«Ο ΑΡΧΟΝΤΟΧΩΡΙΑΤΗΣ» ΤΟΥ ΜΟΛΙΕΡΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΠΕΘΕΚ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗς
«Εχω έτοιμη την απάντηση. Περιμένω την ερώτηση». Γούντι Άλλεν
Την Δευτέρα 28- 6 -2010 στο θέατρο { θέατρο ;ωχ η μέση μου} της ανατολικής τάφρου, δόθηκε η παράσταση του κλασικού έργου, του Γάλλου επιφανούς κωμωδιογράφου Μολιέρου, «ο αρχοντοχωριάτης». Πριν την έναρξη της πρεμιέρας ο καλλιτεχνικός διευθυντής, του ΔΗΠΕΘΕΚ Μιχάλης Αεράκης, βράβευσε εκ μέρους του Δ. Σ την αξιόλογη Χανιώτισσα ηθοποιό του Εθνικού θεάτρου Ρίκα Σηφάκη, για την πολύχρονη προσφορά της, στην τέχνη του θεάτρου και την συμπαράσταση της στο Κρητικό θέατρο. Ο αξιόλογος διευθυντής Μιχάλης Αεράκης και πολλά προσφέρων στο τοπικό θέατρο ,δεδομένου ότι είναι παιδί του τόπου μας και το πονάει ιδιαίτερα , εξέφρασε τον προβληματισμό του, για το λιγοστό κοινό της πρεμιέρας. Το απέδωσε στην οικονομική κρίση. Ίσως όμως και να οφείλετε, στο ότι η ίδια παράσταση είχε έρθει πριν 2-3 χρόνια , με πρωταγωνιστή τον εξαίρετο ηθοποιό Γιάννη Μπέζο και το κοινό που βλέπει θέατρο, δεν είναι και απεριόριστο, σε αυτόν¨ «τον τόπο τον μικρό τον μέγα». Το ΔΗΠΕΘΕΚ όμως έχει κλείσει για να δώσει 60 παραστάσεις σε όλη την Ελλάδα και την Κύπρο, και πιστεύουμε ότι το κοινό θα ανταποκριθεί , για να εισπράξει χρήματα το θέατρο, σε αυτήν την δύσκολη οικονομική συγκυρία, που το κράτος είναι καταχρεωμένο, και είναι αμφίβολο αν το υπουργείο πολιτισμού, θα χορηγήσει την υποχρέωση του προς το τοπικό θέατρο. Πάντως ο μαρτυριάρης ηθοποιός Δημήτρης Πιατάς, ομολόγησε σε συνέντευξη του σε τοπικό κανάλι, ομολογουμένως με θαυμασμό, ότι¨ «το ΔΗΠΕΘΕΚ ,είναι το μόνο περιφερειακό θέατρο ,το οποίο δεν έχει χρέη» . Οι θεατές του έργου, θα απολαύσουν έναν σπαρταριστό στην αμάθεια του «αρχοντοχωριάτη», στο πρόσωπο του Δημήτρη Πιατά και θα κρατήσουν την κοιλιά τους από τα πολλά γέλια.
Υ.Γ Νομίζω ότι ζούμε σε δημοκρατικό καθεστώς όπου υπάρχει ισότητα για όλους.
Γιατί ο Δήμος μεριμνεί να υπάρχουν κανονικά καθίσματα, έστω και πλαστικές καρέκλες ,για τους επίσημους, και ο υπόλοιπος κόσμος να κάθεται στα ξυλότυπα, και να κοψομεσιάζετε; ΣΤΙΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΊΕΣ ΔΕΝ ΥΠΆΡΧΟΥΝ ΕΥΓΕΝΕΊΣ ΚΑΙ ΠΛΗΒΕΙΟΙ. Ίσα, ίσα πρώτοι στις σκαλωσιές πρέπει να κάθονται οι επίσημοι, να βλέπουν την ταλαιπωρία του κοινού, μήπως προσπαθήσουν κάποια στιγμή, να κατασκευάσουν κάπου κανονικό θέατρο. Μήπως ένα θερινό θέατρο στους Αγίους Αποστόλους; Γιατί εκλέγονται οι άρχοντες ; Για να παρακολουθούν τζάμπα θέατρο μόνο; Υ,Γ2 Συνηθίζεται σε πολλά κλασικά έργα , να προσθέτουν στοιχεία από την επικαιρότητα ,νομίζοντας ότι θα τα προσαρμόσουν στο σήμερα, για να είναι κατανοητά και αποδεκτά από το κοινό. Το λάθος αυτό δεν το απέφυγε ούτε η τωρινή παράσταση.

ΑΡΧΑΙΑ ΑΘΗΝΑΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΔΟΥΛΟΚΤΗΣΙΑ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ- ΑΦΙΕΡΩΝΕΤΕ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΕΞΙΔΑΝΙΚΕΥΣΕΙ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΑΘΗΝΑΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
«Ελλάδος ευρηχόρου σωτήρες τονδ` ανέθηκεν , δουλοσύνην στυγεράν ρυσάμενοι πόλιας». Το ως άνω ελεγείον εχαράχθη το 479 π.χ σε χρυσό τρίποδα ύψους 6,5 μ. περίπου, του οποίον τον λέβητα υπεβάσταζε τρικάρηνος χαλκούς όφις εις ανάμνησιν της νίκης της συμμαχίας των Ελλήνων επί των Περσών στις Πλαταιές. Η στήλη αυτή σώζεται εις την Κωνσταντινούπολην εις την πλατείαν Ατ Μεϊντάν. Ο αρχαίος Ελληνικός πολιτισμός με την λάμψη του φώτισε, την ανθρωπότητα. Γέννησε τον ορθό λόγο με την λογική σκέψη, και την φιλοσοφία. Την τραγωδία και την κωμωδία . Την ιατρική ,την φυσική και τις βάσεις των άλλων επιστημών. Την μουσική, την γλυπτική, το θέατρο την ιστορία. Γέννησε με την διαλεκτική λογική επεξεργασία, την θέση όπως¨ ,θέση -αντίθεση, και την γόνιμη σύνθεση, πηγαίνοντας στην νέα θέση, όπως και την αέναη δίψα για γνώση ¨λέγοντας δια στόματος του φιλοσόφου Σωκράτη «εν οίδα ότι ουδέν είδα». Θεμελίωσε με την λογική και την αντίρρηση την αμφισβήτηση. Η ανθρωπότητα οφείλει χάριτες στον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό, επειδή άφησε γραπτά κείμενα, τα οποία έμειναν κι έγραψαν την ιστορία του, με την οποία και φώτισαν με τον ορθολογισμό του, τον σύγχρονο κόσμο, παίρνοντας τους μυστικισμούς, τις προλήψεις τις ιδεοληψίες, και τα σκοτάδια του μεσαίωνα.. Υπήρξαν κι άλλοι αρχαίοι πολιτισμοί, όπως ο Κινεζικός, και ο Αιγυπτιακός οι οποίοι δεν άφησαν γραπτά ίχνη στην ιστορία της ανθρωπότητας. Η αρχαία Ελλάδα, πρώτη στην αρχαία Αθήνα πόλη- κράτος όπως υπήρχαν οι πόλεις ως κράτη την εποχή εκείνη, θεμελίωσε την δημοκρατία, την άμεση και γνήσια δημοκρατία, κι όχι την έμμεση δημοκρατία διά αντιπροσώπων, όπως η σύγχρονη κοινοβουλευτική δημοκρατία. Μελετώντας όμως την ιστορία της αρχαίας αθηναϊκής δημοκρατίας πρέπει να είμαστε ψύχραιμοι . Ούτε να εξιδανικεύουμε τα πράγματα της εποχής εκείνης, ούτε να τα λοιδορούμε μηδενίζοντας., την φωτισμένη εκείνη περίοδο της ανθρωπότητας. Η δουλοκτησία επέτρεψε στους γαιοκτήμονες να σχηματίσουν το άστυ, την πόλη χωρίς να εργάζονται οι ίδιοι, αλλά να ασχολούνται με «σωματικές ασκήσεις και πνευματικά παιχνίδια» σύμφωνα και με τον Πωλ Λαφάργκ γαμπρό του Καρλ Μαρξ. « Ο Περικλής προέβη εις νέας ριζικάς μεταρρυθμίσεις το 457 και 456, αι οποίαι ήλλαξαν ουσιαστικάν τον χαρακτήρα τη Αθηναϊκής δημοκρατίας. Η παροχή δικαιώματος εις τους ζευγίτας να εκλέγονται άρχοντες, και ο καθορισμός για πρώτην φοράν των διαιτών- μισθού δια τους δικαστάς , που αργότερα επεξετάθη εις του βουλευτάς και τους υπαλλήλους, τους διοριζόμενου δια κλήρου, -εκτός των στρατηγών ήσαν αι ουσιώδεις μεταβολές εις το πολίτευμα». «Το πνεύμα της ημερησίας αποζημιώσως ήτο να μην αποκλείονται από τα υπεύθυνα της πολιτείας λειτουργήματα όσοι λόγω της πτωχείας των , δε είχαν καιρό ν ασχολούνται με αυτά. Τέλος με τα ψήφισην των «θεωρικών» , σύμφωνα με τα οποία κάθε πολίτης,ελάμβανε χρήματα , δια να παρακολουθεί τας παριστανόμενας τραγωδίας εις το θέατρον –οι πολίται είχαν την εντύπωσην ότι το κράτος προνοεί δι` αυτούς Με τα μέτρα αυτά, καθώς και με την διανομή σίτου,που ενθύμιζε παλαιάν συνήθειαν , να μοιράζονται οι πολίται τα περισσεύματα , η δημοκρατία εκέρδιζε με το μέρος της το κάθε τόσον δημιουργούμενον προλεταριάτον, λόγω της εξελίξεως της οικονομικής ζωής της πόλεως, και απεφεύγοντο οι αιματηρές συγκρούσεις». Η τέλεια από κάθε άποψη, σχεδόν αθηναϊκή δημοκρατία, την οποία σήμερα πολλοί διανοούμενοι την νοσταλγούν και θα ήθελαν το πολίτευμα αυτό για το σύγχρονο κόσμο, ήταν δημοκρατία των ολίγων των ελίτ της αθηναϊκής κοινωνίας. «Εν τούτοις η αττική δημοκρατία εις την πραγματικότητα έκαμνε την εντύπωσην κυριαρχίας της αριστοκρατικής μειονοψηφίας διότι από αυτήν απεκλείοντο αι πολυάριθμοι μέτοικοι, οι κύριοι μοχλοί του εμπορίου που επλήρωναν το «μετοίκιον» και ήσαν υπόχρεοι δια τας υπηρεσίας εις τα πλοίαν και το στρατόν. Η μειονοψηφία των Αθηναίων πολιτών επεριορίσθη ακόμη περισσότερον με τον νόμο του Περικλέους το 451, κατά τον οποίον τέλειοι πολίται εχαρακτηρίζοντο «οι εξαμφοίν αστοίν» από πατέρα και μητέρα τέλειους αθηναίους πολίτας. Έτσι από το σύνολον 170.000 περίπου πολιτών του πληθυσμού της πόλεως, το τέταρτον περίπου ήταν τέλειοι πολίται . Ο περιορισμός αυτός είχεν, όπως θα είδωμεν , καταστρεπτικάς συνεπείας δια την αθηναϊκήν Συμμαχίαν ». «Η ταξική αντίθεση ,που πάνω της στηρίζονταν οι κοινωνικοί και πολιτικοί θεσμοί, δεν ήταν πια η αντίθεση ανάμεσα στην αριστοκρατία και τον κοινό λαό, μα η αντίθεση ανάμεσα στους δούλους και στους ελεύθερους, στους κατοίκους με περιορισμένα δικαιώματα και στους πολίτες. Τον καιρό της ανωτάτης άνθισης όλοι οι ελεύθεροι πολίτες της Αθήνας , μαζί με τις γυναίκες και τα παιδιά τους , ήταν περίπου 90.000 άτομα, δίπλα σ`αυτούς υπήρχαν 365.000 δούλοι και των δύο φύλλων και 45.000 κάτοικοι με περιορισμένα δικαιώματα- ξένοι και απελεύθεροι. Σε κάθε ενήλικο άρρενα πολίτη αναλογούσαν λοιπόν τουλάχιστον 18 δούλοι και πάνω από δύο κάτοικοι με περιορισμένα δικαιώματα. Δεν κατέστρεψε η δημοκρατία την Αθήνα , όπως υποστηρίζουν οι Ευρωπαίοι τσανακογλύφτες και αυλόδουλοι δάσκαλοι ,μα η δουλεία που πρόγραφε την εργασία του ελεύθερου πολίτη» «Και οι Έλληνες των κλασικών χρόνων έβλεπαν την δουλειά με περιφρόνηση: μόνο στους δούλους επιτρεπόταν να δουλεύουν. Οι ελεύθεροι πολίτες ήξεραν μόνο τις σωματικές ασκήσεις και τα πνευματικά παιχνίδια. Εκείνα τα χρόνια περπατούσες κι ανέπνεες μέσα σε ένα λαό από Αριστοτέληδες Φειδίες κι Αριστοφάνηδες, εκείνα τα χρόνια μια χούφτα γενναίοι συντρίβανε στο Μαραθώνα τις ορδές της Ασίας που αμέσως στην συνέχεια θα της υπέτασσε ο Αλέξανδρος».
«Η δουλεία ήταν ο οικονομικός άξονας , που έδενε την πόλη με την ύπαιθρο , για υπέρμετρο όφελος της πόλεως. Ο πλούτος κι η άνεση της ιδιοκτήτριας τάξης των πόλεων της κλασικής αρχαιότητας- πάνω απόλα της Αθήνας και της Ρώμης στο απόγειο του- στηριζόταν στο άφθονο πλεόνασμα που παρείχε η διαπεραστική παρουσία αυτού του εργασιακού συστήματος, το οποίο δεν άφηνε άθικτο κανένα άλλο σύστημα». γιαυτό , ήταν αναγκαία η γενικευμένη και υπόδουλη πλεονάζουσα εργασία, που θα απελευθέρωνε το κυρίαρχο στρώμα τους και θα του επέτρεπε να αφιερωθεί στην οικοδόμηση ενός νέου πολιτικού και πνευματικού κόσμου» Η δουλεία απελευθέρωσε τον ελεύθερο χρόνο των γαιοκτημόνων που ήταν οι κυρίαρχες τάξεις της εποχής.
ΠΗΓΗ ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥ -ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣ- ΕΚΔΟΣΗ Ι. ΧΙΩΤΕΛΛΗ
ΦΡΙΝΤΡΙΧ ΕΝΓΚΕΛΣ -Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΤΗΣ ΑΤΟΜΙΚΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ. ΕΚΔΟΣΗ ΘΕΜΕΛΙΟ -ΠΩΛ ΛΑΦΑΡΓΚ -ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΤΕΜΠΕΛΙΑ- ΕΚΔΟΣΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΑΛΗ - ΠΕΡΥ ΑΝΤΕΡΣΟΝ- ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΣΤΟΝ ΦΕΟΥΔΑΡΧΙΣΜΟ -ΕΚΔΟΣΗ ΟΔΥΣΣΕΑΣ

ΔΥΣΚΟΛΑ ΚΑΙ ΑΙΣΙΟΔΟΞΑ
ΝΑΙ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Η σύγχρονη Ελλάδα έχει περάσει πολλές δυσκολίες στην ιστορία της. Από «ψωροκώσταινα» έφτασε να γίνει η 26η σε πλούτο χώρα του κόσμου. Διάβηκε βρεγμένη και πανικόβλητη τον διωγμό της Μικρασιατικής καταστροφής, Βίωσε δικτατορίες και κινήματα. Αντιστάθηκε με την θρυλική εποποίϊα της εθνικής αντίστασης στην Ιταλογερμανική κατοχή. Βγήκε ψυχοραγούσα από τον εμφύλιο πόλεμο. Μετά την απελευθέρωση άντεξε το ταλαιπωρημένο σώμα της, και θεράπευσε όλες τις πληγές της. Οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις με την άφρονα πολιτική τους έφεραν την χώρα, στα σημερινά της αδιέξοδα. Όμως όλοι μαζί παραμερίζοντας τις διαφορές μας , -χωρίς να πάψει ο λαός να διεκδικεί τα δικαιώματα του για μια καλύτερη ζωή, να παλέψουμε ενωμένοι χωρίς διχόνοιες και τεχνητούς κομματικούς διαχωρισμούς να βγούμε από την σημερινή δύσκολη κατάσταση και να λατρέψουμε με αγαλλίαση ξανά την ελπίδα. Μέσα από το απέραντο άπλετο ελληνικό φως , μέσα από τον γαλάζιο ουρανό και τον λαμπερό ήλιο. Την νωχελική και αφρίζουσα γαλάζια θάλασσα ,των αρχαίων Θεών προστατών και φυλάκων των Ελλήνων. Ναι μπορούμε. Να διώξουμε όσους πολιτικούς μας πλήγωσαν, και εργάστηκαν με ιδιοτέλεια για να πλουτίσουν εις βάρος του γενικού συμφέροντος. Να πάρουμε τις τύχες μας στα χέρια μας, και με συμμετοχικές διαδικασίες να εκλέξουμε τους λαμπρότερους, τους πιο αδιάφθορους Έλληνες, και Ελληνίδες ,να μας εκπροσωπήσουν στην εθνική αντιπροσωπεία . Μπορεί η παλιά τάξη που δημιούργησε το δημοσιονομικό χάος να λύσει το πρόβλημα; Όχι δεν μπορεί. Ούτε το δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας να λύσει, ούτε την κάθαρση να επιβάλλει. Το πολιτικό σύστημα νοσεί βαρέως και είναι στην εντατική. Η δικαιοσύνη είναι εξαρτημένη από την εκάστοτε κυβέρνηση και δεν μπορεί. Έχουμε ανάγκη το ταχύτερον με μια νέα μεταπολίτευση και νέα συντακτική συνέλευση. Επειγόντως.
Αναδημοσιεύω απόσπασμα άρθρου του δημοσιογράφου της «Ελευθεροτυπίας «Γιώργου Καρελιά με τις καίριες επισημάνσεις του για το ασφαλιστικό και την άφρονα πολιτική της πολιτικής και συνδικαλιστικής ηγεσίας, κατά το παρελθόν..
"Ετσι, αυτό το στρεβλό σύστημα επί δύο και πλέον δεκαετίες δημιούργησε στρατιές συνταξιούχων των 40, 45 και 50 ετών. Πολλοί δε από αυτούς, έχοντας εξασφαλισμένη τη σύνταξη, επανέρχονταν αμέσως στην ενεργό δράση, στερώντας θέσεις εργασίας από νέους. Και δεν ήταν όλοι αυτοί μόνο χαμηλοσυνταξιούχοι, για τους οποίους υπάρχει η ανάγκη συμπλήρωσης του εισοδήματος. Ενα άρρωστο ασφαλιστικό σύστημα, που έδινε συντάξεις-μαϊμούδες (είναι, όντως, εκπληκτικά τα ποσοστά αναπηρίας που εμφανίστηκαν σε ορισμένους νομούς). Ενα σύστημα που, αντί να βοηθάει ουσιαστικά τις μητέρες να μεγαλώσουν τα παιδιά τους (βρεφονηπιακοί σταθμοί, μεγαλύτερη περίοδος αποχής από την εργασία μετά τη γέννησή τους, αξιοπρεπή επιδόματα), τις έβγαζε στη σύνταξη στην πιο παραγωγική ηλικία τους και όταν τα παιδιά τους είχαν μεγαλώσει και δεν τις είχαν ιδιαίτερη ανάγκη.
Ολα αυτά τα έβλεπαν αρκετοί πολιτικοί και συνδικαλιστές στα χρόνια που πέρασαν. Κάποιοι τα έλεγαν ή τα έγραφαν κιόλας. Εν τω μεταξύ ορισμένα Ταμεία είχαν χρεοκοπήσει από χρόνια και κάποια άλλα βρίσκονταν διαρκώς «στο κόκκινο». Ζούσαν μόνο χάρη στις συνεχείς αιμοδοτήσεις από τον κρατικό προϋπολογισμό, ο οποίος ήταν πάντοτε ελλειμματικός. Και όσο το κράτος μπορούσε να δανείζεται, δεν υπήρχε πρόβλημα. Οταν ένα Ταμείο έφτανε στη στάση πληρωμών, έπαιρνε μια δόση ενίσχυσης και πλήρωνε τις συντάξεις. Εν τω μεταξύ η εισφοροδιαφυγή οργίαζε και επιδείνωνε το πρόβλημα. Πόσο θα μπορούσε να συντηρηθεί αυτή η άρρωστη κατάσταση; Πολλοί έβλεπαν το αδιέξοδο, ελάχιστοι έκαναν κάτι ουσιαστικό για να μην έρθει. Ελάχιστοι ήταν προμηθείς, τώρα περισσεύουν οι επιμηθείς.
Σήμερα αποκαλύπτεται σε όλο του το μεγαλείο το καταστροφικό αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής. Το κράτος έχει ουσιαστικά χρεοκοπήσει. Οι δαπάνες του περικόπτονται. Αντίθετα, οι δαπάνες ορισμένων Ταμείων αυξάνονται. Πώς θα πληρωθούν οι συντάξεις, αφού το κράτος αδυνατεί να συνεχίσει την καταβολή της επιχορήγησης; Βεβαίως, αυτό το αδιέξοδο θα μπορούσε να συνεχιστεί, με διάφορα μπαλώματα, αν η κρίση και τα σπρεντ (που ξεχάσαμε) δεν έφερναν τους δανειστές στην Αθήνα.

ΕΦΟΠΛΙΣΤΕΣ ΝΑΥΤΕΣ ΚΑΙ ΑΠΕΡΓΙΑΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
«Χωρίς περίσκεψιν χωρίς λύπην χωρίς αιδώ μεγάλα και υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη. Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ άλλο δεν σκέπτομαι το νουν μου τρώγει αυτή η τύχη». Κ Π Καβάφης
Οι απεργίες των ναυτεργατών ασφαλώς προκαλούν προβλήματα, είτε στην διακίνηση επιβατών όσον αφορά την εσωτερική ακτοπλοία είτε αφορά τα κρουαζιερόπλοια με την διακίνηση των τουριστών. Τα τηλεοπτικά κανάλια τα οποία ανήκουν σε εφοπλιστές και μεγάλους οικονομικούς ομίλους, τονίζουν μόνο την ταλαιπωρία των επιβατών, χωρίς να αναφέρουν ούτε λέξη για τα δικαιώματα και των αγώνα των ναυτεργατών. Κάποιοι φορείς του μεγάλου κεφαλαίου, με ευχαρίστηση θα έβλεπαν την κοινωνία να επανέλθει στη εποχή της δουλοκτησίας. Να μην έχουν οι εργαζόμενοι κανένα δικαίωμα, και να εργάζονται ως σκλάβοι, για την αξιοποίηση του πλούτου του κυρίου τους. Σιγά σιγά δυστυχώς αυτό πάει να γίνει. Το εργατικό κίνημα είναι διασπασμένο και αδυνατισμένο. Έτσι βρίσκουν την ευκαιρία να αφαιρέσουν από τους εργαζόμενους ολίγον μετ`ολίγον τα δικαιώματα τα οποία έχουν κατακτήσει, με αγώνες θυσίες ,δάκρυα και αίμα, στο πέρασμα των αιώνων.
Το εφοπλιστικό κεφάλαιο λόγω και του διεθνή του χαρακτήρα, και τις φορολογικές ευκολίες που διαθέτει με τις σημαίες ευκαιρίας, χρησιμοποιεί εργαζόμενους από τις χώρες φθηνού εργατικού κόστους, με αποτέλεσμα οι Έλληνες ναυτικοί να είναι άνεργοι. Και να σκεφθείτε ότι υπήρξαμε μια χώρα όπου μία από τις κύριες πηγές εισοδήματος ήταν το ναυτιλιακό συνάλλαγμα. Με τις απεργίες των ναυτεργατικών σωματείων προσπαθούν οι εργαζόμενοι, να πετύχουν από τους εφοπλιστές των κρουαζιεροπλοίων που έρχονται στα ελληνικά νησιά ,να προσλαμβάνουν και έλληνες ναυτικούς. Η υπουργός οικονομίας Λούκα Κατσέλη συμφώνησε με του εφοπλιστές να προσλαμβάνουν και έλληνες ναυτικούς χάριν του αγώνα των ναυτικών. Ασφαλώς όμως σ`ένα αγώνα, ο οποίος είναι μία ταξική σύγκρουση, εργαζομένων και εργοδοτών, κι όχι ανταλλαγές ευχών και ευχαριστιών, θα υπάρξει και ταλαιπωρία του κοινού. Το κοινό όσοι αποτελούνται από εργαζόμενους, και μικρούς επαγγελματίες θα πρέπει να δείχνει κατανόηση και αλληλεγγύη σε κάθε δίκαιη απεργία, για την εξασφάλιση των εργασιακών δικαιωμάτων διότι έρχεται και η δική τους σειρά.
Σήμερα όπου ο καπιταλισμός περνάει μια μεγάλη κρίση προσπαθεί μέσα από τους μηχανισμούς που διαθέτει Δ.Ν.Τ, Παγκόσμια Τράπεζα , ΕΚΤ και τις υπάκουες συντηρητικές κυβερνήσεις να ξεθεμελιώσει τα εργασιακά και τα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων,. Μία νέα σκλαβιά είναι προ των πυλών.

ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΩΣ ΟΠΙΟ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
«Προτιμώ παίκτες που να μην είναι πολύ καλοί, ή έξυπνοι σε άλλα πράγματα. Αυτό σημαίνει ότι συγκεντρώνονται στο ποδόσφαιρο». Μπιλ Νίκολσον προπονητής
Το ποδόσφαιρο στις ημέρες μας, της εικονικής πραγματικότητας, και της ψηφιακής τεχνολογίας, σένα κόσμο που ολοένα αλλάζει, και γεμίζει με άγχος και ανασφάλεια τις ψυχές των μαζών, έχει αντικαταστήσει την θρησκεία. Όχι βέβαια σε επίπεδο πνευματικού προβληματισμού περί υπάρξεως του Θεού, αλλά σε επίπεδο λατρευτικού τοτέμ, άμα και δογματικής προσήλωσης και εκτόνωσης της ορμικής ενέργειας, και του άγχους του πλήθους μπροστά στις δυσκολίες, και τα αδιέξοδα της καθημερινότητας του. Γνωρίζοντας τις επενέργειες του ποδοσφαίρου στα πλήθη η εξουσία το χρησιμοποιεί για την χειραγώγηση των μαζών. Σήμερα που έχουμε στην Νοτιοαφρικανική ένωση την διεξαγωγή του παγκόσμιου ποδοσφαιρικού κυπέλου, ακόμη και η κρατικομματική Ε.Ρ.Τ που την ονομάζουν κατ`ευφημισμόν «δημόσια τηλεόραση» έχει διακόψει ακόμη και τα δελτία ειδήσεων για να ψυχαγωγήσει το φιλοθεάμον κοινό με τα αποτελέσματα του «Μουντιάλ» και να στρέψει την προσοχή του από τα άγρια μέτρα λιτότητας του ΔΝΤ της Ε.Ε και της Ε.ΚΤ και την αφαίρεση ενός αιώνα αγώνων για εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων.
Δεν είναι τυχαίο πώς το μεγάλο κεφάλαιο διεθνώς, αλλά και στην Ελλάδα ασχολείται με την ιδιοκτησία ποδοσφαιρικών ομάδων. Δεν είναι μόνο πως το ποδόσφαιρο έχει γίνει εμπόρευμα αποφέροντας μεγάλα κέρδη, ή και ζημιές ανάλογα την διαχειριστική περίοδο και την προνοητικότητα και τα ρίσκα του επιχειρηματία. Είναι και το πιο δημοφιλές άθλημα και οι μεγαλοεπιχειρηματίες το χρησιμοποιούν για να εκβιάζουν την πολιτική εξουσία . Να παίρνουν προμήθειες από το δημόσιο, να απαλλάσσονται από φόρους και χρέη , και να ορίζουν μαζί και με τα μέσα ενημέρωσης που κατέχουν την πολιτική ατζέντα. Κατά τα άλλα σε τυπικό επίπεδο το πολίτευμα των δυτικών κοινωνιών ονομάζεται κοινοβουλευτική δημοκρατία, ενώ στην πραγματικότητα πρόκειται για την εξουσία της ολιγαρχίας του χρήματος, με υπηρέτη και αντιπρόσωπο την πολιτική εξουσία. «Ένα παιδί που δεν παίζει είναι ένα παιδί πολύ δυστυχισμένο. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να παίζουμε μόνο όταν είμαστε παιδιά γιατί το παιχνίδι είναι κάτι το θεμελιώδες. Ισχύει μάλλον το αντίθετο, το ότι τα σύμβολα και οι μεταφορές πηγάζουν από τα παιχνίδι, και από τη απόλαυση του παιχνιδιού, όπως το νερό πηγάζει από μια πηγή. Επομένως αυτή η απόλαυση είναι κάτι βαθιά θετικό που πρέπει να διαφυλάσσεται με κάθε τίμημα. Η πραγματικότητα του παιχνιδιού δεν πρέπει να ερμηνεύεται περιοριστικά , σαν ένα εργαλείο που επινόησε η κοινωνία , για να την κρατάει υπό έλεγχο. Η πιο ανησυχητική όψη είναι ο εκφυλισμός του παιχνιδιού και ο εκφυλισμός γίνεται με πολλούς τρόπους. Αν ένας πρόεδρος μιας ποδοσφαιρικής ομάδας είναι και πολιτικός τότε είναι δύσκολο η ομάδα να μην αποτελεί όχημα για πολιτικές επιδιώξεις . Αυτή όμως είναι μία διαστρέβλωση. Είναι μια εργαλειακή ή ιδεολογική χρήση του ποδοσφαίρου, που το μετατρέπει όχι μόνο σε επιχείρηση σε πηγή κέρδους ,αλλά και σε εργαλείο για τν δημιουργία συναίνεσης. Και η συναίνεση δημιουργείται και με την κινητοποίηση φανατικών οπαδών, γύρω από ορισμένα σύμβολα. Το ποδόσφαιρο εκφυλίζεται ,όταν ως στοιχείο της κοινωνίας του θεάματος μετατρέπει κάθε γεγονός σε χρήμα». {Σέρτζιο Τζιβόνε καθηγητής φιλοσοφίας Σημειωματάριο ιδεών Θανάσης Γιαλκέτσης «Κυρ. ελευθεροτυπία»
Σχεδόν όλες οι θεωρίες του «παιχνιδιού» έχουν θεωρήσει ως ουσιώδες γνώρισμα του , ως χαρακτήρα του , τν ελεύθερη δραστηριότητα σε καταφανή αντίφαση προς την αλλοτριωμένη εργασία. για τον Καντ ,ένα από τα πιο σπουδαία γνωρίσματα του παιχνιδιού είναι ότι στερείται κινήτρων. Σε αντίθεση προς την εργασία , η οποία «αναλαμβάνεται χάριν ενός σκοπού» το παιχνίδι είναι ευχάριστο καθ `αυτό. Ο Χέγκελ γράφει γι του Ελληνικούς αγώνες: «Αν εντρυφήσουμε στην εσώτερη φύση αυτών των σπορ, θα παρατηρήσουμε πρώτα πως το σπορ το ίδιο αντίθεται στην σοβαρή ενασχόληση, στην εξάρτηση και την ανάγκη. Έτσι η πάλη, ο δρόμος, το αγώνισμα, δεν ήταν σοβαρή υπόθεση , δεν προϋπέθετε καμία υποχρέωση άμυνας, καμία αναγκαιότητα αγώνα». Ο Έρικ Έρικσον λέει για τον άνθρωπο του παιχνιδιού πως «πρέπει να αισθάνεται ότι διασκεδάζει ελεύθερος από οποιοδήποτε φόβο ή ελπίδα σοβαρών συνεπειών. Βρίσκεται σε διακοπές από την κοινωνική και οικονομική πραγματικότητα». «GERHARD VINNAI TΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΩΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ»

ΝΑΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΛΕΦΤΕΣ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ.Γ.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Κλείνω το γόνυ σένα νέα γενιά, και παρακαλώ σε με δάκρυα στους οφθαλμούς μου, καθάρισε με την νεανική πνοή σου την κόπρο του Αυγείου. Πάρε όσο το συντομότερο μπορείς τις τύχες τη χώρας μου στα χέρια σου. Η ζωή μπροστά προχωρά και τους δειλούς και τους άπραγες δεν συγχωρά. Μανούσος Γ. Δασκαλάκης
Μάλιστα σύντροφε νέε μου, εσένα το λέω, που αγωνίζεσαι για το μεροκάματο οδηγώντας με κίνδυνο της ζωής σου τα μηχανάκια -ντιλίβερη. Και εσύ καθαρίστρια στα συνεργεία των εργολάβων ,που δεν μπορείς παρά να πας μόνο, στο σύστημα υγείας, και ξεροσταλιάζεις στις ουρές του ΙΚΑ. Το ρεπορτάζ αναφέρει ότι σε δύο καθηγητές που υπηρετούσαν στο ΕΣΥ, -το υπηρετούσαν ή έτρωγαν τις σάρκες του; Της ορθοπεδικής κλινικής κάπου στην πτωχευμένη Ελλάδα, ανακάλυψε η έρευνα καταθέσεις 30 και 32 εκατομμύρια ευρώ. Που βρήκαν τόσα λεφτά; Μα από τα ποσοστά των προμηθειών ορθοπεδικών υλικών. Παράγγελναν δέκα ανταλλακτικά ορθοπεδικού υλικού και χρησιμοποιούσαν ένα. Τα υπόλοιπα σύμφωνα με το ρεπορτάζ τα πέταγαν σένα κουβά για τα σκουπίδια, και τα «κουβάδιαζαν» σύμφωνα με την δική τους γλώσσα της απατεωνιάς, και της λωποδυσίας. Σκουπίδια είναι το ίδιο το κλεπτοκρατικό τους συνάφι –όχι βέβαια όλων-αλλά αυτών των μεγαλόσχημων λύκων που έφεραν το τίτλο του καθηγητή και τον στιγμάτισαν για το κέρδος και τις αρπαχτές, δίκην περιφερόμενου θιάσου. Μη σεβόμενοι τον όρκο που έδωσαν οι αναίσθητοι φιλοτομαριστές στον πατέρα της ιατρικής Ιπποκράτη, να υπηρετούν τον πάσχοντα άνθρωπο, και όχι την «μεγάλη» πολυτελή και τριφηλή ζωή. Οι λαδωμένοι ποντικοί καθηγητές ,που δεν σεβάστηκαν τον κόπο του φορολογουμένου κοσμάκη. Ούτε το «τζακ ποτ» του τζόκερ δεν μοιράζει τέτοια πλουσιοπάροχα δώρα. 30 εκατομμύρια ευρώ είναι 10 δις παλιές δραχμές. Ασύλληπτα μεγέθη που δεν μπορεί ούτε να τα διανοηθεί ο κοινός νους του εργαζόμενου ανθρώπου, που αμείβεται με 700 ευρώ βασικό μισθό την ημέρα , και τώρα θα τα κατεβάσουν 590, για να κοπεί το περίσσιο ξύγκι από τα νέα παιδιά γιατί παραπάχυναν στα φασφουντάδικα την έτοιμη και μειωμένης ποιότητας τροφή για τον φτωχόκοσμο. «Αυτή είναι η Ελλάδα» είχε δηλώσει απελπισμένος όταν κυβερνούσε ο «εκσυγχρονιστής» Κ. Σημίτης. Μάλιστα φίλοι μου αγαπημένοι, εσείς λεβέντες και λεβέντισσες το αύριο της Ελλάδος η ελπίδα της χώρας μου σας ξεγέλασε η γενιά μου σας πρόδωσε και έκλεψε τα όνειρα σας, και οφείλετε να ξεσηκωθείτε για να πάρετε στα χέρια σας την σημαία της αντίστασης. Και κάποια ημέρα των ημερών τα όνειρα σας να πάρουν εκδίκηση. Κλείνω το γόνυ σε σένα νέα γενιά, και παρακαλώ σε με δάκρυα στους οφθαλμούς μου, καθάρισε με την νεανική πνοή σου τον κόπρο του Αυγείου. Πάρε όσο συντομότερα μπορείς τις τύχες της χώρας μου στα χέρια σου. Δεν υπάρχει μόνο η Ελλάδα της αρπαχτής αλλά υπάρχει και η περήφανη Ελλάδα της δημιουργίας. Αυτή την Ελλάδα οφείλουμε να στηρίξουμε για να βγάλει την χώρα μας από το σημερινό τέλμα και καταθλιπτικό αδιέξοδο. Διεφθαρμένοι δεν είναι μόνο οι πολιτικοί μην σας ξεγελούν τα ισχυρά ΜΜΕ των Αθηνών που πάνε να βγάλουν τις ευθύνες από τους ισχυρούς των μίντια που είναι τα διαπλεκόμενα με το κράτος αφεντικά τους. Διεφθαρμένο είναι όλο το καπιταλιστικό σύστημα του ανταγωνισμού και ης εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Δεν πρέπει όμως ν αφορίζουμε εύκολα τους άλλους πριν κοιτάξουμε μέσα μας. Διότι ο άνθρωπος ο ίδιος είναι δημιουργός της τύχης του, άρα είναι και του καπιταλιστικού συστήματος στην ιστορική του εξέλιξη. Όσο ό άνθρωπος δεν αλλάζει θα υπάρχουν φαινόμενα διαφθοράς. Δεν υπάρχουν στην γη των ζωντανών παράδεισοι από τότε που εκδιώχτηκε ο Αδάμ και η Εύα από τον κήπο της Εδέμ.. Ο Θεός τους καταράστηκε να βγάζουν το ψωμί τους με τον ιδρώτα του προσώπου τους. Ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να πετύχει στην κόλαση της καθημερινότητας του. Με πολύ προσπάθεια θα γευθεί και λίγες σταγόνες ευτυχίας.

Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Διάβασα προ ημερών στον «Αγώνα», ότι στην Ιεράπετρα τόπο κατεξοχήν όπου ξεκίνησαν, τα θερμοκήπια καλλιέργειας πρώιμων κηπευτικών προϊόντων η Γερμανική εταιρεία, ιδιοκτήτρια του σούπερ μάρκετ «lidl» δεν προτιμούσε τους παραγωγούς οπωροκηπευτικών της Ιεράπετρας, και έφερνε αγροτικά προϊόντα από το εξωτερικό. Απογοητευμένοι οι κάτοικοι της Ιεράπετρας που έβλεπαν να περιφρονούν τον κόπο τους, στην ίδια τους την πόλη ,ενώθηκαν σαν μια γροθιά και έκαναν μποϋκοτάζ στα προϊόντα του σούπερ μάρκετ «ΛΙΝΤΛ». Κανείς δεν ξαναμπήκε στην Υπεραγορά "ΛΙΝΤΛ» μέχρι που έκλεισε η επιχείρηση, γράφει η είδηση από την ηρωική Ιεράπετρα . Αυτό είναι ένα μάθημα που δείχνει την δύναμη του καταναλωτικού κινήματος όταν συνειδητοποιήσει το ίδιο την δύναμη του. «Μη ρωτάς τι θα κάνει η πατρίδα για σένα αλλά τι θα κάνεις εσύ για την πατρίδα», είχε πει ο δολοφονημένος πρόεδρος των ΗΠΑ Τζον Κένεντυ. Έχω διαβάσει στον τύπο, ότι υπάρχουν πανίσχυρες ενώσεις καταναλωτών στην κοιτίδα του φιλελεύθερου καπιταλισμού Η.Π.Α , όπου αναγκάζουν τις επιχειρήσεις να μειώνουν τις τιμές βασικών προϊόντων διατροφής όταν θεωρούνται υπερβολικές. Ιδού πεδίον δόξης λαμπρό και για το καταναλωτικό κίνημα των Χανίων. Να συνεργαστεί με τις ενώσεις παραγωγών αγροτοκτηνοτροφικών προϊόντων στα νομό και να υποχρεώσει τις πολυεθνικές που διατηρούν καταστήματα στα Χανιά μας, να προτιμούν τα προϊόντα του τόπου μας. Εάν αρνηθούν να κηρυχθεί μποϋκοτάζ κατά των πολυεθνικών και να οδεύσουν όλοι προς το ΙΝΚΑ. Το ΙΝΚΑ είναι δημιούργημα της τοπικής κοινωνίας, και στηρίζει -όσο μπορεί εξαιτίας του ανταγωνισμού, τα προϊόντα του τόπου μας και θάπρεπε να προσανατολιστεί αποκλειστικά εκεί ο τοπικός καταναλωτής, εάν τουλάχιστον οι ανάλγητες πολυεθνικές, δεν προτιμούν τα τοπικά προϊόντα προς ώφελος της τοπικής παραγωγής. «Κράτα με να σε κρατώ νανεβούμε στο βουνό». Πολλοί τηλεθεατές θα είδαν τον Γιώργο Χατζημαρκάκη, Ελληνογερμανό ευρωβουλευτή των «φιλελευθέρων» ,όπου έκανε αρκετές εμφανίσεις εξαιτίας της οικονομικής κρίσης στα Κρητικά κανάλια τηλεοράσεως. Είχε αναφέρει ότι συμμετέχει σε μια επιτροπή που συμβουλεύει την Γερμανίδα καγκελάριο Άγκελα Μέρκελ και είπε ότι¨ «θα της εισηγηθεί η επιτροπή, να αγοράζουν τα Γερμανικά σούπερ μάρκετς, τουλάχιστον το 50% των αγροτικών προϊόντων στο κράτος εκείνο όπου είναι εγκατεστημένα». Βλέπετε και ορισμένοι φιλελεύθεροι, οι οποίοι είναι οπαδοί της ασύδοτης αγοράς, κατανοούν τα προβλήματα που δημιουργούν οι πολυεθνικές στις τοπικές οικονομίες. Εμπρός λοιπόν, στον δρόμο που χάραξαν οι κάτοικοι της Ιεράπετρας.

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΟΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΕΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΤΟΝ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Συνήλθαν οι πρωθυπουργοί των Ευρωπαϊκών κρατών και υπό την πίεση της συντηρητικής Γερμανίδας καγκελαρίου Αγκέλας Μέρκελ αποφάσισαν να αυστηροποιήσουν ακόμη περισσότερο το σύμφωνο σταθερότητας. Αιδώς Αργίοι? Η κ. Α. Μέρκελ εισηγήθηκε να αφαιρείτε το δικαίωμα ψήφου από τα απείθαρχα κράτη χωρίς προς το παρόν να ληφθεί απόφαση. Με την μεγαλύτερη οικονομική κρίση στην σύγχρονη ιστορία μετά το κράχ του 1929 ξέφυγαν τα χρέη και τα ελλείμματα από τα περισσότερα Ευρωπαϊκά κράτη. Μάλιστα οι Άγγλοι ιθύνοντες προειδοποιούν τους πολίτες τους, να σφίξουν το ζωνάρι για να μην έχει η Βρετανία «την τύχη της Ελλάδας». Αντίθετα οι Κεϋνσιανοί οικονομολόγοι υποστηρίζουν ότι σε περιόδους ύφεσης το κράτος επενδύει σε δημόσια έργα και κοινωνικές δαπάνες, για να υπάρξει ανάπτυξη, και εκτελεί την σταθεροποίηση ης οικονομίας σε περιόδους ανάπτυξης. Οι Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις είναι δέσμιες του νεοφιλελευθερισμού της σχολής του Σικάγου{ρεύμα σκέψης Νομπελίστα οικονομολόγου Μίλτον Φρήντμαν} και αφήνουν την αγορά με το lesse passe lese fere{λεσέ πασέ λεσέ φερέ}να λύσει τα προβλήματα, και το κράτος αποσύρεται σε ρόλο “νυκτοφύλακα”. Σε περιόδους όμως ύφεσης όταν εφαρμόζεται περιοριστική πολιτική, τα προβλήματα της ανεργίας και της φτώχιας διογκώνονται. Όσο για την ελληνική πραγματικότητα θα τα πούμε σένα άλλο κεφάλαιο.
ΠΡΑΣΙΝΟ ΓΑΛΑΖΙΑ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ;
Συζητείται στα πολιτικά πηγαδάκια των Χανιώτικων καφενέδων ότι ένας πράσινος βουλευτής {ονόματα δεν λέμε γιατί προς το παρόν είναι ράδιο αρβύλα} θα στηρίξει τον πολιτικό φίλο της Ντόρας Μπακογιάννη Γρηγόρη Αρχοντάκη ως υποψήφιο Δήμαρχο. Αν πράγματι γίνει αυτό που αμφιβάλω, θα διασπαστεί το ΠΑΣΟΚ στα Χανιά μας. Είναι πολύ νωρίς ακόμη για έγκυρες πληροφορίες, αλλά μόλις μάθω νεώτερα θα σας ενημερώσω. Οι νύκτες είναι γκαστρωμένες όπως έλεγε κι ένας θυμόσοφος παλιός πολιτικός.

ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΕΡΒΟΥΜΕ ΤΟΥΣ «ΛΑΔΩΜΕΝΟΥΣ ΠΟΝΤΙΚΟΥΣ»ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ Διαβάζω την τακτική στήλη του καθηγητή Κώστα Μπέη στην «ελευθεροτυπία» εδώ και τριάντα χρόνια. Σήμερα ο κ. Κώστας Μπέης θα πρέπει να διαβαίνει το όγδοο έτος της ηλικίας του και είναι πλέον ομότιμος καθηγητής νομικής του πανεπιστημίου Αθηνών . Γράφω για την ηλικία όπου υπολογίζω ότι είναι, γιατί κατοικώ στα Χανιά και δεν έχω την τύχη να τον γνωρίζω από κοντά. Διότι αυτά που γράφει θα μπορούσε να τα γράψει ένας οργισμένος νεαρός φοιτητής που ονειρεύεται ν`αλλάξει τον κόσμο. Είναι φανερό ότι ο κ. καθηγητής έχει εξοργισθεί από την πολιτική κατάσταση που έφερε την χώρα μας στο χείλος της αβύσσου. Προτείνει Συντακτική Συνέλευση όχι με επανάσταση γιατί και οι επαναστατικές ιδεολογίες ξεχαρβάλωσαν, αλλά με πρωτοβουλία του προέδρου της δημοκρατίας. Είναι βέβαια ουτοπιστής ο κ. καθηγητής διότι οι επαναστάσεις γίνονται από επαναστατημένες λαϊκές δυνάμεις και εκφράζουν γενικότερες πλειοψηφίες και κοινωνικούς μετασχηματισμούς. Όπως η Γαλλική επανάσταση που έκφρασε την άνοδο της αστικής τάξης στην εξουσία, η Ρώσικη επανάσταση του 17 που έκφρασε την εργατική εξουσία «η μεγάλη πορεία του ΜΑΟ που έκφρασε τις κομμουνιστικές ιδέες της εποχής του. Σήμερα δεν διαβλέπετε στον ορίζοντα κατ`εμέ τουλάχιστον, για το κοντινό μέλλον τέτοιας έκτασης αλλαγές. Ταχύτατες μεταρρυθμίσεις χρειάζεται η χώρα διαφάνεια , πραγματικός έλεγχος του «πόθεν έσχες» των πολιτικών προσώπων, κι ένα όραμα για να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα της χώρας και μια εξωστρεφή οικονομία . Ασφαλώς μόνιμη και ριζική ανανέωση του πολιτικού προσωπικού. Προφανώς κοινωνική δικαιοσύνη και ίσες ευκαιρίες για όλους και ένα λειτουργικό κοινωνικό κράτος, που προσπαθούν να κατακρημνίσουν με τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές τους. .Στο άρθρο στην «Ε» της 16-6-2010 ο κ. Κώστας Μπέης χαρακτηρίζει τον Ακη Τσοχατζόπουλο «λαδωμένο ποντικό» φωτογραφίζοντας τον, χωρίς να τον κατονομάζει. Ακολουθεί ένα ενδιαφέρον απόσπασμα. του άρθρου του καθηγητή Κώστα Μπέη.







«Την έχω ξανακούσει την συμβιβασμένη παρατήρηση σε διαφορετικές
περιστάσεις, από δύο πολιτικούς ηγέτες που ιδιαιτέρως τιμώ: τον Κωνσταντίνο Καραμανλή (τον μεγάλο) και τον Κώστα Σημίτη. Ο πρώτος, σε στενό κύκλο κάποτε, μας είχε πει πως στην πολιτική δεν μπορείς μήτε προλαβαίνεις να κάνεις πολλά, έτσι που να νιώθεις ευτυχής και να θεωρείσαι όντως επιτυχημένος, αν καταφέρεις να πραγματοποιήσεις δύο, το πολύ τρία άλματα, με τα οποία κατόρθωσες και έφερες τα εθνικά συμφέροντα δυο μέτρα πιο μπρος. Το είχε πετύχει αυτό ο Κωνσταντίνος Καραμανλής με την αναίμακτη αποκατάσταση των δημοκρατικών θεσμών, την ήρεμη επανένταξη των αριστερών δυνάμεων ως ισότιμων παραγόντων της εθνικής πολιτικής, κι ακόμη με την ένταξη της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα, παρά την αντίδραση του τότε Γερμανού καγκελάριου Σμιτ, που διακήρυσσε ότι η είσοδος της Ελλάδας θα έπρεπε να περάσει πρώτα πάνω από το πτώμα του! Ετσι όμοια, παρά τη μικρόψυχη κριτική που δυστυχώς συχνά ακούμε εναντίον του, ο Κώστας Σημίτης έβαλε την Ελλάδα στην ευρωζώνη, έβαλε την Κύπρο στην Ευρωπαϊκή Ενωση και ανέβασε τις ελληνικές οδικές συγκοινωνίες σε επίπεδα που η δική μας γενιά δεν θα ευτυχήσει να ξαναδεί. Δυστυχώς, δεν είχε τα περιθώρια (ή μήπως το σθένος) να χτυπήσει κατακέφαλα τους λωποδύτες των κυβερνήσεών του, ούτε καν όταν ο τότε πρέσβης των ΗΠΑ, καθώς έκτοτε είχα ακούσει, του είχε επιδείξει τα παραστατικά των καταθέσεων σε αμερικανικές τράπεζες - μίζες για εξοπλισμούς που ούτε χρειάζονταν μήτε είχε η Ελλάδα τα αναγκαία χρήματα για να πληρώσει. Παρά ταύτα δεν έστειλε τον λαδωμένο ποντικό ούτε στον εισαγγελέα ούτε καν σε κάποιο από τα πολλά σπίτια του. Τον μετέθεσε σε άλλο υπουργείο...
Λοιπόν, μολονότι, ή ίσως ακριβώς επειδή το ελληνικό πολιτικό σύστημα έχει σαπίσει μέχρι μυελού οστέων, είναι πια καιρός για μια γενναία πρωτοβουλία από ψηλά, που να οδηγήσει σε Συντακτική Συνέλευση με συγκεκριμένους εξυγιαντικούς στόχους. Χρονικά περιθώρια αναμονής δεν υπάρχουν. Και ναι μεν ούτε η άλλοτε στρατοκρατική Δεξιά μήτε η επαναστατική Αριστερά δεν έχουν την ισχύ που θα χρειαζόταν για τη βίαιη κατάλυση της κληρονομικής φαυλοκρατίας που ξεζουμίζει τον τόπο. Ομως η απελπισία είναι κακός σύμβουλος. Και καμιά εγγύηση δεν υπάρχει για φρόνιμη λύση μέσα από απρόβλεπτες βίαιες πράξεις».

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΣΤΑΘΕΙΑ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ;
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
«Σαν έτοιμος από καιρό και σα θαρραλέος , αποχαιρέτα την , την Αλεξάνδρεια που φεύγει». Κ.Π.Καβάφης
« Από την άλλη μεριά είναι δύσκολο να μη βλέπουμε τα ελαττώματα της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας του καιρού μας. Ας σκεφτούμε την επιλογή της ηγετικής τάξης, εκείνων δηλαδή που αποφασίζουν στη θέση μας. Μια καλή δημοκρατία εγγυάται σχέση με την κοινωνία και εναλλαγή της πολιτικής τάξης. Δεν νομίζω ότι αυτό συμβαίνει. Αντίθετα, ζούμε μιαν εποχή στην οποία η δημοκρατία φαίνεται να αναπαράγει νεοφεουδαλικά και νεοδυναστικά μοντέλα. Μιαν εποχή στην οποία η πολιτική τάξη υιοθετεί πολλά γνωρίσματα της ολιγαρχίας. Το να διαθέτει κανείς πόρους (η οικογένεια, τα λεφτά, οι σχέσεις με τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, τα λόμπι) είναι καθοριστικό για την εκλογή του. Από τη «δημοκρατία των κομμάτων» περάσαμε σε μια «προσωπική δημοκρατία». Κάποτε οι ηγέτες ήταν έκφραση ενός κόμματος και ψήφιζες έναν ηγέτη επειδή ήταν επικεφαλής αυτού του κόμματος. Σήμερα, αντίθετα, πριν από τα κόμματα ψηφίζονται οι ηγέτες».{ ΙΛΒΟ ΝΤΑΜΙΑΝΤΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΕΠΙΣΤΉΜΟΝΑΣ}«ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑΡΙΟ ΙΔΕΩΝ»- ΘΑΝΑΣΗΣ ΓΙΑΛΚΕΤΣΗΣ «ΚΥΡ. ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»
Το μεγάλο κραχ της ελληνικής οικονομίας ήρθε σαν κεραυνός εν αιθρία, και βρήκε τα κόμματα απροετοίμαστα, να αντιμετωπίσουν την πιο σκληρή για τους εργαζόμενους κατάσταση μετά την μεταπολίτευση. Εκτός βεβαίως από το Κ.Κ.Ε που προτείνει «ανυπακοή και απειθαρχία» αλλά και ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος, για να εγκαθιδρυθεί ένα ιδεατό «παραδεισένιο σύστημα» των κομμουνιστικών κοινοτήτων, όπως της πάλαι ποτέ «Σοβιετικής ένωσης» που έριξαν οι «κακοί» «αντεπαναστάτες». Κι όπου έπεσε λόγω του ανεδαφικού της εφαρμογής του συστήματος, και συμπαρέσυρε όλα τα φιλικά καθεστώτα του πλανήτη. Η ανανεωτική αριστερά ,οπισθοδρόμησε με τον ΣΥΡΙΖΑ. Προσπάθησε και ένωσε όλες τις μικρομάδες της αριστεράς, μα αλλοίμονο δεν μπόρεσε να κάνει γόνιμες συνθέσεις ούτε έδειξε να έχει ρεαλιστικές και βιώσιμες προτάσει, για την σημερινή κρίση του καπιταλισμού. Αναλώθηκε σε διαμάχες προσωπικών εγωισμών και άγονης εξουσιολαγνίας, της καρέκλας, και της απόλυτης αλήθειας του δόγματος, ορισμένων παλαιοκομματικών «συντρόφων» , μέχρι που ξαναδιασπάσθηκε τρώγοντας το ελάχιστο πολιτικό κεφάλαιο που της είχε απομείνει. Το ΠΑΣΟΚ εδώ και χρόνια, έχει χάσει πολλά από τα αριστερά του χαρακτηριστικά διολισθαίνονας σε θέσεις καθαρά νεοφιλελεύθερες. Η Ν.Δ έχει απολέσει το ακροδεξιό της κομμάτι από τον Καρατζαφέρη του ΛΑΟΣ, και προσπαθεί με τον Συντηρητικό αρχηγό Αντώνη Σαμαρά, να το επαναφέρει στην μεγάλη δεξιά παράταξη .Είναι όμως ζαλισμένη από την πρόσφατη μεγάλη ήττα της, και από την άθλια διακυβέρνηση της χώρας από την κυβέρνηση Καραμανλή, όπου αποσυσπειρωμένη πιθανόν να οδηγηθεί σε διάσπαση. Ήδη η αποχώρηση της Μπακογιάννη και του Κιλτίδη ανοίγει τον δρόμο για το νέο κόμμα το οποίο ετοιμάζει η Ντόρα Μπακογιάννη. Η διαφθορά διαπερνάει οριζόντια και τα δύο κόμματα εξουσίας, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Παπανδρέου αν και ό ίδιος παιδί του κομματικού σωλήνα, και προερχόμενος από πολιτικό τζάκι δείχνει να έχει πάρει τα μηνύματα των καιρών. Οσφραίνεται τον πάτο του πολιτικού συστήματος, και την κάθοδο στον Άδη της κοινωνίας που την βυθίζει στην κρίση σαν αναπόσπαστο κομμάτι της. «Εικόνα σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω» είχε γράψει η συγγραφέας και σύζυγος του μεγάλου Νίκου, η Γαλάτεια Καζαντζάκη. Ο Παπανδρέου δήλωσε σε προγενέστερο χρόνο ότι «θέλει να ματώσει και το κόμμα του αρκεί να υπάρξει κάθαρση>.Επιχειρείται περαιτέρω διερεύνηση των σκανδάλων που ταλάνισαν την κοινή γνώμη. Είναι αμφίβολο όμως αν βρεθούν όλοι οι ένοχοι.. Ωστόσο όσοι ανακαλυφθούν όμως, είναι φανερό ότι θα είναι τα εξιλαστήρια θύματα για τον κατευνασμό του θυμού της λαϊκής κοινής γνώμης. Στο παρασκήνιο εξυφαίνονται σενάρια για διάσπαση των μεγάλων κομμάτων, και συνεργασία των πτερύγων τους, σε κοινό πρόγραμμα. Τα μεγάλα ελληνικά και ξένα συμφέροντα εξυπηρετούνται και με τον «Μεγάλο Συνασπισμό» των δύο μεγάλων κομμάτων εξουσίας ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ Οι διαφορές τους πλέον είναι ανύπαρκτες . Απλώς διαφέρουν στις ιδεολογικές τους αφετηρίες , και όχι στις πολιτικές πρακτικές. Άλλωστε όπως είδαμε και στις πρακτικές των πολυεθνικών όπως η ΖΗΜΕΝΣ ,και τα δύο μεγάλα κόμματα λάδωναν για να εξυπηρετήσουν τα θηριώδη συμφέροντα τους.

ΛΟΓΙΑ ΠΟΥ ΜΠΛΕΧΤΗΚΑΝ ΚΑ ΕΓΙΝΑΝ ΚΟΥΒΑΡΙ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Επειδή τα γραπτά μένουν {scripta manet} αλιεύσαμε αποσπάσματα συνεντεύξεων πολιτικών όλου του πολιτικού φάσματος που δόθηκαν πριν 15-16 χρόνια, από το επετειακό δεκάχρονο τεύχος του «Ε» της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας». Απολαύστε τα. Σαν να μη πέρασε μια ημέρα.
Από τα υπάρχοντα συγκροτήματα τύπου, δηλαδή διαβλέπεις κινδύνους για την δημοκρατία; «Μα ορισμένα συγκροτήματα τύπου έγιναν γιαυτό τον λόγο. Όταν στο δημόσιο παράγεται πάνω από 50% του Α.Ε.Π κι όταν οι επιχειρηματίες προσδοκούν να πάρουν μια φέτα του παραγόμενου προϊόντος μέσα από τις διάφορες δραστηριότητες,, χρειάζομαι εγώ για να υπογραμμίσω τον κίνδυνο; Στη σημερινή κατάσταση η στάση πολλών επιχειρηματιών του τύπου καθορίζεται από την εξέλιξη των προσδοκιών τους, για τα μεγάλα έργα και τις προμήθειες.? Το πρόβλημα είναι αν υπάρχουν πολιτικοί που δεν έχουν ανάγκη την προβολή ,και το πλασάρισμα από τους επιχειρηματίες ιδιοκτήτες Μ.Μ.Ε Υπάρχουν πολιτικοί που θα ασκήσουν τν πολιτική με κανόνες ,ούτως ώστε η σχέση των πολιτικών ή των κομμάτων και των Μ.Μ.Ε να είναι διαφανής καθορισμένη και επάλληλη;»{Στέφανος Τζουμάκας 1994}
«Εδώ και μερικά χρόνια το θέμα της ηθικής είναι κεντρικό στην πολιτική διαμάχη στην Ελλάδα. Αιτία; Το πελατειακό σύστημα, η αδιαφανής χρηματοδότηση των κομμάτων, η διαπλοκή οικονομικής και πολιτικής εξουσίας, η σύνδεση των μαζικών μέσων ενημέρωσης με πολύπλευρες επιχειρηματικές δραστηριότητες. Αλλά και πέρα από όλα αυτά υπάρχει πρόβλημα που προκύπτει από τις έντονες αναντιστοιχίες μεταξύ εξαγγελιών και πράξεων, από την έλλειψη διαφάνειας και αξιοπιστίας. Το τι θα κάνει ένα κόμμα δεν είναι ξεκάθαρο και δεν είναι βέβαιο ότι θα κάνει αυτό που ισχυρίζεται Το ΠΑΣΟΚ έχει χρέος να το καταπολεμήσει με το παράδειγμα που θα δώσει».{ Κώστας Σημίτης 1994 } «Γιαυτούς οι νόμοι δεν ισχύουν. Έναν πολίτη που χρωστάει τον κυνηγάνε. Ποιον έχουν κυνηγήσει για τα δισεκατομμύρια που οφείλουν οι τηλεοπτικοί σταθμοί{για αγγελιόσημο επί παραδείγματι;}Γιατί δεν εφαρμόζουν το νόμο για τον υποχρεωτικό περιορισμό των διαφημίσεων;» {Ανδρέας Ανδριανόπουλος 1995} «Η πολιτική είναι κατεξοχήν χώρος προσφοράς- ή τουλάχιστον τέτοιος πρέπει να είναι. Κι αν είσαι καθηγητής δημοσίου δικαίου όπως εγώ, κι ασχολείσαι με τους θεσμούς, με το Σύνταγμα, με το μέλλον του τόπου, και το πολιτικό ακόμη, τότε η πολιτική είναι μια πρόκληση. Γιατί η πολιτική σου δίνει την ευκαιρία να δείξεις αν αυτά που θεωρητικά διδάσκεις τόσα χρόνια στους φοιτητές σου μπορείς να τα εφαρμόσεις και στην πράξη. Άρα, ακόμη, είμαι πρόσκαιρος στο χώρο της πολιτικής. Ο καιρός θα δείξει αν θα μείνω ή θα φύγω». {Προκόπης Παυλόπουλος 1997}
«Σκέψου ότι και μόνο η επίθεση που δέχτηκε η δραχμή, όχι από συνωμότες κερδοσκόπους, αλλά από απλούς ανθρώπους, που μέσω των θεσμικών επενδυτών κοιτάνε να σώσουν την αγοραστική τους δύναμη, δείχνει την απόλυτη έλλειψη εμπιστοσύνης στην Ελληνική οικονομία. Άρα η κατάρρευση είναι προ των θυρών, με την έννοια ότι οπότε δεχθεί και άλλη επίθεση –που θα τη δεχτεί γιατί η ισοτιμία είναι πλασματική-θα είναι φυσιολογική η αναμονή της πραγματικής κοινωνικής κρίσης, όχι των δεικτών?. Τότε θα βριζόμαστε όλοι.» Εσείς φταίτε, όχι εμείς»κλπ. Ενώ η εικόνα του πολίτη θα είναι ότι είμαστε όλοι οι πολιτικοί υπεύθυνοι. Ποιος θα χάσει; Όλοι μας…» Κώστας Καραμανλής 1994 « Ναι και επιμένω. Αυτοπεποίθηση μας λείπει κι εκεί ίσως είναι όλο μας το πρόβλημα. Είτε εξωτερική πολιτική λέγεται ο χώρος είτε όπως αλλιώς». {Αλέκος Αλαβάνος 1995} Αναμφισβήτητα έχει αλλάξει σύνθεση η εργατική τάξη. Ναι, υπάρχει ένα θέμα, πραγματικά , να μελετήσει κανείς τα τμήματα που απαρτίζουν σήμερα την εργατική τάξη». {Αλέκα Παπαρήγα 1994}

ΜΕΓΑΛΑ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ{HEDJE FUNDS} ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ.
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ » Αν μπορέσεις να κάνει τον λαό φοβισμένο κι οργισμένο, τότε θα μπορέσεις να τον χειραγωγήσεις με όποιον τρόπο θέλεις». {Τζότζεφ Γκαίμπελς υπουργός προπαγάνδας του Γ/ ΡΑΪΧ του Αδόλφου Χίτλερ.}
Τον Ελληνικό λαό τον έχουν φέρει σε στάδιο οργής φόβου και απελπισίας οι πολιτικές δυνάμεις που τον κυβερνούν από την εποχή της μεταπολίτευσης.
Διόγκωσαν σε μεγάλο βαθμό το κράτος με αδιαφανή πελατειακά και αναξιοκρατικά κριτήρια. Δεν φρόντισαν να κινητοποιήσουν τις παραγωγικές δυνάμεις του τόπου, να φθάσουν σε υψηλό επίπεδο την παιδεία, και τις νέες τεχνολογίες , και να της θέσουν στην διάθεση , της ανάπτυξης και της παραγωγικής διαδικασίας..
Δεν φρόντισαν να στηρίξουν επαρκώς την ιδιωτική πρωτοβουλία και να δημιουργήσουν ένα λαό με αυτοπεποίθηση που να μη στηρίζεται στο κράτος, πατερούλη, και να το θεωρεί σαν ένα κράτος που θα του παρέχει τα πάντα, ώστε να βρίσκει το άλλοθι να μη παίρνει πρωτοβουλίες για το συλλογικό εμείς, ωσάν να πρόκειται για άνθρωπο των σπηλαίων κλεισμένο σε ένα αυτιστικό εγώ, κι όχι σε μία κοινωνία πολιτών, όπου έχουν συνάψει το «κοινωνικό συμβόλαιο» κοινής συμβίωσης..
Ευνόησαν τις συντεχνίες συμφερόντων και τον κομματικό συνδικαλισμό και έδωσαν έκφραση και προνόμια σε όποια ομάδα πίεζε περισσότερο αδιαφορώντας για το γενικότερο συμφέρον. Δεν δημιουργήθηκε στην Ελλάδα ένας καπιταλισμός δυτικού τύπου, με σύγκρουση -συναίνεση των κοινωνικών εταίρων .Όλες οι διαμεσολαβήσεις περνούσαν μέσα από το κράτος διότι κατείχε το μεγαλύτερο μερίδιο της ισχνής αγοράς ,κι ήταν ο μεγαλύτερος και αντιπαραγωγικός εργοδότης. Το κράτος βεβαίως πρέπει να κατέχει τις επιχειρήσεις κοινής ωφελείας και στρατηγικής σημασίας, αλλά δεν μπορεί να γίνει επιτυχημένος εργοδότης και επιχειρηματίας. Πρέπει απλώς να ανοίγει δρόμους για να αναπτυχθεί και να λειτουργήσει ένας υγιής ανταγωνισμός. Από την ιδιωτική πρωτοβουλία και από τους συνεταιρισμένους παραγωγούς. Το πελατειακό και αναξιοκρατικό σύστημα αναπαραγωγής της κομματικής εξουσίας απότυχε κι έφερε την Ελλάδα στο σημερινό χάλι. «Αν η κοινωνικοοικονομική διάρθρωση των επαγγελμάτων και της απασχόλησης είναι δηλωτική της γενικότερης οικονομικής κατάστασης της χώρας, τότε θα πρέπει να θεωρήσουμε ως ιδιαιτέρως χαρακτηριστικό το γεγονός ότι οι αγρότες και συνολικά οι αυτοαπασχολούμενοι διατηρήθηκαν σχεδόν στα επίπεδα των αρχών της δεκαετίας του 70 {στο μισό περίπου του οικονομικά ενεργού πληθυσμού} Αυξήθηκαν οι εμπορικές -παρασιτικές και παραοικονομικές δραστηριότητες και διατηρήθηκαν ανέπαφες οι οικογενειακές μικρο- επιχειρηματικές δομές».Οι απασχολούμενοι του δημόσιο τομέα , όπως είδαμε διπλασιάστηκαν , ενώ υπό το καθεστώς των κρατικοποιήσεων και των «προβληματικών» την δεκαετία του 80 δημιουργήθηκε επί πλέον «μία κρατική εργατική τάξη» ιδιαίτερα φιλική προς το κόμμα- ευεργέτη της το ΠΑΣΟΚ». Το 2004 2009 η Ν.Δ επαγγέλθηκε « επανίδρυση του κράτους» και όμως διόρισε ρουσφετολογικά 100.000 άτομα με συμβάσεις και με στέϊτζ. «Έτσι ενώ ο συντηρητικός αυταρχισμός που καθοδήγησε βίαια η μεταπολεμική ανάπτυξη, επιφέροντας ωστόσο βαθείς μετασχηματισμούς, είχε εξαντλήσει τα όρια του, ο δημοκρατικός πλουραλισμός που τον διαδέχθηκε αποδείχθηκε άτολμος κι απέτυχε να εξασφαλίσει τις αναγκαίες κοινωνικές συναινέσεις που θα καθιστούσαν εφικτούς τους δομικούς εκσυγχρονισμούς που επιβάλλονται για την συνέχιση της ανάπτυξης και το πέρασμα σε ένα ανώτερο στάδιο κεφαλαιοκρατικής συσσώρευσης».
Σήμερα η Ελλάδα έφθασε στο χείλος της χρεοκοπίας ανέτοιμη και με πήλινα πόδια, έρμαιη του Δ.Ν.Τ και των αρπακτικών διεθνών κερδοσκοπικών κεφαλαίων. Πρέπει λαός και ηγεσία να σηκώσουμε τα μανίκια. Αν θέλουμε να δούμε μία ανάταση της χώρας.
ΠΗΓΗ¨ {ΣΤΕΛΙΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΌΠΟΥΛΟΥ- ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΣΗ ΠΡΙΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. Εκδόσεις κριτική}

ΑΓΡΟΤΙΚΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Τι είναι «ο Αγροτικός Αύγουστος»; Είναι μήπως μια σοβαρή προσπάθεια συνεταιρισμένων παραγωγών αγροτοκτηνοτροφικών προϊόντων , για να τα προωθήσουν προς τις αγορές του εσωτερικού και του εξωτερικού;΄Η είναι ένα πανηγυράκι, όπου έχουν συρρεύσει λογής λογής πωλητές κομπολογιών, χαντρών παστελιών, βιβλίων μαγειρικής ,ξηρών καρπών, πασπαλισμένων με μέλι λουκουμάδων , έκθεση βιοτεχνικών και βιομηχανικών προϊόντων κι ότι άλλο μπορεί να βάλει ο νους του ανθρώπου; Τα αγροτικά προϊόντα μάλλον παίζουν τον ρόλο του ντεκόρ, παρά της δεσπόζουσας δύναμης στην καλοκαιρινή έκθεση του παλιού λιμανιού στην πάλαι ποτέ πλατεία τελωνείου. Αυτό οφείλεται στην ανοργανωσιά των αγροτών και στην διάλυση των συνεταιρισμών. Εδώ μπαίνει και το άλλο ερώτημα. Που απευθύνεται ο αγροτικός αύγουστος; Σε ποια αγορά; Στην εσωτερική Ελληνική αγορά; Δηλαδή στα σούπερ μάρκετ που κυριαρχούνται από ξένες αλυσίδες. Ο αγροτικός αύγουστος είναι αγορά τροφίμων και δεν μπορεί να απευθύνεται αλλού. Ή στα μεγάλα σούπερ μάρκετ, και σε όσα μικρά μπακάλικα έχουν απομείνει ή σε πελάτες από τον… Άρη. Οι μεγάλες υπεραγορές όμως, δεν πάνε σε τέτοιας …σοβαρότητα εκθέσεις για να κάνουν τις αγορές τους. αλλά ούτε και όσες ενώσεις παντοπωλών έχουν απομείνει. Άρα που καταλήγουμε ; Ότι ο αγροτικός Αύγουστος είναι ένα πανηγυράκι λιανικής πωλήσεως, για όσους συρρέουν στο παλιό λιμάνι Έλληνες και ξένους. Ας μην ξεγελάμε εαυτούς και αλλήλους με ηχηρούς τίτλους. Θα μου πείτε ; Τι κακό βρίσκεις σε αυτό το πανηγύρι; Κανένα αρνητικό δεν βλέπω. ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΥΤΟ ΤΟΥ ΦΟΛΚΛΟΡ ΠΑΝΗΓΥΡΙΟΎ, ΟΙ ΤΟΥΡΊΣΤΕΣ ΈΡΧΟΝΤΑΙ ΣΕ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΤΑ ΠΡΟΊΌΝΤΑ ΤΟΥ ΤΌΠΟΥ ΜΑΣ. ΠΟΥ ΔΥΣΤΥΧΏΣ ΔΕΝ ΤΑ ΠΡΩΟΘΟΎΝ ΟΥΤΕ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΞΕΝΟΔΟΧΕΊΑ. Γιατί όμως αντιδρά η υπηρεσία βυζαντινών μνημείων; Η υπηρεσία καλώς αντιδρά διότι θέλει να προστατεύσει τα κτίρια από την φθορά. Τα νεώρια είναι μια μεγάλη πολιτιστική κληρονομιά ανεκτιμήτου αξίας για το νησί μας, δεν έχουμε το δικαίωμα να τα καταστρέφουμε, ούτε να τα φθείρουμε, στο όνομα αμφίβολων εκδηλώσεων και πρόσκαιρων κερδών. Εδώ ισχύει το ρητό «των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν». Έπρεπε εγκαίρως οι αρμόδιοι να βρουν κατάλληλου χώρυς, για να συνεχιστεί ο «αύγουστος» χωρίς μεγάλες δαπάνες. Αν βέβαια μπορούσε να βρεθεί κατάλληλος χώρος εύκολα που αμφιβάλλω.
Μήπως στα δικαστήρια ο χώρος που γίνεται τώρα η λαϊκή του Σαββάτου είναι το μη χείρον;

ΒΡΕΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΓΩΝΙΑ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΞ ΑΙΤΙΑΣ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ .
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Ο ΤΣΟΒΟΛΑΣ ΕΙΠΕ
Ο πρώην υπουργός οικονομικών των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, την δεκαετία του 80 Δημήτρης Τσοβόλας εμφανίστηκε την Πέμπτη το πρωί στην εκπομπή του Γ. Αυτιά στον «ΑΛΤΕΡ». Υπεραμύνθηκε όπως συνηθίζει των πολιτικών των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ επί Ανδρέα Γ. Παπανδρέου όπου κι ο ίδιος ήταν εξέχων μέλος.
Έκανε κριτική στον Γεώργιο Παπανδρέου, και στην κυβέρνηση του επειδή έβαλε την Ελλάδα στο στόμα του λύκου, όπως είναι το Δ.Ν.Τ. Βέβαια όταν είσαι « έξω από το χορό» η εύκολη κριτική είναι μια αδιέξοδη ρητορική. Δεν έχω καμία διάθεση να υπερασπιστώ την παρούσα κυβέρνηση και την προεκλογική και αδιέξοδη υποκριτική ρητορική της, ότι¨ «υπάρχουν λεφτά» και ότι¨ «θα κάνει την Ελλάδα Δανία του Νότου». Δεν θα πάψω όμως να βλέπω όσο το δυνατόν μου το επιτρέπουν οι πνευματικές μου δυνάμεις την πολιτική κατάσταση με αντικειμενικό τρόπο. Κάποτε πρέπει να εκλείψουν οι λαϊκισμοί και να υπάρξει αντικειμενική πληροφόρηση.
Η κυβέρνηση παράλαβε ένα μεγάλο έλλειμμα που στο τέλος του χρόνου ανήλθε στο 13,6% του Α.Ε.Π, και ένα πελώριο δημόσιο χρέος έτοιμο να πλακώσει και να θάψει την Ελληνική οικονομία. Ποιός ευθύνεται; Ασφαλώς και τα δύο κόμματα εξουσίας που κυβέρνησαν την Ελλάδα της μεταπολίτευσης μετά το 1974 Όπως επίσης οι πελατειακές πρακτικές, της διόγκωσης του κράτους, χωρίς να υπάρχει αντίστοιχη παραγωγική δομή, για να το στηρίξει, αλλά και η μεγάλη διαφθορά του πολιτικού συστήματος.. Ασχέτως αν στα πλαίσια του κομματικού ανταγωνισμού, προσπαθεί το ένα κόμμα εξουσίας, να ρίξει το φταίξιμο στο άλλο ,και να βγει το ίδιο καθαρό. Αυτό γίνεται στο πλαίσιο του κομματικού παιγνίου, για να κερδηθούν οι εντυπώσεις της κοινής γνώμης.
Όλοι οι κάτοικοι τούτης της πλανημένης χώρας έβλεπαν τον πρωθυπουργό, που γύρισε δυο φορές την Ευρώπη, για να βρει δανεικά από τους εταίρους μας, των Ευρωπαϊκών κρατών, και κυρίως την «φράου ναϊνε» Γερμανίδα καγκελάριο Αγκέλα Μέρκελ, η οποία ηγείται της ισχυρότερης Ευρωπαϊκής δύναμης, όπου ακούσαμε να δηλώνει σε όλους τους τόνους ότι¨ «η Ελλάδα δεν ζήτησε δανεικά», ενώ γνώριζε καλύτερα από τους Έλληνες, την άθλια κατάσταση της Ελληνικής οικονομίας.. Η Ευρώπη στάθηκε ανέτοιμη, κατά την δημιουργία του κοινού νομίσματος, σαν μωρή παρθένος, δέσμια των νεοφιλελεύθερων επιλογών της , και δεν πρόβλεψε την δημιουργία ενός ευρωπαϊκού ταμείου, όπου θα μεταφέρει πόρους, όταν χρειαζόταν στα πιο αδύνατα κράτη, για να μην καταρρεύσουν οι οικονομίες τους, σε εποχή κρίσης όπως η σημερινή. Αυτό το γνώριζαν πολύ καλά οι αγορές και οι μεγάλοι αξιολογικοί οίκοι, του Αμερικανικού καπιταλισμού, της πέραν του Ατλαντικού υπερδύναμης. Βρήκαν την ευκαιρία που ζητούσαν να κερδοσκοπήσουν αλλά και να επιτεθούν στο ευρώ. Η Ελλάδα αν και διαθέτει μονάχα το 2,5 του Α.Ε.Π της ευρωζώνης, ήταν ο αδύνατος κρίκος και προσπάθησαν με τα κερδοσκοπικά παίγνια τους ,να την οδηγήσουν στην χρεοκοπία για να πλήξουν την σταθερότητα του ευρώ.
Η αυτοεκπληρούμενη προφητεία των οίκων έφερε την Ελλάδα, στο χείλος της χρεοκοπίας, και τον Παπανδρέου σε απόγνωση. Τελικά οι εταίροι, μας έδωσαν τα λεφτά αλλά η Μέρκελ, θέλησε να εντάξει στην χρηματοδότηση και το Δ.Ν.Τ για να επιβάλλει στους «απείθαρχους» σκληρή δημοσιονομική πειθαρχία , σε βάρος βέβαια των μισθών και των συντάξεων. Η αρχή έγινε με πειραματόζωο την Ελλάδα.
Στον δεύτερο γύρο οι ευρωπαίοι φοβούμενοι την κατάρρευση όλων των οικονομιών του ευρωπαϊκού νότου δημιούργησαν ταμείο με 750 δις ευρώ. Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση βρέθηκε στριμωγμένη στην γωνία με την πλάτη στον τοίχο και δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς. Ο Ελληνικός λαός το κατανοεί για αυτό υπάρχει σύμφωνα και με τις δημοσκοπήσεις μια σχετική ανοχή παρά την βαρβαρότητα των μέτρων. Τώρα μένει να πιαστούν οι στόχοι του μνημονίου σ` ένα κράτος που χρειάζεται αναδιοργάνωση εκ βάθρων. Και να γίνει εν ευθέτω χρόνο όταν θα προχωρήσει το τέλος του μνημονίου, και η εκπλήρωση των στόχων, η αναδιαπραγμάτευση του δυσβάστακτου δημόσιου χρέους με καλύτερους και μακροχρόνιους όρους.

ΟΤΑΝ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΠΑΝΕ ΣΤΑ ΜΠΑΟΥΛΑ η χρεοκοπία των τραπεζών γίνεται αυοεκπληρούμενη προφητεία.
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Οι μεγαλοκαταθέτες βρίσκουν τρόπο νόμιμο και παράνομο, να βγάζουν τα λεφτά τους στο εξωτερικό, και να τα απολαμβάνουν στα σαλέ της Ελβετίας, και στις ακτές και παραλίες, των κοσμοπολίτικων θερέτρων. Το κεφάλαιο ως γνωστό δεν έχει πατρίδα, κάνει επενδύσεις εκεί όπου θα βγάλει περισσότερα κέρδη, από την εκμετάλλευση των εργαζομένων. Βεβαίως δεν ζούμε στην παλιά εποχή της πρωταρχικής συσσώρευσης κεφαλαίου του 19ου αιώνα . Διότι στις ανεπτυγμένες κοινωνίες έχει σχηματισθεί μια μεγάλη μεσαία τάξη. Η δε βιομηχανική παραγωγή δεν απασχολεί παρά μια μικρή μειοψηφία των εργαζομένων, διότι στην παραγωγική διαδικασία έχει γίνει εκσυγχρονισμός και έχει εισέλθει η υψηλή τεχνολογία και τα ρομπότ κάνουν τις εργασίες των εργατικών χεριών. Το κεφάλαιο μεταφέρει τις δραστηριότητες του, στις καθυστερημένες και υπανάπτυκτες χώρες όπως το Μπαγκλαντές το Πακιστάν τις Ινδίες, και σε χώρες της Αφρικής. Εκεί όπου δεν έχουν κατοχυρωθεί τα εργατικά δικαιώματα και οι εργαζόμενοι δουλεύουν σε καθεστώς δουλείας. Το Ελληνικό κεφάλαιο βιομηχανικό, εφοπλιστικό έχει διασυνδέσεις με το διεθνές κεφάλαιο και δεν κινδυνεύει σε περίπτωση Ελληνικής χρεοκοπίας. Πολλοί όμως από τους μικρούς και μεσαίους καταθέτες έχουν πανικοβληθεί και λειτουργούν υπό το κράτος πανικού. Άλλοι βάζουν τα λεφτά τους κάτω από το στρώμα, άλλοι σε μπαούλα, άλλοι σε θυρίδες τραπεζών, και μερικοί τα μετατρέπουν σε χρυσές λίρες.
Αν όμως οι τράπεζες μείνουν από ρευστό τότε η χρεοκοπία μίας τράπεζας γίνεται αυτοεκπληρούμενη προφητεία. «Όταν θέλεις να πετύχεις κάτι όλοι γύρω σο συνωμοτούν για να το πετύχεις».Αυτά τα λόγια είχε γράψει ο συγγραφέας Πάουλο Κοέλιο στον αλχημιστή και έμεινε στην ιστορία. Την στιγμή αυτή η Ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα ΕΚΤ στηρίζει με νύχια και με δόντια τις τράπεζες και δέχεται κρατικά ομόλογα της κατηγορίας των σκουπιδιών {JUNK} σύμφωνα με τους Αμερικάνικους οίκους αξιολόγησης. Για να τους ενισχύσει την ρευστότητα και να μην κινδυνεύσουν με κατάρρευση Το ελληνικό δημόσιο προικοδότησε τις τράπεζες με 28 δις επί κυβέρνησης Καραμανλή και θα προικοδοτηθούν με δέκα δις αν χρειασθεί ,από το δάνειο του ΔΝΤ. Βεβαίως για να στηριχθούν οι τράπεζες χρεώνεται το δημόσιο, δηλαδή οι φορολογούμενοι και δημιουργείται φαύλος κύκλος σε βάρος κυρίως των μικρών και μεσαίων εισοδημάτων. Πάλι ο καπιταλισμός έμεινε χωρίς το αντίπαλο δέος το σοσιαλιστικό στρατόπεδο που τον κρατούσε σε ισορροπία και περνάει διαλυτική κρίση υπερσυσσώρευσης. Τρίζει συθέμελα τρώγοντας τις σάρκες των λαϊκών στρωμάτων για να προσπορίσει μεγαλύτερα κέρδη σε ένα σύγχρονο αντιπαραγωγικό χρηματιστηριακό παιχνίδι που ονομάζεται «καζινοκαπιταλισμός, και αν δεν το περιορίσουν τα κράτη των καπιταλιστικών μητροπόλεων σέρνονται απρόβλεπτες εξελίξεις για την ανθρωπότητα.
Και τελειώνω με ένα ποίημα του σοφού Αλεξανδρινού και αγαπημένου μου ποιητή Κ.Π.Καβάφη.
«Οι άνθρωποι γνωρίζουν τα γινόμενα. τα μέλλοντα γνωρίζουν οι Θεοί. Πλήρεις και μόνοι κάτοχοι πάντων των φώτων. Εκ των μελλόντων οι σοφοί τα προσερχόμενα αντιλαμβάνονται. Η ακοή αυτών κάποτε εν ώραις σοβαρών σπουδών ταρράτεαι. Η μυστική βοή τους έρχεται των πλησαζόντων γεγονότων. Και την προσέχουν ευλαβείς. Ενώ εις την οδό έξω, ουδέν ακούουν οι λαοί.».

________________________________________

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΟΥ ΕΜΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΟΥ ΕΓΩ.
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ «Ανυπακοή και υπευθυνότητα: αυτές είναι οι εναλλακτικές λέξεις που υποδεικνύουν τις νόρμες ενός επινοητικού ανοίγματος σένα αβέβαιο μέλλον. Γιατί ο φόβος δεν αρκεί: η λειτουργία του είναι να αφυπνίζει μπροστά στα καινοφανή προβλήματα από την ανάπτυξη της τεχνοεπιστήμης. Πρέπει να περάσουμε από την απλή συνείδηση των απειλών στην υπεύθυνη δράση, από το τοπικό στο σφαιρικό, και πάλι πίσω.
Οι πολλαπλές κοινότητες των πολιτών που συγκροτούν το ανθρώπινο είδος οφείλουν να ασχοληθούν άμεσα με το «πεπρωμένο» τους, δηλαδή με το μέλλον τους. έτσι όπως το φαντασιώνουν , το θέλουν και το φτιάχνουν. Αυτό είναι το νόημα της εφαρμοσμένης δημοκρατίας, είτε είναι τοπική είτε εθνική».
ΠΙΕΡ ΑΝΤΡΕ ΤΑΓΚΙΕΦ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ {Εκδόσεις του εικοστού πρώτου}
Το συνέδριο του Συνασπισμού έληξε ο Αλέξης Τσίπρας επανεξελέγη όπως αναμένετο πρόεδρος του Συνασπισμού, ο Αλέκος Αλαβάνος έκανε δικό του κόμμα, με «Μέηλ» ονομαζόμενο «πατριωτικό μέτωπο », μην καταδεχόμενος να παραστεί στο συνέδριο του Συνασπισμού, ως είθισται να παρίστανται οι πρώην πρόεδροι. Η αριστερή ανανεωτική πτέρυγα του Συνασπισμού πικαρισμένη επειδή δεν έγινε δεκτή η εισήγηση της, να απεγκλωβιστεί ο Συνασπισμός από το σχήμα του ΣΥΡΙΖΑ δια του Φώτη Κουβέλη, διαμαρτυρόμενη αποχώρισε ,και από το συνέδριο και από τα όργανα του κόμματος. Ένας αντικειμενικός όσο και ψύχραιμος παρατηρητής δεν μπορεί να μην παρατηρήσει ότι στο συνέδριο αυτό επικρατούσε όντως μια «ωραία ατμόσφαιρα».
Σε μία κρίσιμη συγκυρία του Έθνους μας, ίσως η κρισιμότερη μετά την κατοχή και το τέλος του εμφυλίου στην Ελλάδα, όπου μας έχουν δέσει χειροπόδαρα οι ξένοι πιστωτικοί οίκοι μέσω του Δ.Ν.Τ και της Ε.Κ.Τ και όπου επιβάλλουν στο λαό μας ισοπεδωτικές και αντιλαϊκές πολιτικές μονόπλευρης λιτότητας, και κατακρήμνισης του κοινωνικού κράτους. Τώρα ο λαός που πένεται και υποφέρει χρειάζεται μια Αριστερά αντιστασιακή δυναμική, με την δική της δέσμη προτάσεων και ιδεών που δεν θα στριφογυρνάει γύρω από τον εαυτόν της, και τα εγωιστικά προσωπικά συμφέροντα των στελεχών της. Όμως αλλοίμονο η Αριστερά σπαράσσεται τρώγοντας τις σάρκες της. Για να επιβεβαιωθεί ακόμη μια φορά ότι είναι άλλο πράγμα οι ιδέες, κι άλλο οι άνθρωποι που καλούνται να τις εφαρμόσουν. Οι οποίοι έχουν όλα τα ελαττώματα της ανθρώπινης φυλής. Σαν να λέμε ότι άλλο πράγμα είναι η Χριστιανική θρησκεία που μιλάει για αγάπη, κι άλλο οι ιερείς οι οποίοι για να σε κηδέψουν ζητούν φακελάκι.
Θυμήθηκα τα λόγια που άκουσα από τον ελευθεριάσω Περικλή Κοροβέση. Ότ騨 «Χρειάζεται προσοχή η αριστερά να μην μοιάσει με τους σταυροφόρους που κατάλαβαν τους Αγίους τόπους και τσακώθηκαν ανταγωνιζόμενοι ποιός θα σηκώσει την δική του σημαία». Ο Συνασπισμός συνεργάζεται με 11 ομαδούλες σφραγίδες που δεν έχουν καμία πολιτική δύναμη. Δεν λέω να μην γινόταν η συνεργασία. Αλλά έπρεπε να διαλυθούν οι ομαδούλες και να δημιουργηθεί ένα ενιαίο κόμμα. Με σύνθεση απόψεων και ενιαία φωνή . Δυστυχώς κράτησε κάθε ομαδούλα την δική της σημαία, κι έφερε στους αριστερούς σύγχυση και εκνευρισμό.. Αυτό δεν είναι συνεργασία . Είναι συμφορά. Ο κόσμος της αριστεράς όσοι απέμειναν, και ελπίζουν ένα δικαιότερο μέλλον με δικαιοσύνη και ανθρωπιά έχουν απογοητευτεί από τα καμώματα του ΣΥΡΙΖΑ.

ΑΠΟΠΟΜΠΗ ΔΙΑ ΠΑΝΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ; Η φυλάκιση μετά από δίκη;
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Ο καθηγητής νομικής του πανεπιστημίου Αθηνών, εγκληματολόγος κ Γιάννης Πανούσης την Παρασκευή που ήρθε στο δήμο Χανίων ως ομιλητής μαζί με άλλους καθηγητές, αλλά και από τον τηλεοπτικό σταθμό «ΜΕΓΚΑ» Κυριακή 6-9-2010 στην εκπομπή «Κοινωνία ώρα Μέγκα» προτείνει οι πολιτικοί που είναι διεφθαρμένοι να διαπομπεύονται από τα κόμματα τους, και να αποβάλλονται δια παντός από την πολιτική. Διότι όπως επιχειρηματολογεί ο κ Πανούσης τα δικαστήρια καθυστερούν και μαζί με τους ακριβοπληρωμένους δικηγόρους των κατηγορουμένων, η απόφαση θα βγει σε δεκαπέντε χρόνια όπου η κατάσταση θα έχει πλέον αλλάξει.
Συμφωνώ ως προς το ένα σκέλος με την άποψη του διαπρεπούς καθηγητή . Με την δημόσια διαπόμπευση και την διαγραφή δια παντός από τα κόμματα. Διαφωνώ όμως ως προς την άφεση αμαρτιών, ως προς τις ποινικές ευθύνες. Δηλαδή να τιμωρείται ο απλός πολίτης για χρέη προς το δημόσιο με φυλάκιση που πιθανόν να έχει κάποια κακοτυχία και να μην μπορεί να τα πληρώσει, και ο πολιτικός που θα πάρει ένα «μικρό δωράκι» 10 εκατομμυρίων ευρώ {δηλαδή τριάμισι δις δρχ},από την ΖΗΜΕΝΣ ή από άλλη πολυεθνική, να μείνει ατιμώρητος, και να τα ξεκοκαλίζει εβίβα του κορόιδου λαού, στις Μπαχάμες και σε άλλα παραθεριστικά κέντρα; Αυτή η πρόταση τείνει προς την πλήρη αθώωση των κατηγορουμένων υπουργών, και συμμετόχων ,και δεν περίμενα να την ακούσω από τον κ Γιάννη Πανούση διότι είναι κι αυτός ένας {opinion leader] διαμορφωτής της κοινής γνώμης και επηρεάζει ο λόγος του την κοινή γνώμη δεδομένου ότι έχει βαρύνοντα δημόσιο λόγο επειδή ανήκει στο καθηγητικό κατεστημένο.. Εκτός αν θεωρεί ότι πρέπει να χαϊδεύει για δικούς του λόγους την εκάστοτε εξουσία.
Νομίζω ότι αφού συλλαμβάνονται οι πολιτικοί να «κλέβουν οπώρας» δηλαδή το δημόσιο ταμείο, να κατάσχονται υπέρ του δημοσίου τα κλεμμένα και να περνάνε μέρος του υπόλοιπου βίου τους στην φυλακή, εφόσον βρεθούν ικανά για παραπομπή σε δίκη στοιχεία, στην προανάκριση και την κύρια ανάκριση. Αυτό πρέπει να είναι εκ των ουκ ων άνευ, όπως σε όλες τις πολιτισμένες χώρες Όσο για την δυσλειτουργία τις δικαιοσύνης που επικαλείται ο κ.Πανούσης οι υποθέσεις αυτές που απασχολούν ζωηρά την κοινή γνώμη πρέπει να επισπεύδονται το συντομότερον δυνατόν . Επί πλέον κάποτε οι πολιτικοί πρέπει να δικάζονται από δικαστές κι όχι από τους πολιτικούς τους αντιπάλους. Γιατί αυτό θεωρείται ρεβάνς και κακοδικία. ‘Άλλωστε έχει άδικό ό λαός όταν λέει ότι ¨ «κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει»;

ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΚΑΙ ΠΑΣΟΚ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
«Οι επαναστάσεις πετυχαίνουν όταν οι επαναστάτες δεν γίνονται εξουσία. Όταν παίρνουν την εξουσία γίνονται καθίκια του κερατά» {Χρόνης Μίσιος Συγγραφέας παλιός πολιτικός κρατούμενος.}Από την εκπομπή της Έλενας Κατρίτση , «Προσωπικά» «ΝΕΤ».
Δεν είναι και πολύ μακριά οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, καθώς για πρώτη φορά εκλογές θα γίνουν σε μια δύσκολη οικονομική και κοινωνική συγκυρία για την χώρα μας. Ακόμη δεν γνωρίζουμε εάν θα πάρει η Ελλάδα την δεύτερη δόση του δανείου έστω και με τους δυσμενείς όρους ,που μας έχει επιβάλλει το ΔΝΤ μαζί με την ευρωπαϊκή ένωση, κι εάν το υπουργείο των οικονομικών θα πιάσει τους στόχους του επαχθούς μνημονίου . Σύμφωνα με την κυβέρνηση με τον «Καλλικράτη» και την διοικητική μεταρρύθμιση θα εξοικονομηθούν αρκετοί πόροι ετησίως , και θα μειωθεί η σπατάλη του δημοσίου χρήματος. Στο νέο μοντέλο ανάπτυξης , που όπως υπόσχεται η κυβέρνηση δεν θα στηρίζετε από τώρα και στο εξής στο πελατειακό σύστημα και σε ένα διογκωμένο και σπάταλο κράτος, θα πρέπει να συμβάλλουν και οι νέοι μεγάλοι δήμοι με μια νοικοκυρεμένη διαχείριση. Δεδομένου ότι σύμφωνα με παλιότερη έκθεση του συνηγόρου του πολίτη στους δήμους γινόταν όργιο ρουσφετολογικών διορισμών και διαφθοράς,. Μην νομίσετε ότι το σύστημα πάσχει μόνο από το κεφάλι, που είναι η κυβέρνηση. Η διαφθορά διαχέεται μέχρι τον υπάλληλο της πολεοδομίας, της εφορίας, του τμήματος συγκοινωνιών , και τον γιατρό που παίρνει φακελάκι, αλλά και το κύκλωμα γιατρών και φαρμακοποιών, όπου όπως ανακαλύφτηκε πρόσφατα κλέβουν τα ασφαλιστικά ταμεία. Οι διεφθαρμένοι «αγωνίζονται" προς ίδιον όφελος αδιαφορώντας για τον γείτονα, για την έννοια της ανθρωπιάς , και της αλληλεγγύης, αδιαφορώντας πλήρως για το κοινωνικό σύνολο.
Τώρα ας έλθουμε στις αυτοδιοικητικές εκλογές που αφορούν την περιφέρεια Κρήτης.
κι ας ελπίσουμε ότι θα υπάρξουν αντίβαρα, για να μην κυριαρχήσει το Ηράκλειο στο νησί μας . Διότι όπως και το κάνουμε το Ηράκλειο είναι η μισή περίπου Κρήτη σε πληθυσμό και σε μέγεθος. Σε αυτό το σημείο χρειάζεται προσοχή και φρόνηση, για ανάπτυξη του συνόλου της Κρήτης. Ισόρροπη ανάπτυξη όλων των διαμερισμάτων αλλά και της ενδοχώρας του νησιού μας. Ας το κατανοήσουν οι ιθύνοντες ,ότι Κρήτη δεν είναι μόνο το Ηράκλειο με τον φαταουλισμό του, όπως και Ελλάδα δεν είναι μόνο η Αθήνα με τον υδροκεφαλισμό της. Όσο για την επιλογή των υποψηφίων δημάρχων
το δημοκρατικό και το πολιτικώς ορθόν θα είναι να γίνονται μέσα από προκαταρκτικές εκλογές όπως και των υποψηφίων δημοτικών συμβούλων. Για να μην υπεισέρχονται φατριασμοί προσωπικά και αδιαφανή συμφέροντα και υποκειμενικές επιλογές υποψηφίων. Εάν πράγματι επιθυμούν τον εκδημοκρατισμό τους τα κόμματα κι όχι την επιβολή της κομματικής ολιγαρχίας που οδηγεί ευκολότερα στην αδιαφάνεια ,στην διαφθορά και στο «κυνήγημα με τις πέτρες» όπως κραύγασε απελπισμένος στην βουλή ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Παπανδρέου προσπαθώντας να περισώσει την τιμή του καταρρέοντος πολιτικού συστήματος. Από τους εξαπατημένους και εξαγριωμένους, από την κακοδιαχείριση πολίτες .Ας έρθουμε και στα ωραία Χανιά μας την πάλαι ποτέ «πόλη των λουλουδιών κα την πρωτεύουσα με την αρχοντιά» όπως είχε χαρακτηρίσει την πόλη μας ο παλιός χρονογράφος του «Βήματος» αείμνηστος Παύλος Παλαιολόγος. Όπου είναι ο τόπος μας «αυτός ο τόπος ο μικρός ο μέγας» και μας ενδιαφέρει ιδιαίτερα. Ακούγονται και γράφονται για διάφορα ονόματα όπου θα είναι υποψήφιοι δήμαρχοι., εκ μέρους του ΠΑΣΟΚ.
Χωρίς να έχει ανακοινωθεί τίποτα επίσημα.
Ονόματα από «το χρονοντούλαπο τη ιστορίας» όπως θα έλεγε και ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ αείμνηστος Ανδρέας Γ. Παπανδρέου. Άραγε ένα μεγάλο κόμμα όπου το ψηφίζουν σχεδόν οι μισοί ΧΑΝΙΏΤΕΣ δεν μπορεί μνα αναζητήσει νέα και άφθαρτα πρόσωπα από την κοινωνία των Χανίων.; ΓΙΑΤΙ ΑΝΑΚΥΚΛΩΝΕΤΑΙ ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΧΑΝΊΩΝ ΜΕ ΥΛΙΚΑ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΕΩΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΝΟΙΓΕΙ ΠΟΡΤΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΘΥΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΝΈΩΝ ΚΑΙ ΑΦΘΑΡΤΩΝ ΑΝΘΡΏΠΩΝ ΕΠΙΤΥΧΗΜΈΝΩΝ ΣΤΟ ΧΏΡΟ ΕΡΓΑΣΊΑΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΕΧΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΞΩΘΕΝ ΚΑΛΗ ΜΑΡΤΥΡΊΑ; ΄Το ξαναζεσταμένο φαγητό είναι άνοστο και χωρίς ουσία

Η ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΣΤΗ ΕΛΛΑΔΑ
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΣΧΟΛΙΑ ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Παραθέτουμε απόσπασμα από το βιβλίο του καθηγητή Πολιτικών επιστημών στο πανεπιστήμιο Κρήτης, Στέλιου Αλεξανδρόπουλου, ο οποίος τέλειωσε άδοξα την ζωή του με καρδιακό επεισόδιο στο γραφείο του, στο πανεπιστήμιο το 2006 μέσα από την συγκίνηση, που του προκάλεσε η ρήξη του με τις πανεπιστημιακές αρχές, εξ αιτίας καταγγελιών του για αναξιοκρατία. Η σχολή κοινωνικών επιστημών προς τιμή του έκδωσε τον Μάιο του 2010 την διδακτορική του διατριβή με τίτλο: «ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΣΗ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ ΠΡΙΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ».Από τις εκδόσεις «ΚΡΙΤΙΚΗ».
Το βιβλίο το έγραψε το 1990 αλλά δεν παύει και σήμερα να είναι επίκαιρο.
«Τα κόμματα που είναι στην κυβέρνηση έχουν την τάση να περιστέλλουν ή να συγκρούονται με τις συντεχνιακές διεκδικήσεις και επιδιώκουν ένα εξορθολογισμό των αντιφατικών πολυστρωματικών συμφερόντων, ενώ αυτά που βρίσκονται στην αντιπολίτευση έχουν την τάση να υιοθετούν το σύνολο σχεδόν των διεκδικήσεων
προκειμένου να αξιοποιήσουν τον απονομιμοποιητικό έναντι της κυβέρνησης ρόλο τους, σύμφωνα με το μοντέλο που δημιούργησε η λαικϊστική αντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ και εν μέρει της Αριστεράς την δεκαετία του 70. Έτσι στο σύντομο σχετικά διάστημα της αντιπολίτευσης τα ελληνικά πολιτικά κόμματα αναπτύχθηκαν ως σύγχρονα κόμματα σε παράλληλες συνθήκες μια σοβούσης κρίσης στον τομέα της συνοχής της εναλλακτικής τους πολιτικής. Πρόκειται για φαινόμενο που δεν είναι στενά ελληνικό αλλά που στην δική μας περίπτωση χρωματίζεται δυσάρεστα από τις επιμεριστικές συντεχνιακές στάσεις και την απουσία κοινωνικά συναινετικών πρακτικών. Σε κάθε περίπτωση η κατάσταση ακυβερνησίας που εκδηλώθηκε το 1989 και ο σχηματισμός μιας κυβέρνησης «ανάγκης» από τα τρία μεγάλα κόμματα δεν φαίνεται να είναι άσχετος με την κρίση της εναλλακτικής κομματικής πολιτικής για την οποία γίνεται λόγος. Όπως είναι γνωστό η συζήτηση για την κρίση του πλουραλιστικού συστήματος κομματικής αντιπροσώπευσης στις σύγχρονες αναπτυγμένες καπιταλιστικές κοινωνίες, επικεντρώνεται στο γεγονός ότι τα πολιτικά κόμματα περιορίζονται όλο ένα και περισσότερο, σε έναν «τελετουργικό» συμβολικό ρόλο και στο ρόλο κινητοποίησης εκλογέων, ενώ βρίσκονται σε αδυναμία , λόγω και του πολυσυλλεκτικού τους χαρακτήρα, να ανταποκριθούν στο βασικό κανονιστικό και συνάμα λειτουργικό πρόσταγμα της αντιπροσωπευτικής θεωρίας.: την επεξεργασία και άσκηση συνεκτικής εναλλακτικής πολιτικής. Σχετικά με αυτό ο C. OFF παρατηρεί το εξής παράδοξο, ότι δηλαδή η επεξεργασία και άσκηση συνεκτικής εναλλακτικής πολιτικής καθίσταται σχεδόν αδύνατη στο επίπεδο συνολικά ενός μεμονωμένου κόμματος, ενώ η λήψη αποφάσεων γίνεται εφικτή είτε στο επίπεδο μιας ομάδας ή φατρίας στο εσωτερικό αυτού του μεμονωμένου κόμματος, είτε σε διακομματική συμμαχική βάση μεταξύ δύο ή περισσότερων κομμάτων. Η θέση αυτή νομίζω περιγράφει αρκετά καλά και τη σημερινή κρίση εναλλακτικής πολιτικής που χαρακτηρίζει τα ελληνικά πολιτικά κόμματα. Χρειάζεται όμως μια σημαντική προσθήκη: Πρόκειται για το γεγονός ότι ιστορικοί λόγοι και συνθήκες γύρω από τις οποίες διαμορφώθηκαν οι κομματικές πολιτικές και η ενότητα των ιστορικών πλέον κομμάτων στην Ελλάδα στην αρχή της μεταπολίτευσης φαίνεται σήμερα να έχουν μεταβληθεί. Πιθανόν να γίνουν σημαντικές κομματικές ανακατατάξεις στο προσεχές μέλλον.»

Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΣΕ ΚΡΙΣΗ ΚΙ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΕ ΑΠΟΓΝΩΣΗ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
«Τα ρολόγια σημαίνουν τις χαμένες ώρες αλλά κανείς δεν τα πιστεύει».ΤΑΣΟΣ ΛΙΒΑΔΕΙΤΗΣ
Τρένα, λιμάνια, αεροδρόμια και ταχυδρομεία, αλλά και μετοχές των εταιριών διανομής νερού, ΕΥΔΑΠ και ΕΥΔΑΘ, του πολυτιμότερου δημόσιου αγαθού, ξεπουλάει η κυβέρνηση προκειμένου να εξοικονομήσει χρήματα για να μπαλώσει τις μαύρες τρύπες των δημοσιονομικών ελλειμμάτων που δημιούργησε η διαφθορά στην Ελλάδα που υπολογίζεται από τη διεθνή διαφάνεια σε 20 δις ευρώ ετησίως. Αλλά και η υπερκατανάλωση σε εισαγόμενα προϊόντα χωρίς να διαθέτουμε την αντίστοιχη παραγωγή και εξαγωγές.
Ο καπιταλισμός άπληστος για κέρδη και εκμετάλλευση των εργαζομένων συσσώρευσε πακτωλούς αργών κεφαλαίων στις μητροπόλεις του. Μείωσε τις επενδύσεις και άρχισε να επιδίδεται σε χρηματιστηριακή κερδοσκοπία. Η σύγχρονη αυτή κερδοσκοπία με τα παράγωγα και τα «σουάπς» ονομάστηκε από διάσημους οικονομολόγους «καζινοκαπιταλισμός».
Αρκούσε να καταρρεύσει μία μόνο τράπεζα, η «Λέμαν Μπράδερς» για να ακολουθήσουν και οι άλλες μεγάλες τράπεζες, και ασφαλιστικές εταιρίες, και να φθάσει το σύστημα στα όρια της κατάρρευσης. Το ντόμινο μεταδόθηκε στην Ευρώπη και στην ευρωζώνη η οποία είναι δομημένη σε νεοφιλελεύθερη βάση και δεν διαθέτει θεσμούς στήριξης του εβρώ και οικονομική ένωση. Πρώτος στόχος για την διάβρωση του Έβρο υπήρξε η αδύνατη με τεράστια χρέη και ελλείμματα Ελλάδα η οποία με το ποντάρισμα και την πιεστική κερδοσκοπία της «Γκόλντμαν Σακς» και άλλων φορέων κερδοσκοπικών κεφαλαίων της Γουόλ Στρητ την ανάγκασαν να δανείζετε ακριβά από τις αγορές. Κατηφής και απελπισμένη η κυβέρνηση έπεσε «στην στοργική αγκαλιά» του ΔΝΤ της ΕΚΤ και των κάθε άλλων παρά φιλικών κρατών της ευρωζώνης. Ο καπιταλισμός τρώγει τις σάρκες των εργαζομένων για να προσπορίσει μεγαλύτερα κέρδη. Μετά προσπαθεί μέσα στα αδιέξοδα του να φάει και τις δικές του σάρκες. «Ο καπιταλιστής πρόθυμα θα πουλήσει στον εργαζόμενο και το σκοινί που θα τον κρεμάσει» είπε πριν από 150 χρόνια ο γέρο ΚΑΡΛ ΜΑΡΞ. Ο εκπρόσωπος των καπιταλιστών που είναι το ΔΝΤ, επιβάλλει στην Ελλάδα σκληρά μέτρα λιτότητας, περικοπές μισθών και συντάξεων κόψιμο του ΕΚΑΣ στους φτωχούς συνταξιούχους και στέγνωμα της αγοράς . Έτσι βαθαίνει η κρίση κλείνουν μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις μεγαλώνει η ανεργία και ανακυκλώνετε η κρίση του συστήματος; Η κυβέρνηση βέβαια υπόσχεται μέτρα ανάπτυξης, και προσέλκυση επενδύσεων από το εξωτερικό και το εσωτερικό, και μείωση της γραφειοκρατίας σε ουάν στεπ [ένα βήμα} του επιχειρηματία, και την απαλλαγή του από τις πολλές και αδιέξοδες κινήσεις. Σύμφωνα όμως με ερευνά του ΙΟΒΕ υπάρχει μεγάλη κατήφεια και αρνητικό κλίμα στον επιχειρηματικό κόσμο. Γιατί να επενδύσει ο επιχειρηματίας όταν δεν υπάρχει διαθέσιμο εισόδημα για κατανάλωση και κινδυνεύει η επένδυση του να πάει χαμένη ; Η προηγούμενη κυβέρνηση της ΝΔ έδωσε 28 εκατομμύρια μετρητά και εγγυήσεις στις τράπεζες. Με τον τρόπο αυτό μεγάλωσε το δημόσιο έλλειμμα. Δεν μπορούσε όμως να μην στηρίξει τις τράπεζες και να χαθούν οι καταθέσεις των Ελλήνων αποταμιευτών . Το ίδιο θα πράξει και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Προβλέπεται να δώσει από τα 110 δις το δάνειο της τρόικας, τα είκοσι δες στις τράπεζες. Είτε μας αρέσει είτε όχι οι τράπεζες είναι οι ο βασικός πυλώνας του καπιταλισμού. Αν καταρρεύσουν θα κταρρεύσει πλήρως η οικονομία, θα δημιουργηθούν μεγάλα κοινωνικά προβλήματα όπως το κράχ του 1929 που οδήγησε στον φασισμό –ναζισμό και τον πόλεμο. Ο καπιταλισμός δεν έχει άλλη διέξοδο παρά να ξεπεράσει και την τωρινή του κρίση. Μεταμορφωμένος αλλά όχι αλώβητος. Με σύνεση και με περισσότερο φρένο στις ορέξεις των καπιταλιστών .Με περισσότερη δημοκρατία και κοινωνική δικαιοσύνη που πρέπει να επιβάλλει ο αγώνας των λαών.
«Η κοινοβουλευτική δημοκρατία είναι από τα χειρότερα πολιτεύματα, αλλά θα πορευτούμε με αυτό γιατί δεν έχουμε τίποτα καλύτερο» είπε ο Ουίνστον Τσώρτσιλ.
Το απέδειξε και η πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού σε όλη την υφήλιο.

Ο ΩΡΑΙΟΣ ΑΚΗΣ ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ ,Ο ΓΙΕΣ ΜΑΝ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ - ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
«Πότε θα κάνει ξαστεριά πότε θα φλεβαρίσει να πάρω το τουφέκι μου την έμορφη πατρώνα» {ριζίτικο δημοτικό Κρήτης}

Ο Απόστολος Τσοχατζόπουλος γνωστός κι ως Ακης, ως μόνιμο παιδάκι που δεν μεγαλώνει, ήταν στα νιάτα του γνωστός και ως «ο ωραίος Ακης». Θυμάμαι ότι και η μακαρίτισσα «Εθνική» μας σταρ Αλίκη Βουγιουκλάκη σε μια συνέντευξη της είχε κάνει νύξη για τα πράσινα μάτια του αρρενωπού υπουργού. Υπήρξε το δεξί χέρι του πρωθυπουργού Ανδρέα Γ. Παπανδρέου και ήταν γνωστός ως «γιές μαν» . Δηλαδή ο άνθρωπος που δεν έφερνε ποτέ αντιρρήσεις στην γραμμή του Ανδρέα. Είναι γνωστό το ανέκδοτο ότι κάποια στιγμή, όταν ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ανδρέας Γ. Παπανδρέου τον είχε ρωτήσει τι ώρα είναι, αυτός απάντησε ¨ «Ότι ώρα πείτε εσείς κύριε πρόεδρε». Ο γνωστός ΑΚΗΣ λοιπόν είναι ένας από τους πολλούς που δήλωσαν επάγγελμα ΠΑΣΟΚ, και δεν εργάστηκαν ποτέ στην ζωή τους. Είναι ειρωνεία της τύχης πως ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε ασκήσει σκληρή κριτική στους επαγγελματίες πολιτικούς και έμελλε να βγάλει στο κόμμα του ολόκληρη γενιά επαγγελματιών πολιτικών. Μερικοί από αυτούς ήταν της γενιάς του Πολυτεχνείου που εξαργύρωσαν τον αγώνα τους με θέσεις εξουσίας. Ο Ακης Τσοχατζόπουλος ήταν επίσης γνωστός για τις καθυστερήσεις στα ραντεβού του, με τους κομματικούς και πολιτικούς παράγοντες ώστε η καθυστέρηση αυτή να οριοθετηθεί σκωπτικά ως «ώρα ΠΑΣΟΚ». Εδώ και πολλά χρόνια κυκλοφορούσαν στα δημοσιογραφικά γραφεία φήμες για τον αθέμιτο πλουτισμό του, αλλά οι εντεταλμένοι δημοσιογράφοι δεν έψαξαν το θέμα όπως και για πολλούς άλλους. Η δημοσιογραφία επιτελεί τον ρόλο της όταν είναι ερευνητική δημοσιογραφία και ελέγχει αυστηρά την εξουσία. Και οι δημοσιογράφοι βέβαια είναι αιχμάλωτοι των εκδοτών και των καναλαρχών και έχουν περιορισμένη ελευθερία. Τότε που ο Ακης Τσοχατζόπουλος είχε κάνει πολυτελή γάμο, με δεξίωση των καλεσμένων του, σε ένα από τα ακριβότερα ξενοδοχεία της Ευρώπης, στο «ΦΟΡ ΣΙΖΟΝΣ» του Παρισιού, είχε δημιουργηθεί πολύ θόρυβος για την προκλητική του συμπεριφορά ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΕΡΙΦΡΌΝΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟ ΤΗΝ ΛΑΪΚΗ ΤΟΥ ΒΑΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΙΝΌ ΑΊΣΘΗΜΑ ΠΕΡΙ ΔΙΚΑΙΟΥ ΚΑΙ ΗΘΙΚΗΣ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ.Ο Ακης Τσοχατζόπουλος ήταν οργανωμένος στο ΠΑΚ Γερμανίας και έδρασε εναντίον την χούντας των Συνταγματαρχών . Όμως όπως λέει ο λαός¨ «τα στερνά τιμούν τα πρώτα». Τώρα που δεν είναι πια ισχυρός ο ΑΚΗΣ , και δεν έχει εκλεγεί ούτε βουλευτής, τις δύο τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις βγαίνει στην δημοσιότητα το ακριβό ακίνητο που απέκτησε μέσω εξωχώριας εταιρείας {of shore]για να φοροδιαφεύγει στην οδό Διονυσίου Αρεοπαγίτου κάτω από την Ακρόπολη και το διαμέρισμα στο Κολωνάκι. Δεν γνωρίζουμε τα άλλα αποκτήματα του κι αν έχει καταθέσεις στην Ελβετία όπως πολλά μέλη της οικονομικής και πολιτικής ελίτ. Μάλιστα στα πλαίσια της διερεύνησης του σκανδάλου της Ζήμενς είχε γραφεί από τον τύπο ότι είχε λάβει ως δώρο ηλεκτρικές συσκευές κι ο Ακης είχε αντιδράσει απειλώντας με μηνύσεις. ¨Ποθεν έσχες» Ακη ρωτάει ο ψηφοφόρος σου που σε πίστευε σε ψήφιζε επί σειρά ετών και τώρα του κόβουν την πενιχρή σύνταξη και τον μισθό. Και αγωνιά επίσης ο πενόμενος ψηφοφόρος όταν βλέπει τα δις να περνάνε ως διαφθορά μέσα από τα χέρια διεφθαρμένων πολιτικών , και στελεχών της διοίκησης και ερωτάει με στεντόρεια φωνή. «Δεν θα πάει κανένας φυλακή»;
Πάλι πλακάκια θα τα κάνουν μεταξύ τους τα δύο μεγάλα κόμματα εξουσίας»;

ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΟΣΧΗΜΑΤΑ ΚΥΟΦΟΡΕΙΤΕ ΤΟ ΝΕΟ ΚΟΜΜΑ ΤΗΣ ΝΤΟΡΑΣ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Οι αποχωρήσαντες μέλη και στελέχη της Ν.Δ Χανίων όπως είναι φανερό θέλουν να ακολουθήσουν την Ντόρα Μπακογιάννη, όταν το επιτρέψουν οι συνθήκες να δημιουργήσει νέο κόμμα. Ασφαλώς δεν είναι ιδεολογικοί οι λόγοι της αποχωρήσεως της κ. Μπακογιάννη από την Ν.Δ . Διότι η ίδια με τις ενέργειες της προκάλεσε τον πρόεδρο Αντώνη Σαμαρά να την διαγράψει και να κάνει ηρωική έξοδο ως «οσιομάρτυρας» της παράταξης. Η κ. Μπακογιάννη προετοίμαζε τον εαυτόν της για την προεδρία της Ν. Δ. και δεν της βγήκε η ζαριά. Πικρό το ποτήρι της ήττας ώστε δεν μπόρεσε να χωνέψει την ήττα της, από τον εσωκομματικό της αντίπαλο Αντώνη Σαμαρά ο οποίος έριξε το 1993 την κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη. Ασφαλώς δεν είναι οι λόγοι που επικαλούνται τα τοπικά στελέχη που την ακολουθούν . Δηλαδή ότι ¨«ο Σαμαράς προσπαθεί να συρικνώσει την Ν.Δ και να την κάνει «πολιτική άνοιξη». Αυτός είναι ο προσχηματικός λόγος των πολιτικών όταν θέλουν να κρύψουν επιμελώς τις προσωπικές τους φιλοδοξίες και να δώσουν επιχειρήματα στους οπαδούς τους, Οι οποίοι δεν φημίζονται ότι διαθέτουν υψηλά πολιτικά κριτήρια και επίπεδο σκέψεως. Άλλωστε στο κόμμα της Ν.Δ πάντα είχαν στέγη και οι δεξιές και ακροδεξιές απόψεις. Μέχρι που ίδρυσε το κόμμα το δικό του, το αρχηγικό ΛΑΟΣ ο Καρατζαφέρης και τους πήρε μέσα από τα χέρια έτοιμη πελατεία. Τους ψηφοφόρους αυτούς θέλει να επαναπατρίσει ο Σαμαράς και μαζί με τους νεοφιλελεύθερους που πρέσβευε η Μπακογιάννη και τώρα ο Αβραμόπουλος να ξανασχηματίσει την μεγάλη κεντροδεξιά δεξαμενή της παράταξης.
Τώρα αν ακούσετε πατριωτικές και εθνικές κορώνες από τους αποχωρήσαντες ότι δήθεν ενδιαφέρονται για την πατρίδα που κινδυνεύει εξ αιτίας της οικονομικής κρίσης που προκάλεσαν οι ίδιοι με τους δέκα θέσεις και μισθούς και η παράταξη τους σε μεγάλο βαθμό. Είναι μια μάσκα που κρύβουν πολιτικές και ατομικές φιλοδοξίες και προσωπικά συμφέροντα.
θα πιστέψετε σε ότι σας λένε έτσι χωρίς κόπο;

ΠΡΟΙΟΝΤΑ ΤΗΣ ΓΗΣ
ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟ ΕΜΠΟΡΙΟ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Παρουσία πλήθους κόσμου έγιναν το Σάββατο 29-5-2010 τα εγκαίνια του καταστήματος «αλληλέγγυου εμπορίου» αγροτικών προϊόντων “TERRA VERDE” στην οδό Χατζημιχάλη Νταλιάνη 5 στην παλιά πόλη στην περιοχή Σπλάντζιας. Διαθέτουν προϊόντα από τον αγροτικό συνεταιρισμό Καράνου από τους ΚΟΙ.Σ.Π.Ε Χανίων , και κεραμικά και άλλα χειροτεχνήματα από τους κρατούμενους, των φυλακών Αγιάς.
«Θέλουμε να δείξουμε ότι οι εμπορικές σχέσεις δεν καθορίζονται εκ φύσεως από το κέρδος των λίγων. Μπορούν να παραμένουν ανθρώπινες ικανοποιώντας πραγματικές ανάγκες» γράφουν στο ενημερωτικό φυλλάδιο τους. Επιθυμία της ακτιβιστικής και κινηματικής αυτής προσπάθειας, είναι να φέρουν τον παραγωγό κοντά στον καταναλωτή χωρίς το διαμεσολαβημένο κέρδος των μεσαζόντων που ανεβάζουν την τιμή στα ύψη. Η προσπάθεια αυτή έχει ευγενικούς σκοπούς και δεν μπορεί παρά να την χαιρετήσει, και να την επαινέσει κάθε καλόπιστος παρατηρητής. Ιδιαίτερα όταν γίνεται σε εθελοντική βάση από τους ανθρώπους που θα πουλάνε τα προϊόντα χωρίς αμοιβή για τους ίδιους.. Βεβαίως δεν μπορούμε και να μην επισημάνουμε και τον ρομαντικό και ουτοπικό της χαρακτήρα. Δεν μπορεί να γίνει ουδεμία σοβαρή προσπάθεια προωθήσεως αγροτικών προϊόντων με μαγαζάκια εθελοντών. Για να πετύχει μια τέτοια προσπάθεια μπορεί να γίνει μόνο μέσω των οργανωμένων αγροτικών συνεταιρισμών. Ίσως και του ενός τεράστιου δυνατού και οργανωμένου συνεταιρισμού για όλη την Κρήτη. Ή με την οργάνωση των ομάδων παραγωγών.
Εάν δεν μπορεί να γίνει αυτό λόγω της έλλειψης κουλτούρας συνεργασιών και προσωπικώς εγωισμών . Τότε θα επιβιώσει ο αγρότης καπιταλιστής που θα μπορέσει να αγοράσει τα κτήματα των μικρών αγροτών και να προχωρήσει σε καθετοποιημένη παραγωγή. Ας μην έχουμε αυταπάτες ότι θα επιβιώσει διαφορετικά η αγροτική παραγωγή σε ένα σκληρό και ανταγωνιστικό διεθνές περιβάλλον. Κατά τα άλλα δεν μπορεί να απαγορεύσει κανείς σε κανένα να ονειρεύεται ένα διαφορετικό, και ένα καλύτερο και ανθρωπινότερο κόσμο. Γιατί το όνειρο τρέφει την ζωή των νέων ανθρώπων.

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ ΣΤΟ ΡΕΘΥΜΝΟ
«Για την Ελλάδα της μεταπολίτευσης». Προς τιμή της μνήμης του αδικοχαμένου καθηγητή Στέλιου Αλεξανδρόπουλου.
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Πραγματοποιήθηκε συνέδριο «Για την Ελλάδα της μεταπολίτευσης» από το τμήμα κοινωνιολογίας του πανεπιστημίου Κρήτης την Δευτέρα στο Ρέθυμνο . Για να τιμηθεί η μνήμη του καθηγητή Στέλιου Αλεξανδρόπουλου αναπληρωτή καθηγητή στο τμήμα κοινωνιολογίας. Ο οποίος έφυγε από την καρδιά του εξαιτίας έντονης συγκίνησης που του προξένησε η πρυτανεία το 2006. Ο Στέλιος Αλεξανδρόπουλος ήταν φοιτητής της νομικής το 1973 όταν εισέβαλαν τα τανκς στην σχολή. Ήταν οργανωμένος στην ΚΝΕ και αντιστάθηκε μέσα από το φοιτητικό κίνημα εναντίον της δικτατορίας.
Διώχτηκε και για να μην φυλακιστεί μαζί με τους άλλους συντρόφους του. Κατάφερε και διέφυγε κρυπτόμενος και πέρασε στην παρανομία, μέχρι την πτώση της χούντας.
Υπήρξε πρώτος σε ψήφους φοιτητής στην πανσπουδαστική και θα μπορούσε να γίνει αν δεν ήταν σεμνός, ο πρώτος πρόεδρος της ΕΦΕΕ.
Μην αντέχοντας τον δογματισμό του Κ.Κ.Ε αποχώρησε μαζί με 300 συντρόφους του το 1980.Κατα την διάρκεια της θητείας του στο πανεπιστήμιο Κρήτης, κατήγγειλε την πρυτανεία για παρανομίες . Οι πρυτανικές αρχές τον παρέπεμψαν με το ερώτημα της απόλυσης, αντί να τον επιβραβεύσουν. .Στενοχωρημένος κατέληξε στο γραφείο του από καρδιακό επεισόδιο. Το απόγευμα που παραβρέθηκα στο συνέδριο, οι σύνεδροι καθηγητές μίλησαν για το σημερινό πανεπιστήμιο όπου άσκησαν έντονη κριτική για τον τρόπο λειτουργίας του. Με πελατειακό τρόπο ίδρυσαν πανεπιστήμια όπως και Τ.Ε.Ι και γέμισαν οι κυβερνήσεις την Ελλάδα με ΑΕΙ ΚΑΙ ΤΕΙ χωρίς να χρειάζονται. Είπαν ότι μέχρι και σχολή πολιτικών επιστημών ίδρυσε η ΝΔ στην Κόρινθο επειδή δεν υπήρχε σχολή πολιτικών επιστημών υπό τον έλεγχο της. Η άλλη σχολή πολιτικών επιστημών έγινε στην Θράκη ιδιαιτέρα πατρίδα του τότε υπουργού παιδείας Ευριπίδη Στυλιανίδη. Μίλησαν για την αξιολόγηση και κόψιμο ορισμένων τμημάτων που πρέπει να γίνει όπως είπαν, αλλά θα γίνει όπως διαβλέπουν με πελατειακό τρόπο. Την αξιολόγηση των τμημάτων την κάνει εκ μέρους των πρυτάνεων, ο πρύτανης του πολυτεχνείου Κρήτης Ιωακείμ Γρυσπολάκης .. Είπαν λοιπόν οι καθηγητές, ότι πχ στην Καλαμάτα αφήνει το τμήμα πολιτικών επιστημών ενώ δεν χρειάζεται, επειδή όλως συμπτωματικώς διδάσκει η κ. Ξανθάκη σύζυγο του πρώην γενικού γρμματέας του υπουργείου παιδείας επί Ν.Δ. Μίλησαν επίσης με δριμύτητα για τον πρύτανη του πολυτεχνείου Κρήτης και αμφισβήτησαν τα προσόντα του να αξιολογήσει ένα τόσο σπουδαίο τμήμα άπω πχ το μαθηματικό τμήμα Κρήτης. . Σύμφωνα με πληροφορίες από καθηγητές αλλά χωρίς να διασταυρωθούν για να είναι έγκυρες, επίκειται η αποβολή του πρύτανη Γρυσπολάκη από το συμβούλιο της επικρατείας όπου είχε προσφύγει ο έτερος υποψήφιος πρύτανης Γιάννης Φίλης.