Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2009

ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ
ΣΥΜΜΕΤΟΧΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
«Από τη στιγμή που το ευγενές άγριο πλάσμα πέρασε στην οργανωμένη κοινωνία των ανθρώπων οφείλει να συνάψει το κοινωνικό συμβόλαιο. Πράξη υπέρτατης δέσμευσης και ευθύνης απέναντι στο κοινωνικό καλό.»ΖΑΝ ΖΑΚ ΡΟΥΣΣΩ
Το υπουργείο οικονομικών στα πλαίσια της «ηλεκτρονικής διακυβέρνησης» που εξήγγειλε ο κ. πρωθυπουργός δέχεται γνώμες πολιτών για το φορολογικό νομοσχέδιο.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η συμμετοχή αυτή των πολιτών είναι ένα φύλο συκής για την κυβέρνηση για κάθε κυβέρνηση προκειμένου να εφαρμόσει το δικό της πρόγραμμα για το οποίο βεβαίως και εξελέγη. Πραγματική λαϊκή συμμετοχή σημαίνει συνδιαμόρφωση του προγράμματος με εκείνο το τμήμα του λαού που το ΠΑΣΟΚ αντιπροσωπεύει.
Στις αντιπροσωπευτικές κοινοβουλευτικές δημοκρατίες αυτό δεν συμβαίνει, για τούτο και ο σοφός Κορνήλιος Καστοριάδης τις ονόμασε¨"φιλελεύθερες ολιγαρχίες."
Για ποιο φορολογικό νομοσχέδιο ζητάει γνώμη το υπουργείο; Όπως γνωρίζει η κοινή γνώμη μέσω των Μ.Μ.Ε. δεν υπάρχει ξεκάθαρο και τελικό φορολογικό σχέδιο παρά μόνο διαρροές. Δεύτερον .Ο κάθε πολίτης έχει δικαίωμα βεβαίως να έχει γνώμη αλλά δεν έχει γνώση επί παντός του επιστητού. Η κοινωνία σήμερα λειτουργεί με πολύπλοκους μηχανισμούς και είναι απαραίτητες πλήθος από τεχνοκρατικές γνώσεις. Για να έχει σωστή άποψη ο πολίτης χρειάζεται κα την συμβουλή του τεχνοκράτη.
Τρίτον .Το αντιπροσωπευτικό σύστημα έχει καταφέρει με τον τρόπο που λειτουργεί να έχει παθητικοποιήσει τον πολίτη. Τον έχει στρέψει στον ατομισμό στον ανταγωνισμό , τον έχει κάνει να αισθάνεται ως «άνθρωπος για τον άνθρωπο λύκος» “homo hominy lupus”και στον εγωισμό ¨»Παναγιά μου και κυρά μου, σώσε το σπίτι μου και κάψε του γείτονα μου» Είμαστε όμως καταδικασμένοι να επιβιώσουμε και να συμβιώσουμε μαζί ως κοινωνικό σύνολο. Πρέπει να ξαναδούμε από την αρχή το κοινωνικό συμβόλαιο που έχουμε συνάψει. Μας αρέσει το αντιπροσωπευτικό σύστημα έτσι όπως λειτουργεί ; Τι κάνουμε εμείς ώστε να το αλλάξουμε να το βελτιώσουμε για να έχει και την δική μας πινελιά; Σε ποία κοινωνικά κινήματα συμμετέχουμε, σε ποιές ομάδες συμφερόντων, σε ποία κινήματα καταναλωτών αγροτών, εργατών, διανοουμένων; Δεν έχουμε δικαίωμα να ομιλούμε όταν μένουμε απαθείς ως παθητικά πλάσματα λες και είμαστε ασθενείς και οδοιπόροι και περιμένουμε να αλλάξουν από μόνα τους τα πράγματα Εντωμεταξύ για άλλοθι κάνουμε εκ του μακρόθεν ανέξοδη κριτική στην κυβέρνηση, σε κάθε κυβέρνηση.. Είναι άραγε ικανοποιημένη η ανθρωπότητα σήμερα, που η κλιματική αλλαγή τείνει να καταστρέψει το οικοσύστημα στον πλανήτη γη; Όποιος όμως περιμένει από τις κυβερνήσεις να βελτιώσουν τα πράγματα ακόμη κι όταν έχουν φιλολαϊκό προσανατολισμό, απατάται πλάνη οικτρά. Διότι η εξουσία διαφθείρει και η ελίτ των σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων, συνήθως συμμαχεί με τα μεγάλα συμφέροντα και γυρίζει την πλάτη στα λαϊκά συμφέροντα. Εμείς οι νεοέλληνες οι οποίοι υπερηφανευόμαστε ότι είμαστε οι κληρονόμοι των αρχαίων Ελλήνων, στα γράμματα στις τέχνες και στον πολιτισμό. Παρά την υστέρηση μας από τα προοδευμένα κράτη λόγω της ιστορικής συγκυρίας. Θα πρέπει να αντλήσουμε διδάγματα από το ένδοξο αρχαίο ιστορικό μας παρελθόν. Οι αρχαίοι Έλληνες είναι αυτοί που καθιέρωσαν την άμεση δημοκρατία, και το¨ «τις αγορεύει βούλεται» και έδωσαν τον λόγο σε όλους τους πολίτες, στην λαϊκή συνέλευση[εκκλησία του δήμου.] Από αυτό το φωτεινό παράδειγμα που δημιούργησε Παρθενώνες πρέπει να φωτιστούμε , να πιούμε δροσερό νερό να δροσιστούμε.
Η ΛΑΊΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΉ ΚΑΙ Η ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΊΑ ΣΥΝΟΔΕΥΕΟΜΕΝΗ ΜΕ ΚΡΑΤΟΣ ΔΙΚΑΊΟΥ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΎΝΗ ΕΊΝΑΙ ΤΟ ΑΊΤΗΜΑ ΤΟΥ ΚΑΙΡΟΎ ΜΑΣ..

Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2009

ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Πέρασαν τα χρόνια και ξεχάστηκε από το ΠΑΣΟΚ και τον Γιώργο η σφοδρή σύγκρουση του πρώην πρωθυπουργού Σημίτη – Αρχιεπίσκοπου Χριστόδουλου, για τις ταυτότητες. Ο Σημίτης γράφει στο τελευταίο βιβλίο του ότι ο Χριστόδουλος ήθελε μερίδιο πολιτικής εξουσίας . Αλλά αυτό ήταν ολοφάνερο δια γυμνού οφθαλμού . Ήταν ασυγκράτητη η αρχομανία του θρησκευτικού ανδρός.
Τώρα βλέπουμε τον πρωθυπουργό της χώρας να προσκαλεί στο υπουργικό συμβούλιο
τον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο και να τον παρακαλεί να βοηθήσει η εκκλησία τον λαό με το φιλανθρωπικό της έργο. Βεβαίως δεν έχει σχέση ο θρησκευτικός ηγέτης Ιερώνυμος με τον προκάτοχο του Χριστόδουλο. Ο Ιερώνυμος είναι ένας μειλίχιος διανοούμενος,
ο οποίος δεν επεμβαίνει στον χώρο της πολιτικής. Το θέμα όμως δεν είναι προσωπικό αλλά θεσμικό. Η εκκλησία είναι ένας συντηρητικός θεσμός ο οποίος έβαλε φρένο στην εξέλιξη της κοινωνίας, και των θεσμών της. Πολέμησε την επιστήμη γιατί κατέρριψε τα θρησκευτικά δόγματα, και έκαψε τους ανθρώπους στην πυρά την εποχή του Μεσαίωνα. Έπρεπε να έρθει η αναγέννηση και ο διαφωτισμός αργότερα για να καταχτηθεί η ανεξιθρησκία και ο διαχωρισμός της εκκλησίας από το κράτος έπειτα από την Γαλλική επανάσταση. Στα περισσότερα κράτη της Ευρώπης ο διαχωρισμός εκκλησίας κράτους ισχύει κι είναι κατακτημένο από τους λαούς. Όπως ισχύει και η καύση των νεκρών , καθώς και η διδαχή στα γυμνάσια λύκεια της θρησκειολογίας αντί μονάχα όπως γίνεται στην αυταρχική χώρα μας, της Ιουδαίο -Χριστιανικής Ορθοδοξίας. Ιδιαίτερα στις ημέρες μας αυτό είναι απαραίτητο καθώς έχουμε υποδεχθεί άπειρους μετανάστες που έχουν κι αυτοί δικαιώματα να θρησκεύονται και ανήκουν σε όλα τα θρησκευτικά δόγματα. Στην Ελλάδα η Εκκλησία εθνικοποιήθηκε κι περιχαρακώθηκε στα εθνικά μας σύνορα, λόγω της ιστορικής μας πορείας και εξέλιξης. Από θρησκεία της αγάπης προς τον άνθρωπο, ανεξάρτητα εθνικότητας φυλής και θρησκείας όπως δίδαξε «ο απόστολος των Εθνών Παύλος» διαμορφώθηκε σε θρησκεία εθνικιστική και μισαλλόδοξη. Το διαπιστώνουμε από τα κηρύγματα του Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης Άνθιμου, όταν μιλάει από άμβωνος για τα Σκόπια ως μη όφειλε γιατί είναι έργο της πολιτικής ηγεσίας.
Ο λαός μας έχει κατακτήσει με αγώνες δικαιώματα όπως της εργασίας της δημόσιας και δωρεάν παιδείας και της κοινωνικής ασφάλισης όπου είναι κατοχυρωμένα από το Σύνταγμα. Κι όπως αυτό της
ιατροφαρμακευτικής και νοσοκομειακής περίθαλψης. Δεν είναι δυνατόν να τα απεμπολήσει αυτά τα δικαιώματα από τους κρατικούς θεσμούς και να ζητάει ο κος Παπανδρέου βοήθεια ενώ μπορεί να κρατικοποιήσει την τεράστια εκκλησιαστική περιουσία. Όχι δεν θέλει ο περήφανος Ελληνικός λαός ελεημοσύνη από την εκκλησία. . Ο κος πρωθυπουργός εγκαλείτε για θεσμικό ατόπημα και για προσβολή του Ελληνικού λαού.
Ο λαός έδωσε στο ΠΑΣΟΚ την εξουσία για να βελτιώσει το επίπεδο και την ποιότητα της ζωής του, με διευρυμένο κράτος παροχών κι όχι με φιλανθρωπίες της εκκλησίας.
ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
ΜΠΕΛΑ ΙΤΑΛΙΑ- ΜΑΦΙΑ ΣΥΛΒΙΟ
Οι δημοσιογράφοι της εκπομπής «Ανταποκριτές» «ΝΕΤ» Τρίτη 22-12-2009
ρώτησαν τον ανταποκριτή της «ΝΕΤ» στην Ρώμη Δημήτρη Δεληολάνη να τους αναφέρει την άποψη του, την γνώμη του, για το φαινόμενο Μπερλουσκόνι δεδομένου ότι μετά την επίθεση την οποία δέχθηκε και τον τραυματισμό του, η δημοφιλία του αυξήθηκε κατά πέντε μονάδες. Ο δημοσιογράφος Δ. Δεληολάνης απάντησε ότι «Τον στηρίζουν οι Ιταλοί διότι είναι μια ισχυρή προσωπικότητα και αυτοδημιούργητος. Είναι από τους πλουσιότερους ανθρώπους της Ευρώπης και τον εμπιστεύονται στο τιμόνι της Χώρας τους. Στην Ιταλία είναι 65 εκατομμύρια ψηφοφόροι είπε ο ανταποκριτής της «ΝΕΤ». Από αυτούς τα 5 εκατομμύρια διαβάζουν ένα βιβλίο το χρόνο και εφημερίδες. Τα εξήντα εκατομμύρια δεν διαβάζουν και διαμορφώνουν γνώμη από την τηλεόραση.» Πόσο μάλλον όταν σχεδόν όλα τα κανάλια ανήκουν στον πρωθυπουργό Μπερλουσκόνι. Τα αντίπαλα στον Μπερλουσκόνι κόμματα της κεντροαριστεράς, περνούν κρίση και δεν τα εμπιστεύεται ο λαός, ενώ η αριστερά είναι ανύπαρκτη. Το αρνητικό της καθολικής ψηφοφορίας στις κοινοβουλευτικές δημοκρατίες είναι ότι μετράει το ίδιο η ψήφος μιας αγράμματης γριούλας κι ενός καθηγητή πανεπιστημίου. Η θεωρητική του βάση είναι σωστή στα πλαίσια της ισονομίας, και της ισοπολιτείας, της ελευθερίας, και της αδελφότητας, βάση των αρχών της Γαλλικής επανάστασης. Όμως το δικαίωμα της καθολικής ψηφοφορίας αλλοιώνει ,ή μάλλον υποβαθμίζει την ποιότητα της δημοκρατίας. Διότι δεν είναι όλοι οι άνθρωποι σκεπτόμενοι και διανοούμενοι. Το πλήθος εύκολα μετατρέπεται σε χύδην όχλο και χειραγωγείται από τους δημαγωγούς, κι από αυτούς οι οποίοι έχουν συμφέροντα να τους καθοδηγήσουν για να υπηρετήσουν τα συμφέροντα τους.
Ο φιλόσοφος Πλάτων είχε πει ότι «οι φιλόσοφοι δεν θα γίνουν ποτέ Βασιλιάδες και οι Βασιλιάδες ποτέ φιλόσοφοι.» Ο Πλάτων βεβαίως στην εποχή του ήταν φίλος των ολιγαρχικών και όχι της δημοκρατίας, αντίθετα με τον Περικλή, ο οποίος ήταν ένας δημοκρατικός άνδρας. Έδωσε δικαιώματα σε περισσότερους Αθηναίους να συμμετέχουν στα κοινά να εκλέγουν και να εκλέγονται, σε όλα τα αξιώματα. Καθιέρωσε δε και μισθό στους πολύ φτωχούς, και σίτιση στο πρυτανείο, καθώς και τα «θεωρικά» δηλαδή την δωρεάν ψυχαγωγία στις θεατρικές παραστάσεις. Μετά όμως την απώλεια του μεγάλου ανδρός γράφει ο ιστορικός Κ. Παπαρρηγόπουλος κριτικάροντας τον Περικλή για την δημοκρατικότητα του, διότι όπως γράφει κυριάρχησαν στις συνελεύσεις οι δημαγωγοί «άνθρωποι ως επί το πλείστον ταπεινής καταγωγής που προετοιμαζόταν γιαυτό με κάποια εξάσκηση στον λόγο. Με διάφορα τεχνάσματα και κολακείες κολάκευαν και εξαπατούσαν το πλήθος. Οι πιο γνωστοί από τους δημαγωγούς ήταν ο νευροράφος Ευκράτης, ο προβατοπώλης Λυσικλής, ο λυχνοπώλης Υπέρβολος, και ο περισσότερο διαβόητος ο βυρσοπώλης Κλέων.» Στις ημέρες μας υπάρχουν ακόμη δημαγωγοί πολιτικοί, αλλά κυρίως την διαμόρφωση της κοινής γνώμης την έχει αναλάβει η τηλεόραση και ο γραπτός τύπος, ο οποίος διεθνώς ανήκει σε μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους.
Ο μεγάλος κοινωνιολόγος και ψυχολόγος Έριχ Φρομ βλέποντας τον άνθρωπο από την ψυχαναλυτική του πλευρά λέει ότι «ο άνθρωπος έχει φόβο μπροστά στην ελευθερία του.¨»Η άνοδος της δημοκρατίας μολονότι απελευθέρωσε τον άνθρωπο, δημιούργησε παράλληλα μια κοινωνία όπου ο άνθρωπος αισθάνεται απομονωμένος από τους συνανθρώπους του, όπου οι σχέσεις έχουν χάσει τον προσωπικό τους χαρακτήρα και όπου η αβεβαιότητα και η ανασφάλεια έχουν υποκαταστήσει τους παλιότερους κοινωνικούς δεσμούς». Κατά την άποψη του Έριχ Φρομ , ακριβώς αυτή η αίσθηση μοναξιάς ωθεί τους κόσμο ποιοτικής υγιεινής και νόστιμης διατροφής.» Ένα ημερολόγιο λοιπόν με συνταγές της Κρητικής κουζίνας, πατροπαράδοτες συνταγές οι οποίες έδωσαν ανθρώπους σε ένα πανίσχυρο οργανισμό η το κράτος. Με εργαλείο την ψυχαναλυτική ανάλυση του ΦΡΟΜ μπορεί να εξηγήσει κάποιος, και τους φασισμούς του εικοστού αιώνα, αλλά και την λατρεία των Ιταλών στην ισχυρή προσωπικότητα του Σύλβιο Μπερλουσκόνι.

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
Μόλις λάβαμε το νέο ημερολόγιο του έτους 2010 της Νομαρχιακής Αυτοδιοίηκησης Χανίων.
Ο Νομάρχης Γρηγόρης Αρχοντάκης ο οποίος το προλογίζει γράφει ότι περιέχει¨ «γαστρονομικά μικρά θαύματα από την εμπνευσμένη δουλειά ενός γνώστη και δημιουργού της Κρητικής κουζίνας, του Χανιώτη σεφ Γιάννη Αποστολάκη. Στόχος της έκδοσης είναι να ταξιδέψει τους αναγνώστες σ` ένα κόσμο υγιεινής ποιοτικής και νόστιμης διατροφής.»Ένα ημερολόγιο λοιπόν με συνταγές της Κρητικής κουζίνας πατροπαράδοτες συνταγές οι οποίες έδωσαν ώθηση στο ευ ζην και την μακροζωϊα των παλιότερων γενεών Κρητικών, και που τείνουν να εκλείψουν εξ αιτίας του αγχώδους τρόπου ζωής μας, της ευκολίας και της ταχύτητας, η οποία μας σπρώχνει στα καταστήματα γρήγορου φαγητού και στην παχυσαρκία.

Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου 2009

ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
ΣΙΝΕ «ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ»
«Μια φορά κι ένα καιρό η καλή βασιλοπούλα μοίραζε δώρα στα φτωχά παιδάκια.»
Σαν παραμύθι μέσα από ένα κουβάρι στη κλωστή πλεγμένο, στη ανέμη τυλιγμένο ξετυλίγεται η ζωή των ανθρώπων των ώριμων ηλικιών. Στην διάρκεια των παρελθόντων χρόνων όλα άλλαξαν, και στην πόλη μας. Οι μεγαλύτεροι θυμούνται στους δρόμους της πόλης ποδήλατα, μοτοποδήλατα, σαράβαλα λεωφορεία
και τις άμαξες, οι οποίες έκαναν πιάτσα έξω από το α/ γυμνάσιο. Λίγα ταξί παλιάς κοπής σταθμευμένα έξω από την κεντρική είσοδο της Δημοτικής αγοράς, και κάρα να μεταφέρουν αγροτικά προϊόντα. Τα μακρύκαρα με τα άλογα ζορισμένα, να μεταφέρνουν εμορευματοκιβώτια, από τα μοτορσίπς του παλιού λιμανιού. Τα καλοκαίρια τα παγωτά «Όλυμπος» με έδρα το κτίριο που ονομάζουμε σήμερα «παλιό
ψυγείο» με τους πλανόδιους πωλητές δρόσιζαν το λαρύγγι μικρών και μεγάλων.
Φυσικά δεν υπήρχε τότε η ανέξοδη διασκέδαση της τηλεόρασης.Υπήρχαν όμως οι κινηματογράφοι της εποχής. Οι άνθρωποι του λαού σχημάτιζαν ουρές για να δουν με φθηνό εισιτήριο τις ταινίες της αρεσκείας τους. Ταινίες μελό Ελληνικές ταινίες δομημένες με λιτά μέσα, ως επί το πλείστον σε εξωτερικούς χώρους λόγω ελλείψεως οργανωμένων στούντιο. Ελέγετο ότι στην Αθήνα διέμειναν στην είσοδο των σινεμά από ένα μικρό χαρτομάντιλο, γιατί οι θεατές ταυτιζόταν με τις ιστορίες των πρωταγωνιστών και ξεσπούσαν σε κλάματα. Μέσω της τέχνης συντελείτο η κάθαρση από τη δική τους σκληρή και πικρή ζωή, και τα βάσανα της καθημερινότητας.
Παιζόταν και ταινίες με θέματα από τον β/ παγκόσμιο πόλεμο, Αμερικάνικες Ευρωπαϊκές, αλλά και Ελληνικές παραγωγές, γιατί ο πόλεμος τότε ήταν πολύ κοντινή ανάμνηση στις παλιότερες γενιές. Ο θαυμασμός των αγοριών για τις γόησσες του Αμερικάνικου και Ευρωπαϊκού κινηματογράφου ήταν απεριόριστος. Η Μπριζίτ Μπαρντό η γατούλα του σεξ «μπε-μπέ», η φλογερή και σικάτη Ναπολιτάνα Σοφία Λόρεν, η χυμώδης Κλαούντια Καρντινάλε, αλλά και οι Αμερικανίδες Θεές παρέλασαν από την μεγάλη οθόνη, και υπήρξαν η φαντασίωση των στερημένων αγοριών της εποχής εκείνης. Ο Αλαίν Ντελόν ο άσχημος γόης Ζαν Πωλ Μπελμοντό ,
ο μελαχρινός Γαλλοαιγύπτιος Ομάρ Σαρίφ, ο Ρόμπερτ Μήτσαμ, ο Τόνυ Κέρτις, ο φαλακρός γόης Γιούλ
Μπρύνερ , αλλά και οι εγχώριοι Μπάρκουλης, Κούρκουλος, και Αλεξανδράκης γοήτευαν το ωραίο φύλο.
Σήμερα περιδιαβαίνοντας την πόλη οι μεγάλοι άνθρωποι, βλέπουν τους κινηματογράφους που πέρασαν πολλές νύχτες της νιότης τους, να έχουν αλλάξει χρήσεις. Το «Πάνθεον» έγινε μέγαρο, το «Αστέρι» έγινε πολυκατάστημα οικιακών συσκευών, τα «Ολύμπια» εμπορικά καταστήματα, ο «Απόλλων» έγινε σούπερ μάρκετ η "Ρεγγίνα" έγινε Δημοτικό πάρκιν.
Ευτυχώς που κράτησε ο Δήμος τον θερινό «Κήπο» όπου τον διευθύνει αφιλοκερδώς ένας παθιασμένος φίλος του σινεμά και ποιητής, ο Λεωνίδας Κακάρογλου . Έτσι βλέπουν οι παλιότεροι αλλά και οι νεώτεροι, παλιές βραβευμένες ταινίες αλλά και σύγχρονες του ποιοτικού κινηματογράφου. Το μεταπολεμικό κλίμα στην χώρα μας ήταν επιβαρυμένο από την Γερμανική κατοχή και τον εμφύλιο πόλεμο.
Η Χώρα μας βγήκε από τα δύο αυτά μέτωπα διχασμένη τραυματισμένη και κατεστραμμένη οικονομικά. Πλήθος Ελλήνων και Ελληνίδων πολιτών και πολιτισσών, απελπισμένοι από την φτώχεια και την υπανάπτυξη της Χώρας μας, έφευγαν για τα ξένα ως μετανάστες. Αδιάψευστο μάρτυρας είναι τα λαϊκά πονεμένα τραγούδια της εποχής
εκείνης. «Μανούλα θα φύγω για πάντα στα ξένα» «Στης φάμπρικες της ξενιτιάς» τα «Μουτζουρωμένα χέρια» Ο κινηματογράφος τότε όπως και κάθε μορφής τέχνη άλλωστε, ήταν ένα ισχυρό αναλγητικό για να φεύγετε από το σκληρό ζείν και να πετάξετε στο «ευ ζείν».

Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2009

ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
ΣΤΟΝ ΑΓΏΝΑ ΔΡΟΜΟΥ ΤΩΝ ΜΙΚΡΩΝ ΜΕ ΤΙΣ «ΑΛΥΣΙΔΕΣ»
«ΚΑΛΙΟ ΑΡΓΑ ΠΑΡΑ ΠΟΤΕ»
Διάβασα στον «Αγώνα» ότι οι έμποροι του Ηρακλείου σε συνεργασία με τους αγροτικούς συναιτερισμούς διαβουλεύονται, προκειμένου να ιδρύσουν μετοχικό εμπορικό πολυκατάστημα στην πόλη του Ηρακλείου. Μακάρι να ευοδωθεί η προσπάθεια τους και να τους ακολουθήσουν και οι υπόλοιποι νομοί της Κρήτης, Χανιά-Ρέθυμνο και Λασήθι.
Άκουσα τον πρόεδρο του ΙΝΚΑ κο Απόστολο Αλεξάκη να λέει σε τοπικό κανάλι ότι¨ "Αν μαζευτούν έξη Ολλανδοί κάνουν ένα συνεταιρισμό, ενώ έξη Έλληνες τον διαλύουν".
Ποιός μπορεί να υποστηρίξει ότι έχει άδικο;
Η οργάνωση της Ελληνικής οικονομίας σε μικρές οικοτεχνίες, βιοτεχνίες, μικρές επαγγελματικές και εμπορικές επιχειρήσεις έκανε τον μικροπαραγωγό –έμπορο-επαγγελματία, βιοτέχνη, να αισθάνεται ότι μόνος του τα βγάζει πέρα και του έδωσε την αίσθηση της αυτάρκειας.
Τον έκανε καχύποπτο σε κάθε συλλογική προσπάθεια αισθανόμενος ανασφάλεια να ρισκάρει σε κάτι που το θεωρούσε άγνωστο, δύσκολο στην διοίκηση και αβέβαιο.
Ενώ έβλεπε την θύελλα την οποία έρχεται με την Ευρωπαϊκή καπιταλιστική ολοκλήρωση, και την ενιαία αγορά ο μικρομεσαίος επιχειρηματίας έμεινε αδρανής.
Στα Χανιά π.χ. έγιναν συλλογικές προσπάθειες οι οποίες αντί να στραφούν στο πως θα αντιμετωπιστεί ο ανταγωνισμός των μεγάλων διεθνών κυρίως αλλά και Ελληνικών αλυσίδων, επένδυσαν σε ψυχαγωγικά πάρκα και σε μια προσπάθεια ανοίγματος ιδιωτικού κέντρου υγείας που δεν τελεσφόρησε. Τώρα θα ξεκινήσουν από το μηδέν στο Ηράκλειο, αν τα καταφέρουν και συγκεντρώσουν ιδιωτικά κεφάλαια ,και από χρηματοδοτήσεις τραπεζών. Πολύ καλή η προσπάθεια. Υπάρχει όμως ένα αλλά. Δηλαδή εάν η προσπάθεια αυτή είχε πραγματοποιηθεί σύμφωνα με την παροιμία ¨«των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν» τότε και οι πολυεθνικές θα το σκεπτόταν να έλθουν στις πόλεις μας, και αν ερχόταν θα είχαν οι δικοί μας κατακτήσει μερίδια αγοράς , και φουλ εξέλιξη με έτοιμη πελατεία.
Θα αντιμετώπιζαν τις εμπορικές αλυσίδες με δεδομένη υπεροχή. Τώρα γίνεται το αντίστροφο.
Θα ξεκινήσουν με μια αγορά υπέρ πλήρη και με κατακτημένα τα μερίδια αγοράς από τους πολυεθνικούς ομίλους. Η προσπάθεια θέλει μεγάλη τόλμη , πολύ περισσότερη προσπάθεια ,όπου και θα υπάρξει μεγαλύτερο ρίσκο. Καθώς και μια ισχυρή και έξυπνη στρατηγική, η οποία θα εντείνει, ένα συνεχή αγώνα με έμπειρα διευθυντικά στελέχη {Μάνατζερς Μάρκετινγκ] για εδραίωση στην αγορά. Έστω κι έτσι ποτέ δεν είναι αργά οι Έλληνες όπου τολμούν νικούν.
Η ΑΚΤΗ ΚΟΥΝΤΟΥΡΙΩΤΗ ΣΤΟ ΠΑΛΙΟ ΛΙΜΑΝΙ
Απορώ γιατί δεν υπάρχει πλακόστρωση -δεν υπήρξε ποτέ δηλαδή- στο μισό αριστερό κύκλο του παλιού λιμανιού από το ξενοδοχείο «Λουκία» μέχρι το φρούριο «Φιρκά» και μέχρι τουλάχιστον τις καινούργιες αλυσίδες. Βλέπω τώρα αντικαθίστανται από συνεργείο η φθαρμένη πλακόστρωση στην αρχή του αριστερού κύκλου{Ακτή Κουντουριώτη}. Γιατί δεν ενδιαφέρονται οι καταστηματάρχες του λιμανιού να κάνουν διαβήματα προς την δημοτική αρχή.; Δεν τους ενδιαφέρει
άραγε η πλακόστρωση και ο ευπρεπισμός της περιοχής;
Κύριε δήμαρχε τώρα που έχετε την ευθύνη του λιμενικού δημοτικού ταμείου γιατί δεν ευπρεπίζεται, το παλιό λιμάνι; Δεν εισπράττετε αρκετά από τους καταστηματάρχες να τοποθετήσετε πλακάκια στην παραλιακή οδό; Είναι τόσο δύσκολο να το σκεφτεί κανείς συνεργάτης σας.;
ΑΔΟΞΑ ΤΕΛΗ
Διάβασα στον τύπο ότι 4000 ιδιοκτήτες παλιών ιδιωτικών αυτοκινήτων στις Σέρρες, κατέθεσαν τις πινακίδες
γιατί δεν μπορούσαν να πληρώσουν τα δυσβάστακτα τέλη. Αυτή η μεγάλη και απότομη αύξηση των τελών από την κυβέρνηση της ΝΔ που δεν έκανε τουλάχιστον ηπιότερη η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έφερε πολλούς χαμηλοσυνταξιούχους σε απελπισία και ιδού το αποτέλεσμα. Το κράτος όταν δεν σκέπτεται τις πολιτικές του, έρχονται μπούμερανγκ κι αντί να έχει αύξηση θα υπάρξει μείωση των δημοσίων εσόδων.
Πως διπλασιάζεις κύριε τα τέλη κυκλοφορίας ,σε ένα συνταξιούχο ο οποίος έχει ένα σαραβαλάκι και δεν μπορεί να το αντικαταστήσει; Αυτό λέγεται κοινωνική πολιτική;

Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2009

ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
ΓΡΑΦΕΙ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑΖΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
ΜΑΘΗΜΑ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ
Στο ανοιχτό πανεπιστήμιο του Δήμου Χανίων την Τετάρτη 16 τρέχοντος μηνός
έδωσε διάλεξη ο διακεκριμένος καθηγητής φιλοσοφίας του παν. Αθηνών, κος Θεοδόσης Πελεγρίνης με θέμα ¨«ο άνθρωπος σήμερα».
Στο παρόν κείμενο μεταφέρουμε με συντομία, την ενδιαφέρουσα ματιά του διακεκριμένου καθηγητή, σε σχέση με την σημερινή πραγματικότητα και τον σύγχρονο άνθρωπο.
«Η εξέλιξη της επιστήμης έχει επιφέρει και τον θάνατο τη ηθικής. Παράδειγμα.
Σε παλιότερες εποχές οι άνθρωποι τιμούσαν τον άγνωστο στρατιώτη. Σ ήμερα με την μέθοδο ανάλυσης του ντι εν εϊ δεν υπάρχει αυτή η έννοια, γιατί ο άγνωστος στρατιώτης είναι γνωστός. Μετεξελίσσεται με τον καιρό και η έννοια της μάνας η οποία γεννούσε το παιδί της, και το πονούσε γιατί ήταν σπλάχνο της. Σήμερα το παιδί συλλαμβάνεται τεχνητά στον σωλήνα και μπορεί να το γεννήσει δανεική [παρένθετη μητέρα]
Σήμερα η ηθική έννοια καλός, κακός τείνει να καταργηθεί και να αντικατασταθεί με μια άλλη περιγραφικότητα. Είπε επίσης και για τα πρότυπα. Ότι στην Αμερική του 1960 ήταν πρότυπο ο Έλβις Πρίσλεη διότι αντιπροσώπευε την άνοδο των αγροτικών πληθυσμών του Αμερικάνικου Νότου. Στην σημερινή εποχή πρότυπο ήταν ο Μάϊκλ Τζάκσον ένας άνθρωπος ο οποίος δεν ήταν ούτε άνδρας, ούτε γυναίκα, ούτε άσπρος, ούτε μαύρος. Και αυτό διότι η σημερινή εποχή είναι διασπασμένη και με ασαφή χαρακτηριστικά. «Αλλοίμονο στην εποχή που έχει ανάγκη από ήρωες» είπε ο Μπέρτολτ Μπρέχτ δηλαδή από πρότυπα. Επειδή οι άνθρωποι ταυτίζονται μαζί τους και τους εμποδίζουν να αναπτύξουν την σκέψη τους και να αναδειχθούν σε αυτόνομες προσωπικότητες. Τον 19ο αιώνα ο Νίτσε διακήρυξε τον θάνατο του Θεού ενώ ο 20ς αιώνας διακηρύττει τον θάνατο της ηθικής. Σε ερώτηση μας πως εννοούσε τον υπεράνθρωπο του ο Νίτσε, και εάν αυτό που έγραψε ο Νίκος Καζαντζάκης βαθύ μελετητής του Νίτσε «φθάσε όπου δεν μπορείς» έχει σχέση με την Νιτσεϊκή θεωρία μας απάντησε ότι ο Νίτσε μίλησε για τον υπεράνθρωπο αλλά δεν του έδωσε σαφή χαρακτηριστικά και ότι η ερμηνεία του Καζαντζάκη είναι μια λογοτεχνική ερμηνεία.
Τον ρωτήσαμε επίσης αν είναι αλήθεια αυτό που λέγεται από διάφορες πλευρές, ότι οικειοποιήθηκε ο Χίτλερ την θεωρία του Νίτσε. Μας απάντησε ότι η αδελφή του Νίτσε ήταν ναζί κι ότι ο Χίτλερ είχε παραστεί στην κηδεία της.. Η αδελφή του λόγω της ναζιστικής ιδεολογίας της, μετά τον θάνατο του επέλεξε ορισμένα από τα αδημοσίευτα κείμενα του Νίτσε, τα οποία ταίριαζαν στον ναζισμό και εξέδωσε και ένα σχετικό βιβλίο.
ΟΤΑΝ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΟΙ ΣΟΣΙΑΛΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ
Παντού στον κόσμο όταν αναλάβουν την εξουσία οι σοσιαλδημοκράτες απομακρύνονται από την λαϊκή τους
βάση. Έχει γίνει στο παρελθόν και στην Ελλάδα αλλά δεν είναι εγχώρια πατέντα.
Το 1999 ο Καναδός ακτιβιστής Μάρεϊ Ντόμπιν απηύθυνε έκκληση για την «οικοδόμηση ενός κοινωνικού κινήματος στον Καναδά» για να διασφαλιστεί ότι το αριστερών αποκλίσεων Νέο Δημοκρατικό Κόμμα, όπου αναλάβανε όντως αξιώματα δεν θα εγκατέλειπε το εκλογικό του σώμα.
«Η πιο βασική διαπίστωση της θεωρίας του κράτους είναι ότι, όταν ένα σοσιαλδημοκρατικό κόμμα κερδίσει την «εξουσία» σε μια εκλογική αναμέτρηση στην πραγματικότητα μόνο αυτό δεν έχει κάνει .Οι ανώτεροι γραφειοκράτες οι οποίοι-όλοι τους ουσιαστικά- έχουν διαμορφωθεί από την νεοφιλελεύθερη ιδεολογία και την έχουν ενστερνισθεί, δρουν ως πέμπτη φάλαγγα σαμποτάροντας τις προοδευτικές πολιτικές. Παρένθεση [το ζήσαμε και στην Ελλάδα με την κυβέρνηση του κου Σημίτη]Επίσης όταν οι μεγάλες υπερεθνικές επιχειρήσεις απειλούν με απεργία κεφαλαίου ,όπως έκαναν στο Οντάριο και μεταφέρθηκαν στην Βρετανική Κολομβία., βλέπουμε ότι οι κυβερνήσεις του Νέου Δημοκρατικού Κόμματος δεν έχουν την «εξουσία» να τις σταματήσουν.
Εδώ είναι που υπεισέρχονται τα κοινωνικά κινήματα. κι αν δεν μπορούμε να βγάλουμε χιλιάδες ανθρώπους στους δρόμους[χωρίς να χρειαστεί να ξοδέψουμε εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια και αρκετούς μήνες οργανωτικής δουλειάς θα πρέπει να περιμένουμε ότι οι κυβερνήσεις θα υποκύψουν στην άκρως πραγματική εξουσία των μεγάλων επιχειρήσεων, η οποία ασκείται με εκπληκτικά αποφασιστικό τρόπο και σε καθημερινή βάση» «.Όπου λοιπόν εμφανίστηκαν κοινωνικά κινήματα που αντιπαρατέθηκαν ενεργά στην εξουσία των μεγάλων επιχειρήσεων, τα είδαμε να αποτυγχάνουν στον ίδιο σχεδόν βαθμό με το Νέο Δημοκρατικό Κόμμα.» {ΜΑΡΕΪ ΝΤΟΜΠΙΝ}«Στις αρχές του 21ου αιώνα, άνθρωποι από όλο τον κόσμο αναγνωρίζουν τον όρο κοινωνικό κίνημα ως προσκλητήριο σάλπισμα , ως αντίβαρο στην καταπιεστική εξουσία, ως κάλεσμα για λαϊκή δράση εναντίον ενός ευρέως φάσματος πηγών καταπίεσης και προβλημάτων.» {ΤΣΑΡΛΣ ΤΙΛΛΥ Κοινωνικά Κινήματα εκδόσεις Σαββάλας}

Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2009

ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
ΚΟΣΤΙΣΑΝ 50 ΔΙΣ ΟΙ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ;
Το παρακάτω κείμενο δεν είναι ετεροχρονισμένο γιατί αφορά τα σημερινά δεινά της οικονομίας. Διαχρονικά είναι υπεύθυνα τα κόμματα του δικομματισμού για τα χάλια και την υπερχρέωση της Ελληνικής οικονομίας. «Να σε κάψω Γιάννη να σε αλείψω μέλι»
Αυτή η παροιμία ταιριάζει στους πολιτικούς που μας καταχρέωσαν όταν βλέπουν να βγαίνουμε συνεχώς στην ζητιανιά για δάνεια. Συνέχεια και οι δανειστές θα ανεβάζουν τα επιτόκια διότι αυτοί που δανείζουν χρήματα- οι διεθνείς τοκογλύφοι -ενδιαφέρονται μονάχα για το κέρδος.
Τα δύο κόμματα όπου κυβερνούν την Ελλάδα από το 1974 συμφώνησαν να καταξοδευτεί η Ελληνική οικονομία για να πραγματοποιηθούν οι Ολυμπιακοί αγώνες στην χώρα μας. Οι Ολυμπιακοί δεν είναι τίποτα άλλο από ένα διεθνές κερδοσκοπικό πανηγυράκι με άφθονο άρτο και θεάματα. Μοναδικοί κερδισμένοι είναι οι εργολάβοι κατασκευαστές των Ολυμπιακών έργων, οι διεθνείς τηλεοπτικοί σταθμοί, οι πωλητές συμπληρωμάτων διατροφής, για να κατασκευαστούν οι υπεραθλητές, και ότι άλλο έχει σχέση με το διεθνές κύκλωμα των Ολυμπιακών αγώνων. Μεγάλες χώρες όπου έχουν αναλάβει Ολυμπιακούς αγώνες δυσκολεύτηκαν να αποπληρώσουν το κόστος. πόσο μάλλον η Ελλάδα χωρίς ισχυρή παραγωγική βάση. Για την υπερχρέωση της Ελλάδος εξαιτίας των Ολυμπιακών, τηρούν σιγήν ιχθύος τα μέσα ενημέρωσης των εργολάβων. «Και γιατί να το κρύψουμε άλλωστε ότι τα οικονομήσαμε τρελά.»
«Είναι ανάγκη να το φωνάζουμε και στις ρούγες; Δεν είμαστε και κορόϊδα. Επειδή πιάσαμε εσάς που θα πληρώσετε.;»
Να γιατί χρειάζεται η ενδελεχής ενημέρωση και η ουσιαστική διαβούλευση με τον Ελληνικό λαό, όταν παίρνονται τόσο σημαντικές αποφάσεις όπως ήταν η τέλεση των Ολυμπιακών αγώνων στην πατρίδα μας. Έπρεπε ασφαλώς να προβλέπονται για σημαντικά θέματα από το Σύνταγμα μας, δημοψηφίσματα. Φαίνεται όμως πως η μεταδικτατορική πολιτική τάξη δεν θεωρεί ώριμο τον Ελληνικό λαό να αποφασίζει για τα θέματα του, όπως δεν τον θεωρούσε και η δικτατορία των Συνταγματαρχών το 1967.Το 2004 το ΠΑΣΟΚ του Σημίτη έχασε τις εκλογές, και. τους Ολυμπιακούς αγώνες τους τέλεσε η κυβέρνηση της Ν.Δ.
Το χάσιμο των εκλογών δεν σημαίνει ότι είναι και η κολυμπήθρα του Σιλωάμ.
Όταν χρεώνεις την χώρα με επί πλέον 50 δις ευρώ πρέπει να έχεις και συνέπειες.
Να σε στήσουν σε μια πλατεία και να σε φτύνουν οι περίοικοι.
Που όμως θα βρεθεί τόσο σάλιο, και πως θα περισσέψει η ντροπή.?
ΙΣΛΑΜΟΦΟΒΙΑ ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ
Ο άλλος πάντα σε φοβίζει , όταν είναι διαφορετικός από εσένα. Πόσο μάλλον όταν η γυναίκα φοράει ένα μαύρο μακρύ φόρεμα, και ένα σκούρο κεφαλομάντηλο, όπως φορούσαν οι γιαγιάδες μας παλαιότερα, και ο άντρας όταν έχει γενειάδα και κρατάει το κοράνι στο χέρι, φοράει κελεμπία στο σπίτι, καμιά φορά και στο δρόμο, και όταν τον βλέπεις να σκύβει κατάχαμα ομαδικά με τους άλλους προσκυνώντας τον Θεό του, τον {Αλλάχ]. Το Αραβικό Αλλ –αχ σημαίνει Θεός. Οι Ελβετοί με τις παχιές αγελάδες, τα περίφημα Ελβετικά ρολόγια και τις χιονισμένες Άλπεις. Εκεί όπου διαβιούν στα πολυτελή σαλέ των ξενοδοχείων τους φτωχοί άνθρωποι που δεν έχουν να φάνε και όμως στέλνουν το χρυσό τους φοροδιαφεύγοντας στις Ελβετικές τράπεζες. Οι Ελβετοί λοιπόν οι οποίο ζουν δημοκρατικά κι ήρεμα και όπου με το παραμικρό κάνουν δημοψηφίσματα γιατί εμπιστεύονται τον λαό τους.
Αυτή την φορά παρασύρθηκαν από το ξενοφοβικό ακροδεξιό κόμμα τους, και ψήφισαν εναντίον της ανέγερσης νέων Μιναρέδων. Ήδη βέβαια υπάρχουν σύμφωνα με τις ανταποκρίσεις παλιότεροι Μιναρέδες.
Στην Ευρώπη αναπτύσσεται μια όλο και διογκούμενη Ισλαμοφοβία ανάλογη με την προκατοχική Εβραιοφοβία των παλαιότερων χρόνων. Μέχρι που ήρθε στα πράγματα ο «Γερμανία πάνω απ`όλα « ή «Ντοϊτσλαντ ούμπερ άλες» Αδόλφος Χίτλερ και τους εξαφάνισε με αμονιαζόλ. Πενήντα πέντε εκατομμύρια Μουσουλμάνοι διαβιούν στην Χριστιανική Ευρώπη. Μπορεί να το γράφουν στην ούγια πως είναι Χριστιανοί οι Ευρωπαίοι, αλλά όσο είναι αυτοί Χριστιανοί τόσο εγώ είμαι Εσκιμώος. Μοναδική λύση είναι η ενσωμάτωση των Μουσουλμάνων στα Ευρωπαϊκά στάνταρντς. Οι γνωρίζοντες όμως λένε, ότι η ενσωμάτωση των Μουσουλμάνων έχει κόστος και οι Ευρωπαίοι δεν είναι διατεθειμένοι να το κάνουν. Αν τους ενσωματώσουν δεν θα τους έχουν όπως τώρα να τους πλένουν πιάτα και στις υπηρεσίες καθαριότητας. Θα έχουν απαιτήσεις και δικαιώματα. Μήπως στην Ελλάδα έχουν τζαμιά; Στην Αθήνα τους φέρνουν προσκόμματα και κάνουν τις προσευχές τους σε αποθήκες.
Στα Χανιά τώρα τελευταία τους φιλοδωρούν ορισμένοι με γροθιές κα κλωτσιές, για να τους δείξουν πόσο φιλόξενοι είναι οι Κρητικοί..

Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2009

ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
ΓΡΑΦΕΙ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑΖΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
«Χάμω στην άμμο χτίσανε παλάτια οι αγάδες, με χρήματα που αποχτήσανε από τους φτωχούς ραγιάδες. Νομίσανε πως ήσανε του κόσμου αφεντάδες. Στον ουρανό καθίσανε στη γη οι δουλευτάδες.. Μα δεν υπολογίσανε. Τα χρέη σκαλοπάτια, βοριάδες τα λυγίσανε. Πύργους Βαβέλ παλάτια, Θεοί δεν τα βλογήσανε και γίνανε κομμάτια.»
[ ΝΙΚΟΣ ΜΙΚΡΟΠΟΥΛΟΣ]
ΚΤΥΠΉΣΕ ΠΑΛΙ Ο ΕΠΙΤΙΜΟΣ
Ο επίτιμος πρόεδρος της Ν.Δ. κος Κ. Μητσοτάκης διέμεινε στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο, γραπτές δηλώσεις όπου δηλώνει ακόμη μια φορά ότι πρέπει να λέγονται «αλήθειες στον λαό», και ότι πρέπει να παρθούν σκληρά μέτρα με διαρκή λιτότητα. Εννοεί βέβαια λιτότητα για τους φτωχούς και τους μη έχοντες, και κατέχοντες κι όχι για την οικονομική αριστοκρατία.
Oι δηλώσεις του επίτιμου είναι συνεχώς επαναλαμβανόμενες επί δεκαετίες, και μοιάζει με μαθητή δημοτικού που της επαναλαμβάνει για της εμπεδώσει και της αναφέρει σωστά στο δάσκαλο του στο σχολείο. Στην προκειμένη περίπτωση το μάθημα αυτό το επαναλαμβάνει για να το ακούν οι αγορές, το μεγάλο κεφάλαιο και τα κέρδη στα οποία υποκλίνεται ευλαβικά. Είναι αλήθεια ότι ο επίτιμος εισπράττει τρις συντάξεις από το δημόσιο; Κάτι είχα ακούσει πέρυσι στην εκπομπή του Τριανταφυλόπουλου. Αλλά δεν είμαι σίγουρος μπορεί να είναι και φτωχός ο ψηλός, και να χρειασθεί να του στείλει το κράτος επίδομα αλληλεγγύης σε κάποια από τις βίλες του.
Σχολιαστές Αθηναϊκών εφημερίδων γράφουν ότι οι δηλώσεις του Μητσοτάκη απευθύνονται στον Αντώνη Σαμαρά για να μη συμφωνήσει στην ήπια πολιτική της κυβέρνησης στη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών, στο προεδρικό μέγαρο υπό τον πρόεδρο της δημοκρατίας.
Κατανοούμε την πίκρα του ανθρώπου που δεν έζησε, να καμαρώσει, την πρωτότοκη κόρη του αρχηγό κόμματος της Ν.Δ. και αυριανό πρωθυπουργό. Ηττημένη μάλιστα από ένα άσπονδο φίλο του, και πρώην υπουργό του, τον Αντώνη Σαμαρά.
Καλά ντε δεν είναι ανάγκη να καταπιεί και το κώνειο σε αυτήν την ηλικία.
Μπορεί αργότερα από τους ουρανούς να δει τον Κυριάκο πρωθυπουργό .
Έχει ο καιρός γυρίσματα. Στην πολιτική ποτέ μην λες ποτέ, και ποτέ για πάντα.
ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΧΑΝΙΩΝ
Με αφορμή την διαμάχη των δημοτικών παρατάξεων του Δήμου Χανίων και χωρίς να υπεισέρχομαι στους ανταγωνισμούς τους, διατυπώνω την δημοσιογραφική μου άποψη για το θέμα του παλιού νοσοκομείου Χανίων. Ως προοίμιο θα συνιστούσα να μην παίρνουν εύκολα αποφάσεις και οι μεν και οι δεν, και ότι πρέπει να σέβονται τα χρήματα των φορολογουμένων. «Το κτίριο του παλαιού νοσοκομείου κτίστηκε με όλους τους νόμιμους κανόνες της εποχής του μόνο που έχει αλλάξει ο Γ.Ο.Κ. και τώρα δεν επαρκεί ο παλαιός Γ.Ο.Κ.» αποφαίνεται το τεχνικό επιμελητήριο. Λέω κι εγώ τώρα. Που θα βρεθούν ατελείωτα εκατομμύρια σε εποχές οικονομικής δυσπραγίας να κατασκευαστεί ένα ανάλογο κτίριο τόσο μεγάλης επιφανείας σαν το παλαιό νοσοκομείο;;
Εάν λοιπόν υπάρχει τεχνική δυνατότητα να ενισχυθεί η στατική επάρκεια του κτιρίου, καλό θα ήταν να στεγαστούν εκεί έπειτα από τον εκσυγχρονισμό του, όλες οι άστεγες δημόσιες υπηρεσίες, στις οποίες πληρώνει ενοίκια το δημόσιο και καταξοδεύεται ο δημόσιος κορβανάς .
Όχι ότι θα χαλούσε την περιοχή να γίνει μια πλατεία με πράσινο. Μα εφόσον υπάρχει το κτίριο είναι ανάγκη να κατεδαφιστεί.;»Εύκολα χαλάς δύσκολα χτίζεις» λέει ο θυμόσοφος λαός μας.
Γιατί να μην σεβόμαστε την κληρονομιά των προγόνων μας, σαν συνετοί επίγονοι και να μην την αξιοποιούμε επωφελώς για το κοινωνικό σύνολο; Τα λέω εγώ τώρα αυτά, σαν ασήμαντος και ταπεινός δημοσιογράφος, και γνωρίζω ότι φωνάζω σε αυτιά μη ακουόντων την φωνή της κοινωνίας.
Αυτοί νομίζουν μόνο ότι ξέρουν.

Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2009

ΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΑΝΙΣΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ
ΓΡΑΦΕΙ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑΖΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Εάν συνεχιστεί η δύσκολη οικονομική κατάσταση με διογκωμένη την ανεργία, και σε περίπτωση που μετατεθούν για άλλη μια φορά όλα τα βάρη σε μισθωτούς και συνταξιούχους, και σε όσους είναι τίμιοι και ειλικρινείς φορολογούμενοι θα υπάρξουν μεγάλες και ίσως ανεξέλεγκτες κοινωνικές εκρήξεις τύπου Δεκέμβρη 2008. Ήδη έχει σταλεί η απανταχούσα σε όσους έχουν παλαιά αυτοκίνητα ι.χ. με το νέο φόρο στα τέλη κυκλοφορίας ,όπου επέβαλε η Ν.Δ και δεν τον άλλαξε το ΠΑΣΟΚ παρά τις υποσχέσεις του. Όσοι δεν έχουν την δυνατότητα να τα αντικαταστήσουν θα πληρώσουν τον διπλασιασμό σχεδόν των τελών κυκλοφορίας. »Πώς θα αντικαταστήσω το αυτοκίνητο μου με σύνταξη 500 ευρώ»; Γράφει ο επιστολογράφος Συλόγλου Αλέκος συνταξιούχος από την Νίκαια στην »Ελευθεροτυπία» της 11-12-2009 και αυτό το παράπονο απηχεί τη πίκρα πολλών ανθρώπων. Στην Ελληνική οικονομία με την μεγάλη φοροδιαφυγή υπάρχουν παράλληλα και μεγάλες οικονομικές ανισότητες Τις ανισότητες αυτές δεν τις καλύπτει τουλάχιστον ένα οργανωμένο κράτος πρόνοιας. Ένας χαμηλόμισθος δεν μπορεί να έχει από το δημόσιο ένα δωρεάν σύστημα παιδείας, χωρίς να χρειάζεται να κάνει δεύτερη και τρίτη δουλειά για να πληρώσει τα φροντιστήρια των παιδιών του.
Όταν χρειαστεί να προσέλθει στο Ι.Κ.Α. πρέπει να περιμένει από ένα έως δύο μήνες για ραντεβού με τον γιατρό του. Στο δημόσιο νοσοκομείο τον περιμένει η ίδια ταλαιπωρία , καθώς και η απαίτηση για φακελάκι από ορισμένους γιατρούς επίορκους του όρκου του Ιπποκράτη. Γιατί να πληρώνω φόρους αναρωτιούνται πολλοί φορολογούμενοι, όταν τα χρήματα τα οποία δίνω, τα διαχειρίζονται ανεξέλεγκτα χωρίς να μου δίνουν λογαριασμό και δεν μου παρέχουν το μίνιμουμ των υπηρεσιών; Δεν είναι η δικαιολογία του φοροφυγά, αλλά είναι ρεαλιστικό και ειλικρινές το ερώτημα έτσι όπως λειτουργεί η δημόσια διοίκηση. Το χάλι της δημόσιας διοίκησης είναι διαχρονικό και διακυβερνητικό. Ο πολίτης δεν εμπιστεύεται τον διπλανό του , και το κράτος δεν εμπιστεύεται τους πολίτες, ούτε οι πολίτες το κράτος. Οι Σκανδιναβοί οι οποίοι έχουν πρώτοι αναπτύξει το κράτος πρόνοιας, όταν ρωτήσετε τους κυβερνητικούς αξιωματούχους τους, θα σας πουν ότι το φορολογικό σύστημα βασίζεται στην σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ των πολιτών.
Εντωμεταξύ υπάρχει κραυγαλέα ανισοκατανομή των εισοδημάτων στην χώρα μας, η οποία χρήζει διόρθωσης για να υπάρξει περισσότερη κοινωνική δικαιοσύνη.
Με αποτέλεσμα το 20% του πληθυσμού να εισπράττει λιγότερο από το 7% του Εθνικού εισοδήματος , ενώ το 20% των πλουσιότερων εισπράττει το 42% του εθνικού εισοδήματος. Εκεί που έφθασε η Ελληνική οικονομία ,στο χείλος της χρεοκοπίας χρειάζονται σημαντικές διαρθρωτικές αλλαγές. Γράφει ο Χανιώτης καθηγητής πολιτικής οικονομίας στο πανεπιστήμιο Κρήτης κος Γιώργος Σταθάκης στην ΑΥΓΗ» της 13 -12-2009. «Σήμερα η λύση δείχνει μονόπλευρα προς την ανάγκη επίλυσης
των μόνιμων διαρθρωτικών προβλημάτων της δημοσιονομικής δομής του φορολογικού συστήματος, και της σύνθεσης και διαχείρισης των δημοσίων δαπανών. Μόνο που κάτι τέτοιο πέρα από την πολιτική βούληση απαιτεί κυρίως μια κατάλληλη δημόσια διοίκηση.» Για μείωση των δημόσιων δαπανών γράφει και ένας τραπεζίτης, ο καθηγητής Μιχάλης Σάλας της «Τραπέζης Πειραιώς» στο «ΒΉΜΑ».
Ο κος Σάλας μιλάει για πρωτογενές πλεόνασμα, δηλαδή για περισσότερα έσοδα από τα έξοδα κάτι που χρειάζεται επιστημονική φαντασία τη σήμερον ημέρα.

Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2009

Η ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
ΓΡΑΦΕΙ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑΖΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Στις ΗΠΑ με την εκλογή του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα στην προεδρία άλλαξε η οικονομική πολιτική σε προοδευτική κατεύθυνση. Η Ε.Ε. επιμένει στην μονεταριστική πολιτική μείωσης των ελλειμμάτων σε εποχή μεγάλης οικονομικής ύφεσης.
Για την νεοφιλελεύθερη πολιτική της Ε.Ε. ασφαλώς έχουν ευθύνες τα δύο μεγάλα κόμματα εξουσίας τα οποία κυβερνούν την χώρα τα τελευταία 35 έτη, και έχουν υπογράψει τα σχετικά κείμενα. Είναι γεγονός βέβαια ότι στην μεγάλη αυτή ένωση με τα θετικά της και τα αρνητικά της, υπηρετούνται κυρίως τα συμφέροντα των μεγάλων κυρίαρχων κρατών Γερμανίας, Γαλλίας, Ιταλίας, καθώς και της Αγγλίας που δεν είναι στην ομάδα του ευρώ και έχει το ένα πόδι στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τον άλλο στην Αμερική. Θα μου πείτε ότι αν δεν δημιουργηθούν συμμαχίες είναι δύσκολο να παρέμβει ένα μικρό κράτος όπως η Ελλάδα και να αλλάξει την γενική πολίτική κατεύθυνση. Πόσο μάλλον ένα κράτος καταχρεωμένο και λιγότερο ανεπτυγμένο όπως η Ελλάδα. Η Ε.Ε. λειτουργεί ως μία μεγάλη ανοιχτή αγορά ,όπου διακινούνται ελεύθερα προϊόντα και υπηρεσίες. Στην ανοιχτή αυτή αγορά κυριαρχούν τα μονοπώλια της Ευρώπης τραπεζικά, βιομηχανικά, χρηματιστικά, και υπηρετούν μέσω της πολιτικής τάξης τα συμφέροντα τους. Με τον νεοφιλελευθερισμό ως πρόταγμα προηγείται η οικονομία της πολιτικής με την πολιτική να παρουσιάζεται ανίσχυρη να λύσει τα κοινωνικά προβλήματα και γι`αυτό τον λόγο, οι πολίτες έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους, κι έχουν γυρίσει την πλάτη στα κόμματα. Όταν ανέλαβε την εξουσία το 2004 ο κ.Καραμανλής θέλησε να κτυπήσει τους κατ` αυτόν πέντε «νταβατζήδες» όπου εκτός από τους επιχειρηματικούς τους ομίλους διέθεταν σαν επιδόρπιο, κι από ένα μεγάλο τηλεοπτικό σταθμό και εφημερίδες και διαμόρφωναν την κοινή γνώμη κυριαρχώντας στην Ελληνική πολιτική και οικονομία. Παρόλο που είχε λαϊκή στήριξη σε αυτό του το εγχείρημα, και στήριξη κι από τα αριστερά κόμματα ,δεν τα κατάφερε διότι φρέναρε σε νόμους της Ευρωπαϊκής ένωσης, οι οποίοι επέτρεπαν ελεύθερα την οικονομική συγκέντρωση
καθώς και την κατοχή ΜΜΕ, γιατί έτσι δυστυχώς γίνεται σε όλες τις χώρες τη Ε.Ε .Όπως π.χ στην Ιταλία όμιλος Μπερλουσκόνι , Γαλλία όμιλος Ντασσώ, Ρότσιλδ, Αγγλία όμιλος Ρούπερτ Μέρντοχ.
Τα κράτη έχουν παραχωρήσει δημοσιονομικές και νομισματικές αρμοδιότητες στην Ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα. Ώστε η Τράπεζα τη Ελλάδος να λειτουργεί ως παράρτημα την Ευρωπαϊκής κεντρικής τράπεζας. Η Ε.Κ.Τ με τις ευλογίες των πολιτικών ηγετών της Ευρώπης, ευνοεί απροκάλυπτα την κερδοσκοπία των εμπορικών τραπεζών, τους δανείζει χρήματα με χαμηλό επιτόκιο 1% και το δανείζουν στο Ελληνικό δημόσιο με 5%. Επιτόκιο το οποίο επιβαρύνει τους Έλληνες συνεπείς φορολογουμένους. Δηλαδή κυρίως μισθωτούς και συνταξιούχους. Θα μπορούσε κάλλιστα η Ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα να εκδώσει Ευρωομόλογα όπως προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Το Ελληνικό δημόσιο θα τα διέθετε στους Έλληνες καταθέτες με 4% επιτόκιο και θα κέρδιζαν και οι καταθέτες και το δημόσιο από τη τοκογλυφία των τραπεζών.
Δεν το κάνουν όμως οι ηγέτες των μεγάλων Ευρωπαϊκών κρατών γιατί έχουν στρέψει την πλάτη στα λαϊκά αιτήματα. Τον τελευταίο καιρό χτυπιέται η Ελληνική οικονομία αδυσώπητα από τους διεθνείς οίκους οικονομικής αξιολόγησης «ΜΟΎΝΤΥ`Σ «ΣΤΑΝΤΑΡΤ ΑΝΤ ΠΟΎΡ» «ΦΙΤΣ» με έδρα το Σίτυ του Λονδίνου και την Γουόλ Στρήητ της Νέας Υόρκης . Οι «Φαϊνάνσιαλ Τάϊμς» και η «Γουόλ Στρήητ Τζέρναλ», πρωτοστατούν στις κραυγές για να πάρει νέα μέτρα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και μεταφέρουν άκριτα σαν καλά παπαγαλάκια τα Ελληνικά ΜΜΕ. Η Κυβέρνηση αντιστέκεται στο μέτρο του δυνατού, μαζί με την κυβέρνηση Θαπατέρο της Ισπανίας. Εκείνο που ενδιαφέρει το διεθνές τραπεζικό κεφάλαιο είναι η ασφάλεια των χρημάτων τους, και το αναμενόμενο κέρδος από τον δανεισμό του Ελληνικού δημοσίου . Δεν νοιάζονται με ποίο τρόπο θα τα εκταμιεύσει το κράτος. Ούτε που τους ενδιαφέρει εάν δεν χορηγήσει η κυβέρνηση το κατακτημένο δικαίωμα των εργαζομένων όπως είναι το δώρο των Χριστουγέννων και του Πάσχα, ή αν πεταχτούν στον δρόμο πχ 100.000 δημόσιοι υπάλληλοι .Το ερώτημα είναι πότε οι λαοί θα αντισταθούν σε αυτήν την ανάλγητη πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και θα υποκύπτουν στις ορέξεις των αγορών; Η Ε.Ε. συνεχίζει αγνοώντας τους λαούς της, την ίδια νεοφιλελεύθερη πολιτική σε αντίθεση με της Η.Π.Α όπου σαν τσουνάμι σαρώθηκε ο Τζόρτζ Μπους με τους Ρεπουμπλικάνους, και επεβλήθη στροφή πολιτικής από τους δημοκρατικούς με τον πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα.

Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου 2009

ΗΡΘΕ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΎ;
ΓΡΑΦΕΙ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑΖΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Ορισμένοι διανοητές λένε ότι η εποχή του διαφωτισμού έδωσε ότι είχε να δώσει και έφθασε στο τέλος της. Ο διαφωτισμός προκάλεσε την Γαλλική επανάσταση των εξαθλιωμένων μαζών και κατοχύρωσε τα δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη με το κοινωνικό συμβόλαιο, όπως το ονόμασε ο μέγιστος των διαφωτιστών της εποχής του Ζαν Ζακ Ρουσσώ, και καθιέρωσε τις νομικές απόψεις του Μοντεσκιέ περί διαχωρισμού των εξουσιών. Ο διαφωτισμός είχε υποσχεθεί την ευτυχία του ανθρώπου μέσα από την εργασία τον ορθό λόγο και την επιστήμη, την εξάλειψη των δεισιδαιμονιών της αγραμματοσύνης και των προλήψεων μέσω της παιδείας.
Ο διαφωτισμός γέννησε το κράτος και την αντίθεση του. Την κομμούνα του Παρισιού το 1848, τον μέγα Κ. Μάρξ και Φρίντριχ Ένγκελς, τα αναρχικά κινήματα με τον Προυντόν, ο οποίος διακήρυξε ότι¨ «η ιδιοκτησία είναι κλοπή.» Και αργότερα τον Κροπότκιν, τον Μπακούνιν, τον Νιτσάγεφ και άλλους θεωρητικούς του αναρχικού κινήματος.«Τα αναρχικά κινήματα είναι αμφιθαλές αδελφάκια του κράτους, και γεννήθηκαν μετά την Γαλλική επανάσταση και την δημιουργία του Γαλλικού κράτους έθνους και σε αντίθεση του.» είπε ο πανεπιστημιακός Γ. Κοντογιώργης στην εκπομπή «Ανιχνεύσεις» του Γ. Σαββίδη στην «ΕΤ 3» την Τετάρτη 9-12-2009. Ο διαφωτισμός προκάλεσε την Γαλλική επανάσταση, και 150 χρόνια περίπου αργότερα την Ρωσική επανάσταση , μετά 30 χρόνια το 47-48 την Κινέζικη επανάσταση , με την υπόσχεση της απελευθέρωσης των εργαζόμενων από τα δεσμά τους, και την εξάλειψη της εκμετάλλευσης του ανθρώπου από τον άνθρωπο. Επίσης την δημιουργία μελλοντικών αταξικών κοινωνιών, για να «εργάζεται ο άνθρωπος σύμφωνα με τις δυνατότητες του και να αμείβεται σύμφωνα με τις ανάγκες του.»
Εξυπακούεται ότι θα γινόταν αυτές οι διεργασίες σε κοινωνίες στις οποίες, δεν θα υπήρχε η αναγκαιότητα του κράτους, γιατί δεν θα υπήρχαν ταξικές συγκρούσεις και οι άνθρωποι θα συμφιλιωνόταν μεταξύ τους.
Στον 20ο αιώνα επικράτησε απίστευτη βαρβαρότητα στις χώρες του διαφωτισμού με αποτέλεσμα την έκρηξη δύο παγκόσμιων καταστρεπτικών πολέμων στο έδαφος της Ευρώπης. Ο Γάλλος φιλόσοφος Εντγκάρ Μορέν μίλησε για αιώνα «με υψηλό πολιτισμό και ταυτόχρονα μεγάλη βαρβαρότητα» λες και πηγαίνουν μαζί σαν δίδυμα αδελφάκια.
Ύστερα ακολούθησαν οι καταρρεύσεις των κρατών που υποσχέθηκαν τον σοσιαλισμό με απώτερο σκοπό της αταξικές κοινωνίες και τον κομμουνισμό. Οι ελπίδες των εργαζομένων και των διανοουμένων που πίστεψαν σε αυτή την ιδεατή κοινωνία και




πολλοί σε δύσκολους καιρούς θυσίασαν την ζωή τους διαψεύστηκαν.
Ο πλανήτης έχασε την ισορροπία του. Γίνονται πόλεμοι για το πετρέλαιο, αργότερα θα γίνονται για το νερό. Οι κλιματικές αλλαγές εξαιτίας της βιομηχανικής ρύπανσης και της μόλυνσης του περιβάλλοντος απειλούν το παγκόσμιο οικολογικό σύστημα.. Ο νικητής καπιταλισμός τώρα τρώγει της σάρκες του. Νίκησε στον αγώνα δρόμο αλλά η νίκη ήταν «Πύρρειος» χωρίς αντίκρισμα στην ανθρώπινη ευτυχία. Ζητείται νέο ορθολογικό πρόταγμα νέες ιδέες και οράματα, με λογική και ευαισθησία με κέντρο πάντα τον άνθρωπο και τις ανάγκες του.
ΤΑ ΑΝΘΗ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ

ΓΡΑΦΕΙ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑΖΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
«Μα κάποτε που η κρύα σιωπή θα περιβρέχει τη γη κάποτε, που θα στερέψουν οι
άσημες φλυαρίες, κι όλοι τους θα προσμένουνε σίγουρα τη φωνή,
θα ανοίξω το στόμα μου θα γεμίσουν οι κήποι με καταρράχτες,
στις ίδιες βρώμικες αυλές τα οπλοστάσια, οι νέοι έξαλλοι θα ακολουθούν με στίχους
χωρίς ύμνους ούτε υποταγή στην τρομερή εξουσία..
Πάλι σας δίνω όραμα»
ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΤΣΑΡΟΣ [ΚΑΤΑ ΣΑΔΔΟΥΚΑΙΩΝ]
Χτύπησαν με ρόπαλα τους μετανάστες τα θρασύδειλα φασιστοειδή της πόλης μας.
Είδα σε τοπικό κανάλι δύο νέους μετανάστες οι οποίοι, ήρθαν να βγάλουν ένα κομμάτι ψωμί στην πόλη μας την Κρήτη του Ξένιου Δία, και της πατροπαράδοτης Κρητικής φιλοξενίας.
Ο ένας ήταν χτυπημένος με γροθιές στο κεφάλι και με σπασμένη τη μύτη.
Ο άλλος μετανάστης είχε κλειστό το μάτι του ολόμαυρο από το ξύλο και με αίματα ξεραμένα στο κάτω μέρος του ματιού του.
Η αστυνομία δεν πρέπει να ολιγωρήσει, πρέπει να ερευνήσει, και να συλλάβει τα φασιστοειδή τα οποία προσβάλλουν το φιλότιμο και την υπερηφάνεια των Κρητικών με πράξεις άνανδρες και βάρβαρες. Σε μια κοινωνία που δεν τους χωράει όλους κάποτε θα έρθει και η δική μας σειρά. Γι`αυτό θα πρέπει να περιφρουρηθεί η δημοκρατία και η ελευθερία που κάποιοι σε εποχές δύσκολες περιφρούρησαν αντιστάθηκαν και φυλακίστηκαν. Και μην ξεχνάτε ότι¨
«Μια ημέρα ήρθαν και πήραν τους μετανάστες και δεν είπα τίποτα
γιατί δεν ήμουν μετανάστης.
Μια ημέρα ήρθαν και πήραν τους καθολικούς και δεν είπα
τίποτα γιατί δεν ήμουν καθολικός. Μια ημέρα ήρθαν και πήραν τους μαύρους και
δεν είπα τίποτα γιατί δεν ήμουν μαύρος. Μια ημέρα ήρθαν και πήραν τους προτεστάντες και δεν είπα τίποτα γιατί δεν ήμουν προτεστάντης.
Μια ημέρα ήρθαν και πήραν και εμένα, και δεν είπα τίποτα, γιατί ήμουν ένοχος που δεν φώναξα με όλη τη δύναμή των πνευμόνων μου πως όλοι οι άνθρωποι, έχουν δικαίωμα να είναι ελεύθεροι. [ ΜΙΓΚΟΥΣ ΝΕΓΡΟΣ ΜΟΥΣΙΚΟΣ ΤΗΣ ΤΖΑΖ]
Ο ΕΧΘΡΟΣ ΛΑΟΣ
ΓΡΑΦΕΙ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑΖΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Υπάρχουν πολλοί δημοκράτες αστυνομικοί οι οποίοι υπηρετούν στο σώμα και γνωρίζουν ,
πολύ καλά ότι μπαίνουν σαν ασπίδα του κράτους για να προστατευτεί από ένα «εχθρό λαό.» Διότι από της γενέσεως του το κράτος υποστήριξε τα συμφέροντα των δυνατών. Κι επειδή οι αδύνατοι δεν έχουν άλλο μέσον να αμυνθούν, εκτός από την διαδήλωση και την διαμαρτυρία η οποία μερικές φορές , μπορεί να φθάσει και σε ακρότητες. οι νόμοι των ισχυρών προστατεύουν τα συμφέροντα του συστήματος μέσω του κατασταλτικού μηχανισμού της αστυνομίας. Γνωρίζουν πολύ καλά ορισμένοι σκεπτόμενοι αστυνομικοί, ότι αυτοί είναι οι φύλακες του συστήματος , και όταν περνάει μεγάλη κρίση όπως στις ημέρες μας, λόγω της φύσεως της εργασίας τους, έρχονται σε αντίθεση με τους εργαζόμενους και εισπράττουν το σύνθημᨨ
«Μπάτσοι γουρούνια δολοφόνοι» . Οι ίδιοι όμως είναι παιδιά λαϊκών τάξεων και αναγκάζονται ορισμένοι τουλάχιστον, όσοι δεν είναι εκ χαρακτήρος αυταρχικοί και διψασμένοι για εξουσία, να καταταγούν στο αστυνομικό σώμα, για να έχουν ένα σταθερό μισθό. Στις σχολές της αστυνομίας θα πρέπει να τους διανέμουν, από ένα βιβλιαράκι με την διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπου και του πολίτη ,της Γαλλικής επανάστασης του 1789, η οποία ανέτρεψε την φεουδαρχία και τον αυταρχισμό της Βασιλικής εξουσίας, αλλά και το Σύνταγμα της Ελλάδος, όπου είναι κατοχυρωμένα τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις των Ελλήνων πολιτών.
Εννοείτε ότι αστυνομικοί κουκουλοφόροι, όπως εμφανίστηκαν αυτές τις ημέρες και στη όμορφη πόλη μας, και διατάραξαν το ήδη τεταμένο κλίμα, από την επέτειο της δολοφονίας του δεκαπεντάχρονου Αλέξη, δεν έχουν θέση στο σώμα στης αστυνομίας ούτε βεβαίως οι προϊστάμενοι τους αν εκτελούσαν διαταγές. Μπορεί ο αρμόδιος υπουργός Μιχ. Χρυσοχοίδης να κάνει αστοχείς δηλώσεις σαν άλλος Ράμπο, αλλά προ ημερών απέταξε δύο αστυνομικούς από το σώμα, επειδή συνέλαβαν με χειροπέδες μια Ρουμάνα με το μωρό της, η οποία θέλησε να περάσει στην απέναντι μεριά του δρόμου. Οι πολίτες περιμένουν από τους αστυνομικούς να σέβονται τα δικαιώματα τους.
«Τον χρόνο εκείνο βρέθηκε χωρίς δουλειά,
και συνεπώς ζούσεν από τα χαρτιά,
από το τάβλι και τα δανεικά.
Μιά θέσις τριώ λιρών το μήνα σε μικρό
χαρτοπωλείον του είχε προσφερθεί.
Μα την αρνήθηκε χωρίς δισταγμό.
Δεν έκανε . Δεν ήταν μισθός γι`αυτόν,
νέον με γράμματ`αρκετά και είκοσι πέντε ετών.»

Κ.Π. ΚΑΒΑΦΗΣ

Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2009

Η ΔΕΞΙΑ ΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ .Ν.Δ. Ο ΝΟΜΑΡΧΗΣ ΧΑΝΙΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΕΠΟΜΕΝΑ.
ΓΡΑΦΕΙ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑΖΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Μετά την δήλωση του νομάρχη Χανίων κου Αρχοντάκη ότι ανεξαρτητοποιείται από την Ν.Δ., επειδή κατά δήλωση του πήρε δεξιά στροφή με τον κο Σαμαρά, και για να έχει τα νώτα της προφυλαγμένα η ΝΕ. Χανίων του ΠΑΣΟΚ, ότι δεν θα κατηγορηθεί μήπως υπάρχουν υπόγεια ρεύματα, και στηριχθεί από το ΠΑΣΟΚ ο νυν νομάρχης, έδωσε στην δημοσιότητα ανακοίνωση, ότι το ΠΑΣΟΚ,¨ «διαθέτει πλειάδα ικανών και άξιων στελεχών, που στον κατάλληλο χρόνο μπορούν να διεκδικήσουν θέσεις στην αυτοδιοίκηση, με νικηφόρο αποτέλεσμα.» Εντωμεταξύ σε τηλεοπτική εκπομπή τοπικού καναλιού ο πρώην βουλευτής της ΝΔ. κος Μανούσος Βολουδάκης τόνισε κατηγορηματικά ότι¨ «δεν άλλαξε γραμμή το κόμμα κι ότι παραμένει ένα κεντροδεξιό κόμμα.» Πράγματι δεν έγινε καμιά πολιτική συζήτηση στην ΝΔ. ούτε για τα αίτια της ήττας, ούτε για την μελλοντική της ιδεολογική και πολιτική γραμμή. Κύριο μέλημα των υποψηφίων προέδρων ήταν οι εκατέρωθεν βολές κατά ριπάς, ή οι πλάγιες βολές, και η εξουδετέρωση του αντιπάλου. Το πολιτικό και ιδεολογικό στίγμα των αντιπάλων συνάγεται από τις έως τώρα τοποθετήσεις τους, και από το πολιτικό και κομματικό τους παρελθόν. Σημειώνουμε ότι κανένα κόμμα δεν είναι μονολιθικό στην Ελλάδα πλην του Κ.Κ.Ε. και του ΛΑΟΣ. Όλα τα άλλα κόμματα έχουν τάσεις, άτυπες τάσεις, -ιδεολογικά ρεύματα,- και μόνο στον Συνασπισμό είναι κατοχυρωμένες από το καταστατικό.
Στην Ν.Δ. υπάρχουν δύο κυρίαρχες τάσεις στο κόμμα. Η δεξιά η ονομαζόμενη και «λαϊκή δεξιά» η οποία εκφράζεται από τον Α. Σαμαρά, και η νεοφιλελεύθερη που εκφράζεται από την Ντόρα Μπακογιάννη. Η νεοφιλελεύθερη τάση, η οποία κυρίως έχει αναφορά στην σχολή του Σικάγου [οικονομική σκέψη Μίλτον Φρίντμαν και μαθητών του, που ονομάστηκαν «τα παιδιά του Σικάγο»] όπως και στην οικονομική σκέψη του Καρλ Πόπερ συγγραφέα του βιβλίου ¨»Η ανοιχτή κοινωνία και οι εχθροί της». Ο νεοφιλελευθερισμός της σχολής αυτής, ο οποίος εφαρμόστηκε από τον Ρ. Ρήγκαν και την Μ. Θάτσερ σε Αμερική και Αγγλία συγκρούστηκε με τα συνδικάτα κατά μέτωπο και τις κατακτήσεις των εργαζομένων.
Αρχή του νεοφιλελευθερισμού είναι η απρόσκοπτη και ελεύθερη λειτουργία της αγοράς με το κράτος θεατή και νυχτοφύλακα της οικονομίας . Η αγορά όμως δεν λύνει τα κοινωνικά προβλήματα αλλά δημιουργεί αλλοτριωμένες συνειδήσεις και «περιττούς» ανθρώπους, κατά τον Ζίγκμουντ Μπάουμαν, ο οποίος γράφει στο βιβλίο του «Σπαταλημένες ζωές» [εκδόσεις «κατάρτι»] ότι οι σύγχρονες κοινωνίες δημιουργούν ¨ «ανθρώπινα απορρίμματα από μετανάστες πρόσφυγες και άλλους παρίες» οι οποίοι είναι άνεργοι απελπισμένοι και περιθωριοποιημένοι. Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι στην Ευρώπη δεν έχει εφαρμοστεί ο άκρατος φιλελευθερισμός πλην της Αγγλίας που ακολουθεί το Αμερικάνικο μοντέλο. Στην Δυτική Ευρώπη με υπόδειγμα τα Σκανδιναβικά κράτη έχει λειτουργήσει το κράτος παροχών και πρόνοιας. Σήμερα βέβαια το μοντέλο αυτό αμφισβητείται και χτυπιέται αλύπητα από τους νεοφιλελεύθερους.
Το μοντέλο με το κράτος πρόνοιας που έχει αναφορά και στον οικονομολόγο σερ Τζον Μέϋναρντ Κέϋνς ονομάζεται σοσιαλδημοκρατικό , η αν θέλετε «σοσιαλισμός με ανθρώπινο πρόσωπο», σε αντιδιαστολή με τον κρατικό αυταρχικό σοσιαλισμό της πρώην Σοβιετ. Ένωσης. Ίσως θα έπρεπε να ονομάζεται καπιταλισμός με ανθρώπινο πρόσωπο γιατί δεν έχει καταργηθεί η οικονομία της αγοράς. Σε όλο όμως το πολιτικό φάσμα δεξιό και αριστερό αρέσει να ωραιοποιεί τα πράγματα για να σερβιριστούν στις μάζες ευκολότερα , να είναι πιο κατανοητά για να περαστεί ευκολότερα η γραμμή τους.
Η δεξιά τάση η οποία εκφράζεται από τον Α. Σαμαρά είναι πιο συντηρητική τάση . Έχει ως μότο την οικονομία της αγοράς αλλά έχει υιοθετήσει και τον κρατικό παρεμβατισμό και το κοινωνικό κράτος της σοσιαλδημοκρατίας. Είναι περισσότερο πιστή στις παραδοσιακές αξίες [πατρίδα, θρησκεία, οικογένεια.] ανεξάρτητα όμως του λεξιλογίου του Σαμαρά, το κόμμα της Ν.Δ. είναι πολυσυλλεκτικό και έχει μέσα του και νεοφιλελεύθερους και λαϊκοδεξιούς. Το ρεύμα αυτό εκτός το εύπορα στρώματα του πληθυσμού έχει και στήριξη από ευρύτερες λαϊκές μάζες με χαμηλή παιδεία. Έτσι είναι υποχρεωμένος να κάνει συνθέσεις όπως πραγματοποιεί και το ΠΑΣΟΚ για να αποκτά την πλειοψηφία και να αναλαμβάνει την εξουσία. Βεβαίως έχει σημασία στα κόμματα εξουσίας πια τάση έχει την εξουσία στο κόμμα, γιατί θα κυριαρχήσουν οι θέσεις και προτάσεις της. Όπως π.χ. όταν ανέλαβαν «οι εκσυγχρονιστές»του ΠΑΣΟΚ το κόμμα φιλελευθεροποιήθηκε και γύρισε την πλάτη στην λαϊκή του πλευρά.

Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2009

Π. ΨΩΜΙΑΔΗΣ ΕΝΑΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΙΟΣ ΛΑΪΚΙΣΤΗΣ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Ο υποψήφιος για την προεδρία της Ν.Δ. Παναγιώτης Ψωμιάδης καταπονήθηκε , κι ασθένησε κατά την διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας του, για την ηγεσία της Ν.Δ. και εισήχθη στο νοσοκομείο για θεραπεία. Χθες Δευτέρα τον είδαμε στα δελτία ειδήσεων να εξέρχεται από το νοσοκομείο δίνοντας συνέντευξη τύπου καθότι ο άνθρωπος αρρωσταίνει χωρίς δημοσιότητα. Του ευχόμαστε και εμείς με την σειρά μας ταχεία ανάρρωση. Ο Ψωμιάδης όμως είναι ο πολιτικός εκείνος, ο οποίος πλασάρει τον εαυτόν του ως «φίλο του λαού». Ότι συμπονά τον λαό συμπάσχει με τα προβλήματα του.
.Ότι στέκει κοντά σε κάθε του ανάγκη και τον συντρέχει. Κάτι δηλαδή σαν ένα μίγμα παιδιού του λαού τύπου Νίκου Ξανθόπουλου και Στελλάρα Καζαντζίδη της δεκαετίας του 60. Όμως το παιδί του λαού δεν εισήχθη σε δημόσιο νοσοκομείο για θεραπεία αλλά όπως είδαμε στο τηλεοπτικό κάδρο ,πίσω του έγραφε μια επιγραφή «ΔΙΑΒΑΛΚΑΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΥΓΕΙΑΣ» το οποίο όπως γνωρίζω είναι ιδιωτικό νοσοκομείο συμφερόντων Αποστολόπουλου. Μα καλά ούτε ένα φακκελάκι δεν είχε να δώσει για να εισαχθεί σε δημόσιο νοσοκομείο, όπως τα παιδιά του λαού τα οποία στηρίζει σε κάθε τους βήμα;
Δεν μπορούσε να πάρει ούτε ένα τηλέφωνο στο ΙΚΑ για ραντεβού και να περιμένει από ένα έως τρις μήνες; Μήπως είναι προνομιούχος και δουλεύει τους φτωχούς ψιλό γαζί, για να πάρει την ψήφο τους; Διότι όταν έρθει η ώρα της μοιρασιάς ασφαλώς θα τους λέει¨"Στον αγώνα ενωμένοι και στη μάσα χωριστά" όπως και ο καραγκιόζης ο οποίος τα ήθελε όλα δικά του.
ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΧΡΟΝΟΥ ΑΛΕΞΗ

ΔΑΚΡΥΣΕ ΑΠΟΨΕ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ

Δάκρυσε απόψε το φεγγάρι .
Έφυγε ο Αλέξης, βουβάθηκαν οι λέξεις
έπεσε ένα αστέρι, κι έφερε σκοτάδι στη καρδιά.
Είχε τη ζωή μπροστά του κινούσε γη και
ουρανό στα πρώτα βήματα του.
Κοιμήσου αγόρι της νιότης , αγάπη, άγγελε μου,
που φώτιζες τον ουρανό, ανθέ βασιλικέ μου.
Αθώα είναι τα μάτια σου, άγουρη η ύπαρξη σου.
Ένα βόλι δηλητήριο, από άπονο χυτήριο, χαράμισε
τα νιάτα σου την τρυφερή ύπαρξη σου. Βάρυναν από καημό οι κοπελιές έγειραν οιτριανταφυλλιές.
Φούσκωσε η θάλασσα, αντάριασε ο κάμπος,
έσμιξε ο αγέρας με τη γη, για να χαϊδέψει ένα παιδί.
Μάνα πατρίδα πως πονώ για το κόσμο αυτό το φθονερό.
Για το αγαπητό παιδί πού έφυγε να πάει να βρεί
κρύο νερό να δροσιστεί , σε άλλους τόπους χλοερούς
με ανείπωτη γαλήνη.
Με ατελείωτες μουσικές, εξαίσιες μελωδικές.
Σ`αυτόν τον κόσμο ευδοκιμεί, κακία, μίσος και οργή.
Βροντά κι αστράφτει ο βοριάς, στις έξη του Δεκέμβρη του φονιά.
Το κρίμα να πέσει πάνω τους να μη λειώσει η ψυχή τους,
να τρέφονται με ενοχές αυτοί που κόψανε λουλουδιών, κορυφές.
Η γεννήτρα σου, από αύριο στο μνήμα σου θα κλαίει
παρέα με τη θεά υπομονή, σφιχτά να την παρηγορεί. Να απορροφά
το δάκρυ της, για τ`άτυχο σπουργιτάκι της. Με μαυρισμένη τη
ψυχή για σένανε θα λέει¨
«Πως ήσουν τρυφερός βλαστός, σαν κυπαρίσσι όρθιος.
Εσύ π`αγαπούσες την ζωή , δεν σ`άφησαν να τη χαρείς.»
Κοιμήσου παλικάρι μου αναπαύσου με ειρήνη.
Για άλλους ας είναι αιώνιες οι τύψεις ,για σένα αιώνια η γαλήνη.

ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

Κυριακή 6 Δεκεμβρίου 2009

NEOΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΜΗΔΕΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΣ ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΣ


ΓΡΑΦΕΙ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑΖΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Μία εκπομπή υψηλού επιπέδου έχει αρχίσει στην «ΕΤ. 1» κάθε Παρασκευή στις 9
το βράδυ με τον δημοσιογράφο Γιώργο Μαλούχο με τίτλο ¨»Θέμα και παραλλαγές» Είναι μια απόδειξη ότι όταν θέλει η δημόσια τηλεόραση μπορεί άριστα να παίξει τον παιδευτικό της ρόλο, και να μην ανταγωνίζεται τα σκουπίδια της ιδιωτικής.
Καλεσμένος της εκπομπής ήταν ο φιλόσοφος Στέλιος Ράμφος, τέως καθηγητής στο Γαλλικό πανεπιστήμιο της Βενσέν, και συγγραφέας δοκιμίων.
Η συζήτηση κράτησε δύο ώρες ήταν ελεύθερη και έγινε αναφορά από την εκλογή Σαμαρά στην ηγεσία της Ν.Δ. τον ψυχισμό και την θρησκευτικότητα του Νεοέλληνα μέχρι τον ρόλο της Τουρκίας σήμερα.
Για την εκλογή του Σαμαρά και την προσπάθεια του να επαναπροσδιορίσει στην πολιτική σκηνή ως δεξιά δύναμη την Ν. Δ. είπε ότι θα τρίζουν τα κόκαλα του Κων\νου Καραμανλή του α/. Διότι όπως είπε ο Καραμανλής όταν επέστρεψε από το Παρίσι το 1974 θέλησε να κάνει ένα δημοκρατικό σύνταγμα και μία νέα δημοκρατία. Γιαυτό διεύρυνε την παλιά δεξιά προς το κέντρο και συνεργάστηκε με πολλές προσωπικότητες του κέντρου, όπως ο Κ. Μητσοτάκης, ο Αθ. Κανελόπουλος, ο Ι. Μπούτος κ.α.
Προς αυτή την κατεύθυνση και την προσπάθεια του και επιθυμία του συνέτεινε και ο νέος τίτλος του κόμματος το οποίο ίδρυσε το 1974, και το ονόμασε .Ν.Δ. Ήθελε να βγάλει από πάνω από την παράταξη του, όπως είπε ο κος Ράμφος την ρετσινιά της παλιάς «εθνικόφρονος» δεξιάς, με την γνωστή και θλιβερή ιστορία. Είπε επίσης ο κος Ράμφος ότι αν η Ν.Δ. απορροφήσει την ακροδεξιά της δηλαδή το Λ.Α.Ο.Σ. και τα τμήματα εκείνα του λαού τα οποία έχουν ιδιαίτερη αναφορά στο τρίπτυχο «Πατρίς θρησκεία, οικογένεια» τότε αντίστοιχα θα ενισχυθεί και το τμήμα του λεγόμενου «πατριωτικού» ΠΑΣΟΚ.
Για την Τουρκία ανέφερε ότι περνάει την καλύτερη περίοδο της ιστορίας της, των τελευταίων 80 χρόνων, σε αντίθεση με την Ελλάδα η οποία όπως είπε, βρίσκεται σε παρακμή. Η Τουρκία
προσπαθεί να λύσει όλα της τα προβλήματα με τους γείτονες της, να απεξαρτηθεί από την υποτέλεια στον Αμερικάνικο παράγοντα, και να γίνει μια ισχυρή περιφερειακή δύναμη. Το έδαφος της χρησιμοποιείται με ασφάλεια ως δίαυλος των πετρελαιαγωγών προς τον Δυτικό κόσμο. Για τους Έλληνες είπε ότι δεν τους εμπόδισε η Οθωμανική αυτοκρατορία να προχωρήσουν προς την αναγέννηση και τον διαφωτισμό αλλά η θρησκεία., η ορθοδοξία που όπως είπε στράφηκε προς τον αναχωρητισμό και τον ασκητισμό. Δηλαδή την αναβλητικότητα για το παρόν και την
αδιαφορία για το ανθρώπινο γίγνεσθαι, και την δημιουργία, προκειμένου να κερδηθεί η σωτηρία της ψυχής στην επουράνια βασιλεία. Υπενθύμισε την στροφή της Βυζαντινής ελίτ προς την Ανατολή κι όχι προς την Δύση όταν είπαν την διάσημη ρήση «καλύτερα με το Τούρκικο φέσι παρά με την Παπική τιάρα.» Η Δύση όμως ξέφυγε γύρω στο 1250, από τον εναγκαλισμό της θρησκείας και της μεταφυσικής και προσπάθησε να δημιουργήσει έργο στα όρια της ανθρώπινης παρουσίας και διάστασης Η αναγέννηση και ο διαφωτισμός είναι έργο της δύσης την οποία εμείς δεν μπορέσαμε να ακολουθήσουμε γιαυτό σήμερα την παρακολουθούμε ασθμαίνοντας και με πολλά προβλήματα. « Ο διαφωτισμός έγραψε επίσης σε ένα άρθρο του στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΉ»
ο κος Ράμφος πέρυση τον Δεκέμβρη σχετικό με τον ξεσηκωμό της νεολαίας στις 6-12-2οο8 δεν πέτυχε ισχυρή διεισδυτικότητα για να ελευθερώσει μαζί με το άτομο και την εσωτερική του ζωή. Μας διακατέχει ένα αίσθημα υπερβατικού με περιεχόμενο τον εαυτού του ,[ΣΣ. δηλαδή ένα θρησκευτικό σωτηριολογικό συναίσθημα] αίσθημα το οποίο εωτερικεύουμε σαν μελαγχολικό καημό μας οδηγεί δε σε ανοιχτή σύγκρουση με τον καθολικό λόγο του φυσικού κόσμου και του κρατικού θεσμού για να μας συσπειρώσει στους δεσμούς τόπου [πατρίδα] αίματος [οικογένεια] και κοινής μοίρας[θρησκεία] Αφ`στιγμής όμως με τον κοινωνικό εκσυγχρονισμό, η ανάπτυξη της ατομικότητας, έκανε χωρητικότερη την συνείδηση και ικανή να έχει περιεχόμενο την δική της θετικότητα ή το δικό της κενό , δημιουργήθηκαν οι προϋποθέσεις για ένα μεταχρονολογημένο ιθαγενή μηδενισμό. Ο μηδενισμός γεννιέται όταν με τον Φίχτε ο λόγος αρχίζει να παράγεται από ένα απόλυτο υποκείμενο. Ο μηδενισμός βρήκε πρόσφορο έδαφος στη Ρωσσία εν είδει εξεγέρσεως εναντίον του Τσαρικού δεσποτισμού. Για τους αναρχικούς τύπου Νιτσάγεφ, η τάξη ήταν έγκλημα, η καταστροφή δημιουργία, και η τρομοκρατία αυτοσκοπός.
Η κυριαρχία του αυτόνομου αισθήματος στην συνείδηση βρήκε πρόσφορο έδαφος στον αρνησίκοσμο μυστικισμό της ορθοδοξίας, και δια της αφιλαυτίας ανήγαγε το ένστικτο σε υπέρλογο σκοπό.»
Τα γεγονότα του Δεκέμβρη του 2008 δεν παρήγαγαν κανένα αποτέλεσμα γράφει ο κος Ράμφος, γιατί ήταν μηδενιστικά, σε αντίθεση με την εξέγερση των φοιτητών στο Παρίσι το Μάη του 1968, που πήραν τον λαό με το μέρος τους απονομιμοποίησαν την εξουσία και πέτυχαν την λαϊκή συμμετοχή στην πολιτική.

Σάββατο 5 Δεκεμβρίου 2009

ΗΛΘΕ ΣΤΗΝ Ν.Δ. ΕΙΔΕ ΚΑΙ ΑΠΉΛΘΕ Ο ΝΟΜΑΡΧΗΣ ΧΑΝΙΩΝ
ΓΡΑΦΕΙ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑΖΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Ο νομάρχης Χανίων Γρηγόρης Αρχοντάκης δήλωσε στα τοπικά Μ.Μ.Ε. και αναμεταδόθηκε στο πανελλήνιο, ότι αποχωρεί από την Ν.Δ.. Γράφτηκε για πρώτη φορά ως μέλος όπως είπε, στις εσωκομματικές εκλογές της Ν.Δ. για να ψηφίσει την κα Ντόρα Μπακογιάννη επειδή συμφωνούσε πολιτικά και ιδεολογικά μαζί της.
Επειδή όμως με τον Σαμαρά όπως δήλωσε η ΝΔ θα πάει δεξιά, ενώ αυτός είναι [νέο]φιλελεύθερος
πιστεύει ότι δεν τον εκφράζει πια η Ν.Δ. και αποχωρεί. Όπως σωστά επισημαίνει σε δήλωση του ο πρώην γραμματέας του τοπικού ΠΑΣΟΚ Ευτύχιος Μαυρογένης «η Ν.Δ. των σκανδάλων έως τώρα τον εκπροσωπούσε;»
Με λίγα λόγια ο κος Γρηγόρης Αρχοντάκης ,άνοιξε την πόρτα της Ν.Δ. δεν είδε φως
την είδε κλειστή έρημη και μόνη, να παραδέρνει στους πέντε ανέμους του λαϊκισμού, και αποφάσισε να την κλείσει ρίχνοντας πέτρα πίσω του .Από μέσα του δηλαδή μπορεί να μονολογούσε. «Ου να μου χαθείτε βρε πατριδοκάπηλοι, λαϊκιστές. Δεν σφάξανε που θα είμαι κι εγώ μαζί σας στο ίδιο κόμμα. Άντε γειά σας πριν σφιχταγκαλιασθήτε με τους Καρατζαφέρηδες.» Επειδή στα Χανιά ζούμε όλοι και γνωριζόμαστε μεταξύ μας, πιστεύω ότι αυτή η δήλωση έγινε αδαπάνως για τον φίλο μου το Γρηγόρη ο οποίος απεκλήθη προεκλογικά και ως «ο φαρμακοποιός της γωνίας» . Γρηγόρη μου πολύ θα ήθελα να είχα τα κέρδη αυτή της γωνίας μετά από τα τέλη και τους φόρους.
Και γράφω ότι η δήλωση του νομάρχη έγινε αδαπάνως, διότι η Κρήτη είναι το προπύργιο του Κ. Μητσοτάκη, της Ντόρας, του Κυριάκου και της κας Μαρίκας. Πιστεύω να θυμάστε την περιποίηση από νόστιμα ντολμαδάκια και τα καλιτσουνάκια με το μέλι τα οποία
προσέφερε μετά χαράς, στον πατέρα Τζώρτζ Μπους για να έχει την εύνοια του ο κυρ Κώστας τον καιρό εκείνο τον καλό, πριν ρίξει από την κυβέρνηση τον άντρα της ο Σαμαράς.. Άρα αν θελήσει να είναι ξανά υποψήφιος ο νομάρχης, όλοι η τοπική Ν.Δ. θα τον στηρίξει πλην ενός Λακεδαιμόνιου.. Και αντίσταση έκανε ο κος νομάρχης στον Σαμαρά και αρεστός βγήκε στην οικογένεια. Ή μήπως έγινε η δήλωση για να είναι αρεστός στην οικογένεια και στους ψηφοφόρους της, και να έχει σίγουρη την υποστήριξη τους; Θα στηρίξει δηλαδή η οικογένεια ένα πιστό «δικό της παιδί» που δηλώνει «ανεξάρτητο» για λόγους προεκλογικής σκοπιμότητας. Φαντασθείτε τι «ανεξαρτησίες» προκαλούν οι επερχόμενες εκλογές. Θα μου πείτε στις εκλογικές αναμετρήσεις και ιδιαίτερα την τοπικής και νομαρχιακής αυτοδιοίκησης όλοι φορούν μάσκες «ανεξαρτησίας» και αντίστασης ενάντια στην κεντρική εξουσία. Γιαυτό ας είμαστε δημοσιογραφικά επιεικέστεροι, και να μην παίρνουμε κατά γράμμα, ότι αυτά που δηλώνουν τα εννοούν.
ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΜΕΣΑΙΟΣ ΧΩΡΟΣ
Ο Κ. Καραμανλής ο β\ συνεχώς επαναλάμβανε ότι η Ν. Δ. «είναι κόμμα του μεσαίου χώρου». Δηλαδή ότι είναι ένα μετριοπαθές κι όχι ακραίο σκληρό δεξιό κόμμα . Ο νέος αρχηγός Α. Σαμαράς υπόσχεται να επαναφέρει το κόμμα του στην δεξιά πηγή του.
Η ψευδεπίγραφη ταμπέλα του « μεσαίου χώρου» είναι μία προπαγάνδα, ένα ζωτικό ψεύδος ένα ψυμίθιο για να παγιδευτούν ψηφοφόροι οι οποίοι ψηφίζουν ΠΑΣΟΚ, και ενδεχομένως βρίσκονται στις παρυφές της αριστεράς. Το σλόγκαν του μεσαίου χώρου έκρυβε και κρύβει το αποκρουστικό για τα χαμηλά και μεσαία στρώματα πρόσωπο του νεοφιλελευθερισμού, και του κράτους νυχτοφύλακα. Ο νεοφιλελευθερισμός είναι το σύστημα εκείνο που αναδιανέμει τα εισοδήματα από τους φτωχούς στους πλούσιους και όπου τα πάντα τα αναγάγει σε αγορά και κέρδος.
Η θεωρία του φυσιοδίφη Δαρβίνου για τα ζώα και ότι επικρατούν αυτά, που έχουν την καλύτερη προσαρμοστικότητα στις εκάστοτε συνθήκες, ο ονομαζόμενος «κοινωνικός Δαρβινισμός», εφαρμόζετε στις ανθρώπινες κοινωνίες 2500 χρόνια Μ.Χ. και τον «χρυσό αιώνα» του Περικλέους, ο οποίος πρώτος, εφάρμοσε τα συσσίτια, το επίδομα για τους φτωχούς και τα «θεωρικά»,
δηλαδή ένα είδος κράτους πρόνοιας της εποχής του.
Ο νεοφιλελευθερισμός στον οποίο προσχώρησε και το ΠΑΣΟΚ του Σημίτη, και προσπαθεί να το επανασυνδέσει με τις μάζες ο Γιώργος, είναι το σύστημα το οποίο επέφερε την τελευταία παγκόσμια οικονομική κρίση με απρόβλεπτες συνέπειες για τις λαϊκές τάξεις. Ανεργία νέα φτώχεια περιθωριοποίηση.
Συμβαίνει αυτό γιατί μετά την πτώση του κρατικού και αποτυχημένου σοσιαλιστικού μοντέλου, ο καπιταλισμός έχασε το αντίπαλο δέος, όπου τον κρατούσε σε ισορροπία.
Έτσι ο μόνος ισχυρός αντίπαλος του καπιταλισμού είναι τα κοινωνικά κινήματα πλέον, τα οποία κι αυτά δρουν ευκαιριακά και εκφυλίζονται χάνοντας την δυναμική τους.

Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2009

Η ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ ΓIA TΗΣ ΜΙΚΡΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΚΑΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΑΚΟΥ
ΓΡΑΦΕΙ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑΖΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Ομολογουμένως είναι μεγάλα τα προβλήματα τα οποία αντιμετωπίζουν οι μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις, στον τόπο μας τα Χανιά και γενικότερα στην Χώρα μας.
Σωρεία ακάλυπτων επιταγών λόγω ελλείψεως τζίρου, στιγματισμός στους τραπεζικούς «Τειρεσίες» και κλείσιμο δεκάδων επιχειρήσεων καθημερινώς πανελλαδικά. Δυστυχώς οι επιχειρήσεις αυτές βλέπουν το τραίνο της εξέλιξης να περνά όπως λέει κι ο μεγάλος Κ. Βάρναλης¨«άβουλοι και μοιραίοι όλοι μαζί αντάμα περιμένοντας κάποιο θαύμα»
Σημειωτέον ότι η μικρομεσαία επιχείρηση είναι αυτή η επιχείρηση η οποία μπορεί να απασχολήσει εργαζόμενους, γιατί συνήθως είναι εντάσεως εργασίας και όχι κεφαλαίου όπως οι μεγάλες και πολύ μεγάλες επιχειρήσεις, οι οποίες έχουν αντικαταστήσει τα εργατικά χέρια με ρομποτική τεχνολογία.
Στην χώρα μας δεν έχει στηριχτεί αποφασιστικά και με σχέδιο η μικρομεσαία επιχείρηση . Δεν πρέπει όμως να ρίχνουμε τις ευθύνες μονάχα στις εκάστοτε κυβερνήσεις, οι οποίες κυρίως ευνόησαν και στήριξαν τις μεγάλες επιχειρήσεις οι οποίες είχαν μεγαλύτερη πρόσβαση στον κρατικό μηχανισμό.
Οι κυβερνήσεις βεβαίως έχουν τις μεγαλύτερες ευθύνες ως συλλογικοί εκφραστές του κοινωνικού συμβολαίου. Ευθύνες επίσης έχουν και όλοι οι συλλογικοί φορείς των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Εμπορικά και βιοτεχνικά επιμελητήρια, εμπορικοί σύλλογοι ,εμπορικές και βιοτεχνικές ομοσπονδίες και συνομοσπονδίες.
Το κράτος το οποίο έχει την ευχέρεια της χρηματοδότησης δηλαδή το μαχαίρι και το πεπόνι θα έπρεπε να κοιτάξει σφαιρικά την οικονομία στο σύνολο της, και να βοηθήσει στους τομείς στους οποίους οι μικρές επιχειρήσεις έχουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα.
Αυτό δεν είναι βεβαίως στα φθηνά εργατικά χέρια που υπάρχουν άφθονα στις χώρες φθηνού εργατικού κόστους, όπου κατοικοεδρεύουν και τα υποκαταστήματα των πολυεθνικών. Δεν είμαι ειδήμων για να έχω σχέδια επί παντός του επιστητού. Δημοσιογραφικές επισημάνσεις κάνω.
Θα μπορούσαν να γίνουν βιοτεχνίες μικροτεχνολογίας, τυποποίησης αγροτικών προϊόντων με εξαγωγική μορφή επενδύσεις σε προϊόντα με υψηλή προστιθέμενη αξία και ποιότητα.
Εντωμεταξύ στον καθαρά εμπορικό τομέα έπρεπε να γίνουν συνενώσεις μικρών επιχειρήσεων για την δημιουργία πολυκαταστημάτων, πριν έρθουν οι μεγάλες αλυσίδες και καταλάβουν τα μεγαλύτερα μερίδια των αγορών.
Έχουμε το παράδειγμα του ΙΝΚΑ Χανίων στον τομέα των τροφίμων. Ξεκίνησε με ένα μικρό κατάστημα και τώρα ανταγωνίζεται με επιτυχία μεγάλους πολυεθνικούς ομίλους. Νομίζω ότι εδώ στην όμορφη πόλη μας έγιναν λάθος επενδυτικές προσπάθειες. Ενώ είχαμε ενώσεις επιχειρηματιών αντί να ανοίξουν ένα πολυκατάστημα σαν το παλιό «Μινιόν» τηρουμένων των αναλογιών, επένδυσαν σε ψυχαγωγικά πάρκα και σε ιατρικά κέντρα με λίγη επιτυχία ή και με αποτυχία.
Τώρα που βλέπουν τις αλυσίδες να αλώνουν την αγορά είναι πλέον αργά.
Ούτε με φωνασκίες ούτε με απαγορεύσεις λύνονται τα προβλήματα.
Στην ανοιχτή αγορά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι φυσικό να κυριαρχήσουν οι μεγάλοι και ισχυροί όμιλοι.. Δυστυχώς ως τώρα βλέπουμε την κοινή Ευρωπαϊκή αγορά να είναι μονάχα αγορά των Μονοπολίων και όχι των λαών. Άρα είναι μία επικίνδυνη απειλή για τους εργαζόμενους και τους μικρομεσαίους έτσι όπως λειτουργεί. Δεν κινδυνολογώ , πραγματιστής όμως είμαι.
Θυμήθηκα και τον γέρο Καραμανλή ο οποίος είχε δηλώσει όταν μας συνέδεε ως πλήρες μέλος στην τότε Ε.Ο.Κ. ότι θα έριχνε τους Έλληνες στην θάλασσα για να μάθουν υποχρεωτικά μπάνιο.
Όμως σε μια αδύνατη ανταγωνιστικά χώρα, οι πολλοί πνίγονται και οι λίγοι διασώζονται.
Πρέπει κυβερνήσεις κοινωνικοί φορείς, επαγγελματικοί φορείς και πολίτες να κάνουμε διάλογο να ανασκουμπωθούμε να σηκώσουμε τα μανίκια να δουλέψουμε χωρίς καχυποψίες. Είναι επιτακτική ανάγκη να επαναπροσδιοριστεί
η θέση της χώρας μας στο διεθνές περιβάλλον , και πως θα εξέλθει η οικονομία της από τα σημερινά της αδιέξοδα. Το προεκλογικό σύνθημα του ΠΑΣΟΚ «Η ΑΛΛΑΖΟΥΜΕ Η ΒΟΥΛΙΑΖΟΥΜΕ» δεν είναι σχήμα λόγου , δυστυχώς είναι μια απτή πραγματικότητα.

Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου 2009

TA ΠΗΡΥΝΙΚΑ ΟΠΛΑ ΤΩΝ ΗΠΑ
ΓΡΑΦΕΙ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑΖΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Οι ΗΠΑ είναι ο παγκόσμιος χωροφύλακας μα όπως δείχνουν τα πράγματα, δεν θα είναι για πολύ ακόμη η πρώτη παγκόσμια δύναμη, γιατί πάει να υποσκελιστεί , από τον Κινέζικο δράκοντα. Φέτος η Κίνα έχει αναδειχτεί η δεύτερη μεγάλη δύναμη στον κόσμο.
Προς το παρόν οι Κινέζοι παρουσιάζονται διεθνώς ως μια ήπια μεγάλη δύναμη που επιβάλλονται με τις εμπορικές συμφωνίες κι όχι με την πολεμική ισχύ.
Οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ απαγορεύουν στο ΙΡΑΝ να κατέχει πηρυνικά όπλα , μέσω του ΟΗΕ που πολλές φορές λειτουργεί σαν εντολέας της υπερδύναμης.. Βεβαίως τίποτα καλό δεν προμηνύουν για την περιοχή μας και τον ευρύτερο χώρο της Μέσης Ανατολής, οι κατασκευές ατομικών βομβών
από τους φανατικούς μουλάδες του Ιράν αλλά ούτε βεβαίως, και από το κράτος του Ισραήλ ,το οποίο πάντα στηρίζεται σχεδόν άκριτα από τις ΗΠΑ. Με την πολιτική αυτή τροφοδοτείται ο ανταγωνισμός των εξοπλισμών και υπάρχει κίνδυνος πηρυνικού ολοκαυτώματος της περιοχής μας. Οι ΗΠΑ υποκριτικά φωνασκούν για τα άλλα κράτη και απαγορεύουν την κατοχή πηρυνικών , ενώ οι ίδιες κατέχουν το 95% του πυρηνικού οπλοστασίου στον κόσμο.
Εδώ ταιριάζει η παροιμία¨ «φωνάζει ο κλέφτης για να φύγει ο νοικοκύρης.» ή μήπως¨»εκεί που μας χρωστούσανε μας πήραν και το βόδι.;»
Πάντοτε βέβαια στην ιστορία οι ισχυροί επέβαλαν τους κανόνες είτε με την πειθώ είτε με την βία. Οι διεθνείς σχέσεις υπαγορεύονται από τους συσχετισμούς δύναμης και τα αμοιβαία συμφέροντα, κι όχι από τον αμοιβαίο έρωτα.
«Στις διεθνείς σχέσεις δεν υπάρχουν φιλίες υπάρχουν συμφέροντα» είχε πει ο μεγάλος Ελευθέριος Βενιζέλος.»
ΕΡΓΑ ΥΠΟΔΟΜΗΣ ΚΑΙ ΕΛΛΕΙΜΜΑΤΑ ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ
Βρε βρε πως περνάει ο καιρός . Το ξέρετε αγαπητοί μου δημότες ότι σε λιγότερο από ένα χρόνο θα έχουμε δημοτικές εκλογές και θα κληθούμε στις κάλπες για να εκλέξουμε τις νέες δημοτικές αρχές; Μπράβο που το γνωρίζετε γιατί τότε θα κριθεί και ο νέος αρχηγός της ΝΔ. κος Αντώνης Σαμαράς. Είπατε ότι δεν έχετε καμιά σκασίλα, αλλά ούτε κι εγώ έχω. Αν δεν ανεβάσει τα ποσοστά της Ν.Δ. η θέση του θα είναι επισφαλής και στην επομένη ήττα θα ψάχνουν για νέο πρόεδρο – αρχηγό. Βλέπετε οι αρχηγοί στο κόμμα αυτό δεν μακροημερεύουν γιατί είναι αναλώσιμοι. Το πιθανότερο είναι ότι οι νέες δημοτικές εκλογές θα γίνουν με το νέο εκλογικό νόμο 50%+1% και όχι με το 42% που είναι ο καλπονοθευτικός, νόμος Παυλόπουλου.
Επίσης μέχρι τότε θα μειωθούν και οι Καποδιστριακοί δήμοι της χώρας και θα μείνουν οι μισοί. Το πιθανότερο είναι ότι στο Δήμο Χανίων θα ενσωματωθούν οι περιαστικοί Δήμοι κάτι που έπρεπε να είχε πραγματοποιηθεί από τον προηγούμενο
«Καποδίστρια». Καλώστονε κι ας άργησε. Ο Σήφης ο χωριανός μου εκ Σφακίων, στην προχθεσινή του συνέντευξη στα τοπικά «Μ.Μ.Ε..» είπε ότι ο νομός μας έχει «αναπτυξιακό έλλειμμα». Κι εσύ που ήσουν τόσα χρόνια να βοηθήσεις καλέ μου Σήφη; Ανιδιοτελώς και τιμής ένεκεν επειδή σε τίμησαν οι Χανιώτες με την ψήφο τους από το 1977. Μπουρούδιασες που δεν βγήκες βουλευτής την άραξες στην Αθήνα και μας κοίταζες με τα κιάλια; Με το κύρος του πρώην βουλευτή και υπουργού μπορούσες να αντισταθείς στην κατά την γνώμη σου ισοπέδωση. Εάν κάνεις κριτική στους άλλους και δεν κάνεις και λίγο αυτοκριτική για τις δικές σου αναπτυξιακές ενέργειες τα χρόνια που ήσουν βουλευτής, γκαζάκια θα σου βάλω, στο στόμα . Συγνώμη πιπέρι ήθελα να πώ.
ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΕΚΛΟΓΕΣ
Την επαύριον των δημοτικών εκλογών όταν εξελέγη για πρώτη φορά Δήμαρχος ο Κυριάκος Βιρβιδάκης, ο θείος του εκ μητρός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης πρώην πρωθυπουργός και επίτιμος πρόεδρος της Ν.Δ.
καλή του ώρα, γιατί τώρα θα πενθεί επειδή δεν εξελέγη η πρωτότοκος κόρη το Θεοδώρα-[ Ντόρα] πρόεδρος της Ν.Δ , έδωσε συνέντευξη σε τοπικό κανάλι και συμβούλεψε τους Χανιώτες να δώσουν ευκαιρία- να ψηφίσουν
δύο τετραετίες στον δημαρχιακό θώκο τον Κυριάκο Βιρβιδάκη να ολοκληρώσει το έργο το οποίο θα προγραμματίσει. Πράγματι επειδή ο Μητσοτάκης είναι ένας σοφός κι έμπειρος πολιτικός άνδρας και χωρίς άνοια παρόλο που είναι πλήρεις ημερών, εισακούσθηκε από τους Χανιώτες και εξέλεξαν
τον συνδυασμό του Κυριάκου Βιρβιδάκη πράγματι δύο φορές. Ότι έργο ήταν να κάνει το έκανε και τώρα θα πρέπει να πηγαίνει διακοπές πότε πότε στην Πάφο της Κύπρου, και στους άλλους δήμους τους οποίους αδελφοποίησε με την πόλη μας. Δεν λέω ότι δεν έκανε έργο. Άλλωστε γιαυτό εκλέγονται οι δήμαρχοι κι όχι για να παίζουν σκάκι και τάβλι μετά των δημοτικών τους συμβούλων. Θα σας παραθέσω ότι θυμάμαι αυτή την στιγμή γιατί δεν είμαι απολογητής της δημοτικής αρχής.
Αναμόρφωση ,ανάπλαση πλατείας Τάλω. Διαμόρφωση- διάνοιξη κόμβου Κλαδισσού ,κατεδάφιση «Ξενία» παραχώρηση κτιρίου για στέγη της ΙΛΑΕΚ. Μερικούς πεζοδρόμους και ασφαλτοστρώσεις δρόμων .
Βεβαίως όχι ανιδιοτελώς. Διότι κανείς δεν δουλεύει για την ψυχή της μαμάς του την σήμερον ημέρα Και εξηγούμαι. Σ ήμερα όλοι οι αντιδήμαρχοι παίρνουν μισθό –αποζημίωση νομίζω κι ο πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου κι ας έχουν μερικοί κι άλλες πέντε δουλειές. Σύμφωνα και με το νόμο που ψήφισε ο καθηγητής του διοικητικού δικαίου και πρώην υπουργός εσωτερικών κος Προκόπιος Παυλόπουλος. Όχι παίζουμε. Τέρμα οι ανιδιοτελείς προσφορές προς την κοινωνία. . Είναι για τα κορόϊδα και ορισμένους ονειροπαρμένους αριστερούς, ου μην αλλά, κι από εθελοντές και εθελόντριες του ερυθρού σταυρού .Βέβαια ακόμη περιμένει η πόλη να γίνει το παλιό τελωνείο θέατρο για να στεγαστεί το ΔΗΠΕΘΕΚ και παράλληλα αίθουσα πολλαπλών εκδηλώσεων σύμφωνα με την προμελέτη του δήμου.. Να αναστηλωθούν τα ερείπια των Νεωρίων και να καταργηθεί το ξύλινο και επικίνδυνο κατασκεύασμα της ανατολικής τάφρου που ονομάστηκε θέατρο και φεύγεις από εκεί κρατώντας τα νεφρά σου. Ας γίνει επί τέλους ένα θερινό θέατρο στους Αγίους Αποστόλους, ή στο Γαλατά εκεί που υποδεικνύει η κα Αλέκα Μαρκογιαννάκη με το συνδυασμό της
Ελπίζω τα έργα αυτά να τα κάνει ο επόμενος δήμαρχος Χανίων , που δεν θα είναι αυτός που έχει αποτύχει δύο φορές να εκλεγεί.

Τρίτη 1 Δεκεμβρίου 2009

ΔΥΣΚΟΛΟ ΚΑΙ ΜΕ ΑΓΚΑΘΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Προφανώς η αριστερά είναι ξεπερασμένη όπως λειτουργεί σήμερα και δεν έχει πεθάνει οριστικά. Μπορεί όμως να εξαντληθεί ο ρόλος του ΣΥΡΙΖΑ, δεδομένου ότι οι περισσότερες συνιστώσες του δεν πιστεύουν στην μεταρρύθμιση και στην ανανέωση της αριστεράς και σε ένα σοσιαλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο, αλλά φλερτάρουν με το αποκρουστικό πρόσωπο του σταλινισμού και της μίας και μοναδικής ιδέας –άποψης.
Η αριστερά είναι γέννημα της Γαλλικής επανάστασης και του διαφωτισμού, και υπάρχει για να εκφράσει τους φτωχούς και τους καταπιεσμένους του κόσμου τούτου. Αν τελειοποιηθούν οι ανθρώπινες κοινωνίες {δηλαδή ποτέ } τότε και η αριστερά δεν θα έχει λόγο ύπαρξης. Βεβαίως η αριστερά θα πρέπει να βρίσκεται διαρκώς σε εγρήγορση. Να υπερασπίζετε τα συμφέροντα αυτών που την έχουν ανάγκη, αλλά και να αναλύει με επιτυχία τις αλλαγές που γίνονται με μεγάλη ταχύτητα στον σύγχρονο κόσμο να τις αφομοιώνει, και να προσαρμόζει ανάλογα την δράση της.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Αριστερά μετά την πτώση των καθεστώτων του υπαρκτού σοσιαλισμού, που ένα τμήμα της είχε αγιοποιήσει βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση κι έχει χάσει την προωθητική της δύναμη. Η ιστορία όμως δεν είναι ο ιστορικός χρόνος της σύντομης ζωή μας αλλά η αιώνια ανθρώπινη πολιτική ιστορία. Πάντα κάποιες δυνάμεις θα αντιπροσωπεύουν και τους ταπεινούς του κόσμου τούτου ανεξάρτητα από την ονομασία τους και την φορεσιά τους.
Η αριστερά η οποία σέβεται τον εαυτόν της δεν αναλώνεται σε προσωπικές αντιπαραθέσεις και ξόδεμα δυνάμεων μεταξύ των συνιστωσών και ομάδων.
Αγωνίζεται να ανοίξει νέους ορίζοντες στην ολομέτωπη επίθεση του κεφαλαίου εναντίον του κόσμου της εργασίας.
Η σύγχρονη αριστερά συνδιαμορφώνει την πολιτική της με τα κοινωνικά κινήματα και δεν κατέχει καμιά εξ αποκαλύψεως αλήθεια που την οδήγησε σε μαρασμό.
Η σύγχρονη αριστερά προβαίνει σε συνθέσεις έπειτα από εξαντλητικό διάλογο.
Οι αντιπαραθέσεις μεταξύ των συνιστωσών του Σύριζα μόνο θλίψη μπορούν να γεμίσουν τον κόσμο της αριστεράς ο οποίος ελπίζει σε μια ανανέωση της αριστεράς μακριά από τις παλιές και ξεπερασμένες ιδεοληψίες.
Δικαίως η ανανεωτική αριστερά δεν παίρνει κάρτα μέλος του ΣΥΡΙΖΑ διότι δεν αγωνίστηκε δίνοντας μάχες για την ανανέωση ώστε να οπισθοδρομήσει στην σταλινική της περίοδο.

Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2009

ΣΑΜΑΡΙ ΣΤΗΝ ΝΤΟΡΑ ΣΤΙΣ ΕΣΩΚΟΜΜΑΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ ΝΔ.
ΓΡΑΦΕΙ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑΖΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Κέρδισε στις εσωκομματικές εκλογές της Ν.Δ. με συντριπτική πλειοψηφία ο
Αντώνης Σαμαράς. Η τακτική του να μένει μακριά από την δημοσιότητα και κατά την διάρκεια της θητείας του στο υπουργείο πολιτισμού, και στην ευρωβουλευτική του θητεία τον προφύλαξε από την φθορά της παράταξης του.
Η ομολογία πίστης της Ντόρας Μπακογιάννη προς τον πρώην πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή και οι αναφορές στο παρελθόν του Σαμαρά δεν την βοήθησαν να πείσει τους δυσαρεστημένους ψηφοφόρους της Ν. Δ. να της δώσουν την πλειοψηφία.
Αντίθετα την έκριναν συνυπεύθυνη για τα σκάνδαλα και την κακή διακυβέρνηση της χώρας.
Απορίας άξιον είναι πως ταυτίζεται το συμφέρον του υπέργηρου συνταξιούχου παππούλη των 600 ευρώ, που τον πήγαν σχεδόν σηκωτό στην κάλπη να ψηφίσει με τα συμφέροντα των μεγαλοαστών και των προνομιούχων στρωμάτων των βορείων προαστίων της Αθήνας, τα οποία κυρίως εκπροσωπεί η Ν.Δ.
Ήταν φανερό ότι η Ντόρα είχε το δαχτυλίδι της διαδοχής στο χέρι, γιαυτό τον λόγο την ακολούθησε και όλο το παλιό υπουργικό συμβούλιο.
Παράλληλα έλεγχε και τους μηχανισμούς του κόμματος της Ν.Δ.
Όταν έκανε την πρόταση του ο Δημήτρης Αβραμόπουλος για την εκλογή από την βάση του κόμματος δεν το έκανε από δημοκρατική ευαισθησία, δεδομένου ότι η λαϊκή βάση χρησιμοποιείται για να νομιμοποιήσει τα συμφέροντα της κορυφής και είναι μίας χρήσεως. Ο Αβραμόπουλος ήξερε ότι από το συνέδριο θα έβγαινε με μεγάλη πλειοψηφία, η Ντόρα Μπακογιάννη πρόεδρος του κόμματος. Ενώ οι εκλογές από την βάση θα άλλαζαν τους συσχετισμού δυνάμεων υπέρ του Αβραμόπουλου Έτσι πίστευε μέχρι που είδε τις δημοσκοπήσεις πως δεν τον ευνοούν και υποχώρησε Την ιδέα του, υιοθέτησε και ο Αντώνης Σαμαράς κι έτσι η Ντόρα έχασε το παιχνίδι. Αλλά την κίνηση ματ όπως είπε και ο υπεύθυνος την εταιρίας δημοσκοπήσεων «Μαρκ» κος Γεράκης καλεσμένος στον «Αλφα», την έκανε ο Δημήτρης Αβραμόπουλος όταν συμμάχησε με τον Σαμαρά και του κάλυψε τον κεντρώο χώρο. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Καρατζαφέρης προέτρεψε τους ψηφοφόρους της Ν.Δ. να ψηφίσουν Ντόρα Μπακογιάννη «για να έρθουν ξανά στην εξουσία.»
Υπάρχουν και στην ΝΔ. πολιτικοί της λεγόμενης «λαϊκής δεξιάς» όπως ο Πάνος Παναγιωτόπουλος και ο πρώην συνδικαλιστής Γιάννης Μανώλης οι οποίοι αντιτίθενται στο κράτος νυχτοφύλακα και στο «λεσέ πασέ λεσέ φερέ», στον άκρατο νεοφιλελευθερισμό ,στις ορέξεις της αδηφάγου και σκληρής αγοράς η οποία κατασπαράζει τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Οι περισσότεροι από αυτούς στήριξαν τον Αντώνη Σαμαρά, πλην του Βύρωνα Πολύδωρα και του Μ. Έβερτ για προσωπικούς λόγους. Τα λαϊκά στρώματα ποσώς ενδιαφέρονται για το πρόσωπο του αρχηγού της συντηρητικής παράταξης. Όσο για την πολιτική που θα ασκήσει όταν θα κατέχει την εξουσία. Η πολιτική αυτή μεγάλωσε τις ταξικές ανισότητες, περιθωριοποίησε περισσότερες κοινωνικές ομάδες αύξησε το δημόσιο χρέος της χώρας, και οδήγησε σε απόγνωση τα φτωχότερα στρώματα του πληθυσμού. Για την κωμωδία της λαϊκής ψηφοφορίας για την ανάδειξη προέδρου, ορισμένοι Συνταγματολόγοι λένε ότι οδηγεί σε μεγαλύτερη αυταρχικότητα τον πρόεδρο του κόμματος, σε ένα σύστημα που δεν διαθέτει αντίβαρα στην συγκέντρωση εξουσιών του πρωθυπουργού και το οδηγεί σε μια άτυπη προεδρική δημοκρατία και σε μια παντοδυναμία και μονοκρατορία του πρωθυπουργού και των συμβούλων του.

Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2009

ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΚΡΗΤΗΣ
ΤΖΟΝ ΠΡΙΣΛΕΥ
Ο ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΗΣ ΕΡΧΕΤΑΙ
Κριτική Μανούσος Γ. Δασκαλάκης

Μετάφραση Ζωή Ρηγοπούλου. Σκηνοθεσία Μανούσου Μανουσάκη.
Σκηνικά κοστούμια Βάλιας Μαργαρίτη. Μουσική Μανώλη Μανουσάκη.
Φωτισμοί Παντελή Πετράκη. Βοηθός σκηνοθέτη Σοφία Χαλαζιά.
Παίρνουν μέρος οι ηθοποιοί. Αλέξης Σταυράκης, Αγάπη Μανουρά, Στέλλα Ερμή, Βλάσης Πασιούδης, Δημήτρης Τσιλιφώνης, Δημήρης Αγοράς, Σοφία Χαλαζιά.

Πρεμιέρα της χειμερινής περιόδου έκανε το ΔΗΠΕΘΕΚ, το δικό μας Κρητικό θέατρο
την Παρασκευή 27-11-2009 με το καλύτερο από τα έργα του Τζον Πρίσλευ¨ »Ο επιθεωρητής έρχεται.» Για πρώτη φορά το έργο παίχτηκε το 1946 στο θέατρο «ολντ βικ» του Λονδίνου, αλλά η επίσημη πρώτη δόθηκε το 1945, στην Μόσχα.
Η υπόθεση του έργου αναφέρεται σε μια μεγαλοαστική οικογένεια σε μια επαρχιακή
πόλη της γηραιάς Αλβιώνος, της αυτοκρατορικής Αγγλίας. Την στιγμή την οποία όλοι γιόρταζαν τους αρραβώνες της κόρης του κου Μπέρλιγκ, με τον γιό του ακόμη ισχυρότερου βιομηχάνου κου Κροφτ, σε στιγμές οικογενειακής ευωχίας, καταφθάνει
ο αστυνομικός επιθεωρητής Γκουλ ερευνώντας την αυτοκτονία μιας κοπέλας με καθαρτικό υγρό. Η ατμόσφαιρα χαλάει γίνεται απειλητική επικίνδυνη. Η
έρευνα από τον επιθεωρητή Γκούλ διενεργείται με μεθοδικότητα όπου αποδεικνύει ότι όλα τα μέλη της οικογένειας, με τον ένα η τον άλλο τρόπο συνδέονται με την αυτοκτονία. Όταν δείχνει την φωτογραφία της στον βιομήχανο κο Μπέρλιγκ αυτός αρνείται κατηγορηματικά, ότι την γνωρίζει. Όμως τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται. Σιγά, σιγά ο επιθεωρητής του εκμαιεύει ότι η κοπέλα εργαζόταν στο εργοστάσιο του.
Ήταν μία νέα όμορφη πολύ εργατική και άριστη στην δουλειά της, αλλά είχε το «ελλάττωμα» να είναι συνδικαλίστρια. Ξεσήκωσε τους εργαζόμενους να απεργήσουν για να διεκδικήσουν καλύτερες συνθήκες εργασίας και αυξήσεις στους πενιχρούς μισθούς τους.
Οι εργαζόμενοι δεν άντεξαν για πολύ και η απεργία τους είχε αποτυχία .
Ο βιομήχανος κος Μπέρλιγκ απέλυσε την συνδικαλίστρια μαζί με την ομάδα των συναδέλφων της, οι οποίοι ξεσήκωναν τους εργαζόμενους. η εργάτρια έψαξε αλλού για δουλειά και βρήκε ως πωλήτρια σε πολυκατάστημα. Η χαρά της για την νέα εργασία της δεν κράτησε πολύ. Στο πολυκατάστημα αυτό ήταν πελάτισσες η σύζυγος και η κόρη του βιομήχανου Μπέρλιγκ.. Για ασήμαντο αφορμή και επειδή είχε τα νευράκια της η πλούσια κόρη Σίλα απαίτησε να απολύσουν την άτυχη πωλήτρια. Το κορίτσι γνώρισε σε ένα μπαρ ο γιός του βιομήχανου Κρόφτ, Τζέραλντ Κροφτ και αρραβωνιαστικός της Σίλα Μπέρλιγκ. Χωρίς δουλειά και χρήματα ορφανή από γονείς και χωρίς στέγη εύκολα η φτωχή κοπέλα έπεσε θύμα του πλούσιου γιού του βιομήχανου Κροφτ, όπου την σπίτωσε για μερικούς μήνες, της πούλησε έρωτα της έδωσε μερικά χρήματα για να επιβιώσει, και μετά όταν την γλέντησε και την χόρτασε την βαρέθηκε , και την εγκατέλειψε. Στο μπαρ αυτό την γνώρισε και ο νεαρός βλαστός της οικογένειας Μπέρλιγκ ο Έρικ . Αλκοολικός και αδιάφορος για την ζωή έζησε σε μια οικογένεια μεγαλοαστών που αγάπησαν περισσότερο την εξουσία και το χρήμα από τα παιδιά τους. Ο κυνισμός του πατέρα και η αυταρχικότητα του έσπρωξαν τον Έρικ στο αλκοόλ. Στο μεθύσι του πάνω γνώρισε την εργάτρια, σχετίστηκε για λίγο μαζί της, της έδωσε μερικά χρήματα τα οποία έκλεψε από την επιχείρηση του πατέρα του, και αφού την κατέστησε έγκυο χώρισαν γιατί δεν αγαπιόντουσαν.. Απελπισμένη η κοπέλα χωρίς στέγη και χρήματα πήγε στον φιλανθρωπικό σύλλογο τον οποίο προήδρευε η κυρία Σύμπιλ Μπέρλιγκ .Ζήτησε στήριξή από τον σύλλογο. Όταν η κυρία Μπέρλιγκ ρώτησε να μάθει το όνομα της, της συστήθηκε ως Μέρι Μπέρλιγκ. Η «φιλάνθρωπος» κυρία Μπέρλιγκ θύμωσε γιατί νόμιζε ότι την κορόιδευε και την έδιωξε αβοήθητη. Η κοπέλα απελπισμένη δεν άντεξε την απόρριψη και αυτοκτόνησε με καθαρκτικό υγρό. Με την επίφαση του αστυνομικού θεατρικού έργου ο συγγραφέας παρουσιάζει στην σκηνή την Αστική τάξη της Αγγλίας των αρχών του εικοστού αιώνα. Σκληρή εκμεταλλευτική διεφθαρμένη. Παρουσιάζει τον εκμεταλλευτικό χαρακτήρα του καπιταλιστικού συστήματος το οποίο οδηγεί σε ηθική κατάπτωση τους εκπροσώπους του. Η πένα του συγγραφέα Τζον Πρίσλευ είναι ένα μαστίγιο εναντίον της Αστικής τάξης της εποχής του. Ευρηματική και πανέξυπνη η σύλληψη του συγγραφέα, να παρουσιάσει ξαφνικά τον αστυνομικό επιθεωρητή για να βγάλει προς τα έξω το ρόλο, και να φανερώσει τις ενοχές των μελών της οικογένειας Μπέρλιγκ. Ίσως να ξεφεύγει λίγο στο σημείο αυτό από τον ρεαλισμό και την αληθοφάνεια.. Δηλαδή να αναρωτιέται ο θεατής πως εμπλέκεται όλη η οικογένεια σε μια αυτοκτονία.; Όμως το έργο δεν ξεφεύγει ούτε κατά μια οξεία από τον στόχο του ο οποίος είναι η κριτική της Αστικής τάξης.
Ο θεατής του έργου θα δει μια σφιχτοδεμένη παράσταση με εξαιρετικές ερμηνείες των ηθοποιών, και με κοστούμια και σκηνικά όπου συμβαδίζουν με το Αγγλικό Αυτοκρατορικό αστικό περιβάλλον της εποχής του.

Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2009

ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 25-11-2009 ΣΤΟ Π.Κ.Χ. ΜΑΓΕΨΕ ΤΟ ΧΑΝΙΩΤΙΚΟ ΚΟΙΝΟ Η ΧΟΡΩΔΙΑ ΚΑΙ ΜΑΝΤΟΛΙΝΑΤΑ ΧΑΝΙΩΝ
ΥΠΟ ΤΗΝ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΤΟΥ ΚΑΤΑΞΙΩΜΕΝΟΥ ΔΑΣΚΑΛΟΥ ΚΑΙ ΜΑΕΣΤΡΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΚΩΣΤΟΥΡΑΚΗ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Όταν οι μούσες συνάντησαν την μουσική ευλόγησαν την «Χορωδία και Μαντολινάτα Χανίων”, υπό την διεύθυνση του γνωστού δασκάλου και μαέστρου Αντώνη Κωστουράκη. Η αθάνατη μουσική με τους ήχους και τις μελωδίες της εξημερώνει τα ήθη των ανθρώπων, και τους χαρίζει γαλήνη και ψυχική ηρεμία. Δεν είναι τυχαίο πως η μουσική χρησιμοποιείται και στις εγχειρήσεις ασθενών για να γαληνεύει η ψυχή τους, αλλά και ως μουσικοθεραπεία η οποία είναι μια μορφή ψυχοθεραπείας που στηρίζεται στην εκτέλεση, ή στην ακρόαση μουσικών έργων.
Αλλά τι είναι η μουσική; Σύμφωνα με το λεξικό «Πάπυρος Λαρούς» “
Μουσική είναι η τέχνη των ήχων η αξιοποίηση των στοιχείων του ρυθμού, της μελωδίας, της αρμονίας για τη δημιουργία συνθέσεων που εκφράζουν ιδέες και συναισθήματα και εκτελούνται με μία η περισσότερες φωνές και όργανα.. Το σύνολο των έργων αυτής, η θεωρία και τα είδη της » Θυμάμαι τον κο Αντώνη Κωστουράκη τότε που διατηρούσε την σχολή μουσικής στην περιοχή της Σπλάντζιας.
Εκεί φοίτησαν οι κόρες μου κατά την διάρκεια των λυκειακών τους σπουδών ,και τον ευχαριστώ για το ήθος του , και για την μουσική παιδεία την οποία μετέδωσε στις νέες γενιές. Σε ένα κατάμεστο πνευματικό κέντρο ,την Τετάρτη 25-11-2009 η «Χορωδία και Μαντολινάτα Χανίων» με τον άξιο μαέστρο της και δημιουργό της, μας χάρισε παλιές μελωδίες του μεσοπολέμου χιλιοτραγουδισμένες και πολυαγαπημένες. Μελωδίες σε σύνθεση του σπουδαίου μουσικοσυνθέτη του μεσοπολέμου Μιχάλη Σουγιούλ. Οι άνθρωποι που αποτελούν την «Χορωδία και Μαντολινάτα Χανίων» είναι Χανιώτες και Χανιώτισσες, διαφόρων επαγγελμάτων οι οποίοι
είναι εραστές της μουσικής και του τραγουδιού, και συμμετέχουν για να γεμίσουν την ψυχή τους με την αγάπη τους για την τέχνη. Παράλληλα προσφέρουν την αγάπη τους αφιλοκερδώς προς αγωγή της ψυχής των φίλων της μουσικής.
«Ο Μιχάλης Σουγιούλ υπήρξε πολυγραφώτατος στο είδος της Ελληνικής ελαφριάς μουσικής κατά τον μεσοπόλεμο και την πρώτη μεταπολεμική δεκαετία,γράφοντας περισσότερα από 700 τραγούδια σε όλα τα στυλ, ταγκό, ρομάντζες, βαλς, καντάδες, δημοτικά , πατριωτικά και λαϊκά, και με μεγάλη εμπορική επιτυχία.Έχει γράψει μουσική για 45 θεατρικές επιθεωρήσεις και 10 κινηματογραφικές ταινίες.
Ανάμεσα στα γνωστότερα τραγούδια του , που παραμένουν κοσμαγάπητα για περισσότερο από μισό αιώνα αφότου γράφτηκαν, συμπεριλαμβάνονται τᨻΆστα τα μαλλάκια σου», Ας ερχόσουν για λίγο», «Κάτι με τραβά κοντά σου», «Ο μήνας έχει εννιά», «Παιδιά της Ελλάδας παιδιά» «Μα χωρίζει ο πόλεμος» «Το τσαρούχι» «Άρχισαν τα όργανα», «Απόψε το κορίτσι θέλει θάλασσα», «Το τραμ το τελευταίο»,» Μια ζωή την έχουμε», «Αδύνατον να κοιμηθώ», «Άλα άνοιξε κι άλλη μπουκάλα » «Άσε τον παλιόκοσμο να λέει»,»Μονά ζυγά», «Άτιμη τύχη». Σε συνεργασία με τους Αλέκο Σακελάριο και Χρήστο Γιαννακόπουλο, ως στιχουργούς, δημιούργησε μεταπολεμικά τη σχολή του «αρχοντορεμπέτικου», μια σχολή που συνδύαζε λαϊκότροπους-συνήθως χιουμοριστικούς στίχους- και μουσική, με δυτικότροπες ενορχηστρωτικές επιρροές. Πρώτο τραγούδι της σχολής αυτής ήταν ¨»Το τραμ το τελευταίο»

Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2009

ΓΡΑΦΕΙ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑΖΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΟΙ ΡΑΜΠΟ ΤΗΣ ΟΡΓΉΣ
Όπως διάβασα στον Αθηναϊκό τύπο μια γυναίκα με ένα μικρό παιδί περίμενε στο πεζοδρόμιο στην περιοχή της Κυψέλης, να περάσει στην απέναντι μεριά του δρόμου.
Τα αυτοκίνητα είχαν πάρει φόρα και κανένα δεν σταματούσε.
Έχασε η γυναίκα την ψυχραιμία της και φώναξε¨ «ζώα». Την άκουσαν δύο ειδικοί φρουροί οι οποίοι επέβαιναν σε συμβατικό αυτοκίνητο , κατέβηκαν και την ακινητοποίησαν λες και ήταν σήριαλ κίλερ, τις φόρεσαν χειροπέδες και την προσήγαγαν στο τμήμα. Μόλις το περιστατικό έγινε γνωστό και το έμαθε ο υπουργός προστασίας του πολίτη κος Χρυσοχοϊδης διέταξε την παραπομπή τους στο πειθαρχικό και την αποπομπή τους από το σώμα.
Σωστά έπραξε ο υπουργός ο οποίος σε ομιλία του σε αστυνομικούς είπε ότι δεν θα ανεχτεί άλλο ¨»ζαρντινιέρες» και παραβατικές συμπεριφορές αστυνομικών.
Θυμάμαι ότι ο πρώην πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης ,είχε επισκεφθεί την ΓΑΔΑ,
κατά την διάρκεια της πρωθυπουργίας του το1990-93.Τότε αντί να επιστήσει την προσοχή στους αστυνομικούς να σέβονται τους κανονισμούς, και να προστατεύουν τους πολίτες από τις παρανομίες ,τους είπε κάτι για το οποίο έγινε τότε πολύ θόρυβος.
«Εσείς είστε το κράτος». Προφανώς ήθελε να τους τονώσει το ηθικό, διότι ο Μητσοτάκης πολιτικά είναι φιλελεύθερος, μόνο για ακροδεξιός δεν φημίζεται.
Μερικοί όμως αστυνομικοί δεν θέλουν αέρα, διότι όπως λένε και οι ειδικοί μπαίνουν στην αστυνομία επειδή είναι εξουσιομανείς. Και όχι μόνο . Υπερβαίνουν την εξουσία που τους έχει δώσει ο νόμος και καταδυναστεύουν τους πολίτες.
Βεβαίως γνωρίζουν πολλοί καλά οι αστυνομικοί και οι συνδικαλιστές τους το έχουν αναφέρει, ότι το κράτος τους χρησιμοποιεί κατασταλτικά στις κινητοποιήσεις των διαφόρων κοινωνικών ομάδων για οικονομικά και θεσμικά αιτήματα. Ενώ και οι ίδιοι είναι μισθοσυντήρητοι με όχι υψηλούς μισθούς.

ΤΟ ΠΑΡΤΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕ
ΝΤΟΡΑ –ΑΝΤΩΝΗΣ ΙΔΙΑ ΓΕΥΣΗ
Πήρε τέλος η προεκλογική περίοδος των υποψηφίων προέδρων- αρχηγών της Ν.Δ.
Τσιμουδιά δεν έβγαλαν για τα αίτια της ήττας, και για τον λόγο για τον οποίο ο λαός τους γύρισε την πλάτη και μειώθηκε το ποσοστό τους κατά 10%.
Δεν μίλησαν για την κακή διαχείριση της οικονομίας και πως φτάσαμε σε αυτά τα τεράστια ελλείμματα Δεν μίλησαν για τα σκάνδαλα και για τους πλουτήσαντες στην εποχή της Ν.Δ. Δεν μίλησαν για «το νόμιμο και το ηθικό» που ταλάνισε το κόμμα τους. Δεν μίλησαν για το τεράστιο δημόσιο χρέος το οποίο προοδευτικά αύξησαν και επικρέμεται η απειλή της πτώχευσης της χώρας. Δεν μίλησαν για την νεοφιλελεύθερη πολιτική τους, η οποία έκανε τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς φτωχότερους.
Δεν μίλησαν για τα γκόλντεν μπόυς του συστήματος ,ούτε για το ρόλο των Τραπεζών, οι οποίες πίνουν το αίμα του λαού και που το κόμμα τους άκριτα υποστηρίζει. Τότε γιατί μίλησαν; Επειδή δεν τους ενδιαφέρει ο λαός παρά μόνο οι ανώτερες κοινωνικοοικονομικά τάξεις, αλλά ασφαλώς και η δική τους πολιτική επιβίωση ,στάθηκαν σε πράγματα επιφανειακά και ανώδυνα. Δηλαδή ποιος είναι πιο δεξιός και πιο κεντρώος και πιο πιστός και άπιστος στην παράταξη τους.
Μέλημα τους να οδηγηθούν το συντομότερο στην εξουσία. Κι «έφαγε απούφαγε κι έχασε απούχασε» όπως λέει και ο λαός.
Κατά τα άλλα καμώνονται ότι ενδιαφέρονται για την γνώμη και την ψήφο της λαϊκής βάσης. Μήπως να φωνάξουν αυτούς που ξεγέλασαν με τα προγράμματα μαθητείας Στέϊτζ ότι θα τους διορίσουν την επόμενη φορά ξεγελώντας τους και παίζοντας με τον πόνο τους;
O λαός ποια τους έμαθε και τα δύο κόμματα εξουσίας. και λέει αυτό που άκουσα στην λαϊκή της νέας χώρας χθές. «Δεν νοιάζονται ετούτοι για μας. Ούλοι πάνε για το πιλάφι.»

Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2009

ΛΑΘΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΚΡΩΤΗΡΙΟΥ
Το δημοτικό συμβούλιο του Δήμου Ακρωτηρίου με δήμαρχο τον κο Κυνηγό, τάχθηκε υπέρ της χωροθέτησης της δεξαμενής καυσίμων στο πέρα Πλατάνι του δήμου Σούδας, αρκεί να φύγει από τον Άγιο Ονούφριο.
Αυτή η απόφαση μου θυμίζει την παροιμία ¨»»Παναγιά μου και κυρά μου σώσε το σπίτι μου και κάψε του γείτονα μου.» Κατανοούμε ότι και οι κάτοικοι του Αγίου Ονουφρίου έχουν πολλά προβλήματα με την λειτουργία των εκεί δεξαμενών υγρών καυσίμων. Ένας λόγος παραπάνω για τον Δήμαρχο κο Κυνηγό και το δημοτικό συμβούλιο να κατανοήσει τα προβλήματα του δήμου Σούδας και να συμπαρασταθεί στον αγώνα του Δημάρχου κου Γιάννη Περράκη, και του Δημοτικού του συμβουλίου , να αποτρέψει τις δεξαμενές στον χώρο αυτό. Αντί την συναγωνιστική συμπαράσταση και κατανόηση σε κοινά προβλήματα έχουμε την μετάθεση ευθυνών και προβλημάτων . Ο συνορεύων Δήμαρχος κος Γιάννης Περράκης τώρα θα πρέπει να γυρίσει προς τον κο Κυνηγό λέγοντας με παράπονο.¨ «Και εσύ τέκνο Βρούτε;» ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2009

ΤΑ ΔΡΟΜΟΛΟΓΗΜΕΝΑ- ΜΙΝΙ- [ΜΠΙΓΚ] MΠΑΣ –ΠΕΡΙΠΛΕΚΟΥΝ ΤΟ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΑΣ
ΓΡΆΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Ενθυμούμαι το 1998 τότε που ήμουν υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος ,στο συνδυασμό «Πολίτες για τα Χανιά» με επικεφαλής τον διακεκριμένο δικηγόρο παρ,Αρείω Πάγω και διευθυντή του «Ινστιτούτου Κρητικού δικαίου» Στρατή Παπαμανουσάκη. Στο πρόγραμμα μας υπήρχε η πρόβλεψη για την δημιουργία δημοτικών περιφερειακών πάρκιγκ., στις συνοικίες του Δήμου Χανίων.. Όπως επίσης
και η δρομολόγηση μίνι μπας προκειμένου να μεταφέρουν τους δημότες δωρεάν, από, και προς το κέντρο της πόλεως. Εννοείται ότι θα έπρεπε να υπάρχει δακτύλιος και να απαγορεύονται τα οχήματα εντός πόλεως. Ο συνδυασμός μας τιμήθηκε από τους Χανιώτες με 10,4% αλλά φυσικά δεν μπορούσε να επιβάλλει τις απόψεις του στην πλειοψηφία του δημοτικού συμβουλίου..
Χωρίς να είμαι ειδικός, δια γυμνού οφθαλμού όμως φαίνεται, ότι ένα τέτοιο εγχείρημα θα ήταν ιδεώδες αλλά χρειάζονται άφθονα χρήματα και κατάλληλοι χώροι.
Επαναλαμβάνω ότι θα ήταν το σωστό και το ιδεώδης μια τέτοια λύση αν μπορούσαν να εξευρεθούν πόροι από τα κοινοτικά προγράμματα. Μόνο εφόσον γίνουν τα περιφερειακά πάρκιγκ τότε τα μίνι λεωφορεία μπορούν να μεταφέρουν τους επιβάτες για να μην κατεβαίνουν με το δικό τους αυτοκίνητο και δημιουργείται κυκλοφοριακό κομφούζιο στους στενούς δρόμους της πόλης μας. Ένα τέτοιο εγχείρημα πρέπει να συνδυ-
αστεί με περισσότερους πεζοδρόμους και ποδηλατοδρόμους . Η πόλη μας είναι όμορφη και πρέπει να την διατηρήσουμε και να την ομορφύνουμε ακόμη περισσότερο. Το κυκλοφοριακό κομφούζιο το προκαλούμε εμείς οι ίδιοι με τον εγωισμό μας, και τις ανθυγιεινές συνήθειες μας να μην περπατούμε και να θέλουμε να ερχόμαστε στην πόλη με το αυτοκίνητο. Είναι και αγχώδης ο σύγχρονος τρόπος της ζωής μας με τις πολλές απαιτήσεις του καταναλωτικού συστήματος.
Οπωσδήποτε παίζει ρόλο η παιδεία μας κι ότι δεν υπάρχουν δίπλα μας μέσα μαζικής μεταφοράς. Πάντως το λεωφορείο που έχει δρομολογήσει ο δήμος Χανίων και το έχει ονομάσει μίνι, είναι μεγάλο για τους στενούς μας δρόμους , και περισσότερα προβλήματα δημιουργεί παρά λύνει. Όταν βλέπει ο κόσμος το λεωφορείο αυτό να αγκομαχεί στους στενούς δρόμους της πόλης μας, του δημιουργούνται αλγεινές εντυπώσεις για τα μίνι λεωφορεία
Συκοφαντείται ελπίζω όχι σκόπιμα η ιδέα για τα περιφερειακά παρκινγκ.
Χανιώτικη αύρα blogspot .com

Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2009

Ο ΕΛ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ Η ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΤΩΝ 6 ΤΟ 1922 ΚΑΙ
Η ΑΝΑΨΗΛΑΦΗΣΗ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΣΤΟΝ ΑΡΕΙΟ ΠΑΓΟ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Τραγικά γεγονότα συνέβησαν στην Χώρα μας το 1922. Μακάρι η αναψηλάφηση της δίκης των έξη, Γούναρη, Πρωτοπαπαδάκη, Στράτου, Ράλλη, Θεοτόκη, και αρχιστράτηγου Χατζηανέστη που εγκρίθηκε από τον Άρειο Πάγο, με πλειοψηφία 3 έναντι 2, να πάρει μεγάλη δημοσιότητα, όχι για να ζωντανέψει ο Εθνικός διχασμός, άλλωστε οι γενιές εκείνες έχουν εκλείψει από την ζωή, αλλά ως αφορμή για να διαβάσουν νεώτερη Ελληνική ιστορία τα παιδιά των λυκείων και οι νεότερες γενιές.
Για να μην επαναλαμβάνονται οι διχασμοί και οι εμφύλιες συγκρούσεις οι οποίες γέμισαν πληγές τους Έλληνες πολίτες. Και είχαμε δύο στον εικοστό αιώνα μαζί με τον εμφύλιο του 1946 -49.
Στην ανάγνωση της ιστορίας της εποχής του ΕΛ. Βενιζέλου συμβάλλει τα μέγιστα το «Ίδρυμα Ερευνών και Μελετών Ελ. Βενιζέλου» το οποίο εδρεύει στο σπίτι του μεγάλου νεκρού του Ακρωτηρίου. Ευελπιστώ η ιστορική έρευνα να γίνεται με αντικειμενικότητα, και όχι για να αγιοποιηθεί ο μεγάλος πολιτικός. Ο οποίος έχει καταγραφεί με χρυσά γράμματα στην ιστορία μας, ως ο ηγέτης ο οποίος δημιούργησε την Ελλάδα των πέντε θαλασσών και των δύο ηπείρων. Οι μεγάλοι ηγέτες κάνουν και μεγάλα λάθη. Στην ιστορία όμως μένουν τα μεγάλα τους κατορθώματα και ο Βενιζέλος απέδειξε ότι είναι ο συνεχιστής της κληρονομιάς των αρχαίων Ελλήνων ηρώων, Περικλή , Μιλτιάδη, Θεμιστοκλή, Πελοπίδα, Μέγα Αλέξανδρου, αλλά και των
σύγχρονων ηρώων του1821, που έδωσαν το αίμα τους για την λευτεριά του Ελληνικού Έθνους. Το 1920 έγιναν εκλογές και τις έχασε το «Κόμμα των Φιλελευθέρων» με το Βενιζέλο. Την πρωθυπουργία ανέλαβε ο Γούναρης ηγέτης της συντηρητικής παράταξης η οποία κέρδισε τις εκλογές με το προεκλογικό σύνθημα «Οίκαδε» δηλαδή ότι θα έφερνε πίσω τους στρατιώτες που όντως είχε καταπονήσει ο Βενιζέλος με τους Εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνες. Αφού υφάρπαξε δολίως το «λαϊκό κόμμα» την ψήφο του λαού διέταξε την προέλαση του στρατού αντί να υποχωρήσει όπως είχε υποσχεθεί... Όταν είδε ότι ματαιοπονούσε, διέταξε υποχώρηση και άφησε στο έλεος των ατάκτων του Μουσταφά Κεμάλ, τους Έλληνες της Μικράς Ασίας. [Σύμφωνα με ορισμένους ιστορικούς ήταν η μεγαλύτερη καταστροφή του Ελληνισμού από καταβολής Ελληνικού Έθνους.]
Και όχι μόνο. Σύμφωνα με τον ιστορικό Βλάση Αγτζίδη, όπως τον ακούσαμε να αναφέρει στην εκπομπή του Γ. Σαββίδη [ΕΤ.3 Τετάρτη 18-11-2009] «Το 1922 η κυβέρνηση Πρωτοπαπαδάκη απαγόρευσε στους Έλληνες της Μικράς Ασίας να οργανώσουν με δικές τους δυνάμεις 80.000 στρατό δικό τους για να προστατευτούν.
Και έτσι έμειναν απροστάτευτοι στο έλεος των μανιασμένων Τούρκων.»
Τον εγγονό του τότε πρωθυπουργού Πέτρου Πρωτοπαπαδάκη Κ. Πρωτοπαπαδάκη , τον τρώει το σαράκι επειδή ο παππούς του καταδικάστηκε σε θάνατο για εσχάτη προδοσία.
Είναι απολύτως κατανοητό ότι είναι ένα άγος για την οικογένεια του, το οποίο επιθυμεί να ξεπλύνει. Τι όμως μπορούν να κάνουν με την δικανική κρίση τους οι σεβαστοί δικαστές του Αρείου Πάγου; Να ξαναγράψουν την ιστορία; Όποια κι αν είναι η ετυμηγορία τους 87 χρόνια μετά, δεν νομίζω ότι θα αναπαυθεί η ψυχή των εκτελεσθέντων, ούτε κατ`ελάχιστον με την επιδιωκόμενη ρεβάνς, αλλά ούτε και των απογόνων. Κατά βάθος και οι απόγονοι γνωρίζουν ότι η ιστορία είναι αυτή η οποία αποφαίνεται και δικαιώνει τους πολιτικούς άνδρες. Μετά από τόσα χρόνια αν δεχθούμε ότι δεν
έχει αποφανθεί πλήρως και με αντικειμενικό τρόπο η ιστορία, κάποτε θα αποφανθεί για την μεγαλύτερη πληγή στην σύγχρονη Ελληνική ιστορία.
Είναι φανερό ότι οι έξη πλήρωσαν με την ζωή τους ως εξιλαστήρια θύματα την Μικρασιατική καταστροφή, στο ιστορικό πλαίσιο εκείνη της εποχής, με τους διχασμούς τα μίση και τα πάθη της. Αυτοί όμως κατείχαν την εξουσία κι είχαν την τελική ευθύνη.
Ως καλόπιστος άνθρωπος θέλω να πιστεύω ότι συνειδητά δεν πρόδωσαν την πατρίδα οι λάθος ενέργειες τους
Ότι οι Εφιάλτες και Πήλιοι Γούσηδες υπήρξαν μακρινό παρελθόν.
Ας αφήσουμε πίσω μας τα φαντάσματα του παρελθόντος κι ας αγωνιστούμε για μια δίκαιη κοινωνία, κι ένα ειρηνικό κόσμο, χωρίς πολέμους και καταστροφές. ο γέγονε γέγονε.