι η ιδεολογία και η ρητορική της τεχνο-πληροφορικής και εμπορευματικής ενότητας σαν επαγγελία λαμπρού μέλλοντος.
Η ιδεολογική προσφορά εκπροσωπεί εδώ μια παραλλαγή του οκνηρού επιχειρήματος για να προχωρήσει στην ορθή κατεύθυνση της ιστορίας, αρκεί να αποδεχθείτε τη μεγάλη κίνηση προς το παγκόσμιο που περνάει μέσα από την ευρωπαϊκή κατασκευή, αρκεί να προσαρμοσθείτε σε οτιδήποτε αναφέρεται στον «εκσυγχρονισμό».
Ένα και μοναδικό κέλευσμα σε δυο τυποποιημένες εκδοχές .»Εκσυγχρονίσου παγκοσμιοποιήσου». Αλλά η παγκοσμιοποιημένη ιδεολογία όπως και η «Ευρωπαϊκή» επιχειρεί ταυτόχρονα να αποκρούσει το επιχείρημα περί ομοιομορφίας και ομοιογενοποίησης του κόσμου. Γιαυτό διαθέτουν κι οι δυο μια ρητορική ζώνη ασφαλείας το εγκώμιο των υποεθνικών ομαδικών διαφορών και ταυτοτήτων –εθνότητες περιοχές νησιά κλπ. Η αυτοκρατορία δεν κινδυνεύει από τις φυλές που τις δηλώνουν υποταγή. Ο απόλυτο εχθρός είναι οι εθνικές κυριαρχίες, ριζομένες στις αντίστοιχες ιστορίες που μόνο αυτές αντιστέκονται κουτσά στραβά, στην πακοσμιοποιητική διαδικασία προς τον άγριο ανταγωνισμό όλων με όλους. Γιαυτό ο σκοπός είναι να πραγματωθεί η πλανητική αρένα χωρίς εσωτερικά σύνορα όπου τα περιορισμένα στην ανταγωνιστικότητα τους άτομα συγκρούονται και αντιμάχονται επιδιώκοντας μόνο τα ξεχωριστά τους συμφέροντα.. Να γιατί οι παγκοσμοποιητές και ευρωπαϊστές δηλώνουν υποστηριχτές των χωριστικών κινημάτων και των ομοσπονδιακών τάσεων που προκαλούν την εξασθένηση ή την διάλυση των κρατών –εθνών ενός ορισμένου μεγέθους, στο βαθμό που τα τελευταία εκφράζουν και υπερασπίζουν ιδεατά τα κοινά συμφέροντα των αντίστοιχων πολιτών τους.»
ΠΗΓΗ [ΠΙΕΡ ΑΝΤΡΕ ΤΑΓΚΙΕΦ –ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.]
{«εκδόσεις εικοστού πρώτου».}

Ματιές στα γεγονότα
Γράφει ο Μανούσος Γ. Δασκαλάκης
ΠΕΡΑΝ ΤΗΣ ΔΕΞΙΑΣ
«Η πιο πρόσφατη εκδοχή τα Ελληνικής ακροδεξιάς συγκροτείται θεσμικά το 2000
από τον ανεξάρτητο τότε βουλευτή Γιώργο Καρατζαφέρη, σένα πλαίσιο εθνικολαϊκιστικό και εναντίον του κατεστημένου.»
Η ακροδεξιά έχει υιοθετήσει στις πολιτικές της την θεωρία της συνωμοσίας.
«Αμέσως μετά τις εκλογές του 2009, ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ Γιώργος Καρατζαφέρης, δήλωσε ότι για τον σχηματισμό της νέας κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ ο Γ. Παπανδρέου ανέμενε τηλεφώνημα από το «ΧΙΛΤΟΝ», προκειμένου προφανώς να αποφασίσει την σύνθεση της. Ο υπαινιγμός ήταν παραπάνω από σαφής. Ξένα κέντρα , προφανώς αμερικάνικα υποδεικνύουν μαζί με την πολιτική που πρέπει να ακολουθήσει η κυβέρνηση, και τα πρόσωπα που θα την στελεχώσουν.»Τέτοιου τύπου αντιλήψεις δεν είναι ξένες προς την Ελληνική πολιτική κουλτούρα ούτε βέβαια την καθημερινή κομματική αντιπαράθεση. «Ο Αμερικάνικος εχθρός», αποτελεί τον μοναδικό φαντασιακό αντίπαλο ο οποίος από τα παρασκήνια, κινεί τα νήματα των εξελίξεων σε βάρος των εθνικών συμφερόντων.» «Η ίδρυση του νέου κόμματος {ΛΑΟΣ] το 2000 απαντά
σε δυο «εθνικές» αναγκαιότητες την «αποκατάσταση της λαϊκής κυριαρχίας» «και την ανατροπή του κατεστημένου που καταδυναστεύει τη χώρα μας και την οδηγεί σε βαθμιαίο αφελληνισμό και υποδούλωση».Αν σε επίπεδο ρητορικής έχουμε να κάνουμε με ένα τυπικό εθνικολαϊκιστκό μόρφωμα, το ερώτημα που τίθεται περαιτέρω
είναι πια χαρακτηριστικά της συγκυρίας επιτρέπουν την γένεση και ανάπτυξη ενός ακροδεξιού κόμματος στην Ελληνική πραγματικότητα. Δεν είναι τυχαίο ότι περίπου την ίδια περίοδο η Νέα Δημοκρατία υιοθετεί μια νέα στρατηγική κατάκτησης της εξουσίας, την μετατόπιση προς τον μυθικό «μεσαίο χώρο» και συνολικά μια πολιτική επιδίωξη της μεσότητας, της μετριοπάθειας και του πραγματισμού [που θα μετεξελιχθεί σε ¨[»σεμνότητα και ταπεινότητα»] επιχειρώντας μια συμμαχία από τις μεσαίες τάξεις οι οποίες αποδεσμεύονται από το ΠΑΣΟΚ. Την ίδια στιγμή εξαντλείται η προωθητική ισχύς του εκσυγχρονιστικού προτάγματος , το οποίο κατόρθωσε πράγματι να εγκαθιδρύσει μια ηγεμονία στα πολιτικά πράγματα της χώρας. Ενώ διαμορφώνεται ένα κλίμα απολιτικοποίησης και απαξίωσης της πολιτικής, με το ΠΑΣΟΚ να εμπεδώνει μια τεχνοκρατική αντίληψη και την Ν.Δ. μια ηθικοποίηση της, το ΛΑΟΣ έρχεται να προσφέρει πολιτική εκπροσώπηση σε ένα τμήμα «παραδοσιακού» δεξιού ακροατηρίου και στα εθνικά του πάθη που μένουν πολιτικώς άστεγα-επαναλαμβάνοντας αλλά όχι ως φάρσα, την περίπτωση της «Πολιτικής Άνοιξης» του Αντώνη Σαμαρά».
ΠΗΓΗ{ Περιοδικό «ΝΕΑ ΕΣΤΙΑ» Τεύχος 1827 Από άρθρα Ανδρέα Πανταζόπουλου- Κατερίνας Λαμπρινού - Γιάννη Μπαλαμπανίδη.}

ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
ΕΠΑΙΤΕΙΑ
Ο Παπανδρέου έβγαλε το δίσκο επαιτείας σε Μέρκελ, Σαρκοζί και Ομπάμα.
Μας ευχήθηκαν καλές δουλειές και καλό κουράγιο. Άσχημο πράγμα το χρέος.
Όταν χρωστάς σε έχουν όλοι στο χέρι . Λένε ότι είσαι πατήρης δεν είσαι φερέγγυος κανείς δεν σου έχει εμπιστοσύνη. Είσαι ευάλωτος σε πιέσεις στα εθνικά θέματα και όχι μόνο. Παίζει παιχνίδια στην πλάτη σου η διεθνής κερδοσκοπία.
Δεν είναι όμως αναπόφευκτο το πάνω χέρι στις χαλεπές και γκρίζες ημέρες μας να το έχει η διεθνής των τραπεζών των κερδοσκοπικών κεφαλαίων και των πανίσχυρων πολυεθνικών; Όταν σοσιαλιστές και συντηρητικοί απελευθέρωσαν την διεθνή αγορά, την άφησαν να λειτουργεί χωρίς ρυθμίσεις και χωρίς κανόνες; Το διεθνές παρασιτικό κερδοσκοπικό κεφάλαιο σήμερα κυριαρχεί και αποσταθεροποιεί τις κρατικές οικονομίες. Όταν στεγνώσει τα κράτη και πάρει τα μετρητά από την αγορά τότε στέλνει το αδελφάκι του το Δ.Ν.Τ. και στραγγίζει ότι απόμεινε από την ικμάδα και το αίμα των λαών. Μετά την αποτυχία του σοσιαλιστικού μοντέλου να φέρει την ευτυχία στους λαούς του κόσμου τώρα κανένα φάντασμα «δεν πλανιέται στην Ευρώπη».
Ο κόσμος κυριαρχείται από τα θηριώδη συμφέροντα τα οποία δεν παράγουν αλλά παρασιτούν, και μέσα από την παρασιτική κερδοσκοπική τους δράση σπέρνουν θύελλες και καταιγίδες στους λαούς του κόσμου. Η ασυδοσία των αγορών έφερε την κρίση στην Αμερικάνικη οικονομία και σαν τον ιό της γρίπης μεταδόθηκε σε όλο τον κόσμο. Η μόνη αντίσταση είναι ο ξεσηκωμός των λαών και τα κοινωνικά κινήματα , τα οποία θα πρέπει να υψώσουν ένα πελώριο ανάχωμα στις αντιλαϊκές πολιτικές, οι οποίες καταστρατηγούν τα δικαιώματα που έχουν κατακτήσει οι εργαζόμενοι με αγώνες θυσίες και αίμα και τους φέρνουν σε απελπισία.
Η ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΕΥΡΩΠΗ
Η ναζιστική Γερμανία του μεσοπολέμου και του αιματοκυλίσματος τη Ευρώπης, άλλαξε πρόσωπο. Δεν είχε πλέον την δυνατότητα εύκολα να μακελεύει τους λαούς της Ευρώπης. Με μοντέρνο προσωπείο ευκολότερα μπορούσε να ηγηθεί της Ευρώπης και να την έχει στο χέρι. Η άλωση της Ευρώπης μέσω της Ευρωπαϊκής ένωσης, είναι το μοντέρνο προσωπείο της μεταναζιστικής Γερμανίας. Άμα θυμώσει όμως στέλνει και το ΝΑΤΟ και διαλύει την Γιουγκοσλαβία όπως έπραξε την περασμένη δεκαετία.
Σήμερα η Γερμανία με το σπαθί της και με το «λαδoτύρι» στο χέρι με προμετωπίδα της την « Siemens» έχει διαφθείρει τις περισσότερες κυβερνήσεις της Ευρώπης και του κόσμου ολόκληρου. Με ηγήτορα την Γερμανία δημιουργήθηκε το ευρώ, με στόχο ως το ισχυρότερο κράτος να έχει τους λαούς της Ευρώπης κάτω από την Γερμανική μπότα των τραπεζών της και των βιομηχανικών ομίλων της. Κατά τα άλλα ζήτω η Ευρώπη των λαών που διαλαλούσε η ανανεωτική αριστερά . Σιγά η πατρίδα κοιμάται. Η αριστερά ζει στον κόσμο της, και «έξω ουδέν ακούν οι λαοί την βουή των επερχομένων γεγονότων».
Η Ν.Δ. ΩΣ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ
Η ΝΔ. κάνει ότι λησμόνησε πως κυβερνούσε 6 χρόνια και έριξε την οικονομία; της χώρας στα βράχια. Τα στελέχη της ασκούν χωρίς ντροπή κριτική στην σημερινή κυβέρνηση, λες και το ΠΑΣΟΚ ήταν στην εξουσία όλα αυτά τα τελευταία χρόνια.
Μα δεν έχουν λίγη τσίπα τα μεγαλοστελέχη της Ν.Δ. που βγαίνουν στα διάφορα κανάλια; Κάποιος πρέπει να τους πει «Αιδώς Αργείοι».

ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
ΕΞΑΕΡΩΣΗ
Την ακρίβεια και την λιτότητα επιβάλλουν οι δημοσιονομικές ανάγκες της χώρας λόγω και της κυβερνητικής φαυλότητας της Ν.Δ. όπου το σοσιαλιστικό ΠΑΣΟΚ κάνει πράξη δια νομοθετικών πρωτοβουλιών. Δεν φταίνε όμως οι εργαζόμενοι ούτε είχαν υπερκέρδη όπως οι τράπεζες και άλλες μεγάλες εταιρίες εισηγμένες στο χρηματιστήριο. Ούτε ωφελήθηκαν σχεδόν καθόλου από την ανάπτυξη της χώρας τα προηγούμενα χρόνια, γιατί τα κέρδη μπήκαν στις τσέπες ολίγων μεγαλοεπιχειρηματιών. Και έτσι εν τοις πράγμασι αλλάζει ντε φάκτο τίτλο το ΠΑΣΟΚ όπως ζητούσε παλιότερα και ο εκσυγχρονιστής υπουργός Μιχ. Χρυσοχοίδης. Από σοσιαλιστικό πρέπει από τώρα και στο εξής να επιγράφεται «ληστικόν» Ναι σας το λέγω μετά λόγου γνώσεως ότι έτσι πρέπει να γίνει, και δεν φοβάμαι τυχόν διαγραφή από το κόμμα όπως ο Κώστας Σκανδαλίδης ο οποίος έκανε προχθές κριτική μέσω της “real news”στην πολιτική του αρχηγού και την επομένη πήρε τα λόγια του πίσω φοβούμενος διαγραφή και εκπαραθύρωση από το τρένο. Κρίμα κύριε Κώστα που δεν είχες το θάρρος να αντιταχτείς στην κυρίαρχη άποψη και ήθελες να γίνεις και αρχηγός του κόμματος. Λόγω των εμμέσων φόρων της ακρίβειας και της λιτότητας θα πεινάσουν οι συνταξιούχοι των 450 ευρώ, θα λιμοκτονήσουν οι γέροι αγρότες των βοηθημάτων του ΟΓΑ, θα πεθάνουν οι άποροι και θα αυξηθούν οι άνεργοι, όπως θα εξαερωθούν κι οι μετανάστες. Έτσι θα λυθεί και το μεταναστευτικό πρόβλημα το οποίο είναι προνομιακό πεδίο πολιτικής για το κόμμα του Καρατζαφέρη.Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει για να βλέπει τα κόμματα άλλα να λένε και να υπόσχονται προεκλογικά, και άλλα να πράττουν μετεκλογικά. Πήτε και μια αλήθεια στον λαό επί τέλους γιατί αν συνεχίσετε έτσι θα είναι τόσο μεγάλη η δυσαρέσκεια του πλήθους που θα σας φτύνει κύριοι των κομμάτων εξουσίας ώστε να σας πνίξει σε κύμα αποδοκιμασιών. Όπως στην γειτονική Ιταλία στην οποία διαλύθηκαν όλα τα παλιά κόμματα. Δυστυχώς και εκεί αντί να κάνουν ένα βήμα μπροστά έφεραν στην εξουσία ακροδεξιούς παρέα με τον Σύλβιο Μπερλουσκόνι. Από την σκύλα στην χάρυβδη. Στην αρχαία Αθήνα είχε καθιερωθεί ο οστρακισμός.
Όποιοι πολιτικοί εθεωρούντο ότι με την δύναμη τους μπορούσαν να βλάψουν την πόλη ψήφιζε ο λαός την πενταετή ή την δεκαετή εξορία τους. Παρά την σκληρότητα του μέτρου οι Αθηναίοι είχαν σοφία. Διότι γνώριζαν πόσο επιρρεπείς είναι όσοι έχουν δύναμη σε σκάνδαλα διαφθοράς αλλά και επιβουλής της δημοκρατίας. Σήμερα η πολιτική τάξη ψηφίζει η ίδια νόμους για τον εαυτόν της, και κανονίζει όλοι να πέφτουν στα μαλακά, και να μην τιμωρείται κανείς. Η ατιμωρησία φέρνει την ασυδοσία. Γιαυτό κατάντησαν την Ελλάδα περίγελω του κόσμου. Μπράβο τους, και μπράβο μας που τους ανεχόμαστε. Η δημοκρατία είναι το καλύτερο πολίτευμα επειδή τα άλλα είναι χειρότερα. Ενίοτε όμως οι πράξεις και παραλείψεις της οδηγούν και προς την αυτοκαταστροφή της.

ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ
Εμείς οι Έλληνες είμαστε ατομιστές σπάταλοι εγωκεντρικοί και υλιστές.
Αδιαφορούμε για τον πόνο που έχει ο διπλανός, ο γιός ,η μάνα, η κόρη ,κι ο αδελφός.
Λέμε ότι πιστεύουμε στο Θεό, και στην εκκλησία κάνουμε όταν πάμε υποκλίσεις,
Μα στην ζωή είμαστε υποκριτές επιδειξίες, και χωρίς υψηλές αξίες.
Λησμονήσαμε το δύσκολο το χθες όταν οι μάνες μας, δούλευαν στο χωράφι.
Με χέρια πληγωμένα από τη δουλειά, για τον καρπό της γης αγωνιούσαν, και με το αίμα της καρδιάς τους,
μας έδιναν αρχές, και ηθικές αξίες ,για να αυγατίσουν από εμάς να γίνουν υπεραξίες.
Με την αγάπη τους προσπαθούσαν να μας εμφυσήσουν αναπνοές, λίγη ανάσα από την ζωή τους να μας δώσουν. Έντιμους και ωραίους να μας καμαρώσουν.
Πέρασαν τα χρόνια και οι καιροί και γίναμε μικροαστοί.
Υπάλληλοι του κράτους, ελεύθεροι επαγγελματίες, έμποροι και βιοτέχνες,
ζωγράφοι ηθοποιοί, και καλλιτέχνες.
Μερικοί έκαναν λεφτά με το τσουβάλι, γιατί ρίσκαραν στις επιχειρήσεις,
και ξαφνικά έγιναν αστοί κι ανέβηκαν στο τρένο χωρίς εισιτήριο και το απαιτούμενο διαβατήριο. Αστοί, μικροαστοί, υπάλληλοι κι εργάτες όλοι μαζί πιαστήκαμε στο χορό αγκαλιασμένοι. »Χωρίς περίσκεψιν χωρίς λύπη χωρίς αιδώ»
Καθένας χωριστά και όλοι ενωμένοι.
Τότε άρχισε η κραιπάλη το κιτς και η άσκοπη σπατάλη.
Γέμισαν οι βίλες των νεοαστών πίνακες του Πικάσο, και του Νταλί, χωρίς να γνωρίζουνε από τέχνη αλί αλί και τρις αλί.. Άρχισαν να μην ξεχωρίζουν
τους σουρεαλιστές από τους ληστές.
Μπερδέψανε τα τραγούδια στα σκυλάδικα, με την όπερα στο Μέγαρο, και την λαϊκή αοιδό με την «ωραία κοιμωμένη» του Παρθένη. Αγόραζαν λουλούδια, από το καλάθι της μικρής, κι άφθονες γαρδένιες σκορπούσαν τις νύχτες στις πίστες στα ξενυχτάδικα. Αγνοούσαν την μέρα που τους έβλεπε ειρωνικά, και τους έβγαζε τη γλώσσα μελαγχολικά.
Τι συμφορά είναι κι αυτή στην σύγχρονη Ελλάδα, να μη ξεχωρίζουν μερικοί την έντεχνη μουσική των Θεοδωράκη- Χατζηδάκη από του χωριού το πανηγυράκι.. Κι ένα παπαγαλάκι που μιλά , από ένα πολιτικό που από το μπαλκόνι κορώνες αμολά.

ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ
Γιατί ήρθαμε στην ζωή; Γεννηθήκαμε παρά την θέληση μας. Ποιο το νόημα της ζωής μας; Γιατί υπάρχουμε; Είμαστε άνθρωποι; Τι θα πει άνθρωπος; Άνω θρώσκω; Δηλαδή κοιτάζω ψηλά προς τον ουρανό όπως έλεγαν οι αρχαίοι Έλληνες;
Γιατί ζούμε σε οργανωμένες κοινωνίες και όχι στα σπήλαια; «Είναι ο πολιτισμός πηγή δυστυχίας»;{Σ.Φρόυντ} Πως θα ευτυχίσω; Υπάρχει ευτυχία; «Δεν υπάρχει ευτυχία. Υπάρχουν μόνο στιγμές ευτυχίας. Αθροίζω αυτές τις στιγμές είναι από στιγμές η ζωή μας». {Σάμιουελ Μπέκετ}Τι θα πει χαρά και τι λύπη; Είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Υπάρχει η χαρά γιατί υπάρχει και η λύπη. Αν δεν υπήρχε η χαρά δεν θα μπορούσε να υπάρχει και η λύπη. Ο άνθρωπος βιώνει μέσα από τη εναλλαγή τω συναισθημάτων του. Πόσες θερμίδες χρειαζόμαστε για να ζήσουμε;
Χρειαζόμαστε 2.000 ημερησίως. Τότε γιατί αυτός ο αγώνας να κατακτήσουμε το σύμπαν, και συσσωρεύουμε αγαθά που ουσιαστικά δεν τα έχουμε ανάγκη;
«Η έλλειψη ουσιαστικής επικοινωνίας και αγάπης μας δημιουργεί κενά τα οποία προσπαθούμε να καλύψουμε με καταναλωτικά αγαθά.»{ΟΣΟ Ινδός φιλόσοφος}
Η ΦΤΩΧΕΙΑ ΦΕΡΝΕΙ ΓΚΡΙΝΙΑ
Συνεχώς οι δημοσιογραφικές πληροφορίες πιπίλιζαν το μυαλό του κοινού ότι επίκειται περικοπή του 14ου μισθού των δημοσίων υπαλλήλων. Μετά την πλύση εγκεφάλου από τα ΜΜΕ για να χωνευτεί χωρίς αντιδράσεις ,η νομοθέτηση του μέτρου, οι πληροφορίες μετουσιώθηκαν σε απόφαση της κυβέρνησης. Εκτός από την περικοπή των μισθών, έχουμε και μπαράζ εμμέσων φόρων τα οποία πλήττουν τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα. Ήρθε το πλήρωμα του χρόνου το ΠΑΣΟΚ που φέρει τον τίτλο του σοσιαλιστικού κόμματος, να αναγκαστεί να πάρει πολύ σκληρά μέτρα τα οποία χειμάζουν του μισθωτούς και τους συνταξιούχους. Μπορεί η κατάσταση της χώρας να είχε φθάσει στο χείλος του γκρεμού. Δεν έπρεπε όμως το ΠΑΣΟΚ να πάρει τόσο πολύ ρίσκο, και να έρθει αντιμέτωπο σε ευθεία μετωπική σύγκρουση με την εκλογική του βάση η οποία το ανέβασε στην εξουσία. Οι έκτακτες καταστάσεις όπως η παρούσα χρειαζόταν ομοψυχία και συναινέσεις από το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων. Ήταν αναγκαίος ο σχηματισμός μιας κυβέρνησης Εθνικής ενότητας για να βγάλει την χώρα από την βαθιά της κρίση. Οι καιροί ου μενετοί. Πρέπει να δρομολογηθούν οι συνθήκες για τον οριστικό τερματισμό του πολιτικοκομματικού-πελατειακού- συστήματος που ρήμαξε την χώρα και τον λαό της. Να εμπεδωθεί το κράτος δικαίου και κοινωνικής δικαιοσύνης. Να καθιερωθεί επί τέλους η αξιοκρατία σε ένα ευέλικτο και λειτουργικό κράτος που θα σέβεται τον πολίτη. Να μπουν τα θεμέλια για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, της οποίας έχει διαλύσει η παραγωγική βάση. Να αξιοποιηθούν οι νέοι επιστήμονες για να ανατάξουν με νέες καινοτόμες ιδέες την οικονομία και την χώρα. Το συνδικαλιστικό κίνημα δεν πρέπει να καλεί τους εργαζομένους μονάχα στους δρόμους και να απεργεί διαμαρτυρόμενο.
Βεβαίως η απεργία είναι το ιερό δικαίωμα των εργαζομένων. Αλλά θα πρέπει να πιέσουν και για την ανάπτυξη της χώρας. Η οποία φέρνει νέες θέσεις εργασίας και αναδιανομή της πίτας. Διαφορετικά θα γίνεται αναδιανομή της φτώχειας μας και της μιζέριας μας ,και συνεχείς περικοπές του εισοδήματος των εργαζομένων.

ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
ΕΜΑΘΑΝ ΠΩΣ ΧΡΩΣΤΟΥΣΑΜΕ ΜΑΣ ΠΗΡΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΒΟΔΙ
Κάποτε σε μια μακρινή πολιτεία οι περαστικοί, είδαν να καταφθάνει με τις λιμουζίνες της, σε ένα πολυτελές ρεστοράν με πανάκριβα φαγητά και πολυτελή ορχήστρα, μια μεγάλη παρέα με κομψοντυμένους κύριους και κυρίες. Παράγγειλαν στον σερβιτόρο τα ακριβότερα μενού. Όταν ήρθαν στο κέφι, συνεχώς, αγόραζαν καλαθάκια με λουλούδια από το κορίτσι του μαγαζιού και τα πετούσαν στα πόδια της αοιδού. Οι σαμπάνιες και τα ουίσκι έρεαν άφθονα και έφερναν σε ευθυμία τους εκλεκτούς συνδαιτυμόνες. Ο απλός κόσμος περνούσε από έξω, τους έβλεπε να διασκεδάζουν και τους περιεργαζόταν χαζεύοντας. Κάποιοι από αυτούς άνοιγαν τις πόρτες και από οίκτο έστελναν με τον σερβιτόρο μεζέδες και φιάλες με κόκκινο κρασί στο πλήθος. Διασκέδασαν οι κύριοι κα οι κυρίες μέχρι τα ξημερώματα έπειτα κάλεσαν τους οδηγούς τους με τις απαστράπτουσες Μερτσέντες, και αναχώρησαν για τις οικίες τους. Πριν φύγουν όμως έστειλαν τον λογαριασμό στο πλήθος, με το αιτιολογικό ότι «κινδυνεύει η πατρίδα», κι ότι όλοι έπρεπε να συμβάλλουν για την υπεράσπιση της. Το πλήθος απόμεινε αποσβολωμένο να τους κοιτάει, αλλά εντωμεταξύ αυτοί είχαν στρίψει στην γωνία και είχαν χαθεί. Κάθε ομοιότητα με την πραγματικότητα είναι συμπτωματική. Στην Ελλάδα οι πλούσιοι με τα κότερα και τις Μερτσέντες, πάντα και ανελλιπώς στέλνουν τον λογαριασμό να πληρωθεί από τις «οφ σορ» εταιρείες τους στις νήσους Κέϊμαν.
ΣΙΓΑ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΚΟΙΜΑΤΑΙ
Τόσα χρόνια κανείς δεν μιλούσε δυνατά γιατί έλεγαν όλοι ψιθυριστά¨ «Σιγά η πατρίδα κοιμάται.» Ξαφνικά οι πάντες ξύπνησαν σαν από ένα λήθαργο. Κοιτάζουν από όλες τις πλευρές την πατρίδα, και διαπιστώνουν ότι από τον πολύ ύπνο, είχε όλο το σώμα της γεμίσει κακοφορμισμένες πληγές. Αυτοί που είχαν τελευταία την ευθύνη άρχισαν να τρομοκρατούνται. Χωρίς να το καταλάβουν η βόμβα έσκασε στα χέρια τους και τους έπιασε στον ύπνο. Βγήκαν στους δρόμους στις πλατείες και στα βουνά κι άρχισαν να εκφοβίζουν το κοσμάκη. «Τι θα γίνουμε αν η πατρίδα μας βουλιάξει»; Χτυπούσαν τα χέρια τους στα στήθη τους φωνάζοντας στους δρόμους και στις πλατείες σπαρακτικά. Οι άνθρωποι έβλεπαν τους κλειδοκράτορες στις πλατείες να σπαράζουν και πήγαιναν μαζί τους για συμπαράσταση. «Μην κάνετε έτσι βρέ παιδιά» «Θα κάνουμε ότι πρέπει φώναξε κάποιος». «Θα φωνάξουμε τους καλύτερους γιατρούς είπε κάποιος άλλος.» «Που θα βρούμε τα λεφτά»; "Οι μεγαλογιατροί είναι πανάκριβοι". "Χώρια που θέλουν και φακελάκι.» «Να την αφήσουμε να πεθάνει σε αυτά τα χάλια που βρίσκετε δεν έχει γιατρειά» Είπαν μερικοί από το πλήθος. «Την γλυκεία μας την πατρίδα να την αφήσουμε στο έλεος το Θεού ποτέ, ποτέ». Είπαν οι φτωχότεροι. Τότε μια μαυροντυμένη χήρα η κυρά Κατίνα η οποία ζητιάνευε για να τα βγάλει πέρα έβαλε το πρώτο πενηντάευρο στον δίσκο.
Ο φτωχόκοσμοςς ο οποίος συγκεντρώθηκε στην πλατεία, άνοιξε το πορτοφόλι του και έδωσαν όλοι τον οβολό τους από το υστέρημα τους .Ο έρανος είχε επιτυχία η πατρίδα σώθηκε με μια καταπληκτική εγχείριση από τον διακεκριμένο καθηγητή Αυτοί που έπρεπε όμως να δώσουν τα περισσότερα οι έχοντες και κατέχοντες δεν πλησίασαν καθόλου στον έρανο. Έκαναν πως δεν άκουγαν και δεν έβλεπαν. Οι φτωχοί και οι φιλότιμοι έσωσαν για μια ακόμη φορά την πατρίδα. Και πρώτη από όλους η χήρα κυρά Κατίνα που ζητιάνευε και καθάριζε σκάλες για να ζήσει.
ΤΑ ΚΟΚΟΡΑΚΙΑ
Εάν δεν απατώμαι το 1993 που ανέλαβε το ΠΑΣΟΚ του ΑΝΔΡΕΑ την εξουσία ο Ανδρέας Γ. Παπανδρέου είχε πει ότι. «Αν δεν τσακίσουμε το δημόσιο χρέος, το δημόσιο χρέος θα τσακίσει την Ελλάδα» Ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να τσακίσει η Ελλάδα . Με ευθύνη και των δυο μεγάλων κομμάτων εξουσίας. Και της «ισχυρής Ελλάδας» του Σημίτη ο οποίος αμέριμνος με καταχρεωμένη την Ελλάδα την χρέωσε περισσότερο με τους ολυμπιακούς αγώνες. Και του «Καραμανλή της «επανίδρυσης του κράτους» ο οποίος αντί να το εκσυγχρονίσει το άφησε με 100 δις επί πλέον χρέη βουλιαγμένο, στα χέρια του ΠΑΣΟΚ .Εδώ ταιριάζει η λαϊκή παροιμία «Δύο γάϊδαροι μαλώνανε σε ξένο αχυρώνα» επειδή κανένα κόμμα εξουσίας δεν σεβάστηκε την Ελλάδα.

ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΗ
Η καθήλωση των μισθών ή και η μείωση των μισθών είναι οι κλασικές συνταγές του καπιταλισμού για να αυξήσει την ανταγωνιστικότητα των προϊόντων και των υπηρεσιών. Μια άλλη κλασική συνταγή είναι η υποτίμηση του Εθνικού νομίσματος, για να προωθηθούν οι εξαγωγές μιας χώρας. Στην σημερινή συγκυρία δεν έχουμε Εθνικό νόμισμα, αλλά συμμετέχουμε στο κοινό Ευρωπαϊκό νόμισμα {ευρώ}μαζί με δεκαέξι άλλες χώρες. Η νομισματική πολιτική της Ένωσης έχει εκχωρηθεί στους τεχνοκράτες της Ε.Κ.Τ. χωρίς να έχει προβλεφθεί η υπεράσπιση μιας χώρας και η στήριξη της στο πλαίσιο των κοινών συμφερόντων της Ένωσης, και της στήριξης του κοινού νομίσματος. Δηλαδή δεν έχουν οι χώρες του ευρώ κοινή πολιτική ένωση.
Έτσι οι μεγάλες χώρες όπως η Γερμανία και η Γαλλία που ηγούνται της Ένωσης με τον γνωστό κι ως Γαλλογερμανικό άξονα, βρίσκονται σε αμηχανία, γιατί δεν έχουν θεσμικά εργαλεία να αντιμετωπίσουν το σοβαρό πρόβλημα που προέκυψε με την Ελλάδα, και να προλάβουν ακολούθως την καταιγίδα με τις υπόλοιπες χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου. Είναι πολλοί αυτοί οι σκεπτικιστές για το μέλλον της ένωσης οι οποίοι λένε ότι δεν υπάρχει υψηλού επιπέδου ηγεσία στην Ευρώπη, η οποία έπρεπε να προβλέψει τις κρίσεις και να έχει έτοιμα εργαλεία για την αντιμετώπιση τους. Όπως γράφουν έγκυροι αναλυτές η Γερμανία ως καθαρά εξαγωγική χώρα, καθήλωσε τους μισθούς των εργαζομένων τα τελευταία χρόνια, υποβάλλοντας τους σε διαρκή λιτότητα, πράγμα που αντιμετωπίζεται στωικά από ένα λαό πειθαρχημένο και ασκητικό σύμφωνα με το πνεύμα της προτεσταντικής ηθικής. Με τον τρόπο αυτό τα Γερμανικά προϊόντα απόκτησαν περισσότερη ανταγωνιστικότητα και αυξήθηκαν οι εξαγωγές της Γερμανίας προς τις χώρες του Ευρωπαϊκού νότου. Όπως γράφει ο έγκυρος Ελληνικός τύπος η Γερμανική οικονομία είναι η μόνη οικονομία της Ευρωζώνης με πλεονασματικό προϋπολογισμό. Άραγε επαληθεύονται οι φόβοι των παλιών ευρωπαίων Ευρωσκεπτικιστών οι οποίοι φοβόντουσαν το καπέλωμα της Γερμανίας πάνω στην Ευρώπη και μιλούσαν ότι θα δημιουργείτο μια Γερμανική Ευρώπη; Αντί μιας Ευρωπαϊκής Γερμανίας; Μα δεν είναι φυσιολογικό το πιο οργανωμένο κράτος, με την ισχυρότερη οικονομία να είναι το πιο δυνατό στην Ευρώπη εφόσον είναι και τρίτη δύναμη στον κόσμο; Αρκεί η Γερμανία να μην επιβάλλει στους άλλους τα δικά της μονάχα συμφέροντα, και οι σημερινοί «πόλεμοι» με άσφαιρα πυρά, να είναι αποκλειστικά στον εμπορικό τομέα, όπου βέβαια δεν είναι ανέξοδοι στον καπιταλισμό και χωρίς «αίμα», κι όπου μεταφράζεται σε οικονομικές κρίσεις ανεργία και φτώχια σε ευρύτερες λαϊκές μάζες. Το δίκαιο είναι να υπάρχουν συνεργασίες συμφωνίες και συναινέσεις, στο πλαίσιο μιας μεγάλης Ευρωπαϊκής οικογένειας. Μην λησμονούν οι νεότεροι ότι οι παλαιότερες γενιές έζησαν δύο καταστρεπτικούς και εξοντωτικούς πολέμους στο έδαφος της Ευρώπης. Και ότι η Ευρώπη έχει πραγματοποιήσει «ένα μακρύ ταξίδι της μέρας μέσα στη νύχτα» όλα αυτά τα χρόνια. Είναι όμως ένα πρωτόγνωρο πείραμα η Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία ίδια ένωση, στις Ηνωμένες Αμερικάνικες Πολιτείες ,{ΗΠΑ} πραγματοποιήθηκε με ένα αιματηρό εμφύλιο πόλεμο. Η πολιτική ενοποίηση χρειάζεται αρκετή υπομονή και χρόνο μέχρι να ωριμάσουν καταλλήλως οι συνθήκες για την ολοκλήρωση της πολιτικής ενοποίησης. Προς τούτο πρέπει να πεισθούν οι λαοί ότι δεν γίνεται μόνο προς χάριν των αγορών, και των πολυεθνικών, αλλά και προ το συμφέρον των λαών για να μην είναι ετεροβαρής ο «ιστορικός συμβιβασμός». Ως τότε η Ελλάδα πρέπει να πορεύεται και μαζί και μόνη, στο ευρύτερο περιβάλλον της παγκοσμιοποίησης.
Να συνειδητοποιήσει ωστόσο κυβέρνηση και κοινωνία, ότι το περιβάλλον είναι σκληρότερο και ανταγωνιστικότερο από ποτέ. Κι ότι χρειάζεται μεγαλύτερη προσπάθεια από παλιότερες εποχές . Να δείξουμε τώρα όλοι το καλό μας εαυτό. Να σηκώσουμε τα μανίκια να φτιάξουμε από την αρχή ένα κράτος σύγχρονο αξιοκρατικό, όπου θα σέβεται τον πολίτη και θα τον υπηρετεί με σεβασμό, κάνοντας τον να νοιώθει αξιοπρέπεια και να είναι υπερήφανος για το κράτος του, όπως πρέπει να νοιώθει ένας σύγχρονος Έλληνας- Ευρωπαίος πολίτης. Το παράδειγμα πρέπει να το δώσουν αυτοί που ηγούνται της κοινωνίας. Πολιτική οικονομική και πνευματική ηγεσία.