Η ΑΡΧΗ ΑΝΑΔEIΧΝΕΙ ΤΟ ΚOΜΜΑ‏

Γίνεται πολύ προεκλογικός θόρυβος για τα "στέιτζ" την κατάρτηση δηλαδή των εργαζομένων η οποία χρηματοδοτείται από την ευρωπαική ένωση. Τα στέιτζ έχουν διάρκεια έξη μηνών για τον κάθε εργαζόμενο και η κυβέρνηση παρανόμως ανανεώνει τις συμβάσεις μέχρι και τρία χρόνια για να κρατάει σε ομηρία τους εργαζόμενους. Το πελατειακό κράτος σε όλο του το μεγαλείο.Τα στέιτζ μαζί με την συνέντευξη που ορίστηκε να δίνουν οι δίνοντες εξετάσεις στον ΑΣΕΠ, για να διορίζονται ΑΠΌ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ τα γαλάζια παιδιά, ήρθε και έδεσε το γλυκό της ρουσφετολογίας και του εμπορίου ελπίδων.Αυτό δεν είναι κράτος έτσι όπως λειτουργεί είναι μπανανιστάν. Το ΠΑΣΟΚ όμως δεν δικαιούται για να ομιλεί όπως θα έλεγε και ο μακαρίτης Αγαμέμνων Κουτσόγιωργας. Διότι κυβέρνησε πολλά χρόνια ενσωματώθηκε στο σύστημα και έχασε την αξουσία σαν "η εν πολλαίς αμαρτίες περιπεσούσα γυνή" του ευαγγελίου". ΤΟ ΠΑΣΟΚ εγαινίασε τους ενοικιαζομένους εργαζόμενους, τα στέιτζ και την αποδιοργάνωση των εργασιακών σχέσεων. Ο Γιώργος Παπανδρέου ήταν αυτός ο οποίος είχε δηλώσει από το Λαύριο μόλις είχε πάρει το δαχτυλίδι από τον Σημίτη για ανασφάλιστη εργασία των νέων, για ένα διάστημα. "ΑΡΧΗ ΑΝΔΡΑ ΔΥΚΝΗΣΙ"' έλεγαν οι αρχαίοι ΄Ελληνες. ΙΣΩΣ ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΜΕΣΟΎΣΗΣ ΤΗς ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΉΣ ΚΡΊΣΗΣ ΝΑ ΈΧΕΙ ΥΙΟΘΕΤΉΣΕΙ μια πολιτική τόνωσης της ζήτησης[Κευνσιανισμού.] Πλήν όμως δεν πρέπει ο λαός να το στηρίξει χωρίς να το κρίνει. γιατί όπως λέει η παροιμία¨ "όποιος καεί στα κολακύθια φυσάει και το γιαούρτι"ΓΙΑ ΝΑ ΜΉΝ ΑΝΑΦΕΡΘΟΎΜΕ ΣΤΟΥΣ 250.000 ΕΡΓΑΖΌΜΕΝΟΥς ΤΟΥΣ ΟΠΟΊΟΥς ΈΛΕΓΕ Η Ν.Δ ότι θα μονιμοποιήσει επειδή τους κρατούσε τότε το ΠΑΣΟΚ σε ομηρία.Τελικά μεταξύ των φαύλων κυβερνήσεων ποιά είναι η λιγότερη φαύλη;ΈΝΑ ΜΈΡΟς ΤΟΥ κόσμου κυριαρχείται από απογοήτευση και απελπισία. Δεν πιστεύει ότι θα αλλάξει τίποτα με τις εκλογές . Είναι αυτοί οι οποίοι δεν προσήλθαν να φηφίσουν στις ευρωεκλογές τον ΙΟΎΝΙΟ.Πως όμως θα αλλάξουν τα πράγματα αν δεν ενεργοποιηθεί ο ίδιος ο πολίτης για να δώσει την μάχη του σε θέματα που τον αφορούν;"φιλοκαλούμεν τε γαρ μετ ευτελείας και φιλοσοφούμεν άνευ μαλακίας πλούτω τε έργου μάλλον καιρού ή λόγω κόμπω χρώμεθα.." "Αγαπούμε το ωραίο διατηρώντας την απλότητα και καλλιεργούμαι το πνεύμα μας χωρίς να καταντούμε μαλθακοί και τον πλούτο πιο πολύ τον χρησιμοποιούμε, ωσάν ευκαιρία για έργα παρά ως αφορμή για κομπασμό, και δεν είναι ντροπή να παραδέχεται κανείς την φτώχεια του, αλλά μεγαλύτερη ντροπή είναι να μην προσπαθεί με την δουλειά του να ξεφύγει απο αυτήν. Και συμβαίνει εμείς ίδιοι να φροντίζουμε και για τις ιδιωτικές μας υποθέσεις και για τις δημόσιες, συχρόνως κι ενώ ο καθένας μας καταγίνεται με διαφορετικές ασχολίες, είναι δυνατόν να γνωρίζει ικανοποιητικά και τα πολιτικά ζητήματα.Γιατί μόνο εμείς θεωρούμε όχι φιλήσυχο αλλά άχρηστο αυτόν που δεν παίρνει καθόλου μέρος σε αυτά."[τον τε μηδέν των δε μετέχοντα ουκ απράγμον,αλλ αχρείον νομίζομε..']κι εμείς οι ίδιοι ή παίρνουμε σωστές αποφάσεις για τα ζητήματα της πολιτείας, ή τουλάχιστον διατυπώνουμε ορθές κρίσεις γιαυτά ,γιατί δεν νομίζουμε πως οι συζητήσεις βλάπτουν τα έργα. Αντίθετα νομίζουμε ότι πιο πολύ βλάπτει το να μη διαφωτιστούμε με τη συζήτηση, πριν προβούμε στις ενέργειες που επιβάλλεται να γίνουν." [ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ -ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ] ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

7]O Σωτήρης είχε τελειώσει το εξατάξιο γυμνάσιο και εργαζόταν ως μισθωτός υπάλληλος σε λογιστικό γραφείο της πόλης.
O γλίσχρος μισθός του δεν του επέτρεπε να συνοδεύσει πραγματική πριγκηπέσα και να αναλάβει τα καθημερινά της
έξοδα.
Έτσι τουλάχιστον ονειρευόταν η μάνα του ότι θα της έφερναν
τα τρία αγόρια της.
«Πριγκηπέσες» από αρχοντική γενιά και με τρανταχτή περιουσία.
Όσο για τον πατέρα του αυτός ήταν πιο προσγειωμένος
μα χωρίς πρωτοβουλίες.
Στο σπίτι κουμάντο έκανε η μάνα.
Αυτή η φανταγμένη εγωίστρια με τα απωθημένα δικά της όνειρα .
Μετά την απόφαση του ζευγαριού να επισημοποιήσουν την
σχέση τους παρουσίασε την Κατερίνα στους γονείς του .

Η μάνα κατέβασε τα μούτρα .
Μια προβοσκίδα να-α. Σαν του ελέφαντα.
δεν μπορούσε να ανεχτεί ότι ο γιος της θα παντρευόταν
μια κορδελιάστρα από φτωχή αγροτική οικογένεια.
Την κακή της διάθεση για την νύφη δεν την άλλαξε ποτέ.
Ούτε όταν έφερε στον κόσμο το πρώτο παιδί όπως γινόταν στις ασπρόμαυρες Ελληνικές ταινίες.
Αντίθετα ο γιος της ο Σωτήρης δεν ψηλοπετούσε.
Είχε μια έμφυτη ταπεινότητα μέσα του.
Κατανοούσε την αντίθεση των ονείρων και των επιθυμιών
με την πραγματικότητα.
Οπωσδήποτε η νεότητα και ο έρωτας έπαιξε ρόλο στην απόφαση του.
Οι γονείς του είχαν την οικονομική ευχέρεια, να τους αγοράσουν έστω κι ένα μεταχειρισμένο διαμέρισμα, για να γλυτώσουν το νοίκι, στα πρώτα τους βήματα.
Δεν το έκαναν τους αγνόησαν και έκλεισαν στον Σωτήρη
την πόρτα κατάμουτρα.

«Τα βάσανα μου χαίρομαι
Τις πίκρες μου γλεντίζω
Κι αν περιμένω εγώ χαρές
Ποτέ δεν τις αγγίζω »

[ Κρητική μαντινάδα ]

[8]Ο πατέρας της Κατερίνας ο κυρ Βαγγέλης, είχε μεγάλη φαμελιά με εφτά παιδιά τον γέρο πατέρα του, τον εαυτόν του και την γυναίκα του.
Δεν είχε δυνατότητα να της αγοράσει, παρά μόνο ολίγα απαραίτητα πράγματα, για να στήσουν ένα στοιχειώδες νοικοκυριό.
Το υπόγειο δυάρι της το αγόρασε, μερικά χρόνια αργότερα κάνοντας μεγάλη προσπάθεια, γιατί την λυπόταν να βολοδέρνει στα ενοίκια από το ένα σπίτι στο άλλο.
Σπίτι μου αγαπημένο
σιγουριά μου δίνεις και
ασφάλεια στην πόρτα σου
σαν διαβαίνω.
Ο έρωτας τους ήταν ικανός να γεμίσει τους χώρους του φτωχικού τους, και τους φαινόταν τα φτηνά σερβίτσια, σαν ακριβές πορσελάνες και κρύσταλλα Βοημίας.
Δεν άργησε να έρθει και το πρώτο τέκνο, κορίτσι αληθινού έρωτα.
Οι νέοι γονείς έπλεαν σε πελάγη ευτυχίας.
Το χρήμα είναι ένας τρόπος διαβίωσης,για να έχεις την οικονομική σου άνεση να αγοράζεις περισσότερα υλικά αγαθά.
Δεν σου γεμίζουν όμως την ψυχή όσα κι αν αποκτήσεις.
Η ευτυχία όταν υπάρχει έρχεται με την αγάπη.
Βεβαίως η χαρά δεν είναι ένα μόνιμο συναίσθημα στις ψυχές
των ανθρώπων.
Υπάρχουν μονάχα στιγμές ευτυχίας.
Πρέπει να είμαστε ικανοί και σαν έτοιμοι από καιρό,
να ζήσουμε τις στιγμές αυτές.
Στα πρώτα γενέθλια της κορούλας τους της Ματούλας κάλεσαν μερικούς φίλους και συγγενείς να σβήσουν μαζί το πρώτο κεράκι των γενεθλίων του αγαπημένου τους τέκνου.
Ήταν απερίγραπτη η χαρά των γονέων όταν όλοι μαζί τραγουδούσαν.
«Να ζήσεις Ματούλα και χρόνια πολλά. »
Η Κατερίνα είχε σταματήσει να εργάζεται στο εργοστάσιο υποδημάτων του Μιχάλη Μαρίνου στον τέταρτο μήνα της κυήσεως.
Έπαιρνε όμως πότε, πότε τηλέφωνο τους συναδέλφους στην δουλειά για να μαθαίνει νέα τους.
Τα τελευταία νέα που τα άκουσε από το ραδιόφωνο, καθώς έδινε την κρέμα στο μωρό την συντάραξαν.
Το αεροπλάνο της γραμμής Χανιά -Αθήνα κατέπεσε στην θάλασσα δέκα λεπτά πριν φτάσει στον προορισμό του.
Όλοι οι επιβαίνοντες ήταν νεκροί. Ανάμεσα στους επιβαίνοντες ήταν και ο εργοδότης της ο Μιχάλης Μαρίνος . Κρίμα στον άνθρωπο είπε η Κατερίνα και δάκρυα έτρεξαν από τα μάτια της.»
«Του χρωστούσα πολλά. Ας τον αναπαύσει ο θεός.»

70] Ο Αχιλλέας βρήκε τους φυσικούς του γονείς, η Ματούλα
βρήκε επίσης τον χαμένο της αδελφό.
Ο Κυριάκος και η Ελένη, προς στιγμή αναστατώθηκαν, αλλά στην πορεία διαπίστωσαν, ότι έκαναν νέους καλούς φίλους.
Το παιδί είχε μεγαλώσει ,θα τραβούσε μόνος του πλέον τον δρόμο του.
Ανάλογα από την επεξεργασία των γεγονότων, στην οποία θα έκανε στο μυαλό του,
θα μοίραζε και τα αισθήματα του, προς θετούς και φυσικούς γονείς.
Η νέα τροπή των προσωπικών συμβάντων ,έφεραν αναστάτωση στον συναισθηματικό κόσμο του Αχιλλέα.
Θαμπές μνήμες από το μακρινό του παρελθόν , προσπαθούσαν να διεισδύσουν στο παρόν, μα δεν μπορούσαν να βρουν διέξοδο.
Τα άφησε όλα πίσω του, για να μπορέσει να ζήσει στο σήμερα, να συνεχίσει την ζωή και την δράση του.
Την πέμπτη 27 φεβρουάριου είχαν ραντεβού στην οργάνωση, να συντονίσουν την δράση τους, και να συζητήσουν για τις νέες πολιτικές εξελίξεις.
Μπορεί να δρούσαν με ένοπλο τρόπο, μα ήθελαν με τον δικό τους τρόπο να παρεμβαίνουν στο πολιτικό γίγνεσθαι.
Στο νέο τους πλάνο σχεδίαζαν ληστείες τραπεζών, και πολυεθνικών αλυσίδων τροφίμων.
Οι «απαλλοτριώσεις» αυτές θεωρούντο από αυτούς απαραίτητες για να ενισχύσουν την δράση τους, αλλά και συμβολικές.
Επίθεση κατά του μεγάλου πλούτου της χώρας.
Σε μια από αυτές τις ληστείες τραπεζών, πιάστηκαν δυο μέλη της ομάδας.
Ήταν πλέον θέμα χρόνου η σύλληψη και των υπολοίπων μελών.
Σε δέκα μόνο ημέρες συλλήφθηκαν, και ήταν όλοι, προσωρινά κρατούμενοι, μέχρι την έναρξη της δίκης.
Ο Σωτήρης και η Κατερίνα, μέσα σε λίγο διάστημα, βρήκαν και έχασαν τον Αχιλλέα. Ήταν για αυτούς μια τραγική στιγμή.
Ζούσε όμως το παιδί τους και θα το επισκεπτόταν στην φυλακή, να βλέπουν και την αδελφή του την Ματούλα.
Είχαν την ελπίδα ότι λόγω νεαρής ηλικίας, δεν θα δικαζόταν σε βαριές ποινές.

69] «Αυτό που συνέβη σήμερα Ματούλα μου, είναι ένα δώρο από τον Θεό. Δεν μπορώ να το ερμηνεύσω αλλιώς.»
«Μαμά ηρέμησε.» Της είπε η Ματούλα . «Δεν είναι τίποτα σίγουρο ακόμη». «Εγώ κόρη μου είμαι σίγουρη, είμαι μάνα εγώ, δεν ξεγιελιέμαι τόσο εύκολα.»
«Η επιβεβαίωση θα είναι η έρευνα που θα κάνουμε αλλά, και ένα σκούρο σημάδι στην πλάτη , το οποίο κληρονόμησα κι εγώ, από τον πατέρα μου.»
-«Σιγά μητέρα μην μας πιάσει πανικός και προβούμε σε βεβιασμένες κινήσεις.»
-«Έχεις δίκιο παιδί μου.» «Πρέπει να ηρεμήσω αγάπη μου, είπε η Κατερίνα». Ενώ έτρεμε ολόκληρη από συγκίνηση.
Βγήκαν μαζί έξω στον δρόμο να περπατήσουν λίγο, ως το γειτονικό πάρκο να πάρουν λίγο αέρα, να ηρεμήσουν αλλά, και να τηλεφωνήσει η Κατερίνα στον Σωτήρη, να έλθει με το πρώτο αεροπλάνο.
Μόλις ήρθε ο Σωτήρης επισκέφθηκαν με την Ματούλα, την οικογένεια του Αχιλλέα. Φρόντισαν να μεταβούν, όταν αυτός απουσίαζε, για να μην ταραχτεί.
Οι θετοί γονείς στην αρχή ταράχτηκαν ,αλλά μόλις συνήλθαν από την έκπληξη , και άκουσαν πως ο Σωτήρης και η Κατερίνα, ήταν τόσο σίγουροι ότι ήταν το χαμένο παιδί τους, προθυμοποιήθηκαν ευγενικά να συνδράμουν στην προσπάθεια εξεύρεσης της αλήθειας.
Πήγαν μαζί στο ίδρυμα και εκεί διαπίστωσαν, ότι ήταν καταχωρημένο σαν παιδί της Ουρανίας και του Πλούτωνα, οι οποίοι είχαν και οι δύο αποβιώσει.
Τότε κατάλαβε η Κατερίνα ότι είχε πέσει θύμα, της καλοσύνης της.
Έβαζε την τσιγγάνα μέσα στο σπίτι της, και της έκλεψε το παιδί.
Ο Σωτήρης θυμήθηκε ότι την είχε προειδοποιήσει, ότι κάτι δεν του άρεσε στις συχνές επισκέψεις της, αλλά δεν ήταν ώρα για κριτική.
Επέστρεψαν στο σπίτι του Κυριάκου και της Ελένης, των θετών γονέων.
Περίμεναν με αγωνία τον Αχιλλέα. Του το ανήγγειλε παράμερα με σιγανή και τρεμάμενη φωνή, η θετή του μητέρα η Ελένη.
Τον παρακάλεσε να βγάλει το πουκάμισο του, και το φανελάκι του .
Το σκούρο σημάδι υπήρχε στην πλάτη του. Αυτό υπήρξε η επισφράγιση της αλήθειας.
Μόλις ντύθηκε ξανά τον πλησίασαν, ένας, ένας χωριστά, και τον αγκάλιασαν με δάκρυα χαράς.
Ξαφνικά βρέθηκε ενώ ήταν μοναχοπαίδι, να έχει τέσσερις γονείς αδελφή και αδελφό.
Βέβαια ήταν ακόμη ένα πολύ νέο παλικάρι ,
Μόλις διετής φοιτητής του πανεπιστημίου. Θα είχε όλο τον καιρό μπροστά του να αφομοιώσει τις αλλαγές που υπήρξαν στην ζωή του.

68]Το επόμενο βράδυ της παραμονής της Κατερίνας στην Αθήνα, στο διαμέρισμα της κόρης της Ματούλας, την επισκέφθηκε το ζευγάρι το οποίο έκαναν τακτικά παρέα, αλλά ήταν και σύντροφοι στις παράνομες δραστηριότητες.
Η Ματούλα σύστησε τα παιδιά στην μητέρα της.
-«Μαμά να σου γνωρίσω τους καλύτερους μου φίλους». «Από εδώ ο Αχιλλέας και η Ελβίρα.»
Η Κατερίνα χαιρέτησε θερμά τα παιδιά .
-«Η κόρη μου, μου έχει μιλήσει με τα καλύτερα λόγια για εσάς».
-«Εσύ Κατερίνα είσαι από ένα γειτονικό, προς εμάς πανέμορφο νησί, την Σαντορίνη.»
-«Κι εσύ Αχιλλέα από το Περιστέρι το οποίο είναι, σύμβολο της ειρήνης είπε αστειευόμενη.»
-«Κι εμείς γνωρίζουμε για εσάς . Της είπε η Ελβίρα».
Ότι είστε σπουδαίοι άνθρωποι, και ότι έχετε μεγαλώσει με πολύ αγάπη την Ματούλα.»
Ακούγοντας αυτά τα λόγια η Κατερίνα συγκινήθηκε. Ζήτησε συγνώμη και αποσύρθηκε στο δωμάτιο της.
-«Αποσύρομαι εγώ τώρα για να πείτε εσείς τα δικά σας. –«Γειά σας και χάρηκα που σας γνώρισα».
Η Κατερίνα μόλις είδε τον Αχιλλέα ταράχτηκε .
Το ένστικτο της μάνας δεν την άφησε να ησυχάσει.
Πήγαινε πάνω κάτω , πάνω κάτω στο δωμάτιο της, σαν το λιοντάρι στο κλουβί.
Έχουν περάσει πολλά χρόνια αλλά τα χαρακτηριστικά του ανθρώπου δεν αλλάζουν σκέφτηκε η Κατερίνα.
«Η μύτη του και τα μάτια του , το χρώμα των ματιών του , είναι ολόιδια τα δικά μου.»
-«Το στόμα του το μέτωπο του, και τα κατσαρά του τα μαλλιά, είναι φτυστός ο άνδρας μου ο Σωτήρης.»
Η καρδιά της Κατερίνας χτυπούσε τόσο άγρια στο στήθος της που νόμιζε και η ίδια ότι θα πετούσε μακριά της.
Είχε πεθάνει από την αγωνία της .
«Να κάνει παρέα με την Ματούλα και να μην καταλάβει τίποτα.»
-«Αυτή βέβαια ήταν πολύ μικρή ακόμη.»
Όταν έφυγαν τα παιδιά είπε στην Ματούλα τις υποψίες της, αν όχι την βεβαιότητα της.
-«Γιαυτό κι εγώ μαμά αισθάνθηκα μόλις τον γνώρισα μια συμπάθεια.» «Κάτι σαν αδελφική αγάπη.» «Λες και τον γνώριζα χρόνια.”

67]-«Τι σου συμβαίνει μαμά;» «Γιατί έπιασες το κεφάλι σου.»
Είπα τίποτα, τόσο σημαντικό για σένα και σε στενοχώρησε;»
-«Μην ανησυχείς παιδί μου ,μα δεν έχω τίποτα.»
-«Απλώς ταλαιπωρήθηκα από το ταξίδι.»
-«Είμαι πια και μεγάλη γυναίκα, ευκολότερα κουράζομαι από την ταλαιπωρία του ταξιδιού.» «Της απάντησε η Κατερίνα.
-«Μαμά άσε την κλάψα, σε ξέρω καλά. Κάτι μου κρύβεις.»
-«Σου ορκίζομαι Ματούλα μου, ότι δεν σου κρύβω τίποτα.»
-«Όλα πάνε ρολόι όπως και πριν.»
Η αλήθεια είναι ότι το μπλέξιμο αυτό, δεν το περίμενε η Κατερίνα και της ήρθε ξαφνικά, σαν κεραυνός εν αιθρία.
Ο Λάμπρος το παιδί του πατέρα Γεράσιμου θα μπορούσε να είναι, και δικό της παιδί. Είχαν περάσει πολλά χρόνια, και η σχέση της με τον πατέρα Γεράσιμο, είχε αποθηκευτεί μέσα βαθειά στο υποσυνείδητο της.
Η νέα τροπή των πραγμάτων της έξυσε παλιές πληγές, και της έφερε πικρές και γλυκές αναμνήσεις, από τις οποίες είχε πλέον αποστασιοποιηθεί.
Κάθε βουτιά στο παρελθόν της θύμιζε και το χαμένο της αγοράκι , που την έφερε στα πρόθυρα της τρέλας, και του θανάτου.
Προσπάθησε όμως να αυτοκυριαρχηθεί για να μην στενοχωρήσει την μοναχοκόρη της, την οποία είχε εξίσου ταλαιπωρήσει.
-«Τι κάνει αυτό το παιδί ο Λάμπρος; Όταν ήταν μικρός προσέφερα εθελοντική βοήθεια στα φιλόπτωχα συσσίτια, στην ενορία του πατέρα Γεράσιμου, και θυμάμαι τον Λάμπρο τόσο δα μικρούλη, μια σταλιά.»
-«Θα τον δεις σε λίγο μανούλα «. Είναι ένα παίδαρος δύο μέτρα.»
-«Είναι καλό παιδί και άριστος φοιτητής.»
-«Δεν αμφέβαλα καθόλου, ότι ένας σπουδαίος πνευματικός άνθρωπος,
όπως ο πατέρας του θα δημιουργούσε, ένα σπουδαίο παλικάρι.»
Όταν έφτασαν στο διαμέρισμα, ήταν ακόμη πρωί και ο Λάμπρος κοιμόταν του καλού καιρού.
Συναντήθηκαν με τον Λάμπρο αργά το πρωί μετά το πρωινό .
Τον αγκάλιασε και τον φίλησε προσπαθώντας να κρύψει την συγκίνηση της .
Όσο περνούσε η ώρα και άρχισε να αντιλαμβάνεται την κατάσταση , είπε στον εαυτό της ότι αυτή η σχέση, ήταν απρόβλεπτη .
Στην ζωή όμως συμβαίνουν και ανατροπές , και απρόοπτα, δεν μπορούμε να σκηνοθετήσουμε την ζωή μας, σαν κινηματογραφικό σενάριο.
-«Να δούμε πώς θα αντιδράει ο πατέρας Γεράσιμος σκέφθηκε η Κατερίνα» -«Μπα δεν τον φοβάμαι αυτόν είναι ανοιχτό μυαλό.»

66]Η Κατερίνα κατέβαινε από την Κρήτη στην Αθήνα, τρις φορές κάθε φοιτητική χρονιά, για να κάνει παρέα, στην μοναχοκόρη της την Ματούλα. Το αγόρι της ο Ζώης, ο οποίος πήγαινε στο γυμνάσιο παράμενε στο σπίτι με τον πατέρα του, ο οποίος ήταν και σπουδαίος μάγειρος.
Η Κατερίνα έφερε μαζί της σε δυο γεμάτες τσάντες, από χωριάτικο κοτόπουλο μέχρι καρύδια και αμύγδαλα, από το χωράφι του παππού.
Δεν παρέλειπε επίσης να κρατάει στην Ματούλα, και ένα βαζάκι θυμαρίσιο μέλι, αγορασμένο από ένα θείο της, που ήταν μελισσοκόμος στα ορεινά Σφακιά, καθώς και ένα στογγυλό τυρί από την περίφημη γραβιέρα Κρήτης, από το τυροκομείο του Γιαννούλη από τον Φρε Αποκορώνου.
Αυτή την φορά η Ματούλα, της είπε ότι είχε αλλάξει διεύθυνση, γιατί δήθεν δεν της άρεσε η γειτονιά, και μετακόμισε σε μεγαλύτερο διαμέρισμα.
Παρ/όλη την χειραφέτηση της από τους γονείς της, τους είχε αδυναμία .
Κατανοούσε ότι η αρκετά συντηρητική μητέρα της, δεν θα έβλεπε με πολύ καλό μάτι μια συγκατοίκηση με αγόρι.
Η μάνα της ήταν μεγαλωμένη σε μια Κρήτη, αυστηρών ηθικών αρχών όσον αφορά στις σχέσεις των δύο φύλων.
Οι καιροί όμως αλλάζουν, οι νεότερες γενιές ζητούν και διεκδικούν, αλλά και κατακτούν περισσότερα δικαιώματα.
«Η μητέρα μου θα πρέπει να προσαρμοστεί στο σήμερα, και όχι εγώ στο χθες». Σκεφτόταν η Ματούλα όταν πρωί πρωί περίμενε το καράβι από την Κρήτη στο λιμάνι του Πειραιά.
Παίρνοντας τον ηλεκτρικό για το νέο της διαμέρισμα, προετοίμασε την μητέρα της, ότι ήταν ερωτευμένη με ένα συμφοιτητή της, και ότι συζούσαν. Συνέχισε με χιούμορ, ότι δεν δεχόταν, παρατηρήσεις επιπλήξεις και σκηνές.
Περιέργως η Κατερίνα δεν αντίδρασε απότομα. Το ένστικτο της μάνας,
την είχε προειδοποιήσει, ότι για να αλλάξει διαμέρισμα η κόρη της, κάτι παρόμοιο θα συνέβαινε.
«Ποιός είναι ο νέος; Την ρώτησε ήρεμα η μάνα της. Είναι τουλάχιστον αντάξιο σου;»
«Τον γνωρίζεις μαμά.»
«Είναι ο Λάμπρος του παπά Γεράσιμου.»
Μόλις άκουσε το όνομα η Κατερίνα κοντοστάθηκε, συνοφρυώθηκε και έπιασε το κεφάλι της.

65]Μετά από κάθε επιχείρηση μαζευόντουσαν, σε ένα υπόγειο διαμέρισμα κοντά στο σταθμό Λαρίσσης, και συζητώντας έκαναν απολογισμό δράσης.
Υπήρχαν δύο σύντροφοι από την ομάδα, ο είκοσιωχτάχρονος καθηγητής
πληροφορικής Γιώργος Δροσερός, και ο ανώτερος υπάλληλος σε μεγάλη κεντρική τράπεζα, Αντώνης Λιβέρης, οι οποίοι πολλές φορές, εξέφραζαν μειοψηφική άποψη για την δράση της ομάδας.
Η άποψη τους ήταν, ότι η ένοπλη πάλη και οι πράξεις ατομικής τρομοκρατίας, το ονομαζόμενο αντάρτικο πόλεων, δεν οδηγεί πουθενά, το λαικό κίνημα. Επιχειρηματολογούσαν για αδιέξοδούς δρόμους, και ότι άθελα τους δίνουν επιχειρήματα στην αστική τάξη, και το κράτος για περισσότερη καταστολή.
«Κάνετε λάθος σύντροφοι, τους απάντησε κάπως έντονα η Ματούλα μαχητική, και στην πρώτη γραμμή νεοφώτιστη συντρόφισσα.
Με τους στόχους σύμβολα που χτυπούμε, και με τα κείμενα μας που δημοσιεύουν όλες σχεδόν οι εφημερίδες, θα καταφέρουμε να αφυπνίσουμε ευρύτερες λαικές μάζες.
Όταν βγούνε από το βόλεμα τους , τον λήθαργο τους, αν θέλετε θα έλθουν με το μέρος μας.»
«Τότε σύντροφοι και συντρόφισσες, ίσως να είναι πρόσφορο το έδαφος
παράλληλα με την παράνομη οργάνωση μας, να αγωνιστούμε για νόμιμη ταξική πάλη μέσα από ένα δικό μας κόμμα.»
«Έτσι όπως είναι η κατάσταση σήμερα σύντροφοι, το έδαφος δεν είναι κατάλληλο για νομιμοφροσύνη προς τον ταξικό εχθρό.»
Μπορεί να είχε αντίθετη άποψη το μειοψηφικό ρεύμα των δύο συντρόφων αλλά έπ/ ουδενεί λόγω, θα παρατούσαν η θα πρόδιδαν ένα αγώνα, τον οποίο ξεκίνησαν στο εξωτερικό εναντίον της χούντας, παρέα με τον πανεπιστημιακό καθηγητή, σύντροφο Πλήθων Γουλιέλμο, τον οποίο εκτιμούσαν, και σεβόταν απεριόριστα.
Όταν τέλειωσε η συγκέντρωση τους, Ο Λάμπρος με την Ματούλα, έφυγαν παρέα, για το δυάρι διαμέρισμα τους στον Βοτανικό.
Χωρίς την άδεια των γονέων τους, είχαν αφήσει τις γκαρσονιέρες τους,
και συλούσαν σε ένα μεγαλύτερο διαμέρισμα.-«Δεν νομίζεις σύντροφε ότι η επανάσταση, πρέπει να αρχίσει πρώτα από τα σπίτια μας, είπε γελώντας η τολμηρή Ματούλα στον συγκροτημένο Λάμπρο». «Μην ξεχνάς ότι είμαι ένα χρόνο μεγαλύτερη σου και πρέπει να με σέβεσαι του είπε γελώντας και κουνώντας του, το δάχτυλο.
Ο Λάμπρος ήταν ερωτευμένος μαζί της, και θα πήγαινε ακόμη και στο φεγγάρι ή και στην κόλαση.

64]Ο καθηγητής Πλήθων Γουλιέλμος είχε διπλά τσεκάρει την παρέα των
τεσσάρων φοιτητών του, πριν τους υποβάλλει την αίτηση του, για ένταξη
στον παράνομο κορμό της οργάνωσης του, η οποία ονομαζόταν «Ένοπλη πάλη».
Ο Λάμπρος καταγόταν από οικογένεια ιερέα, με τεράστιο κοινωνικό έργο,
ο οποίος έχαιρε μεγάλης εκτιμήσεως, στον τόπο του και πανελληνίως.
Η επιλογή του θα ήταν για την οργάνωση του, μια πρώτης τάξεως κάλυψη.
Ο Αχιλλέας είχε πατέρα, ένα παλιό αντιστασιακό κατά της χούντας,
συνάδελφο του στην μέση εκπαίδευση, επαναστάτη, και σημερινό συνδικαλιστή αλλά και με κοινωνικό έργο.
Η Ελβίρα καταγόταν από την Σαντορίνη. Ο πατέρας της ήταν πρόεδρος σε μια κοινότητα του νησιού, και η μητέρα της από εργατική οικογένεια, η οποία κατοικούσε στο Αιγάλεω Αττικής.
Η Ματούλα η οποία ήταν και η μαχητικότερη, καταγόταν από οικογένεια
επαγγελματιών.
Τα παιδιά είχαν μια σοβαρότητα, ήταν συγκροτημένα, με έντονη πολιτικοποίηση και ταγμένα, στο επαναστατικό κίνημα.
Στην οργάνωση συμμετείχαν ήδη δώδεκα ακόμη άτομα, τα οποία κατά καιρούς είχαν προβεί σε επιθέσεις σε διάφορους στόχους.
Πριν μυήσει τα παιδιά στην μυστική οργάνωση, τα προειδοποίησε ότι υπήρχε κίνδυνος να συλληφθούν, από την αστυνομία, ή να σκοτωθούν, σε περίπτωση ανταλλαγής πυρών με τους μπάτσους.
Τα έβαλε επίσης να του ορκιστούν, για την μυστικότητα της οργάνωσης, και ότι ποτέ δεν θα τους πρόδιδαν .
Αφού τα εξασφάλισε όλα τουλάχιστον θεωρητικά, γιατί ποτέ δεν ξέρεις με τους ανθρώπους πόσο θα αντέξουν, ετοιμάστηκαν να συμμετάσχουν στην δράση της ομάδας. Η πρώτη τους αποστολή ήταν, η ανατίναξη του κτιρίου μεγάλης Αμερικάνικης τράπεζας.
Τα κατάφεραν με μεγάλη επιτυχία. Αμέσως βούιξε ο κόσμος .
Συνεργεία ραδιοτηλεοπτικών διχτύων ,είχαν στρατοπεδεύσει έξω από το κατεστραμμένο κτίριο, και μετέδιδαν την είδηση.
Ανταποκριτές ξένων διχτύων είχαν απευθείας συνδέσεις.
Μετά από λίγο διάστημα στάλθηκε και η προκήρυξη σε δύο εφημερίδες μεγάλης κυκλοφορίας.
Η αντιτρομοκρατική υπηρεσία με έμπειρους αξιωματικούς, και με άλλους ειδικούς, μελετούσε τον τρόπο λειτουργίας της οργάνωσης.

63]Μεταξύ διαβασμάτων, και της παρουσίας τους, στα μαθήματα των πιο επιφανών καθηγητών τους, η παρέα των φοιτητών μας ,είχε διαθέσει χρόνο για το φοιτητικό περιοδικό, και για συνδικαλιστική δράση.
Ήταν απίθανη η ατμόσφαιρα που επικρατούσε στα Ελληνικά πανεπιστήμια.
Στον φοιτητικό συνδικαλισμό ήταν ζωντανός, ένας έντονος κομματισμός, και συναλλαγές των συνδικαλιστών, με τις πρυτανικές αρχές.
Στην αξιολόγηση των υποψηφίων καθηγητών , το κλίμα ήταν κομματικοποιημένο επικρατούσαν οι κολλητοί, και οι κομματικοί φίλοι και διόλου, οι άξιοι και με τα περισσότερα προσόντα.
Ορισμένοι καθηγητές, επίσης είχαν μεταπτυχιακούς φοιτητές και εργάζονταν δωρεάν, σε διάφορα προγράμματα για λογαριασμό μεγάλων εταιριών, τα οποία οι ίδιοι εμπορευόταν.
Οι ίδιοι καθηγητές οι οποίοι είχαν μετατρέψει τα πανεπιστήμια, σε ιδιωτικές επιχειρήσεις, έβγαιναν δημόσια και έκαναν υποκριτικά δηλώσεις, υπέρ της «δημόσιας και δωρεάν παιδείας.»
Στο φοιτητικό περιοδικό τα παιδιά είχαν καταγγείλει, πολλές φορές , τις παθογένειες, της λειτουργίας του πανεπιστημιακού χώρου, και του φοιτητικού συνδικαλισμού.
Στο τελευταίο φύλο μάλιστα είχαν βγάλει στο φώς, της δημοσιότητας την περίπτωση παλαιού καθηγητή, ο οποίος είχε καταφέρει να διορίσει, στενά συγγενικά του πρόσωπα σε θέσεις καθηγητών, με μειωμένα προσόντα.
Για να τους εκφοβίσει μάλιστα ο καθηγητής, είχε καταθέσει μήνυση εναντίον της συντακτικής ομάδας του περιοδικού.
Ο καθηγητής που συμπαθούσαν περισσότερο, ήταν ένας ψηλός, άνδρας
με βαθύ μπλέ μάτια αρρενωπό πρόσωπο, και μια μικρή αλογοουρά.
Ήταν από τους πιο διακεκριμένους φιλολόγους, ο οποίος είχε κάνει μεταπτυχιακές σπουδές στην Γερμανία, και είχε διδάξει σε φημισμένα πανεπιστήμια του εξωτερικού.
Το όνομα του ήταν Πλήθων ,επειδή ο πατέρας του εξίσου πανεπιστημιακός θαύμαζε, τον αναγεννησιακό φιλόσοφο του Μυστρά
Γεώργιο Πλήθωνα-Γεμιστό.
Γύρω του είχε σχηματίσει μια ομάδα φοιτητών σε ένα «Όμιλο Μαρξιστικής θεωρίας.»
Μαζευόντουσαν κυρίως σε ένα κτίριο του πανεπιστημίου που ετελείτο υπό κατάληψη. Εκεί εδίδοντο οι διαλέξεις, ετίθεντο οι προβληματισμοί
κι εγίνοντο οι συζητήσεις, για την επανάσταση την αποτυχία της ,και τις προυποθέσεις, για την μελλοντικά επιτυχία της.

ΟΠΟΙΟΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΠΑΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ… Όπως υποσχέθηκε στον Ελληνικό λαό ο πρωθυπουργός ΚΟς Καραμανλής the second-όπως λέμε ο Εδουάρδος ο β/επανίδρυσε το κράτος. Πως; Μα ήταν πολύ απλό. Από αμέλεια κάηκε δύο φορές η Αττική και η μισή Πελοπόννησος. Από ιδεολογική μονομέρεια ξεπούλησε ότι είχε απομείνει από τις δημόσιες επιχειρήσεις. Υποβάθμισε την δημόσια παιδεία και προσπάθησε να αναθεωρήσει ,το σχετικό άρθρο του Συντάγματος για να ιδρύσει ιδιωτικά πανεπιστήμια. Όταν αντιμετώπισε σθεναρή αντίσταση από τον λαό και την αριστερά, οπισθοχώρησε και νομιμοποίησε τα κέντρα ελευθέρων σπουδών ως πανεπιστημιακές σχολές.ΚΑΘΙΈΡΩΣΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΙΣ ΠΡΟΣΛΉΨΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΣΛΑΜΒΆΝΟΝΤΑΙ ΑΠΌ ΤΟ ΠΑΡΆΘΥΡΟ ΤΑ "ΓΑΛΑΖΙΑ ΠΑΙΔΙΑ"Οι διοικήσεις των ασφαλιστικών ταμείων έχασαν πολλά εκατομμύρια, από την επένδυση στον χάρτινο πύργο των δομημένων ομολόγων. Υποβάθμισε ακόμη περισσότερο το σύστημα υγείας, και αναγκάζει τους ασφαλισμένους, να ξεπουλιόνται για να έχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Αφαίρεσε τον φόρο από την μεγάλη ακίνητη περιουσία, και φορολογεί ακόμη και το καλύβι του φτωχού φαμελιάρη. ΑΦΑΊΡΕΣΕ ΜΕΓΆΛΟ ΠΟΣΟΣΤΌ ΦΌΡΟΥ ΑΠΌ ΤΙΣ ΑΕ ΚΑΙ ΠΑΡΆΛΛΗΛΑ ΦΟΡΤΏΝΕΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΤΟΥΣ ΜΗ ΈΧΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΜΗ ΚΑΤΕΧΟΝΤΑΣ ΆΜΕΣΟΥΣ ΚΑΙ ΕΜΕΣΟΥΣ ΦΌΡΟΥΣ.Πιστοί οι υπουργοί στην εντολή του πρωθυπουργού για επανίδρυση του κράτους συναλλάσσονται με το Βατοπέδιο και εκχωρούν δημόσια περιουσία, όπως επίσης δημιουργούν και εξωχώριες εταιρίες για τα παιδιά τους διότι ότι "είναι νόμιμο είναι και ηθικό",Ο ΠΡΏΗΝ ΥΠΟΥΡΓΌΣ ΠΑΥΛΊΔΗΣ ΚΟΥΝΆΕΙ ΤΟ ΧΈΡΙ ΣΤΟΥΣ ΒΟΥΛΕΥΤΈΣ ΤΟΥ ΚΌΜΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΓΙΑΤΊ, ΔΕΝ ΤΟΝ ΆΦΗΣΑΝ ΝΑ ΠΆΡΕΙ ΜΕΓΑΛΎΤΕΡΗ ΜΊΖΑ ΑΠΌ ΤΟΝ Φ. ΑΜΑΝOΊΣΗ τής ΣΑΟΣ.ΕΚΛΕΙΣΕ ΤΗΝ ΒΟΥΛΉ ΠΡΌΩΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΎΝ ΟΙ ΕΥΘΎΝΕΣ των υπουργών του για τις ύποπτες συναλλαγές τους.. Αυτό κι αν είναι υπευθυνότητα πρωθυπουργού ευνομούμενης χώρας.Τι χρεία έχομε άλλων μαρτύρων ότι ο πρωθυπουργός επανίδρυσε το κράτος, σε βάρος των φτωχών λαϊκών στρωμάτων και έφερε την χώρα στο χείλος της χρεοκοπίας;Ο Μισέλ - Μιχάλης ΓΙΑΠΗΣ ταξίδεψε ως μπον βιβέρ στην Γερμανία με έξοδα της ΖΗΜΕΝΣ για να απολαύσει το Γκράν πρι και ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε ξεχάσει να πληρώσει τον λογαριασμό στην Ζήμενς και τον πλήρωσε μετά τον δημόσιο θόρυβο.ΌΛΑ ΗΤΑΝ ΥΠΟ ΕΛΕΓΧΟ ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ.ΤΏΡΑ ΖΗΤΑΕΙ ΞΑΝΑ ΤΗΝ ΨΗΦΟ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ. «ΣΚΈΨΟΥ ΠΡΙΝ ΑΓΟΡΆΣΕΙΣ» ΕΛΕΓΕ ΕΝΑ ΠΑΛΙΟ ΣΛΟΓΚΑΝ. Εσείς θα αγοράσετε [ψηφίσετε με κλειστά μάτια;]Γνωρίζει βέβαια ο κος Καραμανλής ότι θα χάσει τις εκλογές .Γιαυτό της κάνει.
Δεν αντέχει την ευθύνη της αδιέξοδης πολιτικής του. Δεν γνωρίζει ως φαίνεται τον στίχο του Νίκου Γκάτσου. »Όποιος στον πόλεμο πάει για να πεθάνει στρατιώτη μου για πόλεμο δεν κάνει.»
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
XANIA

.

62]Το χαριτωμένο παιδάκι το οποίο υιοθέτησαν, δεν ήταν άλλο
από τον μικρό Αχιλλέα ,ο οποίος μετά τον θάνατο της απαγωγέως του
βρέθηκε στο ίδρυμα ως δικό της παιδί.
Οι υπεύθυνοι το φρόντισαν , και το είχαν έτοιμο για θετούς γονείς, μέχρι που βρέθηκαν οι καλοί αυτοί άνθρωποι, και του προσέφεραν την θαλπωρή και την τρυφερότητα η οποία του έλειπε.
Το παιδί μεγάλωνε πια σε ένα ήρεμο περιβάλλον διανοουμένων, με πολλά εφόδια για την ζωή.
Με τον καιρό θα του έφευγε και η υποβόσκουσα θλίψη, η οποία έκρυβε ένα ταραγμένο παρελθόν, σε τόσο μικρή ηλικία.
Ο χρόνος είναι μεγάλος θεραπευτής, για τον ανθρώπινο πόνο.
Ιδίως όταν πρόκειται για μικρό παιδί το οποίο, έχει όλη την ζωή μπροστά του , να ζήσει και να χαράξει την πορεία του.
Ο πατέρας Γεράσιμος μετά την διακοπή της σχέσης του, με την Κατερίνα
αφοσιώθηκε στην οικογένεια του, στην φροντίδα, και το μεγάλωμα των παιδιών του, και στο τεράστιο κοινωνικό, και φιλανθρωπικό του έργο.
Πολλές φορές η τύχη παίζει περίεργα παιγνίδια.
Όταν τέλειωσε το λύκειο, ο μεγάλος του γιός ο Λάμπρος, έδωσε εξετάσεις, και πέτυχε στην νομική του πανεπιστημίου Αθηνών.
Ήδη στο δεύτερο έτος φοιτούσε η Ματούλα, η κόρη του Σωτήρη και της Κατερίνας.
Στο τμήμα ιστορίας- αρχαιολογίας επίσης ως πρωτοετής, πέρασε ο θετός γιός του Κυριάκου και της Ελένης.
Γνωρίστηκαν τυχαία και έκαναν παρέα οι τρις τους.
Στην παρέα, προστέθηκε και η Ελβίρα, μια όμορφη και έξυπνη κοπέλα από την Σαντορίνη από το φιλολογικό τμήμα.
Μαζί με άλλους πέντε, έξη φοιτητές γνωρίστηκαν μεταξύ τους, όταν έγιναν μέλη της συντακτικής ομάδας, του φοιτητικού περιοδικού «Δίαυλος.
Πριν αρχίσουν να πέφτουν τα φύλλα του φθινοπώρου, ο Αχιλλέας με την Ελβίρα και ο Λάμπρος με την Ματούλα έγιναν ζευγάρι.
Νέοι ήταν ωραίοι ήταν, γεμάτοι ερωτισμό και όνειρα., γιατί να μην ερωτευθούν; Μια σπίθα χρειάζεται ο νέος και ανάβει η φλόγα της αγάπης.

61]Μόλις πέρασε ο χρόνος της κυήσεως και έφερε η Κατερίνα, στον κόσμο ένα χαριτωμένο αγοράκι περίπου τέσσερα κιλά,
τα μάτια της έλαμψαν από ευτυχία.
Η ζωή της άρχισε ξανά να παίρνει νόημα, και να βλέπει το μέλλον με περισσότερη αισιοδοξία.
Στον χρόνο πάνω όταν είχαν τακτοποιήσει τα τυπικά της βάφτισης, είχαν προς στιγμή σκεφτεί, να ονομάσουν το παιδί Αχιλλέα.
Προς τιμή του χαμένου τους παιδιού, το οποίο τους έλειψε τόσο νωρίς.
Όμως το ένστικτο της μάνας συγκράτησε την Κατερίνα, σαν σιδερένιο χέρι.
Πίστευε μέσα της ότι ακόμη το αγγελούδι της ζει.
Πάντα στους ανθρώπους η ελπίδα πεθαίνει τελευταία.
Το παιδί τους, το ονόμασαν Ζώη, και για αυτούς ήταν ένας ισχυρός συμβολισμός, για την νέα ζωή που έρχεται.
Ο καιρός περνούσε ,και η λήθη άρχισε με την πάροδο του χρόνου να
επουλώνει τις πληγές του ζευγαριού.
Στις μοναχικές τους όμως στιγμές δεν έφυγε ποτέ, από τα μάτια τους
μια μελαγχολική σκιά.
Ο Κυριάκος πάντα είχε γεμάτο τον χρόνο του, με τις δραστηριότητες που είχε επιλέξει και τον γέμιζαν .
Η έλλειψη χρόνου για την σύντροφο της ζωής του, την Ελένη είχε πάει πίσω την σχέση τους, και είχαν χάσει την ουσιαστική τους επικοινωνία.
Μιλούσαν μονάχα για τα τυπικά και τα απαραίτητα.
Κάποια στιγμή συνειδητοποίησε ότι έχανε την σύντροφο του, και αισθάνθηκε ένα κενό. Εκτός από τους γονείς του, δεν είχε κανένα άλλο τόσο δικό του άνθρωπο.
Ήταν καταξιωμένος στην κοινωνία ,είχε την αγάπη και τον σεβασμό του κόσμου, και το χαιρόταν.
Μόνο όμως με τον δικό σου άνθρωπο, μπορείς να επικοινωνήσεις ουσιαστικά.
Αποφάσισε για λίγο να μειώσει τις δραστηριότητες του, και να δροσίσει με φρέσκο ύδωρ, την σχέση του με την Ελένη.
Συμφώνησαν να υιοθετήσουν ένα παιδάκι, να τους κάνει συντροφιά.
Έκαναν αίτηση στο ίδρυμα και περίμεναν.
Σε έξη μήνες περίπου τους είπαν ότι έχουν για υιοθεσία ένα αγοράκι.
Ήταν περίπου τεσσάρων χρονών έξυπνο και χαριτωμένο.
Ήταν ακόμη νήπιο σε ηλικία και πίστευαν, ότι είχαν χρόνο να
διαπλάσουν τον χαραχτήρα του.

60]Το σοκ από την εξαφάνιση του παιδιού τους, του μικρού Αχιλλέα
είχε φέρει ένα αγαπημένο ζευγάρι, τον Σωτήρη και την Κατερίνα στα όρια της αυτοκαταστροφής, και του χωρισμού.
Δεν μπορούσε να το χωρέσει ο νους τους, ότι το τρίχρονο αγοράκι τους χάθηκε ξαφνικά, μέσα από τα χέρια τους.
Λες και ήταν ατμός εξαερώθηκε και πέταξε στα σύννεφα;
Ποτέ δεν το δέχτηκαν ότι ίσως να μη το ξανάβλεπαν, να το πάρουν στην αγκαλιά τους, με τα πανέξυπνα ματάκια του, που έλαμπαν από ζωή.
Ποια μάνα μπορεί να δεχθεί ότι το παιδί της έφυγε και χάθηκε σε φαράγγι κοντινό στο χωριό, ή έπεσε σε καμιά γεώτρηση ανοιχτή, όταν είχαν ερευνηθεί τα πάντα, και δεν βρέθηκε ούτε ίχνος που να προσδιορίζει κάτι παρόμοιο;
Μοιρολογούσε το παιδί της η Κατερίνα όπως οι γνήσιες Κρητικές μάνες ξέρουν¨

« Γιε μου, σπλάχνο των σπλάχνων μου καρδούλα της καρδιά μου
πουλάκι της φτωχειάς αυλής, ανθέ της ερημιάς μου.»

ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ -ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ


Μέσα στον βαθύ πόνο της όμως, έκαιγε αναμμένο το καντήλι, της ελπίδας.
Πάντα περίμενε να ανοίξει η πόρτα και να πέσει το παιδί της, στην αγκαλιά της, να το γεμίσει φιλιά.
Το παιδί δυστυχώς δεν επέστρεψε, και το ζευγάρι προσπάθησε να ανασυγκροτηθεί, να συνεχίσει την ζωή του.
Υπήρχε και το αγαπημένο τους κοριτσάκι, η Ματούλα η οποία είχε ανάγκη την αγάπη τους, και την στήριξη τους.
Η Κατερίνα βγήκε από την αδιέξοδη σχέση της, με τον πατέρα Γεράσιμο τραυματισμένη και με χαμηλό ηθικό.
Ο Σωτήρης πίνοντας για να ξεχάσει ,και να καταπραύνει τον πόνο του είχε γίνει αλκοολικός.
Με όσες δυνάμεις της απέμειναν η Κατερίνα προσπαθούσε να στηρίξει
τον Σωτήρη να ξεπεράσει τον αλκοολισμό του .
Με επισκέψεις σε ειδικούς, με ένταξη σε ομάδες θεραπείας, και με κάθε άλλο πρόσφορο μέσο.
Οι προσπάθειες της, η αγάπη της για τον Σωτήρη, η μεταμέλεια της για την σχέση της, και η ολόθερμη συμπαράσταση της, είχαν αποτέλεσμα και ο Σωτήρης άρχισε να θεραπεύεται .
Στο διάστημα αυτό η Κατερίνα έμεινε έγκυος .
Το ήθελε αυτό το παιδί. Άρχισε να ξανάρχεται το χαμόγελο στα χείλη της και να νοιώθει ευτυχισμένη.

59]Ο Τάκης Πλουμιστός περιτριγύριζε την Ελένη , όπως οι μέλισσες
τριγυρίζουν στα άνθη, για να αντλήσουν το νέκταρ της ζωής.
Συνέχεια φρόντιζε να βρίσκεται κοντά της, και την φλέρταρε επίμονα.
Δεν είχε ηθικές αναστολές ούτε σκεπτόταν μην τυχόν προδώσει τον φίλο του και χαλάσουν την σχέση τους.
Ο οπορτουνισμός του δεν είχε όρια.
Σχεδόν κάθε ημέρα τον έβλεπες στο φαρμακείο της Ελένης, έστω κι αν αυτή εξυπηρετούσε, την ώρα εκείνη τους πελάτες και έδειχνε ανοιχτά, την δυσφορία της.
Κάποια φορά η Ελένη βρέθηκε ευάλωτη, και ενέδωσε.
Βγήκε ραντεβού μαζί του.
Αισθανόταν ένα κενό μέσα της μοναξιά, και απογοήτευση.
Σπάνια πια συναντιόντουσαν με τον Κυριάκο, διότι είχε απορροφηθεί τόσο πολύ με το κοινωνικό του έργο, ώστε να βάλει σε δεύτερη μοίρα την προσωπική του ζωή.
Η ίδια δεν έπαψε να τον αγαπάει και να τον θαυμάζει ,ήθελε όμως και τον προσωπικό της χρόνο, με τον δικό της άνθρωπο, τον οποίο δεν είχε
διαθέσιμο.
Το μαράζι της ήταν πως δεν είχαν αποκτήσει ένα δικό τους παιδί, γιατί είχε πάθει ένα σοβαρό ατύχημα, και ο γιατρός της το είχε αποκλείσει κατηγορηματικά.
Ήταν ένα πρόβλημα το οποίο την πονούσε, την έκαιγε και την τσουρούφλιζε.
Αισθανόταν ένας είδος αναπηρίας, κι ότι δεν μπορούσε να ανταποκριθεί,
στον προορισμό της πάνω στην γη, ο οποίος ήταν, όπως τον αντιλαμβανόταν η ίδια να γίνει μητέρα, να αποκτήσει τουλάχιστον ένα παιδί.
Ο σύζυγος της ποτέ δεν βαρυγκώμισε και την στήριξε, στην περιπέτεια της υγείας της.
Της έκανε παραπάνω από μια φορά νήξι να υιοθετήσουν ένα παιδί.
Σε αυτή την κρίσιμη φάση της ζωής της, έπεσε στην αγκαλιά του
Τάκη Πλουμιστού στο δεύτερο τους ραντεβού.
Συνήλθε όμως αμέσως, πνιγμένη από ενοχές και χωρίς δεύτερη κουβέντα
διέκοψε, σαν μαχαίρι τον πρόσκαιρο και επιφανειακό δεσμό της.
Κατηγόρησε τον εαυτό της ότι φέρθηκε, σαν άγουρο κοριτσόπουλο.
Στον άνδρα της ποτέ δεν είπε τίποτα για κάτι, που ήθελε και αυτή να ξεχάσει σαν να μην είχε ουδέποτε συμβεί.

58] Στην πραγματικότητα ο Καρλ Μαρξ ήταν άθεος φιλόσοφος, όπως και ο Λουδοβίκος Φόυερμπαχ, ο πατέρας της ψυχανάλυσης, Ζίγκμουντ Φρόυντ, και πολλοί άλλοι μεγάλοι διανοητές.
Ο Κυριάκος όμως ενδιαφερόταν για την γήινη πρακτική πλευρά του Χριστιανισμού, και ειδικά αυτό που ταίριαζε με τα κομμουνιστικά του προτάγματα όπως αγάπη προς τον πλησίον, κοινωνική αλληλεγγύη διανομή του πλούτου. Διόλου δεν τον ενδιέφεραν τα μεταφυσικά του μηνύματα, ο κρυπτομισογυνισμός του, το μίσος του για το ανθρώπινο σώμα. Αλλά και η αρχαία Ελληνική τυπολατρική παράδοση, όπως τα ψυχοσάββατα που διατηρούν αναλλοίωτα οι λαϊκές τάξεις, και νομίζουν ότι είναι Χριστιανισμός. Είχε πολλές ασχολίες με το κοινωνικό του έργο, και την συνδικαλιστική του δραστηριότητα, ο Κυριάκος ο οποίος λάτρευε την γυναίκα του, και δεν σκέφτηκε ποτέ να την απατήσει, όμως άθελα του απομακρύνθηκε ψυχικά από κοντά της,
Στις κενές θέσεις πάντα βρίσκονται οι πρόθυμοι άλλοι, για να τις αντικαταστήσουν.
Στην περίπτωση της Ελένης, ο μοιραίος άνδρας υπήρξε, ένας συνάδελφος
του Κυριάκου και καλός φίλος, ο Τάκης Πλουμιστός.
Ο Τάκης δεν είχε καθόλου τις ίδιες ιδέες με τον Κυριάκο.
Μάλλον ήταν το αντίθετο άλλο.
Νάρκισσος, εγωιστής, ατομιστής, κοίταζε μια ώρα τον καθρέπτη, κάθε πρωί πριν πάει στην δουλειά του.
Ήταν υπερβολικά γυναικάς και επιπόλαιος με τις σχέσεις του.
Φερόταν σαν ένα άμυαλο κοκοράκι με όμορφο λοφίο, το οποίο γοήτευε
με την χάρη του τις κοτούλες στο κοτέτσι.
Τον ενδιέφερε η επιβεβαίωση του ανδρισμού του, και η ηδονή την οποία θα αισθανόταν από την σεξουαλική, και όχι ερωτική συνεύρεση.
Ήταν «ελεύθερο πουλί» από πεποίθηση έλεγε, αλλά ήταν φανερό ότι φοβόταν την δέσμευση.
Παρόλο τον ατομικισμό του είχε συγκινηθεί από το κοινωνικό έργο του φίλου του, και τον βοηθούσε όποτε είχε ελεύθερο χρόνο.
-«Το κάνω για να βρίσκομαι κοντά σε γυναικείο πληθυσμό, έλεγε στους φίλους του αστειευόμενος.»

ΑΔΙΕΞΟΔΟΣ ΔΡΟΜΟΣ‏
Από:
manousos daskalakis (manousosdaskalakis@hotmail.com)
Εστάλη:
Πέμπτη, 10 Σεπτεμβρίου 2009 9:46:27 πμ
Προς:
news@agonaskritis.gr
.ExternalClass .EC_hmmessage P
{padding:0px;}
.ExternalClass body.EC_hmmessage
{font-size:10pt;font-family:Verdana;}
Ως ιδέα ως σύλληψη έδειχνε πραγματοποιήσημη. Ικανοποιούσε και την λαική βάση.Που έβλεπε την αριστερά διασπασμένη να σπαράσσεται από εμφύλιες διαμάχες. Έτσι εγεννήθη ο ΣΥΡΙΖΑ.Γιατί όχι και το Κ.Κ.Ε είπαν μερικοί και έκαναν έκκληση για την "Μεγάλη αριστερά."Αρνήθηκαν όμως δούν την πραγματικότητα. Ότι η αριστερά έχει τραυματιστεί ανεπανόρθωτα.Έχει χάσει την παρθενιά της και την έξωθεν καλή μαρτυρία με τις καταρεύσεις του υπαρκτού.Ότι περνάει δυαλυτική κρίση. ΤΟ Κ.Κ.Ε. ΠΕΡΝΆΕΙ ΤΗΝ ΣΤΑΛΙΝΙΚΉ ΤΟΥ ΠΕΡΊΟΔΟ.ΟΊ ΥΠΌΛΟΙΠΕς ΟΜΑΔΟΎΛΕΣ ΣΑΝ ΜΙΚΡΆ Κ.Κ.Ε ΚΡΑΤΟΎΝΕ ΤΗΝ ΣΡΑΓΊΔΑ ΤΟΥ ΑΛΆΘΗΤΟΥ ΜΕ ΤΟΎΣ ΠΡΟΈΔΡΟΎΣ τους, και την γραφειοκρατεία τους.Τόσες πολλές σραγίδες κάτω από μια στέγη πρακτικά ήταν αδύνατον να χωρέσουν. ΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΆ ΉΘΕΛΑΝ ΣΥΝΕΡΓΑΣΊΑ ΤΑ ΚΑΠΕΤΑΝΆΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΕΓΩΙΣΜΟΊ ΈΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΚΛΕΊΨΟΥΝ.Αντί να διαγκωνίζονται για τις καρέκλες της όποιας εξουσίας, να θυμηθούν τους γίγαντες της αριστερής διανόησης που θυσιάστηκαν χωρίς προσωπικά ωφέλη.Να προσπαθήσουν με νέες ιδέες για μια άλλη δημοκρατική αριστερά. Επί πλέον έπρεπε όλοι να ενταχθούν σε ένα κόμμα.Οι αντίπαλοι βλέποντας αυτήν την κατάντια τώρα θα αναφωνούν¨ "Ουαί τοις ηττημένοις" και εμείς λέμε ανεξάρτητα από τις προθέσεις .¨Όποιος σπέρνει θύελλες θερίζει καταιγίδες.

57] Εξ αιτίας της αίγλης την οποία απολάμβανε στην κοινωνία, και της μεγάλης δημοφιλής του, στις εκλογές είχε προτάσεις ,ακόμη και από τα συντηρητικά κόμματα, για να μετατρέψουν την αγάπη του κόσμου σε ψήφους.
Αυτός κουνούσε το κεφάλι του αρνητικά κι από μέσα του έλεγε¨
-«Αλλοίμονο σας υποκριτές και Φαρισαίοι όταν έλθει η βασιλεία των ουρανών»
Η σύζυγος του η ωραία Ελένη, τον ρωτούσε ,πως μπορούσε να συμβιβάσει την αριστερή και ανατρεπτική ιδεολογία του, με την φιλανθρωπία.
-« Μην ξεχνάς αγάπη μου πως ο πρωταρχικός Χριστιανισμός λειτούργησε σαν ένας πρωτόγονος κομουνισμός.»
-«Οι πρώτοι Χριστιανοί ξεπουλούσαν τις περιουσίες τους και τα μοιράζονταν όλα από κοινού.»
-«Είχαν δημιουργήσει κοινά συσσίτια τις «Αγάπες.»
-«Ζούσαν όλοι χωρίς ανταγωνισμούς με αγάπη και ομόνοια, και μη λησμονείς ότι ο Χριστός είχε καταδικάσει τον πλούτο. Σου θυμίζω την παραβολή που λέει ότι ¨
«Πιο πρώτα θα περάσει μια καμήλα από την τρύπα της βελόνας, παρά θα κερδίσει ο πλούσιος την βασιλεία των ουρανών.»
-«Άλλωστε οι πρώτοι μαθητές του Χριστού ήταν φτωχοί ψαράδες.»
-«Μη μου πεις ότι πιστεύεις και στην αιώνια ζωή;»
-«Γιατί θα σε διαγράψω από επαναστάτη, του είπε αστειευόμενη και γελώντας η Ελένη»
-«Κάθε άλλο.» -«Γνωρίζω πολύ καλά ότι η θρησκεία είναι δημιούργημα των ανθρώπων».
-«Και όχι μόνο. Ο απλός άνθρωπος αισθάνεται αδύναμος, και θέλει κάπου να πιαστεί. Η πίστη σώζει πολλές φορές, και φέρνει στον άνθρωπο που υποφέρει στην καθημερινότητα του από πολλές αντιξοότητες,
ψυχική ισορροπία και γαλήνη.»
Ο μεγάλος διανοητής Κάρολ Μαρξ είχε πει ότι¨ «Η θρησκεία είναι ο στεναγμός του καταπιεσμένου πλάσματος, η ψυχή ενός κόσμου, χωρίς
ψυχή είναι το όποιο του λαού.»

Από:
manousos daskalakis (manousosdaskalakis@hotmail.com)
.ExternalClass .EC_hmmessage P
{padding:0px;}
.ExternalClass body.EC_hmmessage
{font-size:10pt;font-family:Verdana;}
Ο Καρατζαφέρης συνομίλησε με τον γνωστό καλλιτεχνικό μάνατζερ και τηλεκριτή αμφιμβόλου ποιότητος υποψηφίων καλλιτεχνών κο Ηλία Ψινάκη.Ο Ψινάκης είναι δηλωμένος και γνωστός ομοφυλόφιλος. Μετά την δημοσιοποίηση της συνάντησης ότι προαλείφεται για υποψήφιος βουλευτής του Λαός ,οι δημοσκόποι ανήγγειλαν ότι το Λαος, σε έρευνες γνώμης πέφτει κατά μία μονάδα.Τι σηματοδοτεί όμως η τυχόν υποψηφιότητα Ψινάκη;Ο πρόεδρος το ΛΑΟΣ κος Γ. Καρατζαφέρης με την κίνηση του αυτή προσπαθεί, να βγάλει από το κόμμα του τις κατηγορίες περί ακραίου και ρατσιστικού κόμματος. Κι ας έχει μαζέψει στο κόμμα του ένα κορμό από ακροδεξιά στοιχεία και οπαδούς του Γαλλικού αδελφακίου που εκπροσωπεί ο Ζαν Μαρι Λεπέν.Η δεξαμενή ψηφοφόρων από την οποία αντλεί το ΛΑΟΣ είναι οι δεξιοσυντηρητικοί ψηφοφόροι.Μάλιστα δηλωμένοι φανατικοί "χριστιανοί", αυτοί που έτρεχαν στις λαοσυνάξεις του μακαριστού Χριστόδουλου.Ήταν ποτέ δυνατόν να ανεχθούν ένα γνωστό ομοφυλόφιλο στο ψηφοδέλτιο του ΛΑΟΣ;Μπούμεραγκ έγινε για το ΛΑΟΣ λοιπόν η επιλογή του Ηλία Ψινάκη.Φυσικά θα μπορούσε να βάλει ένα κρυφό ομοφυλόφυλο υποψήφιο, όπως συνήθως γίνεται στην Ελληνική κοινωνία.Αυτό όμως είναι άλλη ιστορία. ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ -ΧΑΝΙΑ

56]Ο Κυριάκος ασχολήθηκε με πολλά πράγματα μαζί και άφησε πίσω,
τα χόμπι του , και την προσωπική του ζωή.
Στον σύλλογο των καθηγητών του λυκείου του, είχε εκλεγεί πρόεδρος.
Στην ΕΛΜΕ της περιοχής του, γενικός γραμματέας.
Στην πανελλήνια οργάνωση των καθηγητών μέσης εκπαίδευσης, ΟΛΜΕ
αντιπρόεδρος.
Εντωμεταξύ, καταπιάστηκε και με φιλανθρωπικό έργο.
Στην ευρύτερη περιοχή, στο Περιστέρι το οποίο ήταν εργατούπολη,
με πολλά προβλήματα, μάζεψε ορισμένους διαθέσιμους, οι οποίοι δεν ήταν πολλοί, γιατί σαυτές τις περιπτώσεις λίγοι ενδιαφέρονται, και ίδρυσαν ένα φιλανθρωπικό σωματείο.
Μέσω αυτού του συλλόγου τον οποίο οργάνωσαν κατάλληλα, απορρόφησαν χορηγίες και τις διέθεταν, σε συσσίτια απόρων και ρουχισμό.
Διέθεταν και ένα ελάχιστο βοήθημα σε πολύ λίγους ,γιατί δεν είχαν ποτέ αρκετά έσοδα ,
για να έχουν στο χέρι ένα ελάχιστο χαρτζιλίκι, για να μην αισθάνονται ως
άνθρωποι που δεν υπάρχουν.
Ο Κυριάκος συζητούσε με κοινωνιολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς,
και του έλεγαν, ότι των πρόβλημα των φτωχών και των άστεγων, είναι διογκωμένο στις μεγάλες πόλεις.
-«Όσοι για κάποιο λόγο φτωχύνουν , δεν επιθυμούν να τους βλέπουν οι δικοί τους σε αυτή την δύσκολή θέση.»
«Έτσι φεύγουν για την Αθήνα, και καταλήγουν να κοιμούνται στα παγκάκια, η σε εγκαταλειμμένα κτίρια.»
-«Ας όψεται το κοινωνικό κράτος στην Ελλάδα το οποίο αφήνει ,να διογκώνονται τα κοινωνικά προβλήματα, είπε με πικρία και θυμό στους φίλους του ο Κυριάκος.» Στα σχέδια του ήταν να δημιουργήσει και ιατρείο.
Κάποια στιγμή ήρθε σε επαφή, με γιατρούς όλων των ειδικοτήτων.
Τους ανάφερε τα προβλήματα, που αντιμετωπίζουν, οι άνθρωποι τους οπίους περιθάλπει.
Προσφέρθηκε μια ομάδα γιατρών, να στελεχώσει, ένα ιατρείο ,κοντά στα
στα γραφεία του φιλανθρωπικού συλλόγου , για κάποιες ώρες χωρίς αμοιβή.
Ο Κυριάκος έπαιρνε μεγάλη χαρά και ικανοποίηση, όταν έβλεπε ότι το έργο του προχωρούσε.
Ήταν ανένταχτος στον χώρο της αριστεράς, γιατί ήταν απογοητευμένος από το δογματισμό του κόμματος, στο οποίο είχε οργανωθεί.
Ο Κυριάκος είχε αποκτήσει μεγάλη αίγλη στην κοινωνία.
Έγκυροι δημοσιογράφοι των Αθηναιικών μέσων έγραφαν για την ανιδιοτελή προσφορά του, και τον εγκωμίαζαν.

55]Η Ελένη μόλις τακτοποιήθηκαν κάπως στο Περιστέρι, και άρχισε να εγκλιματίζεται στο νέο περιβάλλον, αποφάσισε να ανοίξει ένα φαρμακείο να εργαστεί σύμφωνα με την ειδικότητα και τις σπουδές της.
Η ίδια δεν ήταν ανήσυχη, και υπερδραστήρια όπως ο σύντροφος της.
Αγαπούσε την ήρεμη ζωή, της άρεσε η καλοπέραση, η γυναικεία κοκεταρία , ακόμη και το γυναικείο κουτσομπολιό, μερικές φορές.
Ήταν πολιτικοποιημένη και αγωνίστρια εναντίον της δικτατορίας στην φοιτητική της ζωή στην Ιταλία.
Μετά τις σπουδές της ήθελε να δημιουργήσει οικογένεια, να εργαστεί στο επάγγελμα της, να περάσει καλά.
Δεν ενδιαφερόταν πλέον για τα κοινά, και για τα βάσανα του κόσμου.
Ακολουθούσε βέβαια τον Κυριάκο, χωρίς όμως ιδιαίτερο ενθουσιασμό.
Οι γονείς της είχαν ορισμένα κεφάλαια, δανείστηκε και από την τράπεζα,
και άνοιξε φαρμακείο, σε κεντρικό σημείο της πόλης.
Οι δουλειές της πήγαιναν περίφημα, και εκεί ξόδευε τον περισσότερο χρόνο της.
Ο Κυριάκος την πείραζε ότι έχασε την επαναστατικότητα της, και έγινε μια συντηρητική μικροαστή.
Είχε αποστηθίσει την αρχή των στίχων του ποιήματος του ποιητή Μιχάλη Κατσαρού με τίτλο «Η διαθήκη μου» και της το απάγγελε όταν είχε κέφια.¨ «Αντισταθείτε σαυτόν που χτίζει
ένα μικρό σπιτάκι και λέει¨καλά είμαι εδώ.
Αντισταθείτε σε αυτόν που γύρισε πάλι στο σπίτι και λέει ¨
Δόξα σοι ο Θεός.
Αντισταθείτε στον Περσικό τάπητα των πολυκατοικιών,
στον κοντό άνθρωπο του γραφείου, στην εταιρεία
εισαγωγαί- εξαγωγαί, στην κρατική εκπαίδευση στο φόρο
σε μένα ακόμα που σας ιστορώ.»

-«Τρέξε εσύ καλέ μου του είπε η Ελένη και δώσε όλο το είναι σου, για να α αλλάξεις τον κόσμο μα ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ».
-«Εγώ όμως σε λατρεύω για την πίστη σου σε αυτό το όραμα.»
-«Γιαυτό σε αγάπησα, επειδή είσαι ένας ρομαντικός ονειροπόλος.»
-«Αγωνίζεσαι με προσωπικό κόστος και θυσίες, για να το
πραγματοποιήσεις.»
-«Εντάξει καλή μου, μην πιστεύεις εσύ στην ιστορική νομοτέλεια,
εγώ όμως είμαι στρατευμένος σε αυτό το σκοπό.»
-«Όποιος στον πόλεμο πάει για να πεθάνει, στρατιώτη μου για πόλεμο δεν κάνει» λέει στους έξοχους στίχους του ο σπουδαίος ποιητής Νίκος Γκάτσος.
-«Μα ασφαλώς δεν διαφωνώ μαζί σου και σε θαυμάζω που δεν έχασες την πίστη και την αγωνιστικότητα σου».Η Ελένη τον αγκάλιασε τον φίλησε στα χείλη και τον τράβηξε προς την μεριά του υπνοδωματίου.

54]Ο Κυριάκος, κατάθεσε την αίτηση του, στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση, και ανέμενε να διορισθεί, στο δημόσιο ως καθηγητής μέσης εκπαίδευσης.
Με την έναρξη της σχολικής περιόδου τον κάλεσαν ως αναπληρωτή.
Στην αρχή θύμωσε.
-«Δεν φτάνει πού υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο στον ιδιωτικό τομέα, μουρμούρισε οργισμένος, μας εκμεταλλεύεται και το δημόσιο. –«Μας έχουν και εργαζόμαστε σε κενές θέσεις εκπαιδευτικών, για μερικά χρόνια, και δεν μας εντάσσουν στο δημόσιο σύστημα ασφάλισης και συνταξιοδότησης. Γιατί αυτό; Για να
γλυτώσει το δημόσιο τους μισθούς του καλοκαιριού.»
-«Αλλά και για να είμαστε όμηροι της πολιτικής άρχουσας τάξης.»
-«Θέλουν να μας έχουν στο χέρι, να πηγαίνουμε στα πολιτικά τους γραφεία να τους ικετεύουμε για
να δημιουργήσουν γυμνοσάλιαγκες, οι οποίοι κερδίζουν το ψωμί τους γλείφοντας και έρποντας.»
-«Δεν θα περάσει όμως αυτή η πολιτική, θα αγωνιστούμε να την αλλάξουμε, για να δημιουργήσουμε μια δικαιότερη κοινωνία.»
-«Δεν θα αφήσουμε τους αγώνες που κάναμε για την πτώση της χούντας
να πάνε χαμένοι.»
Στην αρχή έκανε την σκέψη , να μην πάει στο δημόσιο, και να ανοίξει ένα φροντιστήριο μαζί με συναδέλφους του.
Από θέσεως αρχής όμως, ήταν εναντίον της ιδιωτικής εκπαίδευσης.
Ήθελε να έχει και ελεύθερο χρόνο, να κάνει πράγματα που αγαπούσε και ήξερε ότι το φροντιστήριο θα τον ανάγκαζε να σκλαβωθεί στην δουλειά.
-«Στην δική σου δουλειά σε πιάνει η απληστία, δημιουργείς ευθύνες και υποχρεώσεις , και δουλεύεις ατελείωτα ωράρια.»
-«Ο χρόνος για τον εαυτό σου είναι ανύπαρκτος, και είσαι διαρκώς αγχωμένος νευριασμένος και ανικανοποίητος.»
Το παρατηρούσε σε μεγαλύτερης ηλικίας συναδέλφους του, οι οποίοι είχαν ανοίξει φροντιστήρια και ορισμένοι ήταν παράδειγμα προς αποφυγή.
Ο Κυριάκος ήθελε να ασχοληθεί και με τα χόμπι του.
Συμμετείχε σε μια ερασιτεχνική θεατρική ομάδα, γιατί αγαπούσε την λογοτεχνία- ποίηση- πρόζα- θέατρο.
Του άρεσε η ορειβασία και το ψάρεμα.
Παράλληλα θα ανάπτυσσε συνδικαλιστική δραστηριότητα, στον χώρο του. Τον απασχολούσαν και οι φτωχοί της περιοχής, και επιθυμούσε να προσφέρει, και σε αυτόν τον τομέα κοινωνικό έργο
Πως θα τα προλάβαινε όλα αυτά ο πολυπράγμων και αλτρουιστής Κυριάκος;

53]Στην Αθήνα επέστρεψε πρώτη η Ελένη. Αμέσως πήγε και έμεινε στους γονείς της για ένα μήνα , στην Σπερχειάδα Φθιώτιδος.
Ο Κυριάκος είχε αφήσει μαθήματα, και θα καθυστερούσε την άφιξη του για ένα εξάμηνο.
Στο διάστημα αυτό η Ελένη για να μην αργεί ,εργάστηκε για λίγο σε φαρμακείο της Λαμίας.
Είχαν συμφωνήσει με τον Κυριάκο ότι θα ζούσαν στο νομό Αττικής, και συγκεκριμένα στο Περιστέρι γιατί ήθελε να βρίσκεται κοντά στον φιλάσθενο πατέρα του, να τον προσέχει και να τον στηρίζει.
Όταν ήρθε ο Κυριάκος από την Ιταλία, επισημοποίησαν την σχέση τους κάνοντας τον αρραβώνα τους. Πιο πριν είχε προηγηθεί ο εξής διάλογος¨¨
-«Πως θα πας να ζήσεις, με ένα ξένο άνθρωπο στην Αθήνα;»
-«Της μίλησε απαξιωτικά η μάνα της.
-«Πως θα σταθώ στο χωριό, αν το μάθουν οι γείτονες, ότι είσαι στην πρωτεύουσα σπιτωμένη με ένα άνδρα.;»
Όχι αν μπορούσε να κάνει κι αλλιώς, στα ατράνταχτα επιχειρήματα της
συμπαθητικής κυράς Τασούλας, η οποία στην εποχή της πήγε μονάχα δυο τάξεις στο δημοτικό, διότι οι γονείς της την ήθελαν στην στάνη να βόσκει τα πρόβατα.
Στην περιοχή Περιστερίου νοίκιασαν ένα δυαράκι, πίσω από την εκκλησία του Αγίου Αντωνίου. Κοντά τους κατοικούσε και ο κυρ Θόδωρος με την γυναίκα του την κυρά Λευτερία.
Στα νιάτα του ο κυρ Θόδωρος ήταν ένας αγωνιστής πρώτης γραμμής.
Οργανώθηκε στο ΚΚΕ από νεαρή ηλικία, και υπόφερε τόσα βάσανα,
όσες περιπέτειες πέρασε, το κομμουνιστικό κίνημα στην Ελλάδα.
Μεταξύ φυλακών και εξοριών, γνώρισε και την συντρόφισσα την Λευτερία, κι ευτυχώς γιατί πρόλαβαν κι έκαναν ένα παιδί, για να το έχουν συντροφιά στα γηρατειά τους.
Την εποχή που τον γνώρισε η Ελένη θάταν γύρω στα εβδομήντα πέντε .
Ίσως και πάρα πάνω. Με τα ρευματικά του, την πίεση, τις καρδιακές αρρυθμίες, το αυξημένο ζάχαρο, και όλα τα «καλούδια» τα οποία φέρνει η προχωρημένη ηλικία..
Την Ελένη την υποδέχτηκαν με χαρά, γιατί είχαν ακούσει θερμά λόγια από τον γιό τους, στον οποίο είχαν εμπιστοσύνη.
-«Το ξέρεις Ελένη ότι έχω κάνει εξορία ακόμη και στην Γαύδο;»
-«Που κυρ Θόδωρε;» «Κάτω στην Κρήτη.»
-«Ναι καλή μου στην δικτατορία Μεταξά».
-«Ήταν ένα ξερονήσι μακριά από τον Θεό και από τους ανθρώπους.»

52] Η σύζυγος του Κυριάκου ονομαζόταν Ελένη, και ήταν πτυχιούχος φαρμακοποιός. Διέμεναν στο Περιστέρι Αττικής. Στο κέντρο του Περιστεριού, η Ελένη είχε ανοίξει φαρμακείο από δεκαετίας.
Το ανδρόγυνο είχε γνωριστεί στην εποχή της φοιτητικής τους ζωής, στην Μπολόνια της Ιταλίας. Γνωρίστηκαν σε μια συγκέντρωση των Ελλήνων φοιτητών στην φοιτητική λέσχη. Υπήρξαν φοιτητές στην περίοδο που η χούντα των Αθηνών σιγά άρχισε να σαπίζει. Οργανώθηκαν στο κίνημα του αριστερού χώρου, και στην οργάνωση Π.Α.Μ, όπου έδιναν την μάχη τους , από το εξωτερικό εναντίον της δικτατορίας.
Έζησαν τον απόηχο των γεγονότων του Πολυτεχνείου το 1973 ως πρωτοετείς φοιτητές.
Στην αρχή ο Κυριάκος δεν είχε προσέξει ιδιαίτερα, την δυναμική καστανόξανθη κοπέλα, η οποία έμοιαζε περισσότερο με Ιταλίδα του βορά, παρά με Ελληνίδα. Είχε αποροφηθεί με τα διαβάσματα του, αλλά ήταν και τσιμπημένος με μια Ιταλίδα φοιτήτρια της νομικής μεγαλύτερη του. Η όμορφη Ιταλίδα από την Τοσκάνη είχε μποι φρεντ,[φίλο] ένα Ρωμαίο συμφοιτητή της, και του έδωσε χυλόπιτα.
Απογοητεύτηκε για λίγο και κλείστηκε στον εαυτό του.
Με τον καιρό ξέχασε την αποτυχία του , και πρόσεξε τις χάρες το μπρίο και την πνευματικότητα της συντρόφισσας του, στον αγώνα .
Της έκλεισε ραντεβού για να τα πούνε στο κυλικείο του πανεπιστημίου.
Η Ελένη τον είχε προσέξει από την αρχή και της άρεσε, αλλά δεν ήταν από αυτές που κάνουν την πρώτη κίνηση.
Μετά το πρώτο τους ραντεβού, έγιναν αχώριστοι φίλοι εραστές, και αργότερα σύζυγοι και συνοδοιπόροι.
Ήταν τριτοετείς φοιτητές όταν έμαθαν από τα νέα της Ιταλικής τηλεόρασης «Ράι» για την κατάρρευση της χούντας.
Την χαρά τους και την ανακούφιση τους για την κατάρρευση, της τυραννίας που δεν τους άφηνε, ήσυχους, και τους παρακολουθούσε μέσω των προξενικών αρχών ακόμη και στην Ιταλία, διαδέχθηκε η λύπη. και η απογοήτευση.
Απογοήτευση διότι η χούντα με τα ανδρείκελα της στην Κύπρο, κατέλυσε την νόμιμη κυβέρνηση, του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου.
Μετά από το πραξικόπημα η Τουρκία βρήκε πρόσχημα ως εγγυήτρια δύναμη ,να επέμβει και κατέλαβε ένα μεγάλο μέρος του νησιού.
Η Αγγλία που είχε στην κατοχή της την Κύπρο επέβαλλε ως εγγυήτρια δύναμη την Τουρκία, πιστή πάντα στο αυτοκρατορικό δόγμα των μεγάλων δυνάμεων «Διαίρει και βασίλευε.»
Στους σκεπτόμενους και αγωνιστές φοιτητές ήταν βαρύ να τον χωνέψουν ότι ακόμη μι φορά ο Ελληνισμός προδόθηκε εκ των έσω και συρρικνώθηκε.

51]Μετά το δυστύχημα που συνέβη στον μικρό Αχιλλέα, και την απώλεια της απαγωγέως του Ουρανίας, το παιδί βρέθηκε μόνο και έρημο στους πέντε δρόμους. Δεν είχε που την κεφαλή κλίναι. Η αστυνομία χωρίς να πραγματοποιήσει ιδιαίτερη έρευνα, παρέδωσε το παιδί σε ίδρυμα. Στο ίδρυμα έδωσαν το ονοματεπώνυμο των απαγωγέων του.
Σαν να άρχισε εκεί να συνέρχεται διότι του φέρθηκαν ανθρώπινα, το έπλυναν του έδωσαν καθαρά ρούχα ,τροφή και στέγη, και ένοιωσε ότι ήταν κανονικός άνθρωπος.
Ήταν ένα παιδί προνηπιακής ηλικίας που απήχθη από μια απαίσια τσιγγάνα, η
οποία το έβαλε να γυρνάει μαζί της στους δρόμους και να ζητιανεύει. Η βίαιη αποκοπή από τους φυσικούς του γονείς, ήταν ένα τράνταγμα για την ψυχούλα του μικρού παιδιού.
Η περιπέτεια να σέρνεται ξαφνικά, από την τσιγγάνα στους δρόμους της Αθήνας, του δημιούργησε μεγάλο άγχος και ανασφάλεια σε μια πολύ μικρή ηλικία, στην οποία είχε ανάγκη την ασφάλεια, και την αγάπη των γονέων του.
Από μια άποψη το παιδάκι στάθηκε τυχερό, γιατί μέσα σε έξη μήνες, υιοθετήθηκε από ένα άτεκνο ζευγάρι, και απόκτησε οικογένεια.
Έχει αποδειχτεί ότι οι γονείς που δεν έχουν παιδιά, και λαχταρούν ένα παιδί στις πλείστες των περιπτώσεων, χαρίζουν στο θετό παιδί όλη την
αγάπη τους και την στοργή τους , όπως και οι φυσικοί γονείς.

«Οι ωδίνες της σελήνης
και οι κραυγές της μέρας που γεννήθηκε,
χάθηκαν σαν μια σταγόνα αίμα
στην απεραντοσύνη της θάλασσας.»

Χρήστος Μαχαιρίδης

Έτσι και στην περίπτωση του μικρού Αχιλλέα το ανδρόγυνο, που το υιοθέτησε ,ήταν μια ζεστή φωλιά για το πονεμένο και τρυφερό σπουργιτάκι.
Στο ζεστό αυτό περιβάλλον είχε τα παιχνίδια του, είχε το δικό του δωμάτιο, και το κυριότερο, την αγάπη και την στοργή του ζευγαριού.
Σε γαλήνια ατμόσφαιρα θα γινόταν η διαπαιδαγώγηση του, και η διαμόρφωση του χαρακτήρα του, από κοινού με το σχολείο και τον κοινωνικό περίγυρο.
Το ανδρόγυνο ήταν κα οι δύο γύρω στα σαράντα, ο άνδρας ψηλός με αθλητικό σώμα, και η γυναίκα μετρίου αναστήματος, με σώμα καλοσχηματισμένο, φορούσε γυαλιά με χρυσό σκελετό.
Ο άνδρας ονομαζόταν Κυριάκος και εξασκούσε το επάγγελμα του καθηγητή των μαθηματικών .

50]Την επομένη ημέρα το απόγευμα ό Αρίστος τέλειωσε τον μέτριο, βραστό του.
Όταν ερχόταν από την Αθήνα κατοικούσε στο παλαιό πατρικό σπίτι, το οποίο είχε επισκευάσει, για να παραθερίζει τα καλοκαίρια.
Αποφάσισε να πάρει τηλέφωνο την Κατερίνα για να συναντηθούν , και
να αποφασίσουν από κοινού, την μεθόδευση της στήριξης του Σωτήρη.
Την Κατερίνα δεν την γνώριζε αρκετά, είχαν συναντηθεί δύο τρείς φορές,
μονάχα, πάντα μαζί με τον Σωτήρη.
Δεν γνώριζε την αντίδραση της, είχε την ελπίδα όμως ότι τον αγαπούσε, και ότι θα τον στήριζε να ξεπεράσει , τον σταυρό του μαρτυρίου του.
Η Κατερίνα του μίλησε με ευγένεια και έκλεισαν ραντεβού, εκτός σπιτιού.
Η δική της ψυχολογική κατάσταση ήταν στο ναδίρ.
Προσπαθούσε να ξεπεράσει την μελαγχολία της διακοπής των σχέσεων της, με τον πατέρα Γεράσιμο.
Αναρωτιόταν πως τα κατάφεραν έτσι δύο ερωτευμένοι, όπως αυτή με τον Σωτήρη να καταλήξουν σαν δύο ξένοι.
Ήταν βαρύ για τις αντοχές τους , η εξαφάνιση του παιδιού τους και τους διέλυσε.
Κατά βάθος αγαπούσε ακόμη τον Σωτήρη, και παρά την τωρινή αδυναμία της , θα έκανε το παν για να τον στηρίξει.
Τις περισσότερες φορές οι γυναίκες αποδεικνύονται πιο δυνατές, από τους
άνδρες κι ας θεωρούνται «το ισχυρό φύλο.»
Συμφώνησαν με τον Άριστο να πάει αυτός, με τον Σωτήρη στον ψυχολόγο, την πρώτη φορά, και έπειτα θα τον φρόντιζε η ίδια.
Η Κατερίνα κατανοούσε ότι η μεγαλύτερη στήριξη που θα μπορούσε να δώσει στον άνδρα της, ήταν η επιστροφή στο σπίτι, η αγάπη της και η επανασύνδεση των σχέσεων τους.
Επί τέλούς είχαν και ένα παιδί να μεγαλώσουν.
Κανείς ψυχολόγος δεν θα τον βοηθούσε τόσο όσο η στήριξη και η αγάπη η δική της.
Ευχαρίστησε τον Αρίστο για την αγάπη του και την συμπαράσταση του, προς τον φίλο του, Ο Αρίστος της είπε ότι θα είναι σε επαφή, και ότι από την Αθήνα θα την παίρνει τηλέφωνο, να μαθαίνει νέα του.
-«Κατανοώ της είπε τις περιπέτειες της ζωής σας ,και λυπάμαι πολύ.
-«Πρέπει όμως να πάτε μπροστά, γιατί η ζωή προχωρεί.»
-«Εν πάσει περιπτώσει φεύγοντας αφήνω τον Σωτήρη, σε καλά χέρια και θα είμαι ήσυχος είπε στην Κατερίνα .
Της έσφιξε το χέρι και πήρε το ταξί για το αεροδρόμιο.

49]Ο Αρίστος χτύπησε δύο φορές το κουδούνι και άλλες δύο την πόρτα, με το χέρι
μέχρι να σηκωθεί να του ανοίξει το παλιό φιλαράκι του ο Σωτήρης.
Η Κατερίνα με το κοριτσάκι του απουσίαζαν εκείνη την ώρα
Κάθισε Αρίστο γιατί δεν είμαι ακόμη έτοιμος. Κοιμόμουν.
Δεν έχω και διάθεση να βγώ έξω .Θέλεις ένα ποτό;
Άφησε φίλε το ποτό ,και πάμε για καφέ στο δημοτικό κήπο που έχει δροσιά και το περιβάλλον είναι ευχάριστο.
Με το ζόρι ο Αριστείδης τράβηξε το φίλο του, προς την έξοδο του σπιτιού.
Προχώρησαν με τα πόδια περνώντας από την νέα χώρα, το ναυτικό όμιλο και το σαπωνοποιείο της Α.Β.Ε.Α, κατηφόρισαν προς το παλιό λιμάνι, με τα Βενετσιάνικα κτίσματα και το Οθωμανικό τέμενος,
και χωρίς να το αντιληφθούν, με την κουβέντα έφθασαν ,στο καφέ του κήπου.
Σιγά, σιγά στην αρχή οι λέξεις έβγαιναν με το τσιγκέλι, ο Σωτήρης διηγήθηκε την ιστορία του με το παιδί ,και τις διαλυμένες σχέσεις του με την Κατερίνα.
Εντάξει τώρα φίλε μην κάνεις έτσι.
Μήπως νομίζεις πώς είσαι ο μοναδικός στον κόσμο ο οποίος έχει προβλήματα.
Δεν θυμάσαι τι πέρασα εγώ .
Το ατύχημα του πατέρα μου στην οικοδομή;
Ήταν και ανασφάλιστος και δεν είχε που την κεφαλή κλίναι.
Από παιδί δουλεύω κι εγώ.
Του έδειξε τα χέρια του.
Ακόμη έχουν σημάδια από το πηλοφόρι και ρόζους από την σκληρότητα της δουλειάς.
Πως νομίζεις πως πήρα το πτυχίο της νομικής.
Με χίλια βάσανα και στερήσεις.
Ακόμη δεν παντρεύτηκα επειδή έπρεπε να βοηθήσω, την οικογένεια μου τις μικρότερες αδελφές και τ’αδέλφια μου.
Έχω σχέση με μια κοπέλα κάποια χρόνια και ακόμη δεν ευκαίρησα να την ζητήσω σε γάμο να κάνω την δική μου οικογένεια.
Ξέρεις κάτι Σωτήρη νομίζω ότι χρειάζεσαι βοήθεια από ειδικό
Το ξέρω Άριστο ότι μου έχει στρίψει η βίδα με αυτά που περνάω.
Καθόλου δεν σου έχει στρίψει Μακάρι να είχα το μυαλό σου
Απλώς είσαι σε δύσκολη φάση.
Δεν σε αφήνω και δεν θα φύγω στην Αθήνα αν δεν ξεκινήσεις τις επισκέψεις .
Σε δύσκολες στιγμές όταν έχει τελειώσει η καύσιμος ύλη χρειαζόμαστε στήριξη για να πάρουμε πάλι εμπρός.
Εντάξει Αρίστο σου το υπόσχομαι.
Χώρισαν και ο Σωτήρης, ένοιωσε ένα βάρος να φεύγει από πάνω του.

48]Κατά της δέκα το επόμενο πρωί, ο Αρίστος χτυπούσε το κουδούνι, του σπιτιού του φίλου του. Από χθές που τον είδε σε αυτό το χάλι τον σκεπτόταν και ανησυχούσε.
Από το δημοτικό ακόμα, και στο το γυμνάσιο –λύκειο ήταν κολλητοί φίλοι. Αχώριστοι παντού. Δεν έκρυβαν τα μυστικά τους και τις ανησυχίες τους για το μέλλον. Έκαναν μόνιμη παρέα, πήγαινε ο ένας στο σπίτι του άλλου, διάβαζαν ταχτικά μαζί, και είχαν γνωριστεί οικογενειακώς.
Όταν όμως ο Αρίστος έφυγε για σπουδές στην Αθήνα αραίωσαν οι επαφές τους.
Περιορίστηκαν στα Χριστούγεννα και στο Πάσχα στις διακοπές, και αραιά και που σε κανένα τηλεφώνημα. Το καλοκαίρι ο Αρίστος έμενε στην Αθήνα
διότι εργαζόταν, και δεν ήθελε να χάσει τη δουλειά, επειδή δεν είχε άλλους πόρους ζωής.
Ο Σωτήρης αγαπούσε και θαύμαζε τον φίλο του τον Αρίστο, γιατί ξεκίνησε φτωχόπαιδο. Δουλεύοντας και σπουδάζοντας ,κατάφερε και
έγινε ένας καλός και άξιος δικηγόρος στην Αθήνα.
Ήταν πολιτικοποιημένος, λάβαινε μέρος στο αριστερό κίνημα, και υπεράσπιζε με πάθος τα εργατικά δικαιώματα.
Πολλές φορές τον έβλεπε στην τηλεόραση , να υπερασπίζεται ανθρώπους, από τον αναρχικό χώρο διωκόμενους από την εξουσία .
Η υπεράσπιση γινόταν χωρίς αμοιβή ,και τις περισσότερες φορές κατέριπτε στην ακροαματική διαδικασία το κατηγορητήριο, και
αθωωνόταν οι κατηγορούμενοι. Τότε έπιανε τον εαυτό του να χειροκροτεί δυνατά. Ήταν μια δυνατή φιλία, έστω και αν δεν συναντιόντουσαν τακτικά.

46]Μία ημέρα ο Σωτήρης καθόταν σένα παγκάκι
στην πλατεία Τάλω . Κρατούσε ένα μεγάλο γυάλινο μπουκάλι μπύρας κι ετοιμαζόταν να βρέξει τα χείλη του, για να διώξει την σκοτεινιά της ψυχής του.
Απέναντι του η θάλασσα στο μόλο κυμάτιζε νωχελικά έχοντας μέσα
της ένα ελαφρύ αεράκι.
Ήταν σαν να του έκλεινε πονηρά το μάτι και να του έλεγε «Έλα μωρέ
και εσύ άνθρωπε, που χολοσκάς για τα ανθρώπινα προβλήματα.
Κάνεις σαν να αγνοείς την ματαιότητα της ζωής.
Δείξε δύναμη ξεπέρασε τις δυσκολίες.
Τι είναι η ζωή; Ένας αγώνας δρόμου.
Ένα ταξίδι για την Ιθάκη.
Θα το διαβείς όρθιος;
Θα το διαβείς γονατιστός;
Θα το διαβείς γλείφοντας και έρποντας;
Θέλεις να έχεις το κεφάλι σου χωμένο μέσα στην άμμο σαν την στρουθοκάμηλο για να μην βλέπεις και να μην ακούς;
Εσύ αποφασίζεις.

Σαν βγείς στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
Να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος,
Γεμάτος περιπέτειες γεμάτος γνώσεις.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
Τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι…

Κ .ΚΑΒΑΦΗΣ

«Εσύ το λες γατί δεν πονάς. Εγώ έχασα το παιδί μου, το παλικαράκι μου την ψυχή της ψυχής μου. Ξαφνικά και αναπάντεχα. Όχι από φυσικό θάνατο γιατί δεν βρέθηκε κανένα δικό του ίχνος.
Αλλά από το μίσος κακών ανθρώπων.»
Έλα, έλα, μην κλαψουρίζεις συνέχεια , μην κρύβεσαι από τον εαυτόν σου μέσα στην λησμονιά του ποτού. Στάσου όρθιος αγωνίσου.
Είμαι πολύ αδύναμος δεν αντέχω τον πόνο. Πίνει μια γουλιά μπύρα.
Θεέ μου γιατί με εγκατέλειψες και νοιώθω τόσο μόνος τόσο άδειος τόσο νεκρός;»
«Μην επικαλείσαι το όνομα του Θεού σου επί ματαίω.»
«Κανείς δεν σ εγκατέλειψε, αλλά εσύ μόνος σου εγκατέλειψες τον εαυτόν σου « .

47]Ο Σωτήρης άδειασε σιγά, σιγά το μπουκάλι με την μπύρα στην κενή κοιλιά του, και έγειρε στο παγκάκι να κοιμηθεί. Κοιμήθηκε βαριά
κι άρχισε να ροχαλίζει δυνατά. Ροχάλιζε κι αγκομαχούσε ξεφυσώντας. Εκείνη την στιγμή περνούσε μια ηλικιωμένη αστή,
είδε τον άνθρωπό να κοιμάται στο παγκάκι του Δήμου, προφανώς δεν της άρεσε το θέαμα, και άρχισε τον μονόλογο.
«Δεν έχουν σπίτια ορισμένοι, και κοιμούνται στα παγκάκια;
-Γιατί ροχαλίζει αυτός και κάνει θόρυβο σαν τρακτέρ, και ξεφυσάει --σαν σαμπρέλα;
-Τους αλήτες ξύλο που τους χρειάζεται .
-Αλλά και συμμάζεμα από τα αποριματοφόρα του Δημαρχείου να
-τους πάνε για τα μπάζα.»
Κούνησε το κεφάλι της υποτιμητικά και προχώρησε με αργά και
σταθερά βήματα.
Ο ήλιος είχε δύσει κι άρχισε να σουρουπώνει.
Ο Σωτήρης ξύπνησε από το λήθαργο του και σηκώθηκε προσπαθώντας να στηθεί όρθιος.
Δεν τα κατάφερε απολύτως και έφυγε τρικλίζοντας.
Χωρίς να προσέξει ιδιαίτερα και στην κατάσταση που ήταν,
έπεσε πάνω σ’έναν άλλον άνδρα που περπατούσε με βιαστικά βήματα.
Σταμάτησαν και οι δύο και κοίταξε καλά, καλά ο ένας τον άλλο.
Σωτήρη; Παρ’ολίγο να μην σε γνωρίσω . Τι κάνεις βρέ θηρίο;
Ποιος είστε κύριε; Του είπε αδιάφορα και νυσταγμένα ο Σωτήρης, μην μπορώντας να συγκρατήσει την νύστα του, και το σώμα του όρθιο.
Ο Αριστοτέλης είμαι Σωτήρη ,ο Αρίστος ο παλιός συμμαθητής σου και φίλος σου.
Α, α, ο Αρίστος. Τι κάνεις Αρίστο φίλε μου; Εγώ όπως με βλέπεις
έχω τα μαύρα μου χάλια. Ένα ζόμπι έχω καταντήσει, ένας απόβλητος της ζωής.
Ο Αρίστος είδε τα χάλια του φίλου του και λυπήθηκε πολύ .
Ήταν όμως βιαστικός γιατί είχε ένα επείγον ραντεβού, και του ζήτησε την διέυθυνση του σπιτιού του.
Θα περάσω οπωσδήποτε από το σπίτι να τα πούμε αύριο.
Είσαι ακόμα παντρεμένος με εκείνο το καλό κορίτσι πως τη έλεγαν;
Κατερίνα. Α ναι Κατερίνα.

45]Ο Σωτήρης επιφανειακά φαινόταν, σαν ένας τύπος ο οποίος αδιαφορούσε, για την εξαφάνιση του γιου του, και συνέχιζε, όπως και πρώτα να διάγει, τον πρότερο έντιμο βίο του.
Μέσα του όμως έβραζε ο θυμός ,η αγανάκτηση, η θλίψη και η απελπισία.
Άρχισε να νοιώθει έντονα την ματαιότητα των ανθρωπίνων , και να τον διακατέχει μια βαθειά μελαγχολική διάθεση.
Είχε νεύρα ήταν δύσθυμος και έπαψε, να γελάει πια με ευκολία.
Χάθηκε με τον καιρό η επαφή με την οικογένεια του, την μικρή Ματούλα που υπεραγαπούσε, και την Κατερίνα την οποία είχε νυμφευθεί, έπειτα από σφοδρό έρωτα.

«Πως είναι μπορεζάμενο κι ήλιος λαμπρός να δίδει,
Το μεσημέρι τ/όμορφο των αματιώ σκοτίδι;
Ζέστη πως είναι μπορετό το χιόνι να γεννήσει,
Γη μαραμένη κρύο νερό φύτρα ποτέ ν/αφήσει;»

« ΕΡΩΦΙΛΗ Γ. ΧΟΤΡΤΑΤΣΗ»

Έπαψε να συνευρίσκεται ερωτικά με την Κατερίνα ,δεν είχε διάθεση για τίποτα, και αισθανόταν σαν ένας ζωντανός σε ανυπαρξία.
Διαρκώς έλειπε από το σπίτι και την δουλειά του .
Πότε τα έφτιαξε η Κατερίνα με τον ιερέα πότε διέλυσε τον δεσμό της ,
δεν το κατάλαβε ποτέ. Λένε πως την απιστία ο ,ή η σύζυγος το μαθαίνει τελευταίος-α.
Μιλάμε όμως για μια νορμάλ κατάσταση, και όχι στην κατάσταση αλκοολισμού στην οποία είχε περιέλθει ο Σωτήρης.
Τι μπορούσε να καταλάβει κάποιος που μοναδική του αγάπη, ήταν ο οίνος ουχί ο κεκαρμένος, αλλά ο παλιός οίνος Κισάμου ο ανέρωτος;
Ο Σωτήρης για να ξεχαστεί και να λησμονήσει, άρχισε να πίνει και κατέληξε σε λίγο καιρό εξαρτημένος από το αλκόολ.
Περιφερόταν από ταβέρνα, σε ταβέρνα και από καφενείο σε καφενείο,
Μέχρι που δεν τον άντεχαν, τα πόδια του και τον μάζευαν τραυματισμένο από τα πεζοδρόμια.
Σε αυτή την νέα του πορεία έκανε παρέα, με αλκοολικούς και πρεζόνια.

44] Έπρεπε το συντομότερο δυνατόν να πάρε την απόφαση του.
Τι προείχε γιαυτόν και την προσωπική του, αξιοπρέπεια και
αυτοεκτίμηση; Ο έρωτας του για την Κατερίνα, ή το όραμα του
για μια δίκαιη και Χριστιανική κοινωνία;
Γνώριζε ότι ο έρωτας χρειάζεται θυσίες. Το όραμα όμως το
οποίο είχε για μια διαφορετική κοινωνία ,τον ανάγκαζε
θεληματικά, με αυτοθυσία και με πολύ πόνο να απαρνηθεί τον
εαυτό του.
Η αδυναμία του για την Κατερίνα θα τίναζε όλο του το έργο
στον αέρα;
Την νύχτα στριφογύριζε διαρκώς στο κρεβάτι του.
Δεν μπόρεσε να κλείσει μάτι.
Το πρωί είχε πάρει την οριστική του απόφαση.
Θα χώριζε με την Κατερίνα.
Την αγαπούσε και δεν ήθελε να την πληγώσει.
Στο ραντεβού που είχε μαζί της, προσπαθούσε να εξέβρει τρόπο
να της το φέρει στα μαλακά.
Της μίλησε για το όραμα του και για τις θυσίες, που χρειαζόταν
για την πραγματοποίηση του.
Πρώτη φορά τον έβλεπε η Κατερίνα τόσο σοβαρό και σκεπτικό.
Τον πίεσε να της αποκαλύψει τι συμβαίνει, κι αυτός της
ανακοίνωσε την ειλημμένη απόφαση του, για τον χωρισμό τους.
Αμέσως η Κατερίνα αναδύθηκε σε δάκρυα, τα οποία έρεαν
ποτάμι από τους οφθαλμούς της, και έβρεχαν το πάτωμα.
Τον είχε αγαπήσει με πάθος. Δεν θα τον ξεπερνούσε εύκολα τον
χωρισμό, σαν ένα τυχαίο συμβάν στην καθημερινότητα της.
Είχε όμως την ωριμότητα να κατανοήσει, το αδιέξοδο της
σχέσης τους.
Την είχε κάνει κοινωνό του οράματος του, και το είχε
ενστερνισθεί.
Δεν έπαυε όμως να πονά και να υποφέρει για το άδοξο τέλος.
Από το πρωί μέχρι το μεσημέρι ήταν μαζί , και συνομιλούσαν.
Μετά τον χωρισμό τους η Κατερίνα παραιτήθηκε, και από το
εθελοντικό της έργο, γιατί δεν άντεχε να είναι κοντά του.
Μια σελίδα έκλεινε πλέον και μια νέα θα άρχιζε, για την
πονεμένη από την ζωή Κατερίνα.

43]Μετά την ανάπτυξη της τρυφερής σχέσης του με την Κατερίνα, όταν βρισκόταν μαζί στις ιδιαίτερες τους στιγμές, αισθανόταν μια ευτυχία και μια εσωτερική πληρότητα.
Τον υπόλοιπο όμως καιρό, ο πατήρ Γεράσιμος δεν ένοιωθε καλά, με τον εαυτό του.
Αισθανόταν άγχος είχε ενοχές, και τύψεις συνειδήσεως, έλεγε στον εαυτό του ότι ήταν αμαρτωλός και βρώμικος, και ότι δεν μπορούσε άλλο να ανταποκριθεί, στα θρησκευτικά του καθήκοντα, και τον κοινωνικό του ρόλο.
Δεν άντεξε πολύ αυτήν την κατάσταση .
Αισθανόταν εγκλωβισμένος ,και αναζητούσε οδό διαφυγής.
Επισκέφθηκε τον προστάτη και πνευματικό του, τον επίσκοπο Μύρωνα.
Του ανάφερε για το ηθικό του παράπτωμα, και του υπόβαλλε την παραίτηση του.
Ήταν εκείνη την στιγμή ένα ψυχικό ράκος.
Ο σοφός ιεράρχης ήταν καθησυχαστικός, και προσπάθησε να τον ηρεμήσει. –«Ήμουν γνώστης του είπε, της ηθικής σου παρεκτροπής.»
-«Άνθρωποι που δεν σε συμπαθούν, σε φωτογράφισαν και έκαναν αναφορά εναντίον σου. Όμως σε ικετεύω να μην παραιτηθείς, γιατί έχεις δημιουργήσει ένα τεράστιο κοινωνικό έργο, και είσαι πρότυπο για τους Χριστιανούς.»
-«Σε μια δύσκολη κοινωνική συγκυρία, εσύ είσαι ένας φάρος φωτεινός, για την τοπική κοινωνία.»
-«Η ελπίδα της έχει εναποτεθεί πάνω στους ώμους σου.»
-«Λησμόνησες εσύ ο μείζων πνευματικός άνθρωπος, τι είπε ο Ιησούς Χριστός στον όχλο, ο οποίος πετροβολούσε την πόρνη Μαρία Μαγδαλινή;» ¨ «Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθο βαλλέτω»
-“Είσαι άνθρωπος πατέρα Γεράσιμε όπως όλοι μας.»
-«Δεν υπάρχουν στην γη επάνω αναμάρτητοι άνθρωποι».
-«Τέλειος είναι μονάχα ο Κύριος.»
-«Όμως πατέρα Γεράσιμε πρέπει και εσύ, να αναλάβεις τις ευθύνες σου.»
-«Να αρθείς στο ύψος των περιστάσεων»
-«Το συντομότερον δυνατόν να διακόψεις, με αυτήν την γυναίκα και να επιστρέψεις, στην οικογένεια σου.»
-«Όπως γνωρίζεις ίσως περισσότερο εμού, του ταπεινού ρασοφόρου, ο Χριστός σταυρώθηκε, για να σώσει τους ανθρώπους από τις αμαρτίες τους.
-«Πως είναι δυνατόν εσύ ο οραματιστής, να μην θυσιαστείς για τις ιδέες σου χάριν, πρόσκαιρων απολαύσεων;»
Ο πατήρ Γεράσιμος φίλησε το χέρι του επισκόπου, και έφυγε λυπημένος, προβληματισμένος και συγχυσμένος.

42]Ο παπά Λάζαρος ήταν ένας κοινός απατεώνας, και συκοφάντης ο οποίος συνελήφθη, να κλέβει από το παγκάρι της ενορίας του.
Για να εκδικηθεί τους επιτρόπους τους άλλαξε όλους, και τοποθέτησε συγγενικά και φιλικά του πρόσωπα, για να έχει τον απόλυτο έλεγχο.
Είχε κατηγορηθεί επίσης ότι πλησίαζε τις γυναίκες, και άπλωνε επικίνδυνα τις χερούκλες του.
Η καθαρίστρια του ναού η κυρά Στεφανία, τον είχε δει να κάνει έρωτα ο αδιάντροπος , με μία ελευθέρων ηθών ενορίτισσα, μέσα στο ιερό του ναού.
Ο παπά Λάζαρος φθονούσε τον καταξιωμένο πατέρα Γεράσιμο.
Δεν ένοιωθε γιαυτόν παρά χολή και μίσος.
Είχε βάλει σκοπό της ζωής του να τον κοντύνει, να τον κατεβάσει μέχρι την γή χαμηλά, για να χαμηλώσει το ίδιο με το δικό του μπόι.
-«Τι θα κάνω με αυτόν τον παπά;»
-«Δεν είναι και «άγιος» όπως αυτοαποκαλούνται με «ταπεινότητα» οι επίσκοποι μας».
-«Δεν είναι επίσης η ενσάρκωση του Θεού επί της γής.
-«Άνθρωπος είναι με ελαττώματα και αδυναμίες.»
-«Κάτι θα ανακαλύψω για να τον κοντύνω.»
Φώναξε δυο εμπίστους ανθρώπους του.
Τους έδωσε εντολή να γίνουν η σκιά του, και να παρακολουθούν κάθε κίνηση του.
Δεν πέρασε πολύ καιρός και του έφεραν τα ευχάριστα νέα.
-«Πιάσαμε λαυράκι του είπαν». Και γέλαγαν και τα μουστάκια τους.
-«Ο παπά Γεράσιμος έχει νοικιάσει μια απόμερη γκαρσονιέρα, και στο μέρος αυτό συναντάει την…»
-«Ορίστε και οι φωτογραφίες ως αποδεικτικό υλικό.»
Οι φωτογραφίες έδειχναν τον πατέρα Γεράσιμο με πολιτική περιβολή, να
κρατάει το χέρι της Κατερίνας, σε ένα τρυφερό τετ α τετ.
Ο παπά Λάζαρος έτριβε τα χέρια του από ικανοποίηση.
Τώρα θα έχει γερά χαρτιά στα χέρια του, για να κάνει την αναφορά του στον Μητροπολίτη.
Δεν θα άφηνε ένα τόσο φωτισμένο άνθρωπο, να του χαλάει την πιάτσα.
Επειδή με το έργο του έδειχνε τον πραγματικό ρόλο, που θα έπρεπε να διαδραματίζει η εκκλησία.

41]Τα αστέρια που λάμπουν στον ουρανό φωτίζουν, με το άπλετο φως τους ,το σκοτάδι της ανθρώπινης ψυχής.
Η ψυχή όμως πρέπει να είναι έτοιμή να δεχτεί το φως.
Διαφορετικά παραμένει στο σκοτάδι της ανυπαρξίας.
Ο πατήρ Γεράσιμος ήταν ένα αστέρι που εξέπεμπε φως.
Το φως όμως ενοχλεί όλους που για διάφορους λόγους,
επιθυμούν να παραμείνουν, στο σκοτάδι.
Οι περισσότεροι από ανωριμότητα, και άλλοι από συμφέρον, για να μπορούν με μεγαλύτερη ευκολία να κινούνται, στο σκοτάδι ή στο ημίφως.
Πολλοί από αυτούς δεν είδαν με καλό μάτι, την επιτυχημένη προσπάθεια του πατέρα Γεράσιμου, να βοηθήσει τους συνανθρώπους του, να βγούνε από το τέλμα, την αμάθεια και την υπανάπτυξη.
Οι άνθρωποι αυτοί κινούνταν στον χώρο της πολιτικής ,των εκδόσεων και της επιχειρηματικότητας.
Με συκοφαντικά δημοσιεύματα στον τύπο, ή από στόμα σε στόμα σε επίπεδο κουτσομπολιού,και διασποράς ψευδών ειδήσεων προσπαθούσαν, να τον διαβάλλουν να τον μειώσουν, και να τον συκοφαντήσουν.
Ένας από αυτούς που τον μισούσε ήταν και ο παπά Λάζαρος.
Ο παπά Λάζαρος ήταν ιερέας καριέρας. Δεν έγινε ιερέας από βαθύτερη Χριστιανική πίστη, μα για να αποκατασταθεί επαγγελματικά. Για να έχει την σιγουριά του σταθερού μισθού και των διαφόρων τυχερών,που συνήθως προκύπτουν ,όταν έχεις προτεταμένο το χέρι, και κλειστή την ψυχή.
Η ιεροσύνη του είχε περιορισθεί στα τυπικά ιερατικά καθήκοντα.
Ήταν τεμπέλης και αδιάφορος, χωρίς καθόλου κοινωνικό έργο.
Φθονούσε τον πατέρα Γεράσιμο, με το τεράστιο κοινωνικό έργο του.
Τον αισθανόταν ως απειλή, και καρφί στους οφθαλμούς του.
Σε κάθε ευκαιρία τον συκοφαντούσε, με χαλκευμένες κατηγορίες, στον επίσκοπο Μύρωνα.
Μπροστά στο έργο του παπά Γεράσιμου, και την προσωπικότητα του φαινόταν τόσο μικρός και ασήμαντος, που δεν μπορούσε να το αντέξει.
Ο επίσκοπος Μύρων ήταν ένας φωτισμένος ιεράρχης, και μέγας θαυμαστής του παπά Γεράσιμου.
Τον στήριζε πάντα και τον συμβούλευε, να συνεχίσει το έργο του, και να μην αποδίδει ιδιαίτερη σημασία, στην κακία των μικρόψυχων ανθρώπων.

40] Στα χωριά δημιουργήθηκαν χώροι αποθήκευσης προιόντων
και στην πόλη ο κεντρικός συνεταιρισμός .
Πάντα μέσα στα πλαίσια της κοινοκτημοσύνης των πάντων .
{Μέσα παραγωγής, γεωκτησία, κεφάλαιο κίνησης.]
Ήταν παρά πολλοί εκείνοι οι σκεπτικιστές και οι κακόπιστοι, οι οποίοι έλεγαν κουνώντας το κεφάλι, ότι δεν θα πετύχει το εγχείρημα. Πέτυχε όμως και με το παραπάνω.
Κι ένας από τους λόγους ήταν ότι ο πατήρ Γεράσιμος, ήταν συνέχεια δίπλα τους και τους εμψύχωνε.
Παράλληλά είχε θεσμοθετήσει μια επιτροπή από ειδικούς, οι οποίοι είχαν την άμεση εποπτεία της προσπάθειας, και έλυνε επί τόπου τα προκύπτοντα προβλήματα.
Κατάφεραν χάρις στις φιλότιμες προσπάθειες όλων, όπου δούλευαν με μεγάλο ενθουσιασμό, να κάνουν συμφωνίες για εξαγωγές, στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης.
Τα ιδιόκτητα φορτηγά με το λογότυπο «crete health foods» διέσχιζαν τους δρόμους της Ευρώπης με υπερηφάνεια.
Ήταν όμως άμεση ανάγκη να μειώσουν το κόστος μεταφοράς, των προίοντων τους από την Κρήτη, στην χερσαία Ελλάδα.
Έφτιαξαν μια τράπεζα αγροτικής πίστης. Σε αυτή την προσπάθεια όλη η Κρήτη ήταν παρούσα .
Μετά από το επιτυχημένο εγχείρημα της τράπεζας, ήρθε η σειρά της ναυτιλιακής εταιρίας.
Στην αρχή η σκέψη ήταν για ένα φορτηγό πλοίο, μεταφοράς των φορτηγών αυτοκινήτων, με τα αγροτικά προιόντα.
Όπως και έγινε επειδή οι Κρητικοί με σύμβολο τον ταπεινό ιερέα, έδειξαν εμπιστοσύνη, συνεισέφεραν σε κεφάλαια. και η προσπάθεια αυτή, εστέφθη από επιτυχία.
Ο πατήρ Γεράσιμος δεν προλάβαινε να κάνει εγκαίνια, των νέων επιχειρήσεων με πίστη στον Θεό, στα τέκνα του θεού που είναι οι άνθρωποι, και ένα πλατύ χαμόγελο υπερηφάνειας στα χείλη.
Με όλο αυτό το τιτάνιο κοινωνικό έργο προσφοράς προς τον συνάνθρωπο,
Ο πατήρ Γεράσιμος είχε κερδίσει με το σπαθί του ,την κοινωνική καταξίωση.
Από τώρα και στο εξής ένα φωτοστέφανο, αγιοσύνης τον περίβαλε σε κάθε του κίνηση.
Ο ίδιος κατοικούσε σε ένα ταπεινό φτωχικό σπιτάκι, το οποίο είχε παραχωρήσει η Μητρόπολη δωρεάν .
Ήταν λιτοδίαιτος χωρίς ανάγκες, πέρα από τα απολύτως απαραίτητα για να συντηρήσει την οικογένεια του.