Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2009

ΣΑΜΑΡΙ ΣΤΗΝ ΝΤΟΡΑ ΣΤΙΣ ΕΣΩΚΟΜΜΑΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ ΝΔ.
ΓΡΑΦΕΙ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑΖΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Κέρδισε στις εσωκομματικές εκλογές της Ν.Δ. με συντριπτική πλειοψηφία ο
Αντώνης Σαμαράς. Η τακτική του να μένει μακριά από την δημοσιότητα και κατά την διάρκεια της θητείας του στο υπουργείο πολιτισμού, και στην ευρωβουλευτική του θητεία τον προφύλαξε από την φθορά της παράταξης του.
Η ομολογία πίστης της Ντόρας Μπακογιάννη προς τον πρώην πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή και οι αναφορές στο παρελθόν του Σαμαρά δεν την βοήθησαν να πείσει τους δυσαρεστημένους ψηφοφόρους της Ν. Δ. να της δώσουν την πλειοψηφία.
Αντίθετα την έκριναν συνυπεύθυνη για τα σκάνδαλα και την κακή διακυβέρνηση της χώρας.
Απορίας άξιον είναι πως ταυτίζεται το συμφέρον του υπέργηρου συνταξιούχου παππούλη των 600 ευρώ, που τον πήγαν σχεδόν σηκωτό στην κάλπη να ψηφίσει με τα συμφέροντα των μεγαλοαστών και των προνομιούχων στρωμάτων των βορείων προαστίων της Αθήνας, τα οποία κυρίως εκπροσωπεί η Ν.Δ.
Ήταν φανερό ότι η Ντόρα είχε το δαχτυλίδι της διαδοχής στο χέρι, γιαυτό τον λόγο την ακολούθησε και όλο το παλιό υπουργικό συμβούλιο.
Παράλληλα έλεγχε και τους μηχανισμούς του κόμματος της Ν.Δ.
Όταν έκανε την πρόταση του ο Δημήτρης Αβραμόπουλος για την εκλογή από την βάση του κόμματος δεν το έκανε από δημοκρατική ευαισθησία, δεδομένου ότι η λαϊκή βάση χρησιμοποιείται για να νομιμοποιήσει τα συμφέροντα της κορυφής και είναι μίας χρήσεως. Ο Αβραμόπουλος ήξερε ότι από το συνέδριο θα έβγαινε με μεγάλη πλειοψηφία, η Ντόρα Μπακογιάννη πρόεδρος του κόμματος. Ενώ οι εκλογές από την βάση θα άλλαζαν τους συσχετισμού δυνάμεων υπέρ του Αβραμόπουλου Έτσι πίστευε μέχρι που είδε τις δημοσκοπήσεις πως δεν τον ευνοούν και υποχώρησε Την ιδέα του, υιοθέτησε και ο Αντώνης Σαμαράς κι έτσι η Ντόρα έχασε το παιχνίδι. Αλλά την κίνηση ματ όπως είπε και ο υπεύθυνος την εταιρίας δημοσκοπήσεων «Μαρκ» κος Γεράκης καλεσμένος στον «Αλφα», την έκανε ο Δημήτρης Αβραμόπουλος όταν συμμάχησε με τον Σαμαρά και του κάλυψε τον κεντρώο χώρο. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Καρατζαφέρης προέτρεψε τους ψηφοφόρους της Ν.Δ. να ψηφίσουν Ντόρα Μπακογιάννη «για να έρθουν ξανά στην εξουσία.»
Υπάρχουν και στην ΝΔ. πολιτικοί της λεγόμενης «λαϊκής δεξιάς» όπως ο Πάνος Παναγιωτόπουλος και ο πρώην συνδικαλιστής Γιάννης Μανώλης οι οποίοι αντιτίθενται στο κράτος νυχτοφύλακα και στο «λεσέ πασέ λεσέ φερέ», στον άκρατο νεοφιλελευθερισμό ,στις ορέξεις της αδηφάγου και σκληρής αγοράς η οποία κατασπαράζει τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Οι περισσότεροι από αυτούς στήριξαν τον Αντώνη Σαμαρά, πλην του Βύρωνα Πολύδωρα και του Μ. Έβερτ για προσωπικούς λόγους. Τα λαϊκά στρώματα ποσώς ενδιαφέρονται για το πρόσωπο του αρχηγού της συντηρητικής παράταξης. Όσο για την πολιτική που θα ασκήσει όταν θα κατέχει την εξουσία. Η πολιτική αυτή μεγάλωσε τις ταξικές ανισότητες, περιθωριοποίησε περισσότερες κοινωνικές ομάδες αύξησε το δημόσιο χρέος της χώρας, και οδήγησε σε απόγνωση τα φτωχότερα στρώματα του πληθυσμού. Για την κωμωδία της λαϊκής ψηφοφορίας για την ανάδειξη προέδρου, ορισμένοι Συνταγματολόγοι λένε ότι οδηγεί σε μεγαλύτερη αυταρχικότητα τον πρόεδρο του κόμματος, σε ένα σύστημα που δεν διαθέτει αντίβαρα στην συγκέντρωση εξουσιών του πρωθυπουργού και το οδηγεί σε μια άτυπη προεδρική δημοκρατία και σε μια παντοδυναμία και μονοκρατορία του πρωθυπουργού και των συμβούλων του.

Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2009

ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΚΡΗΤΗΣ
ΤΖΟΝ ΠΡΙΣΛΕΥ
Ο ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΗΣ ΕΡΧΕΤΑΙ
Κριτική Μανούσος Γ. Δασκαλάκης

Μετάφραση Ζωή Ρηγοπούλου. Σκηνοθεσία Μανούσου Μανουσάκη.
Σκηνικά κοστούμια Βάλιας Μαργαρίτη. Μουσική Μανώλη Μανουσάκη.
Φωτισμοί Παντελή Πετράκη. Βοηθός σκηνοθέτη Σοφία Χαλαζιά.
Παίρνουν μέρος οι ηθοποιοί. Αλέξης Σταυράκης, Αγάπη Μανουρά, Στέλλα Ερμή, Βλάσης Πασιούδης, Δημήτρης Τσιλιφώνης, Δημήρης Αγοράς, Σοφία Χαλαζιά.

Πρεμιέρα της χειμερινής περιόδου έκανε το ΔΗΠΕΘΕΚ, το δικό μας Κρητικό θέατρο
την Παρασκευή 27-11-2009 με το καλύτερο από τα έργα του Τζον Πρίσλευ¨ »Ο επιθεωρητής έρχεται.» Για πρώτη φορά το έργο παίχτηκε το 1946 στο θέατρο «ολντ βικ» του Λονδίνου, αλλά η επίσημη πρώτη δόθηκε το 1945, στην Μόσχα.
Η υπόθεση του έργου αναφέρεται σε μια μεγαλοαστική οικογένεια σε μια επαρχιακή
πόλη της γηραιάς Αλβιώνος, της αυτοκρατορικής Αγγλίας. Την στιγμή την οποία όλοι γιόρταζαν τους αρραβώνες της κόρης του κου Μπέρλιγκ, με τον γιό του ακόμη ισχυρότερου βιομηχάνου κου Κροφτ, σε στιγμές οικογενειακής ευωχίας, καταφθάνει
ο αστυνομικός επιθεωρητής Γκουλ ερευνώντας την αυτοκτονία μιας κοπέλας με καθαρτικό υγρό. Η ατμόσφαιρα χαλάει γίνεται απειλητική επικίνδυνη. Η
έρευνα από τον επιθεωρητή Γκούλ διενεργείται με μεθοδικότητα όπου αποδεικνύει ότι όλα τα μέλη της οικογένειας, με τον ένα η τον άλλο τρόπο συνδέονται με την αυτοκτονία. Όταν δείχνει την φωτογραφία της στον βιομήχανο κο Μπέρλιγκ αυτός αρνείται κατηγορηματικά, ότι την γνωρίζει. Όμως τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται. Σιγά, σιγά ο επιθεωρητής του εκμαιεύει ότι η κοπέλα εργαζόταν στο εργοστάσιο του.
Ήταν μία νέα όμορφη πολύ εργατική και άριστη στην δουλειά της, αλλά είχε το «ελλάττωμα» να είναι συνδικαλίστρια. Ξεσήκωσε τους εργαζόμενους να απεργήσουν για να διεκδικήσουν καλύτερες συνθήκες εργασίας και αυξήσεις στους πενιχρούς μισθούς τους.
Οι εργαζόμενοι δεν άντεξαν για πολύ και η απεργία τους είχε αποτυχία .
Ο βιομήχανος κος Μπέρλιγκ απέλυσε την συνδικαλίστρια μαζί με την ομάδα των συναδέλφων της, οι οποίοι ξεσήκωναν τους εργαζόμενους. η εργάτρια έψαξε αλλού για δουλειά και βρήκε ως πωλήτρια σε πολυκατάστημα. Η χαρά της για την νέα εργασία της δεν κράτησε πολύ. Στο πολυκατάστημα αυτό ήταν πελάτισσες η σύζυγος και η κόρη του βιομήχανου Μπέρλιγκ.. Για ασήμαντο αφορμή και επειδή είχε τα νευράκια της η πλούσια κόρη Σίλα απαίτησε να απολύσουν την άτυχη πωλήτρια. Το κορίτσι γνώρισε σε ένα μπαρ ο γιός του βιομήχανου Κρόφτ, Τζέραλντ Κροφτ και αρραβωνιαστικός της Σίλα Μπέρλιγκ. Χωρίς δουλειά και χρήματα ορφανή από γονείς και χωρίς στέγη εύκολα η φτωχή κοπέλα έπεσε θύμα του πλούσιου γιού του βιομήχανου Κροφτ, όπου την σπίτωσε για μερικούς μήνες, της πούλησε έρωτα της έδωσε μερικά χρήματα για να επιβιώσει, και μετά όταν την γλέντησε και την χόρτασε την βαρέθηκε , και την εγκατέλειψε. Στο μπαρ αυτό την γνώρισε και ο νεαρός βλαστός της οικογένειας Μπέρλιγκ ο Έρικ . Αλκοολικός και αδιάφορος για την ζωή έζησε σε μια οικογένεια μεγαλοαστών που αγάπησαν περισσότερο την εξουσία και το χρήμα από τα παιδιά τους. Ο κυνισμός του πατέρα και η αυταρχικότητα του έσπρωξαν τον Έρικ στο αλκοόλ. Στο μεθύσι του πάνω γνώρισε την εργάτρια, σχετίστηκε για λίγο μαζί της, της έδωσε μερικά χρήματα τα οποία έκλεψε από την επιχείρηση του πατέρα του, και αφού την κατέστησε έγκυο χώρισαν γιατί δεν αγαπιόντουσαν.. Απελπισμένη η κοπέλα χωρίς στέγη και χρήματα πήγε στον φιλανθρωπικό σύλλογο τον οποίο προήδρευε η κυρία Σύμπιλ Μπέρλιγκ .Ζήτησε στήριξή από τον σύλλογο. Όταν η κυρία Μπέρλιγκ ρώτησε να μάθει το όνομα της, της συστήθηκε ως Μέρι Μπέρλιγκ. Η «φιλάνθρωπος» κυρία Μπέρλιγκ θύμωσε γιατί νόμιζε ότι την κορόιδευε και την έδιωξε αβοήθητη. Η κοπέλα απελπισμένη δεν άντεξε την απόρριψη και αυτοκτόνησε με καθαρκτικό υγρό. Με την επίφαση του αστυνομικού θεατρικού έργου ο συγγραφέας παρουσιάζει στην σκηνή την Αστική τάξη της Αγγλίας των αρχών του εικοστού αιώνα. Σκληρή εκμεταλλευτική διεφθαρμένη. Παρουσιάζει τον εκμεταλλευτικό χαρακτήρα του καπιταλιστικού συστήματος το οποίο οδηγεί σε ηθική κατάπτωση τους εκπροσώπους του. Η πένα του συγγραφέα Τζον Πρίσλευ είναι ένα μαστίγιο εναντίον της Αστικής τάξης της εποχής του. Ευρηματική και πανέξυπνη η σύλληψη του συγγραφέα, να παρουσιάσει ξαφνικά τον αστυνομικό επιθεωρητή για να βγάλει προς τα έξω το ρόλο, και να φανερώσει τις ενοχές των μελών της οικογένειας Μπέρλιγκ. Ίσως να ξεφεύγει λίγο στο σημείο αυτό από τον ρεαλισμό και την αληθοφάνεια.. Δηλαδή να αναρωτιέται ο θεατής πως εμπλέκεται όλη η οικογένεια σε μια αυτοκτονία.; Όμως το έργο δεν ξεφεύγει ούτε κατά μια οξεία από τον στόχο του ο οποίος είναι η κριτική της Αστικής τάξης.
Ο θεατής του έργου θα δει μια σφιχτοδεμένη παράσταση με εξαιρετικές ερμηνείες των ηθοποιών, και με κοστούμια και σκηνικά όπου συμβαδίζουν με το Αγγλικό Αυτοκρατορικό αστικό περιβάλλον της εποχής του.

Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2009

ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 25-11-2009 ΣΤΟ Π.Κ.Χ. ΜΑΓΕΨΕ ΤΟ ΧΑΝΙΩΤΙΚΟ ΚΟΙΝΟ Η ΧΟΡΩΔΙΑ ΚΑΙ ΜΑΝΤΟΛΙΝΑΤΑ ΧΑΝΙΩΝ
ΥΠΟ ΤΗΝ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΤΟΥ ΚΑΤΑΞΙΩΜΕΝΟΥ ΔΑΣΚΑΛΟΥ ΚΑΙ ΜΑΕΣΤΡΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΚΩΣΤΟΥΡΑΚΗ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Όταν οι μούσες συνάντησαν την μουσική ευλόγησαν την «Χορωδία και Μαντολινάτα Χανίων”, υπό την διεύθυνση του γνωστού δασκάλου και μαέστρου Αντώνη Κωστουράκη. Η αθάνατη μουσική με τους ήχους και τις μελωδίες της εξημερώνει τα ήθη των ανθρώπων, και τους χαρίζει γαλήνη και ψυχική ηρεμία. Δεν είναι τυχαίο πως η μουσική χρησιμοποιείται και στις εγχειρήσεις ασθενών για να γαληνεύει η ψυχή τους, αλλά και ως μουσικοθεραπεία η οποία είναι μια μορφή ψυχοθεραπείας που στηρίζεται στην εκτέλεση, ή στην ακρόαση μουσικών έργων.
Αλλά τι είναι η μουσική; Σύμφωνα με το λεξικό «Πάπυρος Λαρούς» “
Μουσική είναι η τέχνη των ήχων η αξιοποίηση των στοιχείων του ρυθμού, της μελωδίας, της αρμονίας για τη δημιουργία συνθέσεων που εκφράζουν ιδέες και συναισθήματα και εκτελούνται με μία η περισσότερες φωνές και όργανα.. Το σύνολο των έργων αυτής, η θεωρία και τα είδη της » Θυμάμαι τον κο Αντώνη Κωστουράκη τότε που διατηρούσε την σχολή μουσικής στην περιοχή της Σπλάντζιας.
Εκεί φοίτησαν οι κόρες μου κατά την διάρκεια των λυκειακών τους σπουδών ,και τον ευχαριστώ για το ήθος του , και για την μουσική παιδεία την οποία μετέδωσε στις νέες γενιές. Σε ένα κατάμεστο πνευματικό κέντρο ,την Τετάρτη 25-11-2009 η «Χορωδία και Μαντολινάτα Χανίων» με τον άξιο μαέστρο της και δημιουργό της, μας χάρισε παλιές μελωδίες του μεσοπολέμου χιλιοτραγουδισμένες και πολυαγαπημένες. Μελωδίες σε σύνθεση του σπουδαίου μουσικοσυνθέτη του μεσοπολέμου Μιχάλη Σουγιούλ. Οι άνθρωποι που αποτελούν την «Χορωδία και Μαντολινάτα Χανίων» είναι Χανιώτες και Χανιώτισσες, διαφόρων επαγγελμάτων οι οποίοι
είναι εραστές της μουσικής και του τραγουδιού, και συμμετέχουν για να γεμίσουν την ψυχή τους με την αγάπη τους για την τέχνη. Παράλληλα προσφέρουν την αγάπη τους αφιλοκερδώς προς αγωγή της ψυχής των φίλων της μουσικής.
«Ο Μιχάλης Σουγιούλ υπήρξε πολυγραφώτατος στο είδος της Ελληνικής ελαφριάς μουσικής κατά τον μεσοπόλεμο και την πρώτη μεταπολεμική δεκαετία,γράφοντας περισσότερα από 700 τραγούδια σε όλα τα στυλ, ταγκό, ρομάντζες, βαλς, καντάδες, δημοτικά , πατριωτικά και λαϊκά, και με μεγάλη εμπορική επιτυχία.Έχει γράψει μουσική για 45 θεατρικές επιθεωρήσεις και 10 κινηματογραφικές ταινίες.
Ανάμεσα στα γνωστότερα τραγούδια του , που παραμένουν κοσμαγάπητα για περισσότερο από μισό αιώνα αφότου γράφτηκαν, συμπεριλαμβάνονται τᨻΆστα τα μαλλάκια σου», Ας ερχόσουν για λίγο», «Κάτι με τραβά κοντά σου», «Ο μήνας έχει εννιά», «Παιδιά της Ελλάδας παιδιά» «Μα χωρίζει ο πόλεμος» «Το τσαρούχι» «Άρχισαν τα όργανα», «Απόψε το κορίτσι θέλει θάλασσα», «Το τραμ το τελευταίο»,» Μια ζωή την έχουμε», «Αδύνατον να κοιμηθώ», «Άλα άνοιξε κι άλλη μπουκάλα » «Άσε τον παλιόκοσμο να λέει»,»Μονά ζυγά», «Άτιμη τύχη». Σε συνεργασία με τους Αλέκο Σακελάριο και Χρήστο Γιαννακόπουλο, ως στιχουργούς, δημιούργησε μεταπολεμικά τη σχολή του «αρχοντορεμπέτικου», μια σχολή που συνδύαζε λαϊκότροπους-συνήθως χιουμοριστικούς στίχους- και μουσική, με δυτικότροπες ενορχηστρωτικές επιρροές. Πρώτο τραγούδι της σχολής αυτής ήταν ¨»Το τραμ το τελευταίο»

Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2009

ΓΡΑΦΕΙ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑΖΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΟΙ ΡΑΜΠΟ ΤΗΣ ΟΡΓΉΣ
Όπως διάβασα στον Αθηναϊκό τύπο μια γυναίκα με ένα μικρό παιδί περίμενε στο πεζοδρόμιο στην περιοχή της Κυψέλης, να περάσει στην απέναντι μεριά του δρόμου.
Τα αυτοκίνητα είχαν πάρει φόρα και κανένα δεν σταματούσε.
Έχασε η γυναίκα την ψυχραιμία της και φώναξε¨ «ζώα». Την άκουσαν δύο ειδικοί φρουροί οι οποίοι επέβαιναν σε συμβατικό αυτοκίνητο , κατέβηκαν και την ακινητοποίησαν λες και ήταν σήριαλ κίλερ, τις φόρεσαν χειροπέδες και την προσήγαγαν στο τμήμα. Μόλις το περιστατικό έγινε γνωστό και το έμαθε ο υπουργός προστασίας του πολίτη κος Χρυσοχοϊδης διέταξε την παραπομπή τους στο πειθαρχικό και την αποπομπή τους από το σώμα.
Σωστά έπραξε ο υπουργός ο οποίος σε ομιλία του σε αστυνομικούς είπε ότι δεν θα ανεχτεί άλλο ¨»ζαρντινιέρες» και παραβατικές συμπεριφορές αστυνομικών.
Θυμάμαι ότι ο πρώην πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης ,είχε επισκεφθεί την ΓΑΔΑ,
κατά την διάρκεια της πρωθυπουργίας του το1990-93.Τότε αντί να επιστήσει την προσοχή στους αστυνομικούς να σέβονται τους κανονισμούς, και να προστατεύουν τους πολίτες από τις παρανομίες ,τους είπε κάτι για το οποίο έγινε τότε πολύ θόρυβος.
«Εσείς είστε το κράτος». Προφανώς ήθελε να τους τονώσει το ηθικό, διότι ο Μητσοτάκης πολιτικά είναι φιλελεύθερος, μόνο για ακροδεξιός δεν φημίζεται.
Μερικοί όμως αστυνομικοί δεν θέλουν αέρα, διότι όπως λένε και οι ειδικοί μπαίνουν στην αστυνομία επειδή είναι εξουσιομανείς. Και όχι μόνο . Υπερβαίνουν την εξουσία που τους έχει δώσει ο νόμος και καταδυναστεύουν τους πολίτες.
Βεβαίως γνωρίζουν πολλοί καλά οι αστυνομικοί και οι συνδικαλιστές τους το έχουν αναφέρει, ότι το κράτος τους χρησιμοποιεί κατασταλτικά στις κινητοποιήσεις των διαφόρων κοινωνικών ομάδων για οικονομικά και θεσμικά αιτήματα. Ενώ και οι ίδιοι είναι μισθοσυντήρητοι με όχι υψηλούς μισθούς.

ΤΟ ΠΑΡΤΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕ
ΝΤΟΡΑ –ΑΝΤΩΝΗΣ ΙΔΙΑ ΓΕΥΣΗ
Πήρε τέλος η προεκλογική περίοδος των υποψηφίων προέδρων- αρχηγών της Ν.Δ.
Τσιμουδιά δεν έβγαλαν για τα αίτια της ήττας, και για τον λόγο για τον οποίο ο λαός τους γύρισε την πλάτη και μειώθηκε το ποσοστό τους κατά 10%.
Δεν μίλησαν για την κακή διαχείριση της οικονομίας και πως φτάσαμε σε αυτά τα τεράστια ελλείμματα Δεν μίλησαν για τα σκάνδαλα και για τους πλουτήσαντες στην εποχή της Ν.Δ. Δεν μίλησαν για «το νόμιμο και το ηθικό» που ταλάνισε το κόμμα τους. Δεν μίλησαν για το τεράστιο δημόσιο χρέος το οποίο προοδευτικά αύξησαν και επικρέμεται η απειλή της πτώχευσης της χώρας. Δεν μίλησαν για την νεοφιλελεύθερη πολιτική τους, η οποία έκανε τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς φτωχότερους.
Δεν μίλησαν για τα γκόλντεν μπόυς του συστήματος ,ούτε για το ρόλο των Τραπεζών, οι οποίες πίνουν το αίμα του λαού και που το κόμμα τους άκριτα υποστηρίζει. Τότε γιατί μίλησαν; Επειδή δεν τους ενδιαφέρει ο λαός παρά μόνο οι ανώτερες κοινωνικοοικονομικά τάξεις, αλλά ασφαλώς και η δική τους πολιτική επιβίωση ,στάθηκαν σε πράγματα επιφανειακά και ανώδυνα. Δηλαδή ποιος είναι πιο δεξιός και πιο κεντρώος και πιο πιστός και άπιστος στην παράταξη τους.
Μέλημα τους να οδηγηθούν το συντομότερο στην εξουσία. Κι «έφαγε απούφαγε κι έχασε απούχασε» όπως λέει και ο λαός.
Κατά τα άλλα καμώνονται ότι ενδιαφέρονται για την γνώμη και την ψήφο της λαϊκής βάσης. Μήπως να φωνάξουν αυτούς που ξεγέλασαν με τα προγράμματα μαθητείας Στέϊτζ ότι θα τους διορίσουν την επόμενη φορά ξεγελώντας τους και παίζοντας με τον πόνο τους;
O λαός ποια τους έμαθε και τα δύο κόμματα εξουσίας. και λέει αυτό που άκουσα στην λαϊκή της νέας χώρας χθές. «Δεν νοιάζονται ετούτοι για μας. Ούλοι πάνε για το πιλάφι.»

Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2009

ΛΑΘΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΚΡΩΤΗΡΙΟΥ
Το δημοτικό συμβούλιο του Δήμου Ακρωτηρίου με δήμαρχο τον κο Κυνηγό, τάχθηκε υπέρ της χωροθέτησης της δεξαμενής καυσίμων στο πέρα Πλατάνι του δήμου Σούδας, αρκεί να φύγει από τον Άγιο Ονούφριο.
Αυτή η απόφαση μου θυμίζει την παροιμία ¨»»Παναγιά μου και κυρά μου σώσε το σπίτι μου και κάψε του γείτονα μου.» Κατανοούμε ότι και οι κάτοικοι του Αγίου Ονουφρίου έχουν πολλά προβλήματα με την λειτουργία των εκεί δεξαμενών υγρών καυσίμων. Ένας λόγος παραπάνω για τον Δήμαρχο κο Κυνηγό και το δημοτικό συμβούλιο να κατανοήσει τα προβλήματα του δήμου Σούδας και να συμπαρασταθεί στον αγώνα του Δημάρχου κου Γιάννη Περράκη, και του Δημοτικού του συμβουλίου , να αποτρέψει τις δεξαμενές στον χώρο αυτό. Αντί την συναγωνιστική συμπαράσταση και κατανόηση σε κοινά προβλήματα έχουμε την μετάθεση ευθυνών και προβλημάτων . Ο συνορεύων Δήμαρχος κος Γιάννης Περράκης τώρα θα πρέπει να γυρίσει προς τον κο Κυνηγό λέγοντας με παράπονο.¨ «Και εσύ τέκνο Βρούτε;» ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2009

ΤΑ ΔΡΟΜΟΛΟΓΗΜΕΝΑ- ΜΙΝΙ- [ΜΠΙΓΚ] MΠΑΣ –ΠΕΡΙΠΛΕΚΟΥΝ ΤΟ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΑΣ
ΓΡΆΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Ενθυμούμαι το 1998 τότε που ήμουν υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος ,στο συνδυασμό «Πολίτες για τα Χανιά» με επικεφαλής τον διακεκριμένο δικηγόρο παρ,Αρείω Πάγω και διευθυντή του «Ινστιτούτου Κρητικού δικαίου» Στρατή Παπαμανουσάκη. Στο πρόγραμμα μας υπήρχε η πρόβλεψη για την δημιουργία δημοτικών περιφερειακών πάρκιγκ., στις συνοικίες του Δήμου Χανίων.. Όπως επίσης
και η δρομολόγηση μίνι μπας προκειμένου να μεταφέρουν τους δημότες δωρεάν, από, και προς το κέντρο της πόλεως. Εννοείται ότι θα έπρεπε να υπάρχει δακτύλιος και να απαγορεύονται τα οχήματα εντός πόλεως. Ο συνδυασμός μας τιμήθηκε από τους Χανιώτες με 10,4% αλλά φυσικά δεν μπορούσε να επιβάλλει τις απόψεις του στην πλειοψηφία του δημοτικού συμβουλίου..
Χωρίς να είμαι ειδικός, δια γυμνού οφθαλμού όμως φαίνεται, ότι ένα τέτοιο εγχείρημα θα ήταν ιδεώδες αλλά χρειάζονται άφθονα χρήματα και κατάλληλοι χώροι.
Επαναλαμβάνω ότι θα ήταν το σωστό και το ιδεώδης μια τέτοια λύση αν μπορούσαν να εξευρεθούν πόροι από τα κοινοτικά προγράμματα. Μόνο εφόσον γίνουν τα περιφερειακά πάρκιγκ τότε τα μίνι λεωφορεία μπορούν να μεταφέρουν τους επιβάτες για να μην κατεβαίνουν με το δικό τους αυτοκίνητο και δημιουργείται κυκλοφοριακό κομφούζιο στους στενούς δρόμους της πόλης μας. Ένα τέτοιο εγχείρημα πρέπει να συνδυ-
αστεί με περισσότερους πεζοδρόμους και ποδηλατοδρόμους . Η πόλη μας είναι όμορφη και πρέπει να την διατηρήσουμε και να την ομορφύνουμε ακόμη περισσότερο. Το κυκλοφοριακό κομφούζιο το προκαλούμε εμείς οι ίδιοι με τον εγωισμό μας, και τις ανθυγιεινές συνήθειες μας να μην περπατούμε και να θέλουμε να ερχόμαστε στην πόλη με το αυτοκίνητο. Είναι και αγχώδης ο σύγχρονος τρόπος της ζωής μας με τις πολλές απαιτήσεις του καταναλωτικού συστήματος.
Οπωσδήποτε παίζει ρόλο η παιδεία μας κι ότι δεν υπάρχουν δίπλα μας μέσα μαζικής μεταφοράς. Πάντως το λεωφορείο που έχει δρομολογήσει ο δήμος Χανίων και το έχει ονομάσει μίνι, είναι μεγάλο για τους στενούς μας δρόμους , και περισσότερα προβλήματα δημιουργεί παρά λύνει. Όταν βλέπει ο κόσμος το λεωφορείο αυτό να αγκομαχεί στους στενούς δρόμους της πόλης μας, του δημιουργούνται αλγεινές εντυπώσεις για τα μίνι λεωφορεία
Συκοφαντείται ελπίζω όχι σκόπιμα η ιδέα για τα περιφερειακά παρκινγκ.
Χανιώτικη αύρα blogspot .com

Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2009

Ο ΕΛ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ Η ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΤΩΝ 6 ΤΟ 1922 ΚΑΙ
Η ΑΝΑΨΗΛΑΦΗΣΗ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΣΤΟΝ ΑΡΕΙΟ ΠΑΓΟ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Τραγικά γεγονότα συνέβησαν στην Χώρα μας το 1922. Μακάρι η αναψηλάφηση της δίκης των έξη, Γούναρη, Πρωτοπαπαδάκη, Στράτου, Ράλλη, Θεοτόκη, και αρχιστράτηγου Χατζηανέστη που εγκρίθηκε από τον Άρειο Πάγο, με πλειοψηφία 3 έναντι 2, να πάρει μεγάλη δημοσιότητα, όχι για να ζωντανέψει ο Εθνικός διχασμός, άλλωστε οι γενιές εκείνες έχουν εκλείψει από την ζωή, αλλά ως αφορμή για να διαβάσουν νεώτερη Ελληνική ιστορία τα παιδιά των λυκείων και οι νεότερες γενιές.
Για να μην επαναλαμβάνονται οι διχασμοί και οι εμφύλιες συγκρούσεις οι οποίες γέμισαν πληγές τους Έλληνες πολίτες. Και είχαμε δύο στον εικοστό αιώνα μαζί με τον εμφύλιο του 1946 -49.
Στην ανάγνωση της ιστορίας της εποχής του ΕΛ. Βενιζέλου συμβάλλει τα μέγιστα το «Ίδρυμα Ερευνών και Μελετών Ελ. Βενιζέλου» το οποίο εδρεύει στο σπίτι του μεγάλου νεκρού του Ακρωτηρίου. Ευελπιστώ η ιστορική έρευνα να γίνεται με αντικειμενικότητα, και όχι για να αγιοποιηθεί ο μεγάλος πολιτικός. Ο οποίος έχει καταγραφεί με χρυσά γράμματα στην ιστορία μας, ως ο ηγέτης ο οποίος δημιούργησε την Ελλάδα των πέντε θαλασσών και των δύο ηπείρων. Οι μεγάλοι ηγέτες κάνουν και μεγάλα λάθη. Στην ιστορία όμως μένουν τα μεγάλα τους κατορθώματα και ο Βενιζέλος απέδειξε ότι είναι ο συνεχιστής της κληρονομιάς των αρχαίων Ελλήνων ηρώων, Περικλή , Μιλτιάδη, Θεμιστοκλή, Πελοπίδα, Μέγα Αλέξανδρου, αλλά και των
σύγχρονων ηρώων του1821, που έδωσαν το αίμα τους για την λευτεριά του Ελληνικού Έθνους. Το 1920 έγιναν εκλογές και τις έχασε το «Κόμμα των Φιλελευθέρων» με το Βενιζέλο. Την πρωθυπουργία ανέλαβε ο Γούναρης ηγέτης της συντηρητικής παράταξης η οποία κέρδισε τις εκλογές με το προεκλογικό σύνθημα «Οίκαδε» δηλαδή ότι θα έφερνε πίσω τους στρατιώτες που όντως είχε καταπονήσει ο Βενιζέλος με τους Εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνες. Αφού υφάρπαξε δολίως το «λαϊκό κόμμα» την ψήφο του λαού διέταξε την προέλαση του στρατού αντί να υποχωρήσει όπως είχε υποσχεθεί... Όταν είδε ότι ματαιοπονούσε, διέταξε υποχώρηση και άφησε στο έλεος των ατάκτων του Μουσταφά Κεμάλ, τους Έλληνες της Μικράς Ασίας. [Σύμφωνα με ορισμένους ιστορικούς ήταν η μεγαλύτερη καταστροφή του Ελληνισμού από καταβολής Ελληνικού Έθνους.]
Και όχι μόνο. Σύμφωνα με τον ιστορικό Βλάση Αγτζίδη, όπως τον ακούσαμε να αναφέρει στην εκπομπή του Γ. Σαββίδη [ΕΤ.3 Τετάρτη 18-11-2009] «Το 1922 η κυβέρνηση Πρωτοπαπαδάκη απαγόρευσε στους Έλληνες της Μικράς Ασίας να οργανώσουν με δικές τους δυνάμεις 80.000 στρατό δικό τους για να προστατευτούν.
Και έτσι έμειναν απροστάτευτοι στο έλεος των μανιασμένων Τούρκων.»
Τον εγγονό του τότε πρωθυπουργού Πέτρου Πρωτοπαπαδάκη Κ. Πρωτοπαπαδάκη , τον τρώει το σαράκι επειδή ο παππούς του καταδικάστηκε σε θάνατο για εσχάτη προδοσία.
Είναι απολύτως κατανοητό ότι είναι ένα άγος για την οικογένεια του, το οποίο επιθυμεί να ξεπλύνει. Τι όμως μπορούν να κάνουν με την δικανική κρίση τους οι σεβαστοί δικαστές του Αρείου Πάγου; Να ξαναγράψουν την ιστορία; Όποια κι αν είναι η ετυμηγορία τους 87 χρόνια μετά, δεν νομίζω ότι θα αναπαυθεί η ψυχή των εκτελεσθέντων, ούτε κατ`ελάχιστον με την επιδιωκόμενη ρεβάνς, αλλά ούτε και των απογόνων. Κατά βάθος και οι απόγονοι γνωρίζουν ότι η ιστορία είναι αυτή η οποία αποφαίνεται και δικαιώνει τους πολιτικούς άνδρες. Μετά από τόσα χρόνια αν δεχθούμε ότι δεν
έχει αποφανθεί πλήρως και με αντικειμενικό τρόπο η ιστορία, κάποτε θα αποφανθεί για την μεγαλύτερη πληγή στην σύγχρονη Ελληνική ιστορία.
Είναι φανερό ότι οι έξη πλήρωσαν με την ζωή τους ως εξιλαστήρια θύματα την Μικρασιατική καταστροφή, στο ιστορικό πλαίσιο εκείνη της εποχής, με τους διχασμούς τα μίση και τα πάθη της. Αυτοί όμως κατείχαν την εξουσία κι είχαν την τελική ευθύνη.
Ως καλόπιστος άνθρωπος θέλω να πιστεύω ότι συνειδητά δεν πρόδωσαν την πατρίδα οι λάθος ενέργειες τους
Ότι οι Εφιάλτες και Πήλιοι Γούσηδες υπήρξαν μακρινό παρελθόν.
Ας αφήσουμε πίσω μας τα φαντάσματα του παρελθόντος κι ας αγωνιστούμε για μια δίκαιη κοινωνία, κι ένα ειρηνικό κόσμο, χωρίς πολέμους και καταστροφές. ο γέγονε γέγονε.

Σάββατο 21 Νοεμβρίου 2009

ΣΧΟΛΙΑ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Ο ΝΑΥΑΡΧΟΣ ΚΑΝΕΒΑΡΟ Ο ΚΑΓΙΑΛΕΣ ΚΑΙ Η ΟΔΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.
Διάβασα στα «Χ..Ν» της 21-11-2009 επιστολή ενός αλλοδαπού με το όνομα
BEN BIMBERG, ο οποίος κατοικεί στο λόφο του Καστελιού επί 25 χρόνια όπως γράφει. Ο άνθρωπος αυτός με τις εύστοχες παρατηρήσεις του, βάζει τα γυαλιά στις αρχές του τόπου μας. Παρατηρεί ότι έχουν δώσει οι δημοτικοί άρχοντες το όνομα του αρχηγού των Ναυάρχων των μεγάλων δυνάμεων και επικυρίαρχων της Κρήτης Κανεβάρο, στο κεντρικό δρόμο του λόφου του Καστελιού . Και ερωτά ο αλλοδαπός ο οποίος σέβεται και γνωρίζει την ιστορία του τόπου, περισσότερο από τους υπευθύνους που ονοματοθέτησαν την οδό αυτή. Γιατί έδωσαν στον δρόμο το όνομα του Ναυάρχου, ο οποίος διέταξε να βομβαρδίσουν τους επαναστάτες του Ακρωτηρίου κι όχι του Καγιαλέ, ο οποίος έβαλε το στήθος του ως κοντάρι, και κράτησε ψηλά την σημαία της Κρητικής αντίστασης, αναγκάζοντας τους Ναυάρχους να σταματήσουν το πυρ και να αποχωρήσουν;
Δεν γνωρίζω τι σκοπιμότητες υπηρετούσαν οι τότε Δημοτικές αρχές, αλλά είναι καιρός να αποκατασταθεί μια περιφρόνηση και μία αδικία, προς το αντιστασιακό φρόνημα των Κρητικών. Επειδή αν δεν απατώμαι υπάρχει η οδός Καγιαλέ κάπου στην πόλη , μήπως πρέπει να θυμηθούμε και την λέξη , αλλά και τον σεβασμό της έννοιας Δημοκρατία σε τούτη την πόλη; Και να μετονομάσει ο Δήμος την οδό Κανεβάρο σε
οδό Δημοκρατίας; Όπως γνωρίζουμε οι Έλληνες, Αθηναίοι, πρώτοι στον κόσμο δίδαξαν την Δημοκρατία και την λαϊκή συμμετοχή στα κοινά. Εμείς δεν θα την τιμήσουμε ούτε με ένα δρόμο στον λόφο του Καστελιού κε ΔΉΜΑΡΧΕ, και κύριοι δημοτικοί σύμβουλοι όλων των παρατάξεων; Πιστεύοντας ότι διερμηνεύω την άποψη πολλών Χανιωτών θα αναμένω να καταγράψω ποιός δημοτικός σύμβουλος θα πάρει την πρωτοβουλία για το θέμα αυτό, το οποίο διευθετείται χωρίς κόπο και έξοδα αλλά με μία απόφαση του δημοτικού συμβουλίου και την ανάρτηση μιας επιγραφής.
Πολλές αντιδράσεις Χανιωτών , και διαμαρτυρίες είχε φέρει η αλλαγή της ονομασίας του κεντρικότερου δρόμου της πόλης μας, από τον φίλο μου ,πρώην Δήμαρχο Χανίων, Γιώργο Τζανακάκη, ο οποίος από υπερβάλλοντα ζήλο είχε αφαιρέσει την λέξη Δημοκρατία, για να ονομάσει την οδό Δημοκρατίας, σε οδό Ανδρέα Παπανδρέου. Η απορία μου είναι γιατί δεν αφαίρεσε την ονομασία από την οδό Στρατηγού Τζανακάκη, που είναι εξίσου κεντρικός δρόμος, και να ονομάσει την οδό Στρατηγού Τζανακάκη, σε οδό Ανδρέα Παπανδρέου ο οποίος αναμφισβήτητα υπήρξε μεγάλος ηγέτης, και προσέφερε πολλές υπηρεσίες στην Χώρα μας; Μήπως από υπερβολικό ναρκισσισμό του πρώην Δημάρχου, για να μην εκλείψει από την πόλη το όνομα Τζανακάκης , εξαφανίστηκε η οδό Δημοκρατίας; Φίλε Γιώργο ελπίζω να μην μου κακιώσεις που δεν τηρώ τα προσχήματα και λέω δυνατά ότι σκέπτομαι, αλλά τότε έγινε ένα φάουλτ [fault]-φωλτ όπως λένε και στο ποδόσφαιρο, και πρέπει κάποια άλλη δημοτική αρχή να το διορθώσει. Οι παλιότεροι θα θυμούνται ότι η οδός Παπανδρέου και πρώην Δημοκρατίας, ονομαζόταν οδός ΒΑΣ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ. Όμως μετά την πτώση της χούντας ,Χανιώτες αντιστασιακοί, αφαίρεσαν από αγανάκτηση την επιγραφή με την ονομασία του δρόμου, και επέβαλλαν να ονομασθεί «οδό Δημοκρατίας»
Γιατί ασεβήσατε κύριε πρώην Δήμαρχε με την παράταξη που υπήρξατε επικεφαλής, έναντι της έννοιας Δημοκρατία;
ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΣΦΡΑΓΙΔΕΣ Ο ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΟΙ ΙΔΕΕΣ
Διάβασα στο «Βήμα» ότι ο Αλέκος Αλαβάνος έδωσε στην δημοσιότητα τις θέσεις του, σε μια νέα παρουσίαση της ποιητικής συλλογής της αγωνίστριας του πολυτεχνείου Νάντιας Βαλαβάνη στην Θεσσαλονίκη. η επιθυμία του κου Αλαβάνου είναι ο μετασχηματισμός του ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαία παράταξη.
νομίζω κι εγώ ότι αυτό είναι το σωστότερο και μάλιστα έπρεπε να γίνει ευθύς εξ`αρχής. με τον ένα η τον άλλο τρόπο ο ΣΥΡΙΖΑ έπρεπε να εκφράζει όλα τα κομματάκια σφραγίδες της διάσπαρτης αριστεράς. Σκεφθείτε ότι είναι 11 κόμματα σφραγίδες όπου μαζί με τον Συνασπισμό γίνονται 12 και συμμετέχουν στον ΣΥΡΙΖΑ. Δηλαδή όλα αυτά τα αριστερά γκρουπούσκουλα νομίζουν ότι κατέχουν μοναδικές αλήθειες και έχουν το αλάθητο του Πάπα. και ύστερα κάνουν κριτική στο μονολιθισμό του Κ.Κ.Ε.
μου φαίνεται πως «ή στραβός είναι ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουν"
Ποια εξήγηση μπορεί να δώσει ένας παρατηρητής σε όλα αυτά;
Ότι στέρεψαν οι νέες ιδέες , και κρατούν τις σφραγίδες για το ονόρε της όποιας κομματικής εξουσίας.
ότι δεν έχουν ανοιχτά μυαλά δεν ανοίγουν τα αυτιά τους να ακούσουν «την βοή των επερχομένων γεγονότων»και ναρκισσεύονται ότι αυτοί κατέχουν την αλήθεια.
Δεν φτάνει που το είπε Ο Ιησούς Χριστός «Εγώ είμαι το φως» πρέπει και τα γκρουπούσκουλα να παριστάνουν τους επίγειους Θεούς ; Δεν το γνωρίζουν ότι δίνουν χαστούκι στην υπόθεση της αριστεράς την οποία λένε ότι θέλουν να υπηρετήσουν;
οι παλιότερες γενιές των αριστερών θυσιάστηκαν για ένα όραμα ,μια ιδέα. ΓΙΑ ΙΣΌΤΗΤΑ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΚΟΙΝΟΚΤΗΜΟΣΎΝΗ ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΚΟΣΜΟ.
Σήμερα στην εποχή της παρακμής αγωνίζονται για μια σφραγίδα και για ένα υπερτροφικό εγώ.

Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2009

ΚΑΠΟΙΟ ΛΑΚΚΚΟ ΕΧΕΙ Η ΦΑΒΑ
ΟΙ ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ ΤΟΥ ΚΟΥ «ΜΙΓΚ»
ΓΡΑΦΕΙΟ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Ορισμένα τηλεοπτικά μέσα παρουσίασαν, σε ζωντανή σύνδεση τον πρόεδρο της Μαρφίν Ιντερνάσιοναλ Γκρούπ {MIG} κο Ανδρέα Βγενόπουλο να εξαπολύει μύδρους εναντίον του υφυπουργού μεταφορών κου Νίκου Σιφουνάκη για τον μειοδοτικό διαγωνισμό των άγονων γραμμών σε σχέση με την «Ολυμπιακή Αεροπορία» την οποία προσφάτως έχει προσθέσει στην αλυσίδα των επιχειρήσεων του.
Άσκησε κριτική επίσης με δριμύτητα στο «ανίκανο κράτος» επειδή είχε δωρίσει ένα μηχάνημα ακτινοθεραπείας στο Νοσοκομείο παίδων Αγλαϊα Κυριακού», δεν είχε υπάλληλο να το λειτουργήσει, και έτσι «ο φιλάνθρωπος κος Ανδρέας» το πήρε πίσω.
Για να ειπώ την αλήθεια μου, μού έκανε εντύπωση αυτή η απέραντη αγάπη για τον συνάνθρωπο ενός επιχειρηματία, ο οποίος έχει εξασφαλίσει κεφαλαιούχους επενδυτές, και έχουν εξαγοράσει μερικές από τις μεγαλύτερες Ελληνικές επιχειρήσεις.
Όπως τις ναυτιλιακές επιχειρήσεις Αττικής {attica groop} την εταιρία γάλακτος «Δέλτα», σειρά εμπορικών τραπεζών, κέντρα υγείας την «Ολυμπιακή» κλπ.
Για το σινάφι του είχε ειπεί κάποτε ο γέρο Μαρξ ότι¨ «Από το ένα τους μάγουλο στάζουν πύο και από το άλλο αίμα» από την εκμετάλλευση των εργαζομένων.
Γνωρίζω βεβαίως ότι οι κύριοι αυτοί με τα παπιγιόν και τα μαύρα κοστούμια κάνουν τακτικά μεγάλες δωρεές, για να ρετουσάρουν το εκμεταλλευτικό τους πρόσωπο και να αποκτήσουν δημοφιλία.. Μερικές φορές όταν αποβιώσουν και δεν έχουν απογόνους, αφήνουν την περιουσία τους στο κράτος και γίνονται «Εθνικοί Ευεργέτες» ,διότι ποτέ κανείς καπιταλιστής δεν πήρε τίποτα στον τάφο του, εκτός από τα διάφορα κτερίσματα τα οποία τοποθετούσαν στους τάφους των αρχαίων λαών και ανακαλύπτει η αρχαιολογική σκαπάνη..
Μου έκανε εντύπωση επίσης, επειδή είπε ο κος «Μιγκ» ότι έδωσε λιγότερα χρήματα και απορρίφθηκε η προσφορά της «Ολυμπιακής», οπότε πάει το μυαλό του υποψιασμένου πολίτη σε μίζες προμήθειες και αρπαχτές. Λες είπα ψιθυριστά να άρχισαν κι αυτοί τις λαμογιές »Πριν αλέκτωρ ξεφωνίσει τρις φορές;» Όμως η απάντηση της ΥΠΑ αποστομώνει τον κο Βγενόπουλο. Όπως και η αποστολή από τον υπουργό Δημήτρη Ρέππα του φακέλου στον επιθεωρητή δημόσιας διοίκησης. Λέει η ΥΠΑ μεταξύ των άλλων στην ανακοίνωση της ¨»»Η συνολική προσφορά της Ο.Α. για τις 24 γραμμές ανήλθε σε 5,9 εκατομ. ευρώ, για το τετράμηνο δηλαδή σε ποσό κατά 1,1 μεγαλύτερο από όσα είχαν καταβληθεί στις «ΟΑ» κατά το αντίστοιχο περυσινό διάστημα.» Επίσης ότι¨ «Το προεδρικό διάταγμα ορίζει ότι η προσφορά υπό αίρεση απορρίπτεται ως απαράδεκτη.» Η δήθεν «δωρεάν» της «Ο.Α».σε ορισμένες άγονες γραμμές μου θυμίζει το παιχνίδι των μικροπωλητών στην Ομόνοια για να τραβήξουν πελατεία. Καλούν το κόσμο με στεντόρεια φωνή «Τρέξε κόσμε ότι πάρεις ενάμιση ευρώ». Και όταν πλησιάσει ο πελάτης του λένε ¨»Ψιτ κύριος. Άφησε το κάτω. Αυτό κάνει 5 ευρώ.»
Όλες οι ενδείξεις συντείνουν ότι η επέμβαση του κου Βγενόπουλου ήταν απαράδεκτη, άδικη, και ότι έγινε από θέσεως ισχύος για να εκφοβίσει την κυβέρνηση, ούτως ώστε να υποκύπτει στα συμφέροντα του ομίλου του. Ο καιρός θα δείξει αν τηρηθεί “to fair play” από την κυβέρνηση κι αν τηρήσει ο Γιώργος Παπανδρέου την προεκλογική υπόσχεση του «Εγώ δεν χρωστάω σε κανένα» Όσο για το ιατρικό μηχάνημα το οποίο έκανε «δωρεάν» στο κράτος, και το πήρε πίσω. Πράγματι ποιος θα διαφωνήσει ότι οι κρατικές υπηρεσίες είναι ανεπαρκείς με ευθύνη των Κυβερνήσεων;
Η ΑΠΟΤΥΠΩΣΗ ΤΩΝ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ Η ΔΙΚΑΙΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΣΗ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ
ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΌ ΠΡΟΒΛΗΜΑ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Έτσι όπως λειτουργεί το φορολογικό σύστημα δεν αποτυπώνει, το φορολογητέο εισόδημα. Είναι διάτρητο από πόρτες και παράθυρα από διευκολύνσεις συντεχνιών και ομάδων πίεσης, ούτως ώστε να υπάρχει νόμιμη φοροαπαλλαγή.
Εάν δεν κλείσουν αυτά τα παράθυρα είναι μάταιη η προσπάθεια της κυβέρνησης για αύξηση των εσόδων από την φορολογία,. και δεν μιλώ για τους πολύ πλούσιους αλλά για τα εισοδήματα από την μέση και πάνω.
Ως αποτέλεσμα όλου αυτού του αλαλούμ πολλές φορές σκόπιμου, είναι ότι πληρώνουν φόρους μόνο οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι ,και λίγοι έντιμοι φορολογούμενοι.
Βεβαίως πρέπει να πληρώσουν μεγαλύτερους φόρους και οι μεγάλες ΑΕ. τις οποίες απάλλαξε μειώνοντας την φορολογία τους κατά 10% η κυβέρνηση της Ν.Δ. και υποσχέθηκε προεκλογικά ότι θα φορολογήσει το ΠΑΣΟΚ.
Μιλάμε για τα διανεμόμενα κέρδη κι όχι για τα κεφάλαια τα οποία επενδύονται και δημιουργούν θέσεις εργασίας.
Κάθε προσπάθεια της κυβέρνησης για είσπραξη νέων φόρων από τα ίδια υποζύγια θα έχει σαν αποτέλεσμα το επιπλέον στέγνωμα της αγοράς και το βάθεμα της κρίσης.
Ήδη η ύφεση της οικονομίας θα είναι για το 2009 περί το 1,6% του ΑΕΠ, σύμφωνα με τις προβλέψεις των ειδικών, το ίδιο περίπου, θα συνεχιστεί και το 2010.
Εντωμεταξύ και μια μικρή ανάπτυξη της τάξης του 1%ετησίως όπως προβλέπουν ορισμένοι οικονομολόγοι για αργότερα, σημαίνει μείωση του εργατικού εισοδήματος,
Αλλά εκτός από την φορολογική διάσταση, υπάρχει και η παραγωγική διάσταση της χώρας μας . Πως τα κατάφεραν οι κυβερνήσεις διαχρονικά να δημιουργήσουν μια τέτοια χάλια οικονομία, χωρίς ανταγωνιστικότητα και εξαγωγικό προσανατολισμό, αλλά και χωρίς επενδύσεις στην οικολογική γεωργία, στις μικρές και στις εύρωστες επιχειρήσεις νέων τεχνολογιών και καινοτομιών; Αλλά και στον οικοτουρισμό της υπαίθρου;
«Η διεθνής διαφάνεια» σύμφωνα με χθεσινές ανακοινώσεις της, μας κατάταξε 71η από 57η πέρυσι, πιο πίσω και από την Μποτσουάνα,
διεφθαρμένη χώρα του κόσμου δίπλα στην Βουλγαρία, και την Ρουμανία.
Σε αυτό τον τομέα της ντροπής ανεβαίνουμε αλματωδώς.
Στην παραγωγή που πρέπει να σηκώσουμε τα μανίκια και να παράγουμε φαιά ουσία να ρισκάρουμε, προτιμά κι ο κόσμος με τα πτυχία και τα μεταπτυχιακά την σιγουριά του δημοσίου υπαλλήλου.
Και ύστερα θα κά..α..αθομαι έλεγε ο αμίμητος ηθοποιός Μίμης Φωτόπουλος σε ένα νούμερο του στις επιθεωρήσεις που πρωταγωνιστούσε. Το επιθεωρησιακό νούμερο του Φωτόπουλου έφερε επιτυχία και γέμισε το ταμείο του θεάτρου. .Εμείς όμως ως χώρα γίναμε νούμερα ακόμη και στις Βρυξέλλες με το «Γκρήκ στατίστικς.»
Πώς θα ζητήσουμε το 2009 50 δισεκακατομμύρια ευρώ από τις αγορές και με τι επιτόκια.;
Που είναι η κοινοτική αλληλεγγύη . Θα αφήσει η ανεπτυγμένη πλούσια Ευρώπη να μας κατασπαράξουν την Ελλάδα μας οι αδηφάγες τράπεζες.; Μας αφήνουν στο στόμα του λύκου για να πει ο πρωθυπουργός ότι είπε και ο Χαρίλαος Τρικούπης το 1897; «Δυστυχώς επτωχεύσαμε?»
Αν δεν έχουμε ήδη πτωχεύσει ως χώρα και ως κοινωνία.

Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2009

ΑΛΑΛΑ ΤΑ ΧΕΙΛΗ ΤΩΝ ΑΣΕΒΩΝ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Αναδημοσιεύουμε το άρθρο του γνωστού σκιτσογράφου- σχολιογράφου από την «Ελευθεροτυπία»
της 18-11-2009 Στάθη Σταυρόπουλου
γιατί δίκαια καυτηριάζει την στάση του Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ απέναντι σε μια κατηγορία συνανθρώπων μας ,που η δημοκρατία και η ελευθερία στην ιδιωτικότητα, επιβάλλει να είμαστε ανεκτικοί απέναντι τους Στα φασιστικά καθεστώτα μονάχα εξοντώνουν αυτούς που θεωρούν ότι τους ενοχλούν, όπως έκανε ο Αδόλφος Χίτλερ στην Γερμανία του μεσοπολέμου.
ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΗΡΘΑΝ ΚΑΙ ΠΗΡΑΝ ΤΟΥΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΠΑ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΗΜΟΥΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗΣ.

ΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΗΡΘΑΝ ΚΑΙ ΠΗΡΑΝ ΤΟΥΣ ΚΑΘΟΛΙΚΟΥ Σ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΠΑ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΗΜΟΥΝ ΚΑΘΟΛΙΚΟΣ,. ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΗΡΘΑΝ ΚΑΙ ΠΗΡΑΝ ΤΟΥΣ ΜΑΥΡΟΥΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΠΑ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΗΜΟΥΝ ΜΑΥΡΟΣ. ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΗΡΘΑΝ ΚΑΙ ΠΗΡΑΝ ΤΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΠΑ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΗΜΟΥΝ ΕΒΡΑΙΟΣ. ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΗΡΘΑΝ ΚΑΙ ΠΗΡΑΝ ΚΑΙ ΜΕΝΑ .ΠΟΣΟ ΜΕΤΑΝΙΩΣΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΦΩΝΑΞΑ ΜΕ ΟΛΗ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΩΝ ΠΝΕΥΜΌΝΩΝ ΜΟΥ ΟΤΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ.




Το απάνθρωπο, άγριο κι αμόρφωτο πρόσωπό της δείχνει για ακόμα μιαν φορά η Εκκλησία της Ελλάδος κατά το μέρος της εκείνο που διώκει τον γκέι ακτιβιστή κ. Λύο Καλοβυρνά με αγωγή στα δικαστήρια για 1.000.000 Ευρώ (!!!)...
Πρωταγωνιστής της θεάρεστης αυτής δίωξης ο Ιαβέρης... με συγχωρείτε, ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ, διότι, λέει, εθίχθη επειδή ο κ. Λύο Καλοβυρνάς στηλίτευσε τη στάση του Δεσπότη για τη δολοφονία του μακαρίτη Σεργιανόπουλου και την ομοφυλοφιλία γενικότερα.
Ο Πειραιώς Σεραφείμ με αφορμή αυτήν τη δολοφονία έχει αναφέρει δημοσίως και εις επήκοον του ποιμνίου ότι οι γκέι είναι «ηθικά απονευρωμένοι, με ψυχοπαθολογικές εκτροπές και ψυχασθένειες, με μανία ικανοποιήσεως της ψυχοπαθολογικής των εκτροπής, που έκαναν αξία ζωής τον σωλήνα αποβολής περιττωμάτων»...!!!
Και για όσους δεν έμειναν με άλαλα τα χείλη, ο και ψυχιατραράς αυτός Καλός Ποιμήν, ο Δεσπότης (ωραίος, όντως, όρος) Πειραιώς Σεραφείμ έβγαλε και ως δικαστής το συμπέρασμα ότι ο Νίκος Σεργιανόπουλος «είναι ο ίδιος υπαίτιος για τη δολοφονία του» -το γνωστόν και φρικώδες «οι τέτοιοι πάνε γυρεύοντας»...
Δεν ξέρω σε πια σκοτεινή γωνιά του οθωμανικού μεσαίωνα ζει ο εκπρόσωπος αυτός του Θεού της Αγάπης, αλλά, ας πάρουμε ως υπόθεση εργασίας την εκδοχή ότι ο κ. Λύο Καλοβυρνάς είναι ένα μαύρο πρόβατο, ένα απολωλός ερίφιο -αυτά τα πρόβατα δεν έσπευσε πρώτα απ' όλα να σώσει ο Μονογενής, παπά μου;
Τις πόρνες, τους τελώνες και τους καταφρονεμένους από κάτι Φαρισαίους και Υποκριτές δεν μύρωσε πρώτους; Και το 1.000.000 ευρώ, τι θα το κάνεις, γέροντα; Θα το πάρεις μαζί σου για να μπεις ...πλούσιος στον Παράδεισο, ή θα το δώσεις για αγαθοεργίες; αγαθοεργίες με τέτοια λεφτά δεν γίνονται αδελφέ του κ. Λύο Καλοβυρνά (διότι αδελφός του είσαι κι εσύ τον διώκεις, Δεσπότη μου) - τέτοια λεφτά είναι για τον αγρόν του Κεραμέως.
Πες, παπά μου και ποιμένα των ψυχών που σού 'ρχονται στον ναό με το κεράκι τους, ότι ο γκέι, ο τρανσέξουαλ, ο ομοφυλόφιλος πλησίον σου σε πρόσβαλε, ότι ακόμα-ακόμα πρόσβαλε και τον Θεό σου (έτσι όπως φαίνεται να τον καταλαβαίνεις) - πού είναι η ευρυχωρία σου; πού είναι η αγάπη σου;
Μήπως σαν των σταυρωτήδων; να τον σταυρώσεις στο δικαστήριο για να τιμωρηθεί ο ασεβής; μήπως να τον κάψουμε κιόλας! Αλλά -ας αφήσουμε τα χριστιανικά, τα οποία εξ όσων φαίνεται κι αν ανέγνως ουκ κατέγνως- με
ποιο δικαίωμα, για νά 'χουμε καλό 'ρώτημα, προγράφεις τους γκέι; Σε ποιο νόμιμο πλαίσιο του κράτους και της δημοκρατίας περιγράφεις αυτούς που διαφέρουν από σένα ως μιάσματα; Και γιατί όχι μιάσματα και οι μετανάστες, ή όποιος άλλος φέρεται, πιστεύει κι αισθάνεται διαφορετικά.
Κρατήσου, παππούλη! πάρε πίσω την αγωγή! μην πας σήμερα στο δικαστήριο. Κι ίσως το βράδυ ο Ναζωραίος σου χαϊδέψει το μέτωπο να βγάλει απ' το μυαλό σου τη χολή και την πικρία...
Κι όσο διαβάζετε αυτές τις γραμμές (περίπου πέντε λεπτά χρειάζονται για να διαβαστεί ο «ναυτίλος»), γύρω στα 60 παιδιά πέθαναν από πείνα κάπου στον πλανήτη, ένα κάθε πέντε δευτερόλεπτα...
ΣΤΑΘΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»18\11\2009
Σημείωμα ΣυντΕίναι απαράδεκτη η στάση του Δεσπότη Σεραφείμ Στάθη μου.
Μένω άφωνος με τα λόγια που βγήκαν από τα χείλη του ασεβούς Δεσπότη από άμβωνος. "Αλοίμονο σας υποκριτές και Φαρισαίοι όταν έλθει η βασιλεία των ουρανών." Οπισθογυρίζουμε στο μεσαίωνα όταν άνθρωποι με τέτοια χολερή ψυχή υπηρετούν την εκκλησία της αγάπης. Πιστεύω ότι στον ιδιωτικό του βίο ο καθ`ένας ,πρέπει να έχει το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης ,αρκεί να μη προκαλεί το κοινωνικό σύνολο με την συμπεριφορά του. Με την ευκαιρία του σημειώματος μου ερωτώ την κυβέρνηση;, Πότε θα γίνει ο διαχωρισμός εκκλησίας –κράτους;
Η ΑΠΟΤΥΠΩΣΗ ΤΩΝ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ Η ΔΙΚΑΙΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΣΗ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ
ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΌ ΠΡΟΒΛΗΜΑ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Έτσι όπως λειτουργεί το φορολογικό σύστημα δεν αποτυπώνει, το φορολογητέο εισόδημα. Είναι διάτρητο από πόρτες και παράθυρα από διευκολύνσεις συντεχνιών και ομάδων πίεσης, ούτως ώστε να υπάρχει νόμιμη φοροαπαλλαγή.
Εάν δεν κλείσουν αυτά τα παράθυρα είναι μάταιη η προσπάθεια της κυβέρνησης για αύξηση των εσόδων από την φορολογία,. και δεν μιλώ για τους πολύ πλούσιους αλλά για τα εισοδήματα από την μέση και πάνω.
Ως αποτέλεσμα όλου αυτού του αλαλούμ πολλές φορές σκόπιμου, είναι ότι πληρώνουν φόρους μόνο οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι ,και λίγοι έντιμοι φορολογούμενοι.
Βεβαίως πρέπει να πληρώσουν μεγαλύτερους φόρους και οι μεγάλες ΑΕ. τις οποίες απάλλαξε μειώνοντας την φορολογία τους κατά 10% η κυβέρνηση της Ν.Δ. και υποσχέθηκε προεκλογικά ότι θα φορολογήσει το ΠΑΣΟΚ.
Μιλάμε για τα διανεμόμενα κέρδη κι όχι για τα κεφάλαια τα οποία επενδύονται και δημιουργούν θέσεις εργασίας.
Κάθε προσπάθεια της κυβέρνησης για είσπραξη νέων φόρων από τα ίδια υποζύγια θα έχει σαν αποτέλεσμα το επιπλέον στέγνωμα της αγοράς και το βάθεμα της κρίσης.
Ήδη η ύφεση της οικονομίας θα είναι για το 2009 περί το 1,6% του ΑΕΠ, σύμφωνα με τις προβλέψεις των ειδικών, το ίδιο περίπου, θα συνεχιστεί και το 2010.
Εντωμεταξύ και μια μικρή ανάπτυξη της τάξης του 1%ετησίως όπως προβλέπουν ορισμένοι οικονομολόγοι για αργότερα, σημαίνει μείωση του εργατικού εισοδήματος,
Αλλά εκτός από την φορολογική διάσταση, υπάρχει και η παραγωγική διάσταση της χώρας μας . Πως τα κατάφεραν οι κυβερνήσεις διαχρονικά να δημιουργήσουν μια τέτοια χάλια οικονομία, χωρίς ανταγωνιστικότητα και εξαγωγικό προσανατολισμό, αλλά και χωρίς επενδύσεις στην οικολογική γεωργία, στις μικρές και στις εύρωστες επιχειρήσεις νέων τεχνολογιών και καινοτομιών; Αλλά και στον οικοτουρισμό της υπαίθρου;
«Η διεθνής διαφάνεια» σύμφωνα με χθεσινές ανακοινώσεις της, μας κατάταξε 71η από 57η πέρυσι, πιο πίσω και από την Μποτσουάνα,
διεφθαρμένη χώρα του κόσμου δίπλα στην Βουλγαρία, και την Ρουμανία.
Σε αυτό τον τομέα της ντροπής ανεβαίνουμε αλματωδώς.
Στην παραγωγή που πρέπει να σηκώσουμε τα μανίκια και να παράγουμε φαιά ουσία να ρισκάρουμε, προτιμά κι ο κόσμος με τα πτυχία και τα μεταπτυχιακά την σιγουριά του δημοσίου υπαλλήλου.
Και ύστερα θα κά..α..αθομαι έλεγε ο αμίμητος ηθοποιός Μίμης Φωτόπουλος σε ένα νούμερο του στις επιθεωρήσεις που πρωταγωνιστούσε. Το επιθεωρησιακό νούμερο του Φωτόπουλου έφερε επιτυχία και γέμισε το ταμείο του θεάτρου. .Εμείς όμως ως χώρα γίναμε νούμερα ακόμη και στις Βρυξέλλες με το «Γκρήκ στατίστικς.»
Πώς θα ζητήσουμε το 2009 50 δισεκακατομμύρια ευρώ από τις αγορές και με τι επιτόκια.;
Που είναι η κοινοτική αλληλεγγύη . Θα αφήσει η ανεπτυγμένη πλούσια Ευρώπη να μας κατασπαράξουν την Ελλάδα μας οι αδηφάγες τράπεζες.; Μας αφήνουν στο στόμα του λύκου για να πει ο πρωθυπουργός ότι είπε και ο Χαρίλαος Τρικούπης το 1897; «Δυστυχώς επτωχεύσαμε?»
Αν δεν έχουμε ήδη πτωχεύσει ως χώρα και ως κοινωνία.

Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2009

ΠΟΙΟ ΕΥΝΟΟΥΝ ΤΑ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑΤΑ;

Ένας φίλος, μου έλεγε την Κυριακή το απόγευμα που είδε στον τύπο τις μετρήσεις της κοινής γνώμης,
και οι οποίες ευνοούν τον Αντώνη Σαμαρά,. Ότι όλα τα συγκροτήματα τύπου στηρίζουν τον Σαμαρά γι`αυτό βγάζουν στο αέρα και στις εφημερίδες θετικές γι`αυτόν δημοσκοπήσεις. Του απάντησα ότι πιστεύει σε θεωρίες συνομωσίας , γιατί θετικές μετρήσεις βγάζουν όλες οι εφημερίδες συμπολιτευόμενες και αντιπολιτευόμενες. Διάβολε δεν μπορεί να συνομώτησαν όλοι για να γίνει αρχηγός της ΝΔ ο Σαμαράςq
ΕΙΝΑΙ ΑΚΡΑΊΟ ΣΕΝΆΡΙΟ ΦΊΛΕ. Έτσι δεν είναι κα ΝΤΟΡΑ

Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2009

ΔΕΝ ΗΞΕΡΕΣ ΔΕΝ ΡΩΤΑΓΕΣ; Η ΔΙΑΚΟΜΜΑΤΙΚΑ ΜΑΣ ΔΟΥΛΕΎΟΥΝ;
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Σύσσωμος σχεδόν ο τύπος της συμπολιτεύσεως αλλά και της αντιπολιτεύσεως γράφει για την δεινή κατάσταση της Ελληνικής οικονομίας. Ότι βρίσκεται μισό βήμα πριν από την πτώχευση η Χώρα, κι ότι μας προειδοποιεί η Ευρωπαϊκή επιτροπή συνεχώς να μειώσουμε τα ελλείμματα και τις δημόσιες δαπάνες.
Γράφουν επίσης οι εφημερίδες ότι η κυβέρνηση δεν περίμενε τόσο χάλια τα πράγματα και βρέθηκε προ εκπλήξεως όταν διαπίστωσε την πραγματική κατάσταση της οικονομίας.
Εδώ κάποιοι μας δουλεύουν . Ή η κυβέρνηση μας δουλεύει, ότι δεν ήξερε, και σίγουρα μας δουλεύει, γιατί ήταν υποχρεωμένη να γνωρίζει αλλιώς ήταν ακατάλληλη ως αξιωματική αντιπολίτευση η οποία είναι έτοιμη να αναλάβει ανά πάσα στιγμή το τιμόνι της διακυβέρνησης της χώρας Η μας παραπλανούν ορισμένοι δημοσιογράφοι, και συγκροτήματα του τύπου, σε συμπαιγνία με την κυβέρνηση, για να μπορεί ευκολότερα να αναιρέσει η κυβέρνηση την υπόσχεση της, για μια πολιτική ήπιας προσαρμογής και ένα διαφορετικό αναπτυξιακό μοντέλο, από την πολιτική των κυβερνήσεων Καραμανλή.
Προεκλογικά ο πρώην πρωθυπουργός κος Καραμανλής είχε δηλώσει ότι αν του δώσει εξουσιοδότηση ο Ελληνικός λαός για τρίτη φορά , θα παγώσει τους μισθούς και θα επιβάλλει νέα σκληρά φορολογικά μέτρα. Βέβαια δεν μπορούσε να ομολογήσει ότι ο ίδιος προσωπικά, γιατί το σύστημα είναι πρωθυπουργοκεντρικό, αλλά και οι κυβερνήσεις του, ήταν από τις περισσότερο αποτυχημένες και διεφθαρμένες μεταπολιτευτικά κυβερνήσεις οι οποίες πέρασαν από τον τόπο μας.
Σίγουρα η κρίση έπαιξε κάποιο ρόλο αλλά δευτερεύοντα, γιατί η χώρα μας δεν έχει ούτε αυτοκινητοβιομηχανίες , ούτε τράπεζες μεγάλες οι οποίες να έκλεισαν.
Για την κρίση φταίει η κακή διαχείριση των κυβερνήσεων Καραμανλή και πολλοί ανάξιοι συνεργάτες του υπουργοί, και συνεργάτες του στενού του πρωθυπουργικού του γραφείου. Όταν είδε ότι δεν πάει άλλο «την έκανε» για να χρησιμοποιήσω μια λέξη της λαϊκής αργκό. Προκήρυξε πρόωρες εκλογές ξέροντας ότι θα τις χάσει για να φορτωθεί άλλος τις ευθύνες της διακυβέρνησης. Την κυβέρνηση Παπανδρέου –ΠΑΣΟΚ, την εξέλεξε ο λαός επειδή του έδωσε ελπίδες για ένα καλύτερο αύριο.
Και ότι θα προβεί σε αναδιανομή εισοδήματος και σε μια ισχυροποίηση του κράτους πρόνοιας. , των τομέων της υγείας της παιδείας της κοινωνικής ασφάλισης αλλά και μέριμνας για την διογκούμενη ανεργία.
Κατηγορούσε προεκλογικά το ΠΑΣΟΚ την Ν.Δ. ότι μείωσε την φορολογία των Α.Ε. κατά 10%. Μετεκλογικά ζήτησε μια έκτακτη εισφορά από τις μεγάλες επιχειρήσεις αλλά δεν είδαμε να παίρνει κανένα μόνιμο μέτρο ανατροπής του προηγούμενου φορολογικού καθεστώτος. Τι έγινε ο πλούτος τον οποίο συσσώρευσαν οι έχοντες και κατέχοντες όλα αυτά τα χρόνια και πως θα φορολογηθεί;
Ο νεοφιλελεύθερος Ανδρέας Ανδριανόπουλος γράφει τακτικά σε
άρθρα του ότι για να φορολογηθεί ο πλούτος και να γίνει αναδιανομή πρέπει να παραχθεί.. Πράγματι ποιος μπορεί να διαφωνήσει ; Δυστυχώς η παραγωγική ικανότητα της χώρας είναι πολύ χαμηλή . Εισάγουμε ακόμη και αγροτικά, και κτηνοτροφικά προϊόντα.. Δεν θα έπρεπε το κράτος να μπει μπροστά για την ανάπτυξη νέων τομέων της οικονομίας; Μπορεί το πρόβλημα να μην είναι σημερινό να είναι διαχρονικό, αλλά έχει επιδεινωθεί με την οικονομική κρίση. Δεν μπορεί να καταναλώνουμε χωρίς να παράγουμε; Μικρές χώρες όπως η Νότιος Κορέα έχει ισχυρή αυτοκινητοβιομηχανία, η Φιλανδία έχει την «Νόκια». Εμείς τι έχουμε για να υπερηφανευτούμε.; Τα εισαγόμενα αγροτικά προϊόντα που εισάγουν τα μεγάλα ξενοδοχεία μας στις παραλίες των νησιών μας; Ή έστω τις μικρές βιοτεχνικές επιχειρήσεις που κλείνουν σωρηδόν, όσες δεν έκλεισαν από την πλημμύρα των φθηνών Ασιατικών προϊόντων;
ΠΑΣΟΚ Μ`ΑΚΟΥΣ; «Η ΘΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ Η ΘΑ ΒΟΥΛΙΑΞΟΥΜΕ.»

Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2009

Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΜΑΣ ΠΟΥ ΠΗΓΕ ΣΤΗΝ …ΚΟΡΕΑ ΚΑΙ ΣΤΟ
ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
ΑΝΕΦΕΛΑ
Στην αυλή των θαυμάτων θα σας πάω,
χιλιάδες όνειρα να ανταμώσουμε
Ένα νέο κόσμο να πραγματώσουμε.
Χωρίς καταιγίδες και πόνο
δίχως πολέμους και βία.

Δίχως φθόνο κακίες και μίση
Λουλούδι ανθισμένο θα είναι η ζωή μας
ανέφελη η ύπαρξη μας.
Αιώνια θα είμαστε ερωτευμένοι.
Από τη φύση θα τρυγούμε καρπούς
κάθε μέρα ανανεωμένοι
στο σύντομο της ζωής το χρόνο,
Χαρά και αγάπη θα γευόμαστε μόνο.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ ΑΠΌ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ
ΜΕ ΠΟΙΗΜΑΤΑ- ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ «ΤΟ ΝΗΣΙ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ»

Όπως ανακοίνωσε ο υπουργός Εθνικής άμυνας Ευάγγελος Βενιζέλος, η μονάδα υγειονομικής υποστήριξης και ο λόχος φύλαξης, αποτελούμενοι από 123 άτομα δεν θα μετακινηθεί , από την πρωτεύουσα του Αφγανιστάν Καμπούλ για λόγους ασφαλείας. Η χώρα μας θα ενισχύσει την συμμαχία του ΝΑΤΟ με μερικά εκατομμύρια ευρώ και στρατιωτικούς γιατρούς σε στρατιωτικά νοσοκομεία. Διαβάζοντας την ανακοίνωση του ΥΠΕΘΑ θυμήθηκα τα νεανικά μου χρόνια τότε που ήμουνα φανταράκι μεσούσης της δικτατορίας των Συνταγματαρχών. Ένα από τα τραγούδια που μας μάθαιναν και τραγουδούσαμε είχε τους στίχους¨ «Κι ο στρατός μας που πήγε στην Κορέα πολεμούσε για τα ιδανικά..» Αναρωτιόμαστε μερικοί από μέσα μας και ψιθυρίζαμε σιγανά.¨ «Ποια ιδανικά;
Θυμήθηκα επίσης τα συνθήματα του πρώιμου ΠΑΣΟΚ με τα οποία γαλούχησε τον λαό την εποχή εκείνη¨ «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο.» ΕΞΩ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ» Και μου`ρθε στο νου το τραγουδάκι¨ «Βρε πως αλλάζουν οι καιροί εδώ εγώ, κι εσύ εκεί.»
Ξέρουμε τι ζητούν οι Αμερικανοί ιμπεριαλιστές στο Αφγανιστάν . Να ελέγξουν γεωπολιτικά την περιοχή η οποία περιέχει άφθονες πρώτες ύλες . Πετρέλαιο ουράνιο φυσικό αέριο. Ασφαλώς και να εγκαταστήσουν φεύγοντας στρατεύματα και βάσεις στο μαλακό υπογάστριο της Ρωσίας .
Φυσικά και τηρούν τα προσχήματα γιατί πάντα εφευρίσκονται δικαιολογίες για να δικαιολογήσουν τις δολοφονίες, τις κατακτήσεις, και τις καταληστεύσεις των λαών.
Το πρόσχημα ήταν η πτώση των δίδυμων Πύργων από τους φανατικούς ισλαμιστές ταλιμπάν, τους οποίους οι ίδιοι χρηματοδότησαν και εξέθρεψαν. Το τρόπαιο είναι η κατάκτηση και η αρπαγή.
Πως δημιουργείται ο φανατισμός αν όχι από τις στρατιές των εξαθλιωμένων νέων οι οποίοι σπουδάζουν στα θρησκευτικά σχολεία ¨»Μαντράσας», κι ύστερα γίνονται ανθρώπινες βόμβες εναντίον του «πολιτισμένου κόσμου», ο οποίος τους καταπιέζει. τους κλέβει τις πρώτες ύλες , όπως επίσης έχει εγκαταστήσει εκεί πολυεθνικές, όπου εργάζονται με μισθούς πείνας και εξαθλίωσης;
Και να θυσιαστούν ως κινητές βόμβες, τι έχουν να χάσουν οι νέοι αυτοί, εκτός από την αγραμματοσύνη τους, και την εξαθλίωση τους;
Ασφαλώς χρειάζεται στα μέρη αυτά μία άλλη πολιτική χαρίσματος μέρους των χρεών και βοήθειας για οικονομική ανάπτυξη, κι όχι ιμπεριαλιστικές πολιτικές. Ας μην περιμένουμε βέβαια από τις μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις να το πράξουν . Οι λαοί πρέπει να αγωνιστούν και να το διεκδικήσουν Εννοώ και τους λαούς των ανεπτυγμένων χωρών στο πλαίσιο της ανθρωπιστικής αλληλεγγύης και του παλιού αλλά και πολύ σύγχρονου συνθήματος¨ «Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε».
Η Ελλάδα τι ζητάει στις αποστολές του ΝΑΤΟ εκτός των Ελληνικών συνόρων;
Ποια ιδανικά υπερασπίζεται; Μα η άρχουσα πολιτική και οικονομική ελίτ ταυτίζεται με τις μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις Μήπως ρώτησε κανείς τον λαό για αυτές τις αποστολές , όχι μόνο στο Αφγανιστάν αλλά και στα Βαλκάνια και όπου αλλού;
Έγινε έστω μία έρευνα κοινής γνώμης από τα ΜΜΕ των διαπλεκομένων;;

Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2009

ΕΠΙΚΑΙΡΑ ΣΧΟΛΙΑ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ .ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ ΝΑ ΑΓΑΠΙΟΜΑΣΤΕ
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιώργος Πεταλωτής δήλωσε στο «Πρες Ρούμ», ότι
μια εξεταστική επιτροπή θα ερευνήσει για να αποκαλύψει τους υπεύθυνους οι οποίοι έδιναν πλαστά στοιχεία στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ώστε η χώρα μας να υπόκειται σήμερα, διεθνή διασυρμό. Αν είναι πολιτικά πρόσωπα είπε θα επιληφθεί η βουλή , αν όμως είναι διοικητικό προσωπικό θα επιληφθεί ο εισαγγελέας, και θα διωχθούν ποινικά. Επειδή πρέπει να είμαστε αντικειμενικοί πρέπει να πούμε, ότι μαγειρευμένα στοιχεία έδινε και η κυβέρνηση Σημίτη για να συγκλίνουμε με τους Δυτικοευρωπαίους και να εισέλθουμε στην Ο.Ν.Ε.
Έχω την εντύπωση ότι οι δηλώσεις αυτές είναι λεονταρισμοί χωρίς ουσία.
Είναι γεγονός ότι υπήρξε άθλια η διακυβέρνηση της χώρας από την Ν.Δ.
Με τους κολλητούς, τα οικονομικά σκάνδαλα, τα ρουσφέτια, την φαύλη διαχείριση της εξουσίας.
Γι`αυτήν δυστυχώς την φαυλότητα δεν κάνεις δίκες γιατί θα κατηγορηθείς για ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής .
Αν γίνουν δίκες μόλις χάσεις την εξουσία θα σε εκδικηθούν και οι αντίπαλοι και θα στην έχουν στημένοι όταν έρθουν στην εξουσία. Με τον τρόπο αυτό, θα οδηγηθεί η χώρα σε ένα ατελείωτο διχασμό ο οποίος, θα κάνει ζημία στον ήρεμο κλίμα , το οποίο χρειάζεται για να μπορέσει να λειτουργήσει απρόσκοπτα η οικονομία.
Οι κυβερνήσεις ψηφίζονται από τον Ελληνικό λαό στις κοινοβουλευτικές δημοκρατίες.
Αν η διαχείριση είναι φαύλη τις τιμωρεί καταψηφίζοντας τις.
Ας αναλογισθεί κι ο λαός τις ευθύνες του όταν πηγαίνει στην κάλπη, να μην ψηφίζει στα τυφλά, αυτούς που του τάζουν ρουσφέτια χάρες και διορισμούς από το παράθυρο.
Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι έλεγαν ότ騻 Της πόλεως το ήθος έχουν οι άρχοντες».
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ;
Θυμούμαι ότι προεκλογικά έκανε κριτική το ΠΑΣΟΚ για το υψηλό δημόσιο χρέος της χώρας. Θυμούμαι επίσης ότι ο ίδιος ο Καραμανλής απάντησε ότι τα 50 δισεκατομμύρια απ`αυτά, είναι τοκοχρεολύσια από τις προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Θα μάθει επί τέλους ο λαός καμιά αλήθεια από τα κόμματα εξουσίας;
ΠΟΣΟ ΚΟΣΤΙΣΑΝ ΟΙ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ;
Χρόνια πριν τους ολυμπιακούς αγώνες του 2004 κάποιοι έντιμοι δημοσιογράφοι και άλλοι πνευματικοί άνθρωποι, αρθρογραφούσαν στις εφημερίδες λέγοντας για το δυσβάστακτο κόστος των ολυμπιακών αγώνων για μια μικρή χώρα όπως η Ελλάδα.
Έγραφαν επίσης ότι ο Καναδάς και συγκεκριμένα το Μόντρεαλ στο οποίο είχαν γίνει οι αγώνες ήταν καταχρεωμένο για ατελείωτα χρόνια.
Αυτά δεν τα επισημαίνουν , ούτε οι τηλεοράσεις των εργολάβων και λοιπόν διαπλεκομένων ούτε οι εφημερίδες τους .Σιωπή νεκροταφείου. Μάλλον η σιωπή γι`αυτούς έχει γίνει χρυσός.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΙ ΔΙΟΓΕΝΗΣ
Τράβηξε λοιπόν ο Αλέξανδρος με τους αυλικούς του, προς τον κυνικό φιλόσοφο Διογένη, ο οποίος έτυχε να είναι ξαπλωμένος στον ήλιο. Ο Διογένη ανακάθησε βλέποντας τόσους ανθρώπου να έρχονται προς το μέρος του, και στράφηκε προς τον Αλέξανδρο. Όταν ο Βασιλιάς τον ασπάστηκε και τον ρώτησε αν μπορούσε να κάνει κάτι γι`αυτόν. «Λίγο αποκρίθηκε ο Διογένης να μετακινηθείς μπροστά από τον ήλιο.»Οι αυλικοί του Αλέξανδρου μόλις τον άκουσαν γέλασαν.
Ο αυτάρκης χαρακτήρας του φιλόσοφου Διογένη έκανε έκαμε εντύπωση στον Αλέξανδρο ώστε είπε στο περιβάλλον του «Αν δεν ήμουν Αλέξανδρος θα ήθελα να ήμουν Διογένης».
[Κ. ΠΑΠΑΡΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ –ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟ

Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2009

ΔΙΕΥΡΥΝΣΗ ΤΗΣ Ν.Δ. ΠΡΟΣ ΤΟ ΛΑΟ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ;
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ . ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΠΑΡΕΙ ΤΟ ΤΡΟΠΑΙΟ ΣΤΗ ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΔΙΑΔΟΧΉΣ;
Σύμφωνα με το καταστατικό της Ν.Δ.ο πρόεδρος της εκλέγεται με ψηφοφορία από τους συνέδρους ...
Επανειλημμένα άκουσα τον Καραμανλή εγωϊστικά να ονομάζει τον εαυτόν του αρχηγό..
Ίσως αν δεν ντρεπόταν ο εκάστοτε φύρερ να αποκαλούσε τον εαυτό του «ελέω Θεού αρχηγό, για να μοιάζει με το αλήστου μνήμης «ελέω Θεού μονάρχης- Βασιλιάς,».
Ο αρχηγός όπως προείπαμε εκλέγεται από το συνέδριο. Η κα Ντόρα Μητσοτάκη –Μπακογιάννη –Κούβελου κατηγορηματικά ζητούσε την τήρηση του καταστατικού και την εκλογή προέδρου από το συνέδριο. Τι συνέβη όμως εντωμεταξύ και άλλαξε η τροπή των πραγμάτων; Ο κος Δημήτρης Αβραμόπουλος γνωρίζοντας ότι η κα Ντόρα με τους μηχανισμού της ,ελέγχει την πλειοψηφία των συνέδρων και θα έβγαινε αουτσάιντερ και καταϊδρωμένος από τον πρώτο γύρο τον έπιασε ο πόνος για τον εκσυγχρονισμό του κόμματος του, μπρρ και την εκλογή από τα μέλη και τους φίλους για να μιμηθεί τον Γιώργο Παπανδρέου καμώνοντας πως είναι περισσότερο φιλολαϊκός από την αντίπαλο του. Ίσως ο Σαμαράς θα τραγουδάει από τώρα και στο εξής¨ « όπου Γιώργος και μάλαμα» και η Ντόρα το τραγούδι¨ «ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΟΥ μου το` κλεισες το σπίτι μου». Αυτή η εξέλιξη συνέφερε τον Αντώνη Σαμαρά που δεν έχει μεγάλη πρόσβαση στους μηχανισμούς του κόμματος . Για να μην φανεί όμως ότι πάει κόντρα στην Ντόρα και ότι είναι ανθενωτικός λόγω του παρελθόντος του, απάντησε μέσω κύκλων του ότι¨ «συμφωνεί με αυτή την εξέλιξη αν δεχτούν όλοι οι υποψήφιοι.» Βλέπετε που φθάσαμε αυτή η μάχη να μου θυμίζει τους ενωτικούς και τους ανθενωτικούς του Βυζαντίου.
Έγιναν διαβουλεύσεις υπήρξαν κόντρες και αντιθέσεις και στο τέλος συμφώνησαν να ψηφίσουν και τα μέλη που θα εγγραφούν ως την τελευταία στιγμή. [συμβιβαστική λύση] Αυτή η εξέλιξη ευνοούσε όλους του άλλους υποψηφίους εκτός την κ Ντόρα. Να σας ειπώ την γνώμη μου, κανείς υποψήφιος δεν κόπτεται για τον λαό . Για το προσωπικό πολιτικό τους συμφέρον κόπτονται όλοι, και χρησιμοποιούν τον λαό ως «χρήσιμο ηλίθιο», ως ψηφοφόρο, κι όχι σαν συμμέτοχο και συνδιαμορφωτή κυβερνητικών προγραμμάτων.
Ευρεία νομιμοποίηση θέλουν για να έχουν αργότερα ισχυρή θέση στο κόμμα και να μην αμφισβητείται η μονοκρατορία τους .
Η «Ελευθεροτυπία» γράφει ότι¨ «πάγωσε η πλευρά τη Ντόρας με την συμμαχία Σαμαρά- Αβραμόπουλου κι ότι οι λοχαγοί των δύο πλευρών έβγαλαν τα μαχαίρια από τις θήκες.»
Ενώ ο Σαμαράς μίλησε για «αμφίπλευρη διεύρυνση εντός του κόμματος της ΝΔ.»
Επειδή όμως με αυτά που γράφω μπορεί να γίνομαι κακός για ορισμένους που δεν συμφωνούν μαζί μου, θα σας παραθέσω και δύο παραγράφους σχετικά με την λαϊκή νομιμοποίηση που ζητούν οι υποψήφιοι ενός διακεκριμένου καθηγητή της διοικητικής επιστήμης στο Π.Α. και αν, ενθυμούμαι καλά συμβούλου του Καραμανλή σε θέματα δημόσιας διοίκησης. Από άρθρο του στην «Καθημερινή της Κυριακής» στις 8-11-2009
«Στην πράξη, η σχετική τουλάχιστον κάμψη των ιδεολογικών περιχαρακώσεων, ο πλουραλισμός των
αντιλήψεων και η άνθηση των κινημάτων της κοινωνίας των πολιτών ,αλλά και λοιπές μεταβολές που συνοδεύουν την ανοιχτή κοινωνία[μεταϋλιστικές αξίες, σιωπηλές πλειοψηφίες κλπ.] έχουν συντείνει στη μείωση της ακτινοβολίας των κομμάτων και την απροθυμία των πολιτών να συμμετάσχουν σε αυτά ως μέλη. Συνήθως προτιμούν να λειτουργούν ως σταθεροί ή και μετακινούμενοι ψηφοφόροι. Όσοι εξάλλου διαθέτουν την εμπειρία του μέλους, δεν έχουν και πολλά να πουν ουσιαστικά για την συμμετοχή τους στην διαμόρφωση των θέσεων και της πολιτικής του κόμματος «τους».
«Δεδομένου ωστόσο ,του πρωθυπουργοκεντρισμού στην οργάνωση του κυβερνητικού σκέλους της εκτελεστικής εξουσίας, όσο και του αρχηγικού χαρακτήρα στη διοίκηση των κομμάτων [εξουσίας]
είναι εμφανής πλέον η ημι-προεδρική ή λανθάνουσα προεδρική μορφή την εν γένει λειτουργία του πολιτικού συστήματος.»

Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2009

ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΟ ΤΟΠΙΟ ΣΤΗΝ Ν.Δ. ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΣΤΗΡΙΞΗ ΑΒΡΑΜΌΠΟΥΛΟΥ ΣΤΟΝ ΑΝΤΩΝΗ ΣΑΜΑΡΑ.
Ο υποψήφιος για την προεδρία της Ν.Δ. κος Δημήτρης Αβραμόπουλος, ανακοίνωσε ότι παύει να είναι ουδέτερος, κι ότι τάσσεται με το μέρος του Αντώνη Σαμαρά διότι ταυτίζονται οι θέσεις τους. Πρώτα θα κάνω μια παρατήρηση.
Στα μεγάλα πολυσυλλεκτικά κόμματα αλλά και στα μικρά ακόμη, δεν έχουν όλοι τις ίδιες θέσεις κι απόψεις, ούτε ακριβώς την ίδια ιδεολογία και τα ίδια συμφέροντα. Μέσα από ζυμώσεις και συνθέσεις βγαίνει μια κοινή συνισταμένη βάση ενός προγράμματος το οποίο προτείνουν στον λαό.
Άρα μικρή αξία έχουν αυτά που ακούμε από τους υποψήφιους «Δεξιός» «κεντροδεξιός» «λαϊκή δεξιά» «κοινωνικός φιλελευθερισμός».
Βεβαίως είναι ένας χαρακτηρισμός για να αναγνωρίζει ο κόσμος πια τάση αντιπροσωπεύει έκαστος των υποψηφίων.
Προχωρούμε τώρα στο θέμα. Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος έχει χαρακτηριστεί κεντροφιλελεύθερος από τους πολιτικούς αναλυτές. Κι όμως θα στηρίξει όχι την κυρία Ντόρα Μητσοτάκη-Μπακογιάννη-Κούβελου, η οποία ανήκει στην ίδια πολιτική τάση
μαζί του, αλλά τον Αντώνη Σαμαρά, «της λαϊκής δεξιάς». Πιθανόν μετά από την δήλωση του αυτή να τον πάρει στο τηλέφωνο ο αιωνόβιος ψηλός της πολιτικής, ο αειθαλής Κων\νος Μητσοτάκης οποίος ζει παρανόμως, όπως είχε πει χαριτολογώντας στους δημοσιογράφους, ο πνευματώδης πρώην υπουργός Θανασάκης Κανελλόπουλος αείμνηστος κι αυτός σήμερα, για τον Ξενοφώντα Ζολώτα, όταν ορκίστηκε πρωθυπουργός της Κυβέρνησης συνεργασίας σε μεγάλη ηλικία, το 1990. Κι εσύ τέκνο Βρούτε ;» «Εγώ βρω Δημήτρη που σε είχα τοποθετήσει εκπρόσωπο τύπου στο υπουργείο εξωτερικών επί των ημερών μου και σου έδωσα την ευκαιρία να δώσεις υποψηφιότητα για να εκλεγείς βουλευτής και να αναδειχτείς και δήμαρχος Αθηναίων αργότερα, αλλά και σημαίνον πολιτικός παράγων ; Γιατί βρέ παλιόπαιδο Δημήτρη, μου έδωσες αυτή τη πίκρα στα γεράματα μου; Εγώ σαν παιδί μου σε είχα. Τώρα μας πουλάς εμένα και την κόρη μου για τον προδότη τον Σαμαρά, ο οποίος έριξε την Κυβέρνηση μου το 1993; Τι σου έταξε βρε ο Σαμαράς να σου δώσουμε εμείς περισσότερα;; Λεφτά βρε θέλεις, τι θέλεις , αν θέλεις υπουργεία να σου δώσουμε δύο και τρία να πάρεις για να χορτάσεις εξουσία, αν θέλεις σου δίνουμε και την αντιπροεδρία του κόμματος της Ν.Δ. σήμερα, και της κυβέρνησης αύριο, όταν θα έλθουμε στην εξουσία. [δηλαδή ποτέ]»
Επειδή όπως δείχνουν οι μετρήσεις της κοινής γνώμης που ψηφίζει Ν.Δ. ο αγώνας θα είναι ντέρμπυ, η στήριξη του Αβραμόπουλου στον Σαμάρα θα κλίσει την πλάστιγγα υπέρ του Σαμαρά και θα τερματίσει τις φιλοδοξίες, ενός από τα πολιτικά τζάκια που δέσποζε της πολιτικής ζωής τα τελευταία 50-60 χρόνια.
Δεν ξέρουμε τι θα πράξει ο Ψωμιάδης ο οποίος εισπράττει ψήφους της λαϊκής δεξιάς συγγενικές προς τον Σαμαρά. Ο διακεκριμένος δημοσιογράφο Σταύρος Λυγερός, είχε γράψει στην «Καθημερινή» ότι αν δεν παραιτηθεί ο Ψωμιάδης πριμοδοτείται η Ντόρα . Τώρα όμως με την επιρροή του Αβραμόπουλου στον λαό της Ν.Δ. το τοπίο αλλάζει άρδην. Στην πολιτική βέβαια ποτέ μην λες ποτέ μέχρι το άνοιγμα της κάλπης.

Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2009

ΤΡΟΧΑΙΑ ΔΥΣΤΥΧΗΜΑΤΑ-ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Μια ομάδα πρωτοβουλίας αποτελούμενη από διακεκριμένους συμπολίτες μας συγκεντρώθηκε στο Εργατικό Κέντρο Χανίων στις εφτά περίπου το βραδυ χθες Δευτέρα. Αντικείμενο της συγκέντρωσης η πρόληψη των τροχαίων ατυχημάτων. και
η οργάνωση του νεοσύστατου συλλόγου με όσο δυνατόν περισσότερα μέλη με σκοπό την αφύπνιση του κόσμου για την μείωση των τροχαίων στο Νομό μας. Επίσης τα διαβήματα προς τους αρμόδιους να δημιουργήσουν στοιχειωδώς επαρκές οδικό δίχτυο επειδή έχουμε από τους χειρότερους δρόμους στην Ελλάδα όπως ελέχθη από παριστάμενο. Στην συγκέντρωση παραβρέθηκαν εκπρόσωποι αρχών και φορέων, άνθρωποι με συγγενείς απωλεσθέντας από την σύγχρονη μάστιγα των τροχαίων και άλλοι ενδιαφερόμενοι.
Τα τροχαία δυστυχήματα, και ατυχήματα είναι ένας μεγάλος πονοκέφαλος μια πληγή θα έλεγα για την Ελλάδα διότι κάθε χρόνο χάνεται ο πληθυσμός μιας κωμόπολης. Εκτός από τους νεκρούς πολύ περισσότεροι είναι οι ανάπηροι , αυτοί που μένουν για πάντα καθηλωμένοι σε αναπηρικό καροτσάκι, κι αυτοί που χρήζουν θεραπείας στα κέντρα αποκατάστασης. Ο θρήνος από τους οικείους είναι δυσβάστακτος διότι γίνονται θυσία στον Μολώχ της ασφάλτου συνήθως νέοι, ευρισκόμενοι στο άνθος της ηλικίας τους και της παραγωγικής τους ζωής.
Πρέπει εμείς οι πολίτες –φορολογούμενοι να σκεφτούμε και το κόστος για τα ασφαλιστικά ταμεία το οποίο είναι δυσβάστακτο, ειδικά αυτή την περίοδο που είναι καταχρεωμένα και ελλειμματικά. Βεβαίως δεν διορθώνεται το πρόβλημα μόνο με το καλύτερο οδόστρωμα όπως είπε κι ο φίλος μου, ο αειθαλής βουλευτής Μανώλης Σκουλάκης, το οποίο βεβαίως είναι απαραίτητο. Άλλωστε όλοι πληρώνουν τέλη κυκλοφορίας προς τούτο. Εκείνο που χρειάζεται είναι η οδηγική παιδεία η εφαρμογή του κ.ο.κ. η αυστηρή αστυνόμευση, και ίσως οι κατάλληλες συνθήκες για εθελοντική εργασία των νέων αντί μεγάλου έως εξοντωτικού προστίμου, σε εποχή οικονομικής δυσπραγίας. Είμαστε λαός απείθαρχος δεν είμαστε λαός με αυστηρή πειθαρχεία όπως οι Γερμανοί, επί πλέον οδηγούμε αυτοκίνητο για ψύλλου πήδημα και έχουν φρακάρει τα κέντρα των πόλεων.
Θέλουμε να κάνουμε νεοπλουτίστικη εφετζίδικη επίδειξη, και έχουμε απαξιώσει πλήρως τα μέσα μαζικής μεταφοράς, και το ποδήλατο που χρησιμοποιούν κατά κόρο οι πολιτισμένοι Δυτικοευρωπαϊκοί λαοί.
Σε αυτή τη ζωή όλα έχουν ένα κόστος, και θα εξακολουθήσουμε να το υφιστάμεθα μέχρι να αλλάξουμε συμπεριφορές. Δεν θέλω να απογοητεύσω κανένα μα το βλέπω πολύ δύσκολο.
20 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΤΕΙΧΟΥΣ ΤΟΥ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ
ΚΙ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΕ ΚΡΙΣΗ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ .Γ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Πέρασαν 20 ολόκληρα χρόνια από τότε πού ένα όνειρο στο οποίο είχαν κάποτε εναποθέσει τις ελπίδες τους, οι κολασμένοι τούτης της γης κατάρρευσε μαζί με το τείχος που χώριζε το Ανατολικό με το Δυτικό Βερολίνο, το οποίο είχε ονομαστεί και «Τείχος της ντροπής.» Και ήταν πράγματι ένα όνειδος για ένα σύστημα το οποίο είχε επικαλεστεί την απελευθέρωση του ανθρώπου από την καταπίεση και την εκμετάλλευση , να χτίζει τείχη περισσότερο καταπιεστικά, και με αστυνομικά μέτρα να εμποδίζει την επικοινωνία του λεγόμενου «σοσιαλιστικού – κομμουνιστικού κόσμου» με τον κόσμο της «ελεύθερης οικονομίας της αγοράς, τον καπιταλιστικό κόσμο». Οι σοσιαλιστικές ιδέες για περισσότερη δημοκρατία για πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα, για κοινωνική δικαιοσύνη και για ένα σύστημα που δεν θα στηρίζεται στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, μπόλιασαν και τον καπιταλιστικό κόσμο και τον έκαναν περισσότερο ανθρώπινο.
Η Δυτική Ευρώπη εκτός επιρροής της Σοβιετικής Ένωσης υιοθέτησε το κράτος πρόνοιας και παροχών, για αυτούς που το είχαν ανάγκη δηλαδή για τους μισθωτούς οι οποίοι δεν είχαν ιδιοκτησία και μέσα παραγωγής, και σε περίπτωση επαναστατικής ανατροπής δεν είχαν να χάσουν τίποτα παρά μόνο «τις αλυσίδες τους», σύμφωνα με την ρήση του Καρλ Μαρξ.
Κατά την δική μου γνώμη ο μονοκομματισμός η έλλειψη πολιτικών ελευθεριών ,
η πλήρη κρατικοποίηση των μέσων παραγωγής , η έλλειψη αγοράς ανταγωνισμού και κινήτρων επέφεραν την στασιμότητα του συστήματος και το οδήγησαν στην χρεοκοπία και την κατάρρευση. Οι ιδανικές κοινωνίες όπου¨ «οι άνθρωποι θα εργάζονται σύμφωνα με τις δυνατότητες τους και θα αμείβονται σύμφωνα με τις ανάγκες τους» που οραματίστηκαν ορισμένοι φωτισμένοι κομμουνιστές αποδείχτηκαν όνειρα θερινής νυκτός και απραγματοποίητοι Δον Κιχωτισμοί.
Δικαιότερη κοινωνία που να είναι υπαρκτή και πραγματοποιήσιμη κι όχι φάντασμα
πραγματοποιείται μόνο μέσα στα πλαίσια μιας διευρυμένης σοσιαλδημοκρατίας όπως το Σκανδιναβικό μοντέλο. Οι επαναστατικές ανατροπές στις σύγχρονες Ευρωπαϊκές κοινωνίες όταν τις αναφέρεις
φαίνονται πια σαν να πουλάς «φύκια για μεταξωτές κορδέλες.»
Μόνο μια ανανεωτική Αριστερά, δημοκρατική με ανθρώπινο πρόσωπο έχει δυνατότητα επιβίωσης, στον σύγχρονο κόσμο, Σε ένα κόσμο τόσο τεχνολογικά και επιστημονικά προχωρημένο , όπου οι άνθρωποι του 19ου και των αρχών του20ου αιώνα αν ξυπνούσαν από τον αιώνιο ύπνο τους θα νόμιζαν ότι βρίσκονται σε άλλο πλανήτη. Ας δούμε όμως τι γράφουν δύο διαπρεπείς καθηγητές πανεπιστημίου για την πτώση των κατ`ευφημισμό κομμουνιστικών καθεστώτων στο «Βήμα της Κυριακής» 8 -11- 2009. Στάθης Καλύβας καθηγητής πολιτικής επιστήμης στο YALE USA.
«Με λίγα λόγια ¨Ο κομμουνισμός ως πολιτική πρακτική απέτυχε παταγωδώς και τελειωτικά.»
Σ.Σ. Αυτή η φρασεολογία μου θυμίζει την φράση του καθηγητή του Χάρβαρντ Φράνσις Φουκουγιάμα για «Το τέλος της ιστορίας» την επικράτηση δηλαδή του φιλελεύθερου μοντέλου που τόσο είχε επικριθεί. Και συνεχίζει ο κος Καλύβας¨ «Η διατύπωση αυτή μπορεί να ακούγεται απόλυτη , αλλά η πραγματικότητα είναι αμείλικτη. Μπορεί κανείς να αναζητήσει ιστορικά αίτια για τον τρόπο με τον οποίο τελικά εφαρμόστηκε και απέτυχε το σύστημα αυτό, αλλά δεν μπορεί να παραβλέψει την ουσία, πως δηλαδή ο συνδυασμός πολιτικού αυταρχισμού, και οικονομικής καχεξίας δεν μπορεί να σταθεί σε εκσυγχρονισμένες κοινωνίες με υψηλά επίπεδα αλφαβητισμού αστικοποίησης και επαγγελματικής διαφοροποίησης, και όπως προανέφερα τα κομμουνιστικά καθεστώτα πέτυχαν σε γενικές γραμμές να εκσυγχρονίσουν τις κοινωνίες τους»
Νίκος Μουζέλης ομότιμος καθηγητής κοινωνιολογίας στη London School of Economics.
«Η κατάρρευση επομένως του κομμουνισμού έχει να κάνει λιγότερο με το δημοκρατικό και περισσότερο με το αναπτυξιακό έλλειμμα. Ενώ στο γεωπολιτικό χώρο με βάση τον στρατό και τον οπλισμό, το σοβιετικό μπλοκ δεν ήταν σε μειονεκτική θέση , στον οικονομικό χώρο, ο οικονομικός ανταγωνισμός με την ήδη αναπτυγμένη Δύση ,και την ραγδαία αναπτυσσόμενη Νοτιοανατολική Ασία ήταν σχεδόν αδύνατος Βέβαια τα αίτια της Σοβιετικής κατάρρευσης είναι πολλά.»

Σάββατο 7 Νοεμβρίου 2009

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Η ΜΕΤΑΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ;
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
«Πως θέλετε να οχυρώσω τις λεγεώνες μου;»
«Σε πονηρά κατάστιχα και σε ντουλάπια;»
«Πως θέλετε να μπω σε τετράγωνα;»
Παραμένω εν πλήρη συγχύσει αθώος.»
ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΤΣΑΡΟΣ
Στην αρχαία Αθηναϊκή δημοκρατία οι φιλόσοφοι προβληματίζοταν και πρότειναν τα καλύτερα κατά την γνώμη τους πολιτεύματα τα οποία θα βοηθούσαν στην ευτυχία των ανθρώπων. Ο Πλάτωνας πίστευε ότι στην αρχή πρέπει να βρίσκονται οι φιλόσοφοι δηλαδή οι επαίοντες οι σοφοί, οι γνώστες των πραγμάτων, γι`αυτό είχε πει απελπισμένος κάποτε ότι¨ «Ποτέ οι Βασιλιάδες δεν θα γίνουν φιλόσοφοι και οι φιλόσοφοι βασιλιάδες.» Ο Αριστοτέλης αντιθέτως είχε την άποψη ότι την εξουσία πρέπει να την κατέχουν οι μεσαίες τάξεις, διότι οι πολύ φτωχοί εξ`αιτίας της ανέχειας τους σκύβουν υπερβολικά το κεφάλι, και οι πολύ πλούσιοι είναι υπερόπτες εξ`αιτίας του πλούτου τους, και δεν υπακούν στους νόμους. Μα υπάρχει άραγε η απόλυτη δικαιοσύνη κάπου, όπου δεν θα υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και όπου όλοι θα ζουν αδελφωμένοι, χωρίς έριδες και συγκρούσεις να πάω να την αναζητήσω; “maxima justitia maxima injuria est” «Η απόλυτη δικαιοσύνη είναι απόλυτη αδικία» έλεγαν οι Λατίνοι» Και δεν είχαν άδικο. Στον μεσαίωνα και πολύ πριν την Γαλλική επανάσταση εμφανίστηκαν πνευματικοί άνθρωποι με σοσιαλιστικές ιδέες οι οποίοι θέλησαν να βελτιώσουν την σκληρή ζωή των μαζών.
όπως ο Τομάζο Καμπανέλα που έγραψε την «Ηλιούπολη» ή «Πολιτεία του Ήλιου.»
Ο Κάρολος Φουριέ ο Σαιν Σιμόν κι ο Προυντόν πολύ μετά την Γαλλική επανάσταση στον 19ο αιώνα όπου έγινε πολύ γνωστός ο χαρακτηρισμός του για την ιδιοκτησία. Διακήρυξε ότι¨ «Η ιδιοκτησία είναι κλοπή.» Οι Μαρξ και Ένγκελς τους πριν από αυτούς σοσιαλιστές τους ονόμασαν «ουτοπιστές σοσιαλιστές», ενώ ο σύγχρονος Γάλλος φιλόσοφος και συγγραφέας των βιβλίων {Είναι ηθικός ο καπιταλισμός;} και το «Πνεύμα του Αθεϊσμού» Αντρέ Κοντ Σπονβίλ {Εκδόσεις Κέδρος] ειρωνεύεται τον Μαρξ και γράφει ότι μπορεί να είπε ο Μαρξ για τους προηγούμενους από αυτόν ότι είναι ουτοπιστές σοσιαλιστές αλλά τελικά αποδείχτηκαν και οι δικές του θεωρίες «ουτοπικός σοσιαλισμός.» Αλλά η αποφασιστική μετάβαση και ρήξη με την λογική του απολυταρχισμού επέρχεται με τις μεγάλες διακηρύξεις των δικαιωμάτων στα τέλη
του 18ου αιώνα. Το 1776 η Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας των Ηνωμένων Πολιτειών συνδέει «ευτυχία και ασφάλεια» και αποδίδει στον λαό το δικαίωμα να αποφασίζει τον τρόπο με τον οποίο θα επιδιώκει και θα πραγματοποιεί αυτούς τους σκοπούς.
Και το άρθρο 2 της Διακήρυξης των δικαιωμάτων του ανθρώπου και του πολίτη , του 1789, {Γαλλική Επανάσταση}διακηρύσσει ότι τα φυσικά και τα απαράγραπτα δικαιώματα του ανθρώπου είναι η ελευθερία , η ιδιοκτησία , η ασφάλεια και η αντίσταση στην καταπίεση.» Με την Γαλλική όμως επανάσταση αναπτύχθηκε και ο καπιταλισμός όπου επέφερε ελευθερία και ανεξαρτησία στις διακηρύξεις αλλά στην πράξη μεγάλη αδικία και βαρβαρότητα ιδίως στην εποχή της πρωταρχικής συσσώρευσης του κεφαλαίου όπου οι συνθήκες για τους εργαζόμενους ήταν χειρότερες και από την δουλοκτησία στην αρχαία Ελλάδα. Όι διακηρύξεις αρχών από τις πράξεις απέχουν έτη φωτός γιατί δεν τις εφαρμόζουν οι εξουσίες.
Την σημερινή κοινοβουλευτική δημοκρατία ο φιλόσοφος Κορνήλιος Καστοριάδης την ονόμασε «Φιλελεύθερη Ολιγαρχία» επειδή την εξουσία την κατέχει με εκλογές βέβαια, αλλά κάνει κουμάντο μια μικρή κομματική ολιγαρχία. Και ο διάσημος Γερμανός κοινωνιολόγος Κόλιν Κράους ονόμασε το πολίτευμα μας «Μεταδημοκρατία»» επίθετο διόλου κολακευτικό για το πολίτευμα στο οποίο διαβιώνουμε.

Παρασκευή 6 Νοεμβρίου 2009

Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΠΕΘΑΝΕ ΖΗΤΩ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ
Ο Περικλής Κοροβέσης πρώην βουλευτής της αριστεράς σε συνέντευξή του στον Γιάννη Μαλούχο «Ε1» είπε ότι η αριστερά έχει πεθάνει διότι την έχουν αντικαταστήσει σύγχρονα κινήματα και δεν έχει προσαρμοσθεί.

Προφανώς εννοούσε ο Περικλής ότι η αριστερά είναι ξεπερασμένη όπως λειτουργεί σήμερα κι όχι ότι έχει πεθάνει οριστικά.
Η αριστερά είναι γέννημα της Γαλλικής επανάστασης και του διαφωτισμού, και υπάρχει για να εκφράσει τους φτωχούς και τους καταπιεσμένους του κόσμου τούτου. Αν τελειοποιηθούν οι ανθρώπινες κοινωνίες {δηλαδή ποτέ } τότε και η αριστερά δεν θα έχει λόγο ύπαρξης. Βεβαίως η αριστερά θα πρέπει να βρίσκεται διαρκώς σε εγρήγορση. Να υπερασπίζετε τα συμφέροντα αυτών που την έχουν ανάγκη, αλλά και να αναλύει με επιτυχία τις αλλαγές που γίνονται με μεγάλη ταχύτητα στον σύχγρονο κόσμο να τις αφομοιώνει, και να προσαρμόζει ανάλογα την δράση της.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Αριστερά μετά την πτώση των καθεστώτων του υπαρκτού σοσιαλισμού, που ένα τμήμα της είχε αγιοποιήσει βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση κι έχει χάσει την προωθητική της δύναμη. Η ιστορία όμως δεν είναι ο ιστορικός χρόνος της σύντομης ζωή μας αλλά η αιώνια ανθρώπινη πολιτική ιστορία. Πάντα κάποιες δυνάμεις θα αντιπροσωπεύουν και τους ταπεινούς του κόσμου τούτου ανεξάρτητα την ονομασία τους και την φορεσιά τους.
ΜΥΔΡΟΙ ΑΛΕΚΟΥ ΑΛΑΒΑΝΟΥ
Όπως μετέδωσαν τα μέσα ενημέρωσης ο πρώην πρόεδρος του Συνασπισμού Αλέκος Αλαβάνος εξαπέλυσε κατηγορίες στον ΣΥΡΙΖΑ για το εκλογικό αποτέλεσμα κατά την παρουσίαση της ποιητικής συλλογής της Νάντιας Βαλαβάνη πρώην βουλευτίνας Ηρακλείου του ΣΥΝ -ΣΥΡΙΖΑ. Είπε επίσης και για "εκφυλιστικά φαινόμενα στον χώρο της αριστεράς για γιαπισμό, νεοπλουτισμό κλπ." Άραγε 30 σχεδόν χρόνια που ήταν ευρωβουλευτής και βουλευτής αλλά και πρόεδρος του ΣΥΝ δεν είχε δει τίποτα κακό και ανάποδο τα είδε τώρα όλα που έχασε την καρέκλα και μάλιστα την παρέδωσε οικειοθελώς
στον Αλέξη Τσίπρα; Δηλαδή τι πρέπει να του πει τώρα ο Αλέξης ; Και εσύ τέκνο Βρούτε;
Ο ΠΡΩΤΟΣ ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ
Ο πρώτος αριστερός εν τη ευρεία εννοία, ήταν ο αρχαίος πολιτικός στρατηγός και κυβερνήτης, ο Αθηναίος Περικλής.
Ήταν αυτός που καθιέρωσε τα επιδόματα στους φτωχούς την σίτιση στο Πρυτανείο και τα "θωρικά" όπου ήταν το ελευθέρας για τα δημόσια θεάματα ,και ο οποίος έδωσε και στους φτωχούς το δικαίωμα να συμμετέχουν στην εκκλησία του Δήμου.
Έκτός από τους συνεχείς και καταστρεπτικούς πολέμους που έκαναν μεταξύ τους οι αρχαίοι Έλληνες μας δίδαξαν και ανθρωπισμό.

Πέμπτη 5 Νοεμβρίου 2009

ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ Η ΠΑΡΑΚΜΗ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΙΚΉΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ .Γ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Για να πληροφορηθούμε για την παρακμή της αρχαίας Αθηναϊκής δημοκρατίας,
συμβουλευτήκαμε δύο σπουδαία πνεύματα. Τον φιλόσοφο Φρίντριχ Ένγκελς και το κεφάλαιο¨
«Η γέννηση του Αθηναϊκού κράτους» από το βιβλίο του «Η καταγωγή της οικογένειας, της ατομικής ιδιοκτησίας και του κράτους.» [εκδόσεις θεμέλιο]και τον μεγάλο Έλληνα
ιστορικό Κ. Παπαρρηγόπουλο ο οποίος συνέγραψε την «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους.» {εκδόσεις Λυμπέρη}
Έχει ενδιαφέρον γιατί ενώ δεν λένε τα ίδια πράγματα για τα αίτια της παρακμής σε αρκετά όμως συμπίπτουν.
Δεν γράφουμε για οποιοδήποτε πόλη –κράτος της αρχαιότητας αλλά για την Αθηναϊκή δημοκρατία την πρώτη άμεση δημοκρατία ,στον τότε γνωστό κόσμο. Με τον υψηλό πνευματικό πολιτισμό η οποία, έβαλε τις βάσεις της φιλοσοφίας των επιστημών και των καλών τεχνών, και φώτισε την πολιτισμένη ανθρωπότητα.
ΦΡΙΝΤΡΙΧ ΕΝΓΚΕΛΣ σελίδα 241 και 242.
«Απέναντι στους πολίτες, τη δημόσια εξουσία αρχικά την αποτελούσε μόνο η αστυνομία, που είναι τόσο παλιά όσο και το κράτος, γι>αυτό και οι αφελείς Γάλλοι του18ου αιώνα δεν μιλούσαν για πολιτισμένους λαούς μα για λαούς αστυνομευόμενους.{nations policees}
“Οι Αθηναίοι ίδρυσαν λοιπόν μαζί με το κράτος τους και αστυνομία, μια σωστή χωροφυλακή από πεζούς και έφιππους τοξότες κυνηγούς της υπαίθρου{ landjager}
όπως τους λένε στην Νότια Γερμανία και στην Ελβετία.
Η χωροφυλακή όμως αυτή σχηματίστηκε από δούλους. Τόσο εξευτελιστική φαινόταν στον ελεύθερο Αθηναίο αυτή η υπηρεσία του χωροφύλακα. ,που προτιμούσε να τον πιάνει ο οπλισμένος δούλος παρά να ασχολείται ο ίδιος με τέτοιες ατιμωτικές πράξεις. Το κράτος δεν μπορούσε να υπάρχει χωρίς την αστυνομία, μα ήταν πολύ νέο και δεν είχε ακόμη αρκετό ηθικό κύρος για να κάνει σεβαστό ένα επάγγελμα που αναγκαστικά φαινόταν ατιμωτικό στα πρώην μέλη του γένους.
Η ταξική αντίθεση , που πάνω της στηρίζονταν οι κοινωνικοί και πολιτικοί θεσμοί
δεν ήταν πια η αντίθεση ανάμεσα στην αριστοκρατία και τον κοινό λαό, μα η αντίθεση ανάμεσα στους δούλους και στους ελεύθερους, στους κατοίκους με περιορισμένα δικαιώματα, και στους πολίτες. Τον καιρό της ανωτάτης άνθισης
όλοι οι ελεύθεροι πολίτες της Αθήνας μαζί με τις γυναίκες και τα παιδιά τους,
ήταν περίπου 90.000 άτομα, δίπλα σε αυτούς υπήρχαν 365.000 δούλοι και των δύο φύλων και 45.000 κάτοικοι με περιορισμένα δικαιώματα- ξένοι και απελεύθεροι.
Σε κάθε ενήλικο άρρενα πολίτη αναλογούσαν τουλάχιστο 18 δούλοι και πάνω από δύο κάτοικοι με περιορισμένα δικαιώματα. Ο μεγάλος αριθμός των δούλων εξηγείται από το ότι πολλοί από αυτούς, εργάζονται μαζί σε χειροτεχνίες, σε μεγάλους χώρους και κάτω από την επίβλεψη επιστατών. Με την ανάπτυξη όμως του εμπορίου και της βιοτεχνίας έχουμε συσσώρευση και συγκέντρωση των αγαθών σε λίγα χέρια, εξαθλίωση τη μάζας των ελευθέρων πολιτών που τους έμενε μόνο η εκλογή ¨ή να συναγωνιστούν την εργασία των δούλων με τη χειρωνακτική εργασία, που τη θεωρούσαν και υβριστική και βάναυση και που δεν υποσχόταν και πολλά ή να εξαθλιωθούν. Μέσα στις τοτινές συνθήκες ακολούθησαν αναγκαστικά τον δεύτερο δρόμο κι επειδή αποτελούσαν τον όγκο του πληθυσμού κατάστρεψαν έτσι όλο το Αθηναϊκό κράτος. Δεν κατέστρεψε η δημοκρατία την Αθήνα όπως υποστηρίζουν οι Ευρωπαίοι τσανακογλείφτες και αυλόδουλοι δάσκαλοι, μα η δουλεία, που πρόγραφε την εργασία του ελεύθερου πολίτη.»
Ο ιστορικός Κων/νος Παπαρρηγόπουλος γράφει ότι τρις βασικοί παράγοντες συνετέλεσαν στην παρακμή της αρχαίας Αθηναϊκής δημοκρατίας. Οι συνεχείς και εξοντωτικοί πόλεμοι, η ηθική κατάπτωση των Αθηναίων και η δουλοκτησία.

Τετάρτη 4 Νοεμβρίου 2009

ΣΧΟΛΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΑΝΟΥΣΟ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗ
ΠΕΡΙ ΕΛΛΕΊΜΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΔΑΙΜΟΝΙΩΝ

Τελικά ποιο είναι το έλλειμμα του προϋπολογισμού; 8% ή 12%; Να τι λέει
ο Γιάννης Παπαθανασίου ο προηγούμενος υπουργός οικονομίας [εκπομπή PRESS-ΝΕΤ 3-11-2009] Απευθυνόμενος προς τον Τηλέμαχο Χυτήρη.»Το έλλειμμα είναι 8%
εσείς όμως προσθέσατε και τα 6,5 δις χρέη των νοσοκομείων, καθώς και 500 εκατομμύρια για δημόσιες επενδύσεις κι έτσι ανεβάσατε το έλλειμμα σε 12%.»
Και συνέχισε ο κος Παπαθανασίου»Εμείς δεν αρνηθήκαμε τα χρέη των νοσοκομείων αλλά δεν μπορούσαμε να τα δώσουμε σε ένα προϋπολογισμό και σε δύσκολη κατάσταση όπως είναι η σημερινή. Στην δύσκολή αυτή συγκυρία επιβαρύναται επίσης τον προϋπολογισμό και με 500 εκατομμύρια για δημόσιες επενδύσεις.».
Ομολογουμένως είναι μια λογική κι αυτή ότι θα μπορούσαν να πληρωθούν με δόσεις τα χρέη των νοσοκομείων. Όμως έχει μία παρενέργεια. Με το να πληρώνονται τα χρέη στους προμηθευτές των νοσοκομείων σε τρία και τέσσερα χρόνια όλες οι προμηθεύτριες εταιρίες πενταπλασιάζουν τις τιμές. Έτσι οι φορολογούμενοι πληρώνουν για μαύρο χαβιάρι αυτήν την καθυστέρηση. Όσο για τις δημόσιες επενδύσεις καλά κάνει η κυβέρνηση και διαθέτει αυτά τα χρήματα για να υπάρξει απασχόληση και να κινηθεί η αγορά. Με τον εκτραχηλισμό που έχει πάρει η οικονομία η κυβέρνηση πρέπει να είναι πολύ προσεκτική. Ως προς την σύλληψη της φοροδιαφυγής αυτών που διαθέτουν εξωχώριες [ΟΦ ΣΟΡ] εταιρίες και φοροδιαφεύγουν, και με τα πλαστά και εικονικά τιμολόγια όσων μεγάλων εταιριών επιδίδονται σε αυτό το ευγενές σπορ. Αλλά βεβαίως και από οιονδήποτε ελεύθερο επαγγελματία δεν κόβει αποδείξεις και δεν αποδίδει το Φ.Π.Α. ή και δηλώνει πολύ χαμηλά εισοδήματα. Οπωσδήποτε πρέπει να ανασυνταχτούν οι ελεγκτικοί μηχανισμοί η κεντρική υπηρεσία εφοριακού ελέγχου, και οι τοπικές εφορίες. Βεβαίως οι μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν μεγάλες δυσκολίες, από την κρίση και τον υπερεπαγκελματισμό και από την κυριαρχία των μεγάλων αλυσίδων που κατέχουν δεσπόζουσα θέση στην αγορά.. Πολλές φορές η φοροδιαφυγή είναι για αυτούς συμπλήρωμα του εισοδήματος τους. Να γιατί πρέπει να στηριχτούν πάση θυσία γιατί συμβάλλουν στην απασχόληση. Η κοινωνική δικαιοσύνη και η αναδιανομή του εισοδήματος πρέπει να είναι μόνιμος στόχος της κυβέρνησης. Άλλωστε αυτή είναι και η ταυτότητα των σοσιαλιστικών και σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων όσων την διατηρούν ακόμη, και δεν έχουν πλήρως προχωρήσει σε νεοφιλελεύθερες πολιτικές

ΔΥΟ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΟ ΧΑΝΙΩΝ.

Επισήμανση πρώτη. Δεν έχει ανοίξει ακόμη το αθλητικό κέντρο στην παλιά ηλεκτρική και οι κυρίες αδημονούν να συνεχίσουν τις ασκήσεις τους για λόγους υγείας. Μην περιμένετε βέβαια κυρίες μου ότι θα αδυνατίσετε με την γυμναστική .
Κόψτε λίγο τα γλυκά και τα λιπαρά.
Επισήμανση δεύτερη.
Ως επί το πλείστον οι κυρίες οι οποίες παρακολουθούν το «λαϊκό πανεπιστήμιο» του δήμου τα τελευταία χρόνια, γιατί φιλομαθέστατες συνήθως είναι οι κυρίες μιας κάποιας ηλικίας απαλλαγμένες από τις πολλές οικογενειακές «υποχρεώσεις» κι όχι οι κύριοι οι οποίοι προτιμούν την …αφασία του ποδοσφαίρου.
Οι κυρίες που σπουδάζουν λοιπόν διερωτώνται γιατί δεν έχει αρχίσει ακόμη να λειτουργεί το «λαϊκό πανεπιστήμιο» του δήμου. Κι αν καταδεχθούν οι υπεύθυνοι να δώσουν ανακοίνωση στον τύπο για ενημέρωση.

Τρίτη 3 Νοεμβρίου 2009

ΑΛΛΑ ΛΕΓΕΙ Η ΓΛΩΣΣΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΑ Η ΨΥΧΉ ΜΟΥ.
ΣΧΟΛΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΑΝΟΥΣΟ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗ

Οι νυν και πρώην βουλευτές της Ν.Δ. βγαίνουν στους τηλεοπτικούς διαύλους,
και παριστάνουν τις βαρυπενθούσες χήρες. Παριστάνουν τους ανθρώπους οι
οποίοι συναισθάνονται την αποδοκιμασία της πολιτικής τους από τον Ελληνικό λαό.
Σχεδόν είναι έτοιμοι να κτυπήσουν το στήθος τους με τα χέρια τους με μεγάλη υποκρισία και… πόνο «Πάθαμε συντριβή» λένε κάμνοντας πως είναι σκεφτικοί για το αποτέλεσμα και ταπεινωμένοι. Με την διαφορά ότι το διαισθάνεται κάθε προσεκτικός θεατής- ακροατής ότι δεν το πιστεύουν αυτό που λένε, και ότι έχουν πάρει στα σοβαρά τον ρόλο των «σεμνών και ταπεινών» άλλα κατόπιν εορτής. «να σε σφάξω αγά μου να σε αλείψω μέλι.» Στην πραγματικότητα θα ήθελαν να βρίσουν το κοινό, το μονίμως αχάριστο κοινό που άλλους ανεβάζει κι άλλους κατεβάζει. Πόσο θα ήθελαν να είναι ακόμη στην εξουσία και να απολαμβάνουν λάφυρα κάθε λογής τιμές και δόξες. «Στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα.»΄

ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΜΑΣ ΣΏΣΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ;

Το μεγαλύτερο πρόβλημα το οποίο βασανίζει τα νοικοκυριά και πολύ δε περισσότερο τα φτωχά λαϊκά στρώματα, τα οποία είναι το ένα τρίτο της Ελληνικής κοινωνίας μας είναι η ακρίβεια προϊόντων και υπηρεσιών. Το λαλίστατο ΠΑΣΟΚ δεν ακούσαμε να πει τίποτα την προεκλογική περίοδο. Δεν γνωρίζουν άραγε ότι η ακρίβεια σε είδη πρώτης ανάγκης οφείλεται στα Μονοπώλια, στα Ολιγοπώλια, και στα Καρτέλ; Ασφαλώς και το γνωρίζουν γιατί αυτή είναι η δουλειά των επαγγελματιών πολιτικών. Να γνωρίζουν και να παίρνουν μέτρα. Η ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΤΟΥ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΎ ΕΊΧΕ ΑΠΑΞΙΏΣΕΙ ΚΑΘΕ ΚΡΑΤΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΕΞΑΓΟΡΑΣΤΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ. Το κράτος πια δεν έχει επιχειρήσεις για να μπορεί να φέρει με την παρέμβαση του ισορροπία στην αγορά . Η οικονομία έχει καρτελοποιηθεί γιατί βρίσκεται σε λίγα χέρια τα οποία προβαίνουν σε εναρμόνιση τιμών. Αυτό απαγορεύεται από τον νόμο. Όταν λειτουργεί ο ανταγωνισμός πέφτουν οι τιμές, κι είναι εις όφελος του καταναλωτή. Στην Ελλάδα που όλα είναι χαλαρά έχουν αφήσει τους ολίγους και θησαυρίζουν σε βάρος των πολλών ατιμωρητεί. . Το ΠΑΣΟΚ ΘΑ ΔΩΣΕΙ ΑΠΟ ΕΝΑ ΚΟΥΛΟΥΡΙ στους ΦΤΩΧΟΤΕΡΟΥΣ ΣΑΝ ΕΠΙΔΟΜΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΎΗΣ ΟΣΟΝΟΎΠΩ.
Καλό γιατί λένε ότι¨ «Μάζευε ότι βρείς κι ας είναι και ρόγες» και διότι από¨ «Ολότελα καλή είναι και η Παναγιώτενα.». Θα κριθεί όμως το ΠΑΣΟΚ και στο ζήτημα της προστασίας του εισοδήματος των εργαζομένων και των συνταξιούχων. από την ακρίβεια.
Αυτό είναι ουσιαστικότερο κι από το επίδομα αλληλεγγύης.
Μα είναι δυνατόν το πετρέλαιο θέρμανσης να είναι φέτος ακριβότερο από πέριση; Θυμάται κανείς ότι πέριση είχε 150 δολάρια το βαρέλι και φέτος έχει 70. Που θα πάει αυτή η μαύρη αγορά;

Δευτέρα 2 Νοεμβρίου 2009

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΡΙΒΕΙ ΟΤΑΝ ΒΛΕΠΕΙ ΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟς Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος εμφανίστηκε στην πολιτική ζωή και στα δημόσια πράγματα την περίοδο 90-93 στην εποχή της πρωθυπουργίας του Κ. Μητσοτάκη. Έκανε για πρώτη φορά πρεμιέρα ως εκπρόσωπος του υπουργείου εξωτερικών. Κατά την διάρκεια των εκλογών πήρε το καλώς έχειν από τον πρόεδρο της Ν.Δ. Κ. Μητσοτάκη και έθεσε για πρώτη φορά υποψηφιότητα στην Α/ Αθηνών. Από τότε είναι παρόν στην πολιτική ζωή είτε ως βουλευτής είτε ως Δήμαρχος Αθηναίων, είτε ως αρχηγός του κόμματος Κ.Ε.Π.[Κόμμα Ελευθέρων Πολιτών],είτε ως υπουργός στην κυβέρνηση Καραμανλή.
Ο λόγος του είναι ουδέτερος, στρογγυλεμένος χωρίς γωνίες αιχμές και συγκρούσεις.
Δεν συγκρούεται με κανένα τουλάχιστον φραστικά, ασχέτως ότι η παράταξη του υπηρετεί συγκεκριμένα συμφέροντα. Ως υπουργός τουρισμού είχε υιοθετήσει το διαφημιστικό τρικ¨ «ΖΗΣΕ ΤΟ ΜΥΘΟ ΣΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ»
Ως υπουργός υγείας δεν έκανε τίποτα σημαντικό και πέρασε απαρατήρητος.
Ως εγωιστής άνθρωπος και υπερβολικά νάρκισσος ο ορμώμενος από το Ελληνικό Αρκαδίας πολιτικός ,εμφανιζόταν ως υποψήφιος Δήμαρχος ,κομψότατος στην τηλεόραση φορώντας πανάκριβο ωρολόγιο χειρός γνωστού Ελβετικού οίκου.
Ο αμετροεπής και αθυρόστομος ανθυποψήφιος του τότε, για την Δημαρχία της Αθήνας Θεόδωρος Πάγκαλος, τον είχε αποκαλέσει «Ο ΚΥΡΙΟΣ ΤΙΠΟΤΑ» Προφανώς για να μηδενίσει τον πολιτικό του λόγο.
Δεν είχαν την ίδια γνώμη οι Αθηναίοι και τον εξέλεξαν δύο φορές Δήμαρχο τους.
Σημειωτέον ότι στην περιοχή του δήμου Αθηναίων[της Α Αθηνών] κατοικούν εύπορα στρώματα της Ελληνικής κοινωνίας.
Κατά την διάρκεια των μετρήσεων της κοινής γνώμης ο Δημήτρης Αβραμόπουλος είχε συνεχώς υψηλή δημοφιλία, Με αποτέλεσμα να πιστέψει ίσως και ευλόγως εξαιτίας της δημοφιλίας του, ότι μπορούσε να ιδρύσει κόμμα και να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στα πολιτικά πράγματα της χώρας. Ίσως να πίστευε ότι ήταν δυνατόν ,και να υποσκελίσει την Ν.Δ.για να γίνει αξιωματική αντιπολίτευση.
Γι αυτό διαλαλούσε ότι τα κόμματα είναι φθαρμένα προιόντα, έχουν ξεπεραστεί κ.λ.π.
Τότε ίδρυσε το «Κόμμα Ελευθέρων Πολιτών» κι άρχισαν τα δύσκολα..
Το ρηθέν του παλαιού πολιτικού Ευάγγελου Αβέρωφ ότι¨ «όποιος φεύγει από το μαντρί τον τρώει ο λύκος».
Άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά για το κόμμα του Αβραμόπουλου..
Σε κάθε μέτρηση της κοινής γνώμης κατέβαιναν τα ποσοστά του.
Σιγουρατζής ο Δ. Αβραμόπουλος δεν κατήλθε στις εκλογές για να μην θιγεί το υπερτροφικό του εγώ μένα χαμηλό ποσοστό.
Εκ των πραγμάτων φαίνεται ότι ο πολιτικός Δημήτρης Αβραμόπουλος δεν αρέσκεται να δίνει μάχες . Είναι τόσο εγωιστής και νάρκισσος που δεν του αρέσει να χάνει μία μάχη, να ταμπουρώνεται να οργανώνει στρατηγικές και τακτικές, για να κερδίσει μία άλλη. Δηλαδή αν πήγαινε στον στρατό ως αξιωματικός και έπρεπε να λάβει μέρος σε μάχες, τι θα έκανε; Θα φυγοδικούσε στα δύσκολα; Στον στρατό αυτό λέγεται λιποταξία και τιμωρείται με θάνατο. Στην πολιτική ζωή επιβραβεύεται με υπουργεία.
Τώρα ο Δημήτρης Αβραμόπουλος με ανακοίνωση του επειδή στις δημοσκοπήσεις βλέπει ότι έρχεται τρίτος ως υποψήφιος αρχηγός της Ν.Δ. και καταιδρωμένος παραιτείται πάλι φυγοδικώντας
Αν έθετε υποψηφιότητα για μάνατζερ –διευθύνων σύμβουλος σε μεγάλη εταιρεία ποιά εταιρία θα πόνταρε σε ένα τόσο φοβισμένο άνδρα;

Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2009

«ΨΥΧΗ ΒΑΘΙΑ»
Μια ταινία του Παντελή Βούλγαρη
Γράφει ο Μανούσος Γ. Δασκαλάκης
«Μέρα Μαγιού μου μίσεψες, μέρα Μαγιού σε χάνω,
άνοιξη, γιέ, που αγάπαγες κι ανέβαινες απάνω.

Που πέταξε τ¨αγόρι μου; που πήγε; που μ¨άφήνει;
Χωρίς πουλάκι το κλουβί χωρίς νεράκι η κρήνη;

Δεν έμενες, καρδούλα μου , στο άσπρο, μικρούλι σπίτι,
να σ¨έχω σαν αφέντη μου, να σ¨έχω σαν σπουργίτι»
ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ-ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ


« Ο ποιητής δεν μπορεί να αλλάξει τον κόσμο με τους
στίχους. Προσπάθεια κάνει για ν¨απαλύνει τον πόνο
και να ημερέψει τις ψυχές των ανθρώπων.»
«ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ -ΠΟΙΗΤΙΚΕΣ ΠΙΝΕΛΙΕΣ 1999»

Η ταινία του Παντελή Βούλγαρη «ΨΥΧΗ ΒΑΘΙΑ» όσο και αν διηγείται ανθρώπινες ιστορίες, είναι μια βαθιά πολιτική ταινία. Με την ευαισθησία της, και την φαινομενικά ουδέτερη αλλά βαθειά ανθρωπιστική ματιά της, βάζει τους ανθρώπους τους οποίους γράμματα γνωρίζουν και ιστορία, και δεν είναι ένας φανατισμένος όχλος
να ξανασκεφτούν και να ιδούν ακόμη μια φορά ,με ψύχραιμη ματιά το δράμα του εμφυλίου πολέμου στην Ελλάδα.
Η αρχαία Αθήνα γέννησε τις τραγωδίες, με τους σπουδαίους δραματικούς ποιητές,
Σοφοκλή, Αισχύλο, Ευριπίδη, και η σύγχρονη Ελλάδα μέσα σε ένα θέατρο του παραλόγου βάλθηκε να τις βιώσει στην πράξη. Δύο μεγάλες τραγικές περιπέτειες έπληξαν την χώρα μας στον αιώνα που έφυγε. Η μία ήταν ο Εθνικός διχασμός με την διαμάχη Βενιζέλου- Κωνσταντίνου και την Μικρασιατική καταστροφή το 1922, και η άλλη, ο εμφύλιος πόλεμος το 46-49, όπου εκτός από τους νεκρούς κι από τις δύο πλευρές, είχαμε και 200.000 αυτοεξόριστους στις χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού, αξιόλογα νιάτα τα οποία θα μπορούσαν να συμβάλλουν, στην οικονομική και πνευματική Ελληνική ανάπτυξη. Αυτό σημαίνει ότι στην Ελλάδα που λάμπρυνε την ανθρωπότητα με Παρθενώνες και με ηγέτες του διαμετρήματος του Σόλωνα, του Κλεισθένη του Περικλή , του Μέγα Αλέξανδρου, για να αναφέρουμε μερικούς επιφανείς, δεν κατάφερε στην σύγχρονη εποχή, να αναδείξει συνετούς και μεγάλους ηγέτες πλην ενός Ελευθερίου Βενιζέλου. Αν υπήρχε πολιτική ηγεσία αντάξια των μεγάλων ανδρών του λαμπρού παρελθόντος της, δεν θα άφηνε την χώρα μας να κατασπαραχτεί από τις έριδες του εμφύλιου πολέμου, ο οποίος μόνο καταστροφές και πληγές γέμισε το Ελληνικό σώμα, κι ακόμη αγωνίζεται να τις επουλώσει.
Σύμφωνα με το στόρυ της ταινίας, δύο αγόρια ορφανά από πατέρα αδέλφια, το ένα μόλις δεκατεσσάρων χρόνων και το άλλο δέκα εφτά, από τις συγκυρίες της εποχής βρέθηκαν σε αντίθετα στρατόπεδα.
Το ένα αγόρι στον Εθνικό στρατό και το άλλο στους αντάρτες στα βουνά του Γράμμου και στο Βίτσι και. μαχόταν για την « Λαοκρατία» ο ένας, και για τον»Ελεύθερο κόσμο» ο άλλος., κι ας μην είχαν γνωρίσει ακόμη τον κόσμο και τους οδηγούσαν ως πρόβατα στην σφαγή οι τυφλωμένες με το πάθος της εξουσίας ηγεσίες. Πως άραγε θα μπορούσε να πυροβολήσει αδελφός τον αδελφό αν η προπαγάνδα και των δύο πλευρών δεν τους πότιζε με φανατισμό και μίσος για τον αδελφό; Αν δεν πότιζε με μίσος τους πολεμιστές της ,οι οποίοι ήταν μεταξύ τους και ανήλικα παιδιά17-18-19 χρόνων; Από την μία μεριά «οι μοναρχοφασίστες»
και από την άλλη οι «κομμουνιστοσυμορίτες» έτοιμοι να σφαχτούν ανά πάσα στιγμή
εξ αιτίας ανίκανων ηγεσιών και από τις δύο πλευρές. Κανείς πόλεμος δεν έχει νικητές και ηττημένους γιατί είναι όλοι ηττημένοι, πόσο μάλλον ο εμφύλιος πόλεμος Η ταινία Παντελή Βούλγαρη είναι μια αξιόλογη και ευαίσθητη ταινία, και αξίζει να την ιδούν όλοι οι Έλληνες για να σκεφτούν και να προβληματιστούν, για τα δεινά του εμφυλίου πολέμου που έπληξε την χώρα μας, την καταραμένη εκείνη περίοδο.
Είδα προσερχόμενος στην κινηματογραφική αίθουσα πολλούς νέους να προσέρχονται και να γεμίζουν τον χώρο. Θα μείνουν όμως με την εντύπωση από την ευαίσθητη ταινία του Βούλγαρη, χωρίς να γνωρίζουν την πραγματική ιστορική διάσταση της τραγωδίας. Είναι νωπές ακόμη οι μνήμες για να μπορέσει όσο είναι δυνατόν αποστασιοποιημένα ένας ιστορικός, να προσεγγίσει το ιστορικό πλαίσιο εκείνης της περιόδου . Πονάει ακόμη πολύ και η πληγή είναι βαθιά, για να παραφράσω τον τίτλο της ταινίας του Παντελή Βούλγαρη..
Η ΑΘΗΝΑΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

Γράφει ο σπουδαίος ιστορικός του 19ου Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος
για την αρχαία Αθήνα και τα σφάλματα της Αθηναικής συμμαχίας- ηγεμονίας η οποία καταπίεζε τους φόρου υποτελείς της, και ότι δεν ήταν ένωση ελευθέρων πόλεων -κρατών υπό την ηγεμονία της, αλλά υπηκόων χωρίς να έχουν τα ίδια δικαιώματα με τους Αθηναίους πολίτες. Γιαυτό δεν άντεχαν τον ζυγό των Αθηναίων και έτειναν εύηκοον ους προς τα κελεύσματα της αντίπαλης πόλης –κράτους Σπάρτης να στραφούν εναντίον τους. Για την λειτουργία των λαικών συνελεύσεων [Εκκλησία του δήμου] γράφει ο Κ. Παπαρρηγόπουλος ότι μετά τον θάνατο του Περικλή μεταλλάχτηκε ποιοτικά η σύνθεση τους.
«Όσο ζούσε ο Περικλής χειραγωγούνταν από τον μεγάλο αυτό άνδρα όχι πάντα, τουλάχιστον ως επί το πλείστον. Αλλά μετά τον θάνατο εκείνου χειραγωγούνταν από άνδρες οι οποίοι όχι μόνο δεν είχαν καμία από τις εξαιρετικές αρετές του, αλλά ανήκαν και σε τελείως διαφορετική κοινωνική τάξη. Γιατί αμέσως από τότε επήλθε και άλλη μία μεταβολή σχετικά με τον χαρακτήρα των κυβερνητών της πόλης. Μέχρι τα χρόνια αυτά, τα της εκκλησίας του δήμου διεύθυναν οι στρατηγοί και μάλιστα οι ίδιοι υπέβαλαν και συζητούσαν τις κυριότερες εξωτερικές υποθέσεις και οι ίδιοι έπειτα αναλάμβαναν την εκτέλεση των αποφάσεων της Εκκλησίας σχετικά με της προτάσεις αυτές. Αλλά από τα χρόνια αυτά , αυτή η διεξαγωγή των σπουδαιότερων πραγμάτων της πολιτείας τροποποιήθηκε λίγο, αφενός επειδή η υπερβολική ανάπτυξη των συζητήσεων της Εκκλησίας του δήμου απαίτησε κάποια ειδική ενασχόληση με τα θέματα αυτά κι εξάσκηση την οποία δεν μπορούσαν να έχουν πάντα αυτοί που ,
εξαιτίας των πολεμικών κυρίως προτερημάτων τους, διακρίνονταν στο στρατηγικό αξίωμα αφετέρου επειδή οι διάφορες ανάγκες του πολέμου προκαλούσαν την συνεχή σχεδόν απομάκρυνση των στρατηγών, κι επίσης επειδή οι στρατηγοί που ήταν άνδρες έγκριτοι και ανήκαν συνήθως στα πρώτα γένη της πολιτείας στο τέλος αηδίασαν με το συνέδριο εκείνων των βάναυσων ανδρών που συμπεριφέρονταν σαν όχλος, και η διεξαγωγή των συζητήσεων της Εκκλησίας περιήλθε βαθμιαία στα χέρια των λεγόμενων δημαγωγών, δηλαδή ανθρώπων ταπεινής ως επί των πλείστον καταγωγής, που προετοιμάζονταν γι¨αυτό με κάποια εξάσκηση στον λόγο και πάνω απ¨
όλα με πολύ επιδεξιότητα και προθυμία στη χρήση διαφόρων τεχνασμάτων με τα οποία κολακεύεται και εξαπατάται το πλήθος. Και οι στρατηγοί περιορίστηκαν όλο και περισσότερο στην απλή εκτέλεση των αποφάσεων. Έτσι αυξήθηκαν τα ατοπήματα τη πολιτείας των Αθηναίων. Γιατί να πούμε την αλήθεια οι δημαγωγοί έγιναν έκτοτε απόλυτοι κύριοι των πραγμάτων της πολιτείας. Οι πιο επιφανής από τους δημαγωγούς και τα χρόνια αυτά ήταν ο νευρορράφος Ευκράτης, ο προβατοπώλης Λυσικλής, ο λυχνοπώλης Υπέρβολος Και πάνω από όλους τους άλλους, αυτός που έγινε περισσότερο διαβόητος, ο βυρσοδέψης Κλέωνας.. Ο Θουκιδίδης τον λέει «βιαιότατο των πολιτών» λέει ότι αυτός προτιμά πάντοτε τον πόλεμο από την ειρήνη, γιατί ,όταν γινόταν ησυχία αυτός ήταν «καταφανέστατα κακουργών και απιστότερος διαβάλλων» συγχρόνως όμως λέει ο ιστορικός δυστυχώς επανειλημμένα, ότι τα περισσότερα που έλεγε εισακουόταν. »πιθανώτατος εν τω δήμω πιθανώτατος εν τω πλήθει» Τι δίδαγμα βγαίνει για την σημερινή πραγματικότητα; Ότι ο πολίτης για να μην λειτουργεί σαν όχλος έχει μέγιστη ανάγκη από παιδεία και πληροφόρηση και σωστή γνώση των θεμάτων της πολιτείας. Και ότι το κράτος στα πλαίσια της κοινωνικής δικαιοσύνης της ισονομίας και της ισοπολιτείας πρέπει να φροντίζει τα δικαιώματα και τις ανάγκες των ασθενέστερων κοινωνικών στρωμάτων και την επιμελημένη δημόσια παιδεία τους για να μην λειτουργούν σαν όχλος, να άγονται και να φέρονται ως κομματικά φερέφωνα των διαφόρων κομμάτων . Μέσω της παιδείας θα αναδειχτούν άνδρες και γυναίκες άξιοι και με ισχυρή προσωπικότητα και άρτια κατάρτιση προς όφελος της κοινωνίας των πολιτών.