Πέμπτη 29 Ιουλίου 2010

ΓΙΑΤΙ ΚΛΕΙΣΤΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ;
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
«Κείνες οι μικρές κουβέντες που έρχονται απρόσμενες στις ώρες της απελπισίας είναι που φωτίζουν την ψυχή μας με ένα άσπρο ένδυμα χαράς». Αντώνης Λιοδάκης
Πως συνδυάζεται στην ανοιχτή οικονομία της αγοράς να υπάρχουν κλειστά επαγγέλματα; Τι είδους ελεύθερη οικονομία είναι αυτή. Μήπως προσομοιάζει με τον πρώιμο καπιταλισμό του Μεσαίωνα τότε που κυριαρχούσαν τα κλειστά επαγγέλματα των συντεχνιών; Μήπως ο φιλελεύθερος καπιταλισμός δεν είναι τόσο φιλελεύθερος όσο θέλει να το καυχάται; Βεβαίως ο καπιταλισμός κυριαρχείται από τα Μονοπώλια τα Ολιγοπώλια, τις πολυεθνικές εταιρίες και τα καρτέλ. Υπήρχαν και μερικώς υπάρχουν όμως, και οι συντεχνίες των δημόσιων Μονοπωλίων όπως του ΟΤΕ και της ΔΕΗ που απειλούσαν το κράτος με το κατέβασμα του διακόπτη¨ {οι συνδικαλιστές της ΔΕΗ αλλά και του πρώην κρατικού ΟΤΕ} είχαν κερδίσει προνομιακούς μισθούς έναντι των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα. Τα κλειστά επαγγέλματα είναι μία προσφορά προνομίων που έχει εκχωρήσει η άρχουσα τάξη σε διάφορες κατηγορίες ελευθέρων επαγγελματιών, και επιστημονικών επαγγελμάτων , για να συμμαχήσει μαζί τους στην νομή της εξουσίας Στα πλαίσια όμως της κυριαρχίας του νεοφιλελευθερισμού, όπως δείχνουν τα πράγματα αυτό δεν είναι ανεκτό, και παίρνουν τα προνόμια αυτά από τις μεσαίες αυτές τάξεις που εδόθησαν σε μία εποχή που ο καπιταλισμός ήταν περισσότερο προστατευτικός. Τώρα που είναι σένα γήπεδο χωρίς αντίπαλο προσπαθεί να αφαιρέσει μαζί με τα δικαιώματα των εργαζομένων και ορισμένα από τα προνόμια των μεσαίων τάξεων. Δεν μπορούμε βέβαια να μην αναγνωρίσουμε ότι τα προνόμια των συντεχνιών δρουν εις βάρος του κοινωνικού συνόλου. Είδατε όμως να υπάρχει καμία ντιρεκτίβα για την ασυδοσία των τραπεζών για τα μονοπώλια και τα ολιγοπώλια; Σήμερα που κυριαρχούν οι συντηρητικές δυνάμεις στην Ευρώπη οι πολυεθνικές ,οι τράπεζες οι βιομηχανίες όπλων, οι μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες οι χρηματιστές κυριαρχούν στον κόσμο, έχοντας τους πολιτικούς υποχείριους τους. Καμιά φορά παίρνουν οι ίδιοι την εξουσία στα «στιβαρά τους» χέρια και με λαϊκή έγκριση παρακαλώ , όπως ο Μπερλουσκόνι στην Ιταλία. Λαός είναι αυτός ,όταν οι συνθήκες το επιτρέπουν με την κατάλληλη πλύση εγκεφάλου και τον Χίτλερ ανέβασε με εκλογές στην εξουσία. Ασχέτως αν ο πονηρός Αυστριακός πρώην δεκανέας δεν εμπιστεύτηκε τις σύντομες μεταστροφές της κοινής γνώμης και πρόλαβε και κατάργησε το κοινοβούλιο.

Τρίτη 27 Ιουλίου 2010

Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑ ΤΙΣ ΚΡΙΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΕΤΑΛΛΑΣΣΕΤΑΙ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
«Γιατί οι καιροί μας, και των παιδιών μας οι καιροί, είναι οι καιροί της πάλης του νέου με το παλιό». Μ. ΜΠΡΕΧΤ
Ο καπιταλισμός παρά τις κρίσεις του μεταλλάσσεται, τις ξεπερνά και επιβιώνει σε αντίθεση με τα καθεστώτα του υπαρκτού καπιταλισμού, που κατάρρευσαν άπαξ δια παντός, και ίσως κανείς που τα έζησε να μην τα νοσταλγεί εκτός της ευνοημένης κομματικής νομενκλατούρας. Ο καπιταλισμός έχει διαπράξει φρικτά εγκλήματα, κατά της ανθρωπότητας, με τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους την αποικιοκρατία , τον ναζισμό και το φασισμό. Ο υπαρκτός σοσιαλισμός όπου επικράτησε επέβαλλε την μονοκρατορία ενός κόμματος, και της μοναδικής αλήθειας την οποία κατείχε το κόμμα ως ευαγγέλιο ,και όλοι οι πολίτες ως πρόβατα χωρίς δική τους σκέψη και προβληματισμούς έπρεπε να υπακούουν στις οδηγίες και τις κατευθυντήριες γραμμές του. Η μονοκρατορία αυτή οδήγησε στις εξορίες των αντιπάλων, στον εγκλεισμό στα ψυχιατρεία ως δήθεν « ασθενών», στα γκούλακ στις εκτελέσεις ,και στην φυσική εξόντωση με κάθε μέσο ,των διαφορετικών απόψεων. Ασφαλώς υπάρχουν πολλές εκδοχές για την επικράτηση του καπιταλισμού. Ίσως οι άνθρωποι που υφίστανται την εκμετάλλευση να μην ονειρεύονται τις κομμουνιστικές κοινότητες του μοιράσματος των αγαθών, αλλά το ακριβό μερτσέντες μπενζ , την βίλα και το κότερο του αστού. Ο καπιταλισμός επίσης στηρίζεται στην αγορά και τον ανταγωνισμό, όπου είναι στοιχείο προαιώνιο της ανθρώπινης φύσης. Ο Ιταλός οικονομολόγος Τζόρτζιο Ρούφολο σημειώνει σε ένα άρθρο του στην Ιταλική εφημερίδα “repubblika” Αναδημοσιεύουμε. από την στήλη του Θανάση Γιαλκέτση «Σημειωματάριο ιδεών» «Κυρ Ελευθεροτυπία».
«Υπάρχουν τρις εδραιωμένες μορφές που ο καπιταλισμός εισήγαγε στην σύγχρονη κοινωνία και που φαίνεται να διαθέτουν ιστορική διάρκεια ¨ο πρωταρχικός ρόλος της οικονομίας ως κινητήριας δύναμης της ιστορίας, ο πρωταρχικός ρόλος του κεφαλαίου στην δομή τη οικονομίας, και ο πρωταρχικός ρόλος της αγοράς, στην ρύθμιση τη οικονομίας. Αυτά τα τρία χαρακτηριστικά αποτελούν το θεμέλιο του τέταρτου. ¨της κίνησης διαρκούς ανάπτυξης που ο καπιταλισμός έχει επιβάλλει στην παγκόσμια οικονομία. Αυτά τα χαρακτηριστικά κυρίως τα τρία πρώτα , καθιστούν τον καπιταλισμό ένα σύτημα πρακτικά αναντικατάστατο. Η πιο μεγαλειώδης εναλλακτική λύση προς τον καπιταλισμό η κομμουνιστική ναυάγησε . Και δεν αξίζει να την νοσταλγούμε. Αυτό δεν σημαίνει ότι μετά την κρίση όλα πρέπει να ξαναγίνουν όπως πριν. Ο καπιταλισμός μετράει αιώνες αλλά αλλάζει κάθε τόσο. Υπήρξε ένας καπιταλισμός φιλελευθερος,ένας προστατευτικός καπιταλισμός, ένας κευσιανός καπιταλισμός κι ένας νεοφιλελεύθερος καπιταλισμός . Καθένας τους βαθιά διαφορετικός από τον άλλον. Ο νεοφιλελεύθερος καπιταλισμός βγαίνει από την κρίση τσακισμένος. Φαίνεται λογικό επομένως να αναρωτιόμαστε αν ο καπιταλισμός που θα προκύψει ύστερα από την κρίση θα είναι πολύ διαφορετικός από εκείνον που μας οδήγησε στην κρίση».

Δευτέρα 26 Ιουλίου 2010

ΕΠΙΚΑΙΡΑ ΣΧΟΛΙΑ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
ΝΕΡΟ κ. ΔΗΜΑΡΧΕ
Δεν είμαι υπάλληλος του δήμου στην υπηρεσία υδρεύσεως για να κάνω επιθεωρήσεις στους δημόσιους κρουνούς ύδατος. Επειδή όμως πολλές φορές τα απογεύματα μετά την δύση του ηλίου μου αρέσει , να κάθομαι σε ένα παγκάκι ,και να ρεμβάζω αγναντεύοντας προς την θάλασσα, παρατηρώ ότι εκεί στο παρκάκι της πλατείας ΤΑΛΩ απέναντι από το παλιό «Ξενία», είναι η δημοτική βρύση χαλασμένη χωρίς τον περιστροφικό της κοχλία, και οι περαστικοί την ανοίγουν να πιουν νερό και την αφήνουν μισάνοιχτη και τρέχει συνεχώς. Πιθανώς να υπάρχει το πρόβλημα και σε άλλες δημοτικές βρύσες. Όταν από τον δήμο γίνεται έκκληση στους δημότες για μείωση της κατανάλωσης νερού, πρέπει πρώτα να φροντίσει το δικό του σπίτι δίνοντας το καλό παράδειγμα.
Ανεύθυνη συμπεριφορά δείχνουν και πολλοί δημότες σε ότι αφορά τους δημόσιους χώρους που δεν τους σέβονται καθόλου.
ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΜΑΣ
Ζητείται νέος με πολλά προσόντα, επιτυχημένος στην εργασία του, με καλές συστάσεις, από συγγενείς και φίλους, να μιλά τουλάχιστον Αγγλικά, Γαλλικά, και Γερμανικά, γιατί θα συνεργάζεται απευθείας με την γραφειοκρατία των Βρυξελλών, αλλά και ανεξάρτητος από τα κόμματα με ισχυρή προσωπικότητα, δραστήριος εργασιομανής, με όνειρα και αγάπη για τον τόπο του. Το νέο αυτό πρόσωπο που θα αναδειχθεί μέσα από τους κοινωνικούς αγώνες, καλείται να βάλλει υποψηφιότητα , για περιφερειάρχης Κρήτης. Επειδή δεν βλέπω να εμφανίζεται στον ορίζοντα αυτός ο άνθρωπος, όπως είχε εμφανιστεί το 1982 ο Γ. Κατσανεβάκης και τάραξε τα λιμνάζοντα ύδατα, και τα κόμματα προτείνουν ανθρώπους που έχουν φθαρεί επί 30 χρόνια στην πολιτική και δεν αντέχουν μακριά από την εξουσία, βάζω την αγγελία, για να ενθαρρύνω νέες πρωτοβουλίες πολιτών. Βεβαίως εγώ θα ζητήσω από το νέο αυτό πρόσωπο αν εκλεγεί να παίρνω 10% ποσοστά από κάθε δημόσια προμήθεια.
Εν μέσω καύσωνα στο φουλ του καλοκαιριού και λίγο χιούμορ κάνει καλό. Έτσι δεν είναι βρε παιδιά;
ΣΙΓΗΣΕ ΤΟ «ΤΡΩΚΤΙΚΟ»
Ανέστειλε την λειτουργία του το μπλογκ του διαδιχτύου με την επωνυμία «τρωκτικό» μετά τον θάνατο-δολοφονία του εμπνευστή και δημιουργού του, Σωκράτη Γκιόλια, όπου δεν το είχε ποτέ παραδεχθεί ,ότι ήταν δικό του, όπως έγραψε ο Αθηναϊκός τύπος. Όποιος δημιουργεί ιστοσελίδα στο διαδίχτυο, για να βγάζει τα απωθημένα του εναντίον των πολιτικών ανώνυμα , ή να βρίζει και να συκοφαντεί, χωρίς στοιχεία, πάντα ανώνυμα ,είναι ένας κοινός συκοφάντης ,που δεν έχει το θάρρος της γνώμης του και κρύβεται στα υπόγεια σαν τα ποντίκια. Αν πάλι έχει μία είδηση η οποία βλάπτει την όποια εξουσία , αν δεν σου την δημοσιεύει η εφημερίδα που εργάζεσαι ή ο τηλεοπτικός σταθμός μπορείς να την δώσεις σε άλλο ανταγωνιστικό μέσο . Στην κοινοβουλευτική δημοκρατία υπάρχει πλουραλισμός μέσων και απόψεων, αλλά και αντιτιθέμενων συμφερόντων. Στην Ουάσιγκτον π.χ. δύο δημοσιογράφοι της «Ουάσιγκτον ποστ» με την ενδελεχή δημοσιογραφική τους έρευνα κατάφεραν και ανέδειξαν το σκάνδαλο που είναι γνωστό ως «γουότερ γκέητ» και ανάγκασαν σε παραίτηση τον πρόεδρο των ΗΠΑ Ρίτσαρντ Νίξον. Η σοβαρή και έντιμη δημοσιογραφία μπορεί αν θέλει, και της το επιτρέπουν οι ιδιοκτήτες των μέσων, να κάνει σωστά την δουλειά της. Σε καμία περίπτωση πάντως δεν μπορεί να δικαιολογηθεί μια δολοφονία δημοσιογράφου, είτε από τρομοκρατικές ομάδες, είτε από την μαφία. Αυτοί που αναγόρεψαν τους εαυτούs τους υπεράνω όλων ,και πήραν το δικαίωμα να δολοφονούν, όποιον δεν συμφωνεί μαζί τους ,όταν θα πήξει το μυαλό τους και ωριμάσουν, δεν θα μπορούν να κοιμηθούν τα βράδια από τις τύψεις, που θα φωλιάζουν στην συνείδηση τους. Υπάρχει φοβερότερο πράγμα από την αφαίρεση μιας ανθρώπινη ζωής, και μάλιστα ενός ανθρώπου που δεν είναι εγκληματίας αλλά δεν συμφωνείς μαζί του ιδεολογικά; Μήπως ζούμε σε εποχή πλήρους παραλογισμού;

Πέμπτη 22 Ιουλίου 2010

ΣΗΜΕΡΑ ΘΑ ΣΑ ΠΩ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΧΜΕΤ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Σήμερα θα σας πω για τον Αχμέτ. Σαν κι αυτόν υπάρχουν πολλοί Αχμέτ στην χώρα μας. Εμείς τους λέμε «λαθρομετανάστες» . Ίσως να γεννήθηκαν και λαθραία . Απελπισμένοι με την ψυχή στο στόμα ήρθαν ακάλεστοι στη χώρα μας. Ξεριζωμένοι από την πατρίδα τους, από τις οικογένειες τους, ψάχνοντας για μία δουλειά κι ένα καλύτερο μέλλον. Κι εμείς κάποτε είμαστε μετανάστες. Μπορεί να μην φύγαμε λαθραία, γιατί στο τέλος του 19ου αιώνα ,οι Αμερικάνικες βιομηχανίες και τα ορυχεία είχαν ανάγκη από εργατικά χέρια. Ποιος γνωρίζει για τον Κρητικό συνδικαλιστή Λούη Τίκας -Σπαντιδάκη από το Ρέθυμνο, όπου αγωνίστηκε για τα δικαιώματα των εργαζομένων στα ορυχεία του Ροκφέλερ, στην Γιούτα και σκοτώθηκε από τις σφαίρες των αστυνομικών, σε μια απεργία; Μεταπολεμικά χρειάστηκε η Γερμανία Έλληνες μετανάστες, κι όχι μόνο, επειδή είχε εξολοθρευτεί ο εργατικός πληθυσμός της, από τον όλεθρο του Ναζισμού και τον πόλεμο. Οι παλιότερες γενιές έζησαν την μετανάστευση στο πετσί τους. Δείτε και την εξαίρετη ταινία του Παντελή Βούλγαρη "Νύφες" όπου αναπαριστά τον τρόπο ,αλλά και το δράμα των φτωχών κοριτσιών από την Ελλάδα, όπου έφευγαν στην Αμερική για να ανταμώσουν με Έλληνες γαμπρούς που δεν τους γνώριζαν από κοντά. Σήμερα όμως θα σας μιλήσω για τον Αχμέτ, από την Συρία ετών 23. Ξέρετε κάθε μετανάστης έχει και την ιστορία του ,γιατί και αυτοί είναι άνθρωποι με ψυχή και αισθήματα. Ο Αχμέτ μου είπε το παράπονο του ,σήμερα και φορτίστηκα τόσο , που το μεταδίδω σε σας για να κατανοήσετε την τραγωδία αυτών των ανθρώπων, που έρχονται στοιβαγμένοι σε σαπιοκάραβα, με κίνδυνο της ζωής τους, γιατί είναι νέοι από πολυμελής οικογένειες ,από χώρες που πλήττονται από την φτώχεια ,και τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, και θέλουν να ζήσουν. Ο Αχμέτ λοιπόν, ήρθε με τον αδελφό του από τν Συρία . Δουλεύει εδώ όταν βρει κάποια δουλειά. Οποιαδήποτε δουλειά. Σήμερα ήταν απελπισμένος., γιατί έπιασε η αστυνομία τον αδελφό του, να οδηγεί ένα μοτοποδήλατο χωρίς άδεια οδήγησης. Επί πλέον βρισκόταν παράνομα την χώρα μας. Και τρίτον είχε αγοράσει το μηχανάκι από ένα φίλο του, χωρίς τα νόμιμα παραστατικά, και χωρίς να γνωρίζει ότι είναι κλεμμένο. Τώρα ο αδελφός του Αχμέτ είναι φυλακή, και τον ετοιμάζουν για απέλαση. "Έχω εννέα αδέλφια μου είπε ο Αχμέτ". «Ο πατέρας μου δεν εργάζεται, δύο αδέλφια μου είναι στρατιώτες ,στην πατρίδα μου την Συρία. Ο αδελφός μου είναι στην φυλακή και εγώ έδωσα ότι χρήματα είχα, για να την εξαγοράσω για να φύγει στην Συρία μετά την απέλαση. Είμαι 23 χρονών μου είπε ο Αχμέτ κι ένα χοντρό δάκρυ έτρεχε από ο μάγουλο του, ποτίζοντας το καυτό οδόστρωμα του καλοκαιριού. Η εννεαμελής οικογένεια μου, περιμένει στην Συρία από εμένα να τους βοηθήσω. Εδώ δουλειές δεν υπάρχουν πλέον, χρήματα δεν μπορώ να μαζέψω , για να βάλω στην άκρη .Πότε θα κάνω εγώ δική μου οικογένεια ; Αναρωτιόταν ο Αχμέτ και μου εκμυστηρεύτηκε την πίκρα του, γεμάτος παράπονο και πόνο. Ο Αχμέτ από την Συρία είναι μόνο 23 χρονών κι είχε γεράσει πριν την ώρα του.

Τετάρτη 21 Ιουλίου 2010

ΤΕΛΟΣ ΕΠΟΧΗΣ ΑΡΧΕΣ ΑΓΩΝΩΝ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
«Κάθε μέρα κάτι τελειώνει έτσι σιγά σιγά συνηθίζουμε το μεγάλο τέλος. Τάσος Λειβαδίτης
Η εποχή όπου η αναδιανομή εισοδήματος γινόταν με δανεικά αποδοίμισεν εις Κύριον. Πρέπει να παράγουμε για να μεγαλώσει η πίτα. Αν την πίτα δεν προλάβουν να την κατασπαράξουν τα λαμόγια, τότε θα γίνεται αναδιανομή εις όφελος των εργαζομένων. Που πας ρε Καραμήτρο; Συνέχεια δανείζεσαι για να ρουσφετολογείς, για να διογκώνεις με επιτροπές με υψηλούς μισθούς το κράτος, για να παίρνεις προμήθειες από κάθε τι που κινείται, για να οργανώνεις Ολυμπιακούς αγώνες με δυσθεώρητα κόστη . Με όλη αυτή την κάκιστη διαχείριση των δημοσίων οικονομικών τα κατάφερες κι έφερες τις σφίγγες να μας τσιμπήσουν, τις βδέλλες να μας πιούν το αίμα, τους καρχαρίες να μας καταπιούν , στο μεγάλο τους στομάχι. Η κυβέρνηση υπόγραψε το επαχθές για τον Ελληνικό λαό «μνημόνιο» με την τρόικα ενώ έλεγε προεκλογικά , ότ騨 «υπάρχουν λεφτά».Σήμερα η χώρα μας είναι υπό κατοχή. Κατοχή από το Αμερικάνικο και Ευρωπαϊκό κεφάλαιο, συμμετέχοντος και του Ελληνικού κεφαλαιουχικού μπλοκ. Είναι ότι πιέσθηκε από την συντηρητική καγκελάριο Μέρκελ, ή επειδή ο Γ.Παπανδρέου έχει υιοθετήσει νεοφιλελεύθερη πολιτική, ενώ είναι πρόεδρος της σοσιαλιστικής διεθνούς; Τι ειρωνεία όμως κι αυτή. Άλλα να επαγγέλλεσαι θεωρητικώς, κι άλλα να πράττεις σαν διχασμένη προσωπικότητα. Ας κάνουμε όμως, όπισθεν για είκοσι χρόνια. Από τότε που κατάρρευσαν οι χώρες του «κρατικού σοσιαλιστικού» μπλοκ οι οποίες κρατούσαν σε ισορροπία το διεθνές σύστημα,, Ο καπιταλισμός δια του καθηγητή του Χάρβαρντ Φράνσις Φουκουγιάμα, ανήγγειλε θριαμβευτικά «το τέλος τη ιστορίας», και την οριστική κατά την γνώμη του επικράτηση του καπιταλισμού. Ο καπιταλισμός μόνος και αισθανόμενος παντοδύναμος άρχισε σιγά σιγά να αφαιρεί τα δικαιώματα των εργαζομένων, τα οποία είχαν κατακτήσει με αγώνες θυσίες πόνο και αίμα. Το φαινόμενο αυτό ήρθε με ένταση εξαιτίας του μνημονίου και στην Ελλάδα. Άραγε δεν θάπρεπε η χώρα μας να συμμαχήσει με τις χώρες του Νότου και να διεκδικήσει να δανείζετε απευθείας από την ΕΚΤ με το ίδιο επιτόκιο με των εμπορικών τραπεζών; Ξεσηκώθηκαν και οι δικαστές στην Ελλάδα. Δεν επιθυμούν να καταγράφονται ως δημόσιοι υπάλληλοι ούτε να ασφαλίζονται οι νέοι δικαστές στο ΙΚΑ.. Γιατί ρε παιδιά; Εισέλθετε κι εσείς στο ευαγές ίδρυμα για να δείτε τι τραβάει ο καημένος ο κοσμάκης. Εσείς κύριοι που θέλετε μόνοι σας να καθορίζετε τους παχυλούς μισθούς όπως και οι βουλευτές. Ένας εφέτης της Θεσσαλονίκης προσέφυγε στο "μισθοδικείο" και αμφισβητεί ότι οι περικοπές μισθών υπηρετούν το δημόσιο συμφέρον. Η ΑΔΕΔΥ θα προσφύγει στα διοικητικά δικαστήρια και στο Σ..Τ.Ε για τον ίδιο λόγο. Εκείνο όμως που θα ταρακουνήσει το διεθνές κεφάλαιο είναι οι ογκώδεις καθημερινές διαδηλώσεις και η ισχυροποίηση των κοινωνικών κινημάτων καθώς και οι εναλλακτικές λύσεις διεξόδου από την κρίση. Που είσαι οραματική νέα αριστερά που άλλοτε μαγνήτιζες τα πλήθη με τις ιδέες σου;

Τρίτη 20 Ιουλίου 2010

ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Διάβασα στον τοπικό τύπο ανακοίνωση της ΙΛΑΕΚ ότι θα τιμήσει τον Δήμαρχο Χανίων κο Βιρβιδάκη για την προσφορά του στον σύλλογο. Επειδή έχει αρχίσει η προεκλογική περίοδος, για τις δημοτικές εκλογές, αλλά και διότι η πρόεδρος της ΙΛΑΕΚ κ. Παπαδερού ήταν υποψήφια βουλευτής με την παράταξη του κ. Δήμαρχου, δηλαδή της Ν.Δ καλό, θα ήταν για λόγους δεοντολογίας και επειδή η ΙΛΑΕΚ είναι πολιτιστικό σωματείο, να μην πολιτεύεται υπέρ κανενός υποψηφίου. Άλλωστε στην ΙΛΑΕΚ είναι μέλη, ψηφοφόροι όλων των κομμάτων. Νομίζω ότι δικαιούμαι να ομιλώ κι ως έχων δημόσιο λόγο αλλά κι ως μέλος της ΙΛΑΕΚ.
Τώρα που ήδη έχει αρχίσει η προεκλογική περίοδος για τις Δημοτικές εκλογές χρήσιμο θα ήταν για την ενημέρωση των δημοτών του Δήμου Χανίων να δηλώσουν οι υποψήφιοι Δήμαρχοι. Τι θέση παίρνουν για την αναστήλωση των Νεωρίων, για τον σχεδιαζόμενο πολυχώρο -και για στέγη του ΔΗΠΕΘΕΚ- του παλιού τελωνείου, για το στρατόπεδο Μαρκοπούλου, για την βίλα Σβαρτς και Πωλογιώργη, και για την παραλία των Αγίων Αποστόλων. Όπως επίσης για το θέμα της δρομολόγησης των μίνι λεωφορείων και των περιφερειακών Δημοτικών πάρκιν. Αλλά και για τους ποδηλατοδρόμους, όπως όλες οι πολιτισμένες πόλεις τη Ευρώπης. Να μας δηλώσουν τις θέσεις που παίρνουν για τα σοβαρά για την πόλη θέματα, κι από ποιον φορέα έχουν την δυνατότητα να αντλήσουν πόρους .Θα μου πείτε ότι δεν χάνουν τίποτα να υποσχεθούν τα πάντα στους πάντες, όπως γίνεται κάθε φορά για να κερδίσουν τις εκλογές, και να μη κάνουν σχεδόν τίποτα. Η Δημοκρατία μας πάσχει κι από τις ανέξοδες υποσχέσεις των πολιτικών και αυτοδιοικητικών αρχών.

Δευτέρα 19 Ιουλίου 2010

ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
«Άκου δω εμένα κάμε δέκα από ένα ,τα δύο ας τα αφήσεις με τρία να αρχίσεις, και θα πλουτίσεις, χάσε τα τέσσερα, από τα πέντε κι έξι, με μία λέξη κάμε εφτά, κι οχτώ, κι έτσι πάει κι αυτό? Ενιά είναι ένα δέκα κανένα. Αυτός είναι ο στριγκλικός πολλαπλασιασμός». «.ΣΤΡΙΓΚΛΑ -ΑΠΟ ΤΟΝ ΦΑΟΥΣΤ ΤΟΥ ΓΚΑΙΤΕ
Όσο πλησιάζει ο καιρός προς τις εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση, αφήνουν τις καλοκαιρινές διακοπές τους οι υποψήφιοι Δήμαρχοι. Η αγωνία τους μεγαλώνει , η αδρεναλίνη ανεβαίνει. Αρχίζουν τις περιοδείες προς την νέα ενδοχώρα του μεγάλου «Καλλικρατικού» πλέον Δήμου Χανίων. Θα είναι ίσως «ένα μακρύ ταξίδι της μέρας μέσα στην νύχτα» για ορισμένους ;Πάντως καιρός ήταν να ανοίξει ο Δήμος Χανίων και να απλωθεί στις περιαστικές περιοχές οι οποίες έχουν αστοποιηθεί, για να μπορέσει να γίνει ενιαίος πολεοδομικός σχεδιασμός κι όχι μόνο. Ασφαλώς θα μειωθούν και τα έξοδα διαχείρισης, στην δύσκολη για το κράτος περίοδο. Όταν σχεδιάστηκε ο «Καποδίστριας», οι Δήμαρχοι τότε των περιαστικών Δήμων λειτούργησαν ως φεουδάρχες του Μεσαίωνα διατηρώντας τα δικά τους «φέουδα». Νομίζω ότι ο Δήμος Χανίων, είναι από τους ολίγους Δήμους της χώρας όπου δεν ενσωμάτωσε κοντινούς του Δήμους , με τον «Καποδίστρια» Τώρα ο Δήμος Χανίων πήρε την ρεβάνς με τον «Καλλικράτη» «Τους έβαλε ούλους τσι άλλους Δήμους στη μεγάλη του στομάχα». Ελπίζουμε βεβαίως ότι θα προκύψει όφελος για τους πολίτες αλλιώς δεν θα έχει η αλλαγή καμία σημασία. -Κύριε διευθυντά το σχόλιο που διάβασα στην δεύτερη σελίδα του «Αγώνα» του Σαββάτου για το Μανώλη Σκουλάκη βουλευτή και υποψήφιο Δήμαρχο Χανίων, και το οποίο είναι αναδημοσίευση από το «τρωκτικό» είναι τόσο επαινετικό για το ίδιο ,που μάλλον το σύνταξε ή ο ίδιος ή το πολιτικό του γραφείο. «Αν δεν παινέσουμε λένε το σπίτι μας θα πέσει να μας πλακώσει» Προεκλογική περίοδος για την τοπική αυτοδιοίκηση και οι καιροί είναι πονηροί. Αλήθεια τα Χανιά μας η ιστορική πρωτεύουσα της Κρήτης δεν έχουν αναδείξει ηγετικές προσωπικότητες , ώστε να τολμήσουν, να βάλουν υποψηφιότητα για τον θώκο του υποψήφιου περιφερειάρχη; Τόσο πολύ φτωχύναμε σε ιδέες και οράματα ή μας ενδιαφέρουν μόνο οι επιχειρήσεις και τα χρήματα κι όχι η υπηρέτηση του κοινού συμφέροντος; Κάθε χρόνο ο Δήμος Χανίων διοργανώνει καλλιτεχνικές εκδηλώσεις στην «Ανατολική τάφρο» «μετά δημοσίων θεαμάτων». Μας έρχονται από την Αθήνα, διάφοροι θίασοι όπου πολλοί από αυτούς, κάνουν «αρπαχτές» δηλαδή κακές παραστάσεις με μοναδικό σκοπό να βγάλουν λεφτά. Καιρός είναι να στηριχθεί κι ο τοπικός πολιτισμός, να παράγουμε εμείς θέατρο όπως αυτό της Κρητικής αναγέννησης. Μήπως θα ωφελούσε ένας διαγωνισμός για την συγγραφή ενός θεατρικού έργου από Κρητικούς συγγραφείς, το οποίο να παιχτεί από Κρητικούς ηθοποιούς, και υπόλοιπους συντελεστές και να το ανεβάσει το ΔΗΠΕΘΕΚ;
Σκότωσαν έναν Αθηναίο δημοσιογράφο τον Σωκράτη Γκιόλια διευθυντή του Ρς «θέμα» στο κατώφλι του σπιτιού του. Ως τώρα γνώριζα πως μόνο στην Ρωσία σκοτώνουν δημοσιογράφους οι οποίοι κάνουν ερευνητική δημοσιογραφία και θίγουν συμφέροντα. «Προοδεύσαμε αγωνιστή μου, προοδεύσαμε» Ο πάτος του πηγαδιού δεν έχει τελειωμό. Χωρίς να θέλω να στηρίξω την πολιτική του Παπανδρέου ότι «υπάρχουν λεφτά» και στο τέλος να τα παίρνει από τους υπαλλήλους και τους μικρομεσαίους , και να αφήνει του μεσαιομεγάλους και τους μεγαλομεγάλους αφορολόγητους. Πέστε μου εσείς εάν μπορεί ένα νοικοκυριό να δανείζετε «χωρίς περίσκεψιν χωρίς λύπην χωρίς αιδώ» ξέροντας ότι δανείζετε και δεν έχει την δυνατότητα να αποπληρώσει τα χρέη του, επειδή δεν επαρκούν τα εισοδήματα της οικογένειας; Μετά που έβαλε το νοικοκυριό τις τάπες του δηλαδή, πρέπει να πει στους δανειστές¨ «παιδιά δεν έχω να σας πληρώσω «διότι ουκ αν λάβοις εκ του μη έχοντος»; Χωρίς επιπτώσεις και χωρίς συνέπειες; Τότε δεν θα είχαμε κράτη και κοινωνίες με κανόνες, αλλά κοινωνίες αρχαϊκές των σπηλαίων. Το ίδιο είναι και τα κράτη. Πρέπει να δανείζονται με πολύ φειδώ, όχι για μισθούς και συντάξεις αλλά για επενδύσεις σε χρήσιμα για την ανάπτυξη δημόσια έργα. Καλύτερα είναι κανείς να προλαμβάνει το κακό στην γέννηση του ,κι όχι σαν μοιρολογίστρα να κλαίει μετά την επιπολαιότητα του, την κακή του μοίρα. Οι κυβερνήσεις οι οποίες έφεραν στο χείλος της χρεοκοπίας την Ελλάδα, ψηφίστηκαν από τους Έλληνες. Σε ένα βαθμό είναι έκφραση των επιθυμιών τους. Και των συμφερόντων τους . Τους αντιπροσώπευσαν. Έπρεπε να τότε να βρεθούν σώφρονες πολίτες, πνευματική και πολιτική ηγεσία ,να κρούσει συνεχώς και με δύναμη τον κώδωνα του κινδύνου, για τον ολισθηρό δρόμο που βαδίζαμε. Δεν έχει νόημα εκ των υστέρων να κραυγάζουμε, και να κλαίμε ως βαρυπενθούντες στενοί συγγενείς του πτώματος «ΕΛΛΑΣ». Γιατί τώρα είναι η ώρα που μας λένε στριμώχνοντας μας σε μία γωνία¨ «σκάστε και πληρώνετε τα χρωστούμενα μαλς».

Παρασκευή 16 Ιουλίου 2010

ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥΣ ΔΗΜΑΡΧΟΥΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ Ο ΧΑΝΙΩΝ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Ένας από τους καλύτερους Δημάρχους στον κόσμο αναδείχθηκε ο Δήμαρχος Χανίων σύμφωνα με διαδικτυακή ψηφοφορία. Πάντως τέτοιου τύπου γκάλοπ δεν αποδίδουν την πραγματικότητα. Μη ξεχνούμε ότι και ο Κ. Καραμανλής εθεωρείτο στις μετρήσεις της κοινής γνώμης ως «ο καταλληλότερος» για πρωθυπουργός και βούλιαξε την Ελλάδα στα χρέη. Επίσης να ειπώ ότι «το παιδί που δεν κάνει για πρωθυπουργός» σύμφωνα με τον αιωνόβιο Κ. Μητσοτάκη, κι όπου οι αντίπαλοι του «οι νουδίτες» τον αποκαλούσαν Γιωργάκη, έγινε Γιώργος και κέρδισε την κοινή γνώμη. Η κοινή γνώμη δεν είναι σταθερή, μεταστρέφεται ανάλογα με τις περιστάσεις. Ότι άλλα έλεγε κι ο Γιώργος ,κι άλλα κάνει ,είναι ίδιον των πολιτικών κομμάτων στην Ελλάδα. Όπως φαίνεται τα κόμματα πιστεύουν ότι δεν απευθύνονται σε πολίτες αλλά σε κάφρους, ή σε λωτοφάγους. Με την ευκαιρία αυτή θα σας διηγηθώ ένα ανέκδοτο. Κάποτε ο Ζακ άνοιξε στο Παρίσι ένα κοσμηματοπωλείο. Το ονόμασε ως¨ «το μεγαλύτερο κοσμηματοπωλείο του Παρισιού». Δίπλα του από τα δεξιά του άνοιξε ο Ζαν ένα νέο κοσμηματοπωλείο, και το ονόμασε ως¨ «το μεγαλύτερο κοσμηματοπωλείο της Γαλλίας»
Έρχεται και ο Σαρλ από αριστερά του Ζακ, και ανοίγει κι αυτός κοσμηματοπωλείο. Το ονόμασε ¨ «το μεγαλύτερο κοσμηματοπωλείο τη Ευρώπης» Βλέποντας ο Ζακ ότι στριμώχθηκε από τους ανταγωνιστές του, αφαιρεί την δική του ταμπέλα και την αντικατέστησε με μία άλλη που έγραφε¨ «κυρία είσοδος. Τώρα σε ποιον υποψήφιο Δήμαρχο θα είναι η κυρία είσοδος για το νέο Καλλικρατικό Δημαρχείο; Είναι νωρίς ακόμη. Τα ζώα μου αργά, διότι¨ «Οι νύχτες είναι γκαστρωμένες» όπως έλεγε ένας θυμόσοφος παλαιός πολιτικός.,

Πέμπτη 15 Ιουλίου 2010

ΗΡΘΕΣ ΕΝΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ Μαυρομάτα κόρη της αυγής
Χαρούμενο όνειρο μου.
Ήρθες ένα καλοκαίρι ,τη νύχτα
που άνοιξε ο ουρανός,
και άφησε στη γη ένα αστέρι.

Ομορφούλα μου, όταν κόρη θα γίνεις,
εσένα τα αγόρια θα ονειρεύονται.
Κι εγώ θα σου πλέξω ένα ολάνθιστο στεφάνι
να σου χαϊδεύει τα σγουρά σου τα μαλλιά.
Και την αγάπη μου για σένα με πλήθος λέξεων θα σμιλέψω.
Την ημέρα τον ήλιο τον ηλιάτορα, θα στέλνω να σε παίρνει
στην φωτεινή του αγκαλιά.
Την νύχτα θα καλέσω από τον ουρανό, το ολόγιομο φεγγάρι
να σου φωτίζει,
τον γλυκό σου ύπνο.
Και το πρωί μόλις το πρώτο κλάμα σου ακουστεί,
με το γάλα της Αμάλθειας, και με το νέκταρ των Θεών,
θα σε νανουρίζω.
Είσαι ένα με τα άνθη καλότυχο παιδί του έρωτα και της ζωής,
Από το όνειρο κατέβης για να βάλεις ένα λιθαράκι,
στων γενεών την διαδρομή.
Ήρθες εσύ πνοή του ανέμου σαν χρυσή δροσοσταλιά,
να χαρίσεις στη ζωή μας ελπίδα γέλιο και χαρά.



ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

Τετάρτη 14 Ιουλίου 2010

ΕΠΙΚΑΙΡΑ ΣΧΟΛΙΑ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
ΟΙ ΑΙΩΝΙΕΣ ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΓΙΑ ΚΑΘΑΡΣΗ ΑΠΟ ΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΣΚΑΝΔΑΛΑ.
«Όλα αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν».
Το 1989 η προεκλογική εκστρατεία της Ν.Δ βασίσθηκε στην κάθαρση από το σκάνδαλο Κοσκωτά και στην εμπλοκή του ΠΑΣΟΚ σε αυτό. Μια και θυμήθηκα την εποχή εκείνη, επειδή υπήρξε πολύ προπαγάνδα από όλες τις μεριές, σκάνδαλο υπήρξε αλλά πιθανώς , την προέλευση του αρχικού κεφαλαίου, το οποίο το καταχράστηκε από την τράπεζα από την οποία εργαζόταν, ο μεγαλοαπατεώνας Κοσκωτάς να μην την γνώριζε το ΠΑΣΟΚ. Κι όταν άρχισε ο μεγαλοαπατεώνας να αγοράζει και να εκδίδει νέες εφημερίδες, και περιοδικά, το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου τον στήριξε για να απεγκλωβιστεί από την μέγγενη, και τους εκβιασμούς των γνωστών μεγάλων συγκροτημάτων του τύπου και των ομίλων επιχειρήσεων τους. Αποδεδειγμένα τότε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός δικαιοσύνης Αγαμέμνων Κουτσόγιωργας ,είχε χρηματισθεί με ένα εκατομμύριο δραχμές, για να νομοθετήσει η πλειοψηφία της βουλής, ένα αθωωτικό για τον Κοσκωτά νόμο. Τον γνωστό «Κουτσονόμο». Κατά την διάρκεια της δίκης ο Κουτσόγιωργας συγκινημένος, έπαθε καρδιακή προσβολή και απεβίωσε μπροστά στους έκπληκτους ειδικούς δικαστές. Η Ν.Δ του Κ. Μητσοτάκη τότε κρατούσε την ρομφαία της κάθαρσης,- συνεπικουρούμενη από τον τότε ενιαίο Συνασπισμό τη Αριστεράς, από τα οικονομικά σκάνδαλα και κέρδισε την πλειοψηφία μετά από αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις σχηματίζοντας κυβέρνηση βοηθούντος του βουλευτή της ΔΗΑΝΑ Ν.Κατσίκη. Γιατί θυμήθηκα την εποχή εκείνη; Διότι τα κόμματα της αντιπολίτευσης υπόσχονται πάντα εκτός των άλλων ανέξοδων ως τώρα γιαυτά υποσχέσεων, υποσχέσεων που δεν πραγματοποιούν,¨ «Χριστή διοίκηση, και έντιμη διαχείριση των δημοσίων οικονομικών». Ποτέ δεν πραγματοποιούν αυτά που υπόσχονται. Τα κόμματα εξουσίας , από το 1974 και εντεύθεν είναι βουτηγμένα στην διαφθορά αλλά το ίδιο ,και η δημόσια διοίκηση. Αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι οι πολιτικοί είναι διεφθαρμένοι ούτε όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι. Το 2004 ο Καραμανλής με την Ν.Δ είχε ως κυρίαρχο, το σύνθημα της «επανίδρυσης του κράτους». Όπως επίσης ο κόσμος θα ενθυμήται ότι ονόμαζε τον πρωθυπουργό τη χώρας Κ.Σημίτη «αρχιερέα της διαπλοκής».Που κατάληξε με την διακυβέρνηση Ν.Δ Καραμανλή το κράτος; Το ζούμε σήμερα στο πετσί μας γιατί πληρώνουμε - η συντριπτική πλειοψηφία τις συνέπειες.
Επειδή στον υπαρκτό κόσμο μας, δεν υπάρχουν ιδανικές κοινωνίες αγγέλων. Αλλά ανθρώπων διψασμένων για χρήμα και εξουσία, η διαφθορά ότι κι αν υπόσχονται τα κόμματα τα οποία πάντα, εκμεταλλεύονται πολιτικά την διαφθορά του αντιπάλου, πάντα υπήρχε και πάντα θα υπάρχει .Εκείνο που έχει σημασία είναι να λειτουργούν οι ελεγκτικοί μηχανισμοί , να συλλαμβάνονται οι διεφθαρμένοι , να δικάζονται και να φυλακίζονται από μια πραγματικά ανεξάρτητη δικαιοσύνη. Επίσης οι βουλευτές να μη νομοθετούν νόμους κομμένους και ραμμένους στα μέτρα τους, Και για τα προσωπικά τους συντεχνιακά συμφέροντα.. Ως τώρα , δήλωσε στη βουλή ο Γενικός επιθεωρητής δημόσιας διοίκησης Λέανδρος Ρακιντζής «κανείς μεγαλόσχημος δεν έχει προσαχθεί σε δίκη ούτε έχει φυλακισθεί».
Ο ΠΡΩΗΝ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΧΑΝΙΩΝ
Ένας από τους πρώην γραμματείς της Νομαρχιακής του ΠΑΣΟΚ Χανίων ο αγωνιστής του πολυτεχνείου Μανούσος Τσαφαράκης έστειλε και δημοσιεύτηκε εμπεριστατωμένη επιστολή στον τοπικό τύπο, για την ευθύνη των κυβερνήσεων, της πνευματικής ηγεσίας ,της οικονομικής ηγεσίας ,και των πολιτών για την σημερινή κατάσταση της χώρας. Προέβη επίσης σε κριτική στους πολιτικούς που ήσαν επί σειρά ετών βουλευτές και υπουργοί, κι ενώ έχουν ευθύνη όσο τους αναλογεί ,για την κακοδαιμονία της χώρας, δεν πάνε στα σπίτια τους αλλά θέλουν να γίνουν και Δήμαρχοι στους Καλλικρατικούς Δήμους, ανακόπτοντας την πορεία νεώτερων πολιτικών αυτοδιοικητικών στελεχών. Την παρατήρηση, επισήμανση αυτή του Μανούσου Τσαφαράκη, εγώ τουλάχιστον με την ελλειπή νοημοσύνη μου, την εξέλαβα ως πλάγια βολή, για να μην πω ευθεία βολή , κατά του τοπικού βουλευτή του ΠΑΣΟΚ που ανακοίνωσε την διαθεσιμότητα του ως υποψήφιος Δήμαρχος Χανίων. Αρχίσανε που λέτε να κελαηδούν τα εσωπασοκικά όργανα.
ΑΛΛΑΓΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΟΥ ΠΡΟΤΥΠΟΥ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
«Καθώς περπατούσαμε στον έρημο δρόμο, άνοιξε το σακάκι του, και μούδειξε το παιδικό του πρόσωπο. «Σαράντα χρόνια τώρα και δεν μπορώ να το αποχωριστώ είπε-ενώ έπρεπε να τόχω θάψει».Κι εγώ ο ηλίθιος απορούσα που καμία φορά σφύριζε τόσο αμέριμνα».
Ο καπιταλισμός βασίζεται στην κατανάλωση. «Καταναλώνω άρα υπάρχω» και «σόπιγκ θέραπυ» είναι στο καθημερινό μας λεξιλόγιο και τρόπο συμπεριφοράς. Σήμερα όμως με την αυτοματοποίηση της παραγωγής δεν δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας αλλά κάθε εκσυγχρονισμός μίας επιχείρησης αφαιρεί θέσεις εργασίας. Εκτός αυτού ο σύγχρονος τρόπος εκμετάλλευσης κάθε πλουτοπαραγωγικής πηγής έχει δημιουργήσει ανεπανόρθωτη ζημία στο περιβάλλον. Είναι πασιφανές ότι οι άνθρωποι εν ονόματι του κέρδους και της ανάπτυξης κόβουν το κλαδί το οποίο κάθονται. Ας έρθουμε όμως στην Ελληνική πραγματικότητα. Το καταναλωτικό μοντέλο της τελευταίας δεκαετίας βασίστηκε στην απελευθέρωση της τραπεζικής πίστης από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Έτσι οι τράπεζες αφέθησαν ελεύθερεςνα τροφοδοτήσουν την ζήτηση, με δάνεια στους πάντες. Οι άνθρωποι υπέφεραν από την αφόρητη πίεση των τραπεζών. Θεωρητικά όλοι οι πολίτες ήταν υποψήφιοι πελάτες των τραπεζών, και δεν τους άφηναν σε χλωρό κλαρί . Ακόμη και στην μεσημεριανή σιέστα ξυπνούσαν, οι τραπεζοϋπάλληλοι τους ανυποψίαστους πολίτες Οι απλοί άνθρωποι του μόχθου και της βιοπάλης ονειρεύονται την Μερσεντές του πλούσιου γείτονα, και τη βίλα του πλούσιου αστού . Η διαφήμιση όπως έχει ειπεί ο καθηγητής της σημειωτικής και λογοτέχνης Ουμπέρτο Έκο υποβάλλει τους ανθρώπους μέσω της πλύσης εγκεφάλου, στην ιδέα ότι μπορούν να αποκτήσουν τα ακριβότερα αγαθά ακόμη και την «χρυσή πολυθρόνα του βασιλιά». Ελάχιστοι νέοι κυρίως άνθρωποι, για να αποκτήσουν το ακριβό και πολυτελές αυτοκίνητο ληστεύουν τράπεζες ή προβαίνουν σε απαγωγές πλουσίων ατόμων. Το ευρύ όμως κοινό παίρνει δάνεια από τις τράπεζες, πολλές φορές χωρίς να μετρήσει τα εισοδήματα του και τον τρόπο αποπληρωμής και έρχεται σε προσωπικό αδιέξοδο. Ειδικά στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, ούτε ισχυρή βιομηχανία έχουμε ούτε αγροτοκτηνοτροφική παραγωγή. Για να διατηρήσουμε το επίπεδο ζωής, και κατανάλωσης εισάγουμε συνεχώς από την Γερμανία ,την Γαλλία, την Αγγλία, την Κίνα, την Ιαπωνία, την Κορέα .Είμαστε χώρα πολλών εισαγωγών, και λίγων εξαγωγών. Είμαστε χώρα με ελλείμματα οικονομικά και ψυχικά.. Υπάρχει επίσης διογκωμένη φοροδιαφυγή αλλά κι ένα πελατειακό σπάταλο αλλά και διεφθαρμένο κράτος. Και έτσι φθάσαμε σε αδιέξοδο. Μήπως πρέπει ως λαός να κάνουμε την αυτοκριτική μας; Μήπως πρέπει να ζητήσουμε από τα κόμματα διαφορετικό μοντέλο ανάπτυξης; Μήπως πρέπει να ψάξουμε το εσώτερο είναι μας, αναζητώντας με την αυτογνωσία περισσότερη ευτυχία στην ποιότητα ζωής κι όχι στην ποσότητα;
Με αυτήν την οικονομική κρίση που δεν είναι μόνο οικονομική ,αλλά και ηθική και θεσμών, και μοντέλου ανάπτυξης ,θα πρέπει να κοιτάξουμε προς τον έσω κόσμο μας, και να αποκτήσουμε περισσότερη επαφή με τον εαυτόν μας. Και να δούμε ποιες πραγματικά είναι οι ανάγκες μας ,εκτός από την συσσώρευση υλικών αγαθών, και τον ανταγωνισμό, για το ποιός θα συσσωρεύσει περισσότερο πλούτο. Μην ξεχνούμε πως όταν η ψυχή μας είναι γεμάτη, μπορούμε να έχουμε πολλά ,γιατί δεν αισθανόμαστε ότι μας λείπει τίποτα.

Κυριακή 11 Ιουλίου 2010

ΓΕΜΙΣΕ Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΛΛΟΥΣ ΚΟΥΡΟΥΠΗΤΟΥΣ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Σκουπίδια γέμισαν οι ακτές μας, και μόλυνση οι θάλασσες μας .Και εμείς με την κιθάρα μας ζούμε στην κοσμάρα μας. Καμαρώνουμε σαν Νάρκισσοι τον εαυτόν μας, και χάνουμε ποιότητα ζωής, και τον τουρισμό μας. Για σου μωρό μου για. Απόψε στα μπουζούκια, θα σε πάω να τα σπάσουμε, κι ο κόσμος να χαλάσει θα γιορτάσουμε.
Ανακύκλωση ,κομποστοποίηση υγειονομική ταφή καύση απορριμμάτων αλλά και αλλαγή νοοτροπίας ως προς την προστασία των δημοσίων χώρων. Όλα αυτά χρειάζεται η Ελλάδα και οι πολίτες της, γιατί κινδυνεύουμε με 4 δισεκατομμύρια πρόστιμο από το Ευρωπαϊκό δικαστήριο, σύμφωνα με την υπουργό περιβάλλοντος Τίνα Μπιρμπίλη. Για καθυστέρηση υλοποίησης κοινοτικών οδηγιών. Χιλιάδες ανεξέλεγκτες χωματερές χάσκουν μόλυνση ανά την Ελληνική επικράτεια. Το ξέρεις Σωτήρη ότι είμαστε από τις τελευταίες χώρες της Ευρώπης σε αυτό το θέμα; Θυμίζουμε τριτοκοσμική χώρα όταν η Ολλανδία όχι μόνο προπορεύεται στο θέμα της διαχείρισης των απορριμμάτων αλλά παράγει και 500 κιλοβατώρες ενέργειας ανά τόνο σκουπιδιών. Βέβαια η καλύτερη διαχείριση των απορριμμάτων είναι να μην παράγουμε απορρίμματα. Τρέφω φρούδες ελπίδες είπες Σωτήρη, όπως και οι οικολογούντες; Μα και βέβαια είναι ουτοπία να μην παράγουμε απορρίμματα σε συνθήκες έντονου καταναλωτισμού. Μπορούμε όμως να παίρνουμε την υφασμάτινη τσάντα από το σπίτι, να την χρησιμοποιούμε στα ψώνια μας, ή αν ενθυμείστε οι παλιότεροι, το Κρητικό σακούλι όπως έκαναν οι πατέρες μας ,και οι παππούδες μας Και να μην καταναλώνουμε για ψύλλου πήδημα μπουκάλια εμφιαλωμένου νερού, το καλοκαίρι αλλά να κρατάμε νερό σε γυάλινο μπουκάλι, από το σπίτι μας. Στην Αμερική οι οικογένειες που έχουν μεταχειρισμένα ρούχα, δεν τα πετάνε στα σκουπίδια αλλά στήνουν ένα πάγκο έξω από το σπίτι τους, και τα πουλούν αντί ενός ή δύο δολαρίων. Αν είναι δυνατόν να το κάνουμε στην Ελλάδα εμείς οι ξιπασμένοι νεόπλουτοι νεοέλληνες. Το πρώτο πρόστιμο που έχει επιβληθεί στην Ελλάδα είναι καταγραμμένο ως εκείνο του δικού μας Κουρουπητού. Όμως τώρα δηλώνουμε με υπερκομματική υπερηφάνεια οι Χανιώτες, ότι έχουμε στα Χανιά μια μονάδα πρότυπο. Όπως συνομολογούν οι ειδικοί. Εδώ πρέπει να δώσουμε και τα εύσημα στον πρώην νομάρχη Γιώργο Κατσανεβάκη και τους συνεργάτες του, που δούλεψαν με επιμονή, υπομονή και μεθοδικότητα για την υλοποίηση του έργου.

Παρασκευή 9 Ιουλίου 2010

ΔΙΗΓΗΜΑ - ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΊΑ ΣΑΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Παππού θα μου διηγηθείς ένα παραμύθι; Μετά χαράς κουκλίτσα μου. Με όλη μου την ευχαρίστηση Λαμπρινή μου. Άλλωστε πάντα εγώ από τότε που γεννήθηκες σου ψιθύριζα παραμύθια, και σε νανούριζα ,έστω κι αν δεν τα καταλάβαινες επειδή ήσουν βρέφος. Τώρα παππού; Ε, τώρα που πάς στο σχολείο και έμαθες να διαβάζεις και να γράφεις καταλαβαίνεις περισσότερα πράγματα και μπορώ να σου ειπώ ένα παραμύθι το οποίο μοιάζει με αληθινή ιστορία. Την ιστορία αυτή την οφείλω ,και σε ένα άλλο παιδί , πολύ ευαίσθητο και ταλαιπωρημένο όπου έχει πίκρα και πόνο στη ψυχή του, το οποίο αγαπώ πολύ. Επιθυμώ να δηλώσω σαυτό το παλικάρι, ότι είμαι υπερήφανος για την ζωή του. Επειδή αγωνίστηκε πολύ, πάλεψε με τα φουρτουνιασμένα κύματα , πέρασε από συμπληγάδες πέτρες, απέκτησε εμπειρίες δημιούργησε οικογένεια μεγάλωσε παιδιά, τα στήριξε τα βοήθησε στις σπουδές τους και πάντα όσο ζει , και αναπνέει θα βρίσκεται κοντά στην οικογένεια του. Δεν είναι απλό πράγμα η πορεία προς την Ιθάκη. Δεν θα συναντήσεις όμως¨ «τους Λαιστρυγόνες και τους Κύκλωπες τον άγριο Ποσειδώνα αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου» αλλά αν συνεχίσεις αταλάντευτα την πορεία σου και δεν μαγευτείς από την Κίρκη και μεταμορφωθείς σε λύκο αντί για χοίρο ,όπως επιτάσσουν οι σύγχρονες περιστάσεις τότε θα καταλάβεις ότι «Η Ιθάκη δεν σε γέλασε» κι ότι έκανες ένα υπέροχο ταξίδι επειδή εσύ με τις πράξεις σου το νοηματοδότησες, του έδωσες σάρκα και οστά. «Έτσι σοφός που έγινες , με τόση πείρα ήδη θα το κατάλαβες η Ιθάκες τι σημαίνουν». «Τι έγινε ύστερα παππού»; -«Ακόμη δεν αρχίσαμε μωρό μου». «Βρισκόμαστε μονάχα στον πρόλογο». Θα σου διηγηθώ για ένα παιδί φτωχό παιδί το οποίο καθόταν «σε μία γωνία και κοιτούσε τους διαβάτες με καημό» από πολυμελή εργατική οικογένεια. Ήταν από τους καλύτερους μαθητές στην τάξη του στο δημοτικό σχολείο. Ίσως εσένα τώρα η ιστοριούλα αυτή, να σου φαίνεται ασήμαντη . Για το παιδί όμως εκείνο, ήταν η ιστορία του κι ήταν πολύ σημαντική . Όπως και κάθε ανθρώπου η ζωή είναι σημαντική γιατί¨ «κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και γεννιέται μόνο μια φορά και ποτέ ξανά». Και επίσης μη ξεχνούμε ότι¨ «κάθε ανθρώπου θάνατος λιγοστεύει εμένα τον ίδιο γιατί είμαι αξεδιάλυτα δεμένος με όλη την ανθρωπότητα». Ο μπαμπάς του όμως , δεν είχε σταθερή εργασία ,και είχε πολλά παιδιά να μεγαλώσει. Ποιόν από όλους να βοηθήσει για να μην παραπονεθούν τα άλλα του αδέρφια; Αφήστε ότι και να το επιθυμούσε ο μπαμπάς του, δεν είχε την οικονομική ευχέρεια να στηρίξει κανένα του παιδί. Ήταν τόσο δύσκολα τα χρόνια εκείνα όπου πολλές φορές οι οικογένειες τρεφόντουσαν μονάχα με χόρτα με άφθονο λάδι , με επιτραπέζιες ελιές ,μερικές φορές και όσπρια. Υπήρχαν φορές όπου δεν τα είχαν ούτε αυτά, και την έβγαζαν με λάδι ψωμί κι ελιές. Έτσι στον στενόχωρο εκείνο καιρό, όλα τα φτωχά παιδιά μόλις τέλειωναν το δημοτικό έβγαιναν στην δουλειά . Οποιαδήποτε δουλειά αρκεί να έφερνε λεφτά στο σπίτι. Ο Βασιλάκης έτσι έλεγαν το παιδάκι εκείνο, μόλις τέλειωσε το δημοτικό σχολείο άρχισε να πουλάει καραμέλες στα λεωφορεία του υπεραστικού ΚΤΕΛ. Για να βλέπει δωρεάν κινηματογράφο στους θερινούς κινηματογράφους τα καλοκαίρια, παρακαλούσε τον υπεύθυνο που εργαζόταν στο κυλικείο να του δίνει να πουλάει φιστίκια, ή γκαζόζες στα διαλείμματα.. Έτσι έβλεπε και θαύμαζε τις μαγικές εικόνες του κινηματογράφου. Το ταξίδι του στην σκληρή πραγματικότητα της ζωής, και ας την πούμε την «επαγγελματική του σταδιοδρομία» την ξεκίνησε μόλις τέλειωσε το δημοτικό σχολείο ως πλανόδιος μικροπωλητής. Τα δύσκολα εκείνα χρόνια δεν επέτρεπαν στους φτωχούς γονείς να βοηθήσουν τα παιδιά τους να αποκτήσουν δεξιότητες και πολλά εφόδια. Πολλοί νέοι και νέες τότε μετανάστευαν στο εξωτερικό, για να βρουν εργασία. Και τι δεν πούλησε όλο εκείνο τον καιρό που τα θεωρεί τα δικά του «πέτρινα χρόνια». Παγωτά , κουλούρια, γλυκά ,καλαμπόκια βραστά, ψιλικά, μέχρι και σουβλάκια στα κάρβουνα. Όταν πήγαινε από έξω από τα γυμνάσια για να πουλήσει παγωτά την καλοκαιρινή περίοδο ή γλυκά το χειμώνα., αυτός πού ήταν από τους καλύτερους μαθητές της τάξης, έβλεπε τους συμμαθητές του να μαθαίνουν γράμματα και να παίζουν ανέμελα στα διαλείμματα. Κι λυπόταν που ήταν αναγκασμένος να τους πουλάει παγωτά , ή γλυκά ντρεπόταν και έσκυβε χαμηλά το κεφάλι. Αισθανόταν καταφρόνια για τον εαυτόν του και χαμηλή αυτοεκτίμηση.
Κάποιες φορές που βρισκόταν σε απελπισία , αναρωτιόταν αν είχε γονείς , και γιατί τον άφησαν στο δρόμο αβοήθητο. «Μήπως είμαι ναυαγός και με ξέβρασαν τα κύματα στο νησί»; Παρόλα αυτά το παιδί εκείνο σκλήρυνε την ψυχή του για να αντέξει τον τραχύ ανηφορικό δρόμο που του έλαχε η τύχη του. Αγωνίστηκε με νύχια και με δόντια και τα κατάφερε. Σήμερα σε ώριμη ηλικία χαίρετε παιδιά και εγγόνια.
Εδώ σταματάω Λαμπρινούλα μου για να μην σε κουράσω. Σε ευχαριστώ παππού είσαι πολύ καλός. Μου αρέσει να μου διηγείσαι ιστορίες.

Δευτέρα 5 Ιουλίου 2010

ΘΑ ΚΛΕΙΣΕΙ ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΓΗΡΟΚΟΜΕΙΟ;

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Ακούγεται ότι ετοιμάζεται ο Δήμος Χανίων να κλείσει το Δημοτικό γηροκομείο λόγω χρεών από τον Ο.Γ.Α. Λόγω της μεγάλης δημοσιονομικής κρίσης που περνάει η χώρα μας αδυνατεί το κράτος , και χρονοτριβεί στην προκειμένη περίπτωση μια υπηρεσία του κράτους όπως ο ΟΓΑ, να εξοφλήσει τις οφειλές του στους Δήμους. Πράγματι υπάρχει πρόβλημα. Επειδή όμως η εποχή δεν είναι αθώα και όλοι γνωρίζουμε ότι πλησιάζουν οι Δημοτικές εκλογές ο κ. Δήμαρχος φουσκώνει την περίπτωση του γηροκομείου για να ρίξει τις ευθύνες στην κυβέρνηση άρα και στον υποψήφιο Δήμαρχο που θα υποστηρίξει το ΠΑΣΟΚ. Είναι πολύ πιθανόν για το ίδιο λόγο να καθυστέρησε και το άνοιγμα του θερινού Δημοτικού κινηματογράφου του ¨Κήπου». Αλλά δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι ο νόμος που επικαλείται ο κ Δήμαρχος για την καθυστέρηση του τεχνικού υπαλλήλου του «κήπου» είναι νόμος του καθηγητή ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΥ δηλαδή της Ν.Δ. Πάντως σε καμία περίπτωση τέτοια σοβαρά θέματα δεν πρέπει να γίνονται αντικείμενο κοκορομαχίας του δικομματισμού Το κοινού δηλαδή ο απλός πολίτης χρειάζεται να βλέπει αποτελεσματικότητα στην άσκηση της εξουσίας από την τοπική αυτοδιοίκηση κι όχι κοκορομαχίες. Είναι ανάξιο σοβαρών δημοσίων προσώπων, να ασχολούνται με μικρά πράγματα κι όχι με ιδέες και οράματα.

Κυριακή 4 Ιουλίου 2010

Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΑΛΕΞΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Ο καθηγητής εργατικού δικαίου Αλέξης Μητρόπουλος είναι εξπέρ στα εργασιακά και ασφαλιστικά θέματα. Γιαυτό τον βλέπουμε σε καθημερινή σχεδόν βάση και σε διαφορετικό τηλεοπτικό σταθμό, για να τα πηγαίνει με όλους καλά. Πριν λίγο καιρό έχει αρχίσει την συνεργασία του, επί εργατικών θεμάτων και με την «Κυριακάτικη ελευθεροτυπία». Πάντα οι θέσεις του είναι τεκμηριωμένες σωστές, και υποστηρίζει με πάθος τα δίκαια των αδυνάτων που είναι οι εργαζόμενοι. Παράλληλα ο κ. Αλέξης Μητρόπουλος έχει εκλεγεί και στο Εθνικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ. Γιατί αφού διαφωνεί με τα αντιλαϊκά και σκληρά μέτρα της κυβέρνησης δεν παραιτείται από τα όργανα του ΠΑΣΟΚ; Πριν είκοσι ίσως και περισσότερα χρόνια, είχα διαβάσει στην «κυρ.ελευθεροτυπία» για τα είκοσι μεγαλύτερα δικηγορικά γραφεία της Αθήνας με τα υψηλότερα έσοδα. Μέσα σε αυτά ήταν και του καθηγητή Αλέξη Μητρόπουλου. Επειδή ο Αλέξης Μητρόπουλος δηλώνει φίλος των εργαζομένων σαν ελάχιστη πράξη συμπαράστασης, οφείλει να παραιτηθεί από το ΠΑΣΟΚ. Αυτό αφορά και πολλούς άλλους πασόκους, βουλευτές και μέλη του Εθνικού Συμβουλίου, που κατηγορούν το μνημόνιο, και ύστερα στη βουλή το ψηφίζουν για να μη χάσουν την θέση τους και τα αξιώματα τους. Σε αυτό «τον τόπο τον μικρό τον μέγα» όλοι σχεδόν γνωριζόμαστε μεταξύ μας. Και συνεχώς διαπιστώνει κανείς, ότι περίσσεψε η διγλωσσία και η υποκρισία, καθώς και ο λαϊκισμός. Προσωπικά θα προσχωρήσω στο ρητό που λέει ¨«Γνώρισα τους ανθρώπους και αγάπησα τα ζώα».
ΤΑ ΘΕΡΙΝΑ ΣΙΝΕΜΑ ΚΑΤΑΛΟΙΠΟ ΜΙΑΣ ΑΛΛΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Πόσο νοσταλγώ το καλοκαίρι
με τα θερινά τα σινεμά .
Τότε που σου κρατούσα το χέρι
κι εσύ μου μιλούσες τρυφερά.
Ο ουρανός ήταν μαγεία,
κάτω από την κληματαριά.
Στο διάλειμμα λατρεία, σου αγόραζα ταμ ταμ.
Είχε έρθει και ο Νίκος ο τραγουδιστής Παντέλος.
Τραγουδούσε εις στον «κήπο»
με την μπάσα την φωνή του,
«τι ωραίος είναι ο έρως».
Πόσο ήθελα να ξανάρθουν, τα νιάτα άλλη
μία φορά. Να πηγαίναμε χέρι χέρι εις τον «κήπο»,
πεζοπορώντας μες στο ήσυχο το καλοκαίρι .
Να θαυμάσουμε τον Ρίτσαρντ Μπάρτον και την Λιζ στα Αμερικάνικα τα φίλμς. Μα και την «νεράϊδα» Βουγιουκλάκη να
ερωτεύεται με χάρη, το Κρητικό το παλικάρι.
Στους ανθρώπους που έχουν κλείσει τα ήντα και τα ..ήντα δηλαδή την εφηβεία και κάτι, τα θερινά τα σινεμά θυμίζουν, τα παιδικά και τα εφηβικά τους χρόνια . Δύσκολα τα χρόνια εκείνα τα παλιά. οι παλιότερες γενιές έβγαιναν άλλοι από κατοχή κι άλλοι γεννήθηκαν στην σκληρή εποχή του εμφυλίου πολέμου. Η κοινωνία εκείνη δεν είχε καμία σχέση με την υπερκαταναλωτική κοινωνία του σήμερα. Η φτώχεια και οι ελλείψεις, ακόμη κα στα στοιχειώδη μάστιζαν τις πολυμελής Κρητικές οικογένειες.
Τις προάλλες συνάντησα ένα παλιό συμμαθητή μου, από το δημοτικό σχολείο. Κατήγετο από εύπορη οικογένεια. Μου εκμυστηρεύτηκε λοιπόν, ότι όταν ερχόταν στο σχολείο έβγαζε τα παπούτσια του, διότι έβλεπε τα άλλα παιδάκια ξυπόλητα και ντρεπόταν αυτός, να φοράει παπούτσια. Δεν ήταν υπερβολή αυτό που μου είπε ο παλιός μου συμμαθητής. Διότι αν φέρεις στο μυαλό σου εικόνες του χθες, εσύ που της έζησες θα θυμηθείς ότι τα παιδάκια τότε ήταν υποσιτισμένα όπως βλέπουμε σήμερα στις εικόνες της τηλεόρασης, μερικά αδύνατα υποσιτισμένα παιδάκια της Αφρικανικής ηπείρου. Πολλά παιδάκια την εποχή εκείνη, ήταν πλανόδιοι πωλητές όπως βλέπουμε σήμερα τους Κινέζους και τους Αφρικανούς με τα διάφορα βιομηχανικά είδη . Τότε τα παιδιά αλλά και πολλοί μεγάλοι άνθρωποι, πουλούσαν κουλούρια, παγωτά, γλυκά , και σουβλάκια στους Χανιώτικους δρόμους ,σκίζοντας και σολιάζοντας τα τριμμένα τους παπούτσια. Υπήρχαν και πλανόδιοι σουβλοπώλες, πριν καν ανοίξουν ψητοπωλεία στα Χανιά. Είμαι περήφανος να ειπώ, ότι κι εγώ υπήρξα εκείνα τα σκληρά χρόνια πλανόδιος μικροπωλητής.
Ο κινηματογράφος τον καιρό εκείνο ήταν μια φθηνή μαζική ψυχαγωγία «διά όλην την οικογένειαν». Μάλιστα οι Ελληνικές ταινίες ήταν απλοϊκές οι περισσότερες ,διότι ο κόσμος δεν ήξερε πολλά γράμματα κι οι παραγωγοί και οι σκηνοθέτες έκαναν εύκολες ταινίες γα να κόβουν πλήθος εισιτηρίων. Στα Χανιά υπήρχαν ως θερινοί κινηματογράφοι το «Ρεξ» , τα «Ολύμπια», κι ο «Κήπος» . Από τους παλιούς κινηματογράφους έμεινε ο «κήπος» που διατηρείτε τώρα και 26 χρόνια ως δημοτική επιχείρηση. Χάρη στην αυτοθυσία, και την δωρεάν προσφορά του πολιτικού μηχανικού, ποιητή , αλλά και λάτρη του σινεμά ΛΕΩΝΊΔΑ ΚΑΚΑΡΟΓΛΟΥ ο «κήπος» προβάλλει ταινίες εξαιρετικής ποιότητος. Κρίμα που ο κινηματογράφος «κήπος» δεν έχει ακόμη ανοίξει, για φέτος το καλοκαίρι εξαιτίας της γραφειοκρατίας. Αλλά και την στενή ερμηνεία των νόμων του κράτους, από την δημοτική αρχή . Ο δικηγόρος Γιάννης Αρετάκης με επιστολή του στον τοπικό τύπο, υπέδειξε στον κ. δήμαρχο μια εξαίρεση για τα μνημεία όπου θα μπορούσε να επικαλεσθεί, για να ξεπεραστεί η πανταχού παρούσα γραφειοκρατία, που ξεφυτρώνει εκεί που δεν την σπέρνουν. Αναμένουμε.

Παρασκευή 2 Ιουλίου 2010

ΣΤΙΧΟΙ ΕΙΜΑΙ ΔΥΝΑΤΟΣ ΕΙΜΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ
Όταν σκόνταψα στο κεφαλόσκαλο κι έγειρα , νόμιζα ότι είμαι αδύνατος σαν ένα φύλο από χαρτάκι που το παίρνει ο άνεμος.
Βρισκόμουν όμως σε πλάνη. Γιατί είμαι δυνατός και τις φουρτούνες ξεπερνώ. Ο ήρωας, δεν το γνωρίζει ότι είναι ήρωας. Δόξα την δυνατή ανθρώπινη φύση, που αντέχει στις συμφορές, στις δυστυχίες, στον πόνο και την θλίψη. Σε στιγμές αδυναμίας λιποψύχησα άνθρωπος είμαι, δεν είμαι από πέτρα. Από χώμα και νερό καμωμένος από πηλό είμαι, που αποσυντίθεται και διαλύεται με τους ανέμους. Τόσα βάσανα , τόσες μαχαιριές που έχω δεχτεί στην ζωή μου. Κι όμως άντεξα. Άλλες πισώπλατα κι άλλες κατάστηθα. Κι όμως είμαι όρθιος σας μιλώ, σας χαμογελώ, και μπορώ και σας διηγούμαι ιστορίες.
Κι αν κάνανε τα στήθια μου κομμάτια ,και την ψυχή μου μάτωσαν, αυτοί είναι οι υπόλογοι γιατί τα διαμάντια λάμπουν παντοτινά.. «Τον αντρειωμένο μην τον κλαίς» είναι το τραγούδι της Κρητικής παράδοσης, που αποπνέει λεβεντιά, θάρρος και παλικαριά, και εμπνέει την δύναμη, για να περάσουν ξώφαλτσα τα ιοβόλα βέλη τους, όπου επιστρέφουν ως ανεπίδοτα με άγνωστο παραλήπτη. Γιατί οι δειλοί στη αφάνεια μένουν, και κατοικούν στο πουθενά. Είμαι δυνατός είμαι όρθιος κι ελεύθερος, γιατί συλλογιέμαι ελεύθερα .

ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
ΣΙΓΑ ΓΙΩΡΓΟ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΚΟΙΜΑΤΑΙ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ Η Ελλάδα με την αδιαφορία των ηγετών της για τα γεωστρατηγικά της και τα γεωπολιτικά της εθνικά συμφέροντα, έχει γίνει εύκολο πλιάτσικο στα χέρια της Τουρκίας με τον καθηγητή Νταβούτογλου, το «Στρατηγικό του βάθος», και τις νεοθωμανικές του βλέψεις. Όσο εμείς βράζουμε στο ζουμί μας με τα δυσθεώρητα χρέη, τόσο η Τουρκία θα αναπτύσσεται και θα μετέχει στους 20 ισχυρότερους κρατικούς οργανισμούς του κόσμου ,και θα διεκδικεί τα πετρέλαια του Αιγαίου ακόμη και την Κρήτη, και την Γαύδο εάν ενθυμίστε. Γιατί ματαιώθηκε ο αγωγός πετρελαίου από την Ρωσία, μέσω Μπουργκάς Αλεξανδρούπολη; Μόνο η Βουλγαρία με την συντηρητική της κυβέρνηση είναι υπάκουη στα συμφέροντα των Η.Π.Α; Ο Γ. Παπανδρέου προεκλογικά είχε δηλώσει ότι θα επανεξετάσει την συμφωνία για δήθεν περιβαλλοντικούς λόγους, πιστός στα Αμερικάνικα συμφέροντα που ξεπούλησαν την μισή Κύπρο στην Τουρκία. Κρίμα γιατί δεν ζει ο Ανδρέας που διέταξε ¨ «βυθίσατε το χορα» και που ονειρευόταν μια «Ελλάδα η οποία να ανήκει στους Έλληνες». Έως τώρα οι επίγονοι, το μόνο που κατάφεραν είναι να βάλουν το Δ.Ν.Τ και τους Αμερικανούς στα πόδια της Ευρώπης, για να διαλύσουν την Ευρωπαϊκή ένωση. Με τα καμώματα τους τις πράξεις και τις παραλείψεις τους θέτουν την χώρα μας σε μεγάλο κίνδυνο, και τον λαό της σε περιπέτειες. Ακολουθεί δημοσίευμα από την «ελευθεροτυπία» για την εξωτερική και αμυντική μας πολιτική Και μου φαίνετε ότι είμαστε για κλάματα.
Από την ΚΥΡΑ ΑΔΑΜ
«Ονομα και πράγμα» σήμερα η στήλη, με διάφορα «ερριμμένα» από τον χώρο της εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής μας.
ΣΤΟ Ιόνιο, στις 26 Ιουνίου, ξεκίνησαν σε δύο περιοχές τουρκοαλβανική αεροναυτική άσκηση και άσκηση έρευνας και διάσωσης. Η αλβανική ΥΠΑ ζήτησε από την αντίστοιχη ελληνική ΥΠΑ να εκδώσει ΝΟΤΑΜ για τη δέσμευση των περιοχών αυτών στον διεθνή εναέριο χώρο, εντός του FIR Αθηνών.
Ο κλαυσίγελως αρχίζει από εδώ και πέρα. Η ελληνική φρεγάτα που εξυπηρετεί τις ανάγκες μας στο Ιόνιο βρίσκεται εκτός ενεργείας, ενδεχομένως στην Κέρκυρα. Ετσι η παρακολούθηση της τουρκοαλβανικής άσκησης έχει ανατεθεί σε... ξύλινο (κατά το ήμισυ) παλαιό ναρκαλιευτικό σκάφος, το οποίο βεβαίως κινείται με ταχύτητα χελώνας!...
ΤΟ σοβαρότερο όμως είναι ότι με την υπαναχώρηση της προηγούμενης κυβέρνησης στη χρηματοδότηση αναβάθμισης των δύο ναυτικών βάσεων στην Αλβανία, το έργο ανέλαβαν, με το αζημίωτο βεβαίως, οι Τούρκοι. Ετσι, η μεν Αθήνα παίρνει τους 12 βαθμούς της Αλβανίας στη Γιουροβίζιον, αλλά η Αγκυρα παίρνει το αλβανικό 12 στην πολιτική της απέναντι στη χώρα αυτή.
Η Αθήνα αντέδρασε προληπτικώς σε υψηλούς τόνους για τις προχθεσινές βόλτες του τουρκικού ερευνητικού σκάφους «Τσεσμέ» στο Βόρειο Αιγαίο και στα διεθνή ύδατα.
Η Αθήνα όμως δεν βρίσκει να πει λέξη για την εν εξελίξει αεροναυτική άσκηση της Τουρκίας στην περιοχή μεταξύ Λήμνου και Σαμοθράκης και μάλιστα σε απόσταση μόνον 5,6 ν.μ. από τις ελληνικές ακτές, δηλαδή εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων, ενώ η περιοχή τείνει να εξελιχθεί σε μόνιμο τουρκικό πεδίο βολής!
ΟΙ αρμοδιότητες της Ελλάδας στην έρευνα και διάσωση τείνει να καταστεί «είδος πολυτελείας», καθώς ο αρμόδιος Διεθνής Οργανισμός ICAO δείχνει να προτιμά τις υπηρεσίες της Ιταλίας και της Τουρκίας στην περιοχή και όχι της Ελλάδας.
ΕΔΩ και τρία χρόνια ο ICAO έχει καταστήσει την Ελλάδα ανύπαρκτη σε ό,τι αφορά την παρακολούθηση της έρευνας και διάσωσης από δορυφόρο. Ετσι, η περιοχή που προσδιορίζεται ως «ευθεία γραμμή» από τη Θεσσαλονίκη και τη Λαμία μέχρι την Κρήτη και δυτικά βρίσκεται υπό «τον έλεγχο» της Ιταλίας και η υπόλοιπη περιοχή ανατολικά έχει παραδοθεί στον έλεγχο της Τουρκίας, με τα δορυφορικά κέντρα των δύο χωρών να εκτελούν τις αρμοδιότητες που «κανονικά» θα έπρεπε να έχει η Ελλάδα.
ΟΛΑ τα παραπάνω μπορεί να φαίνονται «μικρά» και «ατάκτως ερριμμένα», αλλά αυτά όταν συνδεθούν αποτελούν το παζλ μιας εξωτερικής πολιτικής που παρουσιάζει εδώ και πολλά χρόνια «αρνητικό ισοζύγιο”.

Πέμπτη 1 Ιουλίου 2010

ΑΝΤΙ ΝΑ ΒΥΘΙΣΟΥΝ ΤΟ ¨ΧΟΡΑ» ΒΥΘΙΣΑΝ ΜΕΡΙΚΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΊ ΤΗΝ ΧΩΡΑ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Ένα τουρκικό υδρογραφικό σκάφος βγήκε ανοιχτά της Θάσου, σε διεθνή ύδατα αλλά στην Ελληνική υφαλοκρηπίδα, για να κάνει έρευνες για πετρέλαιο. Οι γείτονες Τούρκοι δεν λένε να ηρεμήσουν εξακολουθούν να είναι επιθετικοί , οι πασάδες της Άγκυρας, παρά τα ζεϊμπέκικα ΤΩΝ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ- ΤΖΕΜ και τις κουμπαριές ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ -ΕΡΝΤΟΓΑΝ. Εμείς τους καλοπιάνουμε κι αυτοί προσπαθούν να μας πιάσουν και τον κώλο. Θου κύριε.. Οθωμανικό δίκαιο γαρ..
Είναι αδιόρθωτο του Τούρκικο κατεστημένο με τον επεκτατικό ιμπεριαλισμό του. Και η Ευρώπη τι κάνει όταν η Τουρκία απειλεί την Ελλάδα ,απειλεί τα σύνορα μας τα οποία είναι και σύνορα της Ευρώπης; Τζάμπα ενταχθήκαμε άραγε στην μεγάλη Ευρωπαϊκή οικογένεια; Θα μας αφήσει η μεγάλη αποικιοκρατική και ιστορική Ευρώπη των σταυροφόρων, απροστάτευτα τα ορφανά, να μας κατασπαράξουν οι Μουσουλμάνοι; Τώρα που καταχρεωθήκαμε, και δεν υπάρχει σάλιο για μισθούς και συντάξεις πόσο μάλλον για εξοπλισμούς; Τους τα είπε έξω από τα δόντια κι ο πράσινος ευρωβουλευτής Ντανιέλ κον Μπεντίτ στο Ευρωκοινοβούλιο. Μολονότι «πράσινος» κοκκίνισε από τον θυμό του βλέποντας την αδιαφορία των Ευρωπαίων «φίλων» και συμμάχων. Μα οι σύμμαχοι μπρε αγρόν ηγόραζαν. Αφερίμ βεζύρη μου τα συμφέροντα τους εξυπηρετούν μπρε κι αυτοί οι πεζεβένκηδες, για την πάρτη μας θα κοιτάξουν τώρα , ή τις δικές τους πολεμικές βιομηχανίες να μπουκώσουν. Σφυρίζουν αδιάφορα και εξακολουθούν να μας πουλάνε υποβρύχια που γέρνουν, αεροπλάνα, τάνκς και κανόνια ,που δεν είναι μακαρόνια ,αλά γίνονται δημόσιο χρέος, και υποθήκη της εθνικής μας ανεξαρτησίας. Αν μας έμεινε και καθόλου ανεξαρτησία, μετά την κάθοδο του Δ.Ν.Τ και της τρόϊκας που μας διαφεντεύει, και τον κόσμο κυριεύει. Οι τραπεζίτες θέλουν πίσω τα δάνεια τους. Τι θα απογίνουν κι αυτοί οι έρμοι. Θα ρέψουν από την πείνα και την στέρηση.